-
21 pono
pōno, posuī, positum, ere (zsgzg. aus po [= ἀπό] u. sino, dah. auch die Kürze des o im Perf. u. Sup.), niederlassen= legen, setzen, stellen, hinlegen, hinsetzen, hinstellen, aufstellen (griech. τίθημι), konstr. m. Advv. des Ortes, mit in u. Abl. (unklass. mit in u. Akk.), mit ad, ante, sub, super u.a. Praepp., poet. u. nachaug. m. bl. Abl., und absol. (d.h. ohne Angabe des Ortes), I) im allg.: 1) eig.: a) übh.: α) lebl. Objj.: hic verbenas ponite, Hor. – litteras in sinu, in den B. stecken, Liv. fr.: anulum in sede regia, Curt.: speculum in cathedra, Phaedr.: sacra in mensa penatium ordine, Naev. fr.: coronam in caput, Gell.: oleas in solem biduum, Cato: stipitem in flammas, Ov.: in naves putidas commeatum, Cato fr.: cortinam plumbeam in lacum, Cato. – gladium ad caput (zu Häupten), Sen. – caput (Ciceronis) inter duas manus in rostris, Liv. fr.: caput alcis ante regis pedes, corpus ante ipsum, Curt. – ubicumque posuit vestigium, Cic.: vestigia in locuplete domo, Hor.; u. im Bilde, quācumque ingredimur, vestigium in aliqua historia ponimus, Cic. – pedem ubi ponat in suo (regno) non habet, Cic.; u. im Bilde, quod autem sapientia pedem ubi poneret non haberet, Cic. – p. genu, die Knie niederlassen, auf die K. fallen, niederknien, Ov., Sen. rhet., Curt. u.a. (s. Mützell Curt. 4, 6 [28], 28). – p. oscula in labellis, Prop., oscula genis, Stat. – p. sca-————las, ansetzen, anlegen, Caes. – ne positis quidem, sed abiectis poculis, Curt. – hastā positā pro aede Iovis Statoris, aufgesteckt (bei einer Versteigerung), Cic. – β) persönl. Objj.: posito (sanft niedergesetzt) magis rege, quam effuso (abgeworfen), Curt. – in senatu sunt positi, Cic. fr.: positi vernae circa Lares, Hor. – p. sese in curulibus sellis, Flor. – b) ein Gerät setzen, hinstellen, aufstellen, mensam, Hor.: sellam iuxta, Sall.: in tabernaculo sellam auream, Nep.: mensas totis castris, Curt.: alci mensas exstructas dapibus, Ov.: mensam prandendi gratiā, Val. Max. – p. casses, Ov. – c) hinlagern, hinstrecken, artus in litore, Verg.: corpus in ripa, Ov.: se toro, Ov.: positus inter cervicalia minutissima, Petron.: Giton super pectus meum positus, Petron.: somno positae, im Schl. hingelagert, Verg.: sic positum (vitulum) in clauso linquunt, Verg. – und auf das Totenbett hinlegen, hinbetten, toro componar positaeque det oscula frater, Ov. met. 9, 504. – u. einen Leichnam, Gebeine beisetzen, corpus, Lucr. u. ICt.: alqm, Corp. inscr. Lat. 8, 434 u. 452: alqm patriā terrā, Verg.: ossa collecta in marmorea domo, Tibull.: ossa collata in urnam auream in foro quod aedificavit sub columna posita sunt, Eutr.; vgl. Goßrau Verg. Aen. 2, 644. – d) jmdm. zu Ehren eine Bildsäule usw. aufstellen, alci statuam, Nep.: columnam Duillio in foro, Quint.: imaginem tyrannicidae in gymnasio, Quint. – bes.————(wie τιθέναι) einer Gottheit als Weihgeschenk aufstellen, niederlegen, weihen, donum ex auro in aede Iovis, Liv.: coronam auream in Capitolio donum, Liv.: ex praeda tripodem aureum Delphis, Nep.: serta, Ov.: sectos fratri capillos (als Totenopfer), Ov.: poet., vota, weihen, Prop. Vgl. die Auslgg. zu Hor. carm. 3, 26, 6. Prop. 2, 11, 27. – e) etw. beim Spiele, beim Wetten als Preis setzen, einsetzen, provocat me in aleam, ut ego ludam: pono pallium, ille suum anulum opposuit, Plaut.: p. pocula fagina, Verg. – u. etwas zum Pfande setzen, meam esse vitam hic pro te positam pigneri, verpfändet, Plaut. capt. 433. – übtr. = aussetzen, caput periculo, Plaut. capt. 688. – f) als t. t. der Rechenkunst: p. calculum, τών ψηφον τιθέναι, die Rechensteinchen aufs Brett setzen, einen Ansatz machen, eine Berechnung anstellen, ut diligens ratiocinator calculo posito videt, Colum.: ponatur calculus, adsint cum tabula pueri, Iuven. – dah. im Bilde, cum imperio c. p., sich berechnen, Rechnung ablegen, Plin. pan.: cum alqa re parem calculum ponere, etwas gleichmachen, Plin. ep.: bene calculum ponere, die Sache wohl in Betrachtung ziehen, reiflich überlegen, Petron.: ebenso omnes, quos ego movi, in utraque parte calculos pone etc., Plin. ep. – g) als milit. t. t., eine Mannschaft, einen Befehlshaber mit einer Mannschaft irgendwohin legen, irgendwo aufstellen, praesidium ibi, Caes.: duas legi-————ones in Turonis ad fines Carnutum, Caes.: legionem tuendae orae maritimae causā, Caes.: insidias contra alqm, Cic.: centuriones in statione ad praetoriam portam, Caes.: custodias circa portas, Liv. – h) jmd. an einem entfernten Orte niedersetzen, wohin versetzen, pone me ubi etc., pone sub curru solis in terra etc., Hor.: p. in aethere, Ov.: alqm in caelo, Iustin., in astris, Hyg.: modo me Thebis modo ponit Athenis, Hor. – i) eine Bekanntmachung öffentlich aufstellen, anschlagen, erlassen, edictum, Tac. ann. 1, 7: positis propalam libellis, durch öffentliche Anschläge, ibid. 4, 27. – k) schriftlich hinsetzen, α) übh.: signa novis praeceptis, sich die n. L. anmerken, niederschreiben (ὑποσημειοῦσθαι), Hor. sat. 2, 4, 2. – β) anführen, verba eius haec posuit, Gell. 6 (7), 9, 12: et ipsos quidem versus in libro, quo dixi positos, legat, Gell. 6 (7), 16, 3: ex quibus unum (testimonium), quod prae manibus est, ponemus, Gell. 5, 13, 3. – l) im Partic. Perf. Pass. positus, a, um, α) hingelegt, hingefallen, p. nix, Hor.: positae pruinae, Prop.: p. ros, p. carbunculus, Plin. – β) v. Örtlichkeiten = situs, wo gelegen, liegend, befindlich, Roma in montibus posita, Cic.: Delos in Aegaeo mari p., Cic.: portus ex adverso urbi p., Liv.: tumulus opportune ad id p., Liv.2) übtr.: a) übh. legen, setzen, stellen, pone ante oculos laetitiam senatus, Cic.: alqd p. paene in cons-————pectu, Cic.: alqd sub uno aspectu, Cic. – in ullo fortunae gradu positus, v. Pers., Curt.: haud multum infra magnitudinis tuae fastigium positus (Parmenio), Curt.: artes infra se positae, Hor. – caput suum p. periculo, in G. geben, Plaut. – ponendus est ille ambitus, non abiciendus, ihren ruhigen Gang bis zu Ende nehmen lassen, Cic. – b) jmd. od. etw. in irgendeinen Zustand setzen, bringen, alqm eodem ponere et parare, gleich daneben stellen u. vergleichen, Plaut.: alqm in crimen populo atque infamiam, jmdm. verleumderische Nachrede beim Volke zuziehen (v. einem Versprechen), Plaut.: alqm p. in gratia ( selten in gratiam) apud alqm, Cic.: alqm in culpa et suspicione, schuldig u. verdächtig machen, Cic.: in laude positum esse, im Besitze des Ruhmes sein, Cic. – c) etw, in etw. od. jmd. setzen, auf etw. bauen, -beruhenlassen, omnem spem salutis in virtute, Caes.: in Pompeio omnem spem otii, Cic.: unum communis salutis auxilium in celeritate, Caes. – sed quoniam tantum in ea arte ponitis (so viel gebt, so großes Gewicht legt), videte, ne etc., Cic.: u. so multum in suorum misericordia p., Curt. – dah. im Passiv, positum esse in alqa re = auf etw. beruhen, begründet sein, sich stützen, ankommen, in spe, Cic.: in alcis liberalitate, Cic. – d) eine Zeit od. eine Tätigkeit usw. auf etw. verwenden, totum diem in consideranda causa, Cic.: Quintilem (mensem) in reditu, Cic. – omnem————curam in siderum cognitione, Cic.: totum animum atque omnem curam, operam diligentiamque suam in petitione, Cic.: se totum in contemplandis rebus, versenken, Cic. – e) etw. od. jmd. unter eine Klasse setzen, rechnen, zählen, alqd in vitiis, Nep.: mortem in malis, Cic.: alqm inter veteres, Hor.: inter quos me ipse dubia in re poni malim, Liv. 29, 25, 2: si medicus me inter eos, quos perambulat, ponit, mich unter seine Patienten rechnet, Sen. de ben. 6, 16, 6. – u. gleichs. in eine Rubrik setzen, etwas für das u. das ansehen, halten, alqd in laude, in magna laude, Cic.: alqd in beneficii loco, Cic.: Africam in tertia parte. Sall.: id C. Norbano in nefario crimine atque in fraude capitali, Cic.: hoc metuere, alterum in metu non p., für bedenklich halten, Poet. b. Cic. ad Att. 12, 51, 3; 14, 21, 3; top. 55: haud in magno discrimine ponere, kein großes Gewicht darauf legen, Liv.: ponere in dubio (in Zweifel stellen), utrum... an, Liv.: id ne pro certo ponerem (für gewiß annehmen), Piso effecit, Liv.: alqm alci in aequo ponere, jmdm. gleichstellen, Liv. – und wie θέσθαι m. dopp. Acc. u. im Passiv m. dopp. Nom. = jmd. od. etwas ansehen, halten für usw., p. alqm principem, Cic. u. Nep.: quae omnia infamia ponuntur, Nep.: nemo ei par ponitur, Nep. – f) etw. schriftl. setzen, hersetzen, hinsetzen, anführen, äußern, bemerken, sagen, ipsa enim (verba), sicut Messalae, posui, Suet.: quapropter tanta in re ipsius————Heminae verba ponam, Plin.: de arrogatione me dixeram aliqua positurum, Vopisc.: cuius pauca exempla posui, Cic.: p. inter causas suffragationis suae, Suet.: ut paulo ante posui, Cic.: ponam in extremo quid sentiam, Cic.: hoc ipsum elegantius poni meliusque potuit, Cic.: quod nunc communiter in sepultis ponitur, ut humati dicantur, Cic.: cum in eis haec posuisset, Nep.: quam (epistulam) ipsam melius est ponere, quam de ea plurimum dicere, Vopisc.: ponere vocabulum malā significatione, Donat. – dah. ponor ad scribendum, man setzt mich (meinen Namen) bei Abfassung der Senatsbeschlüsse mit hin, Cic. ep. 9, 15, 4.II) prägn.: A) schaffend legen, setzen, hinsetzen, aufstellen, aufführen, errichten, anlegen, gründen, 1) eig.: a) v. Bau-, Werkmeister usw.: fundamenta, ICt.: tropaeum, Nep.: opus, Ov.: aras, templa, Verg.: moenia Troiae, Ov.: urbem, Verg.: castella, Tac.: Byzantium in extrema Europa, Tac.: in ipso cubiculo poni tabernaculum iussit, das Badezelt aufschlagen, Sen. – als milit. t. t., p. castra (ein Lager aufschlagen) in proximo colle, Caes., loco iniquo, Caes., sub radicibus montis, ad amnem, Curt. – p. munimenta manu, Curt. – b) v. Künstler (Bildhauer, Maler), setzen, anbringen, darstellen, Orphea in medio silvasque sequentes, Verg.: ponere totum nescire, ein Ganzes hinstellen, darstellen, Hor. – si Venerem Cous nusquam posuisset Apelles, Ov. – hic saxo, liquidis————ille coloribus sollers nunc hominem ponere, nunc deum, Hor. – c) v. Dichter, hinstellen, darstellen, nec ponere lucum artifices, Pers. 1, 70; vgl. pone Tigellinum, führe (dem Zuhörer) naturgetreu vor, Iuven. 1, 155.2) übtr.: a) übh. legen, setzen, quorum omnium virtutum fundamenta in voluptate tamquam in aqua ponitis, Cic.: his fundamentis positis consulatus tui, Cic.: ponere initia male, Cic.: ponere spem, seine Hoffnung darauf setzen, m. folg. Acc. u. Infin., Plaut. capt. 957. – b) feststellen, aufstellen, bestimmen, leges in conviviis, Cic.: iura p. (griech. νομοθετειν), Prop.: festos laetosque ritus, Tac.; vgl. mores viris et moenia, Verg.: p. pretium, einen Preis bestimmen, auswerfen, Sen.: u. so huic signo milia centum, den Preis von 100000, Hor.: p. praemium, eine Belohnung aufstellen, auswerfen, verheißen, Sall., Liv. u.a. (s. Drak. Liv. 39, 17, 1): Olympiada, eine Ol. ansetzen, festsetzen, Cic. – p. alci od. alci rei nomen ( wie ονομα θειναί τινι), einen Namen gleichs. feststellen, beilegen, Cic. u.a. – p. rationem, Rechnung aufstellen, ablegen, Suet.; vgl. p. rationem cum Orco, Rechnung halten mit usw., Cic. – c) als feststehend aufstellen, annehmen, behaupten (nicht »voraussetzen«, s. Jordan Cic. Caecin. 32. p. 195), duo genera ponunt, deorum alterum, alterum hominum, Cic.: alii elementa novem posuerunt, Quint.: sed positum————sit primum nosmet ipsos commendatos esse nobis, Cic. – m. dopp. Acc., als das u. das annehmen, vitae brevis signa raros dentes, Plin.: im Passiv m. dopp. Nom., si ponatur adulter caecus, aleator pauper, Quint. – d) ein Thema zur Besprechung stellen, aufstellen, bestimmen, quaestiunculam, Cic.: quaestionem, Phaedr. u. Sen.: p. aliquid, ad quod audiam, volo, Cic.: materia, in qua ponitur tibicen, qui etc., Quint. – u. absol. = eine oder die Frage stellen, ponere iubebam, de quo quis audire vellet, Cic.: p. an etc., Sen. – e) jmd. in ein Amt, in eine Würde, Stellung (als Aufseher, Richter, Kläger) setzen, aufstellen, einsetzen, anstellen, alci custodem, Caes.: alci accusatorem, Cael. in Cic. ep.: satis idoneum officii sui iudicem, Cic. – u. m. dopp. Acc., alqm custodem in frumento publico, Cic.: alqm imperatorem Numidis, Sall.: alqm principem in bello, Nep. – m. super u. Akk., super armamentarium positus, Curt. 6, 7 (27), 22: puer super hoc positus officium, Petron. 56, 8.B) zum Genießen eine Speise, ein Getränk auftragen, vorsetzen (klass. apponere), globos melle unguito, papaver infriato, ponito, Cato: p. pavonem, merulas, Hor.: p. unctum, einen Leckerbissen, Hor.: invitas ad aprum, ponis mihi porcum, Mart.: ceteris vilia et minuta ponebat, Plin. ep.: da Trebio, pone ad Trebium, Iuven. – vinum, Petron.: merum in gemma, Ov.: quis posuit secretam in auro dapem? Sen.: alci————venenum cum cibo, Liv.: alci in patina liquidam sorbitionem, Phaedr.C) als t. t. des Landbaues: 1) pflanzend usw. setzen, einsetzen, stecken, piros, Verg.: arborem, Hor.: vitem, Colum.: vitem ordine, Ambros. – semina (Pflanzen), Verg.: panicum et milium, Colum. – 2) eine Frucht zur Aufbewahrung hinlegen, einlegen (klass. reponere), p. in horreis, Pallad.: sorba lecta duriora et posita, Pallad. D) als publiz. t. t., etw. irgendwo zur Verwahrung niederlegen, hinterlegen, tabulas testamenti in aerario, Caes. b. c. 3, 108, 4: compositio publicis bibliothecis posita, Scrib. Larg. 97: pecuniam apud tutorem, ICt.: apparatum sive impensam in publico, ICt.E) als t. t. der Geschäftssprache, ein Kapital auf Zinsen anlegen (vgl. die Auslgg. zu Hor. epod. 2, 70 u. zu Hor. ep. 1, 18, 111), pecuniam in praedio, Cic., apud alqm, Cic.: pecuniam kalendis, Hor.: dives positis in fenore nummis, Hor. – übtr., otia recte, Hor.: beneficium apud alqm, bene apud alqm, Cic.: munus bene apud alqm, Liv.F) als t. t. der Toilettensprache, das Haar legen, zurechtlegen, ordnen, p. comas in statione, Ov.: positi sine lege et sine arte capilli, Ov.: ponendis in mille modos perfecta capillis, Ov.G) eine Aufregung in der Natur sich legen machen (Ggstz. tollere), tollere seu ponere vult freta (v.————Windgott Notus), Hor.: magnos cum ponunt aequora motus, Prop. – dah. refl., ponere, sich legen, v. Winden, Verg., Ov. u. Gell. (s. Goßrau Verg. Aen. 7, 27): u. so auch positi flatus, Min. Fel.H) niederlegen, von sich legen, fortlegen, ablegen, weglegen, ab-, wegwerfen (Ggstz. sumere), 1) eig.: a) übh.: velamina de tenero corpore, Ov.: e corpore pennas, Ov.: librum de manibus, Cic. – vestem, tunicam, Cic.: sarcinam, Petron.: barbam, Suet.: insignia morbi, fasciolas, cubital, focalia, Hor.: librum, aus der Hand legen, Cic.: semen, Verg.: coronam luctus gratiā, Cic.: nec sumit aut ponit secures arbitrio popularis aurae, Hor. – als milit. t. t., p. arma, die Waffen niederlegen, ablegen, Cic. u.a., u. (v. sich Unterwerfenden) = die W. strecken, Caes. u.a. (s. Drak. Liv. 6, 10, 5). – b) v. weibl. Wesen, die Leibesfrucht ablegen, v. Frauen, positum est uteri onus, Ov. – v. der Sau, werfen, fetum ad imam cavernam, Phaedr. – v. Vögeln, legen, p. pauca ova, Colum.: p. ova in saepibus, Ov.2) übtr., ablegen, von sich tun, entfernen, fahren lassen, aufgeben (Ggstz. sumere, suscipere), bellum, Sall. u.a.: vitam, Cic. u.a.: triumviri nomen, Tac. – vitia, Cic.: amores cum praetexta toga, Cic.: inimicitias, Cael. b. Cic.: discordias, Tac.: dolorem, Cic.: curam et aegritudinem, Cic.: curas externorum periculorum, Liv.: omnes aliarum rerum curas, Liv.: metum,————Ov. u. Plin. ep.: animos feroces, Liv.: ferocia corda, Verg.: vitae mortisque consilium vel suscipere vel ponere, Plin. ep. – poet., moras, Verg. – als milit. t. t. u. übtr., p. tirocinium, rudimentum, zurücklegen, ablegen, Liv. u.a. – u. als publiz. t. t., eine Würde niederlegen (klass. deponere), posito magistratu (Ggstz. quamdiu in magistratu est), ICt.3) als naut. t. t., Anker werfen, ancoris positis terrae applicare naves, Liv. 28, 17, 13.⇒ Archaist. Perf. poseivei, Corp. inscr. Lat. 1, 551. lin. 3: posivi, Plaut. Pseud. 1281: posivit u. posibit, Act. fr. arv. a. 27, f.: posivt (so!), Corp. inscr. Lat. 3, 2208 u. 4367: possivit, ibid. 7, 579 u. 656: posivimus, Plaut. vidul. fr. 6 Stud. ( bei Prisc. 10, 37): posiverunt, Corp. inscr. Lat. 3, 6442. Cato r. r. praef. § 1. Cic. Tusc. 5, 83: posivere, Itin. Alex. 2 (3): posiveris, Plaut. trin. 145. Cato r. r. 4: posieit, Corp. inscr. Lat. 9, 3049 u. 3267: posiit, Corp. inscr. Lat. 5, 2575 u. 7, 574: posit od. posIt, Corp. inscr. Lat. 1, 1282. 1298. 1436 u.a.: possit, Corp. inscr. Lat. 2, 2712: poseit, ibid. 1, 1281 u. 1283: posierunt, ibid. 1, 1284. 3, 860: posiere, ibid. 5, 2714: posier(e), Corp. inscr. Lat. 13, 5282. Vgl. Georges Lexik. der lat. Wortf., S. 539. – Synkop. Partiz. Perf. postus, Lucr. 1, 1059; 3, 855 u.a. Sil. 13, 553. Ter. Maur. 2905. -
22 anulus
перстень: a) особ. для запечатывания, ant. signatorius (1. 22 § 2. 5. D. 28, 1. 1. 74 D. 50, 16);clanes et anulum tradidit moriens (1. 77 § 21 D. 31);
b) для украшения (1. 25 § 10 D. 34, 2);
anulum dare accipere arrhae nomine, sponsionis causa (1. 11 § 6. D. 19, 1. 1. 17 § 5. D. 19, 5);
jus s. beneficium anulorum (aureorum), право носить золотые кольца, которое имели свободнорожденные римские граждане, так что перстень был знаком ingenuitatis. Вольноотпущенный, на основании jus an. aur., приобретал права гражданнна, хотя это не ограничивало прав патрона (tit. D. 40, 10. Nov. 78 с. 1. 2).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > anulus
-
23 annulus
перстень: a) особ. для запечатывания, ant. signatorius (1. 22 § 2. 5. D. 28, 1. 1. 74 D. 50, 16);clanes et anulum tradidit moriens (1. 77 § 21 D. 31);
b) для украшения (1. 25 § 10 D. 34, 2);
anulum dare accipere arrhae nomine, sponsionis causa (1. 11 § 6. D. 19, 1. 1. 17 § 5. D. 19, 5);
jus s. beneficium anulorum (aureorum), право носить золотые кольца, которое имели свободнорожденные римские граждане, так что перстень был знаком ingenuitatis. Вольноотпущенный, на основании jus an. aur., приобретал права гражданнна, хотя это не ограничивало прав патрона (tit. D. 40, 10. Nov. 78 с. 1. 2).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > annulus
-
24 ānulus
ānulus ī, m dim. [1 ānus], a ring, finger-ring, seal-ring, signet-ring: de digito anulum detraho, T.: gemmati anuli, L.: sigilla anulo imprimere: equestris (as worn only by knights), H.: anulum invenit (i. e. eques factus est).* * *ring, signet ring; circlet; ringlet/curl of hair; link of mail; fetters, irons; posterior, fundament; anus -
25 apto
apto, āvi, ātum, 1, v. freq. [apo], to fit, adapt, accommodate, apply, put on, adjust, etc. (cf. accommodo); absol., with dat. or less freq. with ad (in Cic. only once, as P. a.).I.Lit.a.Absol.:b.aptat cristas telaque,
Verg. A. 11, 8:arma aptare,
Liv. 5, 49, 3:remos,
Curt. 9, 9, 12:tabulam,
Col. 12, 56, 2:jubas,
Sil. 5, 166:armamenta, vela,
Quint. 10, 7, 23.—With dat.:II.aliquid umeris,
Verg. A. 9, 364:arma corpori,
Liv. 44, 34, 8:vincula collo,
Ov. M. 10, 381:claves foribus,
Mart. 9, 47:sagittas nervo,
Verg. A. 10, 131:dexteris enses,
Hor. Epod. 7, 2:tela flagello,
Verg. A. 7, 731:os cucurbitulae corpori,
Cels. 2, 11:anulum sibi,
Sen. Ben. 3, 25, 1:digito (anulum),
Suet. Tib. 73.—Trop.a.With the access. idea of fitting:b.bella citharae modis,
Hor. C. 2, 12, 4; cf. id. Ep. 1, 3, 13.—And with ad:sed usum nec ad commoditatem ferendi nec ad ipsius munitionis firmamentum aptaverunt,
Liv. 33, 5, 5:ad transeundum omnia aptaverant,
Curt. 7, 8, 8:ad militares remus aptatur manus,
i. e. is taken in hand by the soldiers, Sen. Agam. 425.—Without the access. idea of fitting, to prepare, get ready, furnish, put in order; constr. absol., with dat. or ad.(α).Absol.: aptate convivium, Pomp. ap. Non. p. 234, 30:(β).idonea bello,
Hor. S. 2, 2, 111.—With dat.:(γ).arma pugnae,
Liv. 22, 5; cf.:aptat se pugnae,
Verg. A. 10, 588;and, animos aptent armis,
id. ib. 10, 259.—With ad:c.Aptat et armiferas miles ad arma manus,
Ov. Am. 1, 13, 14:ad pugnam classem,
Liv. 22, 5: ad primum se velut aspectum orationis aptare, Quint. 10, 2, 16.—Hence,With abl. of that with which something is fitted, furnished, provided:oppidi partes testudinibus et musculis, Auct. B. Alex. 1: biremes remigio,
Verg. A. 8, 80:classem velis,
id. ib. 3, 472; so,pinum armamentis,
Ov. M. 11, 456: ut quisque se aptaverat armis, had fitted himself with arms, i. e. for battle, Liv. 9, 31.—Hence, aptātus, a, um, P. a., pr., fitted for something; thus, suitable, fit, appropriate, accommodated to (syn.: aptus, accommodatus): hoc verbum est ad id aptatum, quod ante dixerat, * Cic. de Or. 3, 40, 162:ad popularem delectationem,
Quint. 2, 10, 11; so Sen. Contr. 6 al.:omnia rei aptata,
id. Ep. 59. -
26 detraho
dē-trăho, xi, ctum, 3 ( inf. perf. sync. detraxe, Plaut. Trin. 3, 3, 15), v. a., to draw or take off, draw away, draw or take down; to pull down; to take away, remove, withdraw (class. and very freq.).I.Lit.A.In gen.(α).With acc. and de or ex with abl.:(β).crumenam sibi de collo,
Plaut. Truc. 3, 1, 7:anulum de digito,
Ter. Heaut. 4, 1, 38:aliquem de curru,
Cic. Cael. 14 fin. et saep.:aliquem ex cruce,
Cic. Q. Fr. 1, 2, 2, § 6; so,stramenta e mulis,
Caes. B. G. 7, 45, 2:homines ex provinciis,
Cic. Prov. Cons. 1; cf.:inimicum ex Gallia,
id. ib. 8, 19:Hannibalem ex Italia,
Liv. 29, 20;aliquem pedibus e tribunali,
Suet. Rhet. 6 et saep.—With acc. and dat.:(γ).nudo vestimenta detrahere me jubes,
Plaut. As. 1, 1, 79:alicui anulum,
Ter. Hec. 5, 3, 31:vestem alicui,
id. Eun. 4, 4, 40:amiculum alicui,
Cic. N. D. 3, 34, 83:torquem alicui,
id. Fin. 1, 7, 23:loricam alicui,
Verg. A. 5, 260 et saep.: tegumenta scutis, Caes. B. G. 2, 21, 5:frenos equis,
Liv. 4, 33 et saep.:virum equo,
Liv. 22, 47; cf.:aliquem in transvehendo,
Suet. Aug. 38.With acc. alone: vestimenta, Cato ap. Gell. 10, 3, 17:(δ).veste detracta,
Cic. Brut. 75, 262:soccos detrahunt (servi),
Ter. Heaut. 1, 1, 72:detractis insignibus imperatoris,
Caes. B. C. 3, 96, 3:vestem,
Cic. Brut. 75, 262;statuas,
Just. 38, 8, 12.—With ad, in, or trans:B.castella trans Euphraten,
Tac. A. 15, 17 et saep.:aliquem in judicium,
Cic. Mil. 8, 38; cf.:aliquem ad accusationem,
id. Clu. 68, 179:aliquem ad aequum certamen,
Liv. 22, 13:tauros ad terram cornibus,
Suet. Claud. 21; cf.: naves ad terram, Auct. B. Alex. 10 fin.:dominationem in carcerem et catenas,
Flor. 1, 24, 3.—In partic.1.In medic. lang., to purge, Cels. 2, 10 fin.; Plin. 27, 7, 28, § 48 et saep.—2.With the accessory idea of depriving or diminishing, to remove, withdraw, take away a thing from any one; to draw off, remove, take away from any thing.(α).With acc. and de or ex with abl.:(β).multa de suis commodis,
Cic. Lael. 16, 57:aliquid de summa,
Lucr. 3, 513; cf. Cic. Verr. 2, 3, 78, § 181:aliquid ex ea summa,
id. Att. 10, 5; and:nihil de vivo,
id. Fl. 37:ex tertia acie singulas cohortes,
Caes. B. C. 3, 89, 3; cf.:detractis cohortibus duabus,
id. B. G. 3, 2, 3.—With acc. and dat.:(γ).cum ei eidem detraxisset Armeniam,
Cic. Div. 2, 37 fin.:scuto militi detracto,
Caes. B. G. 2, 25:coronam capiti,
Liv. 38, 47; cf. Hor. S. 1, 10, 48:auxilia illi,
Caes. B. G. 6, 5, 5:fasces indigno (opp. deferre),
Hor. Ep. 1, 16, 34 et saep.:pellem hostiae,
to flay, Vulg. Levit. 1, 6.—With acc. and ab with abl.:II.aliquid ab homine,
Cic. Off. 3, 6, 30.—Trop.A.In gen., to pull down, to lower (very rarely):B.regum majestatem ab summo fastigio ad medium,
Liv. 37, 45, 18:superbiam,
Vulg. Isa. 23, 9.—Far more freq.,In partic. (acc. to no. I. B. 2.), to withdraw, take away, take; to lower in estimation, disparage, detract from.(α).With de or ex:(β).detractis de homine sensibus,
Cic. Fin. 1, 9, 30; cf.:quicquam de nostra benevolentia,
id. Fam. 5, 2 fin.:tantum sibi de facultate,
id. Brut. 70 fin.; cf.:studiose de absentibus detrahendi causa, severe dicitur,
id. Off. 1, 37, 134:de ipso, qui scripsit, detrahi nihil volo,
Cic. Pis. 29, 71: aliquid de aliquo, Caecin. ap. Cic. Fam. 6, 7:de hoc senatu detrahere,
Cic. Rab. Perd. 7, 20; so,de aliquo,
id. Att. 11, 11 fin.; Nep. Chabr. 3, 3:de se,
Cic. Ac. 2, 5, 15; cf.:de rebus gestis alicujus,
Nep. Timol. 5, 3:quantum detraxit ex studio, tantum amisit ex gloria,
Cic. Brut. 67, 236; cf. id. Div. ap. Caecil. 15, 49; id. Fam. 1, 5, a.—With dat.:(γ).nihil tibi detraxit senatus nisi, etc. (opp. dare),
id. ib. 1, 5, b; cf.opp. concedere,
id. de Or. 2, 71; Quint. 11, 1, 71:honorem debitum ordini,
Cic. Verr. 2, 4, 11:illam opinionem maerenti,
id. Tusc. 3, 31, 76:auctoritatem Cottae,
Quint. 6, 5, 10:fidem sibi,
id. 2, 17, 15; 5, 7, 4 al.:errorem animis,
Ov. M. 2, 39:multum alicui,
Nep. Eum. 1, 2:regi,
Vulg. Eccles. 10, 20.—Absol.:C.aliquid dicere detrahendae spoliandaeque dignitatis alicujus gratia,
Cic. Cael. 2 et saep.:laudis simulatione detrahitur,
Quint. 8, 6, 55; id. 12, 9, 7.—To withhold:ususfructus in mancipanda proprietate detrahi potest,
Gai. Inst. 2, 33. -
27 abjicio
ab-jicio, jēcī, jectum, ere [ jacio ]1) бросать, кидать (anulum in mari, v. l. in mare C); выбрасывать (scutum, arma C)se a. (humi) C, QC, PM — броситься на землюse a. ex muro in mare C — броситься со стены в мореa. hastam (scutum) погов. C — бросить копьё (щит), т. е. выйти из боя (бежать с поля сражения)2) бросать прочь, отбрасывать, оставлять (spem L; timorem VM)a. dolorem C — подавлять больa. aliquem C — переставать заботиться о ком-л., покидать кого-л.a. agros Ph — продавать поля за бесценокa. vitam (salutem) pro aliquo C — жертвовать жизнью для кого-л.3) набрасывать, кое-как писать или небрежно произносить (versum, periodum C)ponendus est ille ambitus, non abjiciendus C — этот оборот нужно (постепенно) закончить, а не оборвать4) унижать ( aliquem VM); усмирять, одолевать ( beluam C); повергать, валить ( ad terram C); низвергать ( statuam C); ослаблять, разрушать (auctoritatem senatus C)a. animam Pt — испустить дух, скончаться5) удалять6) умалять, уменьшать важность (значение) (aliquid dicendo extenuare atque a. C; suas cogitationes in rem humĭlem a. C) -
28 amitto
ā-mitto, mīsī, missum, ere1) отпускать, бросать, отказываться (a. filium a se Ter); даровать свободу, освобождать ( servum Pl)a. fidem Nep — нарушать слово, но тж. Ph лишаться доверияspiritum a. T — испустить духa. noxiam Ter — отпускать (прощать) винуa. filium ad patrem C — отослать сына к отцуmatrimonium a. T — отказаться от брака2) оставлять, бросать ( classis amissa et perdita C)3) уронить, выпустить ( anulum Ter)4) упустить, прозевать (tempus C; occasionem C, Cs); терять, лишаться, утрачивать (arma et impedimenta Nep; oculos Cs; dignitatem pristĭnam Ph)amittit merito proprium qui alienum appĕtit Ph — заслуженно лишается своего тот, кто хочет захватить чужоеDecius amisit vitam, al non perdidit C — Деций лишился жизни, но не погубил её (бесславно)a. usum pedum PJ — разучиться ходить -
29 apto
āvī, ātum, āre [ aptus ]1) прилаживать, пригонять ( aliquid alicui)a. dextĕris enses H — хвататься правой рукой за мечиa. nervo sagittam V — прикладывать стрелу к тетивеa. digito anulum Su — надевать кольцо на палецa. bella modis citharae H — воспевать войны2) приводить в порядок, приводить в готовность, оснащать, снаряжать, снабжать, приготовлятьa. arma pugnae (ad pugnam) L — готовить оружие к боюa. ensem vaginā V — снабдить меч ножнамиa. classem velis V (abl.) — оснастить флот парусамиa. arma corpori или a. se armis L — вооружатьсяa. aliquid ad popularem delectationem Q — приспособить (предназначить) что-л. для народного развлечения -
30 comminuo
com-minuo, minuī, minūtum, ere1) размельчать, дробить, разбивать, ломать (statuam, anulum C; navem Ap; vasa cristallina Pt); размозжить ( alicui caput Pl); изрубить ( aliquid securibus Pl); расчленять ( articulatim aliquid Pl)2) сокращать, уменьшать ( argenti pondus H); ослаблять, изнурять, сокрушать (hostem Fl; opes civitatis C; vires ingenii O)re familiari comminutum esse C — разориться, обеднетьc. aliquem lacrimis O — разжалобить кого-л. слезамиc. officium C — подавлять чувство долга -
31 conficio
cōn-ficio, fēcī, fectum, ere [ facio ]1) делать, вырабатывать, изготовлять (anulum, soccos sua manu C; aliquid sibi suis manibus Ap; chartam Vop)2) совершать (facinus C; caedem Nep)sacra per mulieres confīci soient C — религиозные обряды (в честь Цереры) исполняются обычно женщинами3)а) заканчивать, завершать ( annuum munus C)si quid paras, celerius confice Pt — если ты что-л. затеваешь, кончай поскорее4) совершать, проделывать, пройти (longam viam C, Su; tertiam partem itineris Nep)5)а) прожить ( cursum vitae C)6) приобретать, наживать ( permagnam ex aliquā re pecuniam C); стяжать ( bene loquendi famam C)7) составлять, набирать, мобилизовать (exercitum C; legiones ex novo delectu Cs)8) причинять, доставлять ( aliquid mali alicui Ter); вызывать ( motus animorum C)9) устраивать (ludos C; nuptias Ter)c. pacem alicujus Ter — заключать мир (примиряться) с кем-л.c. alicui eas centurias C — обеспечить кому-л. (на выборах) голоса этих центурий10) составлять, сочинять, писать (tabulae litteris Graecis confectae Cs; c. orationes Nep)11) улаживать, сговариваться ( cum aliquo ae aliqua re C)12) делать, настраивать (animum alicujus misericordem, auditorem benevolum c. C)13) pass. (о небесных телах) заходить, садиться14) измельчать, дробить, напр. колоть ( ligna ad fornacem Cato), разжёвывать (escas C; cibum L), ( о жвачных) пережёвывать ( boves in conficiendo cibo lenti Col)15) поедать, пожирать (prandium Pl; maximam vim serpentium Nep — об ибисах); перен. проедать, растрачивать ( patrimonium C)16) истреблять, уничтожать (nihil est manu factum, quod non conficiat vetustas C; conficiunt ignes silvas Lcr)17) умерщвлять, убивать (leones Sen; feras Su; aliquem sică C)перен. усваивать ( lectio multa iteratione mollīta et velut confecta Q)19) истощать, изнурять (quum corporis morbo, tum animi dolore confectus C; macie confectus lupus Ph)confectus senectute C, aevo V или aetate Cs, Sl, Ctl — удручённый старостью, дряхлыйmaerore se c. C — терзаться скорбью20) покорять, подавлять, порабощать (provinciam L; Britanniam C)21) futuo ( confĭci ab aliquo Su)22) делать вывод, (умо)заключать ( ex testimoniis alicujus C)ex quo conficitur, ut... C — из чего следует, что.. -
32 cudo
I cūdo, ōnis m.шлем из сыромятной кожи или шкуры SilII cūdo, (cūdī, cūsum), ēre1) бить, колотить, толочь, молотить ( spicas Col)istaec in me cudetur faba погов. Ter — этот боб будут толочь на мне (т. е. это дело придётся расхлёбывать мне)2) обрабатывать металлы, ковать (argentum Ter; anulum Q); чеканить ( nummos Pl)alicui tenĕbras c. Pl — пускать туман кому-л. в глаза, т. е. морочить кого-л -
33 de
I dē praep. cum abl.1) сdecedere de foro Nep — уйти с форума (т. е. оставить политическую деятельность)de viā lassus Pl (fessus Cs) — усталый (устав) с дорогиpendĕre de aliquā re O etc. — свисать с чего-л., т. е. висеть на чём-л.2) изaliquis de ponte J — кто-л. из стоящих на мосту (т. е. нищих)signum factum de marmore O — статуя, сделанная из мрамора3) от, уemere de aliquo Cato — покупать у кого-л.quaerere (audire) de aliquo C — спрашивать у кого-л., слышать от кого-л.4) оloqui de re aliqua C — говорить о чём-л.5) по поводу, по вопросу о, касательноRegulus de captivis commutandis Romam missus est C — Регул был послан в Рим по вопросу об обмене пленнымиde cetero Sen, QC и de ceteris Sl — что касается остального6) согласно, поeā de re, eā de causa C, Cs etc. — по этой причине7) в, во время, в течениеII dē-приставка, выражающая преим.2) устранение, лишение ( dearmare)3) движение вниз ( decidere)4) недостаток, отсутствие (deesse, dementia)5) завершение действия ( debellare) -
34 detraho
1) стаскивать, снимать (aliquem equo L, de curru C; stramenta e mulis Cs; anulum de digito Ter, C и e manu VM; vestem corpori QC; armillas lacertis Pt; figuram ab ore Prp)2) валить, низвергать, разрушать (statuas Just; muros T)tauros ad terram cornibus d. Su — пригнуть быков за рога к земле4) сцарапывать, стирать ( nomen ex scuto bAl)5) сдирать (pellem H, Ph; coria occisis Mela)6) отрывать ( malleolos viti Col)detractis pinnis Ap — вырвав перья, т. е. «подрезав крылья»7) состригать, снимать (pecori lanas Q; capillos CA)8) мед. выпускать, удалять (sanguinem venis Lcr; materiam per alvum Scr)10) вынимать (lapidem ex opere PJ; fetus nido V)11) выпускать, пропускать (litteras, syllabas Q)12) выделять, уводить ( ex acie singulas cohortes Cs)13) уносить, похищать (spolia hostium templis L; gladium delubro Martis Su)14) сбавлять, скинуть (aliquid de totā summā C; d. pondus Nep)d. de famā alicujus C — порочить чью-л. славуd. alicui fidem Q — лишить доверия кого-л. (не верить кому-л.)15) уменьшать, низводить, умалять, принижать ( majestatem regum ad medium L)d. de aliquo C, Nep — унижать кого-л.16) вредить, наносить ущербmultum detraxit ei, quod alienae erat civitatis Nep — ему (Эвмену) сильно вредило то, что он был иноземцем17)а) отвлекать, удалять (d. aliquem Galliā C; Hannibalem ex Italiā L)б) изгнать, вытеснить ( inimicum ex Galliā C)d. aliquem ad accusationem C — заставить кого-л. выступить обвинителемd. aliquem in judicium C — привлечь кого-л. к судебной ответственности19) освобождать, избавлять (d. alicui laborem, calamitatem C)animis alicujus d. errorem O — вывести кого-л. из состояния неуверенностиdetractā opinione alicujus rei C — если не верить чему-л.20) чернить, клеветать ( de absentibus detrahendi causa dicere C) -
35 eludo
ē-lūdo, lūsī, lūsum, ere1) избегать, увёртываться, увиливать (e. pugnam L; aliquem V, VF, O); обходить ( vim legis Su); уклоняться, парировать (hastam M; telum oppositā veste Sen)2) издеваться, высмеивать (aliquem C etc.; omnia Pt)3) проводить, обманывать (aliquem C, Cs, L)elusus Pt — обманутый, одураченныйaliquem anulum e. (in alea) Pl — обманом выиграть у кого-л. кольцо4) плескаться (quā fluctus eludit C, Q) -
36 eximo
ex-imo, ēmī, ēmptum, ere [ emo ]1) вынимать (telum Q; clavem Pt); удалять ( dentem alicui PM); извлекать, вытаскивать ( ulmos cum radicibus Cato); изымать, исключать (aliquem numero или de numero aliquorum H, Nep)e. aliquem de (ex) reis C — исключить кого-л. из числа подсудимыхsi ea quaestio eximeretur T — если не говорить об этом вопросе (отвлечься от этого)2) отнимать, устранять, удалять (dubitationem Q; ruditatem Ap — v. l.); освобождать, избавлять, спасать (urbem obsidione или ex obsidione L; aliquem ex vinculis C, de nervo L; agrum de vectigalibus C; onus sollicitis animis H; aliquem morti T)e. alicui curas H — избавить кого-л. от забот3) снимать ( digito anulum Just)e. aliquem ex culpā C — снять с кого-л. винуe. aliquem alicui rei T, O etc. — лишить кого-л. чего-л. (освобождать кого-л. от чего-л.)eis non eximitur (quin) T — их невозможно разубедить (в том, что)4) терять, употреблять, тратить ( tempus Su)e. male aetatem Sen — плохо использовать (свою) жизньe. diem dicendo C — проговорить весь день (затянуть речь на целый день) -
37 extraho
1) вытягивать, вытаскивать (aliquem in siccum Pt; rete ex aquā Pl); извлекать, вынимать, вырывать (cultrum e vulnere L; aliquem turbā H)e. aliquid in lucem L — вытащить что-л. на свет, т. е. выяснить, разъяснить3) стаскивать, снимать ( anulum alicui Su)4) искоренять, удалять (errorem stirpĭtus G; religionem ex animis C)5) избавлять, спасать ( aliquem ex periculo C)6) насильно выводить, выгонять ( rure extractus in urbem H); вызывать ( mortuos ab infĕris L)8) затягивать, тянуть (proelium ad noctem L; bellum in tertium annum L; aliquid in infinītum Q); откладывать ( rem in consulis adventum L); задерживать, водить за нос, обманывать обещаниями (aliquem L, Su)9) проводить ( noctem vigiliis QC) -
38 habeo
uī, itum, ēre1)arma procul h. T — избегать войныquinquaginta milia in armis h. L — содержать 50-тысячную армиюб) удерживать, задерживать ( milites in castris Sl)3) сохранять, брать ( sibi aliquid C)res tuas tibi habeas (тж. habe и habeto) Pl, C etc. — возьми себе то, что твоё; ноconjugem suas res sibi h. jubere C — велеть жене забрать свои вещи, т. е. объявить ей о разводе4) произносить (orationem, sermonem, verba C etc.)5) (о заседаниях, собраниях) проводить (h. contionem, senatum C)6) содержать, заключать в себе (epistula nihil habet C; domus tres habuit thalamos O)7) устраивать, предпринимать (negotium, disputationem, censum C)8) совершать, проделывать, производитьgratulationem h. C — приносить поздравленияiter h. C, Cs, Just — совершать путьalicui honorem h. T etc. — воздавать (оказывать) кому-л. почести или C выплачивать гонорарrationem h. C — подсчитыватьh. aliquid curae Q, Nep — заботиться о чём-л.anxium aliquem h. PJ, T, bAfr — тревожить кого-л.certamen h. Fl — дать сражениеdolorem h. C — причинять боль, доставлять огорчениеsilentium h. Sl — хранить молчаниеh. aliquem despicātui Pl (ludibrio Ter) — презирать (высмеивать) кого-л.aliquem (in) magno honore h. Cs etc. — глубоко чтить кого-л.aliquem in odio h. C — ненавидеть кого-л.urbem in obsidione h. C — подвергать город осадеaliquem falsum h. O — обманывать кого-л.mare infestum h. C — делать море опасным ( для путешествий)portas clausas h. Pt — держать ворота на запореaliquem cognītum h. C, Nep etc. — хорошо знать кого-л.vectigalia redempta h. Cs — держать подати на откупе10) обращаться, поступать, обходиться (h. aliquem male Cs, benigne Sl; aliquem servorum loco h. Cs)11)а) рассматривать, считать (aliquem pro amico Cs; aliquid pro certo C)h. aliquid in aliquā re (inter aliquas res или alicui rei) C, L etc. — считать что-л. чём-л.et est turpe et apud omnes habetur Sen — это постыдно, да таким оно всеми и признаётсяsatis h. Sl — довольствоватьсяparum h. Sl — не довольствоватьсяaliquid aegre ( graviter) h. Sl, L — быть недовольным чём-л., ноgraviter se h. C — быть тяжело больнымб) pass. haberi быть на (хорошем) счету, пользоваться влиянием, иметь весhabes, habeberis Pt и quantum habeas, tanti habeāris погов. LM — есть у тебя кое-что, тогда и ты будешь кое-кем12)а) иметь, обладать (unicam filiam, magnam pecuniam C)б) владеть ( urbem Romam T)in praediis urbanis h. C — владеть городской недвижимостьюh. cuncta neque haberi Sl — владеть всем, но не быть подвластным никомуin nummis h. C — обладать наличными деньгамиamor habendi V etc. — любостяжание, стяжательствоin matrimonio (или uxorem) aliquam h. C etc. — быть женатым на ком-л.h. timorem C — бояться(hoc) habet! Pl, Ter, V — получил (по заслугам)!aliquem obvium h. O — встречать кого-л.(in) animo h. C — намереватьсяв) pass. haberi принадлежать (agri regi Apioni quondam habĭti T) или находиться, быть13) населять, жить, обитать, занимать (Capuam L; castra, tecta urbis Nep etc.)Syracusis h. Pl — жить в Сиракузах14) разводить, держать ( pecora Ph)15) лелеять, питать, испытывать ( odium in aliquem C — ср. 17.; amorem erga aliquem C; fidem alicui L; spem alicujus rei Sl etc.)h. spem de aliquo C — возлагать надежду на кого-л.16) быть в состоянии, мочь ( haec habeo affirmare L)17) причинять, вызывать, внушать ( laetitiam C)admirationem h. C — внушать удивлениеodium h. C — внушать ненависть (быть предметом ненависти) (ср. 15.)h. misericordiam C — возбуждать сострадание18) отличатьсяhabet hoc virtus, ut... C — особенность добродетели состоит в том, что...19) долженствовать, считать нужным ( habeo respondendum T)20) знать, быть знакомым (h. sententias C, consilia alicujus Su)non habeo, quod dicam C — не знаю, что мне сказатьhabendum est... C — следует иметь в виду...21) ( чаще se h. или haberi) чувствовать себя, находиться в каком-л. состоянии, обстоять (se bene, male h. Pl, Ter, C, L etc.)ut nunc res se habet C — так, как дело обстоит сейчасse graviter h. C и male morbo haberi Ap — быть тяжело больным; ноfacile haberi sine damno Sl — легко отделаться, не потерпеть никакого ущербаminus belle h. C — чувствовать себя неважноbene (se) habet C, L, Pt — хорошо, всё в порядке22) с part. pf. в значении прошедшего совершённого (зародыш прошедшего составного современных романских и германских языков, типа passe compose и past perfect)aliquid habeo ab aliquo emptum C — я что-л. купил у кого-л.habeo aliquid comprensum C — я что-л. понял -
39 imprimo
im-primo, pressī, pressum, ere [ premo ]1) вдавливать, втискивать (aliquid alicui rei PM etc.); вонзать ( mucrones Pt)sulcum altius i. C — поглубже провести бороздуaratrum muris i. H — плугом распахать место срытых стен ( символ окончательного уничтожения взятого города)i. vestigia C — оставлять следыi. vulnus Col, PM — наносить рану2)а) ставить клеймо, клеймить (i. signum pecori V; i. dedecus alicui rei C); прикладывать ( anulum QC)б) запечатывать, снабжать печатью ( tabellas signo suo L)anuli sigillum litteris i. QC — приложить печать к письму3) оттиснуть ( aliquid in cera C); покрывать тиснением (crater impressus signis V)4) запечатлевать (praecepta, quae teneris imprimuntur aetatibus Sen; osculum M) -
40 induo
ind-uo, uī, ūtum, ere [одного корня с exuo ]1) надевать (i. alicui vestem; i. sibi torquem C; i. anulum C, O; i. galeam Cs)indutus vestem (galeam) L, Cs — надевший или на которого надели платье (шлем)2) усваивать, принимать ( mores Persarum QC)i. personam judicis Sen — брать на себя роль судьи4) придавать, присваивать, давать (alicui nomen C etc.)i. avem Ap — принять вид птицыi. alicui speciem latronis L — представить кого-л. разбойникомvino vetustatem i. PM — делать вино старым5) внушать ( alicui amorem AG)6) одевать, окружать, покрывать, снабжать ( aliquid aliquā re)i. cratera coronā V — украсить винную чашу цветамиindutus soccis C — обутыйi. se (редко indui) in aliquid (alicui rei и aliquā re) — запутаться, попасться (i. se in laqueum Pl)7) затевать, замышлять (seditionem, hostilia T)8)i. se — бросаться, натыкаться (i. se vallis, hastis L)i. se mucrone V — броситься на мечi. se rei publicae Sen — связать себя с государственными делами
См. также в других словарях:
Investiturstreit — Höhepunkt des Investiturstreits: Heinrich bittet Mathilde von Tuszien und Abt Hugo von Cluny um Vermittlung, worauf der Gang nach Canossa, einer Burg der Mathilde, die Exkommunikation Heinrichs IV. beenden sollte. Der Investiturstreit war der… … Deutsch Wikipedia
Anillo del Pescador — Saltar a navegación, búsqueda Anillo del Pescador de León XIII El Anillo del Pescador o Pescatorio (en latín, Anulum Piscatoris) es un anillo usado por el Obispo de Roma quien, como sucesor del apóstol San Pedro, es la cabeza visible de la… … Wikipedia Español
Mozarabic Rite — • The name Mozarabic Rite is given to the rite used generally in Spain and in what afterwards became Portugal from the earliest times of which we have any information down to the latter part of the eleventh century, and still surviving in the… … Catholic encyclopedia
Rings — • Article discussing religious uses and values concerning the wearing of rings Catholic Encyclopedia. Kevin Knight. 2006. Rings Rings † … Catholic encyclopedia
Türzieher — am Augsburger Dom, 11. Jahrhundert Türzieher (Türring, Löwenring), bezeichnet einen für mittelalterliche Kirchentüren typischen Beschlag in Form eines plastischen Löwenkopfes, der meist einen beweglichen Ring im Maul hält. Vom… … Deutsch Wikipedia
Ring — 1. Aus Ringen werden Ketten. 2. Besser gar kein Ring als der am Pranger. Holl.: Beter geen ring dan een prangring. (Harrebomée, II, 222b.) 3. Bricht Ein Ring, so bricht die ganze Kette. – Sailer, 374; Simrock, 1296. 4. Der Ring der Braut wird vom … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
ИНВЕСТИТУРА — [лат. vestitura, investitura, от investire облачать], в средневек. Зап. Европе формальный юридический акт введения во владение имуществом или в должность (светскую или церковную), к рый сопровождался ритуальной передачей инсигний,… … Православная энциклопедия