βοο-

См. также в других словарях:

• СОХА —    • Arātrum, αροτρον,          или плуг, орудие для разрыхления пахотной земли или для вспашки поля, изобретенное будто бы Бузигом или Триптолемом. Plin. 7, 56, 199. Гесиод изображает два вида греческого плуга (op. et. d. 431 слл.):        1.… …   Реальный словарь классических древностей

• КИПР —    • Cyprus,          ή Κύπρος, в Ветхом Завете Киттим, по имени города Кития, н. Кибрис, один из самых значительных островов Средиземного моря, в углу между Киликией и Сирией, отделяющийся от первой Киликийским проливом (Αυλών). Древние… …   Реальный словарь классических древностей

• αίμα — Ρευστός ιστός του οποίου τα στερεά κυτταρικά στοιχεία αιωρούνται σε μια ροώδη μεσοκυττάρια ουσία, που ονομάζεται πλάσμα. Κυκλοφορεί σε ένα σύστημα αγγείων, το κυκλοφορικό σύστημα, και αντιπροσωπεύει για τα ανώτερα ζώα το μέσο με το οποίο… …   Dictionary of Greek

• ιερακοτρόφος — ο (ΑΜ ἱερακοτρόφος, ον) αυτός που τρέφει γεράκια (νεοελλ. μσν.) το αρσ. ως ουσ. ο ιερακοτρόφος ο γερακάρης, αυτός που τρέφει και εκπαιδεύει γεράκια αρχ. ως ουσ. ο μαθητής τού Ιέρακος. [ΕΤΥΜΟΛ. < ιέραξ, ακος + τροφος < τρέφω (πρβλ. βοο… …   Dictionary of Greek

• ιπποσόας — ἱπποσόας και ίπποσσόος, ό, θηλ. ἱπποσόα (Α) 1. αυτός που κεντρίζει, που διεγείρει τους ίππους για να τρέξουν («ἱπποσόας Ἰόλαος», Πίνδ.) 2. το θηλ. ίπποσόα επίθ. τής θεάς Αρτέμιδος. [ΕΤΥΜΟΛ. < ἱππ(ο) * + σόας (< σεύω «κυνηγώ»). Τα υπόλοιπα… …   Dictionary of Greek

• κεμαδοσσόος — κεμαδοσσόος, ον (Α) αυτός που κυνηγάει ελάφια. [ΕΤΥΜΟΛ. < κεμάς, άδος + σσόος (< σεύω «κυνηγώ»), πρβλ. βοο σσόος, ιππο σσόος] …   Dictionary of Greek

• κυνοκλόπος — κυνοκλόπος, ον (Α) αυτός που κλέβει σκύλους. [ΕΤΥΜΟΛ. < κυν(ο)* + κλόπος (< κλέπτω), πρβλ. βοο κλόπος, φρενο κλόπος] …   Dictionary of Greek

• κυνοραιστής — και κυνορ(ρ)αίστης και κυνοραϊστής, ο (Α κυνοραιστής, οῡ) παράσιτο τών σκύλων, κρότωνας, τσιμπούρι («ἔνθα κύων κεῑτ Ἄργος ἐνίπλειος κυνοραιστέων», Ομ. Οδ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < κυν(ο) * + ρ(ρ)αίστης / ρ(ρ)αϊστής (< ραίω «συντρίβω, καταστρέφω») πρβλ …   Dictionary of Greek

• μοσχοθύτης — μοσχοθύτης, ὁ (Α) αυτός που θυσιάζει ή σφάζει μόσχους. [ΕΤΥΜΟΛ. < μοσχο + θύτης (< θύω «θυσιάζω»), πρβλ. βοο θύτης, μηλο θύτης] …   Dictionary of Greek

• Boopie — Bo|opi̲e̲ [zu gr. βου̃ς, Gen.: βοος = Rind, Ochse, Kuh u. gr. ὠψ, Gen.: ὠπος = Auge; Gesicht] w; : „Kuhäugigkeit“, schmachtender Gesichtsausdruck bei Hysterie …   Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke