-
1 ερημος
I2 и 3, атт. тж. ἔρημος 21) пустынный, безлюдный(νῆσος Hom.; πάγος Aesch.; λιμήν Thuc.)
ὅ ἀγὼν οὗτος ἐρημότερος γεγένηται ἢ ἐγὼ προσεδόκων Lys. — в этом процессе оказалось меньше участников, чем я предполагал2) покинутый, брошенный(ἐ. κἄφιλος ἀνήρ Soph.)
τὰ ἐρῆμα (sc. πρόβατα) φοβεῖται Hom. — брошенные (пастухом овцы) разбегаются;ἐ. πλάνος Soph. — одинокое скитание3) ( о животных) одиноко живущий (не стаями)(ὄρνιθες Plut.)
4) лишенный, не имеющий(συμμάχων Her., Plut.; πατρὸς καὴ μητρός Plat.; πάντων Plut.)
ἐ. πρὸς φίλων Soph. — лишенный друзей, без друзей;ἀνδρῶν κακῶν ἔρημον τέν πόλιν ποιεῖν Plat. — избавить государство от дурных людей5) юр. не имеющий наследников, выморочный(κλῆροι Isae.)
6) юр. решаемый в отсутствие обвиняемого или ответчика, заочный(δίκη Dem.; καταδίκη Plut.)
ἐρήμῃ δίκῃ θάνατον καταγιγνώσκειν τινός Thuc. — заочно вынести кому-л. смертный приговорIIатт. тж. ἔρημος ἥ (sc. χώρα) пустыня, безлюдная местность Her. etc. -
2 ἔρημος
ἔρημος, η, ον одинокий -
3 έρημος
έρημος ηпустыня – местожительства монахов-отшельников, исихастов -
4 έρημος
η, ο [ος, ον ] 1.1) лишённый (друзей и т. п.);έρημ από συντρόφους — лишённый товарищей;
μόνος κι' έρημος — один-одинёшенек;
2) одинокий, покинутый, опустелый; заброшенный;έρημο σπίτι — заброшенный дом;
3) безлюдный, пустынный, необитаемый;έρημη ακρογιαλιά — пустынный берег;
4) перен. несчастный, обездоленный;5) превращённый в пустыню, опустошённый, разорённый;στην έρημη γη — в опустошённой земле;
§ τα έρημα τα ξένα — проклятая чужбина;
ο φόβος φυλάει τα ερ(η)μα погов, страх (перед законом) — лучший сторож;2. (η) пустыня -
5 ἔρημος
{прил., 50}пустынный, пустой, брошенный, покинутый, оставленный; ж.р. употр. как сущ. пустыня, пустынное место.Ссылки: Мф. 3:1, 3; 4:1; 11:7; 14:13, 15; 23:38; 24:26; Мк. 1:3, 4, 12, 13, 35, 45; 6:31, 32, 35; Лк. 1:80; 3:2, 4; 4:1, 42; 5:16; 7:24; 8:29; 9:10, 12; 13:35; 15:4; Ин. 1:23; 3:14; 6:31, 49; 11:54; Деян. 1:20; 7:30, 36, 38, 42, 44; 8:26; 13:18; 21:38; 1Кор. 10:5; Гал. 4:27 Евр. 3:8, 17; Откр. 12:6, 14; 17:3.*Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > ἔρημος
-
6 έρημος
{прил., 50}пустынный, пустой, брошенный, покинутый, оставленный; ж.р. употр. как сущ. пустыня, пустынное место.Ссылки: Мф. 3:1, 3; 4:1; 11:7; 14:13, 15; 23:38; 24:26; Мк. 1:3, 4, 12, 13, 35, 45; 6:31, 32, 35; Лк. 1:80; 3:2, 4; 4:1, 42; 5:16; 7:24; 8:29; 9:10, 12; 13:35; 15:4; Ин. 1:23; 3:14; 6:31, 49; 11:54; Деян. 1:20; 7:30, 36, 38, 42, 44; 8:26; 13:18; 21:38; 1Кор. 10:5; Гал. 4:27 Евр. 3:8, 17; Откр. 12:6, 14; 17:3.*Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > έρημος
-
7 ἔρημος
пустойἜρημόςΕλληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > ἔρημος
-
8 Ἔρημός
ПустынноеἔρημοςΕλληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > Ἔρημός
-
9 ἔρημος
пустынный, пустой, брошенный, покинутый, оставленный; ж.р. употр. как сущ. пустыня, пустынное место.Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > ἔρημος
-
10 έρημος
[ер им ос] ουσ θ необитаемый. -
11 έρημος
[зримое] επ опустынный, одинокий, уединенный. -
12 Αραβική έρημος
η Аравийская пустыня -
13 Γκόμπι
-
14 Καρέ-κούμ
-
15 αμμωδης
-
16 αμυνω
(ῡ; тж. med.; fut. ἀμῠνῶ - ион. ἀμυνέω, med. ἀμυνεῦμαι; aor. ἤμῡνα - эп.-дор. ἄμῠνα с ᾱ и ᾰ)1) отражать, отбивать, отгонять, давать отпор, отвращать(τινά τινος, νηλεὲς ἦμαρ Hom.; μόρον Aesch.; στρατιήν Her.; πολεμίους Plat.; βαρβάρους Dem.)
ἀ. τινί τι Hom. — ограждать кого-л. от чего-л.2) защищать, оборонятьἀ. и ἀμύνεσθαί τινι Hom., Eur., Thuc., Arph., реже τινος Hom. — стоять на защите кого(чего)-л., оборонять кого(что)-л.;
χεῖρες ἀ. Hom. — руки для обороны, т.е. обороноспособность;τὰ ἀμύνοντα Her. — средства обороны;ἀμῦναί τινι σωθῆναι Thuc. — помочь кому-л. спастись;ἀμύνεσθαι ταῖς ναυσίν Thuc. — обороняться с помощью флота;ἀμύνατε! Arph. — заступитесь! помогите!;οἱ ἀδικοῦντες ἀμυνόμενοι Plat. — совершающие несправедливые поступки с целью самозащиты;ἥ πόλις ἔρημος τῶν ἀμυνουμένων Xen. — город, оставшийся без защитников3) биться, сражаться(ἀ. и ἀμύνεσθαι περί и ὑπέρ τινος Hom., Xen., Plat.; ἀ. πρό τινος Polyb.)
4) преимущ. med. отплачивать, воздавать(ἀμύνεσθαί τινά τινος и ὑπέρ τινος Thuc.)
ἀμύνω τοῖσδε τοῖς λόγοις τάδε Soph. — я плачу за это этими (признательными) словами;ἀ. τι Soph. — карать за что-л.;τοῖς ὁμοίοις ἀμύνεσθαί τινα Thuc. — воздавать кому-л. равным за равное;ἀμύνεσθαί τινα ὧν ἔδρασε Luc. — отомстить кому-л. за то, что он сделал;ἀμυνέσθω ἄνευ τραυμάτων Plat. — пусть он подвергнется наказанию, но без причинения увечий -
17 απολειπω
1) оставлять нетронутым(σάρκας Hom.)
ἀπολείπεται λέγειν Diog.L. — остается сказать2) тж. med. оставлять после себя(πυραμίδα Her.)
3) оставлять, покидать, бросать(δόμον Hom.; ξυμμαχίαν Thuc.; ἄνδρα Dem., Plut.)
ὅθεν ἀπέλιπες ἀποκρίνου Plat. — продолжай отвечать с того места, на котором ты остановился4) расставаться (с чем-л.), терять(ψυχάν Pind.; βίον Soph.; νέαν ἁμέραν Eur.)
; pass. не иметь, быть лишенным(τινος Soph., Plat.)
τῶν πρὴν ἀπολειφθεὴς φρενῶν Eur. — впавший в безумие;μεγάλης ἡδονῆς ἀπολελεῖφθαι Plut. — лишиться большого удовольствия5) оставлять в стороне, обходить молчанием(συχνά Plat.)
ἀπολειφθῆναί τινος Dem. — быть в неведении относительно чего-л.6) тж. med. оставлять позади, обгонять(τινα Lys., Xen.)
ἀ. τινὰ περί τι Isocr. — превосходить кого-л. в чем-л.;pass. — уступать (ἔν τινι Isocr.) и отставать Xen., Plat.πολὺ ἀπολείπεσθαι τῆς ἀληθείας Her., Polyb.; — быть далеким от истины7) отстоять, не достигатьἀπὸ τεσσέρων πήχεων ἀ. τρεῖς δακτύλους Her. — быть размером в четыре пехия без трех дактилей;
βραχὺ ἀπέλιπον διακόσιοι γενέσθαι Thuc. — их было почти двести;ἐφέπεσθαι ἀπολιπόντες ὡς πλέθρον Xen. — следовать на дистанции приблизительно в плетр;ἥ πόλις μικρὸν ἀπέλιπεν ἔρημος εἶναι Plut. — город чуть не обезлюдел;ἀπολείπεσθαι καιροῦ Isocr., Dem.; — упускать благоприятный момент8) уходить, удаляться(ἐκ τῶν Συρακουσῶν Thuc.)
9) уменьшаться, убывать(ὅ Νεῖλος ἀπολείπει Her.; ἥ σελήνη ἀπολείπει Arst.)
καρπὸς οὐκ ἀπολείπει Hom. — плоды не переводятся10) увядать(ἄνθος ἀπολείπει Xen.)
11) падать духом(ἀθύμως ἔχειν καὴ ἀ. Xen.)
-
18 ατιμωρητος
21) неотмщенный(θάνατος Aeschin.)
2) ненаказанный Her., Thuc., Luc.ἀ. τινος Plat. — не понесший кары за что-л.
3) незащищенный, беззащитный(ἐρῆμος καὴ ἀ. Thuc.)
-
19 δηλεομαι
дор. δᾱλέομαι1) ранить, калечить(ἵππους Hom.)
2) портить, иссушать(δέμας τινός Eur.)
3) поражать, убивать(τινα χαλκῷ Hom.)
4) истреблять, уничтожать(καρπόν Hom.)
5) разорять, опустошать(γῆν Hom.)
6) нарушать(ὅρκια Hom.)
7) обкрадывать, грабитьμή τις τοι καθ΄ ὁδὸν δηλήσεται Hom. — чтобы в пути тебя кто-л. не обокрал
8) быть гибельным, вредить(σέ βουλέ δηλήσεται Hom.)
πλεῖστόν σφεας ἐδηλέετο ἥ ἐσθης ἐρῆμος ἐοῦσα ὅπλων Her. — наиболее гибельным оказалось для них отсутствие тяжелого вооружения9) околдовывать(τινα ποτῷ Theocr.)
-
20 δυσερημος
- 1
- 2
См. также в других словарях:
έρημος — έρημος, η, ο και έρμος, η, ο 1. για πρόσωπα, αυτός που είναι μόνος, χωρίς δικούς και φίλους: Έμεινε στον κόσμο έρημη. 2. για τόπο, αυτός που είναι έρημος από ανθρώπους, ο ακατοίκητος: Έρημη ακρογιαλιά. 3. ο αφημένος, ο αφύλαχτος, ο αδέσποτος: Ο… … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
ἐρῆμος — desolate masc nom sg ἐρῆμος desolate masc/fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
έρημος — Με τον όρο έ. εννοείται στη φυσική γεωγραφία μια περιοχή με ξηρό κλίμα που χαρακτηρίζεται από μεγάλη σπανιότητα ατμοσφαιρικών κατακρημνισμάτων (το μέγιστο ετήσιο ύψος βροχής ανέρχεται γενικά σε 200 250 χιλιοστά), τα οποία κατανέμονται πολύ… … Dictionary of Greek
ἔρημος — ἔρη̱μος , ἐρῆμος desolate masc/fem nom sg (attic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Λιβυκή έρημος — Έρημος (2.000.000 τ. χλμ.) της Αφρικής. Αποτελεί το βορειοανατολικό τμήμα της Σαχάρας και εκτείνεται Δ του ποταμού Νείλου. Η Λ.έ. καλύπτει τον χώρο της ανατολικής Λιβύης, της δυτικής Αιγύπτου και τμήματος του βόρειου Σουδάν. Το βόρειο τμήμα της Λ … Dictionary of Greek
Αραβική έρημος — Βραχώδης έρημος της βορειοανατολικής Αφρικής που εκτείνεται μεταξύ της κοιλάδας του ποταμού Νείλου και των ακτών της Ερυθράς θάλασσας. Πρόκειται για οροπέδιο με αρχαϊκή κρυσταλλοσχιστώδη σύσταση, που καλύπτεται από στρώματα ασβεστόλιθου και… … Dictionary of Greek
Αλμυρή έρημος — Στεπώδης έκταση της Μ. Ασίας, ανάμεσα στη σιδηροδρομική γραμμή που ενώνει το Αφιόν Καραχισάρ με το Ικόνιο και τη λίμνη Τουζ Γκιολ. Ένα μέρος της λίμνης αυτής ξεραίνεται το καλοκαίρι και αποτελεί προέκταση της ερήμου. H διάβαση της Α.ε. στη… … Dictionary of Greek
Γκίμπσον, έρημος — Ερημική περιοχή στη δυτική Αυστραλία, που καλύπτει το κεντρικό τμήμα της μεγάλης Αυστραλιανής ερήμου. Βλ. λ. Αυστραλία (Γεωμορφολογία) … Dictionary of Greek
Ινδική έρημος — Βλ. λ. Ταρ … Dictionary of Greek
ἐρῆμον — ἐρῆμος desolate masc acc sg ἐρῆμος desolate neut nom/voc/acc sg ἐρῆμος desolate masc/fem acc sg ἐρῆμος desolate neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐρῆμα — ἐρῆμος desolate neut nom/voc/acc pl ἐρῆμος desolate neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)