Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

nom.

  • 101 barbaria

        barbaria ae (nom. also -iēs, acc. iem), f    [barbarus], a strange land, foreign country (opp. Greece and Italy): barbariae bellum inferre: Quid tibi barbariem... numerem? O.: Graecia barbariae conlisa, i. e. Phrygia, H.: quae barbaria Indiā vastior. — Rudeness, savageness, barbarism: ista quanta barbaria est, savage state of society: inveterata: domestica, corrupting influence.—An uncivilized people: quale bellum nulla barbaria gessit.
    * * *
    strange/foreign land; uncivilized races, barbarity; brutality; barbarism

    Latin-English dictionary > barbaria

  • 102 (caeles)

        (caeles) itis, adj.    [caelum], heavenly, celestial (not in nom sing.): agricolae, Tb.: regna, O.— Plur m. as subst, the gods, C., Ct.: rex caelitum, H.: cedere caelitibus, O.

    Latin-English dictionary > (caeles)

  • 103 canēphoros

        canēphoros f    nom. plur. oe, acc. ōs, κανηφόροσ, a basket-carrier.—Plur., two statues, representing maidens carrying baskets on their heads, O.

    Latin-English dictionary > canēphoros

  • 104 carō

        carō carnis (nom. carnis, L.), f    [CRV-], flesh: carnem Latinis petere: alicui carnem dare, L.: lacte et carne vivere, Cs.: ferina, venison, S.: iners, tasteless, H.: viscera et carnes, pieces of flesh, O.: putida, i. e. an offensively stupid person.
    * * *
    I
    dearly; dear, at a high price
    II
    carere, -, - V TRANS
    card/comb (wool/flax/etc.)
    III
    meat, flesh; the_body; pulpy/fleshy/soft parts (plant), sapwood; low passions

    Latin-English dictionary > carō

  • 105 Clōthō

        Clōthō    (only nom. and acc.), Κλωτηώ, the spinner, one of the three Parcae, O., Iu.

    Latin-English dictionary > Clōthō

  • 106 (contāgium

        (contāgium ī), n    [com-+TAG-], infection, contagion, taint (only plur, nom. and acc; poet.): mala vicini pecoris, V.: Nulla nocent pecori, H.: terrae contagia fugit, O.: per incautum serpant volgus, V.—Fig.: lucri, H.

    Latin-English dictionary > (contāgium

  • 107 cosmoe

        cosmoe m    plur., κόσμοι (only nom.), the ten councillors of state in Crete.

    Latin-English dictionary > cosmoe

  • 108 (curvāmen

        (curvāmen inis), n    [curvo], a bending, bend, vaulting (only abl sing., nom. and acc plur.): patriae curvamina ripae, O.

    Latin-English dictionary > (curvāmen

  • 109 deus

        deus ī ( nom plur. dī, diī, rarely deī; gen. deōrum or deūm, poet. also divōm or divūm; dat. dīs, diīs, and later deīs), m    [DIV-], a god, deity: deorum inmortalium numen: consilio deorum, Cs.— In ejaculations: di! T.: di boni! T.: di inmortales! T.: Pro di inmortales! T.: per deos inmortalīs!: di magni! O.: di vostram fidem! T.: pro deūm fidem! T.: Pro deūm atque hominum fidem! T.: pro deūm inmortalium! T.—In wishes, greetings, and asseverations: di bene vortant, T.: utinam ita di faxint, T.: quod di prohibeant, T.: quod di omen avertant, the gods forbid: di melius duint, T.: Di meliora piis, V.: di meliora velint, O.: di meliora! god forbid!: di melius, O.: Di tibi omnia optata offerant, T.: Ut illum di deaeque perdant, T.: Di tibi male faciant, T.: Ita me di ament, T.: cum dis volentibus, by the gods help: dis volentibus, S.: si dis placet, an't please the gods, T.: di hominesque, i. e. all the world: dis hominibusque invitis, in spite of everybody.—The divine power: deum ire per omnīs Terras (dicunt), V.: Incaluit deo, O.— A goddess (poet.): ducente deo (sc. Venere), V.: Audentīs deus ipse iuvat (sc. Fortuna), O.—Of persons, a god, divine being: te in dicendo semper putavi deum: Plato quasi deus philosphorum: deus ille magister, V.: deos quoniam propius contingis, the powers that be, H.: deus sum, si hoc ita est, my fortune is divine, T.
    * * *
    I
    god; God!: Oh God
    II
    God (Christian text); god; divine essence/being, supreme being; statue of god

    Latin-English dictionary > deus

  • 110 (diciō)

       (diciō) ōnis, f    [DIC-], dominion, sovereignty, authority, sway, control, rule (only sing; no nom.): oram Romanae dicionis fecit, brought under, L.: regna virūm dicioni permissa: civitates in dicionem populi R. redactas, Cs.: se dedere in dicionem populi R., L.: Ilergetes in ius dicionemque recepit, L.: sub illorum dicione esse, Cs.: nationes, quae in eorum dicione sunt: terras omni dicione tenere, V.: dicione premere populos, V.— Influence, control, jurisdiction, authority: res p. in paucorum ius atque dicionem concessit, S.: sub dicione eius magistratūs (sc. censoris), L.: contra dicionem alicuius: istum in suā potestate ac dicione tenere.

    Latin-English dictionary > (diciō)

  • 111 diī.

       diī.    1. Nom. plur. of deus.—    2. Gen. of dies.

    Latin-English dictionary > diī.

  • 112 dīves

        dīves itis, with comp. and sup. (no neut. plur., nom. or acc.), adj.    [DIV-], rich, wealthy, opulent: homo divitissimus: solos sapientīs esse divites: ex mendicis fieri divites: Crassus, cum cognomine dives tum copiis: agris, H.: antiquo censu, H.: triumphis, V.: pecoris, V.: opum, V.: artium, H. —As subst m.: adimunt diviti, T.—Of things, rich, sumptuous, costly, splendid, precious: divitior mihi videtur esse amicitia: Capua, V.: mensae, H.: lingua, H.: templum donis, L.: Africa triumphis, V.: cultus, O. — Abundant, plentiful, fruitful: vena (poëtae), H.: copia flendi, O.: stipendia, L.
    * * *
    I II
    divitis (gen.), divitior -or -us, divitissimus -a -um ADJ
    rich/wealthy; costly; fertile/productive (land); talented, well endowed

    Latin-English dictionary > dīves

  • 113 domus

        domus gen. ūs or (older) ī, locat. domī, rarely domō, domuī; dat. domuī or domō; abl. domō, rarely domū; plur nom. domūs; gen. (rare) domōrum or domuum; dat. and abl. domibus, f    [1 DOM-], a house, dwelling-house, building, mansion, palace: Caesaris: te pater domu suā eiecit: theatrum coniunctum domui, Cs.: Ponendae domo area, H.: paries domui communis utrique, O.: tecta domorum, V.: ad praetoris domum ferre: in domos atque in tecta refugiebant, L.: ex illā domo emigrabat: in domo suā facere mysteria, N.— A home, dwelling, abode, residence: una domus erat: cum Romae domus eius, uxor, liberi essent: adulescentiae prima: in privatā domo furtum.— In gen., a building, edifice, structure, abode (poet.): labor ille domūs, the Labyrinth, V.: Ostia domūs, grotto, V.: aperite domos, caves (of the winds), O.: silex... nidis domus opportuna, site, V.: animae novis domibus vivunt, i. e. bodies, O.— A household, family, house: unast domus, T.: domus te nostra tota salutat: felix: in singulis domibus factiones, Cs.: multae lugubres domūs, L.: Tota domus duo sunt, O.: Stat fortuna domūs, V.: Cecropia, H.— Adverbial uses, locat., domi, at home, in the house: Nuptias domi adparari, T.: includit se: manet: apud me ponere: Est mihi pater, V.: domi suae deversari: id domi tuae est: domi Caesaris deprehensus.—Form domo (rare): domo se tenuit, N.— Acc, home, homewards, to the house: Abi domum, T.: viros domum venisse: domum reditus erat eius modi: Ite domum saturae, V.: domum meam venire: nuntiat domum fili: cum omnes domos omnium concursent: ut suas quisque abirent domos, L.— Abl, from home, out of the house: me in Capitolium domo ferre: exire domo meā.— Fig., a native country, own city, home, abode: hic quaerite Troiam, Hic domus est vobis, V.: Hic domus, haec patria est, V.—Of a school or sect: remigrare in domum veterem: plurimum domi atque in reliquā Galliā posse, Cs.: homo virtute domi suae princeps: belli domique, in war and peace, S.: domi militiaeque, at home and in the field: nullum factum aut militiae aut domi: imperia domum ad senatum renuntiare: (reditus) prius in Galliam quam domum: (Galli) ut domo Emigrent, Cs.: legatus domo missus: Qui genus? unde domo? V.: Domi habuit unde disceret, at hand, T.: id quidem domi est.
    * * *
    I
    house, building; home, household; (N 4 1, older N 2 1)
    II
    house, building; home, household; (N 4 1, older N 2 1)

    Latin-English dictionary > domus

  • 114 ego

        ego (old and late, egō), gen. meī; dat. mihī, oftener mihi or mī; acc. and abl. mē; plur, nom., and acc. nōs; gen. nostrūm; gen obj. usu. nostrī; dat. and abl. nōbis; pron pers.    [cf. ἐγώ, ἐμέ, νωι+/], I, me, we, us (expressed only for emphasis or where distinction or contrast is suggested): his de causis ego exstiti, etc.: si vobis videtur, iudices, ego adfero, etc.: ut nos... sic ille: pars mei, H.: Pars melior mei, O.: mei imago, V.: amantes mei: causa restituendi mei: omnium nostrūm vitae: unus quisque nostrūm: odium nostri: mihi deferens: mihi carior: nova mi facies surgit, V.: nobis tradita: nobis certandum est: me audisse suspicatur: me accuset: O me miserum: nos dicere oporteat: contra nos dicendum: uti me defensore: me consule: me digna vox: prae me tuli: quid nobis laboriosius?: nobis absentibus: nobiscum actum iri.—With special emphasis: ego idem dixi: ab eodem me confici: me ipsum egisse: nemo erit praeter unum me: nos, nos consules desumus: Me, me, in me convertite ferrum, V.— In dat pleonast., to suggest the speaker's interest or feeling (ethical dative): quid enim mihi Pauli nepos quaerit, I should like to know: Quid mihi Celsus agit? H.: hic mihi quisquam misericordiam nominat? must I hear? etc., S.—With ab or ad, my house, our house: quis a nobis egreditur? T.: venit (Pompeius) ad me in Cumanum; cf. apud me, at home, V.—With the praep cum, always written mecum, nobiscum, see 1 cum.— Plur. for sing., often in official language, or poet.: nobis consulibus: Nos patriae finīs linquimus (opp. tu), V. — Hence, absente nobis, in my absence, T.: insperanti nobis, Ct.: nobis merenti, Tb.
    * * *
    I, me

    Latin-English dictionary > ego

  • 115 ēiulātus

        ēiulātus plur nom., ūs, m    [eiulo], a wailing, loud lamentation: Philoctetae.

    Latin-English dictionary > ēiulātus

  • 116 Ēōs

        Ēōs (only nom.), f, Ἠώσ, the dawn, O.

    Latin-English dictionary > Ēōs

  • 117 epos

        epos (only acc.), n, ἔποσ, a heroic poem, H.
    * * *
    - N N

    Latin-English dictionary > epos

  • 118 ex-sanguis (exang-)

        ex-sanguis (exang-) e (no gen. or dat; in plur. only nom.), adj.,    without blood, bloodless, lifeless: corpora mortuorum: umbrae, V.—Pale, wan, exhausted, feeble: genae: exsanguis et mortuus concidisti: metu, O.: visu, V.: volneribus, Cu.: senectus, Ta.: Calvus, lifeless (in oratory), Ta.— Making pale: cuminum, H.

    Latin-English dictionary > ex-sanguis (exang-)

  • 119 ex-spēs

        ex-spēs adj.    (only nom sing.), without hope, hopeless: inops, exspes, O.: enatat exspes, H.

    Latin-English dictionary > ex-spēs

  • 120 faciēs

        faciēs acc. em, abl. ē, nom. and acc plur. ēs    [1 FAC-], appearance, form, figure, shape, build: decora (equorum), H.: faciem mutatus et ora, V.: parentis Anchisae, shade, V.: longa quibus facies ovis erit, H.: Adparent dirae facies, apparitious, V.: verte omnīs tete in facies, i. e. try every expedient, V.— A face, visage, countenance, look: non novi hominis faciem, know by sight, T.: egregia, of rare beauty, T.: insignis facie, V.: faciem eius ignorare, S.: in facie voltuque vecordia inerat, S.: mea laudata, beauty, O.: adfers faciem novam: (nymphe) Rara facie, O.: nec faciem litore demovet, H.: rectā facie loqui, boldly, Iu.: (volucris) armata, beaked, O. — Fig., external form, look, condition, appearance, aspect: senatus faciem secum attulerat P. R.: contra belli faciem, as if there were no war, S.: publici consilii facie, pretext, Ta.: urbis, S.: maris, V.: noctis, O.: arbos faciem simillima lauro, V. — A kind, sort, class: Quae scelerum facies? V.: laborum, V.: scelerum, V.: pugnae, Ta.
    * * *
    shape, face, look; presence, appearance; beauty; achievement

    Latin-English dictionary > faciēs

См. также в других словарях:

  • nom — nom …   Dictionnaire des rimes

  • NOM — L’analyse grammaticale distinguait les noms communs et les noms propres. Les premiers correspondent, selon l’analyse logique classique, aux termes généraux qui se disent de plusieurs, et les seconds aux termes singuliers qui ne se disent que d’un …   Encyclopédie Universelle

  • nom — NOM. s. m. Terme de Grammaire, Qui se decline avec le secours de l Article. Nom substantif. nom adjectif. nom collectif. nom diminutif. nom appellatif. il n y a point proprement de noms neutres dans la Langue françoise, tous les noms sont… …   Dictionnaire de l'Académie française

  • nom — Nom. m. C est le mot de chasque chose, par lequel en parlant ou escrivant, elle est entenduë, Nomen, Vocabulum. Le nom propre d un chacun qu on met devant le surnom, comme Jean, Pierre, Praenomen. Le nom de la maison dont on est, Agnomen. Noms de …   Thresor de la langue françoyse

  • Nom — may refer to: Natural organic matter Norma Oficial Mexicana, each of a series of official norms and regulations for diverse activities in México. Mass of Paul VI, aka Novus Ordo Missae National Organization for Marriage New Order Mormons Nosara… …   Wikipedia

  • Nom De Sa-Rê — Articles de la série Pharaon Classements alphabétique chronologique Dynasties 0  …   Wikipédia en Français

  • Nom de Sa-Re — Nom de Sa Rê Articles de la série Pharaon Classements alphabétique chronologique Dynasties 0  …   Wikipédia en Français

  • Nom de sa-rê — Articles de la série Pharaon Classements alphabétique chronologique Dynasties 0  …   Wikipédia en Français

  • NÖM — AG Rechtsform Aktiengesellschaft Gründung 1898 (Niederösterreichische Molkerei) Sitz Baden, Österreich Mitarbeiter 710 Branche …   Deutsch Wikipedia

  • Nom — Nom, n. [F. See {Noun}.] Name. [1913 Webster] {Nom de guerre}, literally, war name; hence, a fictitious name, or one assumed for a time. {Nom de plume}, literally, pen name; hence, a name assumed by an author as his or her signature. [1913… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • nom — (n.) French, name (9c.), from L. nomen (see NAME (Cf. name) (n.)). Used in various phrases, e.g. nom de guerre (1670s), name used by a person engaged in some action, lit. war name; nom de plume (1823), lit. pen name; nom de théátre (1874) stage… …   Etymology dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»