-
21 aspro
aspĕro ( aspro, Sid. Ep. 4, 8; id. Carm. 2, 418), āvi, ātum, 1, v. a. [asper], to make rough, uneven.I.A.. Lit. (very freq. in the poets and Tac., but not found in Cic.):B.asserculi asperantur, ne sint advolantibus lubrici,
Col. 8, 3, 6:tum enim (apes) propter laborem asperantur ac macescunt,
become rough, Varr. R. R. 3, 16, 20:cum torpent apes, nec caloribus asperantur,
Pall. 7, 7, 2:(vinum myrtites) limum dysentericae passionis medicabiliter asperare, i. e. excrementa solidiora reddere,
id. 3, 31, 2:Et glacialis hiemps aquilonibus asperat undas,
throws into commotion, Verg. A. 3, 285; so Luc. 8, 195; Val. Fl. 2, 435: Minervae pectus asperare hydris, Prud. peri steph. 14, 275.—Transf., to furnish with a rough, wounding exterior (cf. 1. asper, I.):II.sagittas inopiā ferri ossibus asperant,
to point, Tac. G. 46.—Hence, also, to whet, to sharpen:pugionem vetustate obtusum asperari saxo jussit,
Tac. A. 15, 54:abruptaque saxa asperat,
Luc. 6, 801 (cf. id. 7, 139: nisi cautibus asper Exarsit mucro, and exaspero).—Trop., to make fierce, to rouse up, excite, exasperate:indomitos praeceps discordia fratres asperat,
Stat. Th. 1, 137:hunc quoque asperavere carmina in saevitiam,
Tac. A. 1, 72 fin.; 3, 12:ubi asperatum Vitellium satis patuit iis, qui etc.,
id. H. 3, 38:ne lenire neve asperare crimina videretur,
to make more severe, to aggravate, heighten, id. A. 2, 29:iram victoris,
id. H. 2, 48. -
22 circulus
circŭlus, i, m. (contr. circlus, like vinclum = vinculum, Verg. G. 3, 166) [kindred with kirkos, kuklos, circinus], a circular figure, a circle: circulus aut orbis, qui kuklos Graece dicitur, Cic. N. D. 2, 18, 47:B.muri exterior,
Liv. 36, 9, 12:circulus ad speciem caelestis arcūs orbem solis ambiit,
Suet. Aug. 95.—Esp.1.In astronomy, a circular course, orbit:2.stellae circulos suos orbesque conficiunt celeritate mirabili,
Cic. Rep. 6, 15, 15:aequinoctialis, solstitialis, septentrionalis,
Varr. L. L. 9, § 24; Ov. M. 2, 516:lacteus,
the Milky Way, Plin. 2, 25, 23, § 91; 18, 29, 69, § 230:signifer,
Vitr. 6, 1, 1; 9, 8, 8.—In geog., a zone or belt of the eartb's surface:C.plura sunt segmenta mundi, quae nostri circulos appellavere, Graeci parallelos,
Plin. 6, 34, 39, § 212 sqq.—Trop., of time:II.mensis artiore praecingitur circulo,
Sen. Ep. 12, 6. —Meton.A.Any circular body; a ring, necklace, hoop, chain, Verg. A. 5, 559; 10, 138; id. G. 3, 166; Plin. 14, 21, 27, § 132; Suet. Aug 80.—B.A circle or company for social intercourse (very freq.):in conviviis rodunt, in circulis vellicant,
Cic. Balb. 26, 57;so with convivia also,
Liv. 32, 20, 3; 34, 61, 5; 44, 22, 8; Domit. Mars. ap. Quint. 6, 3, 105; Tac. A. 3, 54; Nep. Epam. 3, 3; Mart. 2, 86, 11; 10, 62, 5:cir culos aliquos et sessiunculas consectarl,
Cic. Fin. 5, 20, 56 per fora et circulos locuti sunt, Tac Agr 43; cf Quint. 12, 10, 74:quemcumque patrem familias arripuissetis ex aliquo circulo,
Cic. de Or. 1, 34, 159; 1, 38, 174:de circulo se subducere,
to withdraw from the assembly, id. Q. Fr. 3, 4, 1; Quint. 2, 12 10; cf.:densa circumstantium corona latissimum judicium multiplici circulo ambibat,
Plin. Ep 6, 33, 3. -
23 frons
1.frons (also anciently fruns; plur. frundes, Enn. Ann. 266 Vahl.; cf. Charis. p. 105 P.—Also in nom. fros or frus, Varr. ib.; Enn. v in the foll.; cf. Prisc. p. 554 P.; and FRONDIS, acc. to Serv. Verg. G. 2, 372), dis, f. [etym. dub.], a leafy branch, green bough, foliage.I.Lit. (class.; in sing. and plur.; syn. folium).(α).Sing.: populea frus, Enn. ap. Aus. Technop. (Edyll. 5) 158 sq. (id. Ann. v. 562 Vahl.):(β).ilignea, quernea,
Cato, R. R. 37, 2:in nemoribus, ubi virgulta et frons multa,
Varr. R. R. 2, 5, 11:bobus praestabit vilicus frondem,
Col. 11, 3, 101: alta frons decidit, Varr. ap. Non. 486, 13:ne caules allii in frondem luxurient,
Plin. 19, 6, 34, § 113:perenni frunde corona,
Lucr. 1, 119:nigrae feraci frondis in Algido,
Hor. C. 4, 4, 58:sine fronde,
Ov. Tr. 3, 10, 75:immaturam destringere,
Quint. 12, 6, 2.—Plur.: russescunt frundes, Enn. ap. Charis. p. 105 P. (Ann. v. 266 Vahl.):II.deserta via et inculta atque interclusa jam frondibus et virgultis relinquatur,
Cic. Cael. 18, 42:viminibus salices fecundi, frondibus ulmi,
Verg. G. 2, 446:frondibus teneris non adhibendam esse falcem,
Quint. 2, 4, 11:bovemque Disjunctum curas et strictis frondibus exples,
Hor. Ep. 1, 14, 28; id. C. 3, 18, 14.—Poet. transf., a garland made of leafy boughs, a garland of leaves, leafy chaplet: donec Alterutrum velox victoria fronde coronet, Hor. Ep. 1, 18, 64; so in sing., id. C. 4, 2, 36; id. Ep. 2, 1, 110:2.nos delubra deum festa velamus fronde,
Verg. A. 2, 249; 5, 661; Ov. M. 1, 449; 565; id. A. A. 1, 108.—In plur., Ov. F. 1, 711; 3, 482.frons, frontis, f. ( masc., Cato ap. Gell. 15, 9, 5; and ap. Fest. s. v. recto, p. 286, b, Müll.; Plaut. Mil. 2, 2, 46 Ritschl, N. cr.; id. ap. Non. 205, 4; Caecil. ap. Gell. 15, 9, 3; Vitr. 10, 17) [cf. Sanscr. brhū; Gr. ophrus; Germ. Braue; Engl. brow; v. Curt. Gr. Etym. p. 296], the forehead, brow, front (syn.: vultus, os, facies).I.Lit.:2.frons et aliis (animalibus), sed homini tantum tristitiae, hilaritatis, clementiae, severitatis index: in adsensu ejus supercilia homini et pariter et alterna mobilia,
Plin. 11, 37, 51, § 138:tanta erat gravitas in oculo, tanta contractio frontis, ut illo supercilio res publica, tamquam Atlante caelum, niti videretur,
Cic. Sest. 8, 19: frontem contrahere, to contract or knit the brows, id. Clu. 26, 72; Hor. S. 2, 2, 125;for which, adducere,
Sen. Ben. 1, 1:attrahere,
id. ib. 6, 7: remittere frontem, to smooth the brow, i. e. to cheer up, Plin. Ep. 2, 5, 5;for which: exporge frontem,
Ter. Ad. 5, 3, 53; cf.:primum ego te porrectiore fronte volo mecum loqui,
Plaut. Cas. 2, 4, 3:explicare,
Hor. C. 3, 29, 16;solvere,
Mart. 14, 183: ut frontem ferias, smitest thy forehead (as a sign of vexation), Cic. Att. 1, 1, 1; cf.:nulla perturbatio animi, nulla corporis, frons non percussa, non femur,
id. Brut. 80, 278:femur, pectus, frontem caedere,
Quint. 2, 12, 10:frontem sudario tergere,
id. 6, 3, 60;for which: siccare frontem sudario,
id. 11, 3, 148:capillos a fronte retroagere,
id. ib. 160:mediam ferro gemina inter tempora frontem Dividit,
Verg. A. 9, 750:quorundam capita per medium frontis et verticis mucrone distincta, in utrumque humerum pendebant,
Amm. 31, 7, 14:insignem tenui fronte Lycorida (a small forehead was regarded as a beauty by the ancients),
Hor. C. 1, 33, 5; cf. id. Ep. 1, 7, 26; Petr. 126; Mart. 4, 42, 9; Arn. 2, 72.—Of the forehead of animals:est bos cervi figura: cujus a media fronte, etc.,
Caes. B. G. 6, 26, 1:tauri torva fronte,
Plin. 8, 45, 70, § 181:equi,
Ov. Tr. 5, 9, 30:ovis,
id. F. 4, 102:cui (haedo) frons turgida cornibus Primis,
Hor. C. 3, 13, 4:(vitulus) Fronte curvatos imitatus ignes lunae,
id. ib. 4, 2, 57.—In plur., Lucr. 5, 1034. —The brow as a mirror of the feelings:3.non solum ex oratione, sed etiam ex vultu et oculis et fronte, ut aiunt, meum erga te amorem perspicere potuisses,
Cic. Att. 14, 13, B, 1; cf. Q. Cic. Petit. Cons. 11, 44; and:homines fronte et oratione magis, quam ipso beneficio reque capiuntur,
expression of countenance, id. ib. 12, 46:si verum tum, cum verissima fronte, dixerunt, nunc mentiuntur,
Cic. Rab. Post. 12, 35:haec ipsa fero equidem fronte et vultu bellissime, sed angor intimis sensibus,
id. Att. 5, 10, 3: frons, oculi, vultus persaepe mentiuntur;oratio vero saepissime,
id. Q. F. 1, 1, 5, § 15; cf.:oculi, supercilia, frons, vultus denique totus, qui sermo quidam tacitus mentis est, hic in fraudem homines impulit,
id. Pis. 1, 1; id. Fam. 1, 9, 17:fronte occultare sententiam,
id. Lael. 18, 65:tranquilla et serena,
id. Tusc. 3, 15, 31; cf.:reliquiae pristinae frontis,
id. Fam. 9, 10, 2:laeta,
Verg. A. 6, 862:sollicita,
Hor. C. 3, 29, 16:tristis,
Tib. 2, 3, 33:gravis,
Plin. Pan. 41, 3:humana, lenis, placida,
Sen. Ben. 2, 13:inverecunda,
Quint. 2, 4, 16:proterva,
Hor. C. 2, 5, 16:urbana (i. e. impudens),
id. Ep. 1, 9, 11:impudens, proterva, Aug. Op. imperf. c. Jul. 6, 21: impudentissima,
id. ib. 26; cf.:impudentia frontis,
Hier. adv. Rufin. 1, 7:fronte inverecunda nummos captare,
Val. Max. 8, 2, 2.—In plur.:si populo grata est tabella, quae frontes aperit hominum, mentes tegat,
Cic. Planc. 6, 16.—Prov.:B.frons occipitio prior est,
i. e. better work before the master's face than behind his back, Cato, R. R. 4; Plin. 18, 5, 6, § 31.—Transf1.The forepart of any thing, the front, façade, van (opp. tergum and latus):2.copias ante frontem castrorum struit,
Caes. B. C. 3, 37, 1:aedium,
Vitr. 3, 2:parietum,
id. 2, 8:januae,
Ov. F. 1, 135:scena,
Verg. G. 3, 24:(navium),
id. A. 5, 158:pontis,
Hirt. B. G. 8, 9, 4:collis ex utraque parte lateris dejectus habebat, et in frontem leniter fastigatus, etc.,
Caes. B. G. 2, 8; 7, 23: intervallum justum arborum quadrageni pedes in terga frontemque, in latera viceni, Plin. 17, 23, 35, § 202; cf. Quint. 1, 10, 43:octo cohortes in fronte constituit,
Sall. C. 59, 2:quatuor legionum aquilae per frontem,
Tac. H. 2, 89:una fronte contra hostem castra muniunt,
only in front, Caes. B. C. 1, 80, 2 Herz.:aequa fronte ad pugnam procedebat,
Liv. 36, 44, 1:nec tamen aequari frontes poterant, cum extenuando infirmam mediam aciem haberent,
id. 5, 38, 2:recta fronte concurrere hosti (opp. in dextrum cornu),
Curt. 4, 13 med.; cf.:directa fronte pugnandum est,
Quint. 5, 13, 11:veritus ne simul in frontem simul et latera suorum pugnaretur,
Tac. Agr. 35:transisse aestuaria pulchrum ac decorum in frontem (i. e. fronti),
for the front, the van, id. ib. 33: dextra fronte prima legio incessit, on the right front, i. e. on the right wing, id. H. 2, 24 fin.:laeva,
Claud. in Ruf. 2, 174; cf.:frons laevi cornu haec erat,
Curt. 4, 13 fin. — Poet. transf., of clouds:ut non tam concurrere nubes Frontibus adversis possint quam de latere ire,
Lucr. 6, 117;of a precipice: Fronte sub adversa scopulis pendentibus antrum,
Verg. A. 1, 166.—Esp. freq.: a fronte, in front, before (opp. a tergo and a latere):a tergo, a fronte, a lateribus tenebitur, si in Galliam venerit,
Cic. Phil. 3, 13, 32:a fronte atque ab utroque latere cratibus ac pluteis protegebat,
Caes. B. C. 1, 25 fin.:totis fere a fronte et ab sinistra parte nudatis castris,
id. B. G. 2, 23, 4. —The outer end of a book-roll or volume, Tib. 3, 1, 13; Ov. Tr. 1, 1, 11.—3.The circumference of a wheel, Vitr. 10, 4.—4.In measuring land = latitudo, the breadth:II.mille pedes in fronte, trecentos cippus in agrum Hic dabat,
Hor. S. 1, 8, 12; Inscr. Orell. 4558; 4560.—Trop.A.The outside, exterior, external quality, appearance (cf. species and facies;B.mostly post-Aug.): Pompeius Scauro studet: sed utrum fronte an mente, dubitatur,
Cic. Att. 4, 15, 7:plus habet in recessu, quam fronte promittat,
Quint. 1, 4, 2; 11, 1, 61; cf.:frons causae non satis honesta,
id. 4, 1, 42 Spald.:decipit Frons prima multos,
the first appearance, Phaedr. 4, 2, 6; cf.:dura primā fronte quaestio,
Quint. 7, 1, 56:ex prima statim fronte dijudicare imprudentium est,
id. 12, 7, 8.—The character or feelings expressed by the brow.1.Poet. in partic., shame:2.exclamet perisse Frontem de rebus,
Pers. 5, 104 (for which:clament periisse pudorem,
Hor. Ep. 2, 1, 80).— -
24 peribolus
pĕrĭbŏlus, i, m., = peribolos, the circuit, enclosure:exterior,
Vulg. Ezech. 42, 7:sanctorum,
id. 1. Macc. 14, 48. -
25 radius
I. B.In partic.1.A spoke of a wheel, Plin. 16, 40, 76, § 206; Verg. G. 2, 444; id. A. 6, 616; Ov. M. 2, 108; 2, 317; Val. Fl. 6, 414:2.inter radios rotarum,
Curt. 4, 9, 5; Plin. 16, 40, 76, § 206.—In mathematics,a.A staff, rod, for measuring, etc., Cic. Tusc. 5, 23, 64; Verg. E. 3, 41; id. A. 6, 850; Macr. S. 7, 2; Tert. Idol. 9. —b.A semidiameter, radius of a circle, Cic. Univ. 6. —3.In weaving, a shuttle, Ov. M. 6, 56; 132; Lucr. 5, 1352; Verg. A. 9, 476.—4.In zoology,a.The spur of many kinds of birds, Plin. 11, 47, 107, § 257;b.esp. of the cock,
id. 30, 11, 29, § 97. —The sting above the tail of the fish pastinaca, Plin. 9, 48, 72, § 155; 32, 2, 12, § 25. —5.In botany, a kind of long olive, Verg. G. 2, 86; Col. 5, 8, 4; id. Arb. 17, 3; Plin. 15, 3, 4, § 13. A sub-species of the same, called radius major, Cato, R. R. 6, 1; Varr. R. R. 1, 24.—6.In anatomy, the radius, the exterior bone of the forearm, Gr. kerkis, Cels. 8, 1. —7.Radius virilis = membrum virile, Cael. Aur. Acut. 3, 14, 115.—II.A beam or ray of any shining object;of the sun,
Plaut. Mil. 1, 1, 2; Lucr. 1, 48; 2, 117; Cic. Fin. 5, 24, 71; Verg. A. 4, 119; 7, 25; Tert. Res. Carn. 47;of lightning,
Verg. A. 8, 429; Val. Fl. 6, 55;of the eyes,
Gell. 5, 16, 2;of the halo around the heads of divine or deified personages: aurati,
Verg. A. 12, 163; cf. radio, II. -
26 species
spĕcĭes, ēi ( gen. sing. specie or specii, Matius ap. Gell. 9, 14, 15; gen. and dat. plur. were not in use in Cicero's time, but formarum, formis were used instead; cf. Cic. Top. 7, 30.—At a later period were introduced:I.specierum,
Pall. Oct. 14, 15; Cod. Just. 1, 2, 10; Cael. Aur. Tard. 1, 5, § 151; cf. Charis. p. 18 P.; and Diom. p. 281 P.:speciebus,
App. ad Asclep. p. 92, 25; Cod. Just. 11, 9, 1 al.; Dig. 28, 2, 29, § 10), f. [specio].Act., a seeing, sight, look, view (rare; cf.II.aspectus): speciem quo vortimus,
Lucr. 4, 242; so id. 4, 236 (for which, a little before, visus); 5, 707; 5, 724; Vitr. 3, 2 fin.; 5, 9:si tantis intervallis nostra species potest id animadvertere,
id. 9, 4:qui sensus nostros specie primā acerrime commovent,
Cic. de Or. 3, 25, 98:qui doloris speciem ferre non possunt,
id. Tusc. 2, 23, 54.—Pass., prop. that which is seen in a thing, i. e. the outward appearance, outside, exterior; shape, form, figure, mien, etc. (freq. and class.; syn. forma).A.Lit.:2.praeter speciem stultus,
Plaut. Most. 4, 2, 49:quod speciem ac formam similem gerit ejus imago,
Lucr. 4, 52; cf.:quae species formaque pugnae, qui motus hominum non ita expictus est, ut, etc.,
outlines, contours, Cic. Tusc. 5, 39, 114:esse aliquem humanā specie et figurā,
id. Rosc. Am. 22, 63:hominis esse specie deos confitendum est,
id. N. D. 1, 18, 48:edepol specie lepida mulier!
Plaut. Rud. 2, 4, 2; cf.:bellan' videtur specie mulier?
id. Bacch. 4, 7, 40; id. Most. 1, 3, 23; id. Mil. 4, 2, 10; 4, 6, 20:urbis speciem vidi,
id. Pers. 4, 4, 2; so,species praeclara oppidi,
Cic. Rep. 3, 32, 44; id. Verr. 2, 4, 58, § 129:sphaerae (Archimedeae), etc.,
id. Rep. 1, 14, 21:navium,
Caes. B. G. 4, 25; cf.:nova atque inusitata,
id. ib. 2, 31:horribilis,
id. ib. 7, 36:agro bene culto nihil potest esse specie ornatius,
Cic. Sen. 16, 57:horum hominum species est honestissima,
id. Cat. 2, 8, 18:ad speciem magnifico ornatu,
as to outward appearance, id. Verr. 2, 1, 22, § 58:populi,
id. Rep. 3, 33, 45:nec ulla deformior species est civitatis, quam illa, in quā opulentissimi optimi putantur,
id. Rep. 1, 34, 51: speciem honesti habere, the look or semblance of what is right, id. Off. 3, 2, 7:turba majorem quam pro numero speciem ferens,
Curt. 3, 2, 3; cf.:fallaces sunt rerum species, quibus credimus,
Sen. Ben. 4, 34, 1.—Something seen, a spectacle, sight, appearance:3.ponite itaque ante oculos miseram quidem illam ac flebilem speciem,
Cic. Phil. 11, 3:non tulit hanc speciem furiatā mente Coroebus,
Verg. A. 2, 407 (cf. I. supra).—Trop., that which is seen by the mind, an idea, notion: hanc illi idean appellabant:B.nos recte speciem possumus dicere,
Cic. Ac. 1, 8, 30; cf. id. Top. 7, 30:insidebat in ejus mente species eloquentiae,
id. Or. 5, 18:excellentis eloquentiae speciem et formam adumbrabimus,
id. ib. 14, 43:species, forma et notio viri boni,
id. Off. 3, 20, 81; cf.:prima sit haec forma et species et origo tyranni,
id. Rep. 2, 29, 51:qui species alias veri scelerisque capiet,
Hor. S. 2, 3, 208:utinam non inanes species anxio animo figuraret,
Curt. 7, 1, 36.—In partic.1.A look, show, seeming, appearance, semblance, pretence, cloak, color, pretext, etc. (opp. that which is real, actual, etc.).a.In gen.:b. (α).obiciuntur saepe formae, quae reapse nullae sunt, speciem autem offerunt,
Cic. Div. 1, 37, 81:ista securitas specie quidem blanda sed reapse, etc.,
id. Lael. 13, 47:cujus rei species erat acceptio frumenti,
Sall. J. 29, 4:fraudi imponere aliquam speciem juris,
Liv. 9, 11:specie liberā... re verā, etc.,
id. 35, 31; cf.:litteras inanis vanā specie libertatis adumbratas esse,
id. 33, 31, 2 Weissenb. ad loc.:plurimi ibi a fallaci equitum specie agasonibusque excepti sunt,
id. 7, 15, 7:si dux primam speciem adpropinquantis terroris sustinuisset,
id. 44, 6, 6 Weissenb. ad loc.:quae (nomina) primā specie admirationem, re explicatā risum movent,
Cic. Fin. 4, 22, 61:quaedam humanitatis habent primam speciem ut misericordia,
id. Tusc. 4, 14, 32:similitudinem quandam speciemque sapientium gerere,
id. Off. 3, 4, 16:si speciem utilitatis voluptas habere dicetur,
id. ib. 3, 33, 120.— Hence,With abl.:(β).fortis viros specie quādam virtutis adsimulatae tenebat,
Cic. Cael. 6, 14.—With sub:(γ).sub specie tutelae liberūm ejus invasisse regnum,
Curt. 9, 2, 7; 10, 6, 21; Liv. 44, 24, 4.—With per:(δ).per speciem celebrandarum cantu epularum,
Liv. 9, 30, 8:per speciem auxilii Byzantiis ferendi, re ipsā, etc.,
id. 39, 35, 4; 40, 13, 8; 42, 52, 8.—With in:2.si quis in speciem refectionis (viae) deteriorem viam facit,
Dig. 43, 11, 1, § 2.—Adverb.: in speciem, for a show, as a pretence:haud dubio in speciem consensu fit ad Poenos deditio,
Liv. 24, 1, 8:dilatā in speciem actione, re ipsā sublatā,
id. 3, 9, 13; so,ad speciem tabernaculis relictis,
Caes. B. C. 2, 35 fin.; id. B. G. 1, 51; Quint. Cic. Pet. Cons. 5, 18 al.—Also with gen.: in speciem, after the manner, in the fashion, like (cf. tamquam; poet.):3.inque chori ludunt speciem,
Ov. M. 3, 685:in montis speciem curvari,
id. ib. 15, 509; cf.:scorpiones vermiculos ovorum specie pariunt,
Plin. 11, 25, 30, § 86.—Pregn., like the Engl. show, for ornament, display, splendor, beauty (cf.:C.dignitas, venustas): ut in usum boni sint et in speciem populo,
Plaut. Most. 1, 2, 42:fuit pompa, fuit species, fuit incessus saltem Seplasiā dignus et Capuā,
Cic. Pis. 11, 24:adhibere quandam in dicendo speciem atque pompam,
id. de Or. 2, 72, 294:speciem candoremque caeli,
id. Tusc. 1, 28, 68; cf. id. N. D. 2, 37; 2, 39:specie et motu capere homines,
id. Brut. 62, 224:triumpho praebere speciem,
Liv. 34, 52, 10:addere speciem,
id. 37, 40; 9, 40:si fortunatum species et gratia praestat,
Hor. Ep. 1, 6, 49; cf. id. ib. 2, 2, 203:ducit te species,
id. S. 2, 2, 35:speciem Saturnia vaccae probat,
Ov. M. 1, 612:juvenis,
Juv. 10, 310:corporis,
Curt. 7, 9, 19; Vitr. 3, 2.—Transf.1.Concr. (for simulacrum, i. q. eidôgon).a.An appearance in sleep, a vision, apparition (mostly poet.), Lucr. 1, 125:b.repetit quietis Ipsa suae speciem,
Ov. M. 9, 473:voce suā specieque viri turbata soporem Excutit,
id. ib. 11, 677:in quiete utrique consuli eadem dicitur visa species viri, etc.,
Liv. 8, 6:per nocturnas species,
id. 26, 19; cf.:mirabundi velut ad somni vanam speciem,
id. 33, 32, 7; Sil. 13, 394; Curt. 3, 6, 7.—A likeness, image, statue: tum species ex aere vetus concidit... Et divum simulacra peremit fulminis ardor... Sancta Jovis species... Haec tardata diu species tandem celsā in sede locata, Cic. poët. Div. 1, [p. 1737] 12, 21.—2.Reputation, honor:3.o speciem dignitatemque populi Romani, quam reges pertimescant,
Cic. Dom. 33, 89.—The particular thing among many to which the looks are turned; hence, a particular sort, kind, or quality, a species:b.species pars est generis,
App. Asclep. p. 78, 26:harum singula genera minimum in binas species dividi possunt, etc.,
Varr. R. R. 3, 3, 3; cf.:genus est id, quod sui similes communione quādam, specie autem differentes, duas aut plures complectitur partes,
Cic. de Or. 1, 42, 189:primum illud genus quaerimus, ex quo ceterae species suspensae sunt... Homo species est, ut Aristoteles ait, canis species: commune his vinculum animal,
Sen. Ep. 58, 7; Varr. R. R. 1, 9, 4; id. L. L. 10, § 18; Cic. Inv. 1, 27, 40; id. Or. 10, 33; id. Top. 18, 68; Quint. 3, 6, 26; 3, 10, 2; 5, 10, 90 al.: codicillis multas species vestis, argenti specialiter reliquit, many kinds or sorts, Dig. 34, 2, 19; cf. ib. 41, 1, 7.—In later jurid. lang., a special case:c.proponitur apud eum species talis: Sutor puero discenti cervicem percussit, etc.,
Dig. 9, 2, 5 fin.; 31, 1, 85.—
- 1
- 2
См. также в других словарях:
exterior — (Del lat. exterĭor, ōris). 1. adj. Que está por la parte de fuera. U. t. c. s.) 2. Dicho de una habitación o de una vivienda: Que tiene vistas a la calle. U. t. c. s.) 3. Perteneciente o relativo a otros países, por contraposición a nacional e… … Diccionario de la lengua española
Exterior — Ex*te ri*or, a. [L. exterior, compar. of exter or exterus on the outside, outward, foreign, strange, a compar. fr. ex: cf. F. ext[ e]rieur. See {Ex }, and cf. {Extreme}, {Interior}.] 1. External; outward; pertaining to that which is external;… … The Collaborative International Dictionary of English
exterior — adjetivo 1. Que está situado en la parte de afuera: Ocurrió en el espacio exterior de la casa. Le dio un golpe en el lado exterior del capó. 2. Área: política Que tiene relación con otros países: comercio exterior, política exterior. 3. Área … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
exterior — exterior, external, extraneous, extrinsic 1. The four words are related, and all have meanings based on outside. Exterior and external both refer to the outside of things in contrast to the inside • (Most manufacturers describe their exterior… … Modern English usage
exterior — [ek stir′ē ər, ikstir′ē ər] adj. [L, compar. of exter, exterus, on the outside: see EXTERNAL] 1. a) on the outside; outer; outermost [an exterior wall] b) to be used on the outside [exterior paint] 2. originating outside; acting or coming from… … English World dictionary
exterior — (adj.) 1520s, from L. exterior, comp. of exterus on the outside, outward, outer, of another country, freign, itself a comparative of ex out of (see EX (Cf. ex )). As a noun from 1590s … Etymology dictionary
exterior — [adj] outside exoteric, external, extraneous, extraterrestrial, extraterritorial, extrinsic, foreign, marginal, outdoor, outer, outermost, outlying, outmost, outward, over, peripheral, superficial, surface; concept 583 Ant. central, interior,… … New thesaurus
Exterior — Ex*te ri*or, n. 1. The outward surface or part of a thing; that which is external; outside. [1913 Webster] 2. Outward or external deportment, form, or ceremony; visible act; as, the exteriors of religion. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Exterior — (Bot.), äußerlich gelegen. Extérieur (fr., spr. Exterlöhr), das Äußere, äußeres Ansehen … Pierer's Universal-Lexikon
exterior — index extrinsic, peripheral, periphery, semblance, specious, superficial Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
exterior — |eis...ô| adj. 1. Que forma a superfície, o lado ou a parte de fora. 2. Que está por fora ou do lado de fora. 3. Que está fora de quem fala. 4. Relativo aos países estrangeiros. 5. Superficial; aparente. 6. Que se manifesta ou se vê. • s. m. 7. O … Dicionário da Língua Portuguesa