-
1 astūtē
astūtē adv. [astutus], craftily, cunningly: ab eā labefactarier, T.: reticere alqd.* * *astutius, astutissime ADVcunningly, craftily, cleverly, astutely -
2 callidē
callidē adv. with comp. and sup. [callidus], skilfully, shrewdly, expertly: hoc intellegere, T.: facere: dicere: versari: callidius interpretari, Ta.: callidissime dicere: de futuris conicere, N. —Cunningly, craftily: accedere: vitia sua occultans, S.* * *callidius, callidissime ADVexpertly, skillfully, cleverly; well, thoroughly; cunningly, artfully -
3 adfabrē (aff-)
adfabrē (aff-) adv. [ad + faber], cunningly, in a workmanlike manner: (deus) factus. -
4 astūs
astūs ūs, m [2 AC-], adroitness, craft, cunning.—Usu. abl sing. (of manner): rem tractare, cunningly, T.: Id sollerti furtim astu cepisse, O.: versare dolos, V.: Punico, L.— A stratagem: hostium, Ta.: astūs oppugnationum, Ta.* * *craft, cunning, guile; cunning procedure/method, trick, stratagem -
5 dolōsē
-
6 īnsidiōsē
īnsidiōsē adv. with sup. [insidiosus], cunningly deceitfully, insidiously: redire: me insidiosissime tractavit. -
7 subdolē
subdolē adv. [subdolus], cunningly, craftily: nihil subdole: speculatum Bocchi consilia, S. -
8 versūtē
versūtē adv. [versutus], cunningly, craftily, slyly: dicere. -
9 veterātōriē
veterātōriē adv. [veteratorius], shrewdly, craftily: dicere.* * *adoitly; in a practiced manner; cunningly, craftly (Cas) -
10 calenter
skillfully, cunningly -
11 callide
skilfully, cleverly / cunningly, slyly, subtly. -
12 astutus
astūtus, a, um, adj. [a lengthened form of the ante-class. astus, like versutus from versus, cinctutus from cinctus; and astus itself has the form of a P. a., q. v. init. ], shrewd, sagacious, expert; or (more freq., cf. astutia) in mal. part., sly, cunning, artful, designing, etc.* I.Ante-class. form astus, a, um: asta lingua, Att. ap. Non. p. 1, 54.—II.Class. form astūtus:malus, callidus, astutus admodum,
Plaut. Am. 1, 1, 112:Causam dicere adversus astutos, audacīs viros, valentes virgatores,
id. As. 3, 2, 19:non tam astutus, neque ita perspicax,
Ter. Heaut. 5, 1, 1:verum ego numquam adeo astutus fui, Quin etc.,
id. Ad. 2, 2, 13:ratio,
Cic. Verr. 1, 11 fin.:nihil astutum,
id. Or. 19, 64: hoc celandi genus est hominis non aperti, non simplicis, non ingenui;versuti potius, obscuri, astuti, fallacis,
id. Off. 3, 13, 57:astuti Getae,
Prop. 5, 5, 44:Parthorum astutae tela remissa fugae,
id. 4, 8, 54:ut est astuta et ingeniosa sollertia,
Plin. 36, 26, 66, § 192, where Jan omits astuta et:gens non astuta, nec callida,
Tac. G. 22 et saep.:pro bene sano Ac non incauto fictum astutumque vocamus,
Hor. S. 1, 3, 62:homo sagax et astutus,
Mart. 12, 88, 4:Est vir astutus multorum eruditor,
Vulg. Eccli. 37, 21:vulpes,
Hor. S. 2, 3, 186:consilium,
Gell. 5, 10 al. —As subst. (eccl. Lat.):Astutus omnia agit cum consilio,
Vulg. Prov. 13, 16; ib. Eccli. 18, 28.— Comp.:fallacia astutior,
Plaut. Cas. 5, 1, 7:si qui me astutiorem fingit (followed by callidius),
Cic. Fam. 3, 8, 6:qui custodit increpationes, astutior fiet,
Vulg. Prov. 15, 5.—* Sup.:astutissimus adversarius,
Aug. Serm. 17: astutissima calliditas, id. Civ. Dei, 21, 6.— Adv.: astūtē, craftily, cunningly:astute comminisci aliquid,
Plaut. Ep. 2, 2, 96:docte atque astute captare,
id. Most. 5, 1, 21:consulte, docte atque astute cavere,
id. Rud. 4, 7, 14: Astute, shrewdly done, Ter. And. 1, 2, 12:astute labefactare aliquem,
id. Eun. 3, 3, 3:satis astute adgredi aliquem,
id. Phorm. 5, 8, 75:astute reticere aliquid,
Cic. ad Q. Fr. 1, 2, 1: astute nihil agere, Matius ap. Cic. Fam. 11, 28, 3.— Comp.:astutius ponere aliquid,
Varr. L. L. 9, 1 Müll.— Sup.:astutissime componere aliquid,
Gell. 18, 4:astutissime excogitare,
Lact. 1, 22: astutissime fingi, Aug. Civ. Dei, 19, 5. -
13 calleo
callĕo, ēre, v. n. and a. [callum].I.Neutr.A.Lit., to be callous, to be thickskinned (rare):B.plagis costae callent,
Plaut. Ps. 1, 2, 4; Caecil. ap. Non. p. 258, 10:callent rure manus,
Auct. Aetn. 260; Plin. 11, 37, 84, § 211.—Trop.* 1.To be hardened, insensible, unfeeling: in illis rebus exercitatus animus callere jam debet atque omnia minoris existimare, Serv. Sulp. ap. Cic. Fam. 4, 5, 2; cf. callisco.—2.To be practised, to be wise by experience, to be skilful, versed in; in a pun on the literal sense A. supra:II.callum aprugnum callere aeque non sinam,
Plaut. Poen. 3, 2, 2; cf. id. ib. v. 1; so id. Pers. 2, 5, 4:omnes homines ad suum quaestum callent,
id. Truc. 5, 40 (cf. id. ib. 2, 4, 62: callidus ad quaestum); Amm. 15, 2, 4: melius quam viri callent mulieres, Att. ap. Non. p. 257, 31 (Trag. Rel. v. 28 Rib.):satin' astu et fallendo callet?
id. ib. p. 258, 6 (Trag. Rel. v. 475 ib.):quod periti sumus in vitā atque usu callemus magis,
id. ib. 258, 5:si in re navali, cujus esset ignarus, offendisset, eo plus in ea, quorum usu calleret, spei nactus,
Liv. 35, 26, 10:cottidiano usu ejus (negotii) callebant,
Val. Max. 8, 12, 1; Plin. 8, 25, 38, § 91; 9, 29, 46, § 86:augurandi studio Galli praeter caeteros callent,
Just. 24, 4, 3: arte, Ser. ap. Non. p. 258, 2; Sol. 8:bellis callere,
by military experience, Sil. 6, 90 sq.: fidibus, App. Flor. n. 18.—Act., to know by experience or practice, to know, have the knowledge of, understand (freq., esp. in the poets;(β).in Cic. very rare): memini et scio et calleo et commemini,
Plaut. Pers. 2, 1, 8; cf. id. ib. 3, 1, 52; id. Poen. 3, 1, 71:cuncta perdocte callet,
id. Most. 1, 3, 122:alicujus sensum,
Ter. Ad. 4, 1, 17: istaec malitiosa non tam calleo, Afran. ap. Non. p. 482, 10 (Com. Rel. v. 124 Rib.):in colubras callet cantiunculam,
Pompon. ib. 482, 9 (Com. Rel. v. 118 ib.):jura,
Cic. Balb. 14, 32; Gell. 16, 10, 3:urbanas rusticasque res pariter,
Liv. 39, 40, 4:artem,
Tac. A. 13, 3:legitimum sonum digitis callemus et aure,
Hor. A. P. 274 al. —With inf. as object: multaque de rerum mixturā dicere callent, * Lucr. 2, 978; Hor. C. 4, 9, 49; Juv. 4, 142; Pers. 5, 105.—(γ).With acc. and inf.: quem Marcellini consiliarium fuisse callebant, Sisenn. ap. Non. p. 258, 8.—(δ).With rel.-clause:quo pacto id fieri soleat, calleo,
Ter. Heaut. 3, 2, 37.—Hence, callens, entis, P. a., acquainted with, versed in, skilful, expert (very rare):qui sunt vaticinandi callentes,
Plin. 21, 31, 105, § 182:utriusque linguae,
Gell. 17, 5, 3:bellandi,
Amm. 16, 12, 32.— -
14 callidus
callĭdus, a, um, adj. [calleo], that is taught wisdom by experience and practice, shrewd, expert, experienced, adroit, skilful:I. A.versutos eos appello, quorum celeriter mens versatur: callidos autem, quorum, tamquam manus opere, sic animus usu concalluit,
Cic. N. D. 3, 10, 25.In gen. (class.):B.ad suum quaestum, callidus,
Plaut. As. 1, 3, 34; id. Truc. 2, 4, 62 (cf. id. ib. 2, 5, 40: omnes homines ad suum quaestum callent); id. Ps. 2, 4, 35; id. Ep. 3, 3, 47; id. Poen. 1, 2, 25: callida Musa, Calliope, * Lucr. 6, 93:ego ut agitator callidus, priusquam ad fidem veniam, equos sustinebo,
Cic. Ac. 2, 29, 94:natura nihil potest esse callidius,
id. N. D. 2, 57, 142:Demosthene nec gravior exstitit quisquam nec callidior, nec temperatior,
id. Or. 7, 23:juvenis parum callidus,
Plin. Ep. 7, 6, 11:in disputando,
Quint. 12, 2, 14.—In reference to art, excelling in art, skilful, Hor. S. 2, 3, 23 Heind.; 2, 7, 101; id. Ep. 1, 10, 26. —Particular constructions.(α).With gen.:(β).rei rusticae,
Col. 2, 2, 1:rerum naturae,
id. 7, 3, 12:rei militaris,
Tac. H. 2, 32:temporum,
id. A. 4, 33.—With abl.:(γ).juncturā callidus acri,
Pers. 5, 14.—In the Greek manner, with inf.:C.callidus Condere furto,
Hor. C. 1, 10, 7; cf.:tuque testudo resonare septem Callida nervis,
id. ib. 3, 11, 4; Pers. 1, 118.—Meton., of things: foramina callidissimo artificio naturā fabricata, very well contrived or wrought, Cic. Tusc. 1, 20, 47:II. A.inventum,
Nep. Eum. 5, 4:junctura,
Hor. A. P. 47.—Of persons (class.):B.itaque me malum esse oportet, callidum, astutum,
Plaut. Am. 1, 1, 112:malum crudumque et callidum atque subdolum,
id. Poen. 5, 2, 148; id. Pers. 4, 4, 70; id. Cist. 4, 2, 61:ego hominem callidiorem vidi neminem,
Ter. Phorm. 4, 2, 1; id. And. 1, 2, 27; id. Eun. 5, 6, 10; Petr. 4, 2, 1:hi saepe versutos homines et callidos admirantes, malitiam sapientiam judicant,
Cic. Off. 2, 3, 10 Beier; id. Caecin. 19, 55; cf. id. Off. 3, 13, 57; Quint. 6, 3, 96:homo luteus etiam callidus ac veterator esse vult,
Cic. Verr. 2, 3, 14, § 35:gens non astuta nec callida,
Tac. G. 22:ad fraudem callidi,
Cic. Clu. 65, 183; cf. Plaut. As. 2, 1, 9:in disputando mire callidos,
Quint. 12, 2, 14:amici accendendis offensionibus callidi,
Tac. A. 2, 57.—Meton., of things:2.doli,
Plaut. Bacch. 4, 4, 4:consilium,
Ter. And. 3, 4, 10:audacia,
Cic. Clu. 65, 183:callida et malitiosa juris interpretatio,
id. Off. 1, 10, 33:liberalitas,
crafty, calculating, Nep. Att. 11, 3:malitia inimici,
Liv. 38, 44, 1:cunctatio,
Suet. Tib. 24:saevitia,
id. Dom. 11.—Trop.:1.merx, of a woman,
Plaut. Cist. 4, 2, 61.—Hence, adv.: callĭdē (in both signiff. of the adj. freq. and class.).Skilfully, shrewdly, expertly, etc.:2.callide nosse aliquem,
well, Plaut. As. 2, 2, 82:intellegere,
Ter. And. 1, 2, 30:callide arguteque dicere,
Cic. Or. 28, 98:dicere,
id. de Or. 1, 20, 93:callide et perite versari,
id. ib. 1, 11, 48:sine quo nihil satis caute, nihil satis callide agi posset,
id. Caecin. 5, 15 al. — Comp., Tac. A. 6, [p. 271] 37.— Sup., Nep. Them. 1 fin. — -
15 doceo
dŏcĕo, cŭi, ctum, 2, v. a. [root da; Zend. dā, to know; strengthened, dak-; Gr. didaskô; Lat. disco], to teach, instruct, inform, show, tell, etc. (for syn. cf.: edoceo, perdoceo, erudio, praecipio, instituo).I.In gen., with double acc. of person and thing:II.pejor magister te istaec docuit... illa, quae te docui,
Plaut. Bacch. 1, 2, 55:hunc hominem cursuram,
id. Trin. 4, 3, 9:aliquem artem,
Cic. de Or. 2, 54:aliquem litteras,
id. Pis. 30:aliquem ejusmodi rem,
id. Quint. 25, 79:pueros elementa,
Hor. Ep. 1, 20, 17 et saep.— Pass., with acc. rei:is reliqua frustra docetur,
Quint. 4, 2, 90; 1, 5, 11; 3, 8, 70; 6, 2, 3; Hor. C. 3, 6, 21; id. S. 1, 6, 76 et saep.; cf.: doctus dogmam, Laber. ap. Prisc. p. 679 fin. P.; and:doctus militiam,
Sall. H. Fragm. 1, 40, p. 224 ed. Gerl.—With inf.:docemur auctoritate domitas habere libidines,
Cic. de Or. 1, 43, 194; 1, 57, 244; id. Fin. 2, 5, 15:docemur disputare, non vivere (= discimus),
Sen. Ep. 95, 13:equi variare gyros docentur,
Tac. G. 6; Sall. J. 85, 33; Nep. Epam. 2, 1; Liv. 21, 3, 6.—With acc. pers. and inf.:ut doceam Rullum posthac in iis saltem tacere rebus, in quibus, etc.,
Cic. Agr. 3, 2; so id. Phil. 2, 4, 8; Hor. S. 1, 1, 91; id. Ep. 1, 14, 30 al.; cf. ellipt. with abl. of instrument:Socratem fidibus (sc. canere),
Cic. Fam. 9, 22, 3:aliquem docendum curare equo, armisque,
Liv. 29, 1, 8; Zumpt, § 391 fin. —With acc. pers. and de, to instruct or inform one of:de ejus injuriis judices docere,
Cic. Verr. 2, 4, 51:aliquem de aliqua re,
id. Rosc. Am. 9, 26; 44, 127; id. de Or. 2, 24, 102; Sall. J. 13, 3 al. —With acc. pers. and rel. clause:doceant eum, qui vir Sex. Roscius fuerit,
Cic. Rosc. Am. 9, 25; id. Att. 8, 2, 2; id. Fam. 3, 6, 5; 5, 3; Quint. 6, 1, 20 al.—With acc. pers.:studiosos discendi erudiunt atque docent,
Cic. Off. 1, 44, 156; id. Div. 2, 2; id. de Sen. 9, 29; Quint. 2, 5, 13; Hor. S. 2, 2, 50; id. Ep. 1, 13, 1 et saep.—With acc. rei:coepit studiose omnia Docere, educare, ita uti si esset filia,
Ter. Eun. 1, 2, 37; so,aliquid,
Caes. B. G. 5, 42 fin.; Quint. 7, 10, 10; 9, 4, 137; Hor. A. P. 306 et saep.; cf.also: quod de lacu Albano docuisset,
Liv. 5, 15; so with two acc., Caes. B. G. 7, 10, 3; Cic. Clu. 70, 198.—With acc. and inf.:docui per litteras, id nec opus esse nec fieri posse,
Cic. Att. 16, 8; Caes. B. G. 5, 1, 7; 5, 28, 4; Quint. 1, 5, 43; Hor. S. 2, 3, 63 et saep.— Absol.:cum doceo et explano,
Cic. de Or. 2, 19, 82; id. Or. 42, 143; Quint. 3, 4, 15; 3, 5, 2 et saep.; cf.also: Tyrannio docet apud me,
Cic. Q. Fr. 2, 4 fin.In partic.: fabulam, like the Gr. didaskein, qs. to teach a play to the actors, to rehearse; hence, to produce, exhibit on the stage:2.minor fuit aliquanto is, qui primus fabulam dedit, quam ii, qui multas docuerant (Plautus et Naevius),
Cic. Brut. 18, 73; id. Tusc. 4, 29, 63; Hor. A. P. 288; Gell. 17, 21, 42.—Hence, doctus, a, um, P. a., learned, skilled, versed, experienced in any thing (cf.: litteratus, eruditus, peritus, gnarus, scitus).— Absol.:doctus vir et Graecis litteris eruditus,
Cic. Brut. 30, 114; cf. id. de Or. 1, 22, 102; 2, 74, 299:adolescentes humanissimi et doctissimi,
id. Cael. 10, 24.—With ex:fuit enim doctus ex disciplina Stoicorum,
Cic. Brut. 25.—With abl.:docti et Graecis litteris et Latinis,
Cic. Brut. 46; 45 fin.; Sall. C. 25, 2; Mart. 10, 76. —With adv.:nec minus Graece quam Latine doctus,
Suet. Gram. 7.—With gen.:fandi doctissima Cymodocea,
Verg. A. 10, 225:legum atque morum populi Romani jurisque civilis,
Gell. 13, 12, 1:sagittarum,
Aur. Vict. Epit. 11:artis lanificae,
Claud. in Eutr. 2, 381.—With acc.:(Maecenas) docte sermones utriusque linguae,
Hor. C. 3, 8, 5:dulces modos (with citharae sciens),
id. ib. 3, 9, 10:omnia,
Stat. Th. 2, 692:litteras,
Gell. 19, 9, 7.—With inf.:doctus sagittas tendere Sericas,
Hor. C. 1, 29, 9; 3, 6, 38; 4, 13, 7; id. Carm. Sec. 75 et saep.—With ad or in:ad delinquendum doctior,
Ov. Tr. 2, 256:in parum fausto carmine docta fui,
id. H. 21, 182:Sapphica puella Musa doctior,
more skilled in song, Cat. 35, 17:docta puella,
Prop. 1, 7, 11; 2, 11, 6 (3, 2, 6 M.);2, 13, 11 (3, 4, 11 M.).—Esp. as epithet of Catullus by other poets,
Tib. 3, 6, 41; Ov. Am. 3, 9, 62:Verona docti syllabas amat vatis,
Mart. 1, 61, 1; Ov. A. A. 2, 181.—As subst.: doctus, the man of skill.—Prov.:doctus in se semper divitias habet,
Phaedr. 4, 21, 1; but class. only in plur.: doctī, ōrum, m., the learned:doctorum est ista consuetudo,
Cic. Lael. 5, 17 et saep.—Of things as subjects:B.frontes,
Hor. C. 1, 1, 29:tibia,
Prop. 2, 30, 16 (3, 28, 16 M.):carmina,
Tib. 2, 3, 20; cf.vox,
Ov. P. 2, 5, 52:voces Pythagoreorum,
Cic. Tusc. 4, 1, 2:sermo,
Plin. Ep. 7, 25, 3:prece,
Hor. Ep. 2, 1, 135:manus artificis,
Tib. 1, 8, 12; cf. id. 2, 1, 70; Ov. F. 3, 832; 6, 792:falx,
Prop. 2, 19, 12 (3, 12, 12 M.) et saep.—In Plaut. and Ter., knowing, cunning, shrewd, subtle:1. 2.malum, callidum, doctum,
Plaut. Ps. 2, 4, 35; id. Bacch. 4, 4, 43; id. Most. 1, 3, 122; 5, 1, 24 et saep.; Ter. Hec. 2, 1, 6; id. Eun. 4, 7, 21; cf.also, dolus,
Plaut. Mil. 2, 1, 69; id. Ps. 1, 5, 70 al.— docte, adv. -
16 docti
dŏcĕo, cŭi, ctum, 2, v. a. [root da; Zend. dā, to know; strengthened, dak-; Gr. didaskô; Lat. disco], to teach, instruct, inform, show, tell, etc. (for syn. cf.: edoceo, perdoceo, erudio, praecipio, instituo).I.In gen., with double acc. of person and thing:II.pejor magister te istaec docuit... illa, quae te docui,
Plaut. Bacch. 1, 2, 55:hunc hominem cursuram,
id. Trin. 4, 3, 9:aliquem artem,
Cic. de Or. 2, 54:aliquem litteras,
id. Pis. 30:aliquem ejusmodi rem,
id. Quint. 25, 79:pueros elementa,
Hor. Ep. 1, 20, 17 et saep.— Pass., with acc. rei:is reliqua frustra docetur,
Quint. 4, 2, 90; 1, 5, 11; 3, 8, 70; 6, 2, 3; Hor. C. 3, 6, 21; id. S. 1, 6, 76 et saep.; cf.: doctus dogmam, Laber. ap. Prisc. p. 679 fin. P.; and:doctus militiam,
Sall. H. Fragm. 1, 40, p. 224 ed. Gerl.—With inf.:docemur auctoritate domitas habere libidines,
Cic. de Or. 1, 43, 194; 1, 57, 244; id. Fin. 2, 5, 15:docemur disputare, non vivere (= discimus),
Sen. Ep. 95, 13:equi variare gyros docentur,
Tac. G. 6; Sall. J. 85, 33; Nep. Epam. 2, 1; Liv. 21, 3, 6.—With acc. pers. and inf.:ut doceam Rullum posthac in iis saltem tacere rebus, in quibus, etc.,
Cic. Agr. 3, 2; so id. Phil. 2, 4, 8; Hor. S. 1, 1, 91; id. Ep. 1, 14, 30 al.; cf. ellipt. with abl. of instrument:Socratem fidibus (sc. canere),
Cic. Fam. 9, 22, 3:aliquem docendum curare equo, armisque,
Liv. 29, 1, 8; Zumpt, § 391 fin. —With acc. pers. and de, to instruct or inform one of:de ejus injuriis judices docere,
Cic. Verr. 2, 4, 51:aliquem de aliqua re,
id. Rosc. Am. 9, 26; 44, 127; id. de Or. 2, 24, 102; Sall. J. 13, 3 al. —With acc. pers. and rel. clause:doceant eum, qui vir Sex. Roscius fuerit,
Cic. Rosc. Am. 9, 25; id. Att. 8, 2, 2; id. Fam. 3, 6, 5; 5, 3; Quint. 6, 1, 20 al.—With acc. pers.:studiosos discendi erudiunt atque docent,
Cic. Off. 1, 44, 156; id. Div. 2, 2; id. de Sen. 9, 29; Quint. 2, 5, 13; Hor. S. 2, 2, 50; id. Ep. 1, 13, 1 et saep.—With acc. rei:coepit studiose omnia Docere, educare, ita uti si esset filia,
Ter. Eun. 1, 2, 37; so,aliquid,
Caes. B. G. 5, 42 fin.; Quint. 7, 10, 10; 9, 4, 137; Hor. A. P. 306 et saep.; cf.also: quod de lacu Albano docuisset,
Liv. 5, 15; so with two acc., Caes. B. G. 7, 10, 3; Cic. Clu. 70, 198.—With acc. and inf.:docui per litteras, id nec opus esse nec fieri posse,
Cic. Att. 16, 8; Caes. B. G. 5, 1, 7; 5, 28, 4; Quint. 1, 5, 43; Hor. S. 2, 3, 63 et saep.— Absol.:cum doceo et explano,
Cic. de Or. 2, 19, 82; id. Or. 42, 143; Quint. 3, 4, 15; 3, 5, 2 et saep.; cf.also: Tyrannio docet apud me,
Cic. Q. Fr. 2, 4 fin.In partic.: fabulam, like the Gr. didaskein, qs. to teach a play to the actors, to rehearse; hence, to produce, exhibit on the stage:2.minor fuit aliquanto is, qui primus fabulam dedit, quam ii, qui multas docuerant (Plautus et Naevius),
Cic. Brut. 18, 73; id. Tusc. 4, 29, 63; Hor. A. P. 288; Gell. 17, 21, 42.—Hence, doctus, a, um, P. a., learned, skilled, versed, experienced in any thing (cf.: litteratus, eruditus, peritus, gnarus, scitus).— Absol.:doctus vir et Graecis litteris eruditus,
Cic. Brut. 30, 114; cf. id. de Or. 1, 22, 102; 2, 74, 299:adolescentes humanissimi et doctissimi,
id. Cael. 10, 24.—With ex:fuit enim doctus ex disciplina Stoicorum,
Cic. Brut. 25.—With abl.:docti et Graecis litteris et Latinis,
Cic. Brut. 46; 45 fin.; Sall. C. 25, 2; Mart. 10, 76. —With adv.:nec minus Graece quam Latine doctus,
Suet. Gram. 7.—With gen.:fandi doctissima Cymodocea,
Verg. A. 10, 225:legum atque morum populi Romani jurisque civilis,
Gell. 13, 12, 1:sagittarum,
Aur. Vict. Epit. 11:artis lanificae,
Claud. in Eutr. 2, 381.—With acc.:(Maecenas) docte sermones utriusque linguae,
Hor. C. 3, 8, 5:dulces modos (with citharae sciens),
id. ib. 3, 9, 10:omnia,
Stat. Th. 2, 692:litteras,
Gell. 19, 9, 7.—With inf.:doctus sagittas tendere Sericas,
Hor. C. 1, 29, 9; 3, 6, 38; 4, 13, 7; id. Carm. Sec. 75 et saep.—With ad or in:ad delinquendum doctior,
Ov. Tr. 2, 256:in parum fausto carmine docta fui,
id. H. 21, 182:Sapphica puella Musa doctior,
more skilled in song, Cat. 35, 17:docta puella,
Prop. 1, 7, 11; 2, 11, 6 (3, 2, 6 M.);2, 13, 11 (3, 4, 11 M.).—Esp. as epithet of Catullus by other poets,
Tib. 3, 6, 41; Ov. Am. 3, 9, 62:Verona docti syllabas amat vatis,
Mart. 1, 61, 1; Ov. A. A. 2, 181.—As subst.: doctus, the man of skill.—Prov.:doctus in se semper divitias habet,
Phaedr. 4, 21, 1; but class. only in plur.: doctī, ōrum, m., the learned:doctorum est ista consuetudo,
Cic. Lael. 5, 17 et saep.—Of things as subjects:B.frontes,
Hor. C. 1, 1, 29:tibia,
Prop. 2, 30, 16 (3, 28, 16 M.):carmina,
Tib. 2, 3, 20; cf.vox,
Ov. P. 2, 5, 52:voces Pythagoreorum,
Cic. Tusc. 4, 1, 2:sermo,
Plin. Ep. 7, 25, 3:prece,
Hor. Ep. 2, 1, 135:manus artificis,
Tib. 1, 8, 12; cf. id. 2, 1, 70; Ov. F. 3, 832; 6, 792:falx,
Prop. 2, 19, 12 (3, 12, 12 M.) et saep.—In Plaut. and Ter., knowing, cunning, shrewd, subtle:1. 2.malum, callidum, doctum,
Plaut. Ps. 2, 4, 35; id. Bacch. 4, 4, 43; id. Most. 1, 3, 122; 5, 1, 24 et saep.; Ter. Hec. 2, 1, 6; id. Eun. 4, 7, 21; cf.also, dolus,
Plaut. Mil. 2, 1, 69; id. Ps. 1, 5, 70 al.— docte, adv. -
17 grassans
grassor, ātus, 1 ( inf. pres. grassarier, Prud. Ham. 651; act. collat. form grassabamus, App. M. 7, 7), v. dep. n. and a. [gradior], to go, go about (not in Cic. and Cæs.; cf.: gradior, incedo, vado, pergo).I.Lit.A.In gen. (mostly ante-class.):b.hoc grassari gradu,
Plaut. Poen. 3, 1, 11:siccine hic cum uvida veste grassabimur?
id. Rud. 1, 4, 31; id. Bacch. 5, 2, 19: sine eam pedibus grassari, Titin. ap. Non. 316, 3:recte grassatur via,
Nov. ib. 5; Ov. Tr. 2, 477:certum'st moriri, quam hunc pati grassari lenonem in me,
come about me, approach me, Plaut. Rud. 3, 3, 22.—Of things:B.(aranĕus) quanta arte celat pedicas scutulato rete grassantes,
going about, moving around, Plin. 11, 24, 28, § 81:per omnes nervos articulosque humore pestifero grassante,
Just. 23, 2:neque avaritia solum, sed etiam crudelitas in capta urbe grassata est,
Curt. 5, 6, 6.—In partic.1.To go loitering or rioting about (cf. grassator, I.): se in juventutem grassantem in Subura incidisse, Liv. 3, 13, 2:2.per omnia clandestina grassari scelera latrociniorum, id 42, 18, 1: ubi Caesarem esse qui grassaretur pernotuit,
Tac. A. 13, 25.—Hence, of parasites, i. q. adulari, to pay one's court to, to flatter, fawn upon: grassari antiqui ponebant pro adulari, Paul. ex Fest. p. 97 Müll.—To go about with thievish designs, to lie in wait: grassari dicuntur latrones vias obsidentes, Paul. ex Fest. p. 97 Müll. (cf. grassator, II.):b. II.in umbris,
Anthol. Lat. 2, 186, 42 sq.:silurus grassatur, ubicumque est, omne animal appetens,
Plin. 9, 15, 17, § 45.—Hence,Trop.A.In gen., to go, proceed, or act in any manner: saepe hac eadem sum grassatus via, Nov. ap. Non. 316, 7; cf.:B.consimili grassantur via,
Afran. ib. 9:ubi animus ad gloriam virtutis via grassatur,
Sall. J. 1, 3:grassandum ad clara periclis,
Sil. 1, 570:(assertor) ait, se jure grassari, non vi,
that he was proceeding, Liv. 3, 44, 8:longe alia via grassabantur,
id. 2, 27, 7:consilio grassandum, si nihil vires juvarent, ratus,
id. 10, 14, 13:mutua dissimulatione et iisdem, quibus petebatur, artibus grassatur,
Tac. H. 4, 56:cupidine atque irā, pessimis consultoribus,
Sall. J. 64, 5:obsequio,
to act obsequiously, Hor. S. 2, 5, 93:dolo,
to act cunningly, Tac. H. 4, 16:assentando multitudini grassari,
Liv. 45, 23, 9:superbe avareque in provincia grassatos,
Suet. Aug. 67.—In partic., to attack, proceed against; to proceed with violence, act harshly, rage, rage against. —Constr.: in aliquid and in or adversus aliquem:b.trecenti conjuravimus principes juventutis Romanae, ut in te hac via grassaremur,
Liv. 2, 12, 15; cf.:in possessionem agri publici grassari,
id. 6, 5, 4:in externos grassari,
Suet. Ner. 36:adversus omnis aevi hominum genus grassari,
id. Calig. 34; cf.:qui cum contemptu religionis grassatus etiam adversus deos fuerat,
Just. 1, 9:ita bacchantem atque grassantem adoriri,
Suet. Calig. 56:omni rapinarum genere grassati,
id. Vesp. 6:diverso vitiorum genere,
id. Galb. 14; cf.:placuit veneno grassari,
Tac. H. 3, 39; id. A. 15, 60.— Absol.:Ii (sagitarii) dum eminus grassabantur,
Tac. A. 4, 47.—Of abstract subjects: accusatorum major in dies et infestior vis sine levamento grassabatur,
Tac. A. 4, 66:ut clausis unam intra domum accusatoribus et reis, paucorum potentia grassaretur,
id. ib. 13, 4:dicemus de his (malis), quae totis corporibus grassantur,
Plin. 26, 11, 67, § 107; cf.:haec (vitia) in pueris grassari, illa in adultis,
id. 26, 1, 3, § 4:mala vestra,... alia grassantia extrinsecus, alia in visceribus ipsis ardentia,
Sen. Vit. B. 27, 6:rabidorum more luporum Crimina persultant toto grassantia campo,
Prud. Psych. 468:grassandi in re familiari facultas,
of wasting, plundering, Dig. 26, 10, 6.—Fig.:nec ferro grassatur saepius ullum mentis vitium quam cupido, etc.,
Juv. 14, 174.—With acc. (cf. above, I. B. 2. b.):simulque Romam pestilentia grassabatur,
Aur. Vict. Caes. 33, 5.— P. a.: grassans, ntis, m., as subst., a robber, thief:quicquid Lycurgi villa grassantibus praebuisset,
Petr. 117, 3; App. M. 8, p. 209, 3:sublatis susceptoribus grassantium cupido conquiescit,
Paul. Sent. 5, 3, 4. -
18 grassor
grassor, ātus, 1 ( inf. pres. grassarier, Prud. Ham. 651; act. collat. form grassabamus, App. M. 7, 7), v. dep. n. and a. [gradior], to go, go about (not in Cic. and Cæs.; cf.: gradior, incedo, vado, pergo).I.Lit.A.In gen. (mostly ante-class.):b.hoc grassari gradu,
Plaut. Poen. 3, 1, 11:siccine hic cum uvida veste grassabimur?
id. Rud. 1, 4, 31; id. Bacch. 5, 2, 19: sine eam pedibus grassari, Titin. ap. Non. 316, 3:recte grassatur via,
Nov. ib. 5; Ov. Tr. 2, 477:certum'st moriri, quam hunc pati grassari lenonem in me,
come about me, approach me, Plaut. Rud. 3, 3, 22.—Of things:B.(aranĕus) quanta arte celat pedicas scutulato rete grassantes,
going about, moving around, Plin. 11, 24, 28, § 81:per omnes nervos articulosque humore pestifero grassante,
Just. 23, 2:neque avaritia solum, sed etiam crudelitas in capta urbe grassata est,
Curt. 5, 6, 6.—In partic.1.To go loitering or rioting about (cf. grassator, I.): se in juventutem grassantem in Subura incidisse, Liv. 3, 13, 2:2.per omnia clandestina grassari scelera latrociniorum, id 42, 18, 1: ubi Caesarem esse qui grassaretur pernotuit,
Tac. A. 13, 25.—Hence, of parasites, i. q. adulari, to pay one's court to, to flatter, fawn upon: grassari antiqui ponebant pro adulari, Paul. ex Fest. p. 97 Müll.—To go about with thievish designs, to lie in wait: grassari dicuntur latrones vias obsidentes, Paul. ex Fest. p. 97 Müll. (cf. grassator, II.):b. II.in umbris,
Anthol. Lat. 2, 186, 42 sq.:silurus grassatur, ubicumque est, omne animal appetens,
Plin. 9, 15, 17, § 45.—Hence,Trop.A.In gen., to go, proceed, or act in any manner: saepe hac eadem sum grassatus via, Nov. ap. Non. 316, 7; cf.:B.consimili grassantur via,
Afran. ib. 9:ubi animus ad gloriam virtutis via grassatur,
Sall. J. 1, 3:grassandum ad clara periclis,
Sil. 1, 570:(assertor) ait, se jure grassari, non vi,
that he was proceeding, Liv. 3, 44, 8:longe alia via grassabantur,
id. 2, 27, 7:consilio grassandum, si nihil vires juvarent, ratus,
id. 10, 14, 13:mutua dissimulatione et iisdem, quibus petebatur, artibus grassatur,
Tac. H. 4, 56:cupidine atque irā, pessimis consultoribus,
Sall. J. 64, 5:obsequio,
to act obsequiously, Hor. S. 2, 5, 93:dolo,
to act cunningly, Tac. H. 4, 16:assentando multitudini grassari,
Liv. 45, 23, 9:superbe avareque in provincia grassatos,
Suet. Aug. 67.—In partic., to attack, proceed against; to proceed with violence, act harshly, rage, rage against. —Constr.: in aliquid and in or adversus aliquem:b.trecenti conjuravimus principes juventutis Romanae, ut in te hac via grassaremur,
Liv. 2, 12, 15; cf.:in possessionem agri publici grassari,
id. 6, 5, 4:in externos grassari,
Suet. Ner. 36:adversus omnis aevi hominum genus grassari,
id. Calig. 34; cf.:qui cum contemptu religionis grassatus etiam adversus deos fuerat,
Just. 1, 9:ita bacchantem atque grassantem adoriri,
Suet. Calig. 56:omni rapinarum genere grassati,
id. Vesp. 6:diverso vitiorum genere,
id. Galb. 14; cf.:placuit veneno grassari,
Tac. H. 3, 39; id. A. 15, 60.— Absol.:Ii (sagitarii) dum eminus grassabantur,
Tac. A. 4, 47.—Of abstract subjects: accusatorum major in dies et infestior vis sine levamento grassabatur,
Tac. A. 4, 66:ut clausis unam intra domum accusatoribus et reis, paucorum potentia grassaretur,
id. ib. 13, 4:dicemus de his (malis), quae totis corporibus grassantur,
Plin. 26, 11, 67, § 107; cf.:haec (vitia) in pueris grassari, illa in adultis,
id. 26, 1, 3, § 4:mala vestra,... alia grassantia extrinsecus, alia in visceribus ipsis ardentia,
Sen. Vit. B. 27, 6:rabidorum more luporum Crimina persultant toto grassantia campo,
Prud. Psych. 468:grassandi in re familiari facultas,
of wasting, plundering, Dig. 26, 10, 6.—Fig.:nec ferro grassatur saepius ullum mentis vitium quam cupido, etc.,
Juv. 14, 174.—With acc. (cf. above, I. B. 2. b.):simulque Romam pestilentia grassabatur,
Aur. Vict. Caes. 33, 5.— P. a.: grassans, ntis, m., as subst., a robber, thief:quicquid Lycurgi villa grassantibus praebuisset,
Petr. 117, 3; App. M. 8, p. 209, 3:sublatis susceptoribus grassantium cupido conquiescit,
Paul. Sent. 5, 3, 4. -
19 insidiosus
I.Of persons:II.quis insidiosior unquam fuit?
Cic. Verr. 2, 2, 78, § 192. —Of inanim. and abstr. things:Capraria insidiosa naufragiis,
Plin. 3, 5, 11, § 78:pocula Circes,
Ov. M. 14, 294:verba,
id. H. 20, 212:clementia,
Cic. Att. 8, 16, 2. — Sup., Plin. 29, 1, 8, § 28. — Adv.: insĭdĭōsē, cunningly, deceitfully, insidiously:in gratiam rediit cum illo,
Cic. Rab. Post. 12, 33:me insidiosissime tractavit,
id. Q. Fr. 1, 3, 8. -
20 manticulor
mantĭcŭlor, 1, v. dep. [manticula; lit., to be busied with purses; hence], to steal (ante- and post-class.):II.cum utrem ventosissimum manticularentur,
App. Mag. 55, p. 309, 36.—Transf., to act slyly, go cunningly to work: manticularum usus pauperibus in nummis recondendis etiam nostro saeculo fuit. Unde manticulari dicebantur, qui furandi gratiā manticulos attrectabant. Inde poëtae pro dolose quid agendo usi sunt eo verbo, etc., Pac. ap. Fest. p. 133 Müll. (Trag. Rel. v. 376 Rib.).
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Cunningly — Cun ning*ly (k?n n?ng l?), adv. In a cunning manner; with cunning. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
cunningly — adverb 1. in an attractive manner how cunningly the olive green dress with its underskirt of rose brocade fitted her perfect figure • Syn: ↑cutely • Derived from adjective: ↑cute (for: ↑cutely), ↑cunning … Useful english dictionary
cunningly — adv. Cunningly is used with these verbs: ↑conceal, ↑disguise … Collocations dictionary
cunningly — cunning ► ADJECTIVE 1) skilled in achieving one s ends by deceit or evasion. 2) ingenious. 3) N. Amer. attractive; charming. ► NOUN 1) craftiness. 2) ingenuity. DERIVATIVES … English terms dictionary
cunningly — adverb see cunning I … New Collegiate Dictionary
cunningly — See cunning. * * * … Universalium
cunningly — adverb With cunning, cleverly … Wiktionary
cunningly — adv. shrewdly, slyly; charmingly … English contemporary dictionary
cunningly — cun·ning·ly … English syllables
cunningly — See: cunning … English dictionary
cunning — cunningly, adv. cunningness, n. /kun ing/, n. 1. skill employed in a shrewd or sly manner, as in deceiving; craftiness; guile. 2. adeptness in performance; dexterity: The weaver s hand lost its cunning. adj. 3. showing or made with ingenuity. 4.… … Universalium