-
1 pravicordius
pravicordia, pravicordium ADJevil-minded; mean-spirited; that has a depraved heart -
2 pravicors
(gen.), pravicordis ADJevil-minded; mean-spirited; that has a depraved heart -
3 angustum
angustus, a, um. adj. [v. ango], narrow, strait, esp. of local relations, close, contracted, small, not spacious (syn.: artus, brevis, contractus;I.opp. latus,
Cic. Ac. 2, 29, 92). [p. 120]Lit.:II.fretus,
Lucr. 1, 720:Angustum per iter,
id. 5, 1132; so Sall. J. 92, 7, and Vulg. Judith, 4, 6; 7, 5:pontes angusti,
Cic. Leg. 3, 17:domus,
id. Fin. 1, 20, 65:fauces portūs angustissimae,
Caes. B. C. 1, 25:fines,
id. B. G. 1, 2 Herz.:cellae,
Hor. S. 1, 8, 8:rima,
id. Ep. 1, 7, 29:Principis angustā Caprearum in rupe sedentis,
on the narrow rock, Juv. 10, 93 Herm., where Jahn reads augusta, both readings yielding an apposite sense:porta,
Vulg. Matt. 7, 13; ib. Luc. 13, 24 al.— Subst.: angustum, i, n., narrowness:per angustum,
Lucr. 4, 530:angusta viarum,
Verg. A. 2, 332:pontes et viarum angusta,
Tac. H. 4, 35.—Trop.A.In angustum concludere, adducere, deducere, etc., to reduce to a strait, i. e. to restrain, confine, etc.:B.ab illā immensā societate humani generis in exiguum angustumque concluditur,
Cic. Off. 1, 17:amicitia ex infinitā societate generis humani ita contracta est et adducta in angustum, ut, etc.,
id. Am. 5.—Of the passions, to curb, restrain, moderate:perturbationes animi contrahere et in angustum deducere,
Cic. Ac. 1, 10.—Of other things: clavus angustus, the narrow purple stripe upon the tunic, v. clavus:C.spiritus,
short, difficult, Cic. de Or. 1, 61:odor rosae,
not diffused far, Plin. 21, 4, 10, § 14.—Once also of the point of an arrow = acutus, Cels. 7, 5, n. 2.—Of time, short, brief:D.angustus dies,
Ov. Tr. 5, 10, 8; Stat. Th. 1, 442:nox,
Ov. Am. 3, 7, 25:tempus,
Luc. 4, 447.—Of means of living, and the like, pinching, scanty, needy:E.pauperies,
Hor. C. 3, 2, 1:res angusta domi,
Juv. 3, 164:mensa,
Sen. Thyest. 452: domus, poor, i. e. built without much expense, Tac. A. 2, 33.—Of other external relations of life, difficult, critical, uncertain:F.rebus angustis animosus atque Fortis adpare,
Hor. C. 2, 10, 21:cum fides totā Italiā esset angustior,
was weakened, Caes. B. C. 3, 1.— Subst.: angustum, i, n., a difficult, critical, condition, danger: in angustum cogi, * Ter. Heaut. 4, 2, 2:res est in angusto,
the condition is perilous, Caes. B. G. 2, 25:spes est in angusto,
hope is feeble, Cels. 8, 4.—Of mind or character, narrow, base, low, mean-spirited:G.nihil est tam angusti animi, tam parvi, quam amare divitias,
Cic. Off. 1, 20, 68:animi angusti et demissi,
id. Pis. 24, 57:ecce autem alii minuti et angusti, aut omnia semper desperantes, aut malevoli, invidi, etc.,
id. Fin. 1, 18, 61.—Of learned investigations that lay too much stress upon little things, subtle, hair-splitting:H.minutae angustaeque concertationes,
Cic. de Or. 3, 31:pungunt (Stoici) quasi aculeis, interrogatiunculis angustis,
id. Fin. 4, 3, 7.—Of discourse, brief, simple:I.et angusta quaedam et concisa, et alia est dilatata et fusa oratio,
Cic. Or. 56, 187:Intonet angusto pectore Callimachus,
i.e. in simple style, Prop. 2, 1, 40.— Adv.: angustē.Lit., of space, quantity, or number, within narrow limits, closely, hardly: recepissem te, nisi anguste sederem, if I were not in close quarters, Cic. ap. Macr. S. 2, 3:II.anguste putare vitem,
to prune close, Col. 4, 16, 1; so,anguste aliquid deputare,
id. 4, 22, 3:quā (re frumentariā) anguste utebatur,
in small quantity, Caes. B. C. 3, 16:tantum navium repperit, ut anguste quindecim milia militum, quingentos equites transportare possent, = vix,
scarcely fifteen thousand, id. ib. 3, 2.— Comp.:angustius pabulabantur,
within narrower range, Caes. B. C. 1, 59:aliae (arbores) radices angustius diffundunt,
Varr. R. R. 1, 37, 5:quanto sit angustius imperitatum,
Tac. A. 4, 4:eo anno frumentum propter siccitates angustius provenerat,
more scantily, Caes. B. G. 5, 24.— Sup.:Caesar (nitebatur) ut quam angustissime Pompeium contineret,
Caes. B. C. 3, 45:furunculus angustissime praecisus,
Col. 4, 24, 17. —Trop.A.In gen., within narrow limits:B.anguste intraque civiles actiones coërcere rhetoricam,
Quint. 2, 15, 36.— Comp.: haud scio an recte ea virtus frugalitas appellari possit, quod angustius apud Graecos valet, qui frugi homines chrêsimous appellant, id est tantum modo utiles, has a narrower meaning, Cic. Tusc. 3, 8, 16:Reliqui habere se videntur angustius, enatant tamen etc.,
seem to be more hampered, id. ib. 5, 31, 87.—Esp. of speaking or writing, closely, briefly, concisely, without diffuseness: anguste scribere, Cic. Mur. 13, 28:anguste et exiliter dicere,
id. Brut. 84, 289:anguste disserere,
id. Part. Or. 41, 139:presse et anguste rem definire,
id. Or. 33, 117:anguste materiem terminare,
Quint. 7, 4, 40.— Comp.:Pergit idem et urget angustius,
Cic. N. D. 2, 8, 22:concludere brevius angustiusque,
id. ib. 2, 7, 20. -
4 angustus
angustus, a, um. adj. [v. ango], narrow, strait, esp. of local relations, close, contracted, small, not spacious (syn.: artus, brevis, contractus;I.opp. latus,
Cic. Ac. 2, 29, 92). [p. 120]Lit.:II.fretus,
Lucr. 1, 720:Angustum per iter,
id. 5, 1132; so Sall. J. 92, 7, and Vulg. Judith, 4, 6; 7, 5:pontes angusti,
Cic. Leg. 3, 17:domus,
id. Fin. 1, 20, 65:fauces portūs angustissimae,
Caes. B. C. 1, 25:fines,
id. B. G. 1, 2 Herz.:cellae,
Hor. S. 1, 8, 8:rima,
id. Ep. 1, 7, 29:Principis angustā Caprearum in rupe sedentis,
on the narrow rock, Juv. 10, 93 Herm., where Jahn reads augusta, both readings yielding an apposite sense:porta,
Vulg. Matt. 7, 13; ib. Luc. 13, 24 al.— Subst.: angustum, i, n., narrowness:per angustum,
Lucr. 4, 530:angusta viarum,
Verg. A. 2, 332:pontes et viarum angusta,
Tac. H. 4, 35.—Trop.A.In angustum concludere, adducere, deducere, etc., to reduce to a strait, i. e. to restrain, confine, etc.:B.ab illā immensā societate humani generis in exiguum angustumque concluditur,
Cic. Off. 1, 17:amicitia ex infinitā societate generis humani ita contracta est et adducta in angustum, ut, etc.,
id. Am. 5.—Of the passions, to curb, restrain, moderate:perturbationes animi contrahere et in angustum deducere,
Cic. Ac. 1, 10.—Of other things: clavus angustus, the narrow purple stripe upon the tunic, v. clavus:C.spiritus,
short, difficult, Cic. de Or. 1, 61:odor rosae,
not diffused far, Plin. 21, 4, 10, § 14.—Once also of the point of an arrow = acutus, Cels. 7, 5, n. 2.—Of time, short, brief:D.angustus dies,
Ov. Tr. 5, 10, 8; Stat. Th. 1, 442:nox,
Ov. Am. 3, 7, 25:tempus,
Luc. 4, 447.—Of means of living, and the like, pinching, scanty, needy:E.pauperies,
Hor. C. 3, 2, 1:res angusta domi,
Juv. 3, 164:mensa,
Sen. Thyest. 452: domus, poor, i. e. built without much expense, Tac. A. 2, 33.—Of other external relations of life, difficult, critical, uncertain:F.rebus angustis animosus atque Fortis adpare,
Hor. C. 2, 10, 21:cum fides totā Italiā esset angustior,
was weakened, Caes. B. C. 3, 1.— Subst.: angustum, i, n., a difficult, critical, condition, danger: in angustum cogi, * Ter. Heaut. 4, 2, 2:res est in angusto,
the condition is perilous, Caes. B. G. 2, 25:spes est in angusto,
hope is feeble, Cels. 8, 4.—Of mind or character, narrow, base, low, mean-spirited:G.nihil est tam angusti animi, tam parvi, quam amare divitias,
Cic. Off. 1, 20, 68:animi angusti et demissi,
id. Pis. 24, 57:ecce autem alii minuti et angusti, aut omnia semper desperantes, aut malevoli, invidi, etc.,
id. Fin. 1, 18, 61.—Of learned investigations that lay too much stress upon little things, subtle, hair-splitting:H.minutae angustaeque concertationes,
Cic. de Or. 3, 31:pungunt (Stoici) quasi aculeis, interrogatiunculis angustis,
id. Fin. 4, 3, 7.—Of discourse, brief, simple:I.et angusta quaedam et concisa, et alia est dilatata et fusa oratio,
Cic. Or. 56, 187:Intonet angusto pectore Callimachus,
i.e. in simple style, Prop. 2, 1, 40.— Adv.: angustē.Lit., of space, quantity, or number, within narrow limits, closely, hardly: recepissem te, nisi anguste sederem, if I were not in close quarters, Cic. ap. Macr. S. 2, 3:II.anguste putare vitem,
to prune close, Col. 4, 16, 1; so,anguste aliquid deputare,
id. 4, 22, 3:quā (re frumentariā) anguste utebatur,
in small quantity, Caes. B. C. 3, 16:tantum navium repperit, ut anguste quindecim milia militum, quingentos equites transportare possent, = vix,
scarcely fifteen thousand, id. ib. 3, 2.— Comp.:angustius pabulabantur,
within narrower range, Caes. B. C. 1, 59:aliae (arbores) radices angustius diffundunt,
Varr. R. R. 1, 37, 5:quanto sit angustius imperitatum,
Tac. A. 4, 4:eo anno frumentum propter siccitates angustius provenerat,
more scantily, Caes. B. G. 5, 24.— Sup.:Caesar (nitebatur) ut quam angustissime Pompeium contineret,
Caes. B. C. 3, 45:furunculus angustissime praecisus,
Col. 4, 24, 17. —Trop.A.In gen., within narrow limits:B.anguste intraque civiles actiones coërcere rhetoricam,
Quint. 2, 15, 36.— Comp.: haud scio an recte ea virtus frugalitas appellari possit, quod angustius apud Graecos valet, qui frugi homines chrêsimous appellant, id est tantum modo utiles, has a narrower meaning, Cic. Tusc. 3, 8, 16:Reliqui habere se videntur angustius, enatant tamen etc.,
seem to be more hampered, id. ib. 5, 31, 87.—Esp. of speaking or writing, closely, briefly, concisely, without diffuseness: anguste scribere, Cic. Mur. 13, 28:anguste et exiliter dicere,
id. Brut. 84, 289:anguste disserere,
id. Part. Or. 41, 139:presse et anguste rem definire,
id. Or. 33, 117:anguste materiem terminare,
Quint. 7, 4, 40.— Comp.:Pergit idem et urget angustius,
Cic. N. D. 2, 8, 22:concludere brevius angustiusque,
id. ib. 2, 7, 20. -
5 obnoxius
ob-noxĭus, a, um, adj.I.Lit.A.Subject, liable to punishment, obnoxious to punishment, punishable: obnoxius poenae obligatus ob delictum, Paul. ex Fest. p. 191 Müll.:B. 1.ego tibi me obnoxium esse fateor culpae compotem,
Plaut. Truc. 4, 3, 61; Dig. 48, 15, 1:ego lege Aquiliā obnoxius sum,
ib. 11, 3, 14.—With dat.:2.animus neque delicto neque lubidini obnoxius,
not addicted to vice or to sensual pleasures, Sall. C. 52, 21:communi culpae,
Ov. A. A. 1, 395:facto,
Tib. 3, 4, 15.—With gen.:II.obnoxios criminum, digno supplicio subjectos, sepulturae tradi non vetamus,
for, on account of, Cod. Just. 3, 44, 11.—Transf., in gen.A.Subject, submissive, obedient, complying:B.dum illos obnoxios fidosque sibi faceret,
Sall. C. 14, 6:obnoxium atque subjectum esse alicui,
Liv. 7, 30, 2; 6, 28, 7; 23, 12, 9; 37, 53, 4; 42, 46, 3; Flor. 4, 4, 2. —Obliged, under obligation, beholden, indebted, responsible, answerable:C.uxori obnoxius sum,
Ter. Hec. 3, 1, 22:totam Graeciam beneficio libertatis obnoxiam Romanis esse,
Liv. 35, 31:fratris radiis obnoxia Luna,
Verg. G. 1, 396:facies nullis obnoxia gemmis,
not indebted to any jewels, Prop. 1, 2, 21:tantum in eo obnoxius est, si quid ipse dolo fecerit,
Gai. Inst. 3, 207.—Exposed to a person, humbled before one:D.ne obnoxius filio sim et servo,
Plaut. Bacch. 5, 2, 80.—Submissive, abject, servile, slavish, mean-spirited, timid, cowardly, etc.:2.non quibus ego essem obnoxius,
Plaut. Mil. 3, 1, 150:summissaeque manus, faciesque obnoxia mansit,
Ov. M. 5, 235:si aut superbus, aut obnoxius videar,
Liv. 23, 12:pax,
servile, dishonorable, id. 9, 10.—Subject, liable, exposed, obnoxious to any thing; with dat., ad, or in and acc.(α).With dat.:(β).infidis consiliis obnoxius,
Tac. H. 3, 55:insidiis,
id. A. 14, 40:infelici fecunditate fortunae,
exposed, id. ib. 2, 75:aemulationi, odio, privatis affectionibus,
id. ib. 3, 58:morbo,
Plin. 17, 24, 37, § 221:contumeliis,
Suet. Tib. 63:bello,
Ov. P. 1, 8, 73:plerique Crasso ex negotiis privatis obnoxii,
Sall. C. 48, 5:urbs artis itineribus (sc. incendiis),
Tac. A. 15, 38.—With ad: terra solida ad tales casus obnoxia, exposed to such accidents (viz. earthquakes), Plin. 2, 82, 84, § 197.—(γ). 3.In gen., exposed or liable to injury, danger, or misfortune, weak, infirm, frail:b.in hoc obnoxio domicilio animus liber habitat,
Sen. Ep. 65, 21:supplex et obnoxius,
Cic. ad Brut. 1, 17, 6:corpora,
sickly, weakly, Plin. 31, 6, 32, § 60:flos,
which soon falls off, soon suffers injury, frail, delicate, id. 14, 2, 4, § 27.—Obnoxium est, it is hazardous, dangerous, Tac. Or. 10.— Comp.:A. B.obnoxior (al. noxior),
Sen. Clem. 1, 13.—Hence, adv.: obnoxĭē (only in Plaut. and Liv.).Submissively, slavishly, timidly:sententias dicere,
Liv. 3, 39, 1.
См. также в других словарях:
mean-spirited — (adj.) also meanspirited, 1690s, from MEAN (Cf. mean) (adj.1) + SPIRITED (Cf. spirited). Ancient Greek had the same image in mikropsykhos … Etymology dictionary
mean-spirited — [mēn′spir′it id] adj. characterized by or displaying a propensity to be mean; selfish, malicious, etc. mean spiritedness n. * * * mean spir·it·ed or mean·spir·it·ed (mēnʹspĭrʹĭ tĭd) adj. Having or characterized by a malicious or petty spirit. … … Universalium
mean-spirited — [mēn′spir′it id] adj. characterized by or displaying a propensity to be mean; selfish, malicious, etc. mean spiritedness n … English World dictionary
mean-spirited — index caitiff Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
mean-spirited — adj not generous or sympathetic … Dictionary of contemporary English
mean-spirited — meanspirited mean spir it*ed, mean spirited mean spir it*ed, a. 1. Of a mean spirit; petty; small minded; base; groveling; of people. {Mean spir it*ed*ness}, n. [1913 Webster] 2. Done for malevolent reasons; of deeds and actions. Syn: base,… … The Collaborative International Dictionary of English
mean-spirited — adjective Having a base, nasty, petty, or malevolent disposition. My old acquaintances would sneer at me as a mean spirited cur, whose best exploit was to get in jail … Wiktionary
mean-spirited — adjective not generous or sympathetic: a mean spirited, jealous man … Longman dictionary of contemporary English
mean-spirited — mean spirˈited adjective • • • Main Entry: ↑mean … Useful english dictionary
mean-spirited — adjective Date: 1694 exhibiting or characterized by meanness of spirit • mean spiritedness noun … New Collegiate Dictionary
mean-spirited — I (New American Roget s College Thesaurus) adj. abject, groveling; contemptible, petty. See narrowness. Ant., generous. II (Roget s IV) modif. Syn. base, timid, servile; see cowardly , mean 1 , weak 3 … English dictionary for students