-
1 έσφαξα
-
2 ἔσφαξα
-
3 σφαζω
атт. σφάττω (fut. σφάξω, aor. ἔσφαξα; pass.: fut. σφᾰγήσομαι, aor. ἐσφάγην - реже ἐσφάχθην, pf. ἔσφαγμαι)1) закалывать, зарезывать(μῆλα καὴ βοῦς Hom.)
2) перерезывать(δέρην τινός Eur.)
3) закалывать в жертву Hom.πρὸς βωμῷ σφαγείς Aesch. — заколотый у алтаря
4) убивать, умерщвлять Her., Aesch., Plat.σ. ἑαυτόν Thuc. — кончать жизнь самоубийством
5) растерзыватьἐσφαγμένος εἰς θάνατον NT. — израненный насмерть -
4 σφάζω
(αόρ. εσφαξα, παθ. αόρ. σφάχτηκα и εσφάγην) μετ.1) резать, закалывать; 2) перен. больно, глубоко ранить (словами);§ σφάζει με το βαμβάκι — мягко стелет, да жёстко спать
-
5 έσφαξ'
ἔσφαξα, σφάζωslay: aor ind act 1st sgἔσφαξο, σφάζωslay: plup ind mp 2nd sgἔσφαξο, σφάζωslay: perf imperat mp 2nd sgἔσφαξε, σφάζωslay: aor ind act 3rd sgἔσφαξαι, σφάζωslay: perf ind mp 2nd sg -
6 ἔσφαξ'
ἔσφαξα, σφάζωslay: aor ind act 1st sgἔσφαξο, σφάζωslay: plup ind mp 2nd sgἔσφαξο, σφάζωslay: perf imperat mp 2nd sgἔσφαξε, σφάζωslay: aor ind act 3rd sgἔσφαξαι, σφάζωslay: perf ind mp 2nd sg -
7 κάσφαξ'
ἔσφαξα, σφάζωslay: aor ind act 1st sgἔσφαξο, σφάζωslay: plup ind mp 2nd sgἔσφαξο, σφάζωslay: perf imperat mp 2nd sgἔσφαξε, σφάζωslay: aor ind act 3rd sgἔσφαξαι, σφάζωslay: perf ind mp 2nd sg -
8 κἄσφαξ'
ἔσφαξα, σφάζωslay: aor ind act 1st sgἔσφαξο, σφάζωslay: plup ind mp 2nd sgἔσφαξο, σφάζωslay: perf imperat mp 2nd sgἔσφαξε, σφάζωslay: aor ind act 3rd sgἔσφαξαι, σφάζωslay: perf ind mp 2nd sg -
9 περικατασφάζω
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > περικατασφάζω
-
10 σφάζω
σφάζω, Od.4.320, Hdt.2.39, E.Tr. 134 (lyr.); in Com. (Cratin. 361) and Prose, from Pl. (Grg. 468c) downwards, [full] σφάττω, cf. Σφαττόμενος title of play by Diph., IG22.2363.34, and ς[φά] ττετ[αι] SIG 1024.36 (Myconus, iii/ii B.C.); [dialect] Boeot. [full] σφάδδω An.Ox.4.325: [tense] fut.A : [tense] aor.ἔσφαξα Il.2.422
: [tense] pf. ἔσφᾰκα, known from [tense] plpf.ἐσφάκειν D.C.73.6
, ([etym.] ἀπο-) 78.7:—[voice] Pass., [tense] fut.σφᾰγήσομαι E.Andr. 315
, Heracl. 583, ([etym.] ἀπο-) X.HG3.1.27: [tense] aor. ἐσφάγην [ᾰ] Trag. (A.Eu. 305, etc.) and late Prose, Plu.Publ.4, etc.; less freq. ἐσφάχθην, Pi.P. 11.23, Hdt.5.5, E.IT 177 (lyr., nowhere else in Trag.): [tense] pf.ἔσφαγμαι Od.10.532
, D.23.68:—slay, slaughter, properly by cutting the throat (v.σφαγή 11
), in Hom. always of cattle, , cf. 9.46, 23.305, Il.9.467.II esp. slaughter victims for sacrifice, 1.459, etc.; ἔσφαζ' ἐπ' ὤμων μόσχον cut its throat, as it hung from the servant's shoulders, E.El. 813;σ. παρθένου δέρην Id.Or. 1199
:—[voice] Pass., Od.10.532;ἀρνίον ἐσφαγμένον Apoc. 5.6
.2 generally, slay, kill, of human victims, as Iphigeneia, Menoeceus, Pi.P.11.23, E.Ph. 913, cf. A.Ag. 1433, Ch. 904; σ. τινὰ ἐς τὸν κρητῆρα so that the blood ran into the bowl, Hdt.3.11:— [voice] Pass.,σφάζεται ἐς τὸν τάφον Id.5.5
;πρὸς βωμῷ σφαγείς A.Eu. 305
.3 of any slaughter by knife or sword, Hdt.5.25, 7.107;σ. ἑαυτόν Th.2.92
;σ. καὶ ἐκδέρειν Pl.Euthd. 301c
;τὸν ἴδιον ἀδελφόν PMag.Osl.1.5
, cf. 1 Ep.Jo.3.12.4 of animals, tear by the throat,σ. ὥσπερ οἱ λύκοι τὰ πρόβατα Arist.HA 612b2
. -
11 σφάζω
σφάζω, aor. ἔσφαξα, σφάξε, pass. pres. part. σφαζόμενοι, perf. part. ἐσφαγμένα: cut the throat, slaughter, always of animals, esp. victims for sacrifice, Il. 1.459, Od. 3.449,, Od. 1.92. The blood was caught in a vessel made for the purpose. (See cut under ἀμνίον.)A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > σφάζω
-
12 σφάζω
σφάζω fut. σφάξω; 1 aor. ἔσφαξα. Pass. 2 fut. 3 pl. σφαγήσονται Num 11:22; 2 aor. 2 sg. ἐσφάγης, 3 pl. ἐσφάγησαν (Ar. 13, 6), ptc. σφαγείς (LXX, Mel.), inf. σφαγῆναι (Is 14:21; Ar. 10, 8); pf. ptc. ἐσφαγμένος (Hom. et al. [Att. σφάττω; Tat. 10, 2; Ath. 1, 3; s. B-D-F §71; Mlt-H. 404]; ins, pap, LXX; pseudepigr., apolog.; Orig., C. Cels. 6, 35, 26; Theoph. Ant.) slaughter w. acc. ἀρνίον Rv 5:6, 12; 13:8 (in all these passages pass., ἀρνίον ἐσφαγμένον). Abs. B 8:1. Of the killing of a person by violence (Pind. et al.; Theoph. Ant. 3, 5 [p. 214, 1]) σφάζειν τινά butcher or murder someone (4 Km 10:7; Jer 52:10; Manetho: 609 Fgm. 8, 76 Jac. [in Jos., C. Ap. 1, 76]; Demetr. [?]: 722 Fgm. 7; Ar. 10, 9) 1J 3:12; Rv 6:4. Pass. (Hdt. 5, 5) 5:9; 6:9; 18:24. κεφαλὴ ὡς ἐσφαγμένη εἰς θάνατον a head that seemed to be mortally wounded 13:3.—DELG. M-M. TW.
См. также в других словарях:
ἔσφαξα — σφάζω slay aor ind act 1st sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σφάζω — έσφαξα, σφάχτηκα, σφαγμένος 1. σκοτώνω κάποιον κόβοντάς του το λαιμό: Έσφαξε έναν κόκορα. 2. μτφ., καταλυπώ: Με σφάζει με τα λόγια του … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
κἄσφαξ' — ἔσφαξα , σφάζω slay aor ind act 1st sg ἔσφαξο , σφάζω slay plup ind mp 2nd sg ἔσφαξο , σφάζω slay perf imperat mp 2nd sg ἔσφαξε , σφάζω slay aor ind act 3rd sg ἔσφαξαι , σφάζω slay perf ind mp 2nd sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἔσφαξ' — ἔσφαξα , σφάζω slay aor ind act 1st sg ἔσφαξο , σφάζω slay plup ind mp 2nd sg ἔσφαξο , σφάζω slay perf imperat mp 2nd sg ἔσφαξε , σφάζω slay aor ind act 3rd sg ἔσφαξαι , σφάζω slay perf ind mp 2nd sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κατέπεφνον — (Α) (ποιητ. τ. αόρ. β χωρίς ενεστ.) έσφαξα, σκότωσα, φόνευσα («ὁ δὲ θαρρήσας κατέπεφνεν», Ομ. Οδ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α) * + ἔ πε φν ον (βλ. λ. θείνω)] … Dictionary of Greek
σφάξιμο — το, Ν 1. σφαγή 2. φρ. «θέλει σφάξιμο» μτφ. τού χρειάζεται αυστηρή τιμωρία. [ΕΤΥΜΟΛ. < αόρ. έσφαξα τού σφάζω + κατάλ. ιμο (πρβλ. γράψ ιμο)] … Dictionary of Greek
σφάζω — σφάζω, έσφαξα βλ. πίν. 23 … Τα ρήματα της νέας ελληνικής
