τρί-πους

См. также в других словарях:

• πους — Όρος που δηλώνει τη μετρική μονάδα των ελληνικών και λατινικών στίχων. Διακρίνουμε στους π. μία άρση (ισχυρή συλλαβή, συνήθως μακρά, στην οποία πέφτει ο ρυθμικός τόνος) και μία θέση (ασθενή συλλαβή). Η βραχεία συλλαβή (υ) υπολογιζόταν ως μετρική… …   Dictionary of Greek

• τρίποδος — η, ο / τρίπους, ουν, ΝΜΑ, και λόγιος τ. τρίπους Ν, και ποιητ. τ. τρίπος Α 1. αυτός που έχει τρία πόδια 2. (σχετικά με πρόσ. και ιδίως γέροντα που στηρίζεται σε ραβδί) αυτός που βαδίζει με τρία πόδια («τρίποδι βροτῷ», Ησίοδ.) 3. (σχετικά με έπιπλα …   Dictionary of Greek

• Tripus coeliacus — Tri̱|pus coe|li̱a|cus [gr. τριπους = Dreifuß] m; : Bezeichnung für diejenige Stelle des ↑Truncus coeliacus, an der sich dieser in die drei Äste ↑Arteria gastrica sinistra, ↑Arteria hepatica communis, ↑Arteria lienalis teilt (Anat.) …   Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke

• τράπεζα — Ονομασία ιδρυμάτων που εκτελούν πολλές και διάφορες λειτουργίες: από το εμπόριο και την ανταλλαγή νομισμάτων και την κατάθεση χρημάτων έως την παροχή πιστώσεων και άλλων χρηματοδοτήσεων. Ιστορία. Πολλές τραπεζικές πράξεις έχουν την καταγωγή τους… …   Dictionary of Greek

• триподия — ТРИПОДИ´Я [греч. τριποδία, от τρι в сложных словах три и πούς (корень ποδ) стопа] в античной метрике трехстопие, ритмическая группа из трех стоп в стихе …   Поэтический словарь

• τετράποδος — η, ο / τετράποδος, ον, ΝΜΑ 1. αυτός που έχει τέσσερα πόδια 2. (το ουδ. πληθ. ως ουσ.) τα τετράποδα ζωολ. γενική ονομασία τών σπονδυλοζώων που φέρουν δύο ζεύγη ποδιών προσαρμοσμένων στη χερσαία μετακίνηση, σε αντιδιαστολή προς τα δίποδα νεοελλ. το …   Dictionary of Greek

• τετράχρονος — η, ο / τετράχρονος, ον, ΝΑ (μετρ.) αυτός που περιλαμβάνει τέσσερεις χρόνους («τετράχρονος πους») νεοελλ. 1. ο ηλικίας τεσσάρων χρόνων, τετραετής («τετράχρονο παιδί») 2. αυτός που διαρκεί τέσσερα χρόνια (α. «τετράχρονο πρόγραμμα» β. «τετράχρονη… …   Dictionary of Greek

• τρίπεδος — ον, Α αυτός που έχει μήκος τριών ποδών. [ΕΤΥΜΟΛ. < τρι * + πεδος (< πέζα* < *πεδ ja, δωρ. τ. τής λ. πους), πρβλ. ὀκτάπεδος] …   Dictionary of Greek

• τριπόδης — ο, ΝΑ νεοελλ. 1. αυτός που έχει τρία πόδια 2. (με αισχρή σημ.) (για άνδρα) αυτός που έχει ανορθωμένο το πέος αρχ. αυτός που φθάνει τους τρεις πόδες σε μήκος ή σε ύψος («ὅλμον μεν τριπόδην τάμνειν, ὕπερον δε τρίπηχυν», Ησίοδ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < τρι * …   Dictionary of Greek