ἐπίπονον

См. также в других словарях:

• ἐπίπονον — ἐπίπονος painful masc/fem acc sg ἐπίπονος painful neut nom/voc/acc sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

• болѣзнь — БОЛѢЗН|Ь (506), И с. 1.Болезнь, нездоровье, физический недуг: Стенюштю ономоу тѩжько отъ болѣзни. Изб 1076, 52 об.; не ѡ(т)лоучашесѩ ѡ(т) нѥго [ученик]... бѣ бо оуже болѣзнию лютою одьрьжимъ. [Феодосий] ЖФП XII, 63б; въ недоузѣ лютѣ ѡбъдьржима. и …   Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)

• неболѣзньнъ — (5*) пр. 1.Не причиняющий боли: житиѥ же полагаеть неболѣзньно тѣмь теле(с)мь здравиѥ бѣзбѣдно отварѧеть. (ἄνόσον) КР 1284, 330б; Бѣдно бо е(с) неболѣзньну болѣзнь сдѣлати въ врачевань˫а мѣсто. ГБ XIV, 28б. 2. Перен. Безболезненный, нетрудный:… …   Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)

• εναγώνιος — α, ο (AM ἐναγώνιος, ον) αυτός που γίνεται με αγώνα ή αγωνία, αγωνιώδης, γεμάτος αγωνία («πάντα τον βίον ἐναγώνιον ἡμῑν εἶναι δεῑ καὶ ἐπίπονον», Ιω. Χρυσόστ.) αρχ. 1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται σε αγώνα, συμμετέχει σε αγώνα ή είναι κατάλληλος… …   Dictionary of Greek

• επίπονος — η, ο (AM ἐπίπονος, ον) [πόνος] κουραστικός, κοπιαστικός («ἔργα... καλὰ καὶ ἐπίπονα», Πλάτ.) αρχ. 1. αυτός που προκαλεί πόνο, ο γεμάτος κόπους και βάσανα 2. (για πρόσ.) μτφ. εργατικός, επιμελής («δεινοῡ καὶ ἐπιπόνου καί... εὐτυχοῡς ἀνδρός», Πλάτ.) …   Dictionary of Greek

• λατρεία — Το αίσθημα που ωθεί τον άνθρωπο να αναγνωρίσει την ανωτερότητα ενός άλλου όντος και, κατά συνέπεια, τη δική του κατωτερότητα απέναντι στο ον αυτό, εκφραζόμενη μέσω του σεβασμού. Στο θρησκευτικό πεδίο, η λ. αποτελεί τη βάση κάθε θρησκείας, καθώς η …   Dictionary of Greek

• ԱՇԽԱՏԱՍԻՐՈՒԹԻՒՆ — ( ) NBH 1 0259 Chronological Sequence: 6c, 8c, 11c գ. φιλοπονία, τὸ ἑπίπονον laborum amor, studium, tolerantia, ἑκπόνησις elaboratio, elucubratio Յօժարական աշխատութիւն. գործասիրութիւն. փոյթ ջանից. երկասիրութիւն. անխոնջ վաստակ. ջան. եւ գործ… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)