-
1 dolōsus
dolōsus adj. [dolus], crafty, cunning, deceitful: mulier, H.: gens, O.: consilia: Ferre iugum, H.: taurus (Jupiter in disguise), H.: volpes, Ph.: cinis, treacherous, H.* * *dolosa, dolosum ADJcrafty, cunning; deceitful -
2 fallāx
fallāx ācis ( gen plur. fallācum, Ct.), adj. with comp and sup. [1 FAL-], deceitful, deceptive, fallacious: astrologi: homines: voltus, hypocritical, O.: fallacis imago tauri, O.: herbae: cibi, bait, O.: herba veneni, V.: spes: nocendi ratio: circus, H.: fallacior undis, O.: oculorum fallacissimo sensu iudicare.* * *fallacis (gen.), fallacior -or -us, fallacissimus -a -um ADJdeceitful, treacherous; misleading, deceptive; false, fallacious; spurious -
3 fraudulentus
fraudulentus adj. [fraus], cheating, deceitful, fraudulent: Karthaginienses: venditiones.* * *fraudulenta -um, fraudulentior -or -us, fraudulentissimus -a -um ADJfraudulent, deceitful; dishonest; false -
4 īnsidiōsus
īnsidiōsus adj. with comp. [insidiae], cunning, deceitful, treacherous, dangerous: leno, H.: quis insidiosior (est)?: sermo.* * *insidiosa, insidiosum ADJdeceitful; insidious, hazardous -
5 dolosus
dŏlōsus, a, um, adj. [dolus], crafty, cunning, deceitful (rare, and mostly poet.; for syn. cf.: subdolus, fraudulentus, fallax;callidus, astutus, vafer, veterator, etc.): conservus,
Plaut. Mil. 2, 2, 43:fidicina,
id. Epid. 3, 2, 36:mulier,
Hor. S. 2, 5, 70:gens,
Ov. M. 14, 92:vulpes,
Phaedr. 1, 13, 11 et saep.: consilia, Poët. ap. Cic. Rab. Post. 2, 4:artes,
Ov. M. 15, 473; August. in Ev. Joan. Tract. 116, 5:statera,
false, Vulg. Prov. 20, 23; cf.pondera,
id. Mich. 6, 11.— With inf.:amici, Ferre jugum pariter dolosi,
Hor. C. 1, 35, 28.— Poet.:taurus,
i. e. Jupiter, changed into a bull, Hor. C. 3, 27, 25:incedis per ignes Suppositos cineri doloso,
i. e. deceitful, treacherous, id. ib. 2, 1, 8; cf.nummus,
id. Pers. prol. 12.— Adv.: dŏlōse, craftily, deceitfully (class.), Plaut. Ps. 4, 2, 4; id. Truc. 2, 5, 9; Cic. Off. 3, 15, 61; Vulg. Psa. 5, 10 al.—No Comp. or Sup. -
6 duplex
duplex icis (abl. icī; rarely ice, H.), adj. [duo + PLEC-], twofold, double: murus, Cs.: vallum, Cs.: rates, in double rows, Cs.: dorsum, consisting of two boards, V.: pannus, doubled, H.: ficus, cloven, H.: amiculum, of two thicknesses, N.: gemmis auroque corona, of twofold material, V.: Latonae genus, the two children, V.— Twice as long, twice as great, double: stipendium, Cs.: modus: dedecus.— Two, a choice of two: duas esse vias duplicīsque cursūs: opinio.—Poet., a pair, both: palmae, V.— Complex, compound: duplicis iuris Natura, H.—Fig., double-tongued, deceitful: Ulixes, H.* * *(gen.), duplicis ADJtwofold, double; divided; two-faced -
7 fallāciloquus
fallāciloquus adj. [fallax+4 LAC-], speaking deceitfully, false: malitiae, Att<*> ap. C.* * *fallaciloqua, fallaciloquum ADJof deceptive/deceitful speech; speeking deceitfully/falsely (L+S) -
8 falsus
falsus adj. [P. of fallo], deceptive, feigned, spurious, deceitful, false, pretended, delusive, unfounded: nuptiae, T.: lacrimula, T.: indices: testes malitiā: spes, misleading: viri species, O.: crimen, V.: pater, supposed, O.: rumores, Cs.: litterae, forged: opprobria, undeserved, H.: falsi Simoëntis ad undam (i. e. simulati), V.— Deceived, mistaken: ne illi falsi sunt qui expectant, etc., S.: vates, L.* * *falsa, falsum ADJwrong, lying, fictitious, spurious, false, deceiving, feigned, deceptive -
9 lūbricus
lūbricus adj. [GLA-], slippery: fastigium, L.: terga (colubri), V.: conchylia, slimy, H.— Plur n. as subst: per lubrica surgens, slippery ground, V. — Easily moved, sliding, gliding: (natura) lubricos oculos fecit: anguis, V.: amnis, gliding, O.—Fig., slippery, uncertain, hazardous, dangerous, critical: via (vitae): cupiditas dominandi: defensionis ratio: annus, fleeting, O.: patrias tentasti lubricus artīs, tricky, V.: Voltus nimium lubricus adspici, seductive, H.—As subst n.: in lubrico versari, in danger.* * *lubrica, lubricum ADJslippery; sinuous; inconstant; hazardous, ticklish; deceitful -
10 mendāx
mendāx dācis, adj. with comp. [1 MAN-], of men, given to lying, false, mendacious: homo: amicus, pretended, H.: aretalogus, Iu.: Parthis mendacior, H.: Saepe fui mendax pro te mihi, O.: in parentem, H.: quidquid Graecia mendax Audet in historiā, Iu.—As subst m., a liar: quid interest inter periurum et mendacem?—Of things, false, deceptive, feigned, fictitious, counterfeit, not real: visa: fundus, disappointing, H.: infamia, slander, H.: somnus, Tb.: pennae, O.* * *(gen.), mendacis ADJlying, false; deceitful; counterfeit -
11 pellāx
pellāx ācis, adj. [per+1 LAC-], seductive, deceitful: Ulixes, V.* * *(gen.), pellacis ADJseductive, glib -
12 perfidus
perfidus adj. [1 FID-], promise-breaking, faithless, dishonest, treacherous, perfidious: vanum et perfidiosum esse: Rutulus, V.: arma, O.: verba, O.— Sing n. As adv.: perfidum ridens Venus, H. —As subst m., a scoundrel, O., Pr.— Unsafe: via, Pr.* * *perfida, perfidum ADJfaithless, treacherous, false, deceitful -
13 sub-dolus
sub-dolus adj., crafty, cunning, sly, subtle, deceptive, deceitful: animus, S.: oratio, Cs.: lingua, O.: loci forma, Ta. -
14 vānitās
vānitās ātis, f [vanus], emptiness, aimlessness, absence of purpose: nulla in caelo nec fortuna... nec vanitas inest: Romanis Gallici tumultūs ad sueti, etiam vanitates notae sunt, L.—Falsity, falsehood, deception, deceit, untruth, untrustworthiness, fickleness: ut vanitati veritas cedat: nec vero est quicquam turpius vanitate: orationis, i. e. deceitful speeches: populi, fickleness, L.—Fig., vanity, vainglory: non pudet Vanitatis? T.: tanta in te: prosperitate rerum in vanitatem usus, etc., Ta.* * *emptiness, untruthfulness; futility, foolishness, empty pride -
15 versūtus (vors-)
versūtus (vors-) adj. with comp. and sup. [VERT-], adroit, dexterous, shrewd, clever, ingenious: versutos eos appello, quorum celeriter mens versatur: animus: versutissimus Lysander.— Cunning, crafty, wily, sly, deceitful: homo: acutus, versutus, veterator: propago, O. -
16 bisulcilinguus
bisulcilingua, bisulcilinguum ADJwith forked tongue; hypocritical/deceitful/lying (person); (snake-like) -
17 circumventorius
circumventoria, circumventorium ADJfraudulent, deceitful -
18 deceptorius
deceptoria, deceptorium ADJdeceptive; deceitful -
19 fallaciosus
fallaciosa, fallaciosum ADJfull of deception/deceit; deceitful, deceptive, fallacious (L+S) -
20 fraudulosus
fraudulosa, fraudulosum ADJfraudulent, deceitful; dishonest; false
См. также в других словарях:
Deceitful — De*ceit ful, a. Full of, or characterized by, deceit; serving to mislead or insnare; trickish; fraudulent; cheating; insincere. [1913 Webster] Harboring foul deceitful thoughts. Shak. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
deceitful — index collusive, colorable (specious), deceptive, delusive, devious, dishonest, disingenuous, evasive … Law dictionary
deceitful — mid 15c., from DECEIT (Cf. deceit) + FUL (Cf. ful). Related: Deceitfully; deceitfulness … Etymology dictionary
deceitful — *dishonest, mendacious, lying, untruthful Analogous words: crafty, tricky, wily, guileful, foxy, insidious, cunning, *sly, artful: underhand, underhanded, stealthy, furtive, clandestine (see SECRET): *crooked, devious, oblique: delusory,… … New Dictionary of Synonyms
deceitful — [adj] dishonest, insincere artful, astucious, astute, beguiling, clandestine, counterfeit, crafty, cunning, deceiving, deceptive, delusive, delusory, designing, disingenuous, double dealing, duplicitous, fallacious, false, feline, foxy,… … New thesaurus
deceitful — ► ADJECTIVE ▪ acting to deceive others. DERIVATIVES deceitfully adverb deceitfulness noun … English terms dictionary
deceitful — [dē sēt′fəl, disēt′fəl] adj. 1. tending to deceive; apt to lie or cheat 2. intended to deceive; deceptive; false SYN. DISHONEST deceitfully adv. deceitfulness n … English World dictionary
deceitful — adj. deceitful to + inf. (it was deceitful to say such things behind her back) * * * [dɪ siːtf(ə)l] deceitful to + inf. (it was deceitful to say such things behind her back) … Combinatory dictionary
deceitful — [[t]dɪsi͟ːtfʊl[/t]] ADJ GRADED If you say that someone is deceitful, you mean that they behave in a dishonest way by making other people believe something that is not true. They claimed the government had been deceitful... The ambassador called… … English dictionary
deceitful — adjective Date: 15th century having a tendency or disposition to deceive: a. not honest < a deceitful child > b. deceptive, misleading < deceitful advertising > Synonyms: see dishonest • deceitfully adverb • … New Collegiate Dictionary
deceitful — deceitfully, adv. deceitfulness, n. /di seet feuhl/, adj. 1. given to deceiving: A deceitful person cannot keep friends for long. 2. intended to deceive; misleading; fraudulent: a deceitful action. [1400 50; late ME; see DECEIT, FUL] Syn. 1.… … Universalium