-
1 astūtus
astūtus adj. with comp. [astus], wary, shrewd, sagacious, expert: ratio: me astutiorem fingere.— Crafty, cunning, sly, artful: homo: volpes, H.: gens, Ta.* * *astuta -um, astutior -or -us, astutissimus -a -um ADJclever, astute, sly, cunning; expert -
2 callidus
callidus adj. with comp. and sup. [calleo], practised, shrewd, expert, experienced, adroit, skilful, ingenious, prudent, dexterous: agitator: naturā nihil callidius: Stamina suspendit callida (i. e. callide), O.: Callidus huic signo ponebam milia centum, a connoisseur, H.: veterum iudex, H.: callidus Condere furto, H.: foramina callidissimo artificio fabricari: inventum, N.: iunctura, H.— Crafty, cunning, artful, sly: ostendi quam sis callidus, T.: in isto artificio callidior: gens non astuta nec callida, Ta.: ad fraudem: auceps, O.: consilium, T.: ius: liberalitas, calculating, N.: malitia inimici, L.: iuris interpretatio, subtle.* * *callida -um, callidior -or -us, callidissimus -a -um ADJcrafty, sly, cunning; wise, expert, skillful, clever, experienced, ingenious -
3 vafer
-
4 argūtus
argūtus adj. with comp. and sup. [P. of arguo], active, quick, expressive, lively: manus: oculi: caput (of a horse), graceful, V. — To the hearing, piercing, sharp, shrill (poet.): hirundo, chirping, V.: ilex, rustling, V.: nemus, echoing with song, V.: Neaera, melodious, H.: serra, grating, V.: pecten, rattling, V. — Of style, explicit, detailed: litterae. — Of omens, distinct, clear, striking: argutissima exta: omen, Pr.—Sagacious, acute, witty, bright: in sententiis argutior: poema argutius: acumen, H.—Cunning, sly, artful: calo, H.* * *arguta -um, argutior -or -us, argutissimus -a -um ADJmelodious, clear (sounds), ringing; eloquent; wise, witty, cunning; talkative -
5 aucupium
aucupium ī, n [auceps], bird-catching, fowling: hoc novomst aucupium, a new kind of fowling, T.: aucupia omne genus, game-birds, Ct.— Fig.: delectationis: verborum, a quibbling.* * *bird-catching, fowling; taking (bee swarm); game/wild fowl; sly angling for -
6 cautus
cautus adj. with comp. and sup. [P. of caveo], careful, circumspect, wary, cautious, provident: cautus est, ubi nihil opust, T.: in periculis: in verbis serendis, H.: lupus, sly, H.: monuerunt, ut cautior esset: ad praesentius malum cautiores, L.: adversus fraudem, L.: erga bona sua, Cu.: cautum dignos adsumere, H.: consilia cautiora: manus, O.: cautissima senectus, Ta.—Safe, secure: nummos, H.: quo mulieri esset res cautior, curavit ut, etc., made more secure.* * *cauta -um, cautior -or -us, cautissimus -a -um ADJcautious/careful; circumspect, prudent; wary, on guard; safe/secure; made safe -
7 sub-dolus
sub-dolus adj., crafty, cunning, sly, subtle, deceptive, deceitful: animus, S.: oratio, Cs.: lingua, O.: loci forma, Ta. -
8 versūtiloquus
versūtiloquus adj. [versutus+4 LAC-], crafty-speaking, sly: militiae. -
9 versūtus (vors-)
versūtus (vors-) adj. with comp. and sup. [VERT-], adroit, dexterous, shrewd, clever, ingenious: versutos eos appello, quorum celeriter mens versatur: animus: versutissimus Lysander.— Cunning, crafty, wily, sly, deceitful: homo: acutus, versutus, veterator: propago, O. -
10 veterātor
veterātor ōris, m [vetero, to make old, from vetus], one wedded to routine, a commonplace orator: veterator habitus: in causis privatis satis veterator.—A crafty fellow, old fox, sly-boots: quid hic volt veterator sibi? T.: callidus ac veterator esse volt.* * *old hand (often derogatory); experienced practioner; experienced slave -
11 veterātōrius
veterātōrius adj. [veterator], crafty, cunning, sly: ab isto nihil veteratorium exspectare.* * *veteratoria, veteratorium ADJadoit, wily, cunning, crafty; (acquired); bearing mark of practice/experience -
12 callidulus
callidula, callidulum ADJlittle cunning/sly/crafty -
13 carissus
carissa, carissum ADJartful, sly, cunning, crafty -
14 carisus
carisa, carisum ADJartful, sly, cunning, crafty -
15 subdolus
subdola, subdolum ADJsly, deceitful, treacherous -
16 callidus
clever, dextrous, experienced, skilful / cunning, sly. -
17 dolosus
crafty, cunning, sly, deceitful. -
18 anguilla
anguilla, ae, f. dim. [anguis, Varr. L. L. 5, § 77 Müll.; but it may be directly con. with Gr. enchelus; v. anguis], an eel.I.Lit.: Muraena anguilla, Linn.; Plin. 9, 21, 38, § 74 al.; Juv. 5, 103.—II.Trop.: anguilla est, elabitur, he is an eel; he slips away, is a slippery fellow, prov. of a sly man, Plaut. Ps. 2, 4, 56.—III.The hard skin of an eel, used as a whip in schools, Verr. ap. Plin. 9, 23, 39; Isid. Orig. 5, 27. -
19 arguo
argŭo, ŭi, ūtum (ŭĭtum, hence arguiturus, Sall. Fragm. ap. Prisc. p. 882 P.), 3, v. a. [cf. argês, white; argos, bright; Sanscr. árgunas, bright; ragatas, white; and rag, to shine (v. argentum and argilla); after the same analogy we have clarus, bright; and claro, to make bright, to make evident; and the Engl. clear, adj., and to clear = to make clear; v. Curt. p. 171].I.A.. In gen., to make clear, to show, prove, make known, declare, assert, mênuein:B.arguo Eam me vidisse intus,
Plaut. Mil. 2, 3, 66:non ex auditu arguo,
id. Bacch. 3, 3, 65:M. Valerius Laevinus... speculatores, non legatos, venisse arguebat,
Liv. 30, 23:degeneres animos timor arguit,
Verg. A. 4, 13:amantem et languor et silentium Arguit,
Hor. Epod. 11, 9; id. C. 1, 13, 7.— Pass., in a mid. signif.:apparet virtus arguiturque malis,
makes itself known, Ov. Tr. 4, 3, 80:laudibus arguitur vini vinosus Homerus,
betrays himself, Hor. Ep. 1, 19, 6.—Esp.a.With aliquem, to attempt to show something, in one's case, against him, to accuse, reprove, censure, charge with: Indicāsse est detulisse;b.arguisse accusāsse et convicisse,
Dig. 50, 16, 197 (cf. Fest. p. 22: Argutum iri in discrimen vocari): tu delinquis, ego arguar pro malefactis? Enn. (as transl. of Eurip. Iphig. Aul. 384: Eit egô dikên dô sôn kakôn ho mê sphaleis) ap. Rufin. §37: servos ipsos neque accuso neque arguo neque purgo,
Cic. Rosc. Am. 41, 120:Pergin, sceleste, intendere hanc arguere?
Plaut. Mil. 2, 4, 27; 2, 2, 32:hae tabellae te arguunt,
id. Bacch. 4, 6, 10:an hunc porro tactum sapor arguet oris?
Lucr. 4, 487:quod adjeci, non ut arguerem, sed ne arguerer,
Vell. 2, 53, 4:coram aliquem arguere,
Liv. 43, 5:apud praefectum,
Tac. A. 14, 41:(Deus) arguit te heri,
Vulg. Gen. 31, 42; ib. Lev. 19, 17; ib. 2 Tim. 4, 2; ib. Apoc. 3, 19 al.—With the cause of complaint in the gen.; abl. with or without de; with in with abl.; with acc.; with a clause as object; or with ut (cf. Ramsh. p. 326; Zumpt, § 446).(α).With gen.:(β).malorum facinorum,
Plaut. Ps. 2, 4, 56 (cf. infra, argutus, B. 2.):aliquem probri, Stupri, dedecoris,
id. Am. 3, 2, 2:viros mortuos summi sceleris,
Cic. Rab. Perd. 9, 26:aliquem tanti facinoris,
id. Cael. 1:criminis,
Tac. H. 1, 48:furti me arguent,
Vulg. Gen. 30, 33; ib. Eccl. 11, 8:repetundarum,
Tac. A. 3, 33:occupandae rei publicae,
id. ib. 6, 10:neglegentiae,
Suet. Caes. 53:noxae,
id. Aug. 67:veneni in se comparati,
id. Tib. 49:socordiae,
id. Claud. 3:mendacii,
id. Oth. 10:timoris,
Verg. A. 11, 384:sceleris arguemur,
Vulg. 4 Reg. 7, 9; ib. Act. 19, 40 al.—With abl.:(γ).te hoc crimine non arguo,
Cic. Verr. 2, 5, 18; Nep. Paus. 3 fin. —With de:(δ).de eo crimine, quo de arguatur,
Cic. Inv 2, 11, 37:de quibus quoniam verbo arguit, etc.,
id. Rosc. Am. 29 fin.:Quis arguet me de peccato?
Vulg. Joan. 8, 46; 16, 8.—With in with abl. (eccl. Lat.):(ε).non in sacrificiis tuis arguam te,
Vulg. Psa. 49, 8.—With acc.: quid undas Arguit et liquidam molem camposque natantīs? of what does he impeach the waves? etc., quid being here equivalent to cujus or de quo, Lucr. 6, 405 Munro.—(ζ).With an inf.-clause as object:(η).quae (mulier) me arguit Hanc domo ab se subripuisse,
Plaut. Men. 5, 2, 62; id. Mil. 2, 4, 36:occidisse patrem Sex. Roscius arguitur,
Cic. Rosc. Am. 13, 37:auctor illius injuriae fuisse arguebatur?
id. Verr. 2, 1, 33:qui sibimet vim ferro intulisse arguebatur,
Suet. Claud. 16; id. Ner. 33; id. Galb. 7:me Arguit incepto rerum accessisse labori,
Ov. M. 13, 297; 15, 504.—With ut, as in Gr. hôs (post-Aug. and rare), Suet. Ner. 7:II.hunc ut dominum et tyrannum, illum ut proditorem arguentes,
as being master and tyrant, Just. 22, 3.—Transf. to the thing.1.To accuse, censure, blame:2.ea culpa, quam arguo,
Liv. 1, 28:peccata coram omnibus argue,
Vulg. 1 Tim. 5, 20:tribuni plebis dum arguunt in C. Caesare regni voluntatem,
Vell. 2, 68; Suet. Tit. 5 fin.:taciturnitatem pudoremque quorumdam pro tristitiā et malignitate arguens,
id. Ner. 23; id. Caes. 75:arguebat et perperam editos census,
he accused of giving a false statement of property, census, id. Calig. 38:primusque animalia mensis Arguit imponi,
censured, taught that it was wrong, Ov. M. 15, 73:ut non arguantur opera ejus,
Vulg. Joan. 3, 20.—Trop., to denounce as false:A.quod et ipsum Fenestella arguit,
Suet. Vit. Ter. p. 292 Roth.—With reference to the person, to refute, confute:aliquem,
Suet. Calig. 8.—Hence, argūtus, a, um, P. a.Of physical objects, clear.1.To the sight, bright, glancing, lively:2.manus autem minus arguta, digitis subsequens verba, non exprimens,
not too much in motion, Cic. de Or. 3, 59, 220 (cf. id. Or. 18, 59: nullae argutiae digitorum, and Quint. 11, 3, [p. 160] 119-123):manus inter agendum argutae admodum et gestuosae,
Gell. 1, 5, 2:et oculi nimis arguti, quem ad modum animo affecti sumus, loquuntur,
Cic. Leg. 1, 9, 27:ocelli,
Ov. Am. 3, 3, 9; 3, 2, 83:argutum caput,
a head graceful in motion, Verg. G. 3, 80 (breve, Servius, but this idea is too prosaic): aures breves et argutae, ears that move quickly (not stiff, rigid), Pall. 4, 13, 2:argutā in soleā,
in the neat sandal, Cat. 68, 72.—a.. To the hearing, clear, penetrating, piercing, both of pleasant and disagreeable sounds, clear-sounding, sharp, noisy, rustling, whizzing, rattling, clashing, etc. (mostly poet.): linguae, Naev. ap. Non. p. 9, 24:b.aves,
Prop. 1, 18, 30:hirundo,
chirping, Verg. G. 1, 377:olores,
tuneful, id. E. 9, 36: ilex, murmuring, rustling (as moved by the wind), id. ib. 7, 1:nemus,
id. ib. 8, 22 al.—Hence, a poet. epithet of the musician and poet, clear-sounding, melodious:Neaera,
Hor. C. 3, 14, 21:poëtae,
id. Ep. 2, 2, 90:fama est arguti Nemesis formosa Tibullus,
Mart. 8, 73, 7: forum, full of bustle or din, noisy, Ov. A.A. 1, 80:serra,
grating, Verg. G. 1, 143:pecten,
rattling, id. ib. 1, 294; id. A. 7, 14 (cf. in Gr. kerkis aoidos, Aristoph. Ranae, v. 1316) al.—Hence, of rattling, prating, verbose discourse:sine virtute argutum civem mihi habeam pro preaeficā, etc.,
Plaut. Truc. 2, 6, 14:[Neque mendaciloquom neque adeo argutum magis],
id. Trin. 1, 2, 163 Ritschl.—Trop., of written communications, rattling, wordy, verbose:3. 4. B.obviam mihi litteras quam argutissimas de omnibus rebus crebro mittas,
Cic. Att. 6, 5: vereor, ne tibi nimium arguta haec sedulitas videatur, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 1. — Transf. to omens, clear, distinct, conclusive, clearly indicative, etc.:sunt qui vel argutissima haec exta esse dicant,
Cic. Div. 2, 12 fin.:non tibi candidus argutum sternuit omen Amor?
Prop. 2, 3, 24.—Of mental qualities.1.In a good sense, bright, acute, sagacious, witty:2.quis illo (sc. Catone) acerbior in vituperando? in sententiis argutior?
Cic. Brut. 17, 65:orator,
id. ib. 70, 247:poëma facit ita festivum, ita concinnum, ita elegans, nihil ut fieri possit argutius,
id. Pis. 29; so,dicta argutissima,
id. de Or. 2, 61, 250:sententiae,
id. Opt. Gen. 2:acumen,
Hor. A. P. 364:arguto ficta dolore queri,
dexterously-feigned pain, Prop. 1, 18, 26 al. —In a bad sense, sly, artful, cunning:a.meretrix,
Hor. S. 1, 10, 40: calo. id. Ep. 1, 14, 42:milites,
Veg. Mil. 3, 6.—As a pun: ecquid argutus est? is he cunning? Ch. Malorum facinorum saepissime (i.e. has been accused of), Plaut. Ps. 2, 4, 56 (v. supra, I. B. a.).—Hence, adv.: argūtē (only in the signif. of B.).Subtly, acutely:b.respondere,
Cic. Cael. 8:conicere,
id. Brut. 14, 53:dicere,
id. Or. 28, 98.— Comp.:dicere,
Cic. Brut. 11, 42.— Sup.:de re argutissime disputare,
Cic. de Or. 2, 4, 18.—Craftily:obrepere,
Plaut. Trin. 4, 2, 132; Arn. 5, p. 181. -
20 artifex
artĭfex, fĭcis, m. [ars-facio].I.Subst.A.1.. One that is master in the liberal arts (while opifex is a master in the artes sordidae; cf. ars, I. B. 1.), an artist, artificer:2.illi artifices corporis simulacra ignotis nota faciebant,
Cic. Fam. 5, 12:reponendarum (tegularum) nemo artifex (i. e. architectus) inire rationem potuit,
Liv. 42, 3:in armamentario multis talium operum (sc. tormentorum) artificibus de industriā inclusis,
id. 29, 35:ut aiunt in Graecis artificibus eos auloedos esse, qui citharoedi fieri non potuerint, sic, etc.,
Cic. Mur. 13, 29; cf. Ov. M. 11, 169 al.:artifices scaenici,
Cic. Arch. 5, 10; id. Quinct. 25; Suet. Caes. 84:artifex lignorum,
a carpenter, Vulg. 2 Reg. 5, 11; so,artifex lignarius,
ib. Isa. 44, 13:artifices lapidum,
masons, ib. 2 Reg. 5, 11:artifex aerarius,
a worker in bronze, ib. 3 Reg. 7, 14 (often thus used in Vulg. for opifex).—Also absol.:artifex,
Plaut. Am. prol. 70:multi artifices ex Graeciā venerunt,
Liv. 39, 22; so id. 5, 1; 5, 7; 5, 2; 41, 20; so Vulg. Exod. 36, 4; ib. Isa. 40, 20; ib. Act. 19, 24 et saep.—So of a charioteer, as in Gr. technitês:ne hoc gloriae artificis daretur (auriga standing just before),
Plin. 7, 53, 54, § 186.—Of a physician, Liv. 5, 3. —Of an orator or writer:Graeci dicendi artifices et doctores,
Cic. de Or. 1, 6, 23:cum contra talem artificem (sc. Hortensium oratorem) dicturus essem,
id. Quinct. 24 fin.:politus scriptor atque artifex,
id. Or. 51, 172. —Trop., a master in any thing, in doing any thing, etc.:B.artifices ad corrumpendum judicium,
Cic. Verr. 2, 5, 71:artifex callidus comparandarum voluptatum,
id. Fin. 2, 35, 116:Cotta in ambitione artifex,
Q. Cic. Petit. Cons. 12, 47:serendae in alios invidiae artifex,
Tac. H. 2, 86 al. —A maker, originator, author, contriver:II.si pulcher est hic mundus, si probus ejus artifex, etc.,
Cic. Tim. 2:cujus (civitatis) artifex et conditor (est) Deus,
Vulg. Heb. 11, 10:artifex omnium natura,
Plin. 2, 1, 1, § 3:si indocta consuetudo tam est artifex suavitatis,
id. Or. 48, 161:artificem (sc. malorum) mediis immittam Terea flammis,
Ov. M. 6, 615:vadit ad artificem dirae Polymestora caedis,
id. ib. 13, 551:sceleris infandi artifex,
Sen. Agam. 975.—Ironic.:O artificem probum!
Ter. Phorm. 2, 1, 29.—Also for a sly, cunning contriver, inventor of a thing (cf. ars, II. fin.):et mihi jam multi crudele canebant Artificis scelus,
Verg. A. 2, 125; 11, 407. —Adj.A.Act., skilled in a thing; skilful, practised, ingenious, dexterous:B.Bomilcar et per homines talis negotii artifices itinera explorat,
Sall. J. 35, 5:miles decollandi artifex,
Suet. Calig. 32:artifex faber de silvā,
Vulg. Sap. 13, 11:tam artifices saltationis,
Suet. Tit. 7.—Also of inanimate things:artifices Natura manus admovit,
Ov. M. 15, 218:Tellus artifices ne terat Osca manus,
Prop. 5, 2, 62:artifex, ut ita dicam, stilus,
Cic. Brut. 25, 95:mobilitas ignea artifex ad formanda corpora,
Plin. 6, 30, 35, § 187:vir tam artificis ingenii,
id. 8, 16, 21, § 55 al. — Poet. with inf.:venter, negatas artifex sequi voces,
Pers. prol. 11.—Pass., skilfully prepared or made, artistic, artificial, ingenious:quattuor artifices vivida signa boves,
Prop. 3, 29, 8:tantae tamque artifices argutiae,
Plin. 10, 29, 4, § 85:artifex dimicatio,
id. 8, 40, 61, § 150:motus,
Quint. 9, 4, 8:manus libratur artifici temperamento,
Plin. 12, 25, 54, §115: artifex vultus,
Pers. 5, 40:plaga,
Sol. 35 al. — Poet. of a horse, broken, trained, Ov. A. A. 3, 556.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Sly 3 — Éditeur Sony Computer Entertainment Développeur Sucker Punch Productions Date de sortie … Wikipédia en Français
Sly — Sly, a. [Compar. {Slier}or {Slyer}; superl. {Sliest} or {Slyest}.] [OE. sli, slegh, sleih, Icel. sl?gr, for sl?gr; akin to Sw. slug, Dan. slu, LG. slou, G. schlau; probably to E. slay, v.t.; cf. G. verschlagen sly. See {Slay}, v. t., and cf.… … The Collaborative International Dictionary of English
Sly — is an adjective, meaning one of the following:#Clever in practical matters. #Hiding ones true intentions or goals.Its synonyms are cunning and roguish .Sly is also a proper masculine name, short for Sylvester. It is the name of several famous… … Wikipedia
sly — sly, cunning, crafty, tricky, foxy, insidious, wily, guileful, artful are comparable when they mean having or showing a disposition to attain one s ends by devious or indirect means. Sly implies a lack of candor which shows itself in… … New Dictionary of Synonyms
sly — [ slaı ] adjective 1. ) clever at tricking people or at secretly doing unfair or dishonest things 2. ) a sly smile, look, or remark shows that the person doing it knows something that other people do not know: He made a sly reference to the… … Usage of the words and phrases in modern English
sly — [slaı] adj [Date: 1200 1300; : Old Norse; Origin: slœgr] 1.) someone who is sly cleverly deceives people in order to get what they want = ↑cunning 2.) sly smile/glance/wink etc a smile, look etc that shows you know something secret ▪ He leaned… … Dictionary of contemporary English
sly — c.1200, from O.N. sloegr cunning, crafty, sly, from P.Gmc. *slogis (Cf. Low Ger. slu cunning, sly ), probably from base *slog hit (see SLAY (Cf. slay)), with an original notion of able to hit. Cf. Ger. verschlagen cunning, crafty, sly,… … Etymology dictionary
sly — [slī] adj. slier or slyer, sliest or slyest [ME sley < ON slœgr, clever, cunning, lit., able to strike < base of slā & OE slean, to strike: see SLAY] 1. Dial. skillful or clever 2. skillful at trickery or deceit; crafty; wily 3. showing a… … English World dictionary
SLY — est un groupe de heavy metal japonais créé en 1994, formé d ex membres de groupe populaires, notamment le chanteur Minoru Niihara et le batteur Munetaka Higuchi, alors ex membres du groupe Loudness. Après la séparation de SLY en 1998, ils… … Wikipédia en Français
sly — ► ADJECTIVE (slyer, slyest) 1) having a cunning and deceitful nature. 2) (of a remark, glance, or expression) insinuating. 3) (of an action) surreptitious. ● on the sly Cf. ↑on the sly … English terms dictionary
sly|ly — «SLY lee», adverb. in a sly manner; secretly. Also, slily … Useful english dictionary