-
1 προρριζον
-
2 πρόρριζον
πρόρριζοςby the roots: masc /fem acc sgπρόρριζοςby the roots: neut nom /voc /acc sg -
3 πρόῤ-ῥιζος
πρόῤ-ῥιζος, mit der Wurzel, von Grund aus, οἱ δέ τε ϑάμνοι πρόῤῥιζοι πίπτουσιν, Il. 11, 157, 14, 415; Μυρτίλος δίφ ρων πρόῤῥιζος ἐκριφϑείς, Soph. El. 502; τὸ πᾶν δὴ δεσπ όταισι τοῖς πάλαι πρόῤῥιζον ἔφϑαρται γένος, 755, wie Andoc. 1, 146, πρόῤῥιζον οἴχεται γένος, Her. πρόῤῥιζον ἀνατρέπειν τινά, 1, 32, vgl. 3, 40 u. Valck. Hipp. 683; im eigentlichen Sinne, Theophr. u. Sp., Ep. ad. 384 (IX, 131); – πρόῤῥιζον u. πρόῤῥιζα werden von Sp. adverbial gebraucht.
-
4 ἀνα-τρέπω
ἀνα-τρέπω ( perf. ἀνατέτραφα, Din. 3, 4; Dem. 1, 30; Aesch. 1, 190; ältere Form ἀνατέτροφα, Soph. Tr. 1005; Andoc. 1, 131), umkehren, umstürzen; ἀνετράπετο, aor. med. in passiver Bdtg, er stürzte köpflings nieder, Il. 6, 64. 14, 447; vgl. Plat. Euth. 278 d, wo nachher ὕπτιον ἀνατετραμμένον steht; ἂν ἀνατραπῇ πλοῖον Alex. Ath. VI, 226 f. wie ἐάν τις ἄκων πλοῖον ἀνατρέψῃ Aesch. 3, 158. Daher zerstören, zu Grunde richten, vernichten, πόλιν, ὄλβον, Aesch. Spt. 1068 Pers. 159; χαράν Soph. Ant. 1261; πρόῤῥιζον ἀνατρέψαι τινά, von Grund aus vernichten, Her. 1, 32; vgl. πόλιν ἄρδην ἀνατετραφώς Aesch. 3, 158; οἰκίας, πολιτείας, πᾶσαν πρᾶξιν, Plat. Rep. V, 471 b Legg. IV, 709 a Polit. 300 b; Luc. Tox. 14 u. a. Sp.; so pass., πάντα ἀνατετράφϑαι, Plat. Soph. 234 d; aor. II. med. in passiv. Bdtg, ἡ πατρὶς ὅλη ἀνετράπετο Crat. 395 d; – τράπεζαν, den Wechslertisch umstoßen, Bankerott machen. Andocid. 1, 130. Auch durch Gründe widerlegen, Ar. Nubb. 897, eigtl. ἀντιλέγων, zu Boden schlagen. – Pass., niedergeschlagen sein, ἀνετράπησαν ταῖς ψυχαῖς, den Muth verlieren, Pol. 22, 8; D. Sic. 11, 31; ähnlich mitaor. med., ἀνετράπετο φρένα λύπᾳ Theocr. 8, 90.
-
5 ἐκ-τρίβω
ἐκ-τρίβω, 1) herausreiben, durch Reiben hervorrufen; πῠρ Xen. Cyr. 2, 2, 13; dah. ἐν πέτροισι πέτρον, Stein an Stein reiben, Soph. Phil. 296. – 2) ausreiben, wie Κύκλωπος ὀφϑαλμὸν ὥσπερ σφηκιάν Eur. Cycl. 475; vernichten, wegtilgen, ποίην ἐκ τῆς γῆς Her. 4, 120; πίτυος τρόπον, mit Stumpf u. Stiel ausrotten, wie eine Fichte, die nicht mehr aus der Wurzel ausschlägt, 6, 37; ἐκτέτριπται πρόῤῥιζος ἐκ Σπάρτης 6, 86; Ζεύς σε πρόῤῥιζον ἐκτρίψειεν Eur. Hipp. 684. So ἐκτριβήσεται Soph. O. R. 428; neben καταφϑεῖραι Plut. Eumen. 19. – 3) abreiben, abnutzen, Ἄτλας ὁ χαλκέοισι νώτοις οὐρανὸν ἐκτρίβων, für νῶτα οὐρανῷ, Eur. Ion 2; ὁπλὰς ἐκ τῆς ὁδοῠ ἐκτετριμμένος Luc. Asin. 19. – Uebertr., κακῶς βίον ἐκτρῖψαι, elend hinbringen, Soph. O. R. 248. – 41 ausreiben, ῥύπον Plut.; reinigen, poliren, τὰς πανοπλίας Pol. 10, 20, 2; – καρπούς, χίδρα, Theocr. 7, 156 u. Nic. bei Ath. III, 126 b, ausdreschen.
-
6 εκκυλινδω...
ἐκκυλίνδω...ἐκκυλίω, ἐκκυλίνδω1) выкатывать, скатывать(ᾠά Arph.; τινὰ ἐπ΄ ἠϊόνι Anth.)
νότος ἐξεκύλισε πρόρριζον πίτυν Anth. — южный ветер с корнем выворотил сосну;ἐκκυλῖσαι θηρὸς βίην Anth. — повалить сильного зверя;преимущ. pass. — выкатываться, опрокидываться, сваливаться (ἐκ δίφροιο Hom.; μέσης ἀπήνης Soph.; ὄνῳ ἐποχούμενος ἐξεκυλίσθη Anth.):εἰς ἀγορὰν τοῦ διηγήματος ἐκκυλισθέντος Plut. — когда весть докатилась до площади2) высвобождать(τινά Pind.)
; преимущ. pass. высвобождаться, выпутываться, избавляться(ἐκ τῶν δικτύων Xen.)
ἐκκυλισθῆναι τῆς τέχνης Aesch. — освободиться от искусно сделанных оков3) pass. перен. скатываться, погружаться, отдаваться целиком(εἰς ἔρωτας Xen. - v. l. ἐγκυλιεσθαι)
4) med. разворачивать, вращаясь вычерчивать -
7 εκκυλιω
ἐκκυλίω, ἐκκυλίνδω1) выкатывать, скатывать(ᾠά Arph.; τινὰ ἐπ΄ ἠϊόνι Anth.)
νότος ἐξεκύλισε πρόρριζον πίτυν Anth. — южный ветер с корнем выворотил сосну;ἐκκυλῖσαι θηρὸς βίην Anth. — повалить сильного зверя;преимущ. pass. — выкатываться, опрокидываться, сваливаться (ἐκ δίφροιο Hom.; μέσης ἀπήνης Soph.; ὄνῳ ἐποχούμενος ἐξεκυλίσθη Anth.):εἰς ἀγορὰν τοῦ διηγήματος ἐκκυλισθέντος Plut. — когда весть докатилась до площади2) высвобождать(τινά Pind.)
; преимущ. pass. высвобождаться, выпутываться, избавляться(ἐκ τῶν δικτύων Xen.)
ἐκκυλισθῆναι τῆς τέχνης Aesch. — освободиться от искусно сделанных оков3) pass. перен. скатываться, погружаться, отдаваться целиком(εἰς ἔρωτας Xen. - v. l. ἐγκυλιεσθαι)
4) med. разворачивать, вращаясь вычерчивать -
8 εκτριβω
1) тереть(ἐν πέτροισι πέτρον Soph.)
2) добывать трением или высекать(πῦρ Xen.)
3) стирать, изнашивать(σίδηρος ἐκτρίβεται Plut.)
τὰς ὁπλὰς ἐκ τῆς ὁδοῦ ἐκτετριμμένος Luc. (об — осле) стерши себе о дорогу копыта;Ἄτλας νώτοις οὐρανὸν (= νῶτα οὐρανῷ) ἐκτρίβων Eur. — Атлант, держащий на своих плечах небо;κακὸν κακῶς ἐκτρῖψαι βίον Soph. — ужасно закончить ужасную жизнь4) стирать, счищать(ῥύπον Plut.)
5) натирать, чистить(τὰς πανοπλίας Polyb.)
6) досл. высверливать, перен. удалять, уничтожать(τοῦ Κύκλωπος ὀφθαλμὸν ὥσπερ σφηκιάν Eur.; ποίην ἐκ τῆς γῆς Her.)
7) истреблять, уничтожать(τινὰ πρόρριζον Eur., Plut.)
8) разорять(ἥ Ἰταλία ἐκτριβεῖσα Plut.)
-
9 προρριζος
-
10 οἴχομαι
A- ήσομαι Ar.V.51
, Fr. 150, Pl.Tht. 203d, etc.: [tense] pf. , Id.Fr. 241 codd. (ᾤχωκε A.Pers.13
) ; [tense] pf. part. οἰχωκώς, υῖα, ός Hdt.9.98,8.108 ; also ᾤχηκα ([etym.] παρ-) Il.10.252 (v.l.), D.H.11.5, etc.: [tense] plpf.οἰχώκεε Hdt.1.189
, etc. ;ᾠχήκει Plb.8.27.9
:—[voice] Med., [tense] pf. ᾤχημαι, [dialect] Ion.οἴχημαι Hdt.4.136
([etym.] δι-), Plu.Cam.14 (παρ-, but in Hp. de Arte9, X.An.2.4.1, παροιχόμενος is now restored):—[voice] Act., imper. οἶχε (but perh. οἴχε ([etym.] ο ) with elision) Plu.Pyrrh.28 : [tense] pres. [full] οἰχέομαι, [var] contr. οἰχεῦμαι, dub. l. in AP7.273 (Leon.):I rarely in a general sense, go or come, without the idea of departure, and without a perfect sense, , cf. 5.495 ; more freq. go, go away, go off, Il.1.380, 13.38, 23.564, Od. 17.104, al.: but usu. οἴχεται in [tense] pf. sense, he has gone, departed, and ᾤχετο in [tense] plpf. sense, he had gone,ἤδη.. οἴχεται Il.15.223
, cf. 14.311 ;ἐπεὶ οἴχεο νηΐ Πύλονδε Od.16.24
, etc. ;οἱ πρέσβεις οἱ μετὰ Πλειστίου οἰχόμενοι IG12.57.51
;τῶν οἰ. Ἑλλάδ' ἐς αἶαν A.Pers. 1
(anap.);τὸν κήρυκα τὸν παρὰ τοὺς βροτοὺς οἰ. Ar.Av. 1270
: freq.c.part., εἴ πέρ κεν Ἄρης.. οἴχηται φεύγων shall be fled and gone, Od.8.356 ; ᾤχετ' ἀποπτάμενος he had taken flight and gone, Il.2.71 ;ὥς μ' ὄφελ'.. οἴχεσθαι προφέρουσα.. θύελλα 6.346
, cf. Od.20.64 ; soοἴχεται πλέων Hdt.4.145
; οἴχεται ἀπολιπών he has gone and left.., ib. 155 ; so in [dialect] Att., οἴχεται θανών (v. infr. II) ; ἢν δῃώσαντες οἴχωνται Foed. ap. Th.5.47 ;οἴ. φέρων Ar.Lys. 976
, etc. ;πρεσβεύων ᾤχετο X.Cyr.5.1.3
;ᾤχετ' εὐθέως ἀπιών D.18.65
, cf. Pl.Smp. 223b, etc.: with an Adj., he's clean gone,Ar.
Ach. 210 : rarely in the reverse usage,οἰχόμενοι κόμισαν δέπας Il. 23.699
, cf. 22.223 : c. acc. cogn.,οἴχεσθαι ὁδόν Od.4.393
.—The part. οἰχόμενος in Hom. sts. means absent, away,Ὀδυσσῆος πόθος αἴνυται οἰχομένοιο Od.14.144
; δὴν οἰ. ib. 376.II Special usages:1 of persons, euphem. for θνῄσκω, to have departed, be gone hence,εἰς Ἀΐδαο Il.22.213
;ψυχὴ κατὰ χθονὸς ᾤχετο 23.101
;οἴ. θανών S.Ph. 414
, cf. E.Hel. 134, etc. ;[τὸ γένος] οἴ. πᾶν πρόρριζον And.1.146
;οἰχήσομαι ἀπιὼν εἰς μακάρων δή τινας εὐδαιμονίας Pl.Phd. 115d
; part. οἰχόμενος for θανών, departed, dead, A.Pers. 546 (anap.), S.El. 146 (lyr.), etc.b to be undone, ruined, opp.σῴζομαι, ἢ σεσώσμεθα.. ἢ οἰχόμεσθ' ἅμα Id.Tr.85
, cf.Aj. 1128 ;τὸ μὲν ἐπ' ἐμοὶ οἴχομαι, τὸ δ' ἐπὶ σοὶ σέσωσμαι X.Cyr.5.4.11
; so οἴχωκα or to be gone, undone, ruined,A.
Pers.13 (anap.), S.Aj. 896, etc. ; soοἰχομένας πόλεως E.Tr. 596
(lyr.), cf. Heracl.14 ;τοῦ.. διαλυθεῖσαν οἴχεσθαι πολιτείαν Pl.Lg. 945c
.2 of things, to be gone, lost, vanished, πῇ δή τοι μένος οἴχεται; whither is thy spirit gone? Il.5.472, cf. 13.220, 24.201 ; is absent,Gal.
18(2).48 ;δίψης οἰχομένης Id.15.564
, cf. Aret. CD<*>4.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > οἴχομαι
-
11 πρόρριζος
A by the roots, root and branch, utterly,θάμνοι π. πίπτουσιν Il.11.157
;ὁθ'.. ἐξερίπῃ δρῦς π. 14.415
; [πολλοὺς] ὁ θεὸς προρρίζους ἀνέτρεψε Hdt.1.32
;κακῶς ἐτελεύτησε π. Id.3.40
;Ζεύς σε.. π. ἐκτρίψειεν E.Hipp. 684
, cf. Hdt.6.86.δ ;π. ἔφθαρται γένος S.El. 765
; [γένος] οἴχεται π. And.1.146
;δαιμόνων ἱδρύματα π. ἐξανέστραπται βάθρων A.Pers. 812
;δίφρων π. ἐκριφθείς S.El. 512
(lyr.);π. αὐτὸς.. ἀπολοίμην Ar.Ra. 587
: neut. πρόρριζον as Adv., Arist.HA 616a2 (prob.l.), Lyc.214.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πρόρριζος
-
12 φθείρω
φθείρω, [dialect] Aeol. [full] φθέρρω Hdn.Gr.2.303, al.; Arc. [full] φθήρω IG5(2).6.17 (Tegea, iv B. C.): [dialect] Ion. [tense] impf. φθείρεσκε ([etym.] δια-) Hdt.1.36: [tense] fut.Aφθερῶ X.HG7.2.11
, ([etym.] δια-) A.Ag. 1266, etc.; [dialect] Ion. φθερέω ([etym.] δια-) Hdt. 5.51; [dialect] Ep. φθέρσω ([etym.] δια-) Il.13.625: [tense] aor. 1 (troch.), X.HG7.2.4; poet.ἔφθερσα Lyc.1402
; Arc. [ per.] 3sg. opt. (?)φθέραι IG5(2).6.8
(Tegea, iv B. C.): [tense] pf.ἔφθαρκα Din.1.64
, ([etym.] δι-) E.Med. 226; Arc. part.ἐφθορκώς IG5(2).6.10
(Tegea, iv B. C.): —[voice] Med., [tense] fut. φθεροῦμαι (in pass. sense) S.OT 272, E.Andr. 708, Th.7.48; [dialect] Ion. φθερέομαι ([etym.] δια-) Hdt.8.108 (v.l. δια-φθαρέεται), 9.42 (vv. ll. δια-φθαρέονται, δια-φθορεῦνται); laterφθαροῦμαι Archig.
ap. Orib.8.23.5:— [voice] Pass., [tense] fut.φθᾰρήσομαι Hp.VM13
, Arist.Metaph. 1066b30, Epicur.Ep. 1p.7U., ([etym.] δια-) E.Hec. 802, etc., [dialect] Dor.- ησοῦμαι Ti.Locr.94d
: [tense] aor. ἐφθάρην [ᾰ] S.OT 1502, Th.7.13, Pl.Lg. 708c; poet. [ per.] 3pl.ἔφθαρεν Pi.P. 3.36
: also part.κατα-φθερείς Epich.35.13
: [tense] pf. , [ per.] 3pl.ἐφθάραται Th.3.13
; inf. , ([etym.] δι-) Is.9.37, [dialect] Aeol.ἔφθορθαι Eust.790.8
: [tense] plpf. [ per.] 3pl.ἐφθάρατο App.BC3.15
, ([etym.] δι-) Hdt.8.90. The compd. διαφθείρω is much more freq. than the simple Verb:— destroy things,μῆλα κακοὶ φθείρουσι νομῆες Od. 17.246
; φ. τῶν Συρίων τοὺς κλήρους waste them, Hdt.1.76, cf. X.HG 7.2.11, An.4.7.20;τοὺς θεῶν νόμους S.Aj. 1344
; τὰς ναῦς v. l. in Th. 2.91;τὴν πόλιν καὶ νόμους Pl.Lg. 958c
, cf. X.Mem.1.5.3;εὐδαιμονίαν Din.
l. c.;ἔμβρυα Dsc.2.163
;τὸ συλληφθέν Sor.1.60
(also abs., miscarry, ib.59); τὸν κοινὸν οἶκον Mitteis Chr.284.11 (ii B. C.): —[voice] Pass., to be destroyed, S.Aj.25, etc.;ἐκ τῶν αὐτῶν καὶ διὰ τῶν αὐτῶν καὶ γίνεται πᾶσα ἀρετὴ καὶ φθείρεται Arist.EN 1103b8
;εἰς τὸ μὴ ὂν φ.
pass away, cease to be,Epicur.
Ep.1p.5U.;δυὰς προσθέσει μονάδος εἰς τριάδα φθείρεται μηκέτι μένουσα δυάς Ph.2.509
; of animals, perish, PStrassb.24.15 (ii A. D.).2 of persons, μαψαῦραι... ναύτας φ. destroy them, Hes.Th. 876 (but perh. only [voice] Act. of signf. 11.4); (troch.), Ag. 652:—[voice] Pass., Id.Pers. 272, 283(lyr.);γειτόνων πολλοὶ ἁμᾷ.. ἔφθαρεν Pi.P.3.36
;νόσῳ ἐφθάραται Ἀθηναῖοι Th.3.13
, cf. 7.48;πρόρριζον ἔφθαρται γένος S.El. 765
; ἔφθαρμαι I am undone! Men. Her.13;μὴφθαρῶσιν PMich.Zen.80.4
(iii B. C.).3 corrupt, bribe, τινα D.S.4.73; lure, entice, trap, (s. v. l.); entices to its ruin, entraps,Trag.Adesp.
484 (s. v.l.); pervert, :—[voice] Pass., v. infr. 11.3.b seduce a woman,ὑπὸ τῆς θυγατρὸς ἀδικούμενον καὶ Διονυσίου τοῦ φθείραντος αὐτὴν κιναίδου PEnteux.26.11
(iii B. C.):—[voice] Pass., E.Fr. 485, D.Chr.11.153 (but not [dialect] Att. acc. to Phryn.53, Moer.p.103 P.), Artem.5.17.4 ruin, spoil, ποσὶν φθείροντα πλοῦτον ἀργυρωνήτους θ' ὑφάς, of one who treads on rich carpets, A.Ag. 949; βαφὰς φθείρουσα τοῦ ποικίλματος, of blood, Id.Ch. 1013; of a poison,ὧνπερ ἂν θίγῃ, φθείρει τὰ πάντα S.Tr. 716
;φαρμάκων φθείρειν πεφυκότων τὰ σώματα Gal.15.541
; δούλην (wet-nurse)μὴ φθείρουσαν τὸ γάλα BGU1058.29
(i B. C.), cf. Sor.1.88; τοῦ σώματος (sc. τῶν νοσούντων) φθείροντος τὸ θρέψαι δυνάμενον ib.90, cf. 63, al.5τὰ μιγνύμενα τῶν χρωμάτων οἱ βαφεῖς φθείρεσθαι καὶ φθοράν τὴν μῖξιν ὀνομάζουσιν Plu.2.393c
(whereμιαίνω 1
is compared).II [voice] Pass. (cf. supr. 1.1, 2),1 φθείρεσθε (as a curse) may you perish! ruin take you! Il.21.128, Sannyr. 10; φθείρου as an imprecation, go to the devil! be off! Ar.Ach. 460, Pl. 598, 610(anap.), E.Fr. 610;ἐκποδὼν ἡμῖν φθείρεσθε Herod.6.16
:c. gen., φθείρεσθε τῆσδε off from her! unhand her, let her go, E.Andr. 715 (so in [tense] fut. indic., εἰ μὴ φθερῇ τῆσδ' ὡς τάχιστ' ἀπὸ στέγης if thou dost not depart... ib. 708).b with a Prep., φθείρεσθαι πρὸς τοὺς πλουσίους, of hangers-on and flatterers, D.21.139, cf. Plu.Phoc.21, Eum. 14, Ant.24;εἰς ἡδονὰς ἀπὸ.. πόνων Anon.
ap. Stob.4.31.84;ἀκούω σε λυρῳδοῦ γυναικὸς ἐρᾶν καὶ εἰς ἐκείνης φθειρόμενον πᾶσαν τὴν ἐφήμερον ἄγραν κατατίθεσθαι Alciphr.1.18
.3 to be morally corrupted,ἐφθάρη ἡ γῆ ἐναντίον τοῦ θεοῦ LXXGe.6.11
, cf. Ho.9.9, al.;ἔστι ἐν Ἀλεξανδρείᾳ σκηνῶν ἐν τοῖς Ἀριστοβούλου φθειρόμενος PCair.Zen.37.7
(iii B. C.); φθαρεὶς Εὔτυχος ὑπὸ τῆς Ἀρσινόης ib.620.7 (iii B. C.); but ἐν Σικυωνίαι ἐφθαρμένους is f.l. for ἐν Σικυῶνι διεφθ. (cj. Sintenis) in Plu.Arat.40.4 of seafarers, wander, drift (cf. supr. 1.2,πολύφθορος 11.2
,φθορά 8
),πόσον χρόνον πόντου 'πὶ νώτοις ἅλιον ἐφθείρου πλάνον; E.Hel. 774
; ναυτίλους ἐφθαρμένους sailors driven out of their course, Id.IT 276; ; of shipwrecked persons, νεῶν ( ἐκ νεῶν Elmsl.) ; also of travellers or wanderers by land, οὐχ ἕνα νομίζων φθείρεται πόλεως νόμον (v.l. τόπον) E.El. 234;ὁ Μενέλαος χρόνον πολὺν ἐφθείρετο πανταχόσε τῆς Ἐλλάδος D.Chr.7.95
; οὐδὲν δεῖ φθείρεσθαι περιόντα ( = περιιόντα)τὴν ἀρχὴν ἅπασαν Aristid.Or.26(14).33
; J.;τῶν μετοίκων τῶν ἐξ Ἑρμιόνης οὐκ οἶδ' ὅπως εἰς Πειραιᾶ φθαρέντων Alciphr. 1.13
; μὴ περιΐδῃς ἀγαθοὺς γείτονας εἰς στενὸν τοῦ καιροῦ φθειρομένους ib.24; [Ἀλέξανδρον] ὑπὲρ τὸν Ἰνδὸν κτλ. φθειρόμενον Arr.An.7.4.2
; φθαρῆναι εἰς βάρβαρα ἔθνη ( ἐν βαρβάροις ἔθνεσι or ἔθεσι codd.) Phalar. Ep.49; φθαρέντων ἐς ἀλλήλους falling foul of one another, App. Praef.10 (s. v. l.).5 of women, χέρσους φθαρῆναι pine away in barrenness, S.OT 1502, cf. El. 1181 (unless wander, cf. supr. 11.4). (Cf. Skt. ksárati 'flow', later 'wane, perish', Avest. γζ?φθείρωXαρ- and ζ?φθείρωXγαρ- 'flow'.) -
13 ἀνατρέπω
Aὀνέτροπε Alc.Supp.25.7
: [tense] pf. , And.1.131, later- τέτρᾰφα Din.1.30
codd., v.l. in D.18.296, Aeschin.1.190, 3.158: [tense] aor. 2 [voice] Med. ἀνετράπετο in pass. sense, Il.6.64, 14.447 (only here in Hom.), Pl.Cra. 395d, Theoc. 8.90: [tense] aor. 2 [voice] Pass., Alex.76.3, etc.:—overturn, upset, [voice] Act., Archil.56.3, Alc.l.c.;τράπεζαν D.19.198
, cf. Sch.ad eund.24.136; in Hom. ἀνετράπετο, = ὕπτιος ἔπεσεν, Il.6.64;ἀνατετραμμένος Ar.Ra. 543
; freq. of ships, Pl.Lg. 906e, Arist.Rh. 1398b7, etc.; ἂν ἀνατραπῆ γὰρ πλοῖον Alex.l.c.;τὴν σωφροσύνην, τὸν βίον ἅπαντα And.1.131
, cf. Plu. Pomp.46.b Medic., upset,στόμαχον Gal.12.911
: so abs., create nausea, Aristaenet.1.12.2 overthrow, ruin,πρόρριζον ἀνατρέψαι τινά Hdt.1.32
, cf. 8.62;μὴ.. δαίμων.. ἀντρέψῃ ποδὶ ὄλβον A.Pers. 163
;λακπάτητον ἀ. χαράν S.Ant. 1275
;πλοῦτον And.1.131
; ; πολιτείαν, οἰκίαν, Pl.Lg. 709a, R. 471b;τὰ τῶν Ἑλλήνων D.18.143
:—[voice] Pass.,ἤρυξε πόλιν μἀνατραπῆναι A.Th. 1082
;ὁ βίος ἀνατετραμμένος ἂν εἴη Pl.Grg. 481c
, etc.II [voice] Pass., to be upset, disheartened,ἀνετράπετο φρένα λύπᾳ Theoc.8.90
;ταῖς ψυχαῖς ἀ. Plb.21.25.8
.2 c. acc., to be checked in, diverted from,ὁρμήν J.BJ 2.15.6
;τὴν φιλαργυρίαν 2.14.6
.4 to be made null and void, Just. Nov.2.2Intr.IV intr. in [voice] Act., slip, trip up, Plu.2.631c; of a ship, capsize, D.Chr.34.32.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀνατρέπω
-
14 ἐκτρίβω
A- τρῐβήσομαι S.OT 428
:— rub out, i. e. produce by rubbing,πῦρ ἔκ τινος X.Cyr.2.2.15
;φλόγα Poll.9.155
(but in S.Ph. 296 ἐν πέτροισι πέτρον ἐκτρίβων.. ἔφην' ἄφαντον φῶς rubbing hard): metaph.,λύπην Plu.2.610b
:—[voice] Pass.,τὰ ψυχικὰ προτερήματα διὰ τὰ ἔπαθλα οἷον ἐκτρίβεται Longin.44.3
.II rub out, i.e. to destroy root and branch, σφέας πίτυος τρόπον ἀπείλεε ἐκτρίψειν (cf. πίτυς) Hdt.6.37;ἐ. τινὰ πρόρριζον E.Hipp. 684
;τὴν ποίην ἐκ τῆς γῆς ἐκτρίβειν Hdt.4.120
;αὕτη μ' ἡ γυνή ποτ' ἐκτρίψει Herod.6.27
, dub. in E.Cyc. 475; βίον ἐ. bring life to a wretched end, = Lat. conterere vitam, S.OT 248, cf. 428:—[voice] Pass.,πρόρριζος ἐκτέτριπται Hdt.6.86
.δ; ὁπλὰς ἐκτετριμμένος with the hoofs worn off, Luc.Asin.19.IV rub, thresh out, f.l. in Nic.Fr.68.3.V polish, Thphr.HP4.11.6, Plb. 10.20.2;ἀργυρώματα Class.Phil.19.234
(iii B.C.); cf. ἐξετρίβετο· σφόδρα ἐκοσμεῖτο, Hsch.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐκτρίβω
См. также в других словарях:
πρόρριζον — πρόρριζος by the roots masc/fem acc sg πρόρριζος by the roots neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πρόρριζος — η, ο / πρόρριζος, ον, ΝΑ 1. (για φυτά) αυτός που αποσπάστηκε μαζί με τη ρίζα του, σύρριζος 2. μτφ. αυτός που εκδιώχθηκε ολοκληρωτικά από κάπου (α. «ο μικρασιατικός ελληνισμός πρόρριζος αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη γενέτειρά του» β. «Ζεύς σε...… … Dictionary of Greek
προσεδαφίζω — ΝΑ [ἐδαφίζω] νεοελλ. 1. φέρνω πτητική μηχανή ή διαστημικό όχημα στο έδαφος τής Γης ή άλλου πλανήτη («το διαστημόπλοιο προσεδαφίστηκε ομαλά στη Σελήνη») αρχ. 1. ρίχνω καταγής («λαῑλαψ πρόρριζον ἀνασπάσασα τῇ γῇ προσεδαφίζει», Ανών.) 2. φρ. «ὄφεων… … Dictionary of Greek
ՏԱԿԱԿՈՏՈՐ — ( ) NBH 2 0839 Chronological Sequence: Early classical, 6c ա.մ. πρόρριζον radicitus. Զտակսն կամ զարմատսն կոտորելով. բնաջինջ. արմատախիլ. *Ապա եթէ անդէն ʼի նմին չարիս հաստատեալ կայցէք, արմատաքի տակակոտոր խլէ զծառն: Զանբժշկելի չարացն զարմատքս կենացն … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
