Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

fūruncŭlus

  • 1 furunculus

    fūruncŭlus, i, m. dim. [id.], a petty thief, pilferer (cf. furax).
    I.
    Lit.:

    olim furunculus, nunc etiam rapax,

    Cic. Pis. 27, 66; Tert. adv. Marc. 3, 16.—
    II.
    Transf.
    A.
    A pointed, burning sore on the human body, a boil, furuncle, Cels. 5, 28, 8; Plin. 20, 13, 50, § 130.—
    B.
    A germ or knob on a vine, so called from its shape, Col. 4, 22, 4; 4, 24, 5; Plin. 17, 22, 36, § 181.

    Lewis & Short latin dictionary > furunculus

  • 2 fūrunculus

        fūrunculus ī, m dim.    [fur], a petty thief, pilferer.
    * * *
    sneak thief, pilferer

    Latin-English dictionary > fūrunculus

  • 3 rapāx

        rapāx ācis, adj. with comp. and sup.    [RAP-], tearing, furious, violent: ventus, O.: unda.—Fig., grasping, greedy, rapacious, insatiable: olim furunculus, nunc vero etiam rapax: Cinara, i. e. greedy for presents, H.: lupi, H.: Orcus, H.: domina, Tb.: nihil est rapacius quam natura.
    * * *
    (gen.), rapacis ADJ
    grasping, rapacious

    Latin-English dictionary > rapāx

  • 4 angustum

    angustus, a, um. adj. [v. ango], narrow, strait, esp. of local relations, close, contracted, small, not spacious (syn.: artus, brevis, contractus;

    opp. latus,

    Cic. Ac. 2, 29, 92). [p. 120]
    I.
    Lit.:

    fretus,

    Lucr. 1, 720:

    Angustum per iter,

    id. 5, 1132; so Sall. J. 92, 7, and Vulg. Judith, 4, 6; 7, 5:

    pontes angusti,

    Cic. Leg. 3, 17:

    domus,

    id. Fin. 1, 20, 65:

    fauces portūs angustissimae,

    Caes. B. C. 1, 25:

    fines,

    id. B. G. 1, 2 Herz.:

    cellae,

    Hor. S. 1, 8, 8:

    rima,

    id. Ep. 1, 7, 29:

    Principis angustā Caprearum in rupe sedentis,

    on the narrow rock, Juv. 10, 93 Herm., where Jahn reads augusta, both readings yielding an apposite sense:

    porta,

    Vulg. Matt. 7, 13; ib. Luc. 13, 24 al.— Subst.: angustum, i, n., narrowness:

    per angustum,

    Lucr. 4, 530:

    angusta viarum,

    Verg. A. 2, 332:

    pontes et viarum angusta,

    Tac. H. 4, 35.—
    II.
    Trop.
    A.
    In angustum concludere, adducere, deducere, etc., to reduce to a strait, i. e. to restrain, confine, etc.:

    ab illā immensā societate humani generis in exiguum angustumque concluditur,

    Cic. Off. 1, 17:

    amicitia ex infinitā societate generis humani ita contracta est et adducta in angustum, ut, etc.,

    id. Am. 5.—Of the passions, to curb, restrain, moderate:

    perturbationes animi contrahere et in angustum deducere,

    Cic. Ac. 1, 10.—
    B.
    Of other things: clavus angustus, the narrow purple stripe upon the tunic, v. clavus:

    spiritus,

    short, difficult, Cic. de Or. 1, 61:

    odor rosae,

    not diffused far, Plin. 21, 4, 10, § 14.—Once also of the point of an arrow = acutus, Cels. 7, 5, n. 2.—
    C.
    Of time, short, brief:

    angustus dies,

    Ov. Tr. 5, 10, 8; Stat. Th. 1, 442:

    nox,

    Ov. Am. 3, 7, 25:

    tempus,

    Luc. 4, 447.—
    D.
    Of means of living, and the like, pinching, scanty, needy:

    pauperies,

    Hor. C. 3, 2, 1:

    res angusta domi,

    Juv. 3, 164:

    mensa,

    Sen. Thyest. 452: domus, poor, i. e. built without much expense, Tac. A. 2, 33.—
    E.
    Of other external relations of life, difficult, critical, uncertain:

    rebus angustis animosus atque Fortis adpare,

    Hor. C. 2, 10, 21:

    cum fides totā Italiā esset angustior,

    was weakened, Caes. B. C. 3, 1.— Subst.: angustum, i, n., a difficult, critical, condition, danger: in angustum cogi, * Ter. Heaut. 4, 2, 2:

    res est in angusto,

    the condition is perilous, Caes. B. G. 2, 25:

    spes est in angusto,

    hope is feeble, Cels. 8, 4.—
    F.
    Of mind or character, narrow, base, low, mean-spirited:

    nihil est tam angusti animi, tam parvi, quam amare divitias,

    Cic. Off. 1, 20, 68:

    animi angusti et demissi,

    id. Pis. 24, 57:

    ecce autem alii minuti et angusti, aut omnia semper desperantes, aut malevoli, invidi, etc.,

    id. Fin. 1, 18, 61.—
    G.
    Of learned investigations that lay too much stress upon little things, subtle, hair-splitting:

    minutae angustaeque concertationes,

    Cic. de Or. 3, 31:

    pungunt (Stoici) quasi aculeis, interrogatiunculis angustis,

    id. Fin. 4, 3, 7.—
    H.
    Of discourse, brief, simple:

    et angusta quaedam et concisa, et alia est dilatata et fusa oratio,

    Cic. Or. 56, 187:

    Intonet angusto pectore Callimachus,

    i.e. in simple style, Prop. 2, 1, 40.— Adv.: angustē.
    I.
    Lit., of space, quantity, or number, within narrow limits, closely, hardly: recepissem te, nisi anguste sederem, if I were not in close quarters, Cic. ap. Macr. S. 2, 3:

    anguste putare vitem,

    to prune close, Col. 4, 16, 1; so,

    anguste aliquid deputare,

    id. 4, 22, 3:

    quā (re frumentariā) anguste utebatur,

    in small quantity, Caes. B. C. 3, 16:

    tantum navium repperit, ut anguste quindecim milia militum, quingentos equites transportare possent, = vix,

    scarcely fifteen thousand, id. ib. 3, 2.— Comp.:

    angustius pabulabantur,

    within narrower range, Caes. B. C. 1, 59:

    aliae (arbores) radices angustius diffundunt,

    Varr. R. R. 1, 37, 5:

    quanto sit angustius imperitatum,

    Tac. A. 4, 4:

    eo anno frumentum propter siccitates angustius provenerat,

    more scantily, Caes. B. G. 5, 24.— Sup.:

    Caesar (nitebatur) ut quam angustissime Pompeium contineret,

    Caes. B. C. 3, 45:

    furunculus angustissime praecisus,

    Col. 4, 24, 17. —
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., within narrow limits:

    anguste intraque civiles actiones coërcere rhetoricam,

    Quint. 2, 15, 36.— Comp.: haud scio an recte ea virtus frugalitas appellari possit, quod angustius apud Graecos valet, qui frugi homines chrêsimous appellant, id est tantum modo utiles, has a narrower meaning, Cic. Tusc. 3, 8, 16:

    Reliqui habere se videntur angustius, enatant tamen etc.,

    seem to be more hampered, id. ib. 5, 31, 87.—
    B.
    Esp. of speaking or writing, closely, briefly, concisely, without diffuseness: anguste scribere, Cic. Mur. 13, 28:

    anguste et exiliter dicere,

    id. Brut. 84, 289:

    anguste disserere,

    id. Part. Or. 41, 139:

    presse et anguste rem definire,

    id. Or. 33, 117:

    anguste materiem terminare,

    Quint. 7, 4, 40.— Comp.:

    Pergit idem et urget angustius,

    Cic. N. D. 2, 8, 22:

    concludere brevius angustiusque,

    id. ib. 2, 7, 20.

    Lewis & Short latin dictionary > angustum

  • 5 angustus

    angustus, a, um. adj. [v. ango], narrow, strait, esp. of local relations, close, contracted, small, not spacious (syn.: artus, brevis, contractus;

    opp. latus,

    Cic. Ac. 2, 29, 92). [p. 120]
    I.
    Lit.:

    fretus,

    Lucr. 1, 720:

    Angustum per iter,

    id. 5, 1132; so Sall. J. 92, 7, and Vulg. Judith, 4, 6; 7, 5:

    pontes angusti,

    Cic. Leg. 3, 17:

    domus,

    id. Fin. 1, 20, 65:

    fauces portūs angustissimae,

    Caes. B. C. 1, 25:

    fines,

    id. B. G. 1, 2 Herz.:

    cellae,

    Hor. S. 1, 8, 8:

    rima,

    id. Ep. 1, 7, 29:

    Principis angustā Caprearum in rupe sedentis,

    on the narrow rock, Juv. 10, 93 Herm., where Jahn reads augusta, both readings yielding an apposite sense:

    porta,

    Vulg. Matt. 7, 13; ib. Luc. 13, 24 al.— Subst.: angustum, i, n., narrowness:

    per angustum,

    Lucr. 4, 530:

    angusta viarum,

    Verg. A. 2, 332:

    pontes et viarum angusta,

    Tac. H. 4, 35.—
    II.
    Trop.
    A.
    In angustum concludere, adducere, deducere, etc., to reduce to a strait, i. e. to restrain, confine, etc.:

    ab illā immensā societate humani generis in exiguum angustumque concluditur,

    Cic. Off. 1, 17:

    amicitia ex infinitā societate generis humani ita contracta est et adducta in angustum, ut, etc.,

    id. Am. 5.—Of the passions, to curb, restrain, moderate:

    perturbationes animi contrahere et in angustum deducere,

    Cic. Ac. 1, 10.—
    B.
    Of other things: clavus angustus, the narrow purple stripe upon the tunic, v. clavus:

    spiritus,

    short, difficult, Cic. de Or. 1, 61:

    odor rosae,

    not diffused far, Plin. 21, 4, 10, § 14.—Once also of the point of an arrow = acutus, Cels. 7, 5, n. 2.—
    C.
    Of time, short, brief:

    angustus dies,

    Ov. Tr. 5, 10, 8; Stat. Th. 1, 442:

    nox,

    Ov. Am. 3, 7, 25:

    tempus,

    Luc. 4, 447.—
    D.
    Of means of living, and the like, pinching, scanty, needy:

    pauperies,

    Hor. C. 3, 2, 1:

    res angusta domi,

    Juv. 3, 164:

    mensa,

    Sen. Thyest. 452: domus, poor, i. e. built without much expense, Tac. A. 2, 33.—
    E.
    Of other external relations of life, difficult, critical, uncertain:

    rebus angustis animosus atque Fortis adpare,

    Hor. C. 2, 10, 21:

    cum fides totā Italiā esset angustior,

    was weakened, Caes. B. C. 3, 1.— Subst.: angustum, i, n., a difficult, critical, condition, danger: in angustum cogi, * Ter. Heaut. 4, 2, 2:

    res est in angusto,

    the condition is perilous, Caes. B. G. 2, 25:

    spes est in angusto,

    hope is feeble, Cels. 8, 4.—
    F.
    Of mind or character, narrow, base, low, mean-spirited:

    nihil est tam angusti animi, tam parvi, quam amare divitias,

    Cic. Off. 1, 20, 68:

    animi angusti et demissi,

    id. Pis. 24, 57:

    ecce autem alii minuti et angusti, aut omnia semper desperantes, aut malevoli, invidi, etc.,

    id. Fin. 1, 18, 61.—
    G.
    Of learned investigations that lay too much stress upon little things, subtle, hair-splitting:

    minutae angustaeque concertationes,

    Cic. de Or. 3, 31:

    pungunt (Stoici) quasi aculeis, interrogatiunculis angustis,

    id. Fin. 4, 3, 7.—
    H.
    Of discourse, brief, simple:

    et angusta quaedam et concisa, et alia est dilatata et fusa oratio,

    Cic. Or. 56, 187:

    Intonet angusto pectore Callimachus,

    i.e. in simple style, Prop. 2, 1, 40.— Adv.: angustē.
    I.
    Lit., of space, quantity, or number, within narrow limits, closely, hardly: recepissem te, nisi anguste sederem, if I were not in close quarters, Cic. ap. Macr. S. 2, 3:

    anguste putare vitem,

    to prune close, Col. 4, 16, 1; so,

    anguste aliquid deputare,

    id. 4, 22, 3:

    quā (re frumentariā) anguste utebatur,

    in small quantity, Caes. B. C. 3, 16:

    tantum navium repperit, ut anguste quindecim milia militum, quingentos equites transportare possent, = vix,

    scarcely fifteen thousand, id. ib. 3, 2.— Comp.:

    angustius pabulabantur,

    within narrower range, Caes. B. C. 1, 59:

    aliae (arbores) radices angustius diffundunt,

    Varr. R. R. 1, 37, 5:

    quanto sit angustius imperitatum,

    Tac. A. 4, 4:

    eo anno frumentum propter siccitates angustius provenerat,

    more scantily, Caes. B. G. 5, 24.— Sup.:

    Caesar (nitebatur) ut quam angustissime Pompeium contineret,

    Caes. B. C. 3, 45:

    furunculus angustissime praecisus,

    Col. 4, 24, 17. —
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., within narrow limits:

    anguste intraque civiles actiones coërcere rhetoricam,

    Quint. 2, 15, 36.— Comp.: haud scio an recte ea virtus frugalitas appellari possit, quod angustius apud Graecos valet, qui frugi homines chrêsimous appellant, id est tantum modo utiles, has a narrower meaning, Cic. Tusc. 3, 8, 16:

    Reliqui habere se videntur angustius, enatant tamen etc.,

    seem to be more hampered, id. ib. 5, 31, 87.—
    B.
    Esp. of speaking or writing, closely, briefly, concisely, without diffuseness: anguste scribere, Cic. Mur. 13, 28:

    anguste et exiliter dicere,

    id. Brut. 84, 289:

    anguste disserere,

    id. Part. Or. 41, 139:

    presse et anguste rem definire,

    id. Or. 33, 117:

    anguste materiem terminare,

    Quint. 7, 4, 40.— Comp.:

    Pergit idem et urget angustius,

    Cic. N. D. 2, 8, 22:

    concludere brevius angustiusque,

    id. ib. 2, 7, 20.

    Lewis & Short latin dictionary > angustus

  • 6 furax

    fūrax, ācis, adj. [id.], inclined to steal, given to stealing, thievish (rare but class.; cf.:

    rapax, furunculus): servus,

    Cic. de Or. 2, 61, 248:

    P. Cornelius homo avarus et furax,

    id. ib. 2, 66, 268:

    furacissimae manus,

    id. Pis. 30, 74:

    nihil est furacius illo,

    Mart. 8, 59, 3:

    tam furax a mento volsella,

    i. e. removing the beard, Tert. Pall. 4.—
    * Adv.: fūrācĭter, thievishly; only sup.:

    cum omnium domos, apothecas, naves furacissime scrutarere,

    Cic. Vatin. 5, 12.

    Lewis & Short latin dictionary > furax

  • 7 rapax

    răpax, ācis, adj. [rapio], grasping, greedy of plunder, rapacious.
    I.
    Lit. (class.;

    syn. furax): vos rapaces, vos praedones,

    Plaut. Men. 5, 7, 26; id. Pers. 3, 3, 6:

    olim furunculus, nunc vero etiam rapax,

    Cic. Pis. 27, 66; so with fur, id. Verr. 2, 3, 2, § 4:

    inopiā rapax,

    Suet. Dom. 3:

    procuratorum rapacissimum quemque,

    id. Vesp. 16; cf. Tac. H. 1, 20:

    Cinara,

    i. e. eager for presents, Hor. Ep. 1, 14, 33; so Tib. 1, 5, 59; 2, 4, 25:

    cervi, luporum praeda rapacium,

    Hor. C. 4, 4, 50; id. Epod. 16, 20; cf.

    Harpyiae,

    id. S. 2, 2, 40.— As subst.: răpax, ācis, comm., a beast of prey, Plin. 11, 45, 101, § 247.—
    2.
    Of things, rapacious, ravenous (mostly poet.):

    falces rapaces,

    Lucr. 3, 650:

    ventus,

    Ov. A. A. 1, 388:

    ignis,

    id. M. 8, 837:

    mors,

    Tib. 1, 3, 65; cf.

    Orcus,

    Hor. C. 2, 18, 30:

    fortuna,

    id. ib. 1, 34, 14:

    dentes,

    fangs, tusks, Veg. 6, 1, 1.—With gen.:

    chryselectrum rapacissimum ignium,

    very ignitible, Plin. 37, 3, 12, § 51.—As a poet. epithet of floods:

    amnes,

    Lucr. 5, 341:

    fluvii,

    id. 1, 17:

    unda, Cic. poët. N. D. 3, 10, 24: undae,

    Ov. M. 8, 550:

    Danubius,

    id. ad Liv. 397.— Hence, transf., an appellation of the twenty-first legion and the soldiers composing it (qs. that sweeps every thing before it), Tac. H. 2, 43; 100; 3, 14; 18; 22.—
    II.
    Trop. (rare), with gen., grasping, seizing eagerly or quickly, greedy, avaricious:

    nihil est rapacius quam natura,

    Cic. Lael. 14, 50:

    rapacia virtutis ingenia,

    Sen. Ep. 95, 36:

    nostri omnium utilitatum et virtutum rapacissimi,

    Plin. 25, 2, 2, § 4.

    Lewis & Short latin dictionary > rapax

  • 8 sportula

    sportŭla, ae, f. dim. [id.].
    I.
    Lit., a little basket:

    sportulam cape atque argentum,

    Plaut. Men. 1, 4, 1; id. Curc. 2, 3, 10; id. Stich. 2, 1, 17; App. M. 1, p. 113, 39; Ascon. ad Cic. Verr. 1, 8.—In such little baskets it was customary for a great man to distribute presents of food or money to the mass of his clients, Juv. 1, 95; 3, 249; Suet. Ner. 16; Mart. 3, 14, 3; 14, 125, 2; 10, 27, 3.—Hence, the emperor Claudius called the brief games which he gave to the people sportulae, acc. to Suet. Claud. 21.—

    Prov.: sportulam furunculus captat,

    i. e. snatches at others' little property, Tert. adv. Marc. 3, 16.—
    II.
    Transf., a gift, present, in gen., Plin. Ep. 2, 14, 4; 2, 10, 118; Dig. 30, 1, 117; ib. 50, 2, 6; Cod. Just. 12, 21, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > sportula

  • 9 tagax

    tăgax, ācis, adj. [tago], that is apt to touch any thing; pregn., light - fingered, thievish (very rare):

    tagax furunculus a tangendo,

    Fest. p. 359 Müll.; cf. Non. 408, 33: manus, Lucil. ap. Fest. l. l. (Sat. Fragm. 30; 86): levis, libidinosus, tagax, * Cic. Att. 6, 3, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > tagax

См. также в других словарях:

  • Furunculus — vgl. Furunkel …   Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke

  • furunculus — SYN: furuncle. [L. a petty thief, a boil, dim. of fur, a thief] * * * fu·run·cu·lus fyu̇ rəŋ kyə ləs n, pl cu·li .lī FURUNCLE * * * fu·run·cu·lus (fu rungґku ləs) pl. furunґculi [L.] furuncle …   Medical dictionary

  • furunculus — fu·run·cu·lus …   English syllables

  • furunculus — …   Useful english dictionary

  • Hypancistrus furunculus —   Hypancistrus furunculus …   Wikipedia Español

  • Bruchus furunculus — Kräuterdieb Systematik Klasse: Insekten (Insecta) Ordnung: Käfer (Coleoptera) Familie: Nagekäfer (Anobiidae) Unterfamili …   Deutsch Wikipedia

  • ФУРУНКУЛ — (лат. furunculus verus). Злокачеств. нарыв, при нагноении выделяет из себя омертвевшую пробку; то же, что веред. Словарь иностранных слов, вошедших в состав русского языка. Чудинов А.Н., 1910. фурункул (лат. furunculus) гнойное воспаление… …   Словарь иностранных слов русского языка

  • Hypancistrus —   Hypancistrus …   Wikipedia Español

  • FURONCLE — Infection d’un follicule pileux et de sa glande sébacée par le staphylocoque doré, qui provoque la suppuration et la nécrose du follicule et du derme avoisinant; ceux ci sont éliminés sous forme d’une masse jaunâtre, le bourbillon. Le furoncle se …   Encyclopédie Universelle

  • furuncul — FURÚNCUL, furuncule, s.n. Inflamaţie purulentă a foliculilor firelor de păr ca urmare a unei infecţii cu stafilococi, care poate prinde ţesuturile învecinate, provocând leziuni întinse ale pielii; abces, buboi. – Din lat. furunculus. cf. fr. f u… …   Dicționar Român

  • Hypancistrus — Taxobox name = Hypancistrus regnum = Animalia phylum = Chordata classis = Actinopterygii ordo = Siluriformes familia = Loricariidae subfamilia = Hypostominae tribus = Ancistrini genus = Hypancistrus genus authority = Isbrücker Nijssen , 1991 type …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»