Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

deceitful

  • 1 dolōsus

        dolōsus adj.    [dolus], crafty, cunning, deceitful: mulier, H.: gens, O.: consilia: Ferre iugum, H.: taurus (Jupiter in disguise), H.: volpes, Ph.: cinis, treacherous, H.
    * * *
    dolosa, dolosum ADJ
    crafty, cunning; deceitful

    Latin-English dictionary > dolōsus

  • 2 fallāx

        fallāx ācis ( gen plur. fallācum, Ct.), adj. with comp and sup.    [1 FAL-], deceitful, deceptive, fallacious: astrologi: homines: voltus, hypocritical, O.: fallacis imago tauri, O.: herbae: cibi, bait, O.: herba veneni, V.: spes: nocendi ratio: circus, H.: fallacior undis, O.: oculorum fallacissimo sensu iudicare.
    * * *
    fallacis (gen.), fallacior -or -us, fallacissimus -a -um ADJ
    deceitful, treacherous; misleading, deceptive; false, fallacious; spurious

    Latin-English dictionary > fallāx

  • 3 fraudulentus

        fraudulentus adj.    [fraus], cheating, deceitful, fraudulent: Karthaginienses: venditiones.
    * * *
    fraudulenta -um, fraudulentior -or -us, fraudulentissimus -a -um ADJ
    fraudulent, deceitful; dishonest; false

    Latin-English dictionary > fraudulentus

  • 4 īnsidiōsus

        īnsidiōsus adj. with comp.    [insidiae], cunning, deceitful, treacherous, dangerous: leno, H.: quis insidiosior (est)?: sermo.
    * * *
    insidiosa, insidiosum ADJ
    deceitful; insidious, hazardous

    Latin-English dictionary > īnsidiōsus

  • 5 dolosus

    dŏlōsus, a, um, adj. [dolus], crafty, cunning, deceitful (rare, and mostly poet.; for syn. cf.: subdolus, fraudulentus, fallax;

    callidus, astutus, vafer, veterator, etc.): conservus,

    Plaut. Mil. 2, 2, 43:

    fidicina,

    id. Epid. 3, 2, 36:

    mulier,

    Hor. S. 2, 5, 70:

    gens,

    Ov. M. 14, 92:

    vulpes,

    Phaedr. 1, 13, 11 et saep.: consilia, Poët. ap. Cic. Rab. Post. 2, 4:

    artes,

    Ov. M. 15, 473; August. in Ev. Joan. Tract. 116, 5:

    statera,

    false, Vulg. Prov. 20, 23; cf.

    pondera,

    id. Mich. 6, 11.— With inf.:

    amici, Ferre jugum pariter dolosi,

    Hor. C. 1, 35, 28.— Poet.:

    taurus,

    i. e. Jupiter, changed into a bull, Hor. C. 3, 27, 25:

    incedis per ignes Suppositos cineri doloso,

    i. e. deceitful, treacherous, id. ib. 2, 1, 8; cf.

    nummus,

    id. Pers. prol. 12.— Adv.: dŏlōse, craftily, deceitfully (class.), Plaut. Ps. 4, 2, 4; id. Truc. 2, 5, 9; Cic. Off. 3, 15, 61; Vulg. Psa. 5, 10 al.—No Comp. or Sup.

    Lewis & Short latin dictionary > dolosus

  • 6 duplex

        duplex icis (abl. icī; rarely ice, H.), adj.    [duo + PLEC-], twofold, double: murus, Cs.: vallum, Cs.: rates, in double rows, Cs.: dorsum, consisting of two boards, V.: pannus, doubled, H.: ficus, cloven, H.: amiculum, of two thicknesses, N.: gemmis auroque corona, of twofold material, V.: Latonae genus, the two children, V.— Twice as long, twice as great, double: stipendium, Cs.: modus: dedecus.— Two, a choice of two: duas esse vias duplicīsque cursūs: opinio.—Poet., a pair, both: palmae, V.— Complex, compound: duplicis iuris Natura, H.—Fig., double-tongued, deceitful: Ulixes, H.
    * * *
    (gen.), duplicis ADJ
    twofold, double; divided; two-faced

    Latin-English dictionary > duplex

  • 7 fallāciloquus

        fallāciloquus adj.    [fallax+4 LAC-], speaking deceitfully, false: malitiae, Att<*> ap. C.
    * * *
    fallaciloqua, fallaciloquum ADJ
    of deceptive/deceitful speech; speeking deceitfully/falsely (L+S)

    Latin-English dictionary > fallāciloquus

  • 8 falsus

        falsus adj.    [P. of fallo], deceptive, feigned, spurious, deceitful, false, pretended, delusive, unfounded: nuptiae, T.: lacrimula, T.: indices: testes malitiā: spes, misleading: viri species, O.: crimen, V.: pater, supposed, O.: rumores, Cs.: litterae, forged: opprobria, undeserved, H.: falsi Simoëntis ad undam (i. e. simulati), V.— Deceived, mistaken: ne illi falsi sunt qui expectant, etc., S.: vates, L.
    * * *
    falsa, falsum ADJ
    wrong, lying, fictitious, spurious, false, deceiving, feigned, deceptive

    Latin-English dictionary > falsus

  • 9 lūbricus

        lūbricus adj.    [GLA-], slippery: fastigium, L.: terga (colubri), V.: conchylia, slimy, H.— Plur n. as subst: per lubrica surgens, slippery ground, V. — Easily moved, sliding, gliding: (natura) lubricos oculos fecit: anguis, V.: amnis, gliding, O.—Fig., slippery, uncertain, hazardous, dangerous, critical: via (vitae): cupiditas dominandi: defensionis ratio: annus, fleeting, O.: patrias tentasti lubricus artīs, tricky, V.: Voltus nimium lubricus adspici, seductive, H.—As subst n.: in lubrico versari, in danger.
    * * *
    lubrica, lubricum ADJ
    slippery; sinuous; inconstant; hazardous, ticklish; deceitful

    Latin-English dictionary > lūbricus

  • 10 mendāx

        mendāx dācis, adj. with comp.    [1 MAN-], of men, given to lying, false, mendacious: homo: amicus, pretended, H.: aretalogus, Iu.: Parthis mendacior, H.: Saepe fui mendax pro te mihi, O.: in parentem, H.: quidquid Graecia mendax Audet in historiā, Iu.—As subst m., a liar: quid interest inter periurum et mendacem?—Of things, false, deceptive, feigned, fictitious, counterfeit, not real: visa: fundus, disappointing, H.: infamia, slander, H.: somnus, Tb.: pennae, O.
    * * *
    (gen.), mendacis ADJ
    lying, false; deceitful; counterfeit

    Latin-English dictionary > mendāx

  • 11 pellāx

        pellāx ācis, adj.    [per+1 LAC-], seductive, deceitful: Ulixes, V.
    * * *
    (gen.), pellacis ADJ
    seductive, glib

    Latin-English dictionary > pellāx

  • 12 perfidus

        perfidus adj.    [1 FID-], promise-breaking, faithless, dishonest, treacherous, perfidious: vanum et perfidiosum esse: Rutulus, V.: arma, O.: verba, O.— Sing n. As adv.: perfidum ridens Venus, H. —As subst m., a scoundrel, O., Pr.— Unsafe: via, Pr.
    * * *
    perfida, perfidum ADJ
    faithless, treacherous, false, deceitful

    Latin-English dictionary > perfidus

  • 13 sub-dolus

        sub-dolus adj.,    crafty, cunning, sly, subtle, deceptive, deceitful: animus, S.: oratio, Cs.: lingua, O.: loci forma, Ta.

    Latin-English dictionary > sub-dolus

  • 14 vānitās

        vānitās ātis, f    [vanus], emptiness, aimlessness, absence of purpose: nulla in caelo nec fortuna... nec vanitas inest: Romanis Gallici tumultūs ad sueti, etiam vanitates notae sunt, L.—Falsity, falsehood, deception, deceit, untruth, untrustworthiness, fickleness: ut vanitati veritas cedat: nec vero est quicquam turpius vanitate: orationis, i. e. deceitful speeches: populi, fickleness, L.—Fig., vanity, vainglory: non pudet Vanitatis? T.: tanta in te: prosperitate rerum in vanitatem usus, etc., Ta.
    * * *
    emptiness, untruthfulness; futility, foolishness, empty pride

    Latin-English dictionary > vānitās

  • 15 versūtus (vors-)

        versūtus (vors-) adj. with comp. and sup.    [VERT-], adroit, dexterous, shrewd, clever, ingenious: versutos eos appello, quorum celeriter mens versatur: animus: versutissimus Lysander.— Cunning, crafty, wily, sly, deceitful: homo: acutus, versutus, veterator: propago, O.

    Latin-English dictionary > versūtus (vors-)

  • 16 bisulcilinguus

    bisulcilingua, bisulcilinguum ADJ
    with forked tongue; hypocritical/deceitful/lying (person); (snake-like)

    Latin-English dictionary > bisulcilinguus

  • 17 circumventorius

    circumventoria, circumventorium ADJ
    fraudulent, deceitful

    Latin-English dictionary > circumventorius

  • 18 deceptorius

    deceptoria, deceptorium ADJ
    deceptive; deceitful

    Latin-English dictionary > deceptorius

  • 19 fallaciosus

    fallaciosa, fallaciosum ADJ
    full of deception/deceit; deceitful, deceptive, fallacious (L+S)

    Latin-English dictionary > fallaciosus

  • 20 fraudulosus

    fraudulosa, fraudulosum ADJ
    fraudulent, deceitful; dishonest; false

    Latin-English dictionary > fraudulosus

См. также в других словарях:

  • Deceitful — De*ceit ful, a. Full of, or characterized by, deceit; serving to mislead or insnare; trickish; fraudulent; cheating; insincere. [1913 Webster] Harboring foul deceitful thoughts. Shak. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • deceitful — index collusive, colorable (specious), deceptive, delusive, devious, dishonest, disingenuous, evasive …   Law dictionary

  • deceitful — mid 15c., from DECEIT (Cf. deceit) + FUL (Cf. ful). Related: Deceitfully; deceitfulness …   Etymology dictionary

  • deceitful — *dishonest, mendacious, lying, untruthful Analogous words: crafty, tricky, wily, guileful, foxy, insidious, cunning, *sly, artful: underhand, underhanded, stealthy, furtive, clandestine (see SECRET): *crooked, devious, oblique: delusory,… …   New Dictionary of Synonyms

  • deceitful — [adj] dishonest, insincere artful, astucious, astute, beguiling, clandestine, counterfeit, crafty, cunning, deceiving, deceptive, delusive, delusory, designing, disingenuous, double dealing, duplicitous, fallacious, false, feline, foxy,… …   New thesaurus

  • deceitful — ► ADJECTIVE ▪ acting to deceive others. DERIVATIVES deceitfully adverb deceitfulness noun …   English terms dictionary

  • deceitful — [dē sēt′fəl, disēt′fəl] adj. 1. tending to deceive; apt to lie or cheat 2. intended to deceive; deceptive; false SYN. DISHONEST deceitfully adv. deceitfulness n …   English World dictionary

  • deceitful — adj. deceitful to + inf. (it was deceitful to say such things behind her back) * * * [dɪ siːtf(ə)l] deceitful to + inf. (it was deceitful to say such things behind her back) …   Combinatory dictionary

  • deceitful — [[t]dɪsi͟ːtfʊl[/t]] ADJ GRADED If you say that someone is deceitful, you mean that they behave in a dishonest way by making other people believe something that is not true. They claimed the government had been deceitful... The ambassador called… …   English dictionary

  • deceitful — adjective Date: 15th century having a tendency or disposition to deceive: a. not honest < a deceitful child > b. deceptive, misleading < deceitful advertising > Synonyms: see dishonest • deceitfully adverb • …   New Collegiate Dictionary

  • deceitful — deceitfully, adv. deceitfulness, n. /di seet feuhl/, adj. 1. given to deceiving: A deceitful person cannot keep friends for long. 2. intended to deceive; misleading; fraudulent: a deceitful action. [1400 50; late ME; see DECEIT, FUL] Syn. 1.… …   Universalium

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»