-
1 σφάζω
σφάζω, Od.4.320, Hdt.2.39, E.Tr. 134 (lyr.); in Com. (Cratin. 361) and Prose, from Pl. (Grg. 468c) downwards, [full] σφάττω, cf. Σφαττόμενος title of play by Diph., IG22.2363.34, and ς[φά] ττετ[αι] SIG 1024.36 (Myconus, iii/ii B.C.); [dialect] Boeot. [full] σφάδδω An.Ox.4.325: [tense] fut.A : [tense] aor.ἔσφαξα Il.2.422
: [tense] pf. ἔσφᾰκα, known from [tense] plpf.ἐσφάκειν D.C.73.6
, ([etym.] ἀπο-) 78.7:—[voice] Pass., [tense] fut.σφᾰγήσομαι E.Andr. 315
, Heracl. 583, ([etym.] ἀπο-) X.HG3.1.27: [tense] aor. ἐσφάγην [ᾰ] Trag. (A.Eu. 305, etc.) and late Prose, Plu.Publ.4, etc.; less freq. ἐσφάχθην, Pi.P. 11.23, Hdt.5.5, E.IT 177 (lyr., nowhere else in Trag.): [tense] pf.ἔσφαγμαι Od.10.532
, D.23.68:—slay, slaughter, properly by cutting the throat (v.σφαγή 11
), in Hom. always of cattle, , cf. 9.46, 23.305, Il.9.467.II esp. slaughter victims for sacrifice, 1.459, etc.; ἔσφαζ' ἐπ' ὤμων μόσχον cut its throat, as it hung from the servant's shoulders, E.El. 813;σ. παρθένου δέρην Id.Or. 1199
:—[voice] Pass., Od.10.532;ἀρνίον ἐσφαγμένον Apoc. 5.6
.2 generally, slay, kill, of human victims, as Iphigeneia, Menoeceus, Pi.P.11.23, E.Ph. 913, cf. A.Ag. 1433, Ch. 904; σ. τινὰ ἐς τὸν κρητῆρα so that the blood ran into the bowl, Hdt.3.11:— [voice] Pass.,σφάζεται ἐς τὸν τάφον Id.5.5
;πρὸς βωμῷ σφαγείς A.Eu. 305
.3 of any slaughter by knife or sword, Hdt.5.25, 7.107;σ. ἑαυτόν Th.2.92
;σ. καὶ ἐκδέρειν Pl.Euthd. 301c
;τὸν ἴδιον ἀδελφόν PMag.Osl.1.5
, cf. 1 Ep.Jo.3.12.4 of animals, tear by the throat,σ. ὥσπερ οἱ λύκοι τὰ πρόβατα Arist.HA 612b2
.
См. также в других словарях:
σφάζω — ΝΜΑ, και αττ. τ. σφάττω και βοιωτ. τ. σφάδδω Α 1. θανατώνω κάποιον κόβοντάς του τον λαιμό 2. (γενικά) φονεύω, σκοτώνω με μαχαίρι, ξίφος ή άλλο αιχμηρό αντικείμενο 3. μτφ. πληγώνω βαθιά, βασανίζω, ταλαιπωρώ (α. «τα λόγια της τόν έσφαξαν» β. «βλέπε … Dictionary of Greek
