-
1 χυτο
-
2 χύτο
χέωdiffuse completely: aor ind pass 3rd sg (epic) -
3 χέω
χέω, used in the simple form mostly by Poets, butA v. ἐγ-, κατα-, συγ-χέω; -εει is not [var] contr. by [dialect] Ep., v. Il.6.147, 9.15, Hes.Op. 421; but in Trag. and [dialect] Att. always so, ἐκ-χεῖ, συγ-χεῖς, κατα-χεῖν, S.El. 1291, E.IA37 (anap.), Ar.Eq. 1091 (hex.); for - εε no rule is observed, [tense] impf.χέε Il.23.220
; butσύγ-χει 9.612
, 13.808,χεῖσθαι Od.10.518
;κατ-έχεε Ar.Nu.74
, D.45.74; ἐν-έχει, ἐν-έχεις, ἐξ-έχει, Antipho 1.19, Ar.Pl. 1021, A.Ag. 1029 (lyr.):— -έῃ, -έο, -έου, -έω seem never to have been contracted, exc.ἐγχεῦντα Theoc.10.53
:— [tense] fut. χέω ( ἐκ-χεῶ acc. to Choerob. in Theod.2.168 H., but this is Hellenistic, LXX Je.6.11, al., ἐκ-χεεῖς ib.Ex.4.9, ἐκ-χεεῖib.Le.4.18,25, ἐκ-χεεῖτε ib.De.12.16,24, ἐκ-χεοῦσι ib.Le.4.12, προς-χεεῖς ib.Ex. 29.16, al., and the [voice] Med. χεόμενος (v. infr.) points to [dialect] Att. χέω), συγ- E.Fr. 384
, (anap.);παρα-χέων Pl.Com. 69.3
; [dialect] Ep. [tense] fut.χεύω Od.2.222
(χρειώ Aristarch.
, whence χείω Porson): [tense] aor.ἔχεα Il.18.347
, Pi.I.8(7).64, etc.; [dialect] Ep.ἔχευα Il.3.270
, 4.269,χεῦα 14.436
, Od.4.584, etc.; [dialect] Ep. [tense] aor. 1 subj.χεύομεν Il.7.336
(lateἔχευσα AP14.124
(Metrod.)): [tense] pf. κέχῠκα, ([etym.] ἐκ-) Men.915, APl.4.242 (Eryc.):—[voice] Med., [tense] fut. [dialect] Att.χεόμενος Is.6.51
: [tense] aor.ἐχεάμην Hdt.7.43
, A.Pers. 220 (troch.), S.OC 477, Ar.V. 1020 (anap.); [dialect] Ep. ἐχευάμην, χευάμην, Il.5.314, 18.24, etc.; [dialect] Ep. subj. χεύεται ([etym.] περι-) Od.6.232 (perh. indic.):—[voice] Pass., [tense] fut. χῠθήσομαι ([etym.] συγ-) D.23.62, cf. J.AJ8.8.5: later χεθήσομαι, ([etym.] ἐκ-) Arr.Epict.4.10.26:—[tense] aor. 1 ἐχύθην [ῠ] Od.19.590, etc.: later ἐχέθην, not in Inscrr. or Pap., f.l. in Ph.1.455, Euc.Catoptr.Prooem. (vii p.286 H., ἐγ-, ἐκ-), etc.: also [dialect] Ep. [tense] aor. χύτο [ῠ] Il.23.385, Od.7.143;ἐξ-έχῠτο 19.470
; ἔχυντο, χύντο, 10.415, Il.4.526; part. χύμενος, η, ον, 19.284, Od.8.527, and Trag. in lyr., A.Ch. 401, Eu. 263, E.Heracl.76: [tense] pf.κέχῠμαι Il.5.141
, Sapph. Supp.25.12, Pi.I.1.4, etc.: [tense] plpf. [dialect] Ep.κέχῠτο Il.5.696
, etc.—[dialect] Ep. [tense] pres. [full] χείω, Hes.Th.83; later [dialect] Ep. [tense] pres. [full] χεύω both in the simple Verb and compds., Nic.Al. 381, Lyr.Alex.Adesp.35.19 (fort. Mesom.), Nonn. D.18.344, Opp.C.2.127:—[voice] Med.,χεύομαι A.R.2.926
: in later Prose [tense] pres. [full] χύνω (q.v.); χῦσαι is f.l. for λῦσαι in codd. dett. of Tryph. 205.—Rare in Prose, exc. in compds. and in [voice] Med. 0-0Radic. sense, pour:I prop. of liquids, pour out, let flow, ; , cf. Od.1.146, etc.;οἶνον χαμάδις χέε Il.23.220
;κατὰ στόματος νέκταρ Theoc.7.82
: χέει ὕδωρ, of Zeus, i.e. makes it rain, Il.16.385;ὅταν βορέας χιόνα.. χέῃ E.Cyc. 328
: abs., χέει it snows, Il.12.281 ( νειφέμεν is in l. 280): freq. of drink-offerings,χέουσα χοάς A.Ch.87
:—[voice] Med.,χοὴν χεῖσθαι νεκύεσσι Od.10.518
;χοὴν χεόμην νεκύεσσι 11.26
;χοὰς χέασθαι Hdt.7.43
, etc.: abs., Is.6.51,65:—[voice] Pass.,κέχυται Il.12.284
; κρῆναι χέονται they gush forth, E.Hipp. 748 (lyr.);ποτοῦ χυθέντος ἐς γῆν S.Tr. 704
; χέεσθαι βουτύρῳ, γάλακτι to flow with.., LXX Jb.29.6.2 χ. δάκρυα shed tears,δάκρυα θερμὰ χέοντες Il.7.426
, cf. 16.3, E.Tr.38;ἀπ' ὀφθαλμῶν Id.Cyc. 405
:—[voice] Med.,ὅσα σώματα χεῖται Pl.Ti. 83e
:—[voice] Pass., of tears, flow,δάκρυα θερμὰ χέοντο Od.4.523
;ἀπ' ὀφθαλμῶν χύτο δάκρυα Il.23.385
; of blood, to be shed, drip, (anap.), cf. Eu. 263 (lyr.).4 [voice] Pass., become liquid, melt, dissolve, τὰ κεχυμένα, opp. τὰ συνεστῶτα, Pl.Ti. 66c; of the ground in spring, X.Oec.16.12, Thphr.CP3.4.4; κεχυμένοι ὀφθαλμοί perh. moist, languishing eyes, Heph.Astr.1.1.II of solids, shed, scatter,φύλλα ἄνεμος χαμάδις χέει Il.6.147
; ;πτερὰ ἔραζε Od. 15.527
; ἐν.. ἄλφιτα χ. δοροῖσιν pour into.., 2.354; [κρέα] εἰν ἐλεοῖσιν Il.9.215
;κόνιν κὰκ κεφαλῆς 18.24
, Od.24.317; καλάμην χθονί, of a mower or reaper, Il.19.222:—[voice] Pass.,ἐν νάσῳ κέχυται σπέρμα Pi.P. 4.42
; πάγου χυθέντος when the frost was on the ground, S. Ph. 293; κέχυται νόσος has spread through his frame, Id.Tr. 853 (lyr.).2 throw up earth, so as to form a mound,σῆμ' ἔχεαν Il.24.799
; χεύαντες δὲ τὸ σῆμα ib. 801, cf. Od.1.291;τύμβον χ. Il.7.336
, etc.;θανόντι χυτὴν ἐπὶ γαῖαν ἔχευαν Od.3.258
, cf. Il.23.256.3 χ. δούρατα shower spears, 5.618:—[voice] Med., βέλεα χέοντο they showered their darts, 8.159.4 let fall, drop,κατὰ δ' ἡνία χεῦεν ἔραζε 17.619
;εἴδατα ἔραζε Od.22.20
; ἀπὸ κρατὸς χέε (v.l. for βάλε)δέσματα Il.22.468
; (lyr.) (but καρπὸν χ., of trees, not to shed their fruit, but to let it hang down in profusion, Od.11.588):—[voice] Pass., streaming down, falling,E.
Ba. 456.5 in [voice] Pass., to be heaped up, massed together, [ἰχθύες] ἐπὶ ψαμάθοισι κέχυνται Od. 22.387
, cf. 389; of dead geese, 19.539; of dung, 17.298, Il.23.775; alsoσωρὸν σίτου κεχυμένον Hdt.1.22
.6 [voice] Pass., of living beings, stream in a dense throng, Il.16.267, etc.;δακρυόεντες ἔχυντο Od.10.415
, etc.: of sheep, Il.5.141.7 of persons, ἀμφ' αὐτῷ χυμένη throwing herself around him, 19.284, Od.8.527:—[voice] Med.,ἀμφὶ φίλον υἱὸν ἐχεύατο πήχεε Il.5.314
:—[voice] Pass., of things,ἀμφὶ δὲ δεσμοὶ τεχνήεντες ἔχυντο Od.8.297
.8 [tense] pf. [voice] Pass. κέχυμαι, to be wholly engaged or absorbed in,Δᾶλος, ἐν ᾇ κέχυμαι Pi.I.1.4
; κεχυμένος ἐς τἀφροδίσια, Lat. effusus in Venerem, Luc.Sacr.5;πρὸς ἡδονήν Alciphr.1.6
.III of impalpable things:1 of the voice, φωνήν, αὐδὴν χ., Od.19.521, Hes.Sc. 396, cf. Th.83;ἐπὶ θρῆνον ἔχεαν Pi.I. 8(7).64
;Ἑλλάδος φθόγγον χέουσα A.Th.73
, cf. Supp. 632 (lyr.), Fr.36 (lyr.); of wind instruments,πνεῦμα χέων ἐν αὐλοῖς Simon. 148.8
, cf. APl.4.226 (Alc.):—[voice] Med.,κωμῳδικὰ πολλὰ χέασθαι Ar.V. 1020
(anap.):—but in [voice] Pass., κεχυμένα ᾄσματα non-rhythmical melodies, Aristid.Quint.1.13.2 of things that obscure the sight, κατ' ὀφθαλμῶν χέεν ἀχλύν shed a dark cloud over the eyes, Il.20.321; πολλὴν ἠέρα χεῦε shed a mist abroad, Od.7.15, etc. (soεὔκρατος ἀὴρ χεῖται Pl.Ax. 371d
);τῷ δ' ὕπνον ἀπήμονά τε λιαρόν τε χεύῃ ἐπὶ βλεφάροισιν Il.14.165
, cf. Od.2.395, etc.:— [voice] Pass., ἀμφὶ δέ οἱ θάνατος χύτο was shed around him, Il.13.544; ; (but πάλιν χύτο ἀήρ the mist dissolved or vanished, Od.7.143); ; ἐχεύατο πόντον ἔπι φρίξ ([voice] Med. in pass. sense) Il.7.63.3 [tense] aor. [voice] Pass., ἐχύθη οἱ θυμός his mind overflowed with joy, A.R.3.1009.4 [voice] Pass., to be dissipated, diffused, Plot. 1.4.10;οὐδὲν τοῦ χεῖσθαι δεηθέν Id.6.5.3
; to be rarefied, opp. πιλεῖσθαι, Gal.15.28. (Cf. Skt. juhóti 'pour (sacrificial offerings)', part. hutás (= χυτός), Lat. fundo, Goth. giutan 'pour'.) -
4 χέω
χέω, ep. auch χείω, Hes. Th. 83 (ΧΥ, praes. also eigtl. ΧΕΈΩ, ΧΈFΩ, χέω, vgl. φυγεῖν, φεύγω); χεῖσϑαι Od. 10, 518, sonst im praes. u. impf. act. u. med. bei Hom. immer nicht zusammengezogen; aor. ἔχεα, ἔχεαν schon Il. 24, 799, u. bei Folgdn die herrschende Form, wie aor. med. ἐχεάμην, ep. auch ἔχευα (die ursprüngliche, aus ἜΧΕΥΣΑ entstandene Form, aus der durch Uebergang des υ ins Digamma ἜΧΕFΑ, ἔχεα wird), oft bei Hom. conj. χεύω, plur. χεύομεν statt χεύωμεν Il. 7, 336, und so med. ἐχεύατο 7, 63; in pass. Bdtg bei Qu. Sm. 13, 324. 536 u. öfter; aor. syncop. χύτο, χύντο, in pass. Bdtg, nebst partic. χυμένη; fut. bei Hom. χεύω (für χεύσω), Od. 2, 222, und daraus entstand die gewöhnliche Form χέω; N. T. χεῶ; fut. med. χέομαι Is. 6, 51; Sp. χεύσω, u. aor. ἔχῡσα, χῦσαι, s. Lob. Phryn. 725; perf. κέχυκα, κέχυμαι, aor. pass. ἐχύϑην, bei Sp. auch ἐχέϑην, vgl. Lob. Phryn. 731; – gießen, ergießen, ausgießen, fließen lassen; zunächst – a) von flüssigen Dingen, gew. mit dem Nebenbegriffe der Menge; so von Zeus χέει ὕδωρ, er läßt regnen, Il. 16, 385; χιόνα, er läßt schneien; auch absolut, χέει, 12, 281; κρήνη κατ' αἰγίλιπος πέτρης χέει ὕδωρ 9, 15. 16, 4; ὕδωρ ἐπὶ χεῖρας ἔχευαν 3, 270 Od. 4, 216 u. öfter; οἶνον ἀφυσσάμενος χαμάδις χέε Il. 23, 220; δάκρυα ϑερμὰ χέον 7, 426. 16, 3 u. öfter; pass., πολλὰ δάκ ρυα ϑερμὰ χέοντο, sie wurden vergossen, strömten, Od. 4, 523 Il. 23, 385; ποταμούς, οἳ διὰ χώρας ϑαλερὸν πῶμα χέουσιν Aesch. Suppl. 1007; ἢ τοῖςδε κρωσσοῖς χέω τάδε Soph. O. C. 479; πατρὸς χέοντες λουτρά El. 84; ποτοῦ χυϑέντος εἰς γῆν Trach. 701; ὅταν βορέας χιόνα χέῃ Eur. Cycl. 328; und so Folgde. – Im med. bes. von der Libation bei Todtenopfern, χοὴν χεόμην πᾶσιν νεκύεσσιν Od. 11, 26, wie 10, 518, allen Todten ein Trankopfer ausgießen (vgl. χοή); χοὰς χέασϑαι Her. 7, 43; Aesch. Pers. 216; Soph. O. C. 478; Eur. Or. 472; so auch allein, χεόμενον καὶ ἐναγιοῦντα Is. 6, 51; so auch im act., τύμβῳ χέουσα τάςδε κηδείους χοάς Aesch. Ch. 85, vgl. 90. 107. 127. – b) von trocknen Dingen, schütten, ausschütten, hinstreuen, immer mit dem Nebenbegriffe der Fülle; φύλλα τὰ μέν τ' ἄνεμος χαμάδις χέει Il. 6, 147; Hes. O. 423; φύλλων αὖα χέουσιν ἄνεμοι Crinag. 29 (XI, 291); φῦκος Il. 9, 7; ἄλφιτα Od. 2, 354. 380; aber δένδρεα κατακρῆϑεν χέε καρπόν 11, 588 ist nur »in Fülle herabhangen lassen«. – Bes. σῆμ' ἔχεαν u. χεύαντες δὲ τὸ σῆμα, Il. 24, 799. 801, ein Grabmal aus Erde, einen Grabhügel aufschütten, wie Od. 1, 291. 2, 222 u. sonst; eben so τύμβον Il. 7, 336 Od. 4, 584. 12, 14 und sonst; ϑανόντι χυτὴν ἐπὶ γαῖαν ἔχευαν Il. 23, 256, vgl. Od. 3, 258; κόνιν κὰκ κεφαλῆς Il. 18, 24 Od. 24, 317. – Δοῦρα, Speere ausschütten, d. i. in Menge werfen, schleudern, Il. 5, 618; u. so im med., βέλεα στονόεντα χέοντο, Il. 8, 159. 15, 590, sie schütteten ihre Pfeile aus, schossen sie in Menge ab; τόξα χέαντα βέλη Mel. 32 (XII, 19). – Καλάμην χϑονὶ χαλκὸς ἔχευεν, Halme in Menge hinschütten oder zu Boden strecken, d. i. sie abmähen, Il. 19, 222. – Auch fallen lassen, ἡνία ἔραζε 17, 619, εἴδατα ἔραζε Od. 22, 70. 85; δέσματα ἀπὸ κρατός Il. 22, 468; ἐν νήσῳ κέχυται σπέρμα Pind. P. 4, 42; κρόκου βαφὰς ἐς πέδον χέουσα Aesch. Ag. 230; πλοκάμους χευαμένη das Haar wallen lassen, Rhian. 9 (VII, 173); πλόκαμος γένυν παρ' αὐτὴν κεχυμένος Eur. Bacch. 456. – Pass. aufgeschüttet werden, ἰχϑύες ἐπὶ ψαμάϑοισι κέχυνται Od. 22, 387; ἃς τότ' ἄρα μνηστῆρες ἐπ' ἀλλήλοισι κέχυντο ib. 389; vgl. Od. 17, 298. 19, 539 Il. 23, 775; von Menschen u. Thieren = sich in Menge daher bewegen, daherströmen, sich haufenweise versammeln, sich drängen, 5, 141. 16, 267. 19, 356; δακρυόεντες ἔχυντο, weinend strömten sie heran, 10, 415. – c) übh. ergießen, in Menge, reichlich ausgießen, hervorbringen, verbreiten; φωνήν, αὐδήν, die Stimme ergießen, in Fülle ertönen lassen, Od. 19, 521; Hes. Sc. 296, vgl. Th. 83; ἐπὶ ϑρῆνον ἔχεαν Pind. I. 7, 58; μαντώδεα φωνήν Christod. ecphr. 37; πόλιν Ἑλλάδος φϑόγγον χέουσαν Aesch. Spt. 73; κλύοιτ' εὐκταῖα γένει χεούσας Suppl. 626; auch in Prosa, ἁ πολλὰ καὶ κε χυμένα φωνὰ μεγάλα Tim. Locr. 101 b; von Blasinstrumenten, σύριγγι χέων μέλος Alc. Mess. 12 ( Plan. 226); ἡδὺ πνεῦμα ἐν αὐλοῖς Simonds 76 (IX, 700). – Aehnlich κὰδ δ' ἄρα οἱ κεφαλῆς χέ' ἀϋτμένα, mit stark hervorströmendem Athem anhauchen, Il. 23, 765, vgl. Od. 3, 289; ἀχλὺν κατ' ὀφϑαλμῶν, Finsterniß über die Augen ergießen, verbreiten, Il. 20, 321; πολλὴν ἠέρα χεῦε Od. 7, 15; ἀμψί σψιν ll. 17, 270; ὕπνον ἐπὶ βλεφάροισιν, 395. 12, 338 u. sonst; κάλλος κὰκ κεφαλῆς, Schönheit über das Haupt ausgießen, 23, 156; δόλον ἐπὶ δέμνια, Fangstricke über das Lager ausbreiten, 8, 282. – Pass. sich ergießen, ausbreiten, erstrecken, ἀμφὶ δέ οἱ ϑάνατος χύτο Il. 13, 544, wie ἀμφὶ δέ μιν νὺξ κέχυται Hes. Th. 727; κατ' ὀφϑαλμῶν κέχυτ' ἀχλύς Il. 5, 696; πάλιν χύτο ἀήρ, der Nebel floß zurück, zerfloß, zerstreu'te sich, Od. 7, 143; οὔ κέ μοι ὕπνος ἐπὶ βλεφάροισι χυϑείη 19, 590; ἀμ φὶ δεσμοὶ ἔχυντο 8, 297; ἐχύϑη οἱ ϑυμός, sein Gemüth wurde überströmt, überschüttet von Freuden, Ap. Rh. 3, 1009; χυϑεῖσα περὶ τάφῳ Ep. ad. 714 ( App. 251); παγοῦ χυϑέντος Soph. Phil. 293; Plat. stellt gegenüber τὰ παρὰ φύσιν ξυνεστῶτα ἢ κεχυμένα Tim. 66 c; u. med., φρὶξ ἐπὶ πόντον ἐχεύατο Il. 7, 63; anders ἀμφὶ φίλον υἱὸν ἐχεύατο πήχεε, um ihren Sohn goß, schlang sie ihre Arme, 5, 314; ἀμφ' αὐτῷ χυμένη, sich über ihn werfend und ihn umarmend, 19, 284 Od. 8, 527. – Auch übtr., ἐν ᾷ κέχυμαι Pind. I. 1, 4, in deren Lob ich mich ergieße; u. so κεχυμένος εἴς τι, einer Sache unmäßig hingegeben, ἐς τἀφροδίσια, der Wollust unmäßig ergeben, effusus in Venerem, Luc. sacrif. 5; πρὸς ἡδονήν Alciphr. 1, 6.
-
5 ἀμφι-χέω
ἀμφι-χέω (s. χέω), herumgießen, pass. u. syncop. aor. med. sich ( acc.) um etwas derumgießen; Iliad. 17, 268 ἀμφὶ δ' ἄρα σφιν λαμπρῇσιν κορύϑεσσι Κρονίων ἠέρα πολλὴν χεῦε; Od. 7, 14 ἀμφὶ δ' Ἀϑήνη πολλὴν ἠέρα χεῦε φίλα φρονέουσ' Ὀδυσῆι v. l. für αὐτὰρ Ἀϑήνη, Scholl. Aristonic. πολλὴν ἠέρα χεῦε: ὅτι τῷ Ὀδυσσεῖ περιέϑηκε σκότος, οὐ τοῖς Φαίαξιν, ὡς ἐν τοῖς ἑξῆς Ζηνόδοτος; Od. 8, 278 ἀμφὶ δ' ἄρ' ἑρμῖσιν χέε δέσματα; Od. 22, 498 ἀμφεχέοντο καὶ ήσπάζοντ' Ὀδυσῆα; Iliad. 14, 253. 23, 63 ( ὕπνος) νήδυμος ἀμφιχυϑείς; 23, 764 πάρος κόνιν ἀμφιχυϑῆναι; Od. 4, 716 τὴν δ' ἄχος ἀμφεχύϑη; 16, 214 ἀμφιχυϑεὶς πατέρα; Od. 8, 296 ἀμφὶ δὲ δεσμοὶ τεχνήεντες ἔχυντο; Iliad. 2, 41 ϑείη δέ μιν ἀμφέχυτ' ὀμφή; 16, 414. 580 ἀμφὶ δέ μιν ϑάνατος χύτο ϑυμοραϊστής, mit dat. 13, 544 ἀμφὶ δέ οἱ ϑάνατος χύτο ϑυμοραϊστής; – χάριν ἀμφιχέαι κεφαλῇ, Anmuth um das Haupt verbreiten, Hes. O. 65; Opp. Hal. 4, 321 ἀϑρόοι ἀμφιχέονται, gedrängtumgeben sie ihn; c. dat. ἐσϑλῷ ἀμφεχύϑη πῆμα Qu. Sm. 7, 78.
-
6 χεω
эп. тж. χείω (aor. ἔχεα - эп. тж. ἔχευα и χεῦα; aor. 1 pass. ἐχύθην) тж. med.1) лить, струить, проливать(ὕδωρ ἐπὴ χεῖρας Hom.; δάκρυα ἀπ΄ ὀφθαλμῶν Eur.)
αἷμα χυθὲν σιδάρῳ Eur. — пролитая железом кровь;χρατῆρα οἴνου χεῖσθαι Plut. — наливать чашу вина2) ( о дожде или снеге) проливать, посылать(χέει ὕδωρ Ζεύς или Ζεὺς χέει Hom.; Βορέας χιόνα χέει Eur.)
3) культ. возливать, совершать возлияниеχοέν χεῖσθαι νεκύεσσιν Hom. — совершать возлияния умершим;
πατρὸς χ. λουτρά Soph. — совершать возлияния (покойному) отцу;τύμβῳ χ. χοάς Aesch. — совершать возлияния на могилу4) разливать, распространятьκατὰ ὀφθαλμῶν κέχυτ΄ ἀχλύς Hom. — тьма застлала очи;
πολλέν ἠέρα χ. Hom. — окутать густым туманом;πάλιν χύτο ἀήρ Hom. — туман отхлынул (расступился);δένδρεα κατάκρηθεν χέε καρπόν Hom. — деревья сверху донизу были покрыты плодами;πάγου χυθέντος Soph. — когда лед покрывает (все);ἐχεύατο πόντον ἔπι φρίξ Hom. — зыбь покрыла море;Μυρμιδόνες ἐχέοντο Hom. — мирмидоняне хлынули толпами;ἀμφὴ δεσμοὴ ἔχυντο Hom. — вокруг (них) были раскинуты оковы, т.е. они были отовсюду окружены крепкой сетью;ὕπνον ἐπὴ βλεφάροισιν χ. Hom. — насылать сон на вежды;κάλλος χ. κατά τινος Hom. — придать красоту чему-л.;ἀμφὴ δέ οἱ θάνατος χύτο Hom. — смерть объяла его;κεχυμένος εἴς τι Luc. — целиком отдавшийся чему-л.5) наваливать, сыпать, насыпать(ἄλφιτά τινι Hom.)
φύλλα χαμάδις χ. Hom. — усыпать землю (сорванной) листвой;χ. καλάμην χθονί Hom. — устилать землю сжатыми колосьями;δούρατα χ. Hom. — пускать множество копий;χ. σῆμα или τύμβον Hom. — насыпать погребальный холм;κόνιν αἰθαλόεσσαν χεῖσθαι κὰκ (= κατὰ) κεφαλῆς Hom. — посыпать пеплом свою голову;κρέα εἰν ἐλεοῖσι χ. Hom. — наваливать куски мяса на столы;αἱ ὄϊες ἀγχιστῖναι ἐπ΄ ἀλλήλῃσι κέχυνται Hom. — овцы, сбившись в кучу, упали друг на друга;ἀμφ΄ αὐτῷ χυμένη Hom. — обвившись вокруг него;ἀμφὴ υἱὸν ἐχεύατο πήχεε Hom. — она обхватила сына руками;ἥ γῆ χεῖται Xen. — земля сыпуча (рыхла);τὰ παρὰ φύσιν κεχυμένα Plat. — ненормальная рыхлость6) ронять, бросать(τι ἔραζε Hom.)
πλόκαμος κεχυμένος Eur. — ниспадающие кудри7) ( о звуке) издавать, испускать(φθόγγον Aesch.)
χέει φωνέν παῖδ΄ ὀλοφυρομένη Hom. — (Аэдона) в песне оплакивает сына;εὐκταῖα χ. Aesch. — петь молитвы -
7 συγ-χέω
συγ-χέω (s. χέω), zusammengießen, -schütten, vermengen, verwirren, in Unordnung bringen; ἂψ αὖτις σ υνέχευε ποσὶν καὶ χερσίν, was er gebau't hat, Il. 15, 364, worauf 366 folgt ὥς ῥα σύ, ἤϊε Φοῖβε, πολὺν κάματον σύγχεας Αργείων, nicht bloß den Wall zerstören, sondern allgemein die Mühe vereiteln, wie βίαν καὶ ἰούς, erfolglos machen, ib. 573; τοὺς τάφους, τὴν ὁδόν, Her. 4, 127. 7, Il. 5; μή μοι σύγχει ϑυμὸν ὀδυρόμενος καὶ ἀχεύων, Il. 9, 612. 13, 808, wie ἄνδρα Od. 8, 139, niederschlagen, muthlos machen; und so pass., σὺν δὲ γέροντι νόος χύτο, Il. 24, 358; vgl. Her. 7, 142 συνεχέοντο αἱ γνῶμαι τῶν φαμένων; auch τί συγχυϑεῖσα ἕστηκας; Eur. Med. 1005; in tmesi, ἐπεὶ σύν γ' ὅρκι' ἔχευαν, Il. 4, 269, brechen, vernichten; vgl. Her. 7, 136; ξυγχέω τὰς σπονδάς, Thuc. 5, 39; Soph. τὰ δ' ἄλλα συγχεῖ πάνϑ' ὁ παγκρατὲς χρόνος, O. C. 615; χάριν, Tr. 1219; νόμιμα πάσης συγχέοντας Ἑλλάδος, Eur. Suppl. 311; δόμους, Hipp. 813, u. oft; τὰς ψήφους, im Ggstz von συναριϑμέω, Is. 5, 18; συγκεχύσϑαι τὰ δί-καια, Din. 1, 112; καὶ ταράξαι τὴν πόλιν, Plut. Sol. 15; τὰ διακεκριμένα, Plat. Phil. 46 e, wie τοὺς στήμονας συγκεχυμένους διακρίνομεν, Crat. 388 b; οὐ συγκεχυμένα, ἀλλὰ διωρισμένα, Rep. VII, 524 c; συγχεῖ ὅλην τὴν πολιτείαν, Dem. 24, 91; Sp., wie Pol., συγχεῖν τὰς τάξεις καὶ κατασπᾶν 1, 40, 13; aber auch τὸν πόλεμον, bellum conflare, 4, 10, 3.
-
8 ἐάφθη
ἐάφθη oder ἑάφϑη, Ableitung und Bedeutung ungewiß; bei Homer zweimal: Iliad. 13, 543 ἐκλίνϑη δ' ἑτέρωσε κάρη, ἐπὶ δ' ἀσπὶς ἑάφϑη καὶ κόρυς, ἀμφὶ δέ οἱ ϑάνατος χύτο ϑυμοραϊστής; Iliad. 14, 419 ἃς ἔπεσ' Ἕκτορος ὦκα χαμαὶ μένος ἐν κονίῃσιν. χειρὸς δ' ἔκβαλεν ἔγχος, ἐπ' αὐτῷ δ' ἀσπὶς ἑάφϑη καὶ κόρυς, ἀμφὶ δέ οἱ βράχε τεύχεα ποικίλα χαλκῷ. Gemeint in beiden Stellen ist wohl, daß der Schild auf den Gefallenen sank. Aristarch schrieb ἑάφϑη mit spir. asp. und leitete das Wort von ἕπεσϑαι ab, s. Scholl. Herodian. Iliad. 13, 543; Andere dachten an ἅπτω (vgl. Τρώεσσι δὲ κήδε' ἐφῆπται u. Aehnliches), Andre an ἐάω; s. Scholl. Iliad. 14, 419 Apoll. Lex. Hom. p. 61, 30 Epimer. in Cram. An. Ox. 1, 168, 14 La Roche Hom. Textkritik S. 230 Buttmann Lexik. 2, 138 Spitzn. Excurs. Iliad. 24.
-
9 ξυγχεω
(impf. συνέχεον - эп. σύγχεον, aor. συνέχεα - эп. σύγχεα и συνέχευα)1) сливать воедино, соединять(τὰ διακεκριμένα Plat.)
2) смешивать(τὰς ψήφους Isae.)
3) приводить в замешательство, спутывать(τὰς τάξεις Polyb.)
4) запутывать, спутывать(τοὺς στήμονας Plat.)
ἡνία σύγχυτο Hom. — поводья спутались;ἥ φωνέ συγκεχυμένη Diod. — нечленораздельные звуки5) разрушать, уничтожать(τοὺς τάφους Her.; δῶμα Eur.; συγχεῖ πανθ΄ ὅ χρόνος Soph.)
6) сводить на нет, делать напрасным(πολὺν κάματον Hom.)
7) стирать, изглаживать(τὰ γράμματα Eur.)
συγκεχυμένον μέλαν Arst. — полустертое черное пятно8) смущать, ставить в тупик(θυμόν Hom.; τινά Her.; σὺν δὲ γέροντι νόος χύτο Hom.)
τί συγχυθεῖσ΄ ἕστηκας ; Eur. — отчего ты в смущении остановилась?9) нарушать(ὅρκους Eur.; τὰ νόμιμα Her.)
10) расстраивать, потрясать, подрывать(τέν πολιτείαν Dem.)
11) опрокидывать, переворачивать(ἄνω κάτω τὰ πάντα Eur.)
12) разжигать, возбуждать(πόλεμον Polyb.; τὸν ὄχλον NT.)
-
10 συγχεω
(impf. συνέχεον - эп. σύγχεον, aor. συνέχεα - эп. σύγχεα и συνέχευα)1) сливать воедино, соединять(τὰ διακεκριμένα Plat.)
2) смешивать(τὰς ψήφους Isae.)
3) приводить в замешательство, спутывать(τὰς τάξεις Polyb.)
4) запутывать, спутывать(τοὺς στήμονας Plat.)
ἡνία σύγχυτο Hom. — поводья спутались;ἥ φωνέ συγκεχυμένη Diod. — нечленораздельные звуки5) разрушать, уничтожать(τοὺς τάφους Her.; δῶμα Eur.; συγχεῖ πανθ΄ ὅ χρόνος Soph.)
6) сводить на нет, делать напрасным(πολὺν κάματον Hom.)
7) стирать, изглаживать(τὰ γράμματα Eur.)
συγκεχυμένον μέλαν Arst. — полустертое черное пятно8) смущать, ставить в тупик(θυμόν Hom.; τινά Her.; σὺν δὲ γέροντι νόος χύτο Hom.)
τί συγχυθεῖσ΄ ἕστηκας ; Eur. — отчего ты в смущении остановилась?9) нарушать(ὅρκους Eur.; τὰ νόμιμα Her.)
10) расстраивать, потрясать, подрывать(τέν πολιτείαν Dem.)
11) опрокидывать, переворачивать(ἄνω κάτω τὰ πάντα Eur.)
12) разжигать, возбуждать(πόλεμον Polyb.; τὸν ὄχλον NT.)
-
11 χυτός
η, ό[ν]1) вылитый, разлитый, пролитый; 2) рассыпанный; просыпанный; разбросанный;χυτή κόμη — распущенные волосы;
3) выплавленный;χυτός σίδηρος — чугун;
4) литой;5) перен. стройный;χυτή κορμοστασιά — стройный стан;
χυτή γάμπα — стройная нога;
αυτός έχει χυτό σώμα — у него стройная фигура;
6) хорошо сидящий (о платье) -
12 καταχέω
καταχέω, Il.6.496 (tm.), al.: [tense] aor. 1 κατέχεα, [dialect] Ep. and Lyr. κατέχευα (v. infr.):—[voice] Med., [dialect] Ep.[tense] aor. 1Aκατεχεύατο Call.Hec.1.1.11
; inf. -χέασθαι Hdt.1.50
:—[voice] Pass., [tense] pf. κατακέχυμαι Orac. ap. Hdt.7.140 (tm.): [tense] aor. - εχύθην E.Hipp. 854 (lyr.): [dialect] Ep.[tense] aor.[voice] Pass. (freq.in tm.) κατέχυτο, κατέχυντο, Il.20.282, Od.12.411, h.Ven. 228:—pour down upon, pour over, c. dat.,κὰδ δέ οἱ ὕδωρ χεῦαν Il.14.435
; soἥ ῥά οἱ ἀχλὺν θεσπεσίην κατέχευε Od.7.42
; ;τῷ γε χάριν κατέχευεν' Ἀθήνη Od.2.12
, etc.;σφιν.. πλοῦτον κατέχευε Κρονίων Il.2.670
;μὴ σφῶϊν ἐλεγχείην καταχεύῃ 23.408
, cf. Od.14.38;οἷ.. κατ' αἶσχος ἔχευε 11.433
; ;νεφέλαν κρατὶ κατέχευας Pi.P.1.8
; ἀντιπάλοις φόνον Epigr. ap. Plu. Marc.30:—[voice] Pass.,κὰδ δ' ἄχος οἱ χύτο ὀφθαλμοῖσι Il.20.282
; κατὰ.. ὀρόφοισιν αἷμα.. κέχυται Orac. ap. Hdt. l. c.; δάκρυσι βλέφαρα-χυθέντα E.l.c.;οἱ -χυθέντες J.BJ3.7.29
:—also [voice] Act. c. gen., rarely in Hom.,ὅς σφωϊν.. ἔλαιον χαιτάων κατέχευε Il.23.282
, cf. 765: freq. later,καταχέουσι αἷμα τοῦ ἀκινάκεος Hdt.4.62
;κατάχει σὺ τῆς χορδῆς τὸ μέλι Ar.Ach. 1040
; ἔτνος τοὐλατῆρος ib. 246;τοῦ δήμου καταχεῖν.. πλουθυγίειαν Id.Eq. 1091
;ἵππερόν μου κατέχεεν τῶν χρημάτων Id.Nu.74
, cf. Pl. 790;βλασφημίαν τῶν ἱερῶν κ. Pl.Lg.8o
od; alsoκὰδ δὲ χευάτω μύρον.. κὰτ τὼ στήθεος Alc.36
, cf. Pl.R. 398a:—[voice] Med., κατὰ τῶν ἱματίων καταχεόμενοι [ ἄκρατον] letting it be poured over.., Id.Lg. 637e:— [voice] Pass., .2simply, pour, shower down, χιόνα, νιφάδας ἐπὶ χθονί, Od.19.206, Il.12.158;ψιάδας κ. ἔραζε 16.459
; so ;κατὰ δ' ὕπνον ἔχευεν Od.11.245
:—[voice] Med., νότος.. χύσιν κατεχεύατο φύλλων Call.l.c.:—[voice] Pass.,ἴδρως κακχέεται Sapph.2.13
.b throw, cast down,θύσθλα χαμαὶ κατέχευαν Il.6.134
;κατὰ δ' ἡνία χεῦεν ἔραζε 17.619
; ὅπλα τε πάντα εἰς ἄντλον κατέχυνθ' Od.12.411; πέπλον μὲν.. κατέχευεν ἐπ' οὔδει let the robe fall upon the floor, Il.5.734;τεῖχος.. εἰς ἅλα πᾶν κ. 7.461
:—[voice] Med., Pl.Ti. 41d; χαίταν let fall, Call.Cer.5 c. metaph.,κοινολογίας.. ἡδονὴν -χεούσης Phld.D.3.14
.3 [voice] Pass., to be poured over the ground, be there in heaps,ὁ χῶρος, ἐν ᾧ αἱ ἄκανθαι [τῶν ὀφίων] κατακεχύαται Hdt.2.75
; of persons, to be spread, dispersed, Eun.Hist.p.239 D.II cause to flow, run, [χρυσὸν] ἐς πίθους τήξας κ. Hdt.3.96
:—[voice] Med., χρυσὸν καταχέασθαι to have it melted down, Id.1.50.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > καταχέω
-
13 συγχέω
Aσύγχεᾰς Il.15.366
, but more freq. [dialect] Ep. [tense] aor. συνέχευα, inf. συγχεῦαι, [tense] aor. [voice] Pass. σύγχῠτο:—[tense] aor. [voice] Pass. -εχύθην [ῠ], for which - εχέθην is f.l. in Apollod. 1.7.2, Luc.DMar.9.2:—pour together, commingle, confound, συνέχευε ποσὶν καὶ χερσὶν [τὰ ἀθύρματα] Il.15.364;τὰ διακεκριμένα Pl. Phlb. 46e
;ἄνω κάτω τὰ πάντα σ. ὁμοῦ E.Ba. 349
; σ. τὰς ψήφους mix them up, Is.5.18;τὰ σύμβολα D.21.173
;τὰς τάξεις Plb.1.40.13
; τὰς ὄψεις, of lightning, Poll.1.118:—[voice] Pass.,ἡνία δέ σφι σύγχυτο Il. 16.471
; μεταλλεῖα συγκεχυμένα in confusion, Pl.Lg. 678d;τὴν κρόκην καὶ τοὺς στήμονας συγκεχυμένους διακρίνομεν Id.Cra. 388b
.3 confuse, blur,τὰ γράμματα Id.IA37
(anap.), cf. Arist.GA 721b34 ([voice] Pass.), Aud. 801b18 ([voice] Pass.); συγκεχυμένον μέλαν an indistinct black mark, Id.HA 585b34; φωνὴ ς. D.S.1.8; πλαδαρὰ καὶ σ. σάρξ flabby and ill-defined flesh, Theon ap.Gal.6.96; συνεκέχυτο δ' ἔτι τοῦτο was still confused, not yet distinguished, Gal.15.30, cf. 713.II of the mind, confound, trouble,μή μοι σύγχει θυμόν Il.9.612
, cf. 13.808;σὺν δὲ γέροντι νόος χύτο 24.358
;συνεχέοντο αἱ γνῶμαι τῶν φαμένων Hdt.7.142
;ὁ βίος δι' ἀπιστίαν συγχυθήσεται Epicur.Sent.Vat.57
: with the person as object,ἄνδρα γε συγχεῦαι Od.8.139
, cf. Hdt.8.99:—[voice] Pass., τί συγχυθεῖσ' ἕστηκας; E.Med. 1005;μὴ ἀθυμείτω τις, ἐὰν συγχέηται Gal.15.584
.2 confound, make of none effect,πολὺν κάματον καὶ ὸϊζὺν σύγχεας Ἀργείων Il.15.366
, cf. 473;τὴν πάρος σ. χάριν S.Tr. 1229
; esp. of contracts, engagements, etc., make of none effect, frustrate, violate,ἐπεὶ σύν γ' ὅρκι' ἔχευαν Τρῶες Il.4.269
, cf. Pl.R. 379e, Hp.Jusj., E.Hipp. 1063;τὰ πάντων ἀνθρώπων νόμιμα Hdt.7.136
, cf. Antipho 4.1.2, SIG45.33 (Halic., v B.C.);τὴν πολιτείαν D.24.91
; D 28 (Delph., iv B.C.); , cf. OGI669.18 (Egypt, i A.D.);ξυνουσίαν Luc.
Bis Acc.17:—[voice] Pass.,λέλυται πάντα, συγκέχυται D.25.25
. -
14 ἔκχυτο
-
15 σύν
σύν, ξύν, the latter (older) form for metrical convenience, but more freely in compounds: along with, together.— I. adv., together, at once; σὺν δὲ δύω μάρψᾶς, Od. 9.289 (cf. 311, 344); σὺν δὲ νεφέεσσι (dat. instr.) κάλυψεν | γαῖαν ὁμοῦ καὶ πόντον, Od. 5.293; ἦλθε Δολίος, σὺν δ' υἱεῖς, ‘along with him,’ Od. 24.387; of mingling, confusing, breaking up, σὺν δ' ἥμῖν δαῖτα ταράξῃ, Il. 1.579 (cf. Il. 8.86); σὺν δ' ὅρκἰ ἔχευαν, Il. 4.269; σὺν δὲ γέροντι νόος χύτο, Il. 24.358.—II. prep. w. dat., with, in company with, by the aid of; σὺν θεῷ, σὺν θεοῖσιν, σὺν Ἀθήνῃ, σὺν σοί, Od. 13.391; of things, with, denoting accompaniment and secondarily instrument, the clothing or armor one wears, the ship one sails with, Il. 3.29, Il. 1.179; met., of quality or characteristic, ἄκοιτιν σὺν μεγάλῃ ἀρετῇ ἐκτήσω, Od. 24.193; of consequence, penalty, σὺν δὲ μεγάλῳ ἀπέτῖσαν, Il. 4.161. σύν sometimes follows its case, Od. 15.410.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > σύν
-
16 ξύν
σύν, ξύν, the latter (older) form for metrical convenience, but more freely in compounds: along with, together.— I. adv., together, at once; σὺν δὲ δύω μάρψᾶς, Od. 9.289 (cf. 311, 344); σὺν δὲ νεφέεσσι (dat. instr.) κάλυψεν | γαῖαν ὁμοῦ καὶ πόντον, Od. 5.293; ἦλθε Δολίος, σὺν δ' υἱεῖς, ‘along with him,’ Od. 24.387; of mingling, confusing, breaking up, σὺν δ' ἥμῖν δαῖτα ταράξῃ, Il. 1.579 (cf. Il. 8.86); σὺν δ' ὅρκἰ ἔχευαν, Il. 4.269; σὺν δὲ γέροντι νόος χύτο, Il. 24.358.—II. prep. w. dat., with, in company with, by the aid of; σὺν θεῷ, σὺν θεοῖσιν, σὺν Ἀθήνῃ, σὺν σοί, Od. 13.391; of things, with, denoting accompaniment and secondarily instrument, the clothing or armor one wears, the ship one sails with, Il. 3.29, Il. 1.179; met., of quality or characteristic, ἄκοιτιν σὺν μεγάλῃ ἀρετῇ ἐκτήσω, Od. 24.193; of consequence, penalty, σὺν δὲ μεγάλῳ ἀπέτῖσαν, Il. 4.161. σύν sometimes follows its case, Od. 15.410.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ξύν
-
17 χέω
χέω, gießen, ergießen, ausgießen, fließen lassen; (a) von flüssigen Dingen, gew. mit dem Nebenbegriffe der Menge; so von Zeus χέει ὕδωρ, er läßt regnen; χιόνα, er läßt schneien; pass., πολλὰ δάκρυα ϑερμὰ χέοντο, sie wurden vergossen, strömten; bes. von der Libation bei Totenopfern; χοὴν χεόμην πᾶσιν νεκύεσσιν, allen Toten ein Trankopfer ausgießen; (b) von trocknen Dingen: schütten, ausschütten, hinstreuen, immer mit dem Nebenbegriffe der Fülle; σῆμ' ἔχεαν u. χεύαντες δὲ τὸ σῆμα, ein Grabmal aus Erde, einen Grabhügel aufschütten. Δοῦρα, Speere ausschütten, = in Menge werfen, schleudern; βέλεα στονόεντα χέοντο, sie schütteten ihre Pfeile aus, schossen sie in Menge ab. Καλάμην χϑονὶ χαλκὸς ἔχευεν, Halme in Menge hinschütten oder zu Boden strecken, = sie abmähen. Auch: fallen lassen; πλοκάμους χευαμένη das Haar wallen lassen. Pass. aufgeschüttet werden; von Menschen u. Tieren = sich in Menge daher bewegen, daherströmen, sich haufenweise versammeln, sich drängen; δακρυόεντες ἔχυντο, weinend strömten sie heran; (c) übh. ergießen, in Menge, reichlich ausgießen, hervorbringen, verbreiten; φωνήν, αὐδήν, die Stimme ergießen, in Fülle ertönen lassen; von Blasinstrumenten; κὰδ δ' ἄρα οἱ κεφαλῆς χέ' ἀϋτμένα, mit stark hervorströmendem Atem anhauchen; ἀχλὺν κατ' ὀφϑαλμῶν, Finsternis über die Augen ergießen, verbreiten; κάλλος κὰκ κεφαλῆς, Schönheit über das Haupt ausgießen; δόλον ἐπὶ δέμνια, Fangstricke über das Lager ausbreiten. Pass. sich ergießen, ausbreiten, erstrecken; πάλιν χύτο ἀήρ, der Nebel floß zurück, zerfloß, zerstreute sich; ἐχύϑη οἱ ϑυμός, sein Gemüt wurde überströmt, überschüttet von Freuden; ἀμφὶ φίλον υἱὸν ἐχεύατο πήχεε, um ihren Sohn goß, schlang sie ihre Arme; ἀμφ' αὐτῷ χυμένη, sich über ihn werfend und ihn umarmend; übtr., ἐν ᾷ κέχυμαι, in deren Lob ich mich ergieße; κεχυμένος εἴς τι, einer Sache unmäßig hingegeben; ἐς τἀφροδίσια, der Wollust unmäßig ergeben, effusus in Venerem
См. также в других словарях:
χύτο — χέω diffuse completely aor ind pass 3rd sg (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
χυτός — ή, ό / χυτός, ή, όν, ΝΜΑ 1. αυτός που μετά την τήξη χυτεύθηκε σε καλούπι (α. «χυτό μέταλλο» β. «χυτὸς σίδηρος», Αθήν.) 2. (για μαλλιά) αυτός που χύνεται ελεύθερα στους ώμους, που δεν έχει δεθεί ή πλεχθεί (α. «είχε τα μαλλιά της χυτά» β. «χυτὴ… … Dictionary of Greek
χυτός — ή, ό επίρρ. ά 1. ο χυμένος, ο σκόρπιος, ο άταχτος. 2. στα μέταλλα, αυτός που έλιωσε και χύθηκε σε καλούπια. 3. αυτός που κατασκευάστηκε με το λιώσιμο και χύσιμο μετάλλου: Δεν είναι με το χέρι σκαλισμένο, είναι χυτό. 4. στο ανθρώπινο σώμα,… … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
άγαλμα — Η λέξη ά. (από το αγάλλομαι) σήμαινε στην αρχή καθετί με το οποίο κάποιος αγάλλεται (πολύτιμα αντικείμενα κλπ.). Επικράτησε όμως με τον καιρό να σημαίνει το είδωλο άντρα ή γυναίκας, φτιαγμένο από ξύλο, πηλό, μάρμαρο, χαλκό κλπ. Στην αρχή ήταν… … Dictionary of Greek
ένθετος — η, ο (AM ἔνθετος, ον) [εντίθημι] αυτός που έχει τοποθετηθεί, παρεμβληθεί, ενταχθεί κάπου νεοελλ. 1. ναυτ. «ένθετοι λέμβοι» οι βάρκες που τοποθετούνται πάνω στο κατάστρωμα τού πλοίου σε αντιδιαστολή με τις «κρεμαστές» 2. (οδοντ.) «ένθετα δόντια»… … Dictionary of Greek
βλήμα — Κάθε αντικείμενο, το οποίο εκσφενδονίζεται με τη βοήθεια εξωτερικής δύναμης και το οποίο συνεχίζει την κίνησή του λόγω της αδράνειάς του ως σφαίρα, βόμβα, οβίδα ή βομβίδα. Ο όρος επεκτείνεται σήμερα και εφαρμόζεται στους πυραύλους και στα… … Dictionary of Greek
κηρόχυτος — η, ο (Α κηρόχυτος, ον) ο κατασκευασμένος από χυτό κερί νεοελλ. φρ. «κηρόχυτες γραμμές» α) οι γραμμές τών τσιγκογραφικών πλακών που κατασκευάζονται με κηροχάραξη β) οι γραμμές που αποτελούν το σχέδιο τού υφάσματος μπατίκ το οποίο πρόκειται να… … Dictionary of Greek
μαρμαροπελεκητός — ή, ό 1. αυτός που είναι κατασκευασμένος από πελεκητό, λείο μάρμαρο 2. μτφ. (κυρίως για χέρια και λαιμό γυναίκας) λείος και λευκός σαν μάρμαρο (έχεις το λαιμό χυτό, μαρμαροπελεκητό», δημ. τραγούδι) … Dictionary of Greek
νομισματολογία — Η λέξη νόμισμα παράγεται από τη λέξη νόμος και σημαίνει το νόμιμο, δηλαδή το νόμιμο μέτρο των αξιών. Τα πρώτα νομίσματα κόπηκαν κατά τα μέσα του 7ου αι. π.Χ. στη Μικρά Ασία, στο βασίλειο της Λυδίας ή στις ελληνικές πόλεις της Ιωνίας. Ο ακριβής… … Dictionary of Greek
χέω — και χεύω και επικ. τ. χείω ΜΑ (σχετικά με ρευστό) χύνω, αφήνω να ρεύσει, να τρέξει προς τα κάτω (μσν. αρχ.) (το μέσ.) χέομαι α) (για ένδυμα) πέφτω σχηματίζοντας πτυχές β) (για τον λόγο τού Θεού) εξαπλώνομαι, διαδίδομαι («τοῡ σωτηρίου λόγου… … Dictionary of Greek
χαλκόχυτος — ον, Α κατασκευασμένος από χυτό χαλκό. [ΕΤΥΜΟΛ. < χαλκ(ο) * + χυτός (< χυτός < χέω), πρβλ. κηρό χυτος, οἰνό χυτος] … Dictionary of Greek