-
1 flexus
1.flexus, a, um, Part. and P. a., from flecto.2. I.Lit.:II.aures duros et quasi corneolos habent introitus, multisque cum flexibus,
Cic. N. D. 2, 57, 144; cf. Quint. 6, 13, 9:ut qui cursu parum valent, flexu eludunt,
id. 9, 2, 78:cum venissem ad pontem, in quo flexus est ad iter Arpinas,
Cic. Att. 16, 13, a, 1; cf.:in aliquo flexu viae,
Liv. 22, 12, 7:implicatae flexibus vallium viae,
id. 32, 4, 4:Rhenus modico flexu in occidentem versus,
Tac. G. 1:flexu Armeniam petivit,
id. A. 12, 12:alio flexu reduci ad viam,
Quint. 2, 17, 29:(quo pacto sol) Brumales adeat flexus,
Lucr. 5, 616:brumales,
id. 5, 640:metae,
the turn round the goal, Pers. 3, 63:labyrinthei,
the mazes, Cat. 64, 114:capilli dociles et centum flexibus apti,
Ov. Am. 1, 14, 13: in litore flexus Mecybernaeus, the bay or gulf, Mela, 2, 3 init.; cf. id. 3, 1.—Trop.A.In gen., a turning, transition into another state, political change:B.id enim est caput civilis prudentiae, videre itinera flexusque rerum publicarum,
Cic. Rep. 2, 25, 46:in hoc flexu quasi aetatis fama adolescentis paululum haesit ad metas (the figure taken from the turning of the racers on reaching the goal),
id. Cael. 31, 75; cf.:si infinitus forensium rerum labor decursu honorum et jam aetatis flexu constitisset, i. e. senectus,
id. de Or. 1, 1, 1:flexu auctumni (= post medium tempus auctumni, trop. from turning the meta in the Circus),
Tac. H. 5, 23; v. Orell. ad h. 1.—In partic. (post-Aug.).1.An artful turning, winding, shifting:2.inde recta fere est actio, hinc mille flexus et artes desiderantur,
Quint. 5, 13, 2:qui haec recta tantum, et in nullos flexus recedentia tractaverit,
id. 10, 5, 12. —Of the voice, inflection, modulation, variation:3.citharoedi simul et sono vocis et plurimis flexibus serviunt,
Quint. 1, 12, 3:quid quoque flexu dicendum,
id. 1, 8, 1:qui flexus deceat miserationem,
id. 1, 11, 12; 1, 8, 3.—In gram., inflection, variation, derivation (in Varro flexura, v. h. v.): quid vero? quae tota positionis ejusdem in diversos flexus eunt? cum Alba faciat Albanos et Albenses;volo, volui et volavi,
Quint. 1, 6, 15. -
2 conversiō
conversiō ōnis, f [com-+VERT-], a turning round, revolving, revolution: caeli: mensium. — Fig., a subversion, alteration, change: rerum: tempestatum: rei p.—In rhet.: in extremum, repetition at the end of a clause: orationis, the rounding of periods.* * *rotation/revolution/turning in complete circle; cycle (time); partial turn; change/alteration; political change/upheaval; countering w/opposite conclusion; turning upside down, inversion, transposition; prolapse; paraphrase/rewrite -
3 dēclīnātiō
dēclīnātiō ōnis, f [declino], a bending aside, turning away, averting: tuas petitiones parvā declinatione effugi: atomi: corporis, Cu.—Fig., a turning away, avoiding, avoidance: a malis naturā declinamus; quae declinatio, etc.: laboris. — In rhet., a slight deviation (from the direct argument): a proposito: ad amplificandum.— A rejection, qualification (of a word or phrase).* * *declination/relative sky angle; latitude; compass point; inclination; bend/slope turning aside, swerve; advoidance; divergence/variation/digression; inflection -
4 mēta
mēta ae, f a cone, pyramid: collis in modum metae fastigatus, L.: petra in metae modum erecta, i. e. in the shape of a cone, Cu.—A conical column at the end of the circus, turning-post, goal: metaque fervidis Evitata rotis, H.: stringam metas interiore rotā, O.—A goal, winning-post, mark: optatam cursu contingere metam, H.: metam tenebant (in a boat-race), V.: metas lustrare Pachyni, to sail around the turning-point (promontory), V.—An end, period, extremity, boundary, limit: longarum haec meta viarum, V.: His metas rerum ponere, of dominion, V.: vitae, O.: umbra terrae, quae est meta noctis, the limit of night: sol ex aequo metā distabat utrāque, i. e. it was noon, O.—Fig.: fama adulescentis paulum haesit ad metas, failed at the critical point.* * *cone, pyramid; conical column, turning point at circus, goal; end, boundary -
5 aversio
āversĭo, ōnis, f. [id.].I.a turning away; only in the adverb. phrases,A.Ex aversione, from behind: illi de praesidio insecuti ex aversione legatos jugulārunt, Auct. B. Hisp. 22 Moeb.—B.In the Latin of the jurists: per aversionem or aversione emere, vendere, locare, etc., to buy, sell, etc., something, with a turning away, turned away, i. e. without accurate reckoning, in the gross, by the lot, Dig. 18, 6, 4; 18, 1, 62; 14, 2, 10; 19, 2, 36; 14, 1, 1 al.—II.A.. In rhet., a turning away, a figure by which the orator turns the attention of his hearers from the theme before them, a kind of apostrophe (e. g. Cic. Cael. 1; id. Rosc. Am. 49; Verg. A. 4, 425), Quint. 9, 2, 39; Aquil. Rom. 9, p. 102 Ruhnk. Frotsch.—B. -
6 dērīvātiō
-
7 flexus
flexus adj. [P. of flecto], bent, winding: lacerti, O.: error, O.* * *turning, winding; swerve; bend; turning point -
8 flexus
flexus ūs, m [FALC-], a bending, turn, winding, curve: aures habent introitūs multis cum flexibus: cervicis, O.: inplicatae flexibus viae, L.: tardis flexibus errare, V.: pati flexūs (i. e. flecti), O.: uno flexu dextros (equos) agunt, Ta.—Fig., a transition, change, crisis: rerum p.: aetatis.* * *turning, winding; swerve; bend; turning point -
9 reversiō (revors-)
reversiō (revors-) ōnis, f [re-+VERT-], a turning about, turning back (on the way): mea.— A recurrence, return: febrium. -
10 saxificus
saxificus adj. [saxum+2 FAC-], turning into stone, petrifying: Medusa, O.: voltus Medusae, O.* * *saxifica, saxificum ADJpetrifying, turning to stone -
11 volūbilitās
volūbilitās ātis, f [volubilis], a rapid turning, whirling, circular motion: mundi: Ipsa volubilitas libratum sustinet orbem, O.—Fig., of speech, rapidity, fluency, volubility: linguae: flumen aliis verborum volubilitasque cordi est.—Of fate, mutability, fickleness: fortunae.* * *rapid turning, whirling; circular motion; fickleness (fate); fluency (speech) -
12 campter
-
13 controversia
controversy/dispute; debate; moot case debated in school, forensic exercise; turning against; (turning of water against (w/aqua) (undermining land)) -
14 anfractum
1.anfractus (not amfr-), a, um, P. a. [qs. from anfringo], winding, bending, cooked:2.spatia,
Amm. 29, 5.—Hence, subst.: anfractum, i, n., a winding, a crook, curve (ante-class. for the class. anfractus, us): terrarum anfracta, Att. ap. Varr. L. L. 7, § 15 Müll. (Trag. Rel. p. 151 Rib.): in anfracto, Varr. ib.: cavata aurium anfracta, Varr. ap. Non. p. 193, 5.anfractus (not amfr-), ūs, m. [id.], pr. a breaking round; hence, a bending, recurving, turning (in the ante-class. per. rare; v. the preced. art.).I.Lit.:II.quid pulchrius eā figurā (sc. sphaericā) quae nihil incisum anfractibus, nihil eminens, habere potest?
Cic. N. D. 2, 18, 47.—Hence, of the circular motion of the sun (acc. to the ancient belief):solis anfractus,
a circuit, revolution, Cic. Rep. 6, 12; cf. id. Leg. 2, 8.—Of the crookedness of horns:cornua convoluta in anfractum,
Plin. 11, 37, 45, § 124.—Of the coils of a serpent, Val. Fl. 7, 523; Stat. Th. 5, 520.—Also freq., particularly in the histt., of the turning or winding of a road, etc., a tortuous, circuitous route:si nullus anfractus intercederet,
Caes. B. G. 7, 46:illa (via) altero tanto longiorem habebat anfractum,
Nep. Eum. 8, 5:per anfractus jugi procurrere,
Liv. 44, 4:anfractus viarum,
id. 33, 1:litorum anfractus,
the windings, id. 38, 7 al.; Luc. 1, 605. —Trop., of discourse, = ambages, circumlocution, digression:quid opus est circuitione et anfractu?
Cic. Div. 2, 61, 127:oratio circumscripta non longo anfractu, sed ad spiritum vocis apto,
id. Part. Or. 6, 21:quae omnia infinitus anfractus habent,
ramifications, Quint. 6, 1, 15, where Bonn. and Halm read tractatus. —Of legal matters, intricacies, prolixity:judiciorum,
Cic. Clu. 56, 159:juris,
Quint. 12, 9, 3. -
15 anfractus
1.anfractus (not amfr-), a, um, P. a. [qs. from anfringo], winding, bending, cooked:2.spatia,
Amm. 29, 5.—Hence, subst.: anfractum, i, n., a winding, a crook, curve (ante-class. for the class. anfractus, us): terrarum anfracta, Att. ap. Varr. L. L. 7, § 15 Müll. (Trag. Rel. p. 151 Rib.): in anfracto, Varr. ib.: cavata aurium anfracta, Varr. ap. Non. p. 193, 5.anfractus (not amfr-), ūs, m. [id.], pr. a breaking round; hence, a bending, recurving, turning (in the ante-class. per. rare; v. the preced. art.).I.Lit.:II.quid pulchrius eā figurā (sc. sphaericā) quae nihil incisum anfractibus, nihil eminens, habere potest?
Cic. N. D. 2, 18, 47.—Hence, of the circular motion of the sun (acc. to the ancient belief):solis anfractus,
a circuit, revolution, Cic. Rep. 6, 12; cf. id. Leg. 2, 8.—Of the crookedness of horns:cornua convoluta in anfractum,
Plin. 11, 37, 45, § 124.—Of the coils of a serpent, Val. Fl. 7, 523; Stat. Th. 5, 520.—Also freq., particularly in the histt., of the turning or winding of a road, etc., a tortuous, circuitous route:si nullus anfractus intercederet,
Caes. B. G. 7, 46:illa (via) altero tanto longiorem habebat anfractum,
Nep. Eum. 8, 5:per anfractus jugi procurrere,
Liv. 44, 4:anfractus viarum,
id. 33, 1:litorum anfractus,
the windings, id. 38, 7 al.; Luc. 1, 605. —Trop., of discourse, = ambages, circumlocution, digression:quid opus est circuitione et anfractu?
Cic. Div. 2, 61, 127:oratio circumscripta non longo anfractu, sed ad spiritum vocis apto,
id. Part. Or. 6, 21:quae omnia infinitus anfractus habent,
ramifications, Quint. 6, 1, 15, where Bonn. and Halm read tractatus. —Of legal matters, intricacies, prolixity:judiciorum,
Cic. Clu. 56, 159:juris,
Quint. 12, 9, 3. -
16 circumactio
circumactĭo, ōnis, f. [circumago].I. * II. -
17 conjectus
1.conjectus, a, um, Part., from conicio.2.conjectus, ūs, m. [conicio] (rare but class.; most freq. in Lucr.).I. A. B.Concr., a conflux, concourse, confluence; a heap, crowd, pile:II.elementorum confluit,
Lucr. 5, 600:herbae conjectu siccari amnes,
Plin. 26, 4, 9, § 18.—A throwing, throwing down, casting, projecting, hurling:B.lapidum conjectu fracta domus,
Cic. Att. 4, 3, 2:terrae,
Liv. 7, 6, 2:telorum,
Nep. Pelop. 5, 4:venire ad teli conjectum,
to come within weapons' throw, Liv. 2, 31, 6; 28, 14, 19; cf.the opp.: extra teli conjectum consistere,
Petr. 90, 2:(jaculorum) ex altioribus locis in cavam vallem,
Liv. 25, 16, 22:quasi quid pugno bracchique superne Conjectu trudatur,
the thrust, Lucr. 6, 435.—Trop.1.Of the eyes, a turning, directing, throwing, etc.:2.oculorum in me,
Cic. Sest. 54, 115; so,oculorum,
id. de Or. 3, 59, 222; id. Planc. 8, 21; Quint. 9, 3, 101; Curt. 9, 7, 25:non modo telorum sed oculorum,
Plin. Pan. 17, 3.—Of the mind, etc., a turning, directing:3.conjectus animorum in me,
Cic. Sest. 54, 115:minarum,
Plin. Pan. 17, 3:conjectura dicta est a conjectu, id est directione quādam rationis ad veritatem,
Quint. 3, 6, 30.—= conjectura; progredi conjectu longius, Auct. Vict. Caes. 26, 4. -
18 controversia
contrōversĭa, ae ( dat. plur. CONTROVORSEIS, C. I. L. 1, 199, 1), f. [controversus], lit., a turning against. *I.Lit.:II.si controversia aquae insulam subverterit,
the turning of the water against it, Dig. 39, 2, 24, § 5.—Trop., controversy, contention, quarrel, question, dispute, debate (so in good prose, and very freq., esp. in jurid. and rhet. lang.;in Quint. more than sixty times): nulla controversia mihi tecum erit,
Plaut. Aul. 2, 2, 83:apage! controversia'st,
id. Rud. 3, 5, 46:quicquid est quod in controversiā aut in contentione versetur... a propriis personis et temporibus semper avocet controversiam (orator),
Cic. Or. 14, 45 (cited ap. Quint. 3, 5, 15); cf. id. de Or. 3, 30, 120:controversias tollere,
id. Phil. 9, 5, 11; cf.distrahere,
id. Caecin. 2, 6:rem in controversiam vocare,
id. de Or. 2, 72, 291:rem adducere in controversiam,
id. ib. 1, 40, 183:rem deducere in controversiam,
Caes. B. G. 7, 63:rem ducere in controversiam,
Quint. 3, 8, 52:venire in controversiam,
Cic. de Or. 1, 31, 139; Quint. 3, 6, 44 al.:qui tum agrum, qui in controversiā erat, obtinebat,
Liv. 40, 34, 14:esse in controversiā,
Auct. Her. 1, 10, 17; 2, 28, 45:controversiae scholasticae,
Quint. 4, 2, 92;as the title of a rhet. writing of Seneca: Controversiae: existere controversias ex scripti interpretatione,
Cic. de Or. 1, 31, 140:controversiam alere,
Caes. B. G. 7, 32 fin.:constituere,
Cic. de Or. 1, 31, 143: dicere, Quint. 3, 8, 51:exponere,
id. 10, 7, 21 al.:dirimere,
Cic. Off. 3, 33, 119:componere,
Caes. B. C. 1, 9 fin.:sedare,
Cic. Balb. 19, 43:ut controversiarum ac dissensionum obliviscerentur,
Caes. B. G. 7, 34:cujus hereditatis controversia fuerat nulla,
Cic. Verr. 2, 2, 18, § 46:magnae rei familiaris,
id. Rosc. Am. 31, 87:movere controversiam nominis,
Tac. Or. 25:cum de loco et tempore ejus rei controversia inferretur,
Caes. B. C. 1, 86:ea controversia, quam habet de fundo cum quodam Colophonio,
Cic. Fam. 13, 69, 2; id. Verr. 2, 3, 84, § 194; id. Brut. 18, 72:de jure,
Quint. 7, 7, 9:de substantiā aut de qualitate,
id. 3, 6, 39:de verbo,
Cels. 3, 3, 25:controversia est inter scriptores de numero annorum,
Cic. Brut. 18, 72:controversia orta inter eos de principatu,
Caes. B. C. 3, 112; cf. id. B. G. 5, 44; 7, 33:controversia non erat, quin verum dicerent,
Cic. Caecin. 11, 31:nihil controversiae fuit, quin consules crearentur, etc.,
Liv. 4, 17, 7:sine controversiā ab dis solus diligere,
beyond dispute, without doubt, indisputably, Ter. Phorm. 5, 6, 14; Cic. Off. 3, 2, 7:sine ullā controversiā,
id. Caecin. 7, 19. -
19 conversio
conversĭo, ōnis, f. [id.], a turning round, revolving, revolution (class.).I.Lit.A.In gen.:2.caeli,
Cic. Div. 2, 42, 89; id. Univ. 6 med.; id. Rep. 6, 18, 18:astrorum omnesque motus,
id. Tusc. 1, 25, 62; cf. id. N. D. 2, 19, 49:caelestes,
id. Leg. 1, 8, 24.—Hence,The periodical return of the seasons, caused by the revolution of the heavenly bodies:B.mensium annorumque,
Cic. Univ. 14 fin. —Esp., in medic. lang.,a.A turning round, inverting:b.vesicae,
Plin. 8, 42, 67, § 166.—In plur.:vulvae,
Plin. 24, 7, 23, § 39.—An abscess, Col. 6, 17, 6.—II.Trop.A.In gen., subversion, alteration, change:B.conversio et perturbatio rerum,
Cic. Fl. 37, 94; cf. id. Div. 2, 2, 6:moderatio et conversio tempestatum,
id. Fl. 13, 31 fin. —Esp., in rhet.,1.The change or transfer from one species of composition to another, Quint. 10, 5, 4.—2.The repetition of the same word at the end of a clause, antistrophê or epiphora, Cic. de Or. 3, 54, 207; Quint. 9, 1, 33 sq.; Auct. Her. 4, 13, 19 med. —3.The rounding of a period, kampê, sustrophê:C.sic enim has orationis conversiones Graeci nominant,
Cic. de Or. 3, 48, 186:ut (oratio) conversiones habeat absolutas,
id. ib. 3, 49, 190.—A moral change, conversion (late Lat.), Alcim. Avit. 6, 49; esp. with ad:D.ad verum Deum, Aug. Civ. Dei, 7, 33: ad unum verum Deum sanctumque,
id. ib. 8, 24, 2.— -
20 converto
I.Act., to turn or whirl round, to wheel about, to cause to turn, to turn back, reverse; and with the designation of the terminus in quem, to turn or direct somewhere, to direct to or towards, to move or turn to, etc. (very freq. in all perr. and species of composition).A.Lit.1.In gen.a.With a simple acc.:b.caelos omnes,
Lucr. 2, 1097; cf.:in infimo orbe luna convertitur,
Cic. Rep. 6, 17, 17; id. Ac. 2, 39, 123; cf.:minore sonitu quam putaram, orbis hic in re publicā est conversus,
id. Att. 2, 9, 1:manum,
Quint. 11, 3, 100:reddita inclusarum ex speluncā boum vox Herculem convertit,
Liv. 1, 7, 7:ter se convertit,
Ov. M. 7, 189:crines calamistro,
i. e. to curl, Petr. 102, 15 et saep.—With the designation of the terminus in quem.(α).By in:(β).equos frenis in hostes,
Lucr. 5, 1317:naves in eam partem,
Caes. B. G. 3, 15:ferrum in me,
Verg. A. 9, 427:omnium ora atque oculos in aliquem,
Cic. Cat. 4, 1, 1 (cf. under B. 1.):iter in provinciam,
Caes. B. G. 7, 56:se in Phrygiam,
Nep. Ages. 3, 2 et saep.—Medial:in fugam nemo convortitur,
Plaut. Am. 1, 1, 83 Fleck.—By ad:* (γ).ad hunc se confestim a Pulfione omnis multitudo convertit,
Caes. B. G. 5, 44, 10:eam materiam ad hostem,
id. ib. 3, 29:colla ad freta,
Ov. M. 15, 516:tum bis ad occasum, bis se convertit ad ortum,
id. ib. 14, 386:nos ad judicem,
Quint. 11, 3, 157 et saep.—By contra:(δ).tigna contra vim atque impetum fluminis,
Caes. B. G. 4, 17, 5.—By sub:(ε).cursum sub terras,
Lucr. 5, 654.—By the dat.:(ζ).majus lumen in diem nobis luna,
Lucr. 5, 706.—Medial:Zephyro convertitur ales Itque super Libyen,
Luc. 9, 689.—By local adv.:(η).aspectum facile quo vellent,
Cic. N. D. 2, 57, 142.—By the acc. alone:2.se domum,
Ter. Ad. 2, 4, 22.—In partic.a.Milit. t. t.: convertere signa, aciem, etc., to wheel about, change the direction of a march:b.conversa signa in hostes inferre,
Caes. B. G. 2, 26:Romani conversa signa bipartito intulerunt,
id. ib. 1, 25:reliquos sese convertere cogunt,
to retreat, id. B. C. 1, 46:cum conversis signis retro in urbem rediretur,
Liv. 8, 11, 4; cf.:convertunt inde signa,
id. 3, 54, 10 Drak. ad loc. (where Weissenb. ex conj., convellunt):aciem,
id. 42, 57, 12; so,aciem in fugam,
Caes. B. G. 1, 52. —Rhet. t. t., of words, to transpose, interchange:B.non modo mutare quaedam verba, sed extendere, corripere, convertere, dividere cogitur (poësis),
Quint. 10, 1, 29.—Trop.1.In gen.:2.ut ab eo quod agitur avertat animos, ut saepe in hilaritatem risumve convertat,
Cic. Or. 40, 138; so,risum in judicem,
id. de Or. 2, 60, 245:omnem orationem transduxi et converti in increpandam Caepionis fugam,
id. ib. 2, 48, 199:rationem in fraudem malitiamque,
to employ, id. N. D. 3, 31, 78; cf. id. Rosc. Am. 39, 114 and 115:beneficium in injuriam,
Sen. Ben. 2, 13, 1 et saep.:animos imperitorum ad deorum cultum a vitae pravitate,
Cic. N. D. 1, 27, 77; cf. Liv. 24, 4, 4 and 9: qui eas copias, quas diu simulatione rei publicae comparabant, subito ad patriae periculum converterunt, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 13, a, 5 fin.:facultatem dicendi ad hominum perniciem,
Quint. 2, 20, 2 et saep.:ingenium et studium ad causas agendas,
Tac. Or. 14 et saep.:se aliquando ad timorem, numquam ad sanitatem,
Cic. Sull. 5, 17; id. Fam. 3, 10, 10:se ad philosophos,
id. Fin. 5, 3, 7; cf. id. Q. Fr. 3, 5, 5 et saep.:quocumque te animo et cogitatione converteris,
Cic. de Or. 1, 2, 6:aculeum testimonii sui,
id. Fl. 34, 86:argumentum,
Gell. 5, 10, 3.—Of turning to the political support of any one:tota civitas se ad eos convertisse videretur,
Nep. Att. 8, 1; cf. Cic. Rep. 6, 12, 12; Sen. Clem. 1, 4, 3; cf.:fama hujus rei convertit ad Masinissam Numidas,
Liv. 29, 30, 7.— Pass. in mid. sense:cuncta ad victoris opes conversa,
Tac. H. 3, 44.—In eccl. Lat., to convert to Christianity, etc.:aliquem ad fidem Christi,
Hier. in Philem. 5, 10 sq. —Esp. freq. of turning or arresting the attention:illud intellego, omnium ora in me convorsa esse,
Sall. J. 85, 5:converterat Cn. Pompeii persona totum in se terrarum orbem,
Vell. 2, 31, 1:proximas (provincias) in se,
Suet. Vesp. 4 al.: nihil opus est, ad continendas custodias plures commilitones converti, Traj. ap. Plin. Ep. 10, 20 (31), 1:omnium oculos ad se,
Nep. Alcib. 3, 5.—And with inanimate things as subjects:cum aliqua iis ampla et honesta res objecta totos ad se convertit et rapit,
Cic. Off. 2, 10, 37.—Since the Aug. per. also freq. with a simple acc.:sive elephas albus volgi converteret ora,
Hor. Ep. 2, 1, 196; Suet. Calig. 35; cf. Liv. 26, 29, 2:animos,
id. 29, 26, 5:homines quaqua iret,
Suet. Tit. 5.—Pregn., to change the nature of a thing; i. e. to change, alter, transform, turn.(α).With a simple acc.:(β).omnes Res ita convortant formas mutentque colores,
Lucr. 2, 1005; cf. id. 1, 678:omnia,
id. 4, 441:tellus induit ignotas hominum conversa figuras,
Ov. M. 1, 88:humanam vicem (venena),
Hor. Epod. 5, 88:rem,
Cic. Att. 8, 13, 2:rem publicam,
to bring into disorder, id. Fl. 38, 94:hunc ordinem,
Quint. 7, 2, 15:animum avaritiā,
Sall. J. 29, 1:vitae viam,
Hor. Ep. 1, 17, 26:studia,
id. A. P. 166 et saep.:conversi animum vultumque,
Tac. H. 1, 85: castra castris, to change camp with camp (i. e. to establish new camps by constantly removing), Caes. B. C. 1, 81.—In gram.: casus conversi, = casus obliqui,
the cases which undergo a change of form, Cic. N. D. 2, 25, 64.—With ad:(γ).nisi si id putas, non posse jam ad salutem convorti hoc malum,
Ter. And. 4, 1, 48:poena omnis oculorum ad caecitatem mentis est conversa,
Cic. Dom. 40, 105:mater magna, cujus ludi violati, polluti, paene ad caedem et ad funus civitatis conversi sunt,
id. Har. Resp. 11, 24:quod ad perniciem suam fuerat cogitatum, id ad salutem convertit,
Nep. Dat. 6, 8.—With in:b.si antequam tumor discutiatur in suppurationem convertitur,
Col. 6, 17, 6:jam ego me convortam in hirudinem,
Plaut. Ep. 2, 2, 4:deum sese in hominem,
Ter. Eun. 3, 5, 40:Hecubam in canem,
Cic. Tusc. 3, 26, 63:terras in freti formam,
Ov. M. 11, 209:deum (sc. Jovem) in pretium (i. e. aurum),
Hor. C. 3, 16, 8:vim morbi in quartanam,
Cic. Fam. 16, 11, 1 et saep.:crimen in laudem,
id. Fl. 29, 70:amicitiae se in graves inimicitias,
id. Lael. 21, 78; Quint. 12, 1, 2 et saep.—Of written works, to translate:II.converti ex Atticis duorum eloquentissimorum nobilissimas orationes... nec converti ut interpres, sed ut orator, etc.,
Cic. Opt. Gen. 5, 14:orationes e Graeco,
id. ib. 6, 18:aliqua de Graecis,
id. Fin. 1, 2, 6:librum in Latinum,
id. Off. 2, 24, 87; id. Tusc. 3, 14, 29; cf. id. Fin. 1, 2, 5; id. N. D. 2, 41, 104.—Neutr., to relurn (rare).A.Lit.:B.inde (imago) retro rursum redit et convertit eodem,
Lucr. 4, 334 (Lachm. conj. convertitur):clam cum paucis ad pedites convortit,
Sall. J. 101, 6:in regnum suum,
id. ib. 20, 4:convortit Varro,
Sil. 9, 645:ad me,
Gell. 1, 26, 3.—Trop.1.To return, turn:2.in amicitiam atque in gratiam,
Plaut. Stich. 3, 1, 18:ad sapientiora,
Tac. A. 3, 55.—To change, turn:hoc vitium huic uni in bonum convertebat,
Cic. Brut. 38, 141; id. de Or. 3, 29, 114; id. Fat. 7, 14; cf. id. ib. 9, 17:regium imperium in superbiam dominationemque,
Sall. C. 6, 7 Kritz:ne ista vobis mansuetudo et misericordia... in miseriam convortet,
id. ib. 52, 27:ad aliquem, of political support,
Cic. Planc. 20, 50; Tac. A. 12, 18.
См. также в других словарях:
Turning — is the process whereby a centre lathe is used to produce solids of revolution . It can be done manually, in a traditional form of lathe, which frequently requires continuous supervision by the operator, or by using a computer controlled and… … Wikipedia
Turning — Turn ing, n. 1. The act of one who, or that which, turns; also, a winding; a bending course; a fiexure; a meander. [1913 Webster] Through paths and turnings often trod by day. Milton. [1913 Webster] 2. The place of a turn; an angle or corner, as… … The Collaborative International Dictionary of English
turning — ► NOUN 1) a place where a road branches off another. 2) the action or skill of using a lathe. 3) (turnings) shavings of wood resulting from turning wood on a lathe … English terms dictionary
Turning — Turning. См. Токарная обработка. (Источник: «Металлы и сплавы. Справочник.» Под редакцией Ю.П. Солнцева; НПО Профессионал , НПО Мир и семья ; Санкт Петербург, 2003 г.) … Словарь металлургических терминов
turning — index circuitous, critical (crucial), indirect, sinuous, strategic, tortuous (bending) Burton s … Law dictionary
turning — [tʉr′niŋ] n. 1. the action of a person or thing that turns 2. a place where a road turns or turns off 3. the art or process of shaping things on or as on a lathe … English World dictionary
Turning — Turn Turn (t[^u]rn), v. t. [imp. & p. p. {Turned}; p. pr. & vb. n. {Turning}.] [OE. turnen, tournen, OF. tourner, torner, turner, F. tourner, LL. tornare, fr. L. tornare to turn in a lathe, to rounds off, fr. tornus a lathe, Gr. ? a turner s… … The Collaborative International Dictionary of English
turning — {{Roman}}I.{{/Roman}} noun (BrE) ⇨ See also ↑turn ADJECTIVE ▪ next ▪ wrong VERB + TURNING ▪ take ▪ She took a wrong turning and ended up lost … Collocations dictionary
turning */ — UK [ˈtɜː(r)nɪŋ] / US [ˈtɜrnɪŋ] noun [countable] Word forms turning : singular turning plural turnings British a road that leads away from the road that you are travelling on We took a wrong turning and got completely lost … English dictionary
turning — turn|ing [ˈtə:nıŋ US ˈtə:r ] n BrE a road that connects with the one you are on American Equivalent: turn ▪ He must have taken a wrong turning in the dark. ▪ Take the first turning on the left … Dictionary of contemporary English
turning — [[t]tɜ͟ː(r)nɪŋ[/t]] turnings N COUNT If you take a particular turning, you go along a road which leads away from the side of another road. → See also turn Take the next turning on the right. Syn: turn … English dictionary