Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

tusks

  • 1 depono

    I
    deponere, deposivi, depositus V TRANS
    put/lay down/aside/away; let drop/fall; give up; resign; deposit/entrust/commit; lift off; take off (clothes); have (hair/beard/nails) cut; shed (tusks); pull down, demolish; plant (seedlings); set up, place; lay to rest; fire
    II
    deponere, deposui, depostus V TRANS
    put/lay down/aside/away; let drop/fall; give up; resign; deposit/entrust/commit; lift off; take off (clothes); have (hair/beard/nails) cut; shed (tusks); pull down, demolish; plant (seedlings); set up, place; lay to rest; fire

    Latin-English dictionary > depono

  • 2 eburneus

    ĕburnĕus, and (mostly poet.) ĕbur-nus, a, um, adj. [ebur], of ivory.
    (α).
    eburneus:

    signum,

    Cic. Verr. 2, 4, 1; Ov. M. 4, 354:

    lectus,

    Suet. Caes. 84:

    praesepe,

    id. Calig. 55:

    quadrigae,

    id. Ner. 22:

    tabulae,

    id. ib. 31 al.; so, tulit eburneos dentes mille, etc., ivory tusks, i. e. elephants' tusks, Liv. 37, 59, 3.—
    (β).
    ebur-nus:

    humerus,

    Verg. G. 3, 7:

    pecten,

    id. A. 6, 647:

    vagina,

    id. ib. 9, 305:

    porta,

    id. ib. 6, 699; Hor. C. 3, 27, 41:

    lyra,

    id. ib. 2, 11, 22:

    lecti,

    id. S. 2, 6, 103:

    currus,

    Ov. H. 15, 91:

    valvae,

    id. M. 4, 185:

    sceptrum,

    id. ib. 1, 178;

    7, 103 al.: ensis,

    i. e. with an ivory hilt, Verg. A. 11, 11.—
    B.
    Poet. transf., white as ivory.
    (α).
    eburne-us:

    eburnea brachia,

    Ov. Am. 3, 7, 7; cf.

    so, cervix,

    id. H. 20, 59:

    colla,

    id. M. 3, 422; 4, 335:

    terga,

    id. ib. 10, 592.—
    (β).
    ebur-nus:

    digiti,

    Prop. 2, 1, 9.

    Lewis & Short latin dictionary > eburneus

  • 3 eburnus

    ĕburnĕus, and (mostly poet.) ĕbur-nus, a, um, adj. [ebur], of ivory.
    (α).
    eburneus:

    signum,

    Cic. Verr. 2, 4, 1; Ov. M. 4, 354:

    lectus,

    Suet. Caes. 84:

    praesepe,

    id. Calig. 55:

    quadrigae,

    id. Ner. 22:

    tabulae,

    id. ib. 31 al.; so, tulit eburneos dentes mille, etc., ivory tusks, i. e. elephants' tusks, Liv. 37, 59, 3.—
    (β).
    ebur-nus:

    humerus,

    Verg. G. 3, 7:

    pecten,

    id. A. 6, 647:

    vagina,

    id. ib. 9, 305:

    porta,

    id. ib. 6, 699; Hor. C. 3, 27, 41:

    lyra,

    id. ib. 2, 11, 22:

    lecti,

    id. S. 2, 6, 103:

    currus,

    Ov. H. 15, 91:

    valvae,

    id. M. 4, 185:

    sceptrum,

    id. ib. 1, 178;

    7, 103 al.: ensis,

    i. e. with an ivory hilt, Verg. A. 11, 11.—
    B.
    Poet. transf., white as ivory.
    (α).
    eburne-us:

    eburnea brachia,

    Ov. Am. 3, 7, 7; cf.

    so, cervix,

    id. H. 20, 59:

    colla,

    id. M. 3, 422; 4, 335:

    terga,

    id. ib. 10, 592.—
    (β).
    ebur-nus:

    digiti,

    Prop. 2, 1, 9.

    Lewis & Short latin dictionary > eburnus

  • 4 dēns

        dēns dentis, m    [ED-], a tooth: dentibus in ore constructis: eorum adversi acuti... intimi, qui genuini vocantur, the front teeth... grinders: puer, nondum omni dente renato, Iu.: dentīs exacuit sus, tusks, V.: viperei, O.: eburnei, elephants': Indi, the elephant's, O.: gemmae et dentes Indi, ivory, O.: Libycus, ivory, Pr.— A tooth, point, spike, prong, tine, fluke: aratri, V.: perpetui (serrae), O.: insecti pectine dentes (i. e. insectus dentibus pecten), O.: tenax (ancorae), V.: curvus Saturni, the pruning-hook, V.—Fig., a tooth: maligno dente carpunt, of hatred: invidus, H.: ater, H.: Theoninus, i. e. slanderous tongue, H.: tangere singula dente superbo, aristocratic daintiness, H.: dentes aevi, O.
    * * *
    tooth; tusk; ivory; tooth-like thing, spike; distructive power, envy, ill will

    Latin-English dictionary > dēns

  • 5 eburneus

        eburneus adj.    [ebur], of ivory: dentes, elephants' tusks: signum: colla, white as ivory, O.
    * * *
    eburnea, eburneum ADJ
    ivory, of ivory; white as ivory, ivory-colored

    Latin-English dictionary > eburneus

  • 6 caecidi

    caedo, cĕcīdi (in MSS. freq. caecīdi, v. Neue, Formenl. 2, 460), caesum, 3, v. a. [root cīd- for scid-; cf. scindo; Gr. schizô].
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.
    1.
    To cut, hew, lop, cut down, fell, cut off, cut to pieces: caesa abiegna trabes, Enn. ap. Cic. N. D. 3, 30, 75 (Trag. v. 281 Vahl.):

    frondem querneam caedito,

    Cato, R. R. 5, 8:

    arbores,

    Cic. Div. 2, 14, 33; Ov. M. 9, 230:

    robur,

    Cic. Div. 2, 41, 86; Ov. M. 8, 769:

    lignum,

    Plaut. Merc. 2, 3. 63: silvam, Varr ap. Non. p. 272, 5; Lucr. 5, 1265; Caes. B. G. 3, 29; Ov. M. 8, 329; Suet. Aug. 94 fin.; Pall. Mai, 4, 1:

    nemus,

    Ov. M. 2, 418; cf. id. ib. 1, 94; 9, 230; 9, 374;

    14, 535: harundinem,

    Dig. 7, 1, 59, § 2:

    arboris auctum,

    Lucr. 6, 167:

    comam vitis,

    Tib. 1, 7, 34:

    faenum,

    Col. 2, 18, 1:

    murus latius quam caederetur ruebat,

    Liv. 21, 11, 9:

    caesis montis fodisse medullis,

    Cat. 68, 111; so,

    caedi montis in marmora,

    Plin. 12, prooem. §

    2: lapis caedendus,

    Cic. Verr. 2, 1, 56, § 147:

    silicem,

    id. Div. 2, 41, 85:

    marmor,

    Dig. 24, 3, 7, § 13:

    toga rotunda et apte caesa,

    cut out, Quint. 11, 3, 139: caedunt securibus umida vina, with axes they cut out the wine (formerly liquid, now frozen), Verg. G. 3, 364: volutas, to carve or hollow out volutes, Vitr. 3, 3: tineae omnia caedunt, Lucil. ap. Non. p. 272, 14.—
    b.
    Prov.:

    ut vineta egomet caedam mea,

    i. e. carry my own hide to market, Hor. Ep. 2, 1, 220 (proverbium in eos dicitur, qui sibi volentes nocent, Schol. Crucq.; cf. Tib. 1, 2, 98; Verg. A. 5, 672).—
    c.
    Ruta caesa; v ruo, P. a.—
    2.
    In gen., to strike upon something, to knock at, to beat, strike, cudgel, etc.:

    ut lapidem ferro quom caedimus evolat ignis,

    strike upon with iron, Lucr. 6, 314:

    caedere januam saxis,

    Cic. Verr 2, 1, 27, § 69:

    silicem rostro,

    Liv. 41, 13, 1:

    vasa dolabris,

    Curt. 5, 6, 5:

    femur, pectus, frontem,

    Quint. 2, 12, 10; cf. id. 11, 3, 123 al.:

    verberibus,

    Plaut. Most. 5, 2, 45; so Ter. And. 1, 2, 28:

    pugnis,

    Plaut. Curc. 1, 3, [p. 262] 43:

    aliquem ex occulto,

    Ter. Eun. 4, 7, 17:

    at validis socios caedebant dentibus apri,

    they fell with their strong tusks upon their own party, Lucr. 5, 1325; cf. Plaut. Poen. 3, 3, 71:

    virgis ad necem caedi,

    Cic. Verr. 2, 3, 28, § 69; Hor. S. 1, 2, 42:

    populum saxis,

    id. ib. 2, 3, 128:

    ferulā aliquem,

    id. ib. 1, 3, 120:

    flagris,

    Quint. 6, 3, 25:

    aliquem loris,

    Cic. Phil. 8, 8, 24; Suet. Ner. 26; 49; id. Dom. 8:

    caeduntur (agrestes) inter potentium inimicitias,

    Sall. H. Fragm. 3, 61, 27 Dietsch:

    nudatos virgis,

    Liv. 2, 5, 8:

    hastilibus caedentes terga trepidantium,

    id. 35, 5, 10:

    servum sub furcā caesum medio egerat circo, i.e. ita ut simul caederet,

    id. 2, 36, 1.—
    b.
    Prov.:

    stimulos pugnis caedere,

    to kick against the pricks, to aggravate a danger by foolish resistance, Plaut. Truc. 4, 2, 55.—
    c.
    Trop.:

    in judicio testibus caeditur,

    is pressed, hard pushed, Cic. Q. Fr. 3, 3, 3.—
    B.
    Pregn.
    1.
    (Cf. cado, I. B. 2.) To strike mortally, to kill, murder:

    ille dies, quo Ti. Gracchus est caesus,

    Cic. Mil. 5, 14:

    P. Africanus de Tiberio Graccho responderat jure caesum videri,

    id. de Or. 2, 25, 106; id. Off. 2, 12, 43:

    caeso Argo,

    Ov. M. 2, 533; 5, 148; 12, 113; 12, 590; 12, 603; Suet. Caes. 76 al. — Poet., transf. to the blood shed in slaying:

    caeso sparsuros sanguine flammam,

    Verg. A. 11, 82.—Esp. freq.,
    b.
    In milit. lang., to slay a single enemy; or, when a hostile army as a whole is spoken of, to conquer with great slaughter, to cut to pieces, vanquish, destroy (cf. Oud., Wolf, and Baumg.Crus. upon Suet. Vesp. 4):

    exercitus caesus fususque,

    Cic. Phil. 14, 1, 1:

    Romani insecuti (hostem), caedentes spoliantesque caesos, castra regia diripiunt,

    Liv. 32, 12, 10; 2, 47, 9:

    infra arcem caesi captique multi mortales,

    id. 4, 61, 6; 22, 7, 2 and 9; Quint. 12, 10, 24; Suet. Aug. 21; 23; id. Vesp. 4:

    Indos,

    Curt. 9, 5, 19:

    passim obvios,

    id. 5, 6, 6:

    praesidium,

    id. 4, 5, 17:

    propugnatores reipublicae,

    Quint. 12, 10, 24:

    caesus (hostis) per calles saltusque vagando circumagatur,

    Liv. 44, 36, 10 Kreyss.:

    consulem exercitumque caesum,

    id. 22, 56, 2:

    legio-nes nostras cecidere,

    id. 7, 30, 14; so Nep. Dat. 6, 4; Tac. Agr. 18; Suet. Claud. 1.— And poet., the leader is put for the army:

    Pyrrhum et ingentem cecidit Antiochum Hannibalemque dirum,

    Hor. C. 3, 6, 36.—In poet. hypallage:

    caesi corporum acervi (for caesorum),

    Cat. 64, 359.—
    c.
    To slaughter animals, esp. for offerings, to kill, slay, sacrifice:

    caedit greges armentorum,

    Cic. Phil. 3, 12, 31:

    boves,

    Ov. M. 15, 141:

    deorum mentes caesis hostiis placare,

    Cic. Clu. 68, 194:

    caesis victimis,

    id. Att. 1, 13, 1; Liv. 8, 6, 11; 10, 7, 10; 45, 7, 1; Tac. A. 2, 75; Suet. Caes. 81; id. Calig. 14; id. Ner. 25; id. Oth. 8; id. Galb. 18; id. Claud. 25; Just. 11, 5, 6 al.; Verg. A. 5, 96; Hor. Epod. 2, 59; Ov.M.13, 637; Juv. 6, 48; 6, 447; 8, 156; 12, 3 al.: inter caesa et porrecta; v. porricio.—
    d.
    Hence, since security for a person was anciently given by the deposit of sheep belonging to him, which were slaughtered in case of forfeiture, leg. t. t.: pignus caedere (or concidere), to declare the for feiture of a security, to confiscate a pledge: non tibi illa sunt caedenda, si L. Crassum vis coërcere, Crass. ap. Cic. de Or. 3, 1, 4.—
    2.
    In mal. part. ( = concido; cf.:

    jam hoc, caede, concide: nonne vobis verba depromere videtur ad omne genus nequitiae accommodata?

    Cic. Verr. 2, 3, 66, § 155); Cat. 56, 7; Auct. Priap. 25, 10; Tert. Pall. 4.—
    II.
    Trop.: caedere sermones, a Grecism, acc. to Prisc. 18, p. 1118 P., = koptein ta rhêmata, to chop words, chat, talk, converse, Ter. Heaut. 2, 3, 1; cf. Non. p. 272, 13, and Prisc. p. 1188 P.:

    oratio caesa,

    i. e. asyndeton, Auct. Her. 4, 19, 26; Aquil. Rom. §§ 18 and 19; Mart. Cap. 5; § 528.—Hence, caesum, i, n.; subst. in gram. synon. with comma, a stop, pause, comma, Mart. Cap. 5, § 527; Aquil. Rom. § 19; Fortun. Art. Rhet. 3, 10.

    Lewis & Short latin dictionary > caecidi

  • 7 caedo

    caedo, cĕcīdi (in MSS. freq. caecīdi, v. Neue, Formenl. 2, 460), caesum, 3, v. a. [root cīd- for scid-; cf. scindo; Gr. schizô].
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.
    1.
    To cut, hew, lop, cut down, fell, cut off, cut to pieces: caesa abiegna trabes, Enn. ap. Cic. N. D. 3, 30, 75 (Trag. v. 281 Vahl.):

    frondem querneam caedito,

    Cato, R. R. 5, 8:

    arbores,

    Cic. Div. 2, 14, 33; Ov. M. 9, 230:

    robur,

    Cic. Div. 2, 41, 86; Ov. M. 8, 769:

    lignum,

    Plaut. Merc. 2, 3. 63: silvam, Varr ap. Non. p. 272, 5; Lucr. 5, 1265; Caes. B. G. 3, 29; Ov. M. 8, 329; Suet. Aug. 94 fin.; Pall. Mai, 4, 1:

    nemus,

    Ov. M. 2, 418; cf. id. ib. 1, 94; 9, 230; 9, 374;

    14, 535: harundinem,

    Dig. 7, 1, 59, § 2:

    arboris auctum,

    Lucr. 6, 167:

    comam vitis,

    Tib. 1, 7, 34:

    faenum,

    Col. 2, 18, 1:

    murus latius quam caederetur ruebat,

    Liv. 21, 11, 9:

    caesis montis fodisse medullis,

    Cat. 68, 111; so,

    caedi montis in marmora,

    Plin. 12, prooem. §

    2: lapis caedendus,

    Cic. Verr. 2, 1, 56, § 147:

    silicem,

    id. Div. 2, 41, 85:

    marmor,

    Dig. 24, 3, 7, § 13:

    toga rotunda et apte caesa,

    cut out, Quint. 11, 3, 139: caedunt securibus umida vina, with axes they cut out the wine (formerly liquid, now frozen), Verg. G. 3, 364: volutas, to carve or hollow out volutes, Vitr. 3, 3: tineae omnia caedunt, Lucil. ap. Non. p. 272, 14.—
    b.
    Prov.:

    ut vineta egomet caedam mea,

    i. e. carry my own hide to market, Hor. Ep. 2, 1, 220 (proverbium in eos dicitur, qui sibi volentes nocent, Schol. Crucq.; cf. Tib. 1, 2, 98; Verg. A. 5, 672).—
    c.
    Ruta caesa; v ruo, P. a.—
    2.
    In gen., to strike upon something, to knock at, to beat, strike, cudgel, etc.:

    ut lapidem ferro quom caedimus evolat ignis,

    strike upon with iron, Lucr. 6, 314:

    caedere januam saxis,

    Cic. Verr 2, 1, 27, § 69:

    silicem rostro,

    Liv. 41, 13, 1:

    vasa dolabris,

    Curt. 5, 6, 5:

    femur, pectus, frontem,

    Quint. 2, 12, 10; cf. id. 11, 3, 123 al.:

    verberibus,

    Plaut. Most. 5, 2, 45; so Ter. And. 1, 2, 28:

    pugnis,

    Plaut. Curc. 1, 3, [p. 262] 43:

    aliquem ex occulto,

    Ter. Eun. 4, 7, 17:

    at validis socios caedebant dentibus apri,

    they fell with their strong tusks upon their own party, Lucr. 5, 1325; cf. Plaut. Poen. 3, 3, 71:

    virgis ad necem caedi,

    Cic. Verr. 2, 3, 28, § 69; Hor. S. 1, 2, 42:

    populum saxis,

    id. ib. 2, 3, 128:

    ferulā aliquem,

    id. ib. 1, 3, 120:

    flagris,

    Quint. 6, 3, 25:

    aliquem loris,

    Cic. Phil. 8, 8, 24; Suet. Ner. 26; 49; id. Dom. 8:

    caeduntur (agrestes) inter potentium inimicitias,

    Sall. H. Fragm. 3, 61, 27 Dietsch:

    nudatos virgis,

    Liv. 2, 5, 8:

    hastilibus caedentes terga trepidantium,

    id. 35, 5, 10:

    servum sub furcā caesum medio egerat circo, i.e. ita ut simul caederet,

    id. 2, 36, 1.—
    b.
    Prov.:

    stimulos pugnis caedere,

    to kick against the pricks, to aggravate a danger by foolish resistance, Plaut. Truc. 4, 2, 55.—
    c.
    Trop.:

    in judicio testibus caeditur,

    is pressed, hard pushed, Cic. Q. Fr. 3, 3, 3.—
    B.
    Pregn.
    1.
    (Cf. cado, I. B. 2.) To strike mortally, to kill, murder:

    ille dies, quo Ti. Gracchus est caesus,

    Cic. Mil. 5, 14:

    P. Africanus de Tiberio Graccho responderat jure caesum videri,

    id. de Or. 2, 25, 106; id. Off. 2, 12, 43:

    caeso Argo,

    Ov. M. 2, 533; 5, 148; 12, 113; 12, 590; 12, 603; Suet. Caes. 76 al. — Poet., transf. to the blood shed in slaying:

    caeso sparsuros sanguine flammam,

    Verg. A. 11, 82.—Esp. freq.,
    b.
    In milit. lang., to slay a single enemy; or, when a hostile army as a whole is spoken of, to conquer with great slaughter, to cut to pieces, vanquish, destroy (cf. Oud., Wolf, and Baumg.Crus. upon Suet. Vesp. 4):

    exercitus caesus fususque,

    Cic. Phil. 14, 1, 1:

    Romani insecuti (hostem), caedentes spoliantesque caesos, castra regia diripiunt,

    Liv. 32, 12, 10; 2, 47, 9:

    infra arcem caesi captique multi mortales,

    id. 4, 61, 6; 22, 7, 2 and 9; Quint. 12, 10, 24; Suet. Aug. 21; 23; id. Vesp. 4:

    Indos,

    Curt. 9, 5, 19:

    passim obvios,

    id. 5, 6, 6:

    praesidium,

    id. 4, 5, 17:

    propugnatores reipublicae,

    Quint. 12, 10, 24:

    caesus (hostis) per calles saltusque vagando circumagatur,

    Liv. 44, 36, 10 Kreyss.:

    consulem exercitumque caesum,

    id. 22, 56, 2:

    legio-nes nostras cecidere,

    id. 7, 30, 14; so Nep. Dat. 6, 4; Tac. Agr. 18; Suet. Claud. 1.— And poet., the leader is put for the army:

    Pyrrhum et ingentem cecidit Antiochum Hannibalemque dirum,

    Hor. C. 3, 6, 36.—In poet. hypallage:

    caesi corporum acervi (for caesorum),

    Cat. 64, 359.—
    c.
    To slaughter animals, esp. for offerings, to kill, slay, sacrifice:

    caedit greges armentorum,

    Cic. Phil. 3, 12, 31:

    boves,

    Ov. M. 15, 141:

    deorum mentes caesis hostiis placare,

    Cic. Clu. 68, 194:

    caesis victimis,

    id. Att. 1, 13, 1; Liv. 8, 6, 11; 10, 7, 10; 45, 7, 1; Tac. A. 2, 75; Suet. Caes. 81; id. Calig. 14; id. Ner. 25; id. Oth. 8; id. Galb. 18; id. Claud. 25; Just. 11, 5, 6 al.; Verg. A. 5, 96; Hor. Epod. 2, 59; Ov.M.13, 637; Juv. 6, 48; 6, 447; 8, 156; 12, 3 al.: inter caesa et porrecta; v. porricio.—
    d.
    Hence, since security for a person was anciently given by the deposit of sheep belonging to him, which were slaughtered in case of forfeiture, leg. t. t.: pignus caedere (or concidere), to declare the for feiture of a security, to confiscate a pledge: non tibi illa sunt caedenda, si L. Crassum vis coërcere, Crass. ap. Cic. de Or. 3, 1, 4.—
    2.
    In mal. part. ( = concido; cf.:

    jam hoc, caede, concide: nonne vobis verba depromere videtur ad omne genus nequitiae accommodata?

    Cic. Verr. 2, 3, 66, § 155); Cat. 56, 7; Auct. Priap. 25, 10; Tert. Pall. 4.—
    II.
    Trop.: caedere sermones, a Grecism, acc. to Prisc. 18, p. 1118 P., = koptein ta rhêmata, to chop words, chat, talk, converse, Ter. Heaut. 2, 3, 1; cf. Non. p. 272, 13, and Prisc. p. 1188 P.:

    oratio caesa,

    i. e. asyndeton, Auct. Her. 4, 19, 26; Aquil. Rom. §§ 18 and 19; Mart. Cap. 5; § 528.—Hence, caesum, i, n.; subst. in gram. synon. with comma, a stop, pause, comma, Mart. Cap. 5, § 527; Aquil. Rom. § 19; Fortun. Art. Rhet. 3, 10.

    Lewis & Short latin dictionary > caedo

  • 8 rapax

    răpax, ācis, adj. [rapio], grasping, greedy of plunder, rapacious.
    I.
    Lit. (class.;

    syn. furax): vos rapaces, vos praedones,

    Plaut. Men. 5, 7, 26; id. Pers. 3, 3, 6:

    olim furunculus, nunc vero etiam rapax,

    Cic. Pis. 27, 66; so with fur, id. Verr. 2, 3, 2, § 4:

    inopiā rapax,

    Suet. Dom. 3:

    procuratorum rapacissimum quemque,

    id. Vesp. 16; cf. Tac. H. 1, 20:

    Cinara,

    i. e. eager for presents, Hor. Ep. 1, 14, 33; so Tib. 1, 5, 59; 2, 4, 25:

    cervi, luporum praeda rapacium,

    Hor. C. 4, 4, 50; id. Epod. 16, 20; cf.

    Harpyiae,

    id. S. 2, 2, 40.— As subst.: răpax, ācis, comm., a beast of prey, Plin. 11, 45, 101, § 247.—
    2.
    Of things, rapacious, ravenous (mostly poet.):

    falces rapaces,

    Lucr. 3, 650:

    ventus,

    Ov. A. A. 1, 388:

    ignis,

    id. M. 8, 837:

    mors,

    Tib. 1, 3, 65; cf.

    Orcus,

    Hor. C. 2, 18, 30:

    fortuna,

    id. ib. 1, 34, 14:

    dentes,

    fangs, tusks, Veg. 6, 1, 1.—With gen.:

    chryselectrum rapacissimum ignium,

    very ignitible, Plin. 37, 3, 12, § 51.—As a poet. epithet of floods:

    amnes,

    Lucr. 5, 341:

    fluvii,

    id. 1, 17:

    unda, Cic. poët. N. D. 3, 10, 24: undae,

    Ov. M. 8, 550:

    Danubius,

    id. ad Liv. 397.— Hence, transf., an appellation of the twenty-first legion and the soldiers composing it (qs. that sweeps every thing before it), Tac. H. 2, 43; 100; 3, 14; 18; 22.—
    II.
    Trop. (rare), with gen., grasping, seizing eagerly or quickly, greedy, avaricious:

    nihil est rapacius quam natura,

    Cic. Lael. 14, 50:

    rapacia virtutis ingenia,

    Sen. Ep. 95, 36:

    nostri omnium utilitatum et virtutum rapacissimi,

    Plin. 25, 2, 2, § 4.

    Lewis & Short latin dictionary > rapax

  • 9 reflecto

    rĕ-flecto, xi, xum, 3, v. a. and n.
    I.
    Act., to bend or turn back or backwards; to turn about or away (class.).
    A.
    Lit.:

    caudam canum degeneres sub alvum reflectunt,

    Plin. 11, 50, 111, § 265; 11, 37, 78, § 199:

    caput leviter,

    Cat. 45, 10:

    pedem inde (sc. ex Labyrintho) sospes,

    id. 64, 112; cf.:

    gressum,

    to go back, return. Sen. Thyest. 428:

    cursum subito ad Contrebiam,

    Val. Max. 7, 4, 5 fin.:

    colla,

    Verg. A. 11, 622:

    oculos,

    Ov. M. 7, 341; cf.:

    visus,

    Val. Fl. 5, 455. — Part. perf.:

    (elephantorum) dentes reflexi,

    tusks. Plin. 11, 37, 62, § 165; so,

    cornu (with adunco aere),

    Sen. Oedip. 731:

    cornicula (scarabaei),

    Plin. 30, 11, 30, § 100: cervix. Verg. A. 10, 535; Ov. A. A. 3, 779: [p. 1547] Stat. Achill. 1, 382. —

    Mid.: illam tereti cervice reflexam,

    bending herself back, Verg. A. 8, 633; cf.:

    telum reflexum,

    Sil. 16, 54; and poet.: (Ascalaphus) in caput crescit, longosque reflectitur ungues, he bends himself back into long claws, i. e. his nails are bent back and lengthened into claws, Ov. M. 5, 547. —
    B.
    Trop., to turn back, bring back: quem neque fides, neque jusjurandum... Repressit neque reflexit, * Ter. Ad. 3, 2, 9; cf.:

    nonnumquam animum incitatum ad ulciscendam orationem tuam revoco ipse et reflecto,

    Cic. Sull. 16, 46:

    quibus (causis) mentes aut incitantur aut reflectuntur,

    id. de Or. 1, 12, 53:

    aliquem,

    Sen. Agam. 155:

    animum reflexi,

    i. e. I reflected within myself, Verg. A. 2, 741; cf.:

    mentem ad Romanam urbem,

    Mamert. Grat. Act. 14:

    in melius tua, qui potes, orsa reflectas!

    change, alter, Verg. A. 10, 632; to reverse a proposition or inference:

    reflexim inferre,

    App. Dogm. Plat. 3, p. 36, 5; cf. Mart. Cap. 4, § 411. —
    * II.
    Neutr., to bend or turn back; trop., to give way, yield:

    ubi jam morbi reflexit causa,

    Lucr. 3, 502.

    Lewis & Short latin dictionary > reflecto

См. также в других словарях:

  • tusks — ilčiuotosios gyvatmenkės statusas T sritis zoologija | vardynas taksono rangas gentis atitikmenys: lot. Dannevigia angl. tusks rus. данневигии ryšiai: platesnis terminas – brotulinės gyvatinės menkės siauresnis terminas – ilčiuotoji gyvatmenkė …   Žuvų pavadinimų žodynas

  • tusks — tÊŒsk n. long protruding tooth often found in pairs (in the walrus, elephant, etc.); something resembling an animal tusk …   English contemporary dictionary

  • TUSKS — …   Useful english dictionary

  • Walrus — For other uses, see Walrus (disambiguation). Walrus[1] …   Wikipedia

  • Elephant — Taxobox name = Elephant image width = 250px image caption = An African Bush Elephant near the border of the Serengeti and Ngorongoro Conservation Area in Tanzania. regnum = Animalia phylum = Chordata subphylum = Vertebrata classis = Mammalia ordo …   Wikipedia

  • Ivory — is formed from dentine and constitutes the bulk of the teeth and tusks of animals such as the elephant, hippopotamus, walrus, mammoth and narwhal.The word ivory was traditionally applied to the tusks of elephants; the word is ultimately from… …   Wikipedia

  • elephant — elephantoid, adj. /el euh feuhnt/, n., pl. elephants, (esp. collectively) elephant for 1. 1. either of two large, five toed pachyderms of the family Elephantidae, characterized by a long, prehensile trunk formed of the nose and upper lip,… …   Universalium

  • List of Pokémon (599–646) — Pokémon has 646 (as of Pokémon Black and White) distinctive fictional species classified as the titular Pokémon. These creatures and entities reside throughout various locations of the fictional Pokémon universe and can be caught by humans… …   Wikipedia

  • American mastodon — Life American mastodon Mammut americanum skeleton at the AMNH Scientific classification …   Wikipedia

  • Woolly mammoth — For the rock band, see Wooly Mammoth (band). For the theatre company, see Woolly Mammoth Theatre Company. Woolly mammoth Temporal range: Pleistocene Recent, 0.15–0 Ma …   Wikipedia

  • Heterodontosauridae — Taxobox image width=250px image caption = Cast of the type specimen of Heterodontosaurus tucki name = Heterodontosaurids fossil range = Late Triassic Cretaceous regnum = Animalia phylum = Chordata classis = Sauropsida superordo = Dinosauria ordo …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»