-
1 σφαγεῖον
A bowl for catching the blood of the victim in sacrifices, E.El. 800, IT 335, Cyc. 395 (dub. l.), Ar.Th. 754, IG 22.1543: pl., ib.1424a145:—in A.Ag. 1092, for ἀνδρὸς σφάγιον Dobree restored ἀνδροσφαγεῖον.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > σφαγεῖον
-
2 σφάζω
Grammatical information: v.Meaning: `to slaughter (by cutting the throat), to kill, to sacrifice' (Il.).Other forms: - άττω (young-Att., anal. [Schwyzer 715]), - άδδω (Boeot.), aor. σφάξαι (Il.), pass. σφαγῆναι (IA. etc.), - χθῆναι (Pi., Hdt., E. in lyr. a.o.), fut. σφάξω (E. a.o.), pass. - γήσομαι (Att.), perf. midd. ἔσφαγμαι (Od.), act. ἔσφακα (late).Derivatives: 1. σφαγ-ή ( δια-, κατα-) f. `slaughter, killing; throat' (trag., Att. prose etc.) with - ῖτις ( φλέψ) `belonging to the throat (to the slaughter?)' (medic., Arist.; Redard 102), - εύς m. `slaughterer, sacrificial knife' (S., E., decrees ap. And., D. a.o.; Bosshardt 41). 2. - ιος `belonging to the slaughter, killing' (Hp., S. in lyr. a.o.); - ιον ( προ-), -mostly pl. - ια n. `victim, oblation, esp. before a battle' (IA.; Eitrem Symb. Oslo. 18,9ff.) with - ιάζομαι, - ιάζω `to slaughter, to sacrifice' (IA.), - ιασμός m. (E. in lyr., Plu. a.o.). 3. - ίς f. `slaughter-knife, sacrificial knife' (E. a.o.; also referring to σφαγή, Chantraine Form. 338) with - ίδιον (Suid.); but ἐπι-σφαγ-ίς `nape of the neck, where the axe strikes' and παρα-σφαγ-ίς `part next to the throat' (Poll.) Hypostases of σφαγή. 4. - εῖον n. `slaughtering-bowl, sacrificial bowl' (A., E., Ar., inscr.; from σφαγ-ή or - εύς?, cf. ἱερεῖον; on - ιον, - εῖον Schwyzer 470). 5. - ιστήριον = - εῖον (sch.). 6. σφάγμα n. `the killing' (sch.), futher only to the prefixed verbs, e.g. πρόσφαγ-μα (A., E. a.o.). 7. σφάκ-της m. `murderer' (late), in compp., e.g. καλαμο- σφάζω `one who kills with a pin' (Ph.), with - τικη μάχαιρα (Zonar.) 8. - τήρ m. `id.', only δια- σφάζω, χιμαρο- σφάζω (AP), - τρια f. `sacrificial priestess' (Ael.). 9. - τρον n. `sacrificial tax' (Palmyra IIp, Poll.). 10. - σφάξ, e.g. δια-σφάξ, - άγος f. `rip, split, chasm' (Hdt. a.o.). 11. - σφαγ-ία f., e.g. βοο- σφάζω `the killing of oxen' ( APl.).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]Etymology: The above regular system can be without difficulty be understood as a Greek creation from a primary verb σφάζω, σφάξαι or a noun σφαγ-. -- No agreement outside Greek. Untenable hypotheses are mentioned by Bq and WP. 2, 653 (after Prellwitz and Persson), also in Hofmann Et. Wb. (to Arm. spananem `kill'). Cf. φάσγανον. -- Furnée 300 connects φάσγανον as φασγ-\/ σφαγ-; hard to consider as certain.Page in Frisk: 2,825-826Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > σφάζω
См. также в других словарях:
σφηκείον — τὸ, Α έντομο που έχει κεντρί όπως η σφήκα. [ΕΤΥΜΟΛ. < σφήξ, ηκός «σφήκα» + κατάλ. εῖον (πρβλ. σφαγ εῖον)] … Dictionary of Greek
ψυγείο — Bλ. λ. ηλεκτρικές οικιακές συσκευές. * * * το / ψυγεῑον, ΝΑ νεοελλ. 1. συσκευή ή ειδικός χώρος που ψύχεται με τη βοήθεια ηλεκτρικού μηχανισμού και όπου συντηρούνται ευαλλοίωτα τρόφιμα και άλλα προϊόντα 2. (ιδίως παλαιότερα) ειδικό έπιπλο για τον… … Dictionary of Greek
-ιος — ια, ιο(ν) η κατάλ. ιος (μαζί με τις επαυξημένες μορφές της) είναι μία από τις παραγωγικότερες τής ελλ. γλώσσας καθ όλη τη διάρκεια τής ιστορίας της. Συγκεκριμένα, μαρτυρούνται συνολικά 2.996 λέξεις σε ιος, εκ τών οποίων 295 είναι κοινές, 2.261… … Dictionary of Greek
