Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

ardor

  • 1 ardor

    ardor, ōris, m. [ardeo], a flame, fire, heat, burning heat, lit. and trop.
    I.
    Lit.:

    solis ardor,

    Lucr. 2, 212:

    exortus est sol cum ardore,

    Vulg. Jac. 1, 11:

    ignium,

    Lucr. 5, 587:

    ignis,

    Vulg. 2 Pet. 3, 12:

    flammarum,

    Lucr. 5, 1093:

    flammaï,

    id. 5, 1099 al.:

    visas ab occidente faces ardoremque caeli,

    Cic. Cat. 3, 8:

    ardor caelestis, qui aether vel caelum nominatur,

    id. N. D. 2, 15, 41:

    ardore deflagrare,

    id. Ac. 2, 37, 119:

    ardores corporum in morbis,

    Plin. 14, 16, 18, § 99:

    Visitabo vos in egestate et ardore,

    with burning fever, Vulg. Lev. 26, 16 al. —
    II.
    Trop.
    A.
    Of the flashing fire of the eyes, brightness, brilliancy:

    fervescit et ex oculis micat acribus ardor,

    and fire gleams forth from the keen eyes, Lucr. 3, 289:

    ille imperatorius ardor oculorum,

    Cic. Balb. 21, and id. N. D. 2, 42, 107.—Of the external appearance in gen.:

    in te ardor voltuum atque motuum,

    Cic. Div. 1, 37, 80:

    oris,

    animation, Vell. 2, 35.—
    B.
    Of the passions or feelings, heat, ardor, glow, impatience, eagerness, ardent desire:

    Sive voluptas est sive est contrarius ardor, i. e. dolor,

    some tormenting pain, Lucr. 3, 251:

    cupiditatum ardore restincto,

    Cic. Fin. 1, 13, 43:

    ardor mentis ad gloriam,

    id. Cael. 31:

    quem ardorem studii censetis fuisse in Archimede, qui etc.,

    id. Fin. 5, 19, 50:

    ardor animi non semper adest, isque cum consedit,

    id. Brut. 24, 93:

    vultus ardore animi micans,

    Liv. 6, 13:

    ardorem compescere,

    Tac. Agr. 8; Liv. 8, 16. — Transf. from the combatants to the weapons:

    tantus fuit ardor armorum,

    Liv. 22, 5:

    Ardorem cupiens dissimulare meum,

    glowing love, Tib. 4, 12, 6; so Ov. M. 7, 76.— With obj. gen.:

    at te ejusdem virginis ardor Perdiderat,

    Ov. M. 9, 101; 9, 140; Hor. Epod. 11, 27 al.—And meton., the object of ardent affection, love, flame:

    tu primus et ultimus illi Ardor eris,

    Ov. M. 14, 683.

    Lewis & Short latin dictionary > ardor

  • 2 ārdor

        ārdor ōris, m    [3 AR-], a burning, flame, fire, heat: caeli: solis ardores, S.—Fig., of the looks, fire, brightness, animation: oculorum: voltuum. —Of feelings, etc., heat, eagerness, zeal: mentis ad gloriam: animi, L.: ardorem compescere, Ta.: edendi, O.—Esp. of love: pulsus residerat ardor, O.: puellae, H.—Hence, the beloved, flame: tu primus illi eris, O.
    * * *
    fire, flame, heat; brightness, flash, gleam or color; ardor, love, intensity

    Latin-English dictionary > ārdor

  • 3 alacritās

        alacritās ātis, f    [alacer], liveliness, ardor, eagerness, alacrity, cheerfulness, encouragement: quantam mihi alacritatem... concursus adferret: alacritate ac studio uti, Cs.: ingens, Ta.: animi, Cs.: rei p. defendendae: mira ad pugnandum: canum in venando.—Joy, delight: inanis alacritas, id est, laetitia gestiens: clamor alacritate perfecti operis sublatus, in their delight, L.
    * * *
    eagerness, enthusiasm, ardor, alacrity; cheerfulness, liveliness

    Latin-English dictionary > alacritās

  • 4 fervor

        fervor ōris, m    [FVR-], a boiling heat, violent heat, raging, boiling, fermenting: mundi: maris: mediis fervoribus, in noontide heat, V.—Fig., heat, vehemence, ardor, fury: pectoris, H.: aetatis: oceani: fervore furentes, V.: icto Accessit fervor capiti, i. e. intoxication, H.
    * * *
    heat, boiling heat; boiling, fermenting; ardor, passion, fury; intoxication

    Latin-English dictionary > fervor

  • 5 flagrantia

        flagrantia ae, f    [flagro], a glow, ardor: oculorum.
    * * *
    blaze, burning; scorching heat; passionate glow (eyes); passionate love/ardor

    Latin-English dictionary > flagrantia

  • 6 incitātiō

        incitātiō ōnis, f    [incito], an inciting, incitement, rousing, instigating: languentis populi: acris et vehemens.—Rapidity, speed: qui (sol) tantā incitatione fertur, ut, etc.—Fig., vehemence, ardor, energy: animi, Cs.: orationis.
    * * *
    ardor, enthusiasm

    Latin-English dictionary > incitātiō

  • 7 aestus

    aestus, ūs (archaic gen. aesti, Pac. 97 Rib.; rare form of nom. plur. aestuus). m. [kind. with aestas and Gr. aithô; v. aestas], an undulating, boiling, waving, tossing; a waving, heaving, billowy motion.
    I.
    Lit.
    A.
    Of fire; hence, in gen., fire, glow, heat (orig. in relation to its flashing up; while fervor denotes a glowing, ardor a burning, and calor a warming heat; yet it was early used for warming heat;

    v. the following example): nam fretus ipse anni permiscet frigus et aestum,

    heat and cold are blended, Lucr. 6, 364 (for which calor, id. 6, 368, 371 al.):

    multa aestu victa per agros,

    id. 5, 1104:

    exsuperant flammae, furit aestus ad auras,

    Verg. A. 2, 759:

    caniculae,

    Hor. C. 1, 17, 18; so id. Ep. 1, 8, 5:

    labore et aestu languidus,

    Sall. J. 51.—In plur.:

    neque frigora neque aestus facile tolerabat,

    Suet. Aug. 81.—So of midday heat:

    aestibus at mediis umbrosam exquirere vallem,

    Verg. G. 3, 331 (cf. Cic. Ac. 2, 22: ille cum aestuaret, umbram secutus est).—And of the heat of disease (of [p. 63] wounds, fever, inflammation, etc.): ulceris aestus, Att. ap. Cic. Tusc. 2, 7, 19:

    homines aegri cum aestu febrique jactantur,

    Cic. Cat. 1, 13.—
    B.
    The undulating, heaving motion of the sea, the swell, surge: fervet aestu pelagus, Pac. ap. Cic. de Or. 3, 39; hence, meton. for the sea in agitation, waves, billows:

    delphines aestum secabant,

    Verg. A. 8, 674:

    furit aestus harenis,

    id. ib. 1, 107:

    aestus totos campos inundaverant,

    Curt. 9, 9, 18.—In Verg. once of the boiling up of water in a vessel: exsultant aestu latices, Aen. 7, 464.—
    C.
    Esp., the periodical flux and reflux or ebb and flow of the sea, the tide (cf. Varr. L. L. 9, 19; Mel. 3, 1:

    aestus maris accedere et reciprocare maxime mirum, pluribus quidem modis, sed causa in sole lunāque,

    Plin. 2, 97, 99); Plaut. As. 1, 3, 6: quid de fretis aut de marinis aestibus dicam? quorum accessus et recessus ( flow and ebb) lunae motu gubernantur, Cic. Div. 2, 14 fin.:

    crescens,

    Plin. 2, 100, 97, § 219:

    decedens,

    id. ib.:

    recedens,

    id. 2, 98, 101, § 220: secundus, in our favor, Sall. Fragm. ap. Gell. 10, 26, 2: adversus, against us, id. ap. Non. 138, 8.—
    II.
    Trop.
    A.
    The passionate ferment or commotion of the mind, the fire, glow, ardor of any ( even a good) passion (cf. aestuo, II. A.):

    et belli magnos commovit funditus aestus (genus humanum),

    has stirred up from their very bottom the waves of discord, Lucr. 5, 1434:

    civilis belli aestus,

    Hor. Ep. 2, 2, 47 (cf. id. C. 2, 7, 15):

    repente te quasi quidam aestus ingenii tui procul a terrā abripuit atque in altum abstraxit,

    Cic. de Or. 3, 36:

    hunc absorbuit aestus quidam gloriae,

    id. Brut. 81:

    stultorum regum et populorum continet aestus,

    Hor. Ep. 1, 2, 8:

    perstet et, ut pelagi, sic pectoris adjuvet aestum,

    the glow of love, Ov. H. 16, 25.—
    B.
    A vacillating, irresolute state of mind, doubt, uncertainty, hesitation, trouble, embarrassment, anxiely:

    qui tibi aestus, qui error, quae tenebrae,

    Cic. Div. in Caecin. 14:

    vario fluctuat aestu,

    Verg. A. 12, 486:

    amor magno irarum fluctuat aestu,

    id. ib. 4, 532; cf. id. ib. 8, 19:

    aestus curaeque graves,

    Hor. S. 1, 2, 110.—
    C.
    In the Epicurean philos. lang. of Lucretius, the undulatory flow or stream of atoms, atomic efflux, as the cause of perception (cf. affluo, I.):

    Perpetuoque fluunt certis ab rebus odores, Frigus ut a fluviis, calor ab sole, aestus ab undis Aequoris, exesor moerorum litora propter, etc.,

    Lucr. 6, 926; and in id. 6, 1002 sq., the magnetic fluid is several times designated by aestus lapidis.

    Lewis & Short latin dictionary > aestus

  • 8 Calor

    1.
    călor, ōris, m. [caleo; cf. Varr. ap. Non. p. 46, 22], warmth, heat, glow.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen. (very freq. in prose and poet.): neque mihi ulla obsistet amnis nec calor;

    nec frigus metuo,

    Plaut. Merc. 5, 2, 19; so (opp. frigus) Lucr. 2, 517; 6, 371; Cic. N. D. [p. 272] 2, 39, 101; Verg. G. 2, 344; 4, 36; (opp. refrigeratio) Vitr. 1, 4:

    calor ignis,

    Lucr. 1, 425:

    solis,

    id. 5, 571; 6, 514:

    fulminis,

    id. 6, 234.—In plur., Cic. Off. 2, 4, 13; id. N. D. 2, 60, 151; Hor. C. 3, 24, 37 al.—
    B.
    Esp.
    1.
    Vital heat; so, vitalis, Lucr. 3, 129; Cic. N. D. 2, 10, 27:

    ut omnia quae aluntur atque crescunt, contineant in se vim caloris, sine quā neque ali possent neque crescere,

    id. ib. 2, 9, 23:

    omnis et una Dilapsus calor,

    Verg. A. 4, 705.—
    2.
    Summer heat, the warmth of summer:

    vitandi caloris causā Lanuvii tres horas acquieveram,

    Cic. Att. 13, 34 init.; id. de Or. 1, 62, 265.—Hence also for summer (opp. ver and autumnus), Lucr. 1, 175; Col. 11, 2, 48:

    mediis caloribus,

    in the midst of summer, Liv. 2, 5, 3; so plur.:

    ut tectis saepti frigora caloresque pellamus,

    Cic. N. D. 2, 60, 152.—
    3.
    The glow of a hot wind (cf. Lucr. 6, 323:

    vis venti commixta calore): dum ficus prima calorque, etc.,

    the burning heat of the parching Sirocco, Hor. Ep. 1, 7, 5:

    calores austrini,

    Verg. G. 2, 270 (cf.:

    calidi Austri,

    Ov. M. 7, 532).—
    4.
    The heat of a fever, Tib. 4, 11, 2.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., the heat of passion, fire, zeal, ardor, impetuosity, vehemence (so perh. not before the Aug. per.; esp. freq. in Quint.; cf.:

    ardor, fervor): si calor ac spiritus tulit,

    Quint. 10, 7, 13:

    Polus juvenili calore inconsideratior,

    id. 2, 15, 28:

    calor cogitationis, qui scribendi morā refrixit,

    id. 10, 3, 6; cf. id. 9, 4, 113:

    calorem cogitationis exstinguere,

    id. 8, praef. §

    27: et impetus,

    id. 10, 3, 17:

    dicendi,

    id. 11, 3, 130:

    lenis caloris alieni derisus,

    id. 6, 2, 15:

    dicentis,

    Plin. Ep. 4, 9, 11; 2, 19, 2:

    pietatis,

    id. Pan. 3, 1:

    ambitionis calor abducit a tutis,

    Sen. Ben. 2, 14, 5:

    quod calore aliquo gerendum est, id. Ira, 3, 3, 5: cohortationis,

    Val. Max. 2, 6, 2:

    iracundiae,

    Dig. 50, 17, 48:

    Martius,

    Stat. Achill. 2, 26; Luc. 2, 324 et saep.—
    B.
    Esp., ardent love, the fire of love:

    trahere calorem,

    Ov. M. 11, 305; so id. H. 19, 173; Sil. 14, 223.—In plur. (cf. amores), Hor. C. 4, 9, 11; Ov. A. A. 1, 237.
    2.
    Călŏr, ōris, m., a river in Samnium, now the Calore, Liv. 2, 14, 2; 25, 17, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > Calor

  • 9 calor

    1.
    călor, ōris, m. [caleo; cf. Varr. ap. Non. p. 46, 22], warmth, heat, glow.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen. (very freq. in prose and poet.): neque mihi ulla obsistet amnis nec calor;

    nec frigus metuo,

    Plaut. Merc. 5, 2, 19; so (opp. frigus) Lucr. 2, 517; 6, 371; Cic. N. D. [p. 272] 2, 39, 101; Verg. G. 2, 344; 4, 36; (opp. refrigeratio) Vitr. 1, 4:

    calor ignis,

    Lucr. 1, 425:

    solis,

    id. 5, 571; 6, 514:

    fulminis,

    id. 6, 234.—In plur., Cic. Off. 2, 4, 13; id. N. D. 2, 60, 151; Hor. C. 3, 24, 37 al.—
    B.
    Esp.
    1.
    Vital heat; so, vitalis, Lucr. 3, 129; Cic. N. D. 2, 10, 27:

    ut omnia quae aluntur atque crescunt, contineant in se vim caloris, sine quā neque ali possent neque crescere,

    id. ib. 2, 9, 23:

    omnis et una Dilapsus calor,

    Verg. A. 4, 705.—
    2.
    Summer heat, the warmth of summer:

    vitandi caloris causā Lanuvii tres horas acquieveram,

    Cic. Att. 13, 34 init.; id. de Or. 1, 62, 265.—Hence also for summer (opp. ver and autumnus), Lucr. 1, 175; Col. 11, 2, 48:

    mediis caloribus,

    in the midst of summer, Liv. 2, 5, 3; so plur.:

    ut tectis saepti frigora caloresque pellamus,

    Cic. N. D. 2, 60, 152.—
    3.
    The glow of a hot wind (cf. Lucr. 6, 323:

    vis venti commixta calore): dum ficus prima calorque, etc.,

    the burning heat of the parching Sirocco, Hor. Ep. 1, 7, 5:

    calores austrini,

    Verg. G. 2, 270 (cf.:

    calidi Austri,

    Ov. M. 7, 532).—
    4.
    The heat of a fever, Tib. 4, 11, 2.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., the heat of passion, fire, zeal, ardor, impetuosity, vehemence (so perh. not before the Aug. per.; esp. freq. in Quint.; cf.:

    ardor, fervor): si calor ac spiritus tulit,

    Quint. 10, 7, 13:

    Polus juvenili calore inconsideratior,

    id. 2, 15, 28:

    calor cogitationis, qui scribendi morā refrixit,

    id. 10, 3, 6; cf. id. 9, 4, 113:

    calorem cogitationis exstinguere,

    id. 8, praef. §

    27: et impetus,

    id. 10, 3, 17:

    dicendi,

    id. 11, 3, 130:

    lenis caloris alieni derisus,

    id. 6, 2, 15:

    dicentis,

    Plin. Ep. 4, 9, 11; 2, 19, 2:

    pietatis,

    id. Pan. 3, 1:

    ambitionis calor abducit a tutis,

    Sen. Ben. 2, 14, 5:

    quod calore aliquo gerendum est, id. Ira, 3, 3, 5: cohortationis,

    Val. Max. 2, 6, 2:

    iracundiae,

    Dig. 50, 17, 48:

    Martius,

    Stat. Achill. 2, 26; Luc. 2, 324 et saep.—
    B.
    Esp., ardent love, the fire of love:

    trahere calorem,

    Ov. M. 11, 305; so id. H. 19, 173; Sil. 14, 223.—In plur. (cf. amores), Hor. C. 4, 9, 11; Ov. A. A. 1, 237.
    2.
    Călŏr, ōris, m., a river in Samnium, now the Calore, Liv. 2, 14, 2; 25, 17, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > calor

  • 10 fervor

    fervor, ōris, m. [ferveo], a boiling or raging heat, a violent heat, a raging, boiling, fermenting (class.; syn.: ardor, tepor, calor, aestus).
    I.
    Lit.:

    pollens fervore corusco,

    Lucr. 6, 237; cf. id. 6, 856:

    mundi ille fervor purior, perlucidior mobiliorque multo quam hic noster calor,

    Cic. N. D. 2, 11, 30:

    accepit calido febrim fervore coörtam,

    Lucr. 6, 656:

    febris,

    Plin. 31, 9, 45, § 104; cf.:

    caput incensum fervore gerebant,

    a raging heat, fever heat, Lucr. 6, 1145; Plin. 14, 20, 25, § 124:

    vis venti fervorem mirum concinnat in undis,

    Lucr. 6, 437; Luc. 4, 461.—In plur.:

    solis,

    Lucr. 5, 215; cf. ib. 605; 611:

    medii,

    i. e. noontide heat, Verg. G. 3, 154:

    capitis,

    Plin. 15, 4, 5, § 19.—
    II.
    Trop., heat, vehemence, ardor, passion:

    cum hic fervor concitatioque animi inveteraverit,

    Cic. Tusc. 4, 10, 24; cf.:

    fervor mentis,

    id. de Or. 1, 51, 220:

    pectoris,

    Hor. C. 1, 16, 24:

    erat quidam fervor aetatis,

    Cic. de Sen. 13, 45:

    fervore carentes anni (i. e. senectus),

    Sil. 7, 25:

    ut semel icto Accessit fervor capiti,

    i. e. intoxication, Hor. S. 2, 1, 25: maris, an excited, i. e. disturbed, unsafe condition of the sea (caused by pirates), Cic. Prov. Cons. 12, 31.—In plur.:

    pro vitiorum fervoribus,

    Gell. 20, 1, 22.

    Lewis & Short latin dictionary > fervor

  • 11 ārdeliō

        ārdeliō onis, m    [cf. ardor], a busybody, Ph.
    * * *

    Latin-English dictionary > ārdeliō

  • 12 cōn-sīdō

        cōn-sīdō sēdī    (rarely sīdī; cōnsīderant, L., Ta.), sessus, ere, to sit down, take seats, be seated, settle: positis sedibus, L.: considunt armati, Ta.: in pratulo propter statuam: in arā, N.: examen in arbore, L.: ante focos, O.: mensis, at the tables, V.: tergo tauri, O.: in novam urbem, enter and settle, Cu.: ibi considitur: triarii sub vexillis considebant, L.—In assemblies, to take place, take a seat, sit, hold sessions, be in session: in theatro: in loco consecrato, hold court, Cs.: quo die, iudices, consedistis: senior iudex consedit, O. — To encamp, pitch a camp, take post, station oneself: ad confluentīs in ripis, L.: sub radicibus montium, S.: trans flumen, Cs.: prope Cirtam haud longe a mari, S.: ubi vallis spem praesidi offerebat, Cs.: cum cohorte in insidiis, L.: ad insidias, L.—To settle, take up an abode, stay, make a home: in Ubiorum finibus, Cs.: trans Rhenum, Ta.: in hortis (volucres), build, H.: Ausonio portu, find a home, V.: Cretae (locat.), V.—To settle, sink down, sink in, give way, subside, fall in: terra ingentibus cavernis consedit, L.: (Alpes) iam licet considant!: in ignīs Ilium, V.: neque consederat ignis, O.— Fig., to settle, sink, be buried: iustitia cuius in mente consedit: consedit utriusque nomen in quaesturā, sank out of notice: Consedisse urbem luctu, sunk in grief, V.: praesentia satis consederant, i. e. quiet was assured, Ta.—To abate, subside, diminish, be appeased, die out: ardor animi cum consedit: terror ab necopinato visu, L.—Of discourse, to conclude, end: varie distincteque.

    Latin-English dictionary > cōn-sīdō

  • 13 exprimō

        exprimō pressī, pressus, ere    [ex + premo], to press out, force out, squeeze forth: (lacrimulam) oculos terendo, T.: nubium conflictu ardor expressus: has (turrīs) cottidianus agger expresserat, had carried up, Cs.: expresso spinae curvamine, protruding, O.: sucina solis radiis expressa Ta.— To form by pressure, form, model, portray, exhibit: unguīs, H.: vestis artūs exprimens, Ta.— Fig., to wring out, extort, wrest, elicit: ab eis tantum frumenti: vocem, Cs.: deditionem necessitate, L.: pecunia vi expressa: Expressa arbusto convicia (in allusion to the wine-press), H.: ut negaret, constrained.—To imitate, copy, represent, portray, describe, express: magnitudine animi vitam patris: libidines versibus: Incessūs voltumque, O.: ut Euryalum exprimat infans, may resemble, Iu.: dicendo sensa: nemo expresserat, posse hominem, etc.: quae vis subiecta sit, etc.: oratorem imitando: in Platonis libris Socrates exprimitur.— To render, translate: id Latine: verbum de verbo, T.: fabellae ad verbum de Graecis expressae.— To pronounce, articulate: litteras putidius.
    * * *
    exprimere, expressi, expressus V
    squeeze, squeeze/press out; imitate, copy; portray; pronounce, express

    Latin-English dictionary > exprimō

  • 14 flamma

        flamma ae, f    [2 FLAG-], a blazing fire, blaze, flame: undique flammā torrerentur, S.: flammam concipere, take fire, Cs.: circumventi flammā, Cs.: effusa flamma pluribus locis reluxit, L.: inter flammas circus elucens, blazing stars: flammam tenebat Ingentem, a torch, V.: flammas cum puppis Extulerat, V.: extrema meorum, funeral torch, V.: modum Ponere iambis flammā, H.: flammā ferroque absumi, fire and sword, L.: mixta cum frigore, heat, O.: stant lumina flammā, glare, V.: flammae latentis Indicium rubor est, fever, O.— Provv.: E flammā petere cibum, i. e. suffer extreme hunger, T.: Prius undis flamma (sc. miscebitur), sooner will fire mingle with water: Unda dabit flammas, O.—Fig., the flame of passion, fire of love, glow, flame, passion, wrath: amoris: conceptae pectore flammae, O.: Digne puer meliore flammā, H.: oratoris: ultrix, V.— A devouring flame, danger, destruction, ruin: qui ab aris flammam depellit: ex illā flammā evolavit: implacatae gulae, i. e. raging hunger, O.
    * * *
    flame, blaze; ardor, fire of love; object of love

    Latin-English dictionary > flamma

  • 15 imperātōrius (inp-)

        imperātōrius (inp-) adj.    [imperator], of a general: labor: partes, Cs.: consilium: ardor oculorum, commanding.—Of the chief of the empire, imperial: virtus, Ta.

    Latin-English dictionary > imperātōrius (inp-)

  • 16 impetus (inp-)

        impetus (inp-) ūs, m    [1 in+PET-], an attack, assault, onset: armatorum: impetum facere in curiam, S.: ad regem, L.: hostes impetu facto nostros perturbaverunt, Cs.: impetum sustinere, Cs.: terrere eum impetu, S.: me in hos impetūs obicere: continenti impetu, without a pause, Cs. —An impulse, rapid motion, impetus, impetuosity, violence, fury, rush, vehemence, vigor, force: eo impetu milites ierunt, ut, etc., Cs.: fugati terrore ipso impetuque hostium, Cs.: caeli, i. e. rapid motion: illam (navem) fert impetus ipse volantem, V.: quieti corpus nocturno impetu Dedi, i. e. in the night, Att. ap. C.: tantos impetūs ventorum sustinere, Cs.— Fig., impulse, vehemence, ardor, passion: repentino quodam impetu animi incitatus: impetu magis quam consilio, L.: in oratione: divinus: si ex hoc impetu rerum nihil prolatando remittitur, L.: famae, Ta.: Est mihi impetus ire, I feel an impulse, O.: imperii delendi: animalia, quae habent suos impetūs, impulses: non recti impetūs animi: offensionis, i. e. freshness, Ta.

    Latin-English dictionary > impetus (inp-)

  • 17 mōbilis

        mōbilis e, adj. with comp. and sup.    [1 MV-], easy to move, movable, loose, not firm: turres, Cu.: pinna, O.: mobilissimus ardor.—Fig., pliable, pliant, flexible, susceptible, nimble, quick, fleet: aetas, V.: populus mobilior ad cupiditatem agri, L.: agmen, Cu.: venti, O.: hora, H.— Changeable, inconstant, fickle: in te animus: in consiliis capiendis, Cs.: gens ad omnem auram spei, L.: res humanae, S.: Quirites, H.: caeli umor, V.: natura malorum, Iu.
    * * *
    mobile, mobilior -or -us, mobilissimus -a -um ADJ
    movable; mobile; quick, active; changeable, shifting; fickle, easily swayed

    Latin-English dictionary > mōbilis

  • 18 pellō

        pellō pepulī, pulsus, ere    [1 PAL-], to beat, strike, knock, push, drive, hurl, impel, propel: fores, T.: pueri pulsi: ter pede terram (in the tripudium), H.: undique magno Pulsa domus strepitu, H.— To drive out, drive away, thrust out, expel, banish, repel, drive back, discomfit, rout: qui armis pulsus est: hostes pelluntur, Cs.: exsules tyrannorum iniuriā pulsi, banished, L.: in exsilium pulsus: lapidibus e foro pelli: omnes ex Galliae finibus, Cs.: istum ab Hispaniā: illum ab eā, T.: possessores suis sedibus: patriā, N.: regno pulsus, H.: pudendis Volneribus pulsus, i. e. shamefully wounded in flight, V.— To rout, put to flight, discomfit: exercitus eius ab Helvetiis pulsus, Cs. — To strike, set in motion, impel: sagitta pulsa manu, V.: nervi pulsi, struck: lyra pulsa manu, played, O.: classica, Tb.—Fig., to strike, touch, move, affect, impress: Ille canit, pulsae referunt ad sidera valles, V.: acriter mentem sensumve: species utilitatis pepulit eum: iuvenem nullius forma pepulerat captivae, L.: pulsusque recesserat ardor, O.: Haec ubi dicta Agrestem (murem) pepulere, H.— To drive out, drive away, banish, expel: maestitiam ex animis: quo tibi nostri Pulsus amor? what has become of your love for me? V.: glande famem, O.: tecta, quibus frigorum vis pelleretur: tenebras, O.
    * * *
    pellere, pepuli, pulsus V
    beat; drive out; push; banish, strike, defeat, drive away, rout

    Latin-English dictionary > pellō

  • 19 pīneus

        pīneus adj.    [pinus], of the pine, of pines, piny: ardor, a fire of pine-wood, V.: plaga, a piny tract, V.: claustra, i. e. of the wooden horse, V.: fert in pinea texta faces, i. e. into the ships, O.
    * * *
    pinea, pineum ADJ
    of the pine, covered in pines

    Latin-English dictionary > pīneus

  • 20 re-stinguō

        re-stinguō nxī, nctus, ere,    to put out, quench, extinguish: ad restinguendum concurrere, to extinguish the flames, Cs.: aquam ad restinguendum ferre, L.: ignem: moenibus subiectos ignīs: flammam orientem, L.: incendium, S.—To quench, slake, assuage, allay, mitigate, counteract: sitim: aquae sitim rivo, V.: ardentis Falerni Pocula lymphā, H.—Fig., to extinguish, exterminate, destroy: haec verba una falsa lacrimula Restinguet, T.: animos hominum sensūsque morte restingui: bellum restinctum: parte animi, in quā irarum exsistit ardor, restinctā, appeased: libertatis recuperandae studia: sermunculum omnem.

    Latin-English dictionary > re-stinguō

См. также в других словарях:

  • Ardor — Ar dor, n. [L. ardor, fr. ardere to burn: cf. OF. ardor, ardur, F. ardeur.] [Spelt also {ardour}.] 1. Heat, in a literal sense; as, the ardor of the sun s rays. [1913 Webster] 2. Warmth or heat of passion or affection; eagerness; zeal; as, he… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • ardor — sustantivo masculino 1. (no contable) Exaltación de las pasiones: En el ardor de la disputa, le asestó un golpe mortal. El abogado defendió con ardor al acusado. 2. (no contable) Sensación de calor en una parte del cuerpo: En aquel cuarto tan… …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • Ardor — or Ardour may refer to:* Ardor (album), a 1994 album by Love Spirals Downwards * Ardor (film), a 2002 South Korean film, also known as Milae * Ardour (audio processor), a hard disk recorder and digital audio workstation application * Ardore, a… …   Wikipedia

  • ardor — I noun ardency, ardor, drive, eagerness, effusiveness, élan, emotion, energy, enthusiasm, excitation of feelings, excitement, exhilaration, fanaticism, fervency, fervidness, fervor, feverishness, fire, force, forcefulness, furor, impassionedness …   Law dictionary

  • ardor — (n.) early 15c., heat of passion or desire, from O.Fr. ardure heat, glow; passion (12c.), from L. ardorem (nom. ardor) a flame, fire, burning, heat; also of feelings, etc., eagerness, zeal, from ardere to burn (see ARDENT (Cf. ardent)). In Middle …   Etymology dictionary

  • ardor — [är′dər] n. [ME & OFr ardour < L ardor, a flame, fire < ardere: see ARDENT] 1. emotional warmth; passion 2. eagerness; enthusiasm; zeal 3. intense heat; fire SYN. PASSION …   English World dictionary

  • Ardor — (lat.), 1) Wärme, Hitze; 2) Eifer. A. stomăchi (A. ventricŭli), Magenhitze, sonst für Sodbrennen, Magenkrampf, Magengeschwür u. Magenkatarrh. A. urīnae, so v.w. Harnstrenge …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Ardor — Ardor, lat., Hitze, Wärme …   Herders Conversations-Lexikon

  • ardor — sensación de calor intenso Diccionario ilustrado de Términos Médicos.. Alvaro Galiano. 2010 …   Diccionario médico

  • ardor — |ô| s. m. 1. Calor muito vivo. 2. Queimor. 3. Vivacidade e entusiasmo. 4.  [Figurado] Paixão, ímpeto, veemência …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • ardor — fervor, enthusiasm, zeal, *passion Analogous words: excitement, stimulation, quickening, galvanizing (see corresponding verbs at PROVOKE): eagerness,. avidity (see corresponding adjectives at EAGER): zest, gusto (see TASTE) Antonyms: coolness:… …   New Dictionary of Synonyms

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»