-
1 laetē
laetē adv. with comp. [laetus], joyfully, gladly, cheerfully: auctorem exstinctum laete tulit: quo faciant id laetius.* * *laetius, laetissime ADVjoyfully, gladly; luxuriantly/lushly/abundantly; in rich/florid style -
2 hilarē
hilarē adv. with comp. [hilarus], cheerfully, gayly, joyfully, merrily: sumamus diem, T.: res severas tractare: hilarius loqui. -
3 laetitia
laetitia ae, f [laetus], joy, exultation, rejoicing, gladness, pleasure, delight: magna laetitia nobis est, quod, etc., S.: laetitiā frui: diem in laetitiā degere, spend joyfully, T.: laetitiae dator, i. e. Bacchus, V.: comitia me laetitiā extulerunt, have transported: laetitiam capere oculis, enjoy: altera circensis turbae, outbreak of joy, L.: Ut hanc laetitiam nec opinanti primus obicerem domi, this cause of joy, T.: omnibus laetitiis laetus, Poët. ap. C.: torpor expellit ex omni pectore laetitias, Ct. —Person.: vana, O.* * *joy/happiness; source of joy/delight; fertility; fruitfulness; floridity -
4 jubilo
jubilare, jubilavi, jubilatus Vshout/sing out/joyfully, rejoice; invoke with/let out shouts/whoops, halloo -
5 amoena
ămoenus, a, um, adj. [amo; some comp. ameinôn], lovely, delightful, pleasant, charming (in gen. of objects affecting the sense of sight only; as a beautiful landscape, gar dens, rivers, pictures, etc.: amoena loca.. quod solum amorem praestentetad se amanda adliciant, Varr. ap. Isid. Orig. 14:I.amoena sunt loca solius voluptatis plena,
Serv. ad Verg. A. 5, 734; while jucundus is used both in a phys. and mental sense; cf. Doed. Syn. III. p 36; class. in prose and poetry).Lit.: amoena salicta, Enn. ap. Cic. Div. 1, 20, 40 (Ann. v. 40 Vahl.): Ennius, qui primus amoeno Detulit ex Helicone perenni fronde coronam, who first from the charming Helicon, etc., Lucr. 1, 117:II.fons,
id. 4, 1024:locus,
Cic. de Or. 2, 71, 290:praediola,
id. Att. 16, 3, 4:loca amoena voluptaria,
Sall. C. 11, 5 Kritz:amoena piorum Concilia,
Verg. A. 5, 734:Devenere locos laetos et amoena virecta Fortunatorum nemorum sedesque beatas,
id. ib. 6, 638:rus,
Hor. Ep. 1, 10, 6:aquae, aurae,
id. C. 3, 4, 7: hae latebrae dulces, etiam, si credis, amoenae, delightful to me (subjectively), but also in and of themselves (objectively) pleasant, id. Ep. 1, 16, 15 Schmid.; cf.Doed. Syn. III. p. 35: amoenae Farfarus umbrae,
Ov. M. 14, 330, where Merkel, opacae Farfarus undae:amoenissima aedificia,
Tac. H. 3, 30:pictura,
Plin. 35, 10, 37 fin. —In reproach: cultus amoenior, too showy, coquetting, Liv. 4, 44, 11.—As subst., ămoena, ōrum, n. (cf. abditus, etc.), pleasant places:per amoena Asiae atque Achaiae,
Tac. A. 3, 7:amoena litorum,
id. H. 3, 76. —Transf. to other things (rare, and for the most part only post-Aug.):* a.vita,
Tac. A. 15, 55:ingenium,
id. ib. 2, 64; so id. ib. 13, 3:animus, i. e. amoenitatibus deditus,
Aur. Vict. Epit. 1:amoenissima verba,
Gell. 2, 26; 16, 3; 18, 5 al.—Hence, adv.Old form ămoenĭter:b.hilare atque amoeniter vindemiam agitare,
joyfully and delightfully, Gell. 20, 8.—Usu. form ămoenē;* in respect to smell,
sweetly, fragrantly, Plaut. Mil. 2, 5, 2; of a dwelling, pleasantly (in sup.), Plin. Ep. 4, 23; of discourse (in comp.), Gell. 14, 1, 32. -
6 amoenus
ămoenus, a, um, adj. [amo; some comp. ameinôn], lovely, delightful, pleasant, charming (in gen. of objects affecting the sense of sight only; as a beautiful landscape, gar dens, rivers, pictures, etc.: amoena loca.. quod solum amorem praestentetad se amanda adliciant, Varr. ap. Isid. Orig. 14:I.amoena sunt loca solius voluptatis plena,
Serv. ad Verg. A. 5, 734; while jucundus is used both in a phys. and mental sense; cf. Doed. Syn. III. p 36; class. in prose and poetry).Lit.: amoena salicta, Enn. ap. Cic. Div. 1, 20, 40 (Ann. v. 40 Vahl.): Ennius, qui primus amoeno Detulit ex Helicone perenni fronde coronam, who first from the charming Helicon, etc., Lucr. 1, 117:II.fons,
id. 4, 1024:locus,
Cic. de Or. 2, 71, 290:praediola,
id. Att. 16, 3, 4:loca amoena voluptaria,
Sall. C. 11, 5 Kritz:amoena piorum Concilia,
Verg. A. 5, 734:Devenere locos laetos et amoena virecta Fortunatorum nemorum sedesque beatas,
id. ib. 6, 638:rus,
Hor. Ep. 1, 10, 6:aquae, aurae,
id. C. 3, 4, 7: hae latebrae dulces, etiam, si credis, amoenae, delightful to me (subjectively), but also in and of themselves (objectively) pleasant, id. Ep. 1, 16, 15 Schmid.; cf.Doed. Syn. III. p. 35: amoenae Farfarus umbrae,
Ov. M. 14, 330, where Merkel, opacae Farfarus undae:amoenissima aedificia,
Tac. H. 3, 30:pictura,
Plin. 35, 10, 37 fin. —In reproach: cultus amoenior, too showy, coquetting, Liv. 4, 44, 11.—As subst., ămoena, ōrum, n. (cf. abditus, etc.), pleasant places:per amoena Asiae atque Achaiae,
Tac. A. 3, 7:amoena litorum,
id. H. 3, 76. —Transf. to other things (rare, and for the most part only post-Aug.):* a.vita,
Tac. A. 15, 55:ingenium,
id. ib. 2, 64; so id. ib. 13, 3:animus, i. e. amoenitatibus deditus,
Aur. Vict. Epit. 1:amoenissima verba,
Gell. 2, 26; 16, 3; 18, 5 al.—Hence, adv.Old form ămoenĭter:b.hilare atque amoeniter vindemiam agitare,
joyfully and delightfully, Gell. 20, 8.—Usu. form ămoenē;* in respect to smell,
sweetly, fragrantly, Plaut. Mil. 2, 5, 2; of a dwelling, pleasantly (in sup.), Plin. Ep. 4, 23; of discourse (in comp.), Gell. 14, 1, 32. -
7 hilaris
hĭlăris, e, and hĭlărus, a, um, adj., = hilaros [cf. Sanscr. hlād, rejoice; Gr. chlaros; Engl. glad], cheerful, of good cheer, lively, gay, blithe, merry, jocund, jovial.—Adj. (class.; syn. laetus).(α).Form hilaris:(β).oderunt hilarem tristes tristemque jocosi,
Hor. Ep. 1, 18, 89; cf.:hoc (vultu) tristes, hoc hilares sumus,
Quint. 11, 3, 72:si tristia dicamus hilares,
id. ib. 67:esse vultu hilari atque laeto,
Cic. Tusc. 1, 42, 100:hilari animo esse,
id. Q. Fr. 2, 13, 1; cf.:aliquem hilari ingenio et lepide accipere,
Plaut. Most. 1, 4, 6:ut hunc festum diem Habeamus hilarem,
id. Poen. 5, 6, 30:hilarem hunc sumamus diem,
Ter. Eun. 4, 5, 5:laetum hilaremque diem sentire,
Juv. 15, 41:hilaris fluit (vox),
Quint. 11, 3, 63:oratio (opp. tristis),
id. 8, 3, 49:causae (opp. tristes),
id. 11, 3, 151:adulescentia,
id. 8, 6, 27:id quod dicitur aut est lascivum et hilare aut contumeliosum.... In convictibus lasciva humilibus hilaria omnibus convenient,
id. 6, 3, 27:infernis hilares sine regibus umbrae,
Juv. 13, 52.—Form hilarus:b.tristis sit (servus frugi), si eri sint tristes: hilarus sit, si gaudeant,
Plaut. Am. 3, 3, 6; cf.:credam istuc, si esse te hilarum videro,
id. As. 5, 1, 10:unde ego omnes hilaros, lubentes, laetificantes faciam ut fiant,
id. Pers. 5, 1, 8:fac te hilarum,
cheer up, Ter. Ad. 4, 7, 38; 5, 3, 56:hunc (librum) lege arcano convivis tuis, sed, si me amas hilaris et bene acceptis,
Cic. Att. 16, 3, 1:hilara vita,
id. Fin. 5, 30, 92:hilaro vultu,
id. Clu. 26, 72; Plin. 7, 19, 18, § 79: fronte hilaro, corde tristi, Caecil. ap. Gell. 15, 9, 1:hilara sane Saturnalia,
Cic. Att. 5, 20, 5; Lucr. 2, 1121.—Comp.:c.fac nos hilaros hilariores opera atque adventu tuo,
Plaut. Stich. 5, 4, 56:tu quidem pol et multo hilarior,
Ter. Eun. 4, 5, 5:hilarioribus oculis quam solitus eras, intuens,
Cic. Pis. 5, 11:attulit a te litteras hilariores,
id. Att. 7, 25:hilarior protinus renidet oratio,
Quint. 12, 10, 28:cutem in facie corrigit coloremque hilariorem facit,
brighter, fresher, Plin. 23, 8, 75, § 144; cf. id. 36, 7, 11, § 55; 16, 10, 19, § 48.—Sup.:II.homo lepidissime atque hilarissime!
Plaut. Men. 1, 2, 40:conviva,
id. Mil. 3, 1, 72.—Subst.: hĭlărĭa, ōrum, n., the joyous festival celebrated in honor of Cybele at the vernal equinox, Macr. S. 1, 21:hilaribus,
Vop. Aurel. 1:hilariis,
Lampr. Alex. Sev. 37.— Adv.: hĭlăre (class.), and hĭlărĭter (late Lat.), cheerfully, gayly, joyfully, merrily:dicimus aliquem hilare vivere, etc.,
Cic. Fin. 5, 30, 92; cf.:res tristes remisse, severas hilare tractare,
id. de Or. 3, 8, 30; so,hilare,
id. ib. 2, 71, 290; Afran. ap. Non. 514, 2; Tac. A. 11, 3; Suet. Ner. 34; Gell. 18, 2, 1:deinde modo acriter, tum clementer, maeste, hilare in omnes partes commutabimus,
Auct. Her. 3, 14, 24; 4, 55, 68: hilariter, Aug. Civ. Dei, 5, 26; Vulg. Sap. 6, 17; cf. Neue, Formenl. 2, 660.— Comp.:si hilarius locuti sunt (opp. in luctu esse),
Cic. Tusc. 3, 27, 64; Suet. Calig. 18. -
8 laetitia
laetĭtĭa, ae, f. [id.], joy, esp. unrestrained joyfulness, gladness, pleasure, delight (cf.: gaudium, hilaritas).I.Lit.:II.laetitia opinio recens boni praesentis, in quo efferri rectum esse videatur,
Cic. Tusc. 4, 7, 14:laetitia dicitur exsultatio quaedam animi gaudio efferventior eventu rerum expetitarum,
Gell. 2, 27, 3:judicium plenum laetitiae,
Cic. de Or. 1, 57, 243:percipere laetitiam ex re,
id. ib. 1, 44, 197:prae laetitia lacrumae prosuliunt mihi,
Plaut. Stich. 3, 2, 13:ut mea laetitia laetus promiscam siet,
id. Ps. 4, 5, 11:totus in laetitiam effusus,
wholly dissolved in pleasure, Just. 12, 13, 7:diem perpetuum in laetitia degere,
to spend joyfully, Ter. Ad. 4, 1, 6:ne me in laetitiam frustra conicias,
id. Heaut. 2, 3, 51:laetitiae dator,
i. e. Bacchus, Verg. A. 1, 734:efferri laetitiā,
to be transported with joy, Cic. Tusc. 4, 32, 68:exsultare,
id. Att. 14, 6, 2:perfrui,
id. Cat. 1, 10, 26:afficere aliquem,
id. Mil. 28, 77:comitia me laetitiā extulerunt,
have rejoiced me exceedingly, id. Fam. 2, 10, 1:laetitiam capere oculis,
to enjoy, id. Att. 14, 14, 1:dare alicui,
to give delight to, id. Planc. 42, 103:et altera traditur circensis turbae non minus similis veri laetitia,
another outbreak of joy, Liv. 45, 1, 6:ut hanc laetitiam nec opinanti primus ei obicerem domi,
this cause of joy, Ter. Heaut. 1, 2, 12; cf.:offerre laetitiam alicui,
id. Hec. 5, 3, 18.—Esp. of success in love, Prop. 1, 10, 12; 2, 6, 32.— Plur.:quaero quoi ter trinas triplicis tribus demeritas artibus Dem laetitias,
Plaut. Ps. 2, 4, 14: incessi omnibus laetitiis laetus, Poët. ap. Cic. Fam. 2, 9, 2.—Transf., pleasing appearance, beauty, grace:membrorum,
Stat. Th. 6, 571.— Luxuriance, fertility, of plants:trunci,
Col. 4, 24, 12:pabuli,
plenty, abundance, Just. 44, 4, 14.—Of a fruitful soil:loci,
Col. 4, 21, 2.—Of speech, sweetness, grace:laetitia et pulcritudo orationis,
Tac. Or. 20. -
9 laetor
laetor, ātus, 1, v. dep. n. [lit. pass. of laeto], to rejoice, feel joy, be joyful or glad [p. 1030] at any thing (syn. gaudeo); constr. with abl., with in, de, ex, or super and abl., with neutr. acc., with acc. and inf., poet. with gen.(α).With abl.:(β).ut quisquam amator nuptiis laetetur,
Ter. Hec. 5, 3, 37:et laetari bonis rebus et dolere contrariis,
Cic. Lael. 13, 47:sua re gesta,
id. Rep. 1, 42, 65:laetor tum praesenti, tum sperata tua dignitate,
id. Fam. 2, 9, 1:laetabitur cor meum quasi a vino,
Vulg. Zach. 10, 7:juvenis specie,
Juv. 10, 310.—With in and abl.:(γ).laetaris tu in omnium gemitu,
Cic. Verr. 2, 5, 46, § 121:in hoc est laetatus, quod,
because that, id. Phil. 11, 4, 9:ad laetandum in laetitia gentis tuae,
Vulg. Psa. 105, 5:in Domino,
id. ib. 96, 12; 84, 7 et saep.—With de and abl.:(δ).de communi salute,
Cic. Marc. 11, 33:de labore suo,
Vulg. Sirach, 5, 18.—With ex and abl.:(ε).Vaccenses ex perfidia laetati,
Sall. J. 69, 3. —With super (late Lat.):(ζ).super hederā,
Vulg. Jonah, 4, 6; id. Isa. 39, 2.—With neutr. acc.:(η).illud mihi laetandum video, quod,
because that, Cic. de Imp. Pomp. 1; but rarely with acc. of direct object:laetandum magis quam dolendum casum tuum,
Sall. J. 14, 22:hos erat Aeacides voltu laetatus honores,
Verg. Cul. 322.—With acc. and inf. (freq. in Cic.):(θ).istuc tibi ex sententia tua obtigisse laetor,
Ter. Heaut. 4, 3, 5; id. Hec. 5, 3, 35:quae perfecta esse gaudeo, judices, vehementerque laetor,
Cic. Rosc. Am. 47, 136:quem esse natum... haec civitas laetabitur,
id. Lael. 4, 14:utrumque laetor, et sine dolore corporis te fuisse et animo valuisse,
id. Fam. 7, 1, 1; cf.:nec vero Alciden me sum laetatus euntem accepisse,
Verg. A. 6, 392.—With gen., in connection with memini:II.nec veterum memini laetorve malorum,
Verg. A. 11, 280.—Transf., of inanim. subjects, to delight, rejoice, be joyful:omne vitis genus naturaliter laetatur tepore potius, quam frigore,
is fonder of warmth than of cold, Col. 3, 9 fin.:frumenta omnia maxime laetantur patenti campo,
delight in, Pall. 1, 6, 15:laetatur mons Sion,
Vulg. Psa. 47. 12.— Hence, laetans, antis, P. a., rejoicing, joyful, glad:eos nunc laetantis faciam adventu meo,
Plaut. Stich. 3, 1, 6:nubit Oppianico continuo Sassia laetanti jam animo,
Cic. Clu. 9 fin. — Poet., of inanim. things:loca,
delightful, cheerful, agreeable, Lucr. 2, 344.— -
10 laetus
1.laetus, a, um, adj. [Sanscr. root prī-, to cheer; prētis, joy, love; cf. Gr. praüs, praios; Germ. Friede, Freude; cf. also Latin gentile name, Plaetorius], joyful, cheerful, glad, gay, joyous, rejoicing, pleased, delighted, full of joy.I.Lit., constr. absol., with de, the gen., the inf., or acc. and inf.(α).Absol.:(β).laeti atque erecti,
Cic. Font. 11, 33:alacres laetique,
id. Sest. 1, 1:vultus,
id. Att. 8, 9, 2:dies laetissimi,
id. Lael. 3, 12.—In neutr. plur. as subst.:litterae tuae partim laeta partim tristia continent,
Plin. Ep. 5, 9, 1.—With de:(γ).laetus est de amica,
Ter. Ad. 2, 2, 45.—With gen.:(δ).laetus animi et ingenii,
Vell. 2, 93, 1; Tac. A. 2, 26:laborum,
Verg. A. 11, 73:irae,
Sil. 17, 308.—With inf.:(ε).laetus uterque Spectari superis,
Sil. 9, 453.—With acc. and inf.:II.laetus sum, fratri obtigisse quod volt,
Ter. Phorm. 5, 4, 1:laeta est abs te (donum) datum esse,
id. Eun. 3, 1, 2.—Transf.A.Doing a thing with joy, cheerful, ready, willing:B. (α).senatus supplementum etiam laetus decreverat,
Sall. J. 84, 3:descendere regno,
Stat. Th. 2, 396:fatebere laetus nec surdum esse, etc.,
Juv. 13, 248.—With abl.:(β).et laetum equino sanguine Concanum,
Hor. C. 3, 4, 34:laetus stridore catenae,
Juv. 14, 23:plantaribus horti,
id. 13, 123.—With inf.:C.et ferro vivere laetum Vulgus,
Sil. 9, 223.—Pleased, satisfied with any thing; delighting in; with abl.:D.classis Romana haudquaquam laeta praedā rediit,
Liv. 27, 31:contentus modicis, meoque laetus,
Mart. 4, 77, 2.—With gen.:laeta laborum,
Verg. A. 11, 73:laetissimus viae,
indulging to the full, Sil. 17, 308.—Pleasing, pleasant, grateful:E.omnia erant facta hoc biduo laetiora,
Cic. Att. 7, 26, 1:laetique nuntii vulgabantur,
Tac. A. 1, 5:vitium laetissimi fructus,
Cic. N. D. 2, 62, 156:virtus haud laeta tyranno,
Val. Fl. 1, 30:militibus id nomen,
Tac. H. 4, 68.—Favorable, propitious, prosperous:F.venti,
Val. Fl. 4, 31:sors,
id. 4, 540:bellum,
Sil. 10, 552; Plaut. Am. prol. 2:saecula,
Verg. A. 1, 605:exta,
Suet. Caes. 77:cujus (proelii) initium ambiguum, finis laetior,
Tac. A. 12, 40.—Fortunate, auspicious, lucky:G.prodigium,
Plin. 11, 37, 77, § 197:augurium,
Tac. H. 1, 62:laeta et congruentia exta,
id. ib. 2, 4:omina,
Petr. 122.—Joyous in appearance, delightful, pleasing, beautiful:2.vite quid potest esse cum fructu laetius, tum aspectu pulchrius?
Cic. de Sen. 15, 53:segetes,
Verg. G. 1, 1:lupae fulvo nutricis tegmine,
id. A. 1, 275:ferarum exuviis,
Ov. M. 1, 475:indoles,
Quint. 2, 4, 4:colles frondibus laeti,
Curt. 5, 4, 9.—In partic., in econom. lang., fertile, rich, of soil:3.ager,
Varr. R. R. 1, 23:laeta Clitumni pascua,
Juv. 12, 13.—Of cattle, fat:glande sues laeti redeunt,
Verg. G. 2, 520.—Abundant, copious:H.laeta magis pressis manabunt flumina mammis,
Verg. G. 3, 310; 3, 494:lucus laetissimus umbrae,
id. A. 1, 441.—Of style, etc., rich, copious, agreeable:nitidum quoddam genus est verborum et laetum,
Cic. de Or. 1, 18, 81.—Of the author:(Homerus) laetus ac pressus,
Quint. 10, 1, 46.—Pleasant, agreeable:1.dicendi genus tenue laetioribus numeris corrumpere,
Quint. 9, 4, 17.—In neutr. sing., adverbially:laetumque rubet,
with joy, with pleasure, Stat. Ach. 1, 323.— Hence, adv.: laetē, joyfully, gladly, cheerfully.Lit. (class.):2.auctorem senatus exstinctum laete atque insolenter tulit,
Cic. Phil. 9, 3, 7:laete an severe dicere,
Quint. 8, 3, 40.— Comp., Vell. 2, 45, 3:neque refert cujusquam Punicas Romanasve acies laetius extuleris,
more eagerly, Tac. A. 4, 33:aliquid ausi laetius aut licentius,
Quint. 2, 4, 14.— Sup.:laetissime gaudere,
Gell. 3, 15, 2.—Transf., fruitfully, abundantly, luxuriantly:3.seges laete virens,
Plin. 33, 5, 27, § 89.— Comp.:truncus laetius frondet,
more fruitfully, more luxuriantly, Col. 5, 9, 10; cf. Plin. 16, 31, 56, § 130.—Lightly, not severely, without seriousness:2.si quis putet nos laetius fecisse quam orationis severitas exigat,
Plin. Ep. 2, 5, 6.laetus, i, m., in late Lat., a foreign bondman who received a piece of land to cultivate, for which he paid tribute to his master, a serf, Amm. 20, 8, 13; Eum. Pan. 21, 1.—Hence,A.laeta, ōrum, n., the land so cultivated, Cod. Th. 7, 20, 10.—B.
См. также в других словарях:
joyfully — adv. Joyfully is used with these verbs: ↑sing … Collocations dictionary
joyfully — joyful ► ADJECTIVE ▪ feeling or causing joy. DERIVATIVES joyfully adverb joyfulness noun … English terms dictionary
Joyfully — Joyful Joy ful, a. Full of joy; having or causing joy; very glad; as, a joyful heart. Joyful tidings. Shak. [1913 Webster] My soul shall be joyful in my God. Is. lxi. 10. [1913 Webster] Sad for their loss, but joyful of our life. Pope. {Joy… … The Collaborative International Dictionary of English
joyfully — adverb see joyful … New Collegiate Dictionary
joyfully — See joyful. * * * … Universalium
joyfully — adverb In a joyful manner; joyously … Wiktionary
joyfully — Synonyms and related words: airily, blessedly, blissfully, blithely, cheerfully, cheerily, delightedly, ecstatically, elatedly, exultantly, genially, gladly, happily, hopefully, irrepressibly, jauntily, jubilantly, lightly, optimistically,… … Moby Thesaurus
joyfully — adv. happily, with great gladness, with joy, blissfully, delightfully … English contemporary dictionary
joyfully — joy·ful·ly … English syllables
joyfully — See: joyful … English dictionary
joyfully — adverb in a joyous and gleeful manner the old man had greeted her gleefully • Syn: ↑gleefully, ↑joyously • Ant: ↑joylessly • Derived from adjective: ↑joyful, ↑joyous … Useful english dictionary