Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

insensible

  • 1 duro

    dūro, āvi, ātum, 1, v. a. and n. [durus], to make hard, to harden (mostly ante-class. and post-Aug.; not in Cic.).
    I.
    Lit.
    (α).
    Act.:

    quae nobis durata ac spissa videntur, Haec, etc.,

    Lucr. 2, 444; so in the part. perf.:

    coria (with condurare ferrum),

    id. 6, 970; cf.

    cutis,

    Ov. M. 4, 577:

    caementa calce (opp. interlita luto),

    Liv. 21, 11:

    ova in aqua,

    Plin. 29, 3, 11, § 45:

    pontus frigore,

    Ov. P. 4, 9, 85:

    nives solo,

    Hor. C. 3, 24, 39:

    aqua salibus,

    i. e. strongly saturated, Col. 7, 4 fin., v. durus, I.:

    ungulas (mularum),

    id. 6, 37, 11:

    ferrum ictibus,

    Plin. 34, 15, 43, § 149:

    guttas in grana,

    id. 12, 19, 42, § 94:

    uvam fumo,

    i. e. to dry, preserve, Hor. S. 2, 4, 72.—In medic. lang.: corpus, i. e. to bind, make costive, opp. mollire, Cels. 2, 14; cf. id. 2, 33 fin. —In fullers' lang., to harden, stiffen or full cloth: Art. Non queo durare. Par. Si non didicisti fulloniam, non mirandumst, Plaut. As. 5, 2, 57 (with a punning reference to the meaning II. A. 2.).—
    (β).
    Neutr.:

    tum durare solum et discludere Nerea ponto Coeperit, i. q. durescere,

    Verg. E. 6, 35; so,

    vino minime durante, uva maxime,

    Plin. 14, 3, 4, § 37.—
    II.
    Trop.
    A.
    (Acc. to durus, II. A. 2.).
    1.
    Act., to harden with use or labor, etc.; to make hardy or callous, to inure (class.):

    opere in duro membra manusque,

    Lucr. 5, 1359; cf.:

    membra animumque,

    Hor. S. 1, 4, 119:

    umeros ad vulnera,

    Verg. G. 3, 257: hoc se labore durant homines adolescentes, * Caes. B. G. 6, 28, 3; cf.:

    exercitum crebris expeditionibus, patientiaque periculorum,

    Vell. 2, 78, 2:

    cor,

    Plaut. Ps. 1, 3, 6; cf.

    mentem,

    Tac. A. 3, 15 al.:

    ab duratis usu armorum pulsi,

    Liv. 7, 29; so in the part., id. 23, 18; 30, 28:

    durati bellis,

    id. 42, 52:

    vitia durantur,

    grow inveterate, Quint. 1, 1, 37.—
    2.
    Neutr. (so most freq.), to be hardened, inured to troubles, i. e. to be patient, to wait, persevere; to endure, hold out:

    durare nequeo in aedibus,

    Plaut. Am. 3, 2, 1; cf. id. Men. 5, 2, 31; Ter. Ad. 4, 2, 15; Liv. 5, 2, 7; 38, 7 fin.; Quint. 11, 3, 23; Verg. A. 9, 604; Hor. Ep. 1, 1, 82 al.; cf. impers., Liv. 10, 46:

    durate et vosmet rebus servate secundis,

    Verg. A. 1, 207; cf. Suet. Calig. 45; Auct. ap. Quint. 9, 2, 91; Ov. Am. 3, 11, 27 al.:

    nequeo durare, quin, etc.,

    Plaut. Curc. 1, 3, 22:

    durare nequeo quin intro eam,

    id. Mil. 4, 6, 34; Suet. Claud. 26.—
    (β).
    With acc., to bear, endure ( poet. and in post-Aug. prose):

    patior quemvis durare laborem,

    Verg. A. 8, 577:

    quascumque vias,

    Stat. S. 5, 2, 153;

    and of inanimate subjects: sine funibus Vix durare carinae Possunt imperiosius Aequor,

    Hor. C. 1, 14, 7; cf.:

    (vitis genus) quod siccitatem durat et ventos,

    Pall. Febr. 9, 1.—
    (γ).
    With inf.:

    non quis parumper durare opperier,

    Plaut. Truc. 2, 3, 5.—
    b.
    In gen., to hold out, to continue in existence, to last, remain (very freq.): Ar. Ubi illaec (talenta) quae dedi ante? Cl. Abusa. Num si ea durarent mihi, [p. 621] etc., Plaut. As. 1, 3, 44:

    uti quam diutissime durent oleae,

    Cato R. R. 58; 104; Varr. R. R. 1, 59, 3:

    omnem durare per aevom,

    Lucr. 3, 605; cf. id. 3, 812; Verg. G. 2, 100; Suet. Calig. 6 al.:

    neque post mortem durare videtur (corpus),

    Lucr. 3, 339; cf. ib. 561:

    ad posteros virtus durabit,

    Quint. 3, 1, 21; cf. id. 1, 11, 18; 3, 1, 9; 5, 11, 41:

    maneat quaeso duretque gentibus, si non amor nostri, at certe odium sui,

    Tac. G. 33:

    durante originis vi,

    id. Agr. 11; cf. Petr. 96, 3:

    durante bello,

    Tac. A. 14, 39; so with adhuc, Suet. Gramm. 24; cf.:

    munera, quibus donatus est, durant, ostendunturque adhuc Bais,

    are still in existence, id. Tib. 6 et saep.—With inf.:

    ut vivere durent,

    Luc. 4, 519; so Sil. 10, 653; 11, 75; Petr. 41, 2.—In Tacitus sometimes of persons, for vivere, to live:

    narratum ab iis, qui nostram ad juventam duraverunt,

    Tac. A. 3, 16; id. Or. 17; id. Agr. 44. And once in the same author (acc. to the better reading) of extension in space: durant colles (= continuantur, ultra porriguntur; French, s'y prolongent), extend continuously to the frontier, Germ. 30.—
    B.
    (Acc. to durus, II. B.)
    1.
    Act., to render hard, callous, insensible; to dull, to blunt (rare and perh. not ante-Aug.):

    aerea dehinc ferro (Juppiter) duravit saecula,

    Hor. Epod. 16, 65:

    ad plagas durari,

    Quint. 1, 3, 14 (cf. §

    12: quae in pravam induruerunt): ad omne facinus durato,

    Tac. H. 4, 59.—Of the affections, Vulg. Job, 39, 16.— Pass.:

    linguae vitia, inemendabili in posterum pravitate durantur,

    to become confirmed, incurable, Quint. 1, 1, 37.—
    2.
    Neutr., to be hard, stern, callous, insensible (rare and not ante-Aug.):

    ut non durat (pater) ultra poenam abdicationis,

    Quint. 9, 2, 88:

    in nullius umquam suorum necem duravit,

    Tac. A. 1, 6; Petr. 105 fin.; cf.:

    usque ad caedem ejus duratura filii odia,

    Tac. A. 14, 1 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > duro

  • 2 insensibilia

    I.
    Pass.:

    morbus,

    Ser. Samm. 3, 2. — As subst.: insensĭbĭlĭa, ium, n., things of no account, Lact. 2, 2, 17; 2, 5, 1.—
    (β).
    Things imperceptible, Apul. Asclep. 19, p. 87. —
    B.
    Trop., incomprehensible:

    inenarrabile esse ait, et propemodum insensibile,

    Gell. 17, 10, 17.—
    II.
    Act., that cannot feel, insensible, senseless:

    simulacra,

    Lact. 6, 13 fin.:

    deus,

    id. 7, 3, 7; 4, 1, 2 al.— Adv.: insensĭbĭlĭter, insensibly, Cassiod.

    Lewis & Short latin dictionary > insensibilia

  • 3 insensibilis

    I.
    Pass.:

    morbus,

    Ser. Samm. 3, 2. — As subst.: insensĭbĭlĭa, ium, n., things of no account, Lact. 2, 2, 17; 2, 5, 1.—
    (β).
    Things imperceptible, Apul. Asclep. 19, p. 87. —
    B.
    Trop., incomprehensible:

    inenarrabile esse ait, et propemodum insensibile,

    Gell. 17, 10, 17.—
    II.
    Act., that cannot feel, insensible, senseless:

    simulacra,

    Lact. 6, 13 fin.:

    deus,

    id. 7, 3, 7; 4, 1, 2 al.— Adv.: insensĭbĭlĭter, insensibly, Cassiod.

    Lewis & Short latin dictionary > insensibilis

  • 4 insensibiliter

    I.
    Pass.:

    morbus,

    Ser. Samm. 3, 2. — As subst.: insensĭbĭlĭa, ium, n., things of no account, Lact. 2, 2, 17; 2, 5, 1.—
    (β).
    Things imperceptible, Apul. Asclep. 19, p. 87. —
    B.
    Trop., incomprehensible:

    inenarrabile esse ait, et propemodum insensibile,

    Gell. 17, 10, 17.—
    II.
    Act., that cannot feel, insensible, senseless:

    simulacra,

    Lact. 6, 13 fin.:

    deus,

    id. 7, 3, 7; 4, 1, 2 al.— Adv.: insensĭbĭlĭter, insensibly, Cassiod.

    Lewis & Short latin dictionary > insensibiliter

  • 5 brūtus

        brūtus adj.    [2 GAR-], heavy, inert, immovable: tellus, H.—Dull, insensible, irrational, Her.
    * * *
    I
    bruta, brutum ADJ
    heavy, unwieldy, inert; dull, stupid, brute; irrational, insensitive, brutish
    II
    Brutus, Roman cognomen

    L. Junius Brutus -- first consul; M. J. = assassin

    Latin-English dictionary > brūtus

  • 6 con - callēscō

        con - callēscō calluī, ere    [calleo], to grow hard: manus opere... animus usu.—Fig., to become insensible: locus animi concalluit.

    Latin-English dictionary > con - callēscō

  • 7 dūrō

        dūrō āvī ātus, āre    [durus].    I. Trans, to make hard, harden, solidify: fumo uvam, dry, H.: calor durat (terram), V.: caementa calce durata, L.: solo nives, H.: undam in glaciem, Tb.—Fig., to harden with use, make hardy, inure: membra animumque, H.: umeros ad volnera, V.: hoc se labore, Cs.: adversus mala duratus, L.— To render hard, make insensible, dull, blunt: ferro (Iuppiter) duravit saecula, H. — To bear, endure, resist: laborem, V.: Vix durare carinae Possunt Aequor, H. —    II. Intrans, to grow hard: Tum durare solum Coeperit, V.— To be inured, be patient, wait, persevere, endure, hold out: hic, T.: in labore sub pellibus, L.: Durate et vosmet servate, V. — Pass impers.: nec durari extra tecta poterat, L. — To hold out, continue, last, remain: totidem per annos, V.: duret gentibus odium sui, Ta.: durante originis vi, Ta.: eadem horam durare probantes, H.: durando saecula vincit, V.: in hanc saeculi lucem, to survive, Ta.: durant colles, i. e. extend, Ta.
    * * *
    durare, duravi, duratus V
    harden, make hard; become hard/stern; bear, last, remain, continue; endure

    Latin-English dictionary > dūrō

  • 8 dūrus

        dūrus adj.    with comp. and sup, hard (to the touch): silex, V.: ferrum, H.: bipennes, H.: cutis, O.: corpus, impenetrable, O.: dumeta, i. e. rough, O.: gallina, tough, H.—As subst n.: nil extra est in nuce duri, no shell, H.—Hard, harsh, of a taste: sapor Bacchi, V. — Of a sound, C. — Fig., rough, rude, uncultivated: oratione et moribus: poëta durissimus: durior ad haec studia: virtus, Ta.: gens duro robore nata, V.: componere versūs, H. — Hardy, vigorous, rough: Spartiatae: in armis genus, L.: vindemiator, H.: ilia messorum, H.: iuvenci, O. — Harsh, rough, stern, unyielding, unfeeling, pitiless, insensible, obstinate: pater, T.: se durum agrestemque praebere: durior Diogenes: iudex durior: duri hominis vel potius vix hominis videtur: nos dura aetas, H.: ōs, shameless, impudent, T.: ore durissimo esse: ferrum, cruel, V.: aures, V.: flectere (me) Mollibus Iam durum imperiis, H.—Of things, hard, severe, toilsome, oppressive, distressing, burdensome, adverse: provincia, T.: fortuna: hiemps: venatus, O.: durissimo tempore anni, inclement, Cs.: valetudo, H.: dolores, V.: iter, V.: proelia, V.: Durum: sed levius fit patientiā, etc., H.: hi, si quid erat durius, concurrebant, a difficulty, Cs.: si nihil esset durius, Cs.— Plur n. as subst, hardships, difficulties: Siccis omnia dura deus proposuit, H.: multa, V.: ego dura tuli, O.
    * * *
    dura -um, durior -or -us, durissimus -a -um ADJ
    hard, stern; harsh, rough, vigorous; cruel, unfeeling, inflexible; durable

    Latin-English dictionary > dūrus

  • 9 lentus

        lentus adj. with comp. and sup.    [cf. lenis], pliant, flexible, tough, tenacious, sticky, viscous: viburna, V.: flagellum, Ph.: pituita, H.: Lentior salicis virgis, O.: gluten visco lentius, V.: Lentis adhaerens bracchiis, tenacious, H.: prensare manu lentissima bracchia, senseless, H.— At rest, slow, sluggish, immovable: in umbrā, V.: in lento luctantur marmore tonsae, motionless, V.: asinus, Ph.: remedia, Cu.: fori harena, Iu.—Fig., delayed, lingering, slow: funus matris, Iu.: Spes, O.: uteri pondera, Pr.: amor, H.: in dicendo, drawling: ira deorum, Iu.: risus, indifferent, H.: lentos Pone fastūs, reluctant, O.: infitiatores, backward: negotium, tedious: ubi lentus abes? where do you loiter? O.— Easy, calm, indifferent, unconcerned, phlegmatic: genus ridiculi patientis ac lenti: spectotor, H.: lentissima Pectora, insensible (to love), O.: in dolore suo, Ta.
    * * *
    lenta -um, lentior -or -us, lentissimus -a -um ADJ
    clinging, tough; slow, sluggish, lazy, procrastinating; easy, pliant

    Latin-English dictionary > lentus

  • 10 ob-dūrēscō

        ob-dūrēscō ruī, —, ere,     to grow hard: Gorgonis voltu, i. e. to be petrified, Pr.—To become hardened, grow insensible, be obdurate: usu obduruerat civitatis patientia: animus ad dolorem: quorum (amicorum) alii obduruerunt.

    Latin-English dictionary > ob-dūrēscō

  • 11 (ob-torpēscō)

       (ob-torpēscō) puī, —, ere,     inch, to grow stiff, be benumbed, become insensible, lose feeling.—Only perf: si manus prae metu obtorpuerit, L.—Fig.: subactus miseriis obtorpui: circumfuso undique pavore, ita obtorpuit, ut, etc., L.

    Latin-English dictionary > (ob-torpēscō)

  • 12 obtūsus or obtūnsus

        obtūsus or obtūnsus adj. with comp.    [P. of obtundo], blunt, dull, obtuse: vomer, V.—Fig., blunt, dull, weak, faint: cui (animo) obtusior sit acies: obtunsa pectora, insensible, V.: ne obtunsior usus Sit genitali arvo, too enfeebled, V.: vigor animi, L.: quo quid dici potest obtusius? more stupid.

    Latin-English dictionary > obtūsus or obtūnsus

  • 13 occallēscō

        occallēscō luī, ere, inch.    [ob+callesco, calleo], to grow callous, harden: Os sensi occallescere rostro, i. e. thicken to a snout, O.—Fig., to grow insensible.
    * * *
    occallescere, occallui, - V
    become callous; acquire a thick skin

    Latin-English dictionary > occallēscō

  • 14 sōpiō

        sōpiō īvī, ītus, īre    [SOP-], to deprive of sense, make unconscious, stun, put to sleep, lull: sonitus procellae magnam partem hominum sopivit, L.: herbis draconem, O.: sopito corpore vigilare: Sopitus venis et inexperrectus, O.: sensūs, V.: sopitae quietis tempus, of deep sleep, L.— To make unconscious, stun, stupefy: alios vino oneratos sopiunt, L.: inpactus ita est saxo, ut sopiretur, L.—Fig., to lull, lay at rest, calm, settle, still, quiet, render inactive: sopitos suscitat ignīs, V.: sopita virtus, lulled to sleep.
    * * *
    I
    penis; (perhaps rude)
    II
    sopire, sopivi, sopitus V
    cause to sleep, render insensible by a blow or sudden shock

    Latin-English dictionary > sōpiō

  • 15 stolidus

        stolidus adj. with comp. and sup.    [1 STAR-], slow, dull, obtuse, coarse, uncultivated, rude, stupid, stolid: genus, Enn. ap. C.: Vix tandem sensi stolidus, T.: Indocti stolidique, H.: Lentulus perincertum stolidior an vanior, S.: dux ipse inter stolidissimos, L.: aures (Midae), O.: vires, L.: superbia, L.
    * * *
    stolida -um, stolidior -or -us, stolidissimus -a -um ADJ
    dull, stupid, insensible; brutish; inert (things)

    Latin-English dictionary > stolidus

  • 16 surdus

        surdus adj.    with comp, deaf: si surdus sit, varietates vocum noscere possit?: quam mihi nunc surdo narret fabulam, how deaf I am to his talk, T.: Non canimus surdis, are not preaching to the wind, V.: vana surdis auribus canere, L.: narrare asello Fabellam surdo, H.—Wilfully deaf, not listening, heedless, inattentive, regardless, insensible, inexorable, averse, reluctant: orando surdas iam aurīs reddideras mihi, T.: ad id aures, L.: non surdus iudex: ad mea munera, O.: ad omnia solacia aures, L.: mens, O.: scopulis surdior, H.: Non saxa surdiora navitis, H.—Not understanding, dull, inappreciative: in horum sermone: undae, O.—Unheard, noiseless, silent, still, mute, dumb: bucina, Iu.: Non erit officii gratia surda tui, unsung, O.: quos diri conscia facti mens surdo verbere caedit, secret, Iu.
    * * *
    surda, surdum ADJ
    deaf, unresponsive to what is said; falling on deaf ears; muffled, muted

    Latin-English dictionary > surdus

  • 17 callisco

    calliscere, callisci, - V INTRANS
    grow insensitive; become dull/insensible (L+S)

    Latin-English dictionary > callisco

  • 18 concallesco

    concallescere, concallui, - V INTRANS
    grow/become hard/hardened/callous/insensitive/shrewd/insensible/dull/obtuse

    Latin-English dictionary > concallesco

  • 19 impassibilis

    impassibile, impassibilior -or -us, mpassibilissimus -a -um ADJ
    passionless; incapable of passion/suffering; insensible

    Latin-English dictionary > impassibilis

  • 20 inpassibilis

    inpassibilis, inpassibile ADJ
    passionless; incapable of passion/suffering; insensible

    Latin-English dictionary > inpassibilis

См. также в других словарях:

  • insensible — [ ɛ̃sɑ̃sibl ] adj. • 1223; lat. insensibilis I ♦ Qui ne sent pas, ne ressent rien. 1 ♦ Vx ou littér. Qui n a pas de sensibilité physique. ⇒ inanimé, 2. mort. « Sur la pierre insensible où mes pleurs ont coulé » (M. J. Chénier). 2 ♦ Qui n éprouve… …   Encyclopédie Universelle

  • insensible — Insensible. adj. de tout genre. Qui ne sent point, qui n est point touché de l impression que l objet doit faire sur les sens ou sur l ame. On dit que les ladres sont insensibles. le froid engourdit les parties & les rend insensibles. il souffre… …   Dictionnaire de l'Académie française

  • Insensible — In*sen si*ble, a. [L. insensibilis: cf. F. insensible. See {In } not, and {Sensible}.] [1913 Webster] 1. Destitute of the power of feeling or perceiving; wanting bodily sensibility; unconscious. Milton. [1913 Webster] 2. Not susceptible of… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • insensible — 1 Insensible, insensitive, impassible, anesthetic mean unresponsive to stimuli or to external influences. Insensible usually implies total unresponsiveness, and therefore unawareness or unconsciousness such as may result from blunted powers of… …   New Dictionary of Synonyms

  • insensible — adjetivo 1. Que no puede percibir sensaciones físicas o afectivas: Soy insensible a l calor. Es insensible a l problema de los refugiados …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • insensible — ► ADJECTIVE 1) without one s mental faculties; unconscious. 2) numb; without feeling. 3) (insensible of/to) unaware of; indifferent to. 4) too small or gradual to be perceived. DERIVATIVES insensibly adverb insensibility …   English terms dictionary

  • insensible — 1. relativo a una persona que está inconsciente por cualquier causa. 2. relativo a una persona desprovista de percepciones sensitivas normales. Diccionario Mosby Medicina, Enfermería y Ciencias de la Salud, Ediciones Hancourt, S.A. 1999 …   Diccionario médico

  • insensible — I adjective apathetic, benumbed, bewildered, blind, callous, clueless, comatose, dazed, deaf, deprived of sensation, dormant, drugged, dull, emotionless, exanimate, frigid, heedless, ignorant, imperceptive, impercipient, inanimate, incapable of… …   Law dictionary

  • insensible — (adj.) c.1400, lacking the power to feel with the senses, from L. insensibilis that cannot be felt, from in not (see IN (Cf. in ) (1)) + sensibilis (see SENSIBLE (Cf. sensible)). Also sometimes in M.E. incapable of being felt or perceived by the… …   Etymology dictionary

  • insensible — Insensible, Sensu cassus, Sensus expers …   Thresor de la langue françoyse

  • insensible — (Del lat. insensibĭlis). 1. adj. Que carece de sensibilidad. 2. Privado de sentido por dolencia, accidente u otra causa. 3. Que no puede sentir o percibir. 4. Que no siente las cosas que causan dolor y pena o mueven a lástima …   Diccionario de la lengua española

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»