Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

ămoenus

  • 1 amoenus

        amoenus adj. with comp. and sup.    [AM-], pleasant, delightful, charming: locus: loca, S.: piorum Concilia, V.: vireta nemorum, V.: rus, H.: latebrae dulces, etiam, si credis, amoenae, delightful in themselves, H.: amoenissima aedificia, Ta.: templum fontibus, L. — Plur n. as subst, pleasant places: per amoena Asiae: amoena litorum.—Of abstr. things: vita, Ta.: ingenium, Ta. —Of dress, luxurious, showy: cultus amoenior, L.
    * * *
    amoena -um, amoenior -or -us, amoenissimus -a -um ADJ
    beautiful, attractive, pleasant, agreeable, enjoyable, charming, lovely

    Latin-English dictionary > amoenus

  • 2 amoenus

    ămoenus, a, um, adj. [amo; some comp. ameinôn], lovely, delightful, pleasant, charming (in gen. of objects affecting the sense of sight only; as a beautiful landscape, gar dens, rivers, pictures, etc.: amoena loca.. quod solum amorem praestentetad se amanda adliciant, Varr. ap. Isid. Orig. 14:

    amoena sunt loca solius voluptatis plena,

    Serv. ad Verg. A. 5, 734; while jucundus is used both in a phys. and mental sense; cf. Doed. Syn. III. p 36; class. in prose and poetry).
    I.
    Lit.: amoena salicta, Enn. ap. Cic. Div. 1, 20, 40 (Ann. v. 40 Vahl.): Ennius, qui primus amoeno Detulit ex Helicone perenni fronde coronam, who first from the charming Helicon, etc., Lucr. 1, 117:

    fons,

    id. 4, 1024:

    locus,

    Cic. de Or. 2, 71, 290:

    praediola,

    id. Att. 16, 3, 4:

    loca amoena voluptaria,

    Sall. C. 11, 5 Kritz:

    amoena piorum Concilia,

    Verg. A. 5, 734:

    Devenere locos laetos et amoena virecta Fortunatorum nemorum sedesque beatas,

    id. ib. 6, 638:

    rus,

    Hor. Ep. 1, 10, 6:

    aquae, aurae,

    id. C. 3, 4, 7: hae latebrae dulces, etiam, si credis, amoenae, delightful to me (subjectively), but also in and of themselves (objectively) pleasant, id. Ep. 1, 16, 15 Schmid.; cf.

    Doed. Syn. III. p. 35: amoenae Farfarus umbrae,

    Ov. M. 14, 330, where Merkel, opacae Farfarus undae:

    amoenissima aedificia,

    Tac. H. 3, 30:

    pictura,

    Plin. 35, 10, 37 fin. —In reproach: cultus amoenior, too showy, coquetting, Liv. 4, 44, 11.—As subst., ămoena, ōrum, n. (cf. abditus, etc.), pleasant places:

    per amoena Asiae atque Achaiae,

    Tac. A. 3, 7:

    amoena litorum,

    id. H. 3, 76. —
    II.
    Transf. to other things (rare, and for the most part only post-Aug.):

    vita,

    Tac. A. 15, 55:

    ingenium,

    id. ib. 2, 64; so id. ib. 13, 3:

    animus, i. e. amoenitatibus deditus,

    Aur. Vict. Epit. 1:

    amoenissima verba,

    Gell. 2, 26; 16, 3; 18, 5 al.—Hence, adv.
    * a.
    Old form ămoenĭter:

    hilare atque amoeniter vindemiam agitare,

    joyfully and delightfully, Gell. 20, 8.—
    b.
    Usu. form ămoenē;

    * in respect to smell,

    sweetly, fragrantly, Plaut. Mil. 2, 5, 2; of a dwelling, pleasantly (in sup.), Plin. Ep. 4, 23; of discourse (in comp.), Gell. 14, 1, 32.

    Lewis & Short latin dictionary > amoenus

  • 3 in-amoenus

        in-amoenus adj.,    unpleasant, disagreeable, gloomy: regna (of Pluto), O.

    Latin-English dictionary > in-amoenus

  • 4 per-amoenus

        per-amoenus adj.,     very pleasant: aestas, Ta.

    Latin-English dictionary > per-amoenus

  • 5 Phylloscopus amoenus

    ENG sombre leaf-warbler

    Animal Names Latin to English > Phylloscopus amoenus

  • 6 Tamias (Neotamias) amoenus

    ENG yellow pine chipmunk
    NLD geelsparchipmunk
    GER gelber Fichten-Chipmunk
    FRA neotamia jaune

    Animal Names Latin to English > Tamias (Neotamias) amoenus

  • 7 amoena

    ămoenus, a, um, adj. [amo; some comp. ameinôn], lovely, delightful, pleasant, charming (in gen. of objects affecting the sense of sight only; as a beautiful landscape, gar dens, rivers, pictures, etc.: amoena loca.. quod solum amorem praestentetad se amanda adliciant, Varr. ap. Isid. Orig. 14:

    amoena sunt loca solius voluptatis plena,

    Serv. ad Verg. A. 5, 734; while jucundus is used both in a phys. and mental sense; cf. Doed. Syn. III. p 36; class. in prose and poetry).
    I.
    Lit.: amoena salicta, Enn. ap. Cic. Div. 1, 20, 40 (Ann. v. 40 Vahl.): Ennius, qui primus amoeno Detulit ex Helicone perenni fronde coronam, who first from the charming Helicon, etc., Lucr. 1, 117:

    fons,

    id. 4, 1024:

    locus,

    Cic. de Or. 2, 71, 290:

    praediola,

    id. Att. 16, 3, 4:

    loca amoena voluptaria,

    Sall. C. 11, 5 Kritz:

    amoena piorum Concilia,

    Verg. A. 5, 734:

    Devenere locos laetos et amoena virecta Fortunatorum nemorum sedesque beatas,

    id. ib. 6, 638:

    rus,

    Hor. Ep. 1, 10, 6:

    aquae, aurae,

    id. C. 3, 4, 7: hae latebrae dulces, etiam, si credis, amoenae, delightful to me (subjectively), but also in and of themselves (objectively) pleasant, id. Ep. 1, 16, 15 Schmid.; cf.

    Doed. Syn. III. p. 35: amoenae Farfarus umbrae,

    Ov. M. 14, 330, where Merkel, opacae Farfarus undae:

    amoenissima aedificia,

    Tac. H. 3, 30:

    pictura,

    Plin. 35, 10, 37 fin. —In reproach: cultus amoenior, too showy, coquetting, Liv. 4, 44, 11.—As subst., ămoena, ōrum, n. (cf. abditus, etc.), pleasant places:

    per amoena Asiae atque Achaiae,

    Tac. A. 3, 7:

    amoena litorum,

    id. H. 3, 76. —
    II.
    Transf. to other things (rare, and for the most part only post-Aug.):

    vita,

    Tac. A. 15, 55:

    ingenium,

    id. ib. 2, 64; so id. ib. 13, 3:

    animus, i. e. amoenitatibus deditus,

    Aur. Vict. Epit. 1:

    amoenissima verba,

    Gell. 2, 26; 16, 3; 18, 5 al.—Hence, adv.
    * a.
    Old form ămoenĭter:

    hilare atque amoeniter vindemiam agitare,

    joyfully and delightfully, Gell. 20, 8.—
    b.
    Usu. form ămoenē;

    * in respect to smell,

    sweetly, fragrantly, Plaut. Mil. 2, 5, 2; of a dwelling, pleasantly (in sup.), Plin. Ep. 4, 23; of discourse (in comp.), Gell. 14, 1, 32.

    Lewis & Short latin dictionary > amoena

  • 8 amoenitas

    ămoenĭtas, ātis, f. [amoenus], pleas antness, delightfulness, loveliness.
    I.
    Lit., of places (as scenery, a garden, river, etc.; in the poets, except Plaut., rare;

    never in Ter., Lucr., or Hor.): nunc domus suppeditat mihi hortorum amoenitatem,

    Cic. Q. Fr. 3, 1, 4:

    fluminis,

    id. ib. 3, 1, 1:

    amoenitates orarum et litorum,

    id. N. D. 2, 39; so id. Leg. 2, 1; id. Rep. 2, 4; Nep. Att. 13; Col. 1, 4, 8; Flor. 2, 11, 4 al.—
    II.
    Metaph.
    A.
    Of other things (so in Plaut. and the prose-writers of the post-Aug. per., but not in Cic.):

    amoenitates omnium venerum atque venustatum,

    Plaut. Stich. 2, 1, 5:

    hic me amoenitate amoenā amoenus oneravit dies,

    id. Capt. 4, 1, 7:

    amoenitates studiorum, Plin. praef.: vitae,

    Tac. A. 5, 2:

    verborum,

    Gell. 12, 1 fin.:

    orationis,

    id. 10, 3 al. —
    B.
    As a term of endearment:

    uxor mea, mea amoenitas, quid tu agis?

    my delight, Plaut. Cas. 2, 3, 13:

    mea vita, mea amoenitas, meus ocellus,

    id. Poen. 1, 2, 152.

    Lewis & Short latin dictionary > amoenitas

  • 9 amoenitās

        amoenitās ātis, f    [amoenus], pleasantness, delightfulness: hortorum: cuius (domūs), N.: urbium, L.: vitae, Ta.— Plur: litorum.
    * * *
    pleasantness, attractiveness, attraction, charm; delight, comfort, luxury

    Latin-English dictionary > amoenitās

  • 10 amoene

    ămoenē, adv., v. amoenus fin.

    Lewis & Short latin dictionary > amoene

  • 11 amoeniter

    ămoenĭter, adv., v. amoenus fin.

    Lewis & Short latin dictionary > amoeniter

  • 12 amoeno

    ămoeno, āre, v. a. [amoenus], late Lat.
    I.
    Lit., of places, to make pleasant: regio aut consita pomis aut amoenata lucis, Salv Gub. Dei, 7 med.
    II.
    Trop., to please, delight:

    amoenare oculos,

    Cypr. Ep. 2, 1:

    amoenare felices animas,

    Cassiod. Ep. 2, 40 al.

    Lewis & Short latin dictionary > amoeno

  • 13 delectabilis

    dēlectābĭlis, e, adj. [delecto], delectable, delightful, agreeable (post-Aug. for jucundus, amoenus):

    cibus,

    Tac. A. 12, 67:

    apologi (with festivi),

    Gell. 2, 29; Vulg. Gen. 3, 6; Lact. 6, 4, 3; 7, 7, 13.— Comp.: tibia questu, App. Flor. no. 17.— Adv.: delec-tabiliter, delightfully:

    ac decore depicta,

    Gell. 13, 24, 17:

    et feliciter declamare,

    id. 15, 1.— Comp.:

    delectabilius,

    Aug. de Don. Persev. 53.

    Lewis & Short latin dictionary > delectabilis

  • 14 delectabiliter

    dēlectābĭlis, e, adj. [delecto], delectable, delightful, agreeable (post-Aug. for jucundus, amoenus):

    cibus,

    Tac. A. 12, 67:

    apologi (with festivi),

    Gell. 2, 29; Vulg. Gen. 3, 6; Lact. 6, 4, 3; 7, 7, 13.— Comp.: tibia questu, App. Flor. no. 17.— Adv.: delec-tabiliter, delightfully:

    ac decore depicta,

    Gell. 13, 24, 17:

    et feliciter declamare,

    id. 15, 1.— Comp.:

    delectabilius,

    Aug. de Don. Persev. 53.

    Lewis & Short latin dictionary > delectabiliter

  • 15 dulcis

    dulcis, e, adj. [from gulcis, by dissimilation; cf. ten-ebrae from root tam-; root in Sanscr. gul-jam, sweetness; Gr. glukus, glukeros, sweet], sweet (very freq.; cf.: suavis, venustus, jucundus, gratus, acceptus, amoenus, etc.).
    I.
    Lit., opp. amarus:

    (animal) sentit et dulcia et amara,

    Cic. N. D. 3, 13; cf. Plaut. Cist. 1, 1, 72:

    mel,

    id. Asin. 3, 3, 24; id. Truc. 2, 4, 20; cf.:

    liquor mellis,

    Lucr. 1, 938; 4, 13:

    aqua,

    id. 6, 890:

    poma,

    id. 5, 1377; Hor. S. 2, 5, 12:

    vinum,

    id. C. 3, 12, 1; cf.

    merum,

    id. ib. 3, 13, 2:

    dolium,

    id. Epod. 2, 47:

    olivum,

    id. S. 2, 4, 64:

    sapor,

    id. C. 3, 1, 19 et saep.— Comp.:

    uva,

    Ov. M. 13, 795.— Sup.:

    panis,

    Plin. 18, 10, 20, § 92 et saep.—Hence,
    B.
    Subst. and heterocl., dulcia, ōrum, n., sweet cakes, honey-cakes, sugar-cakes (late Lat.), Vop. Tac. 6; Lampr. Heliog. 26; 31; Prud. Psych. 429.—
    II.
    Trop., agreeable, delightful, pleasant, charming, soft, flattering.
    A.
    In gen.:

    dulcia atque amara apud te sum elocutus omnia,

    Plaut. Ps. 2, 4, 2; cf. id. ib. 1, 1, 61; id. Truc. 1, 2, 78:

    vita,

    Lucr. 2, 997; cf.:

    lumina vitae,

    id. 5, 989:

    solacia, vitae,

    id. 5, 21:

    orator,

    Cic. Off. 1, 1, 3; cf.

    of orators or writers,

    Quint. 10, 1, 77; 73; 12, 10, 44; cf.

    also: non quo ea (oratione) Laelii quicquam sit dulcius,

    Cic. Brut. 21, 83:

    genus dicendi,

    Quint. 2, 8, 4:

    carmen,

    id. 12, 10, 33:

    poëmata,

    Hor. A. P. 99 et saep.:

    nomen libertatis,

    Cic. Verr. 2, 5, 63; cf. id. Att. 15, 13, 3:

    auditu nomen,

    Liv. 24, 21, 3:

    amores,

    Hor. C. 1, 9, 15:

    otium,

    id. Epod. 1, 8:

    fortuna,

    id. C. 1, 37, 11:

    dulce et decorum est pro patria mori,

    Hor. C. 3, 2, 13.—With dat.:

    mensae dulcis herili canis,

    Val. Fl. 7, 130.—Prov.:

    dulce etiam fugias, fieri quod amarum potest,

    Pub. Syr. 144 Rib. — Sup.:

    epistola,

    Cic. Att. 15, 13, 4:

    quod in amicissimo quoque dulcissimum est,

    id. Lael. 23 fin. al.—
    B.
    In partic. of friends, lovers, etc., friendly, pleasant, agreeable, charming, kind, dear:

    amici (opp. acerbi inimici),

    Cic. Lael. 24 fin.; cf.:

    amicitia remissior esse debet et liberior et dulcior,

    id. ib. 18 fin.:

    liberi,

    Hor. Epod. 2, 40; cf.

    nata,

    id. S. 2, 3, 199:

    alumnus,

    id. C. 3, 23, 7; id. Ep. 1, 4, 8.—Hence, in addressing a person:

    optime et dulcissime frater,

    Cic. Leg. 3, 11; cf.:

    dulcissime Attice,

    id. Att. 6, 2, 9: mi dulcissime Tiro, Cic. Fil. Fam. 16, 21, 2:

    dulcis amice,

    Hor. Ep. 1, 7, 12:

    dulce decus meum,

    id. C. 1, 1, 2.— Absol.:

    quid agis, dulcissime rerum?

    Hor. S. 1, 9, 4.— Hence, adv. (acc. to II.), agreeably, delightfully.
    (α).
    dulcĭter, Cic. Fin. 2, 6, 18; Quint. 1, 10, 24; 4, 2, 62; 9, 4, 14; 12, 10, 71. —
    (β).
    dulce, Cat. 51, 5; Hor. C. 1, 22, 23; 24; id. Ep. 1, 7, 27; Stat. S. 3, 4, 8; id. Th. 4, 274.—
    b.
    Comp.:

    dulcius spirare,

    Quint. 12, 10, 27; Prop. 1, 2, 14.—
    c.
    Sup.:

    dulcissime scripta,

    Cic. Brut. 19, 77.

    Lewis & Short latin dictionary > dulcis

  • 16 inamoenus

    ĭn-ămoenus, a, um, adj., unpleasant, disagreeable, gloomy ( poet.):

    regna (of the Lower World),

    Ov. M. 10, 15:

    Cocytos,

    Stat. Th. 1, 89:

    feritas viae,

    id. Silv. 2, 2, 33:

    id genus operis inamabile, inamoenum,

    Plin. Ep. 9, 10, 3:

    lex,

    Aus. Idyll. Mon. 1. 1.

    Lewis & Short latin dictionary > inamoenus

  • 17 peramoenus

    pĕr-ămoenus, a, um, adj., very pleasant:

    aestas,

    Tac. A. 4, 67.

    Lewis & Short latin dictionary > peramoenus

См. также в других словарях:

  • AMOENUS — Poeta Christianus, auctor Enchiridii quibusdam, quod Prudentii operibus subiunctum est. Fabric. de Poet. Christ. Bigneus Biblioth. Patrum tomo 8. Voss. de Poet. Lat. c. 8 …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Locus amoenus — Thomas Eakins, Arcadia, ca. 1883 Locus amoenus (lateinisch: lieblicher Ort) ist ein literarischer Topos. Er symbolisiert eine idealisierte Naturlandschaft, meist mit einer Quelle oder einem lichten Hain. Das Gegenstück ist der locus terribilis,… …   Deutsch Wikipedia

  • locus amoenus — Thomas Eakins, Arcadia, ca. 1883 Locus amoenus (lat. für ‚lieblicher Ort‘) ist ein literarischer Topos: eine idealisierte Naturlandschaft, meist mit einer Quelle oder einem lichten Hain. Das Gegenstück ist der locus terribilis, der ‚schreckliche… …   Deutsch Wikipedia

  • Tamias amoenus —   Tamias amoenus …   Wikipedia Español

  • Philautus amoenus — Saltar a navegación, búsqueda ? Philautus amoenus Estado de conservación …   Wikipedia Español

  • Lampranthus amoenus —   Lampranthus amoenus …   Wikipedia Español

  • Philautus amoenus — Philautus amoenus …   Wikipédia en Français

  • Locus amoenus — Latin for pleasant place , locus amoenus is a literary term which generally refers to an idealized place of safety or comfort. A locus amoenus is usually a beautiful, shady lawn or open woodland, sometimes with connotations of Eden.The literary… …   Wikipedia

  • Pachydactylus amoenus — Pachydactylus amoenus …   Wikipédia en Français

  • Phylloscopus amoenus — Pouillot de Kulambangra Phylloscopus amoenus …   Wikipédia en Français

  • Locus amoenus — (en latín, lugar placentero o, más cercano al original, lugar ameno ) es un término literario que generalmente refiere a un lugar idealizado de seguridad o de confort. Un locus amoenus es usualmente un terreno bello, sombreado, de bosque abierto …   Wikipedia Español

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»