-
1 calleo
callĕo, ēre, v. n. and a. [callum].I.Neutr.A.Lit., to be callous, to be thickskinned (rare):B.plagis costae callent,
Plaut. Ps. 1, 2, 4; Caecil. ap. Non. p. 258, 10:callent rure manus,
Auct. Aetn. 260; Plin. 11, 37, 84, § 211.—Trop.* 1.To be hardened, insensible, unfeeling: in illis rebus exercitatus animus callere jam debet atque omnia minoris existimare, Serv. Sulp. ap. Cic. Fam. 4, 5, 2; cf. callisco.—2.To be practised, to be wise by experience, to be skilful, versed in; in a pun on the literal sense A. supra:II.callum aprugnum callere aeque non sinam,
Plaut. Poen. 3, 2, 2; cf. id. ib. v. 1; so id. Pers. 2, 5, 4:omnes homines ad suum quaestum callent,
id. Truc. 5, 40 (cf. id. ib. 2, 4, 62: callidus ad quaestum); Amm. 15, 2, 4: melius quam viri callent mulieres, Att. ap. Non. p. 257, 31 (Trag. Rel. v. 28 Rib.):satin' astu et fallendo callet?
id. ib. p. 258, 6 (Trag. Rel. v. 475 ib.):quod periti sumus in vitā atque usu callemus magis,
id. ib. 258, 5:si in re navali, cujus esset ignarus, offendisset, eo plus in ea, quorum usu calleret, spei nactus,
Liv. 35, 26, 10:cottidiano usu ejus (negotii) callebant,
Val. Max. 8, 12, 1; Plin. 8, 25, 38, § 91; 9, 29, 46, § 86:augurandi studio Galli praeter caeteros callent,
Just. 24, 4, 3: arte, Ser. ap. Non. p. 258, 2; Sol. 8:bellis callere,
by military experience, Sil. 6, 90 sq.: fidibus, App. Flor. n. 18.—Act., to know by experience or practice, to know, have the knowledge of, understand (freq., esp. in the poets;(β).in Cic. very rare): memini et scio et calleo et commemini,
Plaut. Pers. 2, 1, 8; cf. id. ib. 3, 1, 52; id. Poen. 3, 1, 71:cuncta perdocte callet,
id. Most. 1, 3, 122:alicujus sensum,
Ter. Ad. 4, 1, 17: istaec malitiosa non tam calleo, Afran. ap. Non. p. 482, 10 (Com. Rel. v. 124 Rib.):in colubras callet cantiunculam,
Pompon. ib. 482, 9 (Com. Rel. v. 118 ib.):jura,
Cic. Balb. 14, 32; Gell. 16, 10, 3:urbanas rusticasque res pariter,
Liv. 39, 40, 4:artem,
Tac. A. 13, 3:legitimum sonum digitis callemus et aure,
Hor. A. P. 274 al. —With inf. as object: multaque de rerum mixturā dicere callent, * Lucr. 2, 978; Hor. C. 4, 9, 49; Juv. 4, 142; Pers. 5, 105.—(γ).With acc. and inf.: quem Marcellini consiliarium fuisse callebant, Sisenn. ap. Non. p. 258, 8.—(δ).With rel.-clause:quo pacto id fieri soleat, calleo,
Ter. Heaut. 3, 2, 37.—Hence, callens, entis, P. a., acquainted with, versed in, skilful, expert (very rare):qui sunt vaticinandi callentes,
Plin. 21, 31, 105, § 182:utriusque linguae,
Gell. 17, 5, 3:bellandi,
Amm. 16, 12, 32.— -
2 historicus
I.Adj.:II.earum rerum historiam non tam historico quam oratorio genere perscripsit,
Cic. Brut. 83, 286; cf. Plin. Ep. 7, 9, 8:sermo,
Cic. Or. 36, 124:fides,
Ov. Am. 3, 12, 42:nitor,
Quint. 10, 1, 33:prosopopϕae,
id. 3, 8, 53:lingua,
Sen. Q. N. 1, 13 fin.:homines litterati et historici,
versed in history, Cic. Mur. 7, 16: fides, credibility, Aug. Civ. Dei, 15, 9; id. Ep. 143, 12; Vop. Aur. 35.—Subst.: histŏrĭcus, i, m., one versed in history or who makes historical researches; a writer of history, historian:oratores et philosophi et poëtae et historici,
Cic. Top. 20, 78; Quint. 1, 6, 2; 11; 2, 4, 9; 10, 2, 21;12, 11, 17 et saep.: Pelopidas, magis historicis quam vulgo notus,
Nep. Pelop. 1, 1:quis dabit historico, quantum daret acta legenti?
Juv. 7, 104.— Adv.: histŏrĭcē, historically:descriptiones locorum non historice tantum, sed prope poëtice prosequi fas est,
Plin. Ep. 2, 5, 5; Hier. Galat. 10, 9, 10. -
3 calleō
calleō —, —, ēre [callum], to be callous; hence, fig., to be experienced, be skilful, be versed: in ea, quorum usu calleret, L. — To know by experience, be skilled in, have the knowledge of, understand: illius sensum, T.: iura: urbanas rusticasque res pariter, L.: sonum digitis et aure, H.: Duram pauperiem pati, to know how, H.: deprendere, Iu.: quo pacto id fieri soleat calleo, T.* * *callere, callui, - Vbe calloused/hardened; grow hard; be experienced/skilled, understand; know how -
4 doctus
doctus adj. with comp. and sup. [P. of doceo], learned, skilled, versed, experienced, trained, clever: vir: adulescentes doctissimi: abs te abire doctior, T.: ex disciplinā Stoicorum: mulier litteris, S.: fandi doctissima, V.: Docte sermones utriusque linguae, H.: dulcīs modos, H.: sagittas tendere Sericas, H.: tibiis canere, Ta.: ludere doctior, H.: ad malitiam, T.: ad delinquendum doctior, O.— As subst m.: doctus in se semper divitias habet, Ph.: doctorum est ista consuetudo, the learned: docti sumus, a man of culture, H.— Learned, sage, skilful: manus, O.: frontes, i. e. a poet's, H.: voces Pythagoreorum: ora, O.— Taught: doctā prece blandus, i. e. the prescribed form of supplication, H.* * *docta -um, doctior -or -us, doctissimus -a -um ADJlearned, wise; skilled, experienced, expert; trained; clever, cunning, shrewd -
5 exercitātus
exercitātus adj. with comp. and sup. [exercito; freq. of exerceo], well exercised, practised, versed, trained, experienced, disciplined: ad hanc rem, T.: in re militari: superioribus proeliis, Cs.: exercitatiores ad bene promerendum: in re p. quis exercitatior?: in maritimis rebus exercitatissimi. — Troubled, disturbed, worried: curis animus: Syrtes noto, H.* * *exercitata -um, exercitatior -or -us, exercitatissimus -a -um ADJtrained, practiced, skilled; disciplined; troubled -
6 exercitus
exercitus adj. [P. of exerceo], disciplined, experienced, versed: miles: ad omne flagitium, Ta.: consuetudine velare odium, Ta.: militiā, Ta.: eloquentia, of a practised speaker, Ta. — Vexed, harassed: omnibus iniquitatibus. — Vexatious, severe: quid magis exercitum.* * *army, infantry; swarm, flock -
7 gnārus (nārus)
gnārus (nārus) adj. [GNA-], knowing, skilled, practised, expert, versed: rei p.: coniurationis, privy, Ta.: Latinae linguae, L.: gnarum, quibus modis, etc.: satis gnarus, Hannibalem transitūs mercatum, L.: custos, Ta.— Known: id Caesari, Ta.: conspicui eoque gnari, recognized, Ta. -
8 haesitō
haesitō āvī, ātus, āre, freq. [haereo], to stick fast, remain fixed: (eos) haesitantes premere, Cs.: in vadis, L.—Prov.: in eodem luto haesitare, i. e. to be exposed to the same danger, T.—Fig., to hesitate: linguā, stammer.—To be at a loss, hesitate, be irresolute: dubitant, haesitant: haesitans in maiorum institutis, not well versed in: ob eam causam, quod, etc.: inter spem et desperationem, Cu.* * *haesitare, haesitavi, haesitatus Vstick hesitate, be undecided; be stuck -
9 historicus
historicus adj., ἱστορικόσ, of history, historical: genus: sermo: fides, O.: homines, versed in history.—As subst m., a writer of history, historian: oratores et historici: Pelopidas, magis historicis quam volgo notus, N.* * *historica, historicum ADJ -
10 īnstrūctus
īnstrūctus adj. with comp. and sup. [P. of instruo], furnished, provided, supplied: domicilia rebus iis, etc.: instructae ornataeque naves: decem vitiis instructior, H.—Fig., arranged, prepared, ready: in corde consilia, T.: res satis scite instructae: ad dicendum instructissimus. —Instructed, taught, versed: in iure civili: a iure civili, ab historiā instructior.* * *Iinstructa -um, instructior -or -us, instructissimus -a -um ADJequipped, fitted out, prepared; learned, trained, skilled; drawn up/arrangedIIequipment, apparatus -
11 intellegēns
intellegēns entis, adj. [P. of intellego], intelligent, discerning, appreciative: vir: iudicium: dicendi existimator: cuiusvis generis: in hisce rebus, versed.* * *(gen.), intellegentis ADJintelligent; discerning -
12 nōdōsus
nōdōsus adj. [nodus], full of knots, knotty: stipes, O.: lina, nets, O.: vitis, Iu.: cheragra, H.: Cicuta, i. e. versed in legal intricacies, H.* * *nodosa, nodosum ADJtied into many knots, full of knots, knotty -
13 parātus
parātus adj. with comp. and sup. [P. of 1 paro], prepared, ready: loci multā commentatione: ad omne facinus paratissimus: omnia ad bellum, Cs.: id quod parati sunt facere: omnia perpeti, Cs.: in utrumque paratus, Sese versare, etc., V.: vel bello vel paci, L.: ferri acies parata neci, V.: veniae, O.: provincia peccantibus, Ta.— Well prepared, provided, furnished, fitted, equipped, skilled: itane huc paratus advenis? T.: ad quam (causarum operam): quo paratior ad usum forensem esse possim: ad omnem eventum: paratiores ad omnia pericula subeunda, Cs.: in novas res, Ta.: in iure paratissimus, learned: in rebus maritimis, versed: contra fortunam: paratus simulatione, a master in dissimulation, Ta.—As subst n.: parati nil est, nothing is ready, T.: Frui paratis, i. e. contentment, H.* * *parata -um, paratior -or -us, paratissimus -a -um ADJprepared; ready; equipped, provided -
14 prūdēns
prūdēns entis, adj. with comp. and sup. [for providens], foreseeing, foreknowing: quos prudentīs possumus dicere, id est providentīs: satisque prudens oti vitia negotio discuti, aware, Cu.— Knowing, skilled, skilful, experienced, versed, practised: ceterarum rerum: rei militaris, N.: locorum, L.: animus rerum, H.: adulandi gens prudentissima, Iu.: in iure civili: prudens anus Novemdialīs dissipare pulveres, H.— With knowledge, deliberate: quos prudens praetereo, H.: amore ardeo, et prudens sciens, Vivus vidensque pereo, T.: sic ego prudens et sciens ad pestem ante oculos positam sum profectus.— Knowing, wise, discreet, prudent, sagacious, sensible, intelligent, clever, judicious: tribunus plebis: prudentissimus senex: Octavio ingenio prudentior: vir ad consilia: Illa deam longo prudens sermone tenebat, O.: malim videri nimis timidus quam parum prudens, circumspect: prudentissimum (consilium), N.* * *prudentis (gen.), prudentior -or -us, prudentissimus -a -um ADJaware, skilled; sensible, prudent; farseeing; experienced -
15 sciēns
sciēns entis, adj. with comp. and sup. [P. of scio], knowing, understanding, intelligent, acquainted, skilled, versed, expert: Id tibi renuntio, ut sis sciens, T.: quis igitur hoc homine scientior umquam fuit?: venefica Scientior, H.: quae (navis) scientissimo gubernatore utitur: locorum, S.: citharae, H.: vir regendae rei p. scientissimus: flectere equum sciens, H.—With the subj. in place of an adv. with the predic., knowing, knowingly, wittingly, purposely, intentionally: prudens sciens pereo, T.: ut offenderet sciens neminem: habebit igitur te sciente curia senatorem, etc.: me oblinam.* * *scientis (gen.), scientior -or -us, scientissimus -a -um ADJknowing, understanding; skilled, expert -
16 Tanaquil
Tanaquil īlis, f the wife of Tarquinius Priscus, L.: Tanaquil tua (of a woman versed in necromancy), Iu. -
17 versātus
versātus adj. [P. of verso], experienced, skilled, versed: in bello: in rerum p. varietate. -
18 calculator
one versed in/teacher of arithmetic; calculator, bookkeeper, accountant -
19 callens
(gen.), callentis ADJskilled/practiced/versed/expert in (w/GEN) -
20 alienum
ălĭēnus, a, um [2. alius].I.Adj.A.In gen., that belongs to another person, place, object, etc., not one's own, another's, of another, foreign, alien (opp. suus): NEVE. ALIENAM. SEGETEM. PELLEXERIS., Fragm. XII. Tab. ap. Plin. 28, 2, and Serv. ad Verg. E. 8, 99: plus ex alieno jecore sapiunt quam ex suo, Pac. ap. Cic. Div. 1, 57; Plaut. Mil. 2, 2, 111; cf. id. ib. 2, 2, 88, and Lind. ib. 2, 3, 3: quom sciet alienum puerum ( the child of another) tolli pro suo, Ter. Hec. 4, 1, 61:B.in aedīs inruit Alienas,
id. Ad. 1, 2, 9; id. And. 1, 1, 125:alienae partes anni,
Lucr. 1, 182; so Verg. G. 2, 149:pecuniis alienis locupletari,
Cic. Rosc. Am. 47, 137:cura rerum alienarum,
id. Off. 1, 9, 30; 2, 23, 83:alienos mores ad suos referre,
Nep. Epam. 1, 1:in altissimo gradu alienis opibus poni,
Cic. Sest. 20:semper regibus aliena virtus formidolosa est,
Sall. C. 7, 2:amissis bonis alienas opes exspectare,
id. ib. 58. 10 Herz.:aliena mulier,
another man's wife, Cic. Cael. 37:mulier alieni viri sermonibus assuefacta,
of another woman's husband, Liv. 1, 46:virtutem et bonum alienum oderunt,
id. 35, 43:alienis pedibus ambulamus, alienis oculis agnoscimus, alienā memoriā salutamus, alienā operā vivimus,
Plin. 29, 1, 8, § 19:oportet enim omnia aut ad alienum arbitrium aut ad suum facere,
Plin. Ep. 6, 14; so Suet. Claud. 2:alienum cursum alienumque rectorem, velut captā nave, sequi,
Plin. Pan. 82, 3; Tac. A. 15, 1 fin.:pudicitiae neque suae neque alienae pepercit,
Suet. Calig. 36:epistolas orationesque et edicta alieno formabat ingenio,
i. e. caused to be written by another, id. Dom. 20:te conjux aliena capit,
Hor. S. 2, 7, 46; 1, 1, 110; so id. ib. 1, 3, 116:vulnus,
intended for another, Verg. A. 10, 781: aliena [p. 85] cornua, of Actæon transformed into a stag, Ov. M. 3, 139:alieno Marte pugnabant, sc. equites,
i. e. without horses, as footmen, Liv. 3, 62: aes alienum, lit. another's money; hence, in reference to him who has it, a debt; cf. aes. So also:aliena nomina,
debts in others' names, debts contracted by others, Sall. C. 35, 3.—Esp.1.In reference to relationship or friendship, not belonging to one, alien from, not related or allied, not friendly, inimical, strange, Plaut. Capt. 1, 2, 43:2.alienus est ab nostrā familiā,
Ter. Ad. 3, 2, 28; id. Heaut. 5, 4, 6 Ruhnk.:multi ex finibus suis egressi se suaque omnia alienissimis crediderunt,
to utter strangers, Caes. B. G. 6, 31:non alienus sanguine regibus,
Liv. 29, 29; Vell. 2, 76.—Hence alienus and propinquus are antith.,
Cic. Lael. 5, 19:ut neque amicis neque etiam alienioribus desim,
id. Fam. 1, 9 Manut.:ut tuum factum alieni hominis, meum vero conjunctissimi et amicissimi esse videatur,
id. ib. 3, 6.—Trop.: alienum esse in or ab aliquā re, to be a stranger to a thing, i. e. not to be versed in or familiar with, not to understand:3.in physicis Epicurus totus est alienus,
Cic. Fin. 1, 6, 17:homo non alienus a litteris,
not a stranger to, not unversed in, id. Verr. 2, 2, 26.—Foreign to a thing, i. e. not suited to it, unsuitable, incongruous, inadequate, inconsistent, unseasonable, inapposite, different from (opp. aptus); constr. with gen., dat., abl., and ab; cf. Burm. ad Ov. F. 1, 4; Manut. ad Cic. Fam. 9, 14, 5; Spald. ad Quint. 6, 3, 33; Zumpt, Gr. § 384.(α).With gen.:(β).pacis (deorum),
Lucr. 6, 69:salutis,
id. 3, 832:aliarum rerum,
id. 6, 1064:dignitatis alicujus,
Cic. Fin. 1, 4, 11:neque aliena consili (sc. domus D. Bruti),
convenient for consultation, Sall. C. 40, 5 Kritz al.—With dat.:(γ).quod illi causae maxime est alienum,
Cic. Caecin. 9, 24: arti oratoriae, Quint. prooem. 5; 4, 2, 62; Sen. Q. N. 4 praef.—With abl.:(δ).neque hoc dii alienum ducunt majestate suā,
Cic. Div. 1, 38, 83:homine alienissimum,
id. Off. 1, 13, 41:dignitate imperii,
id. Prov. Cons. 8, 18:amicitiā,
id. Fam. 11, 27:existimatione meā,
id. Att. 6, 1:domus magis his aliena malis,
farther from, Hor. S. 1, 9, 50:loco, tempore,
Quint. 6, 3, 33.—With ab:(ε).alienum a vitā meā,
Ter. Ad. 5, 8, 21: a dignitate rei publicae, Tib. Gracch. ap. Gell. 7, 19, 7:a sapiente,
Cic. Ac. 2, 43, 132:a dignitate,
id. Fam. 4, 7:navigationis labor alienus non ab aetate solum nostrā, verum etiam a dignitate,
id. Att. 16, 3.—With inf. or clause as subject:4.nec aptius est quidquam ad opes tuendas quam diligi, nec alienius quam timeri,
Cic. Off. 2, 7, 23:non alienum videtur, quale praemium Miltiadi sit tributum, docere,
Nep. Milt. 6, 1.—Averse, hostile, unfriendly, unfavorable to:5.illum alieno animo a nobis esse res ipsa indicat,
Ter. Ad. 3, 2, 40; Cic. Deiot. 9, 24:a Pyrrho non nimis alienos animos habemus,
id. Lael. 8 fin.:sin a me est alienior,
id. Fam. 2, 17:ex alienissimis amicissimos reddere,
id. ib. 15, 4 al.:Muciani animus nec Vespasiano alienus,
Tac. H. 2, 74.—Rar. transf. to things; as in the histt., alienus locus, a place or ground unfavorable for an engagement, disadvantageous (opp. suus or opportunus; cf.Gron. Obs. 4, 17, 275): alieno loco proelium committunt,
Caes. B. G. 1, 15:alienissimo sibi loco contra opportunissimo hostibus conflixit,
Nep. Them. 4, 5 Brem.—So of time unfitting, inconvenient, unfavorable, Varr. R. R. 3, 16:ad judicium corrumpendum tempus alienum,
Cic. Verr. 1, 5; id. Caecin. 67:vir egregius alienissimo rei publicae tempore exstinctus,
id. Brut. 1; id. Fam. 15, 14.—Of other things: alienum ( dangerous, perilous, hurtful) suis rationibus, Sall. C. 56, 5; Cels. 4, 5.—In medic. lang.a. b.Of the mind, insane, mad (cf. alieno and alienatio):II.Neque solum illis aliena mens erat, qui conscii conjurationis fuerant,
Sall. C. 37, 1 Herz.—Subst.1.ălĭēnus, i, m., a stranger.a.One not belonging to one's house, family, or country:b.apud me cenant alieni novem,
Plaut. Stich. 3, 2, 21:ut non ejectus ad alienos, sed invitatus ad tuos īsse videaris,
Cic. Cat. 1, 9, 23:quas copias proximis suppeditari aequius est, eas transferunt ad alienos,
id. Off. 1, 14: cives potiores quam peregrini, propinqui quam alieni, id. Am. 5, 19:quasi ad alienos durius loquebatur,
Vulg. Gen. 42, 7:a filiis suis an ab alienis?
ib. Matt. 17, 24:cives potiores quam peregrini, propinqui quam alieni,
Cic. Lael. 5:quod alieno testimonium redderem, in eo non fraudabo avum meum,
Vell. 2, 76.—One not related to a person or thing:2.in longinquos, in propinquos, in alienos, in suos irruebat,
Cic. Mil. 28, 76:vel alienissimus rusticae vitae, naturae benignitatem miretur,
Col. 3, 21, 3.—ălĭēnum, i, n., the property of a stranger:a.Haec erunt vilici officia: alieno manum abstineant, etc.,
Cato, R. R. 5, 1:alieno abstinuit,
Suet. Tit. 7:ex alieno largiri,
Cic. Fam. 3, 8, 8; so,de alieno largiri,
Just. 36, 3, 9:alieni appetens, sui profugus,
Sall. C. 5; Liv. 5, 5:in aliena aedificium exstruere,
Cic. Mil. 27, 74 (cf.:in alieno solo aedificare,
Dig. 41, 1, 7).— Plur.,The property of a stranger:b.quid est aliud aliis sua eripere, aliis dare aliena?
Cic. Off. 2, 23; Liv. 30, 30: aliena pervadere, a foreign (in opp. to the Roman) province, Amm. 23, 1.—The affairs or interests of strangers: Men. Chreme, tantumue ab re tuast oti tibi, aliena ut cures, ea, quae nihil ad te attinent. Chrem. Homo sum;c.humani nihil a me alienum puto,
Ter. Heaut. 1, 1, 23:aliena ut melius videant quam sua,
id. ib. 3, 1, 95.—Things strange, foreign, not belonging to the matter in hand:Quod si hominibus bonarum rerum tanta cura esset, quanto studio aliena ac nihil profutura multumque etiam periculosa petunt, etc.,
Sall. J. 1, 5; hence, aliena loqui, to talk strangely, wildly, like a crazy person:Quin etiam, sic me dicunt aliena locutum, Ut foret amenti nomen in ore tuum,
Ov. Tr. 3, 19:interdum in accessione aegros desipere et aliena loqui,
Cels. 3, 18 (v. alieniloquium).► Comp. rare, but sup. very freq.; no adv. in use.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Versed — Versed, a. [Cf. F. vers[ e], L. versatus, p. p. of versari to turn about frequently, to turn over, to be engaged in a thing, passive of versare. See {Versant}, a.] Acquainted or familiar, as the result of experience, study, practice, etc.;… … The Collaborative International Dictionary of English
Versed — Versed, a. [L. versus turned, p. p. vertere. See 1st {Versed}.] (Math.) Turned. [1913 Webster] {Versed sine}. See under {Sine}, and Illust. of {Functions}. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
versed — [və:st US və:rst] adj formal [Date: 1600 1700; : Latin; Origin: versatus, past participle of versari to be active, be busy with , from versare; VERSATILE] be (well) versed in sth to know a lot about a subject, method etc ▪ a woman well versed in… … Dictionary of contemporary English
versed — [ vɜrst ] adjective FORMAL with a lot of knowledge about something: versed in: a professor versed in Latin and Greek … Usage of the words and phrases in modern English
versed — ► ADJECTIVE (versed in) ▪ experienced or skilled in; knowledgeable about. ORIGIN Latin versatus, from versari be engaged in … English terms dictionary
versed — index cognizant, competent, expert, familiar (informed), informed (educated), learned, qualified ( … Law dictionary
versed — (adj.) practiced, c.1600, from pp. of obsolete verse to turn over (a book, subject, etc.) in study or investigation, from M.Fr. verser to turn, revolve as in meditation, from L. versare to busy oneself, lit. to turn to (see VERSUS (Cf. versus)) … Etymology dictionary
versed — *conversant Analogous words: *learned, erudite: informed, acquainted (see INFORM): intimate, *familiar … New Dictionary of Synonyms
versed — [adj] experienced, informed abreast, accomplished, acquainted, au courant*, au fait*, competent, conversant, familiar, in the know*, knowledgeable, learned, practical, practiced, proficient, qualified, savvy, seasoned, skilled, trained, tuned in* … New thesaurus
versed — [vʉrst] adj. [< L versatus, pp. of versari, to be occupied with < versus: see VERSE] acquainted by experience and study; skilled or learned (in a specified subject) … English World dictionary
versed — [[t]vɜ͟ː(r)st[/t]] ADJ GRADED: v link ADJ in n, adv ADJ If you are versed in or well versed in something, you know a lot about it. Page is well versed in many styles of jazz. ...experts more versed in the economics of taxes than the politics of… … English dictionary