-
1 cōdex
cōdex icis, m (for caudex), a block: Codice misso, O.—A log for punishing slaves, stocks: inmundus, Pr.: residens in codice, Iu. — A block sawn into tablets, book, writing, manuscript, document (in leaves; cf. volumen, a roll): multos codices implevit: falsus.—Esp., an account-book: accepti et expensi, a ledger: in codicis extremā cerā, the last tablet: referre in codicem.* * *trunk of tree; piece/block of wood; blockhead; (bound) book; note/account book -
2 impleō (in-pl-)
impleō (in-pl-) ēvī (often implērunt, implēsse, etc., for implēvērunt, etc.), ētus, ēre [PLE-], to fill up, fill full, make full, fill: libros: (harena) ora inplere solet, S.: frustis esculentis gremium suum: manum pinu flagranti, grasp, V.: gemmis caudam, cover, O.: delubra virorum turbā inplebantur, were thronged, L.: ventis vela, V.: codices earum rerum: ollam denariorum.—To fill, sate, satisfy, satiate: Implentur veteris Bacchi, regale themselves, V.: vis impleri, Iu.—To fill, make fleshy, fatten: nascentes implent conchylia lunae, H.—To make pregnant, impregnate: (Thetidem) Achille, O.—To fill up, complete: Luna implerat cornibus orbem, O.—Fig., to fill, make full: acta Herculis implerant terras, O.: urbs impletur (sc. contagione morbi), L.: ceras, cover with writing, Iu.: urbem tumultu, L.: milites praedā, satisfy, L.: lacrimis dolorem, Ta.: sese sociorum sanguine: te ager vitibus implet, enriches, Iu.: sermonibus diem, spends, O.: Minyae clamoribus implent (Iasonem), i. e. inflame, O.: inpletae modis saturae, perfectly set to music, L.: adulescentem suae temeritatis, L.: multitudinem religionis, L.—To fill up, make out, complete, finish, end: annum, O.: quater undenos Decembrīs, H.: impleta ut essent VI milia armatorum, L.: numerum, Iu.: Graecorum (poetarum) catervas, complete (by joining), H.: finem vitae, Ta.— To fulfil, discharge, execute, satisfy, content: id profiteri, quod non possim implere: partīs adsensibus, O.: vera bona, Ta.: fata, L. -
3 bibliothecarius
biblĭŏthēcārĭus, ii, m. [id.], a librarian (late Lat.), M. Aurel. ap. Fronto Ep. ad M. Caes. 4, 5: bibliothecarius qui codices servat, Gloss. Isid. -
4 Caudex
1. I. (α).Caudex, Plin. 16, 30, 53, § 121; 12, 15, 34, § 67; Verg. G. 2, 30 et saep.—(β).Codex, Ov. M. 12, 432; Col. 4, 8, 2; 5, 6, 21.— Hence,B.The block of wood to which one was bound for punishment:C. II.codex,
Plaut. Poen. 5, 3, 39; Prop. 4 (5), 7, 44; Juv. 2, 57. —Inpartic.A.A block of wood split or sawn into planks, leaves or tablets and fastened together:B.quia plurium tabularum contextus caudex apud antiquos vocatur,
Sen. Brev. Vit. 13, 4: quod antiqui pluris tabulas conjunctas codices dicebant, Varr. ap. Non. p. 535, 20.—Hence,(Since the ancients orig. wrote upon tablets of wood smeared with wax.) A book, a writing (its leaves were not, like the volumina, rolled within one another, but, like those of our books, lay over one another; cf. Dict. of Antiq.).(α).Caudex, Cato ap. Front. Ep. ad M. Ant. 1, 2.—(β).Codex, Cic. Verr. 2, 1, 46, § 119; id. Clu. 33, 91; Quint. 10, 3, 28; Dig. 32, 1, 52 al.—C.Esp. of an accountbook and particularly of a ledger (while adversaria signifies the waste-book; hence only the former was of any validity in law): non habere se hoc nomen ( this item) in codice accepti et expensi relatum confitetur:D.sed in adversariis patere contendit, etc.,
Cic. Rosc. Com. 2, 5; v. the passage in connection; cf. id. ib. 3, 9: in codicis extremā cerā (i. e. upon the last tablet), id. Verr. 2, 1, 36. §92: referre in codicem,
id. Sull. 15, 44.—A code of laws: Codex Theodosianus, Justinianus, etc.; cf. Dict. of Antiq. s. v.2.Caudex, cis, m., a Roman cognomen: App. Claudius Caudex, consul A. U. C. 490, B. C. 264, Sen. Brev. Vit. 13, 4; Aur. Vict. 37. -
5 caudex
1. I. (α).Caudex, Plin. 16, 30, 53, § 121; 12, 15, 34, § 67; Verg. G. 2, 30 et saep.—(β).Codex, Ov. M. 12, 432; Col. 4, 8, 2; 5, 6, 21.— Hence,B.The block of wood to which one was bound for punishment:C. II.codex,
Plaut. Poen. 5, 3, 39; Prop. 4 (5), 7, 44; Juv. 2, 57. —Inpartic.A.A block of wood split or sawn into planks, leaves or tablets and fastened together:B.quia plurium tabularum contextus caudex apud antiquos vocatur,
Sen. Brev. Vit. 13, 4: quod antiqui pluris tabulas conjunctas codices dicebant, Varr. ap. Non. p. 535, 20.—Hence,(Since the ancients orig. wrote upon tablets of wood smeared with wax.) A book, a writing (its leaves were not, like the volumina, rolled within one another, but, like those of our books, lay over one another; cf. Dict. of Antiq.).(α).Caudex, Cato ap. Front. Ep. ad M. Ant. 1, 2.—(β).Codex, Cic. Verr. 2, 1, 46, § 119; id. Clu. 33, 91; Quint. 10, 3, 28; Dig. 32, 1, 52 al.—C.Esp. of an accountbook and particularly of a ledger (while adversaria signifies the waste-book; hence only the former was of any validity in law): non habere se hoc nomen ( this item) in codice accepti et expensi relatum confitetur:D.sed in adversariis patere contendit, etc.,
Cic. Rosc. Com. 2, 5; v. the passage in connection; cf. id. ib. 3, 9: in codicis extremā cerā (i. e. upon the last tablet), id. Verr. 2, 1, 36. §92: referre in codicem,
id. Sull. 15, 44.—A code of laws: Codex Theodosianus, Justinianus, etc.; cf. Dict. of Antiq. s. v.2.Caudex, cis, m., a Roman cognomen: App. Claudius Caudex, consul A. U. C. 490, B. C. 264, Sen. Brev. Vit. 13, 4; Aur. Vict. 37. -
6 chartaceus
chartācĕus, a, um, adj. [charta], made of paper, paper-:codices,
Dig. 32, 50. -
7 Hebraei
Hĕbraei, ōrum, m., = Hebraioi, the Hebrews:II.Hebraei, qui nunc Judaei: igitur et litterae Hebraeae,
Tert. Apol. 18; cf.:postea vero cum in deserto consedissent, amiserunt vetus nomen Hebraei, et Judaei sunt appellati,
Lact. 4, 10; 2, 13, 8. —Derivv.A.Hĕbræus, a, um, adj., of or belonging to the Hebrews, Hebrew:B.terrae,
Tac. H. 5, 2:liquores,
i. e. balsam, Stat. S. 5, 1, 213 (cf. Plin. 12, 25, 54, § 111):lingua, litterae,
Aug. Civ. D. 18, 39; 42:codices,
id. ib. 43.—Hē̆brā̆ĭcus, a, um, adj., the same:plebes,
Alcim. Avit. 5, 544:scripturae,
Lact. 4, 7 fin.—Adv.: Hē̆brā̆ĭcē, in the Hebrew language, in Hebrew:Hebraice Messias dicitur,
Lact. 4, 7, 7. -
8 Hebraeus
Hĕbraei, ōrum, m., = Hebraioi, the Hebrews:II.Hebraei, qui nunc Judaei: igitur et litterae Hebraeae,
Tert. Apol. 18; cf.:postea vero cum in deserto consedissent, amiserunt vetus nomen Hebraei, et Judaei sunt appellati,
Lact. 4, 10; 2, 13, 8. —Derivv.A.Hĕbræus, a, um, adj., of or belonging to the Hebrews, Hebrew:B.terrae,
Tac. H. 5, 2:liquores,
i. e. balsam, Stat. S. 5, 1, 213 (cf. Plin. 12, 25, 54, § 111):lingua, litterae,
Aug. Civ. D. 18, 39; 42:codices,
id. ib. 43.—Hē̆brā̆ĭcus, a, um, adj., the same:plebes,
Alcim. Avit. 5, 544:scripturae,
Lact. 4, 7 fin.—Adv.: Hē̆brā̆ĭcē, in the Hebrew language, in Hebrew:Hebraice Messias dicitur,
Lact. 4, 7, 7. -
9 Hebraice
Hĕbraei, ōrum, m., = Hebraioi, the Hebrews:II.Hebraei, qui nunc Judaei: igitur et litterae Hebraeae,
Tert. Apol. 18; cf.:postea vero cum in deserto consedissent, amiserunt vetus nomen Hebraei, et Judaei sunt appellati,
Lact. 4, 10; 2, 13, 8. —Derivv.A.Hĕbræus, a, um, adj., of or belonging to the Hebrews, Hebrew:B.terrae,
Tac. H. 5, 2:liquores,
i. e. balsam, Stat. S. 5, 1, 213 (cf. Plin. 12, 25, 54, § 111):lingua, litterae,
Aug. Civ. D. 18, 39; 42:codices,
id. ib. 43.—Hē̆brā̆ĭcus, a, um, adj., the same:plebes,
Alcim. Avit. 5, 544:scripturae,
Lact. 4, 7 fin.—Adv.: Hē̆brā̆ĭcē, in the Hebrew language, in Hebrew:Hebraice Messias dicitur,
Lact. 4, 7, 7. -
10 Hebraicus
Hĕbraei, ōrum, m., = Hebraioi, the Hebrews:II.Hebraei, qui nunc Judaei: igitur et litterae Hebraeae,
Tert. Apol. 18; cf.:postea vero cum in deserto consedissent, amiserunt vetus nomen Hebraei, et Judaei sunt appellati,
Lact. 4, 10; 2, 13, 8. —Derivv.A.Hĕbræus, a, um, adj., of or belonging to the Hebrews, Hebrew:B.terrae,
Tac. H. 5, 2:liquores,
i. e. balsam, Stat. S. 5, 1, 213 (cf. Plin. 12, 25, 54, § 111):lingua, litterae,
Aug. Civ. D. 18, 39; 42:codices,
id. ib. 43.—Hē̆brā̆ĭcus, a, um, adj., the same:plebes,
Alcim. Avit. 5, 544:scripturae,
Lact. 4, 7 fin.—Adv.: Hē̆brā̆ĭcē, in the Hebrew language, in Hebrew:Hebraice Messias dicitur,
Lact. 4, 7, 7. -
11 infalsatus
in-falsātus, a, um, adj., falsified (late Lat.): codices, Aug. contra Faust. 13, 4 fin. -
12 membraneus
membrānĕus, a, um, adj. [id.], of parchment (post-Aug.):pugillares membranei,
Mart. 14, 7 in lemm.:codices,
Dig. 32, 50, 1. -
13 obstrepo
ob-strĕpo, ŭi, ĭtum, 3, v. n. and a.A.Neutr.1.Prop., to make a noise against or at; to roar or resound at; to resound, sound.—With dat.:2.marisque Baiis obstrepentis urges Submovere litora,
Hor. C. 2, 18, 20:remotis Obstrepit Oceanus Britannis,
id. ib. 4, 14, 48:multaque nativis obstrepit arbor aquis,
Prop. 4 (5), 4, 4:si, intrante te, clamor, et plausus, et pantomimica ornamenta obstrepuerint, si, etc.,
Sen. Ep. 29, 12:fontesque lymphis obstrepunt manantibus,
Hor. Epod. 2, 27:tympana... raucis Obstrepuere sonis,
Ov. M. 4, 392:garrula per ramos avis obstrepit,
sings aloud, Sen. Oedip. 454:jam genus totum obstrepit,
makes loud lament, Sen. Herc. Oet. 758.— Impers., there is a noise, a noise arises:non statim, si quid obstrepet, abiciendi codices erunt, etc.,
if there shall be a noise, Quint. 30, 3, 28.—Trop.a. (α).Absol.:(β).adversarius obstrepit,
Quint. 12, 6, 5.—With dat.:(γ).certatim alter alteri obstrepere,
Liv. 1, 40 fin.:ut quodammodo ipsi sibi in dicendo obstrepere videantur,
Cic. de Or. 3, 13, 50.—Impers. pass.:b.decemviro obstrepitur,
Liv. 3, 49, 4.—To annoy, molest, be troublesome to.—With dat.:c. (α).quae res fecit, ut tibi litteris obstrepere non auderem,
Cic. Fam. 5, 4, 1.—With dat.:(β).detrectare Pompeium, actisque ejus obstrepere,
Flor. 4, 2, 9:remove parentem, ne tuae laudi obstrepat,
Sen. Herc. Fur. 1030.—Absol.:d.mhil sensere (Poeni), obstrepente pluviā,
Liv. 21, 56, 9:ut accipiatur circumjecto candore lux, et, temperato repercussu, non obstrepat,
Plin. 11, 37, 55, § 148: scelerati, conscientiā obstrepente, condormire non possunt, Curt. 6, 10, 14:sed clausae sunt aures, obstrepente irā,
id. 8, 1, 48.—To cry out against, blame.—With dat.:B.huic definitioni ita obstrepunt,
Gell. 6, 2, 4.—Act., to clamor against; to oppose, disturb:2.tamen ejus modi, etiam cum leguntur, obstrepi clamore militum videntur, et tubarum sono,
Cic. Marcell. 3, 9:quae in Cn. Pompeium congesta sunt: hinc assensione favoris, illinc fremitu invidiae, litterarum monumentis obstrepuntur,
are perverted, distorted, Val. Max. 8, 15, 8.—To fill with noise, cause to resound:secretus ab omni voce locus, si non opstreperetur aquis,
Ov. F. 6, 9. -
14 provoco
I.Lit.A.In gen. (very rare):B.aliquem,
Plaut. Ps. 2, 2, 43:ut ubi illaec prodeat, me provoces,
id. Mil. 4, 3, 28; id. Bacch. 3, 3, 40:mandant, ut ad se provocet Simonidem,
Phaedr. 4, 23, 25:dum rota Luciferi provocet orta diem,
lead up, call forth, Tib. 1, 9, 62:Memnonis mater roseo provocet ore diem,
Ov. P. 1, 4, 58; cf. id. F. 1, 456:provocare et elicere novas radiculas,
Col. 3, 15, 5.—In partic.1.To call out, challenge, invite one to any thing (as to play, sing, drink, fight, etc.):2.provocat me in aleam,
challenged me to a game, Plaut. Curc. 2, 3, 75:pedibus,
to a race, id. Ep. 5, 1, 58:aliquem tesseris,
Macr. S. 1, 10:aliquem cantatum,
Ter. Eun. 3, 1, 53:aliquem ad pugnam,
Cic. Tusc. 4, 22, 49; cf. Liv. 8, 7, and Flor. 2, 17, 11 Duker: duces nec prohibere paucos temere provocantis volebant, nec, etc., Liv. 23, 16, 4:et oleo et mero viros provocant,
Sen. Ep. 95, 21:aliquem ad bibendum,
Vop. Firm. 4.—In jurid. lang., to take a cause before a higher court, to appeal, make an appeal; in this signif. usually neutr., ad aliquem; act. only post-class., with the judge to whom the appeal is made as object (cf. appello).(α).Neutr.:(β).ut de majestate damnati ad populum provocent,
Cic. Phil. 1, 9, 21; cf.: quam id rectum sit, tu judicabis;ne ad Catonem quidem provocabo,
id. Att. 6, 1, 7:provoco ad populum,
Liv. 8, 33:arreptus a viatore, Provoco, inquit,
I appeal, id. 3, 56:si a duumviris provocarit, provocatione certato,
id. 1, 26, 6; 3, 56:ab omni judicio poenāque provocari licere,
Cic. Rep. 2, 31, 54.—Act., to appeal to a judge (post-class.):II.si judicem provocent,
Dig. 8, 28, 6:si praefectus urbi judicem dederit, ipse erit provocandus, qui eum judicem dederit,
ib. 49, 3, 1.—Also:provocare judicium ad populum,
to bring the decision before the people by appeal, Val. Max. 8, 1, 1;rarely, aliquem ad judicem,
to cite, summon before, App. Flor. p. 360, 24.—Trop.A.To challenge to a contest, to contend with, emulate, rival, vie with (post-Aug.):B.aliquem virtute,
to vie with him in virtue, Plin. Ep. 2, 7, 4:elegia Graecos provocamus,
Quint. 10, 1, 93; cf.:ea pictura naturam ipsam provocavit,
Plin. 35, 10, 36, § 94.—Of things, Plin. 16, 8, 12, § 32:immensum latus Circi templorum pulchritudinem provocat,
id. Pan. 51, 3.—To challenge, incite, provoke to any thing:C.felicitas temporum, quae bonam conscientiam civium tuorum ad usum indulgentiae tuae provocat,
Plin. Ep. 10, 12 (7) fin.:omni comitate ad hilaritatem et jocum provocare,
Suet. Calig. 27; id. Claud. 21:tacentes ad communionem sermonis,
id. Aug. 74.—To excite, stimulate, exasperate, stir up, rouse with any thing (class.;D.syn.: irrito, lacesso): qui non solum a me provocatus sed etiam suā sponte solet, etc.,
Cic. Fam. 1, 7, 3:aliquem beneficio,
id. Off. 1, 15, 48:sermonibus,
Caes. B. C. 1, 74:minis et verbis,
Tac. H. 3, 24:bello,
id. ib. 4, 17:injuriā,
id. A. 14, 49 et saep.:ad iracundiam,
Vulg. Isa. 63, 10; id. Deut. 4, 25. —To call forth, occasion, produce, cause:E.officia comitate,
Tac. H. 5, 1:mortem tot modis,
Plin. 19, praef. 1, §5: bellum,
Tac. G. 35; Plin. Pan. 16.— -
15 varians
vărĭo, āvi, ātum, 1, v.a. and n. [varius].I. A.Lit.:B.(principia) omne genus gignunt variantque colores,
Lucr. 2, 759:maculis ortum (sol),
Verg. G. 1, 441:caeruleis corpora guttis,
Ov. M. 4, 578:tempora cani,
id. ib. 12, 465:capillos (gemma),
id. Am. 1, 2, 41:ubi caeruleum variabunt sidera caelum,
id. F. 3, 449:variare virgis et loris,
to beat of all colors, black and blue, Plaut. Poen. prol. 26:putrida pectora palmis,
Cat. 64, 352:vestes picto auro,
Val. Fl. 3, 11:variante se uvā,
becoming colored, turning, Plin. 17, 22, 35, § 189; for which mid.:simulatque uva variari coeperit,
Col. Arb. 12, 1.—In part. perf.:vestis priscis hominum variata figuris,
variegated, embroidered, Cat. 64, 50:pluribus ille (anguis) notis variatam pingitur alvum,
Luc. 9, 713:arcus vix ullā variatus luce colorem,
id. 4, 79:eluere calculos nigros paulum candore variatos,
Plin. 34, 16, 47, § 157.— Poet.: formas variatus in omnes, changed, metamorphosed, Ov. M. 12, 559.—Trop., to cause to change, make different or various; to alter, change, vary, interchange, cause to alternate, etc.:II. A.vocem variare et mutare,
Cic. Or. 18, 59; so,aliquid (with mutare),
Gell. 14, 1, 9:orationem variare et distinguere,
Cic. de Or. 2, 9, 36:ergo ille variabit (vocem) et mutabit,
id. Or. 18, 59:voluptatem (with distinguere),
id. Fin. 1, 11, 38:qui variare cupit rem prodigialiter unam,
Hor. A. P. 29:in oratione multa summittere, variare, disponere,
Quint. 2, 12, 10; cf. id. 2, 13, 8; 11, 3, 152:cum timor atque ira in vicem sententias variassent,
Liv. 2, 57, 2:vices,
Verg. A. 9, 164:bellum variante fortunā eventum ferre,
with varying success, Liv. 23, 5, 8:et variebant secundae adversaeque res non fortunam magis quam animos hominum,
id. 25, 1, 6:fremitus variantis multitudinis fuit partim adsensu partim indignatione,
id. 35, 31, 13:ex vernā intemperie variante calores frigoraque,
id. 22, 2, 10:laborem otio, otium labore,
Plin. Ep. 8, 8, 4:variatis hominum sententiis,
i. e. various, at variance, Cic. Mil. 3, 8:quae de Marcelli morte variant auctores,
report differently, vary, Liv. 27, 27, 12; cf.:certe variata memoria actae rei,
id. 21, 28, 5.— Impers. pass.:sitne ea (beata vita) in potestate sapientis, an, etc.... in eo nonnumquam variari inter eos et dubitari videtur,
Cic. Fin. 5, 5, 12: senatus consuli coeptus;ibi cum sententiis variaretur,
were of different opinions, Liv. 22, 60, 3; cf.:variatum deinde proeliis,
fought with varying success, Vell. 2, 51, 3:nisi de familiae condicione variatum esset,
i. e. differently reported, Suet. Vit. 1.—Lit.:B.prima mihi variat liventibus uva racemis,
becomes variegated, colored, Prop. 4 (5), 2, 13:bacae,
Col. 12, 52, 9:variant ostrea coloribus,
are different, Plin. 32, 6, 21, § 60:universitas (arietum) tergoris maculis,
Col. 7, 3, 2:inter se multum variare figurae Non possunt,
Lucr. 2, 484; cf. id. 4, 648:variantes edere formas,
id. 5, 722; cf.:volucres variantibu' formis,
id. 5, 825:non ita Carpathiae variant Aquilonibus undae,
fluctuate, Prop. 2, 5, 11.—Trop., to be various or different; to change, vary; absol.:variante fortunā,
Liv. 23, 5, 8:inpatiens variantis caeli,
Plin. 14, 2, 4, § 28:sic abeunt redeuntque mei variantque timores,
Ov. Tr. 2, 153:dissidet et variat sententia,
id. M. 15, 648:ita fama variat, ut, etc.,
Liv. 27, 27, 14. —With abl.:haec de tanto viro, quamquam et opinionibus et monumentis litterarum variarent, proponenda erant,
Liv. 38, 57, 8:si (lex) nec causis nec personis variet,
id. 3, 45, 2.— Impers.:ibi si variaret,
if there were a difference of opinion, Liv. 1, 43, 11; cf.:nec variatum comitiis est,
id. 7, 22, 10.—With adverb. acc.:si nunc quoque fortuna aliquid variaverit,
Liv. 23, 13, 4.—Of differences in the text of an author (late Lat.):ipsi codices Graeci variant,
Aug. in Psa. 118, 7:nulla in eo variat codicum auctoritas,
id. C. Faust. 11, 4.—Hence, P. a.: vărĭans, antis, varied, manifold:(terra) fudit aërias volucres variantibus formis,
Lucr. 5, 822:variantis edere formas,
id. 5, 720:astra,
Manil. 2, 466. -
16 vario
vărĭo, āvi, ātum, 1, v.a. and n. [varius].I. A.Lit.:B.(principia) omne genus gignunt variantque colores,
Lucr. 2, 759:maculis ortum (sol),
Verg. G. 1, 441:caeruleis corpora guttis,
Ov. M. 4, 578:tempora cani,
id. ib. 12, 465:capillos (gemma),
id. Am. 1, 2, 41:ubi caeruleum variabunt sidera caelum,
id. F. 3, 449:variare virgis et loris,
to beat of all colors, black and blue, Plaut. Poen. prol. 26:putrida pectora palmis,
Cat. 64, 352:vestes picto auro,
Val. Fl. 3, 11:variante se uvā,
becoming colored, turning, Plin. 17, 22, 35, § 189; for which mid.:simulatque uva variari coeperit,
Col. Arb. 12, 1.—In part. perf.:vestis priscis hominum variata figuris,
variegated, embroidered, Cat. 64, 50:pluribus ille (anguis) notis variatam pingitur alvum,
Luc. 9, 713:arcus vix ullā variatus luce colorem,
id. 4, 79:eluere calculos nigros paulum candore variatos,
Plin. 34, 16, 47, § 157.— Poet.: formas variatus in omnes, changed, metamorphosed, Ov. M. 12, 559.—Trop., to cause to change, make different or various; to alter, change, vary, interchange, cause to alternate, etc.:II. A.vocem variare et mutare,
Cic. Or. 18, 59; so,aliquid (with mutare),
Gell. 14, 1, 9:orationem variare et distinguere,
Cic. de Or. 2, 9, 36:ergo ille variabit (vocem) et mutabit,
id. Or. 18, 59:voluptatem (with distinguere),
id. Fin. 1, 11, 38:qui variare cupit rem prodigialiter unam,
Hor. A. P. 29:in oratione multa summittere, variare, disponere,
Quint. 2, 12, 10; cf. id. 2, 13, 8; 11, 3, 152:cum timor atque ira in vicem sententias variassent,
Liv. 2, 57, 2:vices,
Verg. A. 9, 164:bellum variante fortunā eventum ferre,
with varying success, Liv. 23, 5, 8:et variebant secundae adversaeque res non fortunam magis quam animos hominum,
id. 25, 1, 6:fremitus variantis multitudinis fuit partim adsensu partim indignatione,
id. 35, 31, 13:ex vernā intemperie variante calores frigoraque,
id. 22, 2, 10:laborem otio, otium labore,
Plin. Ep. 8, 8, 4:variatis hominum sententiis,
i. e. various, at variance, Cic. Mil. 3, 8:quae de Marcelli morte variant auctores,
report differently, vary, Liv. 27, 27, 12; cf.:certe variata memoria actae rei,
id. 21, 28, 5.— Impers. pass.:sitne ea (beata vita) in potestate sapientis, an, etc.... in eo nonnumquam variari inter eos et dubitari videtur,
Cic. Fin. 5, 5, 12: senatus consuli coeptus;ibi cum sententiis variaretur,
were of different opinions, Liv. 22, 60, 3; cf.:variatum deinde proeliis,
fought with varying success, Vell. 2, 51, 3:nisi de familiae condicione variatum esset,
i. e. differently reported, Suet. Vit. 1.—Lit.:B.prima mihi variat liventibus uva racemis,
becomes variegated, colored, Prop. 4 (5), 2, 13:bacae,
Col. 12, 52, 9:variant ostrea coloribus,
are different, Plin. 32, 6, 21, § 60:universitas (arietum) tergoris maculis,
Col. 7, 3, 2:inter se multum variare figurae Non possunt,
Lucr. 2, 484; cf. id. 4, 648:variantes edere formas,
id. 5, 722; cf.:volucres variantibu' formis,
id. 5, 825:non ita Carpathiae variant Aquilonibus undae,
fluctuate, Prop. 2, 5, 11.—Trop., to be various or different; to change, vary; absol.:variante fortunā,
Liv. 23, 5, 8:inpatiens variantis caeli,
Plin. 14, 2, 4, § 28:sic abeunt redeuntque mei variantque timores,
Ov. Tr. 2, 153:dissidet et variat sententia,
id. M. 15, 648:ita fama variat, ut, etc.,
Liv. 27, 27, 14. —With abl.:haec de tanto viro, quamquam et opinionibus et monumentis litterarum variarent, proponenda erant,
Liv. 38, 57, 8:si (lex) nec causis nec personis variet,
id. 3, 45, 2.— Impers.:ibi si variaret,
if there were a difference of opinion, Liv. 1, 43, 11; cf.:nec variatum comitiis est,
id. 7, 22, 10.—With adverb. acc.:si nunc quoque fortuna aliquid variaverit,
Liv. 23, 13, 4.—Of differences in the text of an author (late Lat.):ipsi codices Graeci variant,
Aug. in Psa. 118, 7:nulla in eo variat codicum auctoritas,
id. C. Faust. 11, 4.—Hence, P. a.: vărĭans, antis, varied, manifold:(terra) fudit aërias volucres variantibus formis,
Lucr. 5, 822:variantis edere formas,
id. 5, 720:astra,
Manil. 2, 466.
См. также в других словарях:
Codices — Codĭces, Mehrzahl von Codex (s.d.) … Kleines Konversations-Lexikon
Codices — Codex Co dex, n.; pl. {Codices}. [L. See {Code}.] 1. A book; a manuscript. [1913 Webster] 2. A collection or digest of laws; a code. Burrill. [1913 Webster] 3. An ancient manuscript of the Sacred Scriptures, or any part of them, particularly the… … The Collaborative International Dictionary of English
codices — [[t]ko͟ʊdɪsi͟ːz[/t]] Codices is the plural of codex … English dictionary
Codices electronici Confoederationis Helveticae — (CeCH) (lat. für Virtuelle Handschriftenbibliothek der Schweiz) ist am 24. März 2006 unter der Ägide der Schweizerischen Akademie der Geistes und Sozialwissenschaften als Kuratorium gegründet worden. Dieses Organ soll die Digitalisierung der… … Deutsch Wikipedia
Códices prehispánicos de Mesoamérica — Los códices mayas prehispánicos que se conocen proceden de la península de Yucatán y tienen una temática esencialmente calendárica. En la imagen, la lámina 9 del Códice de Dresde, cultura maya, Período Posclásico mesoamericano (ss. X XVI). Los… … Wikipedia Español
Códices coloniales de México — Los códices coloniales presentan reflejan el proceso de mestizaje cultural que se fraguó después de la Conquista española de México. Los indígenas aprendieron técnicas de pintura europea y el alfabeto latino, pero registraron la información en… … Wikipedia Español
Codices Latini Antiquiores — Die Codices Latini Antiquiores (C.L.A.) sind ein Katalog aller heute bekannten lateinischen Handschriften (Bücher und Rollen) vor dem 9. Jahrhundert. Elias Avery Lowe regte dieses Projekt 1929 an und leitete es ab 1936 selbst.… … Deutsch Wikipedia
Códices mayas — Página 9 del Códice de Dresde (de la edición de Ernst Förstemann, en 1880). Los códices mayas son libros escritos antes de la conquista y muestran algunos rasgos de la civilización maya. En su escritura se emplean caracteres jeroglíficos. Los… … Wikipedia Español
Codices Latini Antiquiores — Les Codices Latini Antiquiores (C.L.A.) sont un catalogue de tous les manuscrits en écriture latine (codex et rouleaux) antérieurs au IXe siècle : leur titre complet est Codices Latini Antiquiores: a paleographical guide to latin… … Wikipédia en Français
Códices mexicas — El folio 69 del Códice Mendoza representa el palacio de Moctezuma Xocoyotzin. Se denomina códices mexicas a tres documentos nahuas del México antiguo, que son copias de documentos perdidos que datan de la época precolombina. Estos códices fueron… … Wikipedia Español
Códices del Grupo Borgia — Página 59 del Codice Borgia. Grupo Borgia es la denominación dada por los académicos a un conjunto de documentos índigenas, la mayoría precolombinos, originarios del centro de México, identificados por primera vez por Eduard Seler. Los textos… … Wikipedia Español