Перевод: с греческого на все языки

со всех языков на греческий

οἶδε

  • 41 εχω

         ἔχω
        (impf. εἶχον; fut. ἕξω и σχήσω; aor. 2 ἔσχον, imper. σχές, conjct. σχῶ, opt. σχοίην, inf. σχεῖν, part. σχών; pf. ἔσχηκα; ppf. ἐσχήκειν; pass.: praes. ἔχομαι, impf. εἰχόμην, fut. σχεθήσομαι, aor. ἐσχέθην, pf. ἔσήμαι)
        1) держать, нести
        

    (πεμπώβολα χερσίν, τόξον ἐν χειρί, στεροπέν μετὰ χερσίν Hom.; αἰχμήν Aesch.; διὰ χειρός τι и τινὰ ἐπ΄ ὤμων Soph.; μετὰ χεῖράς τι Thuc.)

        οὐχ ὑπὸ ζυγῷ λόφον δικαίως ἔ. Soph. — не желать подчиниться ярму

        2) med. держаться
        

    ἐπὴ ξυροῦ ἀκμῆς ἔ. Her. — держаться на острие бритвы, т.е. «на волоске»

        3) med. держать или нести на себе
        

    (οὐρανόν Hes.)

        ἀσπίδα πρόσθε σχόμενος Hom. — выставив вперед свой щит

        4) med. держаться, выдерживать
        5) брать, хватать, держать
        

    (τινὰ χειρός или ποδός Hom.; τινὰ μέσον Arph.)

        Ζῆν΄ ἔχων ἐπώμοτον Soph. — беря Зевса в свидетели (моей клятвы);
        pass. — быть схваченным, захваченным или охваченным, перен. находиться во власти:
        ζῶντες ἐχόμενοι Thuc. — захваченные живьем;
        ἐχομένων τῶν Ἀφιδνῶν Plut. — так как Афидны были захвачены (противником);
        τὸ ὄρος ἐχόμενον Xen. — занятая (войсками) гора;
        ἔχομαι μέσος Arph. или (ἐν) ἀνάγκῃ Xen. — я в безвыходном положении;
        ἔ. ἄλγεσι Hom. — страдать;
        λύπῃ σχεθείς Plut. — охваченный скорбью;
        ἔ. κωκυτῷ καὴ οἰμωγῆ Hom. — предаваться воплям и жалобам;
        ἔ. ἐν ξυμφοραῖς Plat. — быть в беде;
        ἔ. ὀργῇ — быть в гневе;
        ἔ. ὑπὸ ἐπιθυμίας Plat. — быть одержимым страстью

        6) med. держаться, хвататься, цепляться
        

    (πέτρης Hom.; ὅπως κισσὸς δρυός Eur.; πείσματος Plat.; χλαμύδος Luc.)

        ταύτης ἐχόμενος τές προφάσιος Her. — ухватившись за этот предлог

        7) med. браться, приниматься, предпринимать
        

    (ἔργου Pind., Plut.; πολέμου Thuc., Plut.)

        ἔ. τῶν ἀθίκτων Soph. — прикасаться к неприкосновенному;
        μαντικῆς τέχνης ἔ. Soph. — быть причастным к искусству прорицания

        8) тж. med. держаться, придерживаться
        

    (δόξης τινὸς περί τινος, med. ἀληθείας Plat.; med. γνώμης τινός и λόγου τινός Thuc.)

        ἔχεσθαι ὅτι μάλιστα τῶν ἁρμάτων Xen. — держаться как можно ближе к повозкам

        9) med. ( непосредственно) соприкасаться, быть тесно связанным, примыкать
        ὄρος ἐχόμενον τῆς Ῥοδόπης Thuc. — гора, смежная с Родопой;
        ἥ ἐχομένη νῆσος Isocr. — соседний остров;
        οἱ ἐχόμενοι Her. — сопредельные народы, ближайшие соседи;
        τὰ τούτων ἐχόμενα Xen. и τὰ ἐχόμενα τούτοις Plat. — связанные с этим или вытекающие отсюда вопросы;
        τοῦ ἐχομένου ἔτους Thuc. — в следующем году;
        τὰ τῶν σιτίων ἐχόμενα Her. — то, что относится к продовольствию;
        ἐν τοῖς ἐχομένοις Arst. — в последующем изложении;
        ἃ διδασκάλων εἴχετο Plat. — (то), что касалось учителей, т.е. чему учили учителя;
        οἱ τῶν εἰκότων ἐχόμενοι Plut. — те, чей рассказ более правдоподобен

        10) (об одежде, снаряжении и т.п.) иметь на себе, носить
        

    (κυνέην κεφαλῇ, παρδαλέην ὤμοισιν, σὰκος ὤμῳ, εἷμα ἀμφ΄ ὤμοισι, ἵπποι ζυγὸν ἀμφὴς ἔχοντες Hom.; στολέν ἀμφὴ σῶμα Eur.; τὰ ὅπλα Arst.; συκῆ ἔχουσα φύλλα NT.)

        ἔχοντες τοὺς χιτῶνας Xen. — одетые в хитоны

        11) иметь, владеть, обладать
        

    (κραδίην καὴ θυμόν Hom.; τὰν βελέων ἀλκὰν χεροῖν Soph.; τέν γῆν Thuc.; ἐπιστήμην Xen., Plat.; τὰ ἐπιτήδεια Arst.; εἴ τις ἔχει ὦτα ἀκούειν, ἀκουέτω NT.)

        Δία οὐκ ἔχε ὕπνος Hom. — Зевсом сон не владел, т.е. Зевс не спал;
        φόβος μ΄ ἔχει Aesch. — страх объемлет меня;
        οἶνος ἔχει φρένας Hom. — вино туманит рассудок;
        σῇσιν ἔχε φρεσί Hom. — сохрани в своей памяти;
        Βρόμιος ἔχει τὸν χῶρον Aesch. — это - владения Бромия;
        θῇρες, οὓς ὅδ΄ ἔχει χῶρος Soph. — животные, населяющие этот край;
        ἔχων τοὺς ἱππεῖς ἐπηκολούθει Xen. — (Крез) с конницей следовал позади;
        ὅ ἔχων Soph., Eur., Xen.; — имущий, богатый;
        οἱ οὐκ ἔχοντες Eur. — неимущие, бедные;
        τὸ μη ἔ. Eur. — бедность;
        κούρην Πριάμοιο ἔ. Hom. — быть женатым на дочери Приама;
        ἔχεθ΄ Ἕκτορι Hom. — она была замужем за Гектором;
        ἐπ΄ ἀριστερὰ (χειρὸς) ἔ. τι Hom. — иметь слева что-л., т.е. находиться справа от чего-л.;
        ἐν δεξιᾷ ἔ. Thuc. — иметь справа (от себя);
        τινὰ ὕστατον ἔ. Xen. — иметь, т.е. поставить кого-л. в арьергарде;
        γῆρας ἔχυιν или ὃν γῆρας ἔχει Hom. — старый;
        ἥβην ἔ. Plat. — быть юношей;
        ἐπεὴ ἔχοιεν τέν ἡλικίαν, ἣν σὺ ἔχεις Xen. — по достижении ими твоего возраста;
        ἔ. φθόνον παρά τινι Plut. — возбуждать в ком-л. зависть;
        ἔγκλημα ἔ. τινί Soph. — иметь жалобу на кого-л.;
        λόγον ἔ. Plat. — иметь (разумный) смысл;
        τιμην ἔ. παρὰ πᾶσιν Plut. — быть уважаемым всеми;
        ἔ. τι ἀνὰ στόμα καὴ διὰ γλώσσης Eur. и διὰ στόματος Plut. — (постоянно) говорить о чем-л.;
        φύσιν ἔχει Plat. — (это) естественно, в порядке вещей;
        ἀγνοία μ΄ ἔχει Soph. — я в неведении, не знаю;
        πόλιν κίνδυνος ἔσχε Eur. — над городом нависла опасность;
        λιμὸς ἔχει Aesch. — голод терзает;
        ἀγρυπνίῃσι ἔχεσθαι Her. — страдать бессонницей;
        ἐν νοσήμασιν ἐχόμενοι Plat. — больные;
        ὄφρα με βίος ἔχῃ Soph. — пока я жив(а);
        αἰτίαν ἔ. τινός Trag., Her.; — быть виновным или обвиняемым в чем-л.;
        δι΄ αἰτίας Thuc. и ἐν αἰτίᾳ ἔ. τινά Her., Thuc.; — обвинять кого-л.;
        ἔπαινον ἔ. Arst. — быть хвалимым

        12) держать или нести на себе, поддерживать, подпирать
        

    (κίονες γαῖάν τε καὴ οὐρανὸν ἀμφὴς ἔχουσιν Hom.; τὰ ἐπικείμενα βάρη Arst.)

        13) держать, поднимать
        

    (ὑψοῦ κάρη Hom.)

        14) (тж. ἐν γαστρὴ ἔ. Her., NT.) носить во чреве, быть беременной
        

    (ἥ γυνέ ἔχουσα Her.)

        ἥ ἔχουσα Arst. = ἥ μήτηρ

        15) ( о месте) занимать, находиться
        

    ἔ. τὸ κέρας ἄκρον Thuc. — находиться на крайнем фланге;

        οὖδας ἔχοντες Hom. — распростертые по полу (тела);
        ἔχεις χῶρον οὐχ ἁγνὸν πατεῖν Soph. — ты стоишь на земле, которую нельзя топтать (т.е. священной)

        16) обитать, населять
        

    (οὐρανόν Hom.; Ὀλύμπια δώματα Hes.; χῶρον Aesch.; τὰ ὄρη Xen.)

        οἱ κατὰ τέν Ἀσίαν ἔχοντες Xen. — те, кто населяет Азию;
        ἔ. ὀρέων κάρηνα Hom. — обитать на вершинах гор

        17) (тж. ἐντὸς ἔ. Hom.) содержать в себе, заключать, окружать
        

    (φρένες ἧπαρ ἔχουσι Hom.; ὅ χαλκὸς ἔχει τὸ εἶδος τοῦ ἀνδριάντος Arst.)

        τοὺς ἄκρατος ἔχει νύξ Aesch. — их окутывает непроглядная ночь;
        σταθμὸν ἔ. χιλίων ταλάντων Diod. — весить или стоить тысячу талантов

        18) владеть, иметь в своем распоряжении, управлять
        

    (Θήβας Eur.)

        19) заботиться, печься, охранять
        

    ἔ. πατρώϊα ἔργα Hom. — возделывать отцовские поля;

        ἔ. κῆπον Hom. — ухаживать за садом;
        ἔ. ἀγέλας Xen. — смотреть за стадами;
        φυλακὰς ἔ. Hom. — нести стражу;
        σκοπιέν ἔ. Hom., Her.; — вести наблюдение;
        δίκας ἔ. Dem. — вершить суд

        20) охранять, защищать
        ἔχε χρόα χάλκεα τεύχη Hom. — тело покрывали медные доспехи;
        πύλαι οὐρανοῦ, ἃς ἔχον Ὧραι Hom. — небесные врата, которые стерегли Горы

        21) med. зависеть
        

    ἐν θεοῖσιν ἔ. Hom. — зависеть от воли богов;

        σέο ἕξεται Hom. — это будет зависеть от тебя

        22) сдерживать, скреплять, связывать
        23) сдерживать, удерживать
        

    (ἵππους, μῦθον σιγῇ Hom.; στόμα σιγᾷ Eur.)

        εἶχε σιγῇ καὴ ἔφραζε οὐδενί Her. — (Эвений) хранил молчание и никому (ничего) не говорил;
        πᾶς ἀσκὸς δύο ἄνδρας ἕξει τοῦ μέ καταδῦναι Xen. — каждый бурдюк удержит двух человек от погружения, т.е. на поверхности воды

        24) задерживать, останавливать
        οὐδέ οἱ ἔσχεν ὀστέον Hom. — у него кость не сдержала (брошенного камня), т.е. была разбита;
        χεῖρας ἔχων Ἀχιλῆος Her. — держа (за) руки Ахилла;
        ἔ. δάκρυον Hom. — сдерживать слезы;
        ἔχε αὐτοῦ (πόδα σόν) Eur., Dem.; — остановись;
        ὄμμα ἔ. Soph. — прятать взоры, т.е. уединяться, скрываться

        25) унимать, успокаивать
        

    (κῦμα, ὀδύνας Hom.)

        26) (sc. ἑαυτόν) униматься, утихать, останавливаться, оставаться на месте
        

    οὐδέ οἱ ἔγχος ἔχε ἀτρέμας Hom. — копье (в руках) его не оставалось спокойным;

        σχὲς οὗπερ εἶ Soph. — остановись, где находишься, т.е. не продолжай;
        σχές, μή με προλίπῃς Eur. — остановись, не покидай меня;
        εἰ δὲ βούλει, ἔχε ἠρέμα Plat. — подожди, пожалуйста;
        στῆ σχομένη Hom. — она остановилась

        27) med. воздерживаться, отказываться, прекращать
        

    (μάχης Hom., Plut.; τιμωρίης Her.)

        σχέσθαι χέρα τινός Eur. — удержаться от нанесения удара кому-л.

        28) ощущать, испытывать, переживать
        

    (ἄλγεα Hom.; φθόνον Aesch.; θαῦμα Soph.; αἰσχύνην Eur.)

        ἔ. πένθος (μετὰ) φρεσί Hom. — скорбеть душой;
        ἐν ὀρρωδίᾳ τι ἔ. Thuc. — испытывать страх перед чем-л.;
        κότον ἔ. Hom. и ὀργὰς ἔ. Aesch. — гневаться;
        ἐν ὀργῇ или δι΄ οργῆς ἔ. τινά Thuc. — быть в гневе на кого-л.;
        εὔνοιάν τινι ἔ. Eur. — благоволить к кому-л.;
        μεριμνήματα ἔχων βαρέα Soph. — удрученный тяжелыми заботами;
        σπάνιν σχεῖν τοῦ βίου Soph. — испытывать недостаток в средствах к жизни;
        χρείαν ἔ. τινός Hom. — нуждаться в чем-л., не иметь чего-л.

        29) вызывать, возбуждать, причинять
        

    (πικρὰς ὠδῖνας Hom.; ἀγανάκτησιν Thuc.; ἱδρῶτα οὐκ ὀλίγον Luc.; ἔλεον Plut.)

        30) направлять, вести
        

    (ἵππους πεδίονδε Hom.; ἅρμα, δίφρον Hes.; τὰς νέας παρὰ τέν ἤπειρον Her.)

        ἔ. πόδα ἔξω τινός Aesch., Eur. и ἔ. πόδα ἐκτός τινος Soph. — держаться в стороне от чего-л. или избавиться от чего-л.;
        ἔ. τὸν νοῦν или γνώμην πρός τινα и πρός τι Thuc. — обращать внимание на кого(что)-л.

        31) (sc. ἑαυτόν, ἵππον и т.п.) направляться, отправляться
        

    (Πύλονδε Hom.; εἰς τέν Ἀργολίδα χώρην Her.)

        ἐς Φειὰν σχόντες Thuc. — отправившись или прибыв в Фию;
        κίονες ὑψόσε ἔχοντες Hom. — устремленные ввысь колонны;
        ἔκτοσθε ὀδόντες ὑὸς ἔχον Hom. — снаружи (шлема) вздымались клыки вепря;
        ἔγχος ἔσχε δι΄ ὤμου Hom. — копье впилось в плечо;
        αἱ ὁδοὴ αἱ ἐπὴ τὸν ποταμὸν ἔχουσαι Her. — улицы (Вавилона), ведущие к реке

        32) предпринимать, производить, совершать
        φόρμιγγες βοέν ἔχον Hom. — форминги зазвучали;
        θήραν ἔ. Soph. — охотиться, перен. совершать погоню;
        λιτὰς ἔ. Soph. — умолять;
        δι΄ ἡσυχίας ἔ. Thuc. — поддерживать спокойствие;
        φυγέν ἔ. Aesch. — совершать побег или отправляться в изгнание;
        γόους ἔ. Soph. — издавать вопли;
        παρουσίαν ἔ. Soph. — (по)являться;
        μνήμην ἔ. Soph. — хранить воспоминание, помнить;
        συγγνώμην ἔ. Soph. — оказывать снисхождение, прощать;
        ἀμφί τι ἔ. Xen. — быть занятым чем-л.

        33) придвигать, приближать
        34) иметь возможность, быть в состоянии, мочь
        

    (ταῦτα σ΄ ἔχω μόνον προσειπεῖν Soph.)

        οὐ πόδεσσιν εἶχε στηρίξασθαι Hom. — он не смог удержаться на ногах;
        ἐξ οἵων ἔχω Soph. — всеми доступными мне средствами, как могу;
        οὐκ ἔχω τί φῶ Aesch., Soph.; — мне нечего сказать;
        ὅ τι ἄριστον ἔχετε Xen. — так хорошо, как только (с)можете;
        οὐκ ἂν ἄλλως ἔχοι Dem. — иначе было бы невозможно

        35) знать, видеть, понимать
        

    (οὐκ ἔχων ὅ τι χρέ λέγειν Xen.; τέχνην τινά Hes., Eur., Her., Plat.)

        οἱ τὰς τέχνας ἔχοντες Xen. — мастера;
        ἵππων δμῆσιν ἐχέμεν Hom. — владеть искусством объездки лошадей;
        ἔ. σωτηρίαν τινά Eur. — знать какое-л. средство спасения;
        ἔχεις τι ; Soph. — тебе что-л. известно?

        36) получать, приобретать
        

    (γνώμην δίκαιαν, στέφανον εὐκλείας Soph.)

        37) относиться, быть (так или иначе) расположенным
        

    (τινί Arst., Dem., πρός τι Plat. и πρός τινα Plut.)

        ἕξω ὡς λίθος Hom. — я буду тверд(а) как камень;
        τὰ ἐς Ἡσίοδόν τε καὴ Ὅμηρον ἔχοντα Her. — (данные), относящиеся к Гесиоду и Гомеру;
        ἔχθρα ἔχουσα ἐς Ἀθηναίους Her. — вражда (эгинян) к афинянам;
        ἐπί τινι ἔ. Her. — действовать против кого-л.

        38) рассматривать, считать (чем-л.), признавать
        

    Ὀρφέα ἄνακτα ἔ. Eur. — считать Орфея (своим) учителем;

        ἐν αἰτίῃ ἔ. τινα Her. — считать кого-л. виновным;
        ἐν αἰσχύναις ἔ. τι Eur. — считать что-л. постыдным;
        ἐν ἡδονῇ ἔ. τι Thuc. — находить удовольствие в чем-л.

        39) ( cum adv.) находиться в (том или ином) состоянии, обстоять
        

    εὖ ἔ. Hom. и χαλῶς ἔ. Soph., Plat.; — быть в порядке, прекрасно обстоять, процветать;

        εὖ σώματος ἔ. Plat. — чувствовать себя хорошо, быть здоровым;
        οἰκείως ἔ. Dem. — благоприятствовать;
        ἀκινούνως ἔ. Dem. — находиться в безопасности;
        τὰ μέλλοντα καλῶς ἔχει Dem. — виды на будущее благоприятны;
        πάντα ἔχει ὡς δεῖ Dem. — все обстоит так, как следует;
        ἐναντίως ἔχει Dem. — происходит наоборот;
        εἰ οὖν οὕτως ἔχει Xen. — если дело обстоит так;
        ἔχει μὲν οὕτως Arph. — так оно и есть, это верно;
        ὡς ποδῶν εἶχε Her. — со всех ног, во всю прыть;
        ὡς τάχους εἶχε Her., Thuc.; — с величайшей скоростью;
        ὡς οὕτως ( или ὡς ὧδε) ἐχόντων Her. и οὕτω ἐχόντων Xen. (лат. quae cum ita sint или se habeant) — при таком положении вещей, ввиду этого;
        χαλεπῶς ἔ. ὑπὸ τραυμάτων Plut. — тяжело страдать от ран;
        κατεκλίθη, ὥσπερ εἶχε, χαμαί Xen. — (он) лег, как был (пышно одетый), на землю;
        ὡς или ὥσπερ ἔχει Her., Thuc. etc. — как есть, т.е. без промедления, тотчас же;
        ὥς τις μνήμης ἔχοι Thuc. — насколько кому позволяет память;
        μετρίως ἔ. πρός τι Xen. — быть умеренным в чем-л.;
        ἀκρατῶς ἔ. πρός τι Plat. — неумеренно предаваться чему-л.;
        ἀναγκαῖως ἡμῖν ἔχει Her. — нам необходимо, мы должны

        40) imper. ἔχε (= ἄγε См. αγε) ну!, ну-ка!
        

    ἔχε δή μοι τόδε εἰπέ Plat. — так скажи же мне;

        ἔχ΄ ἀποκάθαιρε τὰς τραπέζας Arph. — давай, вычисти-ка столы

        41) с part. aor. (реже с part. pf. или praes.) другого глагола в описат. оборотах или для выражения длительности
        

    ἀμφοτέρων με τούτων ἀποκληΐσας ἔχεις Her. — ты запретил мне доступ к обеим (войне и охоте);

        λέγεται ὅ Ζεὺς τῆς Ἥρας ἐρασθεὴς ἔ. Plat. — Зевс, говорят, влюблен в Геру;
        οἷά μοι βεβουλευκὼς ἔχει Soph. — (все), что (Креонт) замыслил против меня;
        ὃν εἶχον ἐκβεβληκότες Soph. — (тот), кого они покинули;
        ἤιε (= атт. ᾔει) ἔχων ταῦτα ἐς τὰς Σάρδις Her. — он отправился с этим в Сарды;
        ἵπποι, οὓς αὐτὸς ἔχων ἀτίταλλεν Hom. — кони, которых сам (Приам) вырастил;
        ληρεῖς ἔχων Arph. — ты шутишь;
        τί δῆτα ἔχων στρέφει ; Plat. — отчего же ты увертываешься (от прямого ответа)?;
        οὐ μέ φλυαρήσεις ἔχων Arph. — не дурачься;
        ὡς οὐδὲν εἴη ἀσφαλέως ἔχον Her. — (Кир подумал), что нет ничего прочного;
        ἐστὴν ἀναγκαίως ἔχον Aesch. — необходимо;
        τὸ νῦν ἔχον Luc. — теперь, ныне;
        τὸν θανόντα πατέρα καταστένουσ΄ ἔχεις Eur. — ты оплакиваешь умершего отца

    Древнегреческо-русский словарь > εχω

  • 42 θεμις

         θέμις
        преимущ. indecl., gen. атт.-дор. θέμιτος, эп. θέμιστος ἥ (dat. неупотреб.; acc. эп. θέμιστα - поэт. θέμιν; pl.: nom. θέμιστες, gen. θεμίστων и θεμιστέων, dat. θέμισσι, acc. θέμιστας)
        1) (= лат. fas или jus в отличие от lex) установление, (обычное) право, (нерушимый) обычай, долг, священная обязанность
        

    θ. ἐστί Hom. — дозволено, можно, должно;

        τῷ οὐ θ. ἐστὴ μιγῆναι ἐν δαΐ Hom. — с ним (т.е. Посидоном) нельзя вступать в бой;
        οὔ μοι θ. ἐστὴ ξεῖνον ἀτιμῆσαι Hom. — долг запрещает мне быть негостеприимным к пришельцу;
        ὅσα τείνει πρὸς θέμιν καὴ ἀσέβειαν Plat. — что относится к области дозволенного и что - к области недозволенного;
        οὐ τοὺς μύθους, φασί, μεταξὺ θ. εἶναι καταλείπειν Plat. — говорят, что не следует обрывать рассказ посередине;
        λέξον, εἰ θ. κλύειν Eur. — скажи, если можешь (т.е. если ты вправе)

        2) установленный обычай, обыкновение, норма
        

    ἣ θ. ἐστί Hom., Hes. — как водится, как повелось, как принято

        3) закон, законность, справедливость
        

    ὃς οὔ τινα οἶδε θέμιστα Hom. — (Арей), не признающий никаких законов

        4) суд, судилище
        

    ἵνα σφ΄ ἀγορή τε θ. τε ἤην Hom. — (площадь), где у них (ахейцев) находились совет и судилище

        5) судебное решение, приговор
        

    οἳ σκολιὰς κρίνωσι θέμιστας Hom. — те, которые выносят неправые решения

        6) возмездие, кара
        7) pl. веления (воля) богов
        

    Διὸς θέμιστες Hom. — заповеди Зевса;

        θέμισσιν Pind. — согласно оракулам

        8) pl. законы, права, судебная власть, законность, правопорядок, правосудие
        τοῖσιν οὔτ΄ ἀγοραὴ βουληφόροι οὔτε θέμιστες Hom. — нет у них (киклопов) ни совещательных собраний, ни законов;
        Ζεὺς ἐγγυάλιξεν σκῆπτρόν τ΄ ἠδὲ θέμιστας Hom. — (Агамемнону) Зевс вручил скипетр и судебную власть

        9) pl. установленная дань, налоги, подати
        

    λιπαρὰς τελέουσι θέμιστας Hom. — (Ахиллу) будут платить обильные дани

    Древнегреческо-русский словарь > θεμις

  • 43 οδε

         ὅδε
         ὅ-δε
        ἥ-δε, τόδε, gen. τοῦδε, τῆσδε, τοῦδε pron. demonstr. (для указания ближайшего предмета, часто - самого говорящего)
        1) вот этот, здесь находящийся, здесь присутствующий
        

    Ἕκτορος ἥδε γυνή Hom. — это - жена Гектора;

        ἥκω δὲ Δελφῶν τήνδε γῆν Eur. — я прибыл сюда в Дельфы;
        ὅδ΄ εἴμ΄ Ὀρέστης, ὃν ἱστορεῖς Eur. — вот я - тот Орест, которого ты разыскиваешь;
        δεῦρο τόδε Hom. — сюда именно;
        ἀπὸ τοῦδε и τἀπὸ τοῦδε Soph. — (от)ныне, теперь;
        ἐκ τοῦδε и ἐκ τῶνδε Soph. — тотчас же, сейчас же, тут же;
        ἐς τόδε χρόνου Soph. — до настоящего момента;
        ἐς τόδε τόλμης Soph. — до такой (степени) дерзости;
        τὰ νῦν τάδε Her. — именно теперь, в настоящий момент

        2) вот какой, вот что за, следующий
        ταῦτα μὲν Λακεδαιμόνιοι λέγουσι, τάδε δὲ ἐγὼ γράφω Her. — это говорят лакедемоняне, а вот что пишу я;
        εἶπε τάδε Xen. — он сказал следующее;
        τοῖσδε и τοισίδε Her. — следующим образом или следующими словами;
        ἡμεῖς οἵδε Hom. — мы, здесь присутствующие;
        ποῖον ἐρεῖς τόδ΄ ἔπος ; Soph. — что это ты такое говоришь?;
        ἔτος τόδ΄ ἤδη δέκατον Soph. — вот уже десятый год;
        νυκτὸς τῆσδε и νυκτὴ τῇδε Soph. — в эту (минувшую) ночь

        3) вот этот самый, в смысле мой
        

    χεροῖν ταῖνδε Soph. — вот этими самыми, т.е. моими собственными руками;

        ἔγχος μὲν τόδε κεῖται ἐπὴ χθονός Hom. — вот лежит мое копье на земле;
        νῆυς δέ μοι ἥδ΄ ἕστηκεν νόσφι πόληος Hom. — мой корабль стоит вдали от города;
        μετ΄ ἀνδρὸς τοῦδε Soph. — вот со мной

    Древнегреческо-русский словарь > οδε

  • 44 οπου

         ὅπου
         ὅ-που
        ион. ὅκου adv. relat.
        1) где
        

    (ὅ. τὰ δώματ΄ ἐστὴν Οἰδίπου Soph.)

        ὅ. ἂν τύχῃ τῶν λεγομένων Plat. — в любом месте (досл. где придется в) речи;
        ὅ. γῆς Plat. (лат. ubi terrarum) — где на свете, где именно;
        ἐσθ΄ ὅ. Aesch. — бывает кое-где, т.е. иногда;
        οὐκ ἔσθ΄ ὅ. Dem. — нигде или никогда не бывает, т.е. невозможно, немыслимо;
        ὅκου δή Her. — где-то

        2) куда
        

    (ὅ. βέβηκεν, οὐδεὴς οἶδε Soph.)

        3) когда
        

    ὅ. τις λόγος γένοιτο περὴ Σπαρτιατῶν Xen. — когда речь заходила о спартанцах;

        ὅ. μέν … ὅ. δέ … Plut. — в одних случаях …в других случаях …(см. тж. в 1: ἔσθ΄ ὅ. и οὐκ ἔσθ΄ ὅ.)

        4) (преимущ. с γέ) так как, поскольку, если
        

    ὅ. γε καὴ ἡμῶν ἑκάστῳ τοσαῦτα δέδωκεν Xen. — (Кир очень богат), поскольку ( или если) каждому из нас он столько дал

    Древнегреческо-русский словарь > οπου

  • 45 προσστειχω

        подходить, приходить
        

    (Ὄλυμπον Hom.)

        οἵδε Κρέοντα προσστείχοντα σημαίνουσί μοι Soph. — эти (люди) сообщают мне о прибытии Креонта

    Древнегреческо-русский словарь > προσστειχω

  • 46 χαλαω

         χαλάω
         χᾰλάω
        1) отпускать, ослаблять
        

    (βιόν, τόξα HH.; χ. καὴ συντείνειν τὰ νεῦρα Plat.; χ. ἡνίαν Eur.)

        ὅταν χαλασθῇ τὸ σῶμα ὑπὸ νόσων Plat. — когда тело изнурено болезнями;
        χ. τὰς ἡνίας τοῖς λόγοις Plat. — давать волю красноречию;
        χ. τὸ μέτωπον Arph. — разгладить (перестать хмурить) лоб;
        χ. τέν ὀργέν Arph. — умерить (отбросить) гнев;
        ἐπιθυμίαν χ. Plut. — подавить страсть

        2) спускать, опускать
        

    (πτέρυγα Pind.; κράββατον NT.)

        χ. κάλυμμ΄ ἀπ΄ ὀφθαλμῶν Soph. — сбросить завесу с глаз

        3) распускать, развязывать
        

    (κρεμαστέν ἁρτάνην Soph.; τὸν ἀσκόν Eur.)

        χ. δεσμά Eur. — развязать узы;
        χ. κλῇθρα πύλης Soph. или χ. κλῇδας πυλωμάτων Eur., тж. χ. πύλας μοχλοῖς Aesch. и χ. μοχλούς Arph. — снимать запоры у ворот, отпирать ворота;
        χ. στόμα Xen. — (о лошади) открывать рот;
        χ. μαστούς Eur. — давать грудь, кормить материнским молоком

        4) отвязывать, освобождать
        5) распускаться, развязываться
        6) открываться
        7) слабеть, утихать
        οἵδε τῆς ὀργῆς χ. εἴξασιν Arph. — их гнев, кажется, прошел;
        χ. μανιῶν Aesch. — перестать безумствовать;
        χ. τοῦ τόνου Luc. — ослабить напряжение;
        τοῦ νοσήματος χαλῶντος Plut. — когда болезнь пошла на убыль

        8) уступать
        

    (τινι Eur., Plut.)

        9) оказывать снисхождение, прощать
        

    (τινι Aesch., Eur.)

    Древнегреческо-русский словарь > χαλαω

  • 47 κύριος

    α, ο [ία, ον] 1. главный, основной; капитальный;

    κύριο άρθρο — передовая статья;

    § κύριον όνομα — грам, имя собственное;

    πρώτον και κύριον — в первую! голову, во-первых, в первую очередь;

    2. (ο)
    1) господин (тж. при имени и фамилии); 2) хозяин, барин; 3) хозяин, владелец; 4) супруг, муж; 5) господь, бог; 6) джентльмен;

    § κύρι οίδε — один бог знает, неизвестно;

    τό πολύ το κύριε ελέησον το βαριέται κι' ο θεός (или κι' ο παπάς) погов, нельзя без конца повторять одно и то же

    Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό > κύριος

  • 48 εγώδ'

    οἶδα, οἶδα
    see: perf ind act 1st sg
    οἶδε, οἶδα
    see: perf ind act 3rd sg

    Morphologia Graeca > εγώδ'

  • 49 ἐγᾦδ'

    οἶδα, οἶδα
    see: perf ind act 1st sg
    οἶδε, οἶδα
    see: perf ind act 3rd sg

    Morphologia Graeca > ἐγᾦδ'

  • 50 εγώιδ'

    οἶδα, οἶδα
    see: perf ind act 1st sg
    οἶδε, οἶδα
    see: perf ind act 3rd sg

    Morphologia Graeca > εγώιδ'

  • 51 ἐγὦιδ'

    οἶδα, οἶδα
    see: perf ind act 1st sg
    οἶδε, οἶδα
    see: perf ind act 3rd sg

    Morphologia Graeca > ἐγὦιδ'

  • 52 ἀρχά

    ἀρχά (ἀρχά, -ᾶς, -ᾷ, -άν, -ά; -αί, -αῖς)
    a kingdom, realm τὰ δ' ἐν τᾷδε Διὸς ἀρχᾷ ἀλιτρὰ κατὰ γᾶς δικάζει τις ἐχθρᾷ λόγον φράσαις ἀνάγκᾳ i. e. here on earth O. 2.58

    ἐξεύχετ' ἐν ἄστει Πειράνας σφετέρου πατρὸς ἀρχὰν καὶ βαθὺν κλᾶρον ἔμμεν καὶ μέγαρον O. 13.61

    [v.

    ἀρχαῖος P. 4.106

    ]
    b beginning

    ἐθελήσω τοῖσιν ἐξ ἀρχᾶς ἀπὸ Τλαπολέμου ξυνὸν ἀγγέλλων διορθῶσαι λόγον O. 7.20

    ἀρχαῖς δὲ προτέραις ἑπόμενοι καί νυν κελαδησόμεθα tracing the earlier origins of the Olympic festival O. 10.78 μελιγάρυες ὕμνοι ὑστέρων ἀρχὰ λόγων τέλλεται ( ἀρχαί v. l.) O. 11.5 ( φόρμιγξ）

    · τᾶς ἀκούει μὲν βάσις, ἀγλαίας ἀρχά P. 1.2

    τίς γὰρ ἀρχὰ δέξατο ναυτιλίας; (sc. τοὺς Ἀργοναύτας) P. 4.70

    πάντα λόγον θέμενος σπουδαῖον ἐξ ἀρχᾶς P. 4.132

    τελέαν δ' ἔχει δόξαν ἀπ ἀρχᾶς P. 8.25

    Ἄπολλον, γλυκὺ δ' ἀνθρώπων τέλος ἀρχά τε δαίμονος ὀρνύντος αὔξεται P. 10.10

    ἀρχαὶ δὲ (sc. τοῦ ὕμνου)

    βέβληνται θεῶν κείνου σὺν ἀνδρὸς δαιμονίαις ἀρεταῖς N. 1.8

    ἢ γαῖαν κατακλύσαισα θήσεις ἀνδρῶν νέον ἐξ ἀρχᾶς γένος; Pae. 9.20

    θεοῦ δὲ δείξαντος ἀρχὰν ἕκαστον ἐν πρᾶγος fr. 108a. 1. με τοιάνδε μελίφρονος ἀρχὰν εὑρόμενον σκολίου fr. 122. 14. οἶδε μὲν βίου τελευτάν, οἶδεν δὲ διόσδοτον ἀρχάν sc. the initiate in the Eleusinian mysteries fr. 137. 2. ἀρχὰ μεγάλας ἀρετᾶς, ὤνασσ' Ἀλάθεια i. e. basis fr. 205. 1. ἀρχᾶθεν: in the beginning, of old

    πρόγονοι, ἀρχᾶθεν Ἰαπετονίδος φύτλας κοῦροι κορᾶν O. 9.55

    τοὶ μὲν ὦν Θήβαισι τιμάεντες ἀρχᾶθεν I. 4.7

    Lexicon to Pindar > ἀρχά

  • 53 βίος

    βῐος (βίου, -ῳ, -ον)
    1 life
    a span, length of life.

    μή, φίλα ψυχά, βίον ἀθάνατον σπεῦδε P. 3.61

    ταύτας δὲ μήποτε τιμᾶς ἀμείρειν γονέων βίον πεπρωμένον (i. e. = γονέας πεπρωμένον βίον διάγοντας) P. 6.27 δόλιος γὰρ αἰὼν ἐπ' ἀνδράσι κρέμαται, ἑλίσσων βίου πόρον (Tricl: βιότου codd.) I. 8.15

    ἐπὶ γῆρας ἱξέμεν βίου Pae. 6.117

    μηδἀμαύρου τέρψιν ἐν βίῳ fr. 126. οἶδε μὲν βίου τελευτάν, οἶδεν δὲ διόσδοτον ἀρχάν sc. the initiate in the Eleusinian mysteries fr. 137. [ βίου (codd.: βιότου Donaldson) I. 4.5].
    b way of life. ἔχει δ' ἀπάλαμον βίον τοῦτον ἐμπεδόμοχθον sc. Tantalos O. 1.59

    βίον κορυσσέμεν ὀρθοβούλοισι μαχαναῖς P. 8.75

    c livelihood. ἀρούραισιν, αἵτ' ἀμειβό-

    μεναι τόκα μὲν ὦν βίον ἀνδράσιν ἐπηετανὸν ἐκ πεδίων ἔδοσαν N. 6.10

    Lexicon to Pindar > βίος

  • 54 διόσδοτος

    διόσδοτος, -ον
    1 given by Zeus

    ἀλλ' ὅταν αἴγλα διόσδοτος ἔλθῃ, λαμπρὸν φέγγος ἔπεστιν ἀνδρῶν P. 8.96

    οἶδε μὲν βίου τελευτάν, οἶδεν δὲ διόσδοτον ἀρχάν fr. 137. 2.

    Lexicon to Pindar > διόσδοτος

  • 55 μέν

    1 where μέν is merely an emphatic particle, and is not balanced by δέ or another particle.
    a emphasising a demonstrative, not in nom., which refers back to a word in (esp. subject of) a preceding sentence.

    ὁ δ' αὐτῷ πὰρ ποδὶ σχεδὸν φάνη· τῷ μὲν εἶπε O. 1.75

    οὐδ' ἀκράντοις ἐφάψατο ἔπεσι· τὸν μὲν ἀγάλλων θεὸς ἔδωκεν O. 1.86

    μαντεύσατο

    δ' ἐς θεὸν ἐλθών. τῷ μὲν ὁ Χρυσοκόμας εἶπε O. 7.32

    Γλαῦκον τρόμεον Δαναοί. τοῖσι μὲν ἐξεύχετ O. 13.60

    ( ὄρος)

    τοῦ μὲν ἐπωνυμίαν κλεινὸς οἰκιστὴρ ἐκύδανεν πόλιν γείτονα P. 1.30

    πατήρ. τῷ μὲν εἰ κατέβαν ὑγίειαν ἄγων P. 3.72

    δεσπόταν· τὸν μὲν Φοῖβος ἀμνάσει P. 4.53

    ὣς φάτο· τὸν μὲν ἔγνον ὀφθαλμοὶ πατρός P. 4.120

    ( δοιοὶ δ' ὑψιχαῖται ἀνέρες).

    τῶν μὲν κλέος P. 4.174

    Κυράναν· ἁ μὲν οὔθ' ἱστῶν παλιμβάμους ἐφίλησεν ὁδούς P. 9.18

    γαμβρὸς Ἥρας. τῷ μὲν δαῖτα πορσύνοντες ἀστοὶ I. 4.61

    ( Αἰακὸν)

    τοῦ μὲν ἀντίθεοι ἀρίστευον υἱέες I. 8.24

    ( Ἀχιλεύς)

    τὸν μὲν οὐδὲ θανόντ' ἀοιδαὶ ἔλιπον I. 8.56

    ( καὶ κεῖνος)

    τὸν μὲν οὐ κατελέγχει κριτοῦ γενεὰ πατραδελφεοῦ I. 8.65

    Ὕλλου τε καὶ Αἰγιμιοῦ · τῶν (Hermann: τὰ cod.)

    μὲν ὑπὸ στάθμᾳ νέμονται I. 9.4

    cf. fr. 140b. 16.
    b emphasising adv., esp. temporal.

    νῦν μὲν αὐτῷ γέρας Ἀλκιμέδων O. 8.65

    μελέων, τὰ παρ' εὐκλέι Δίρκᾳ χρόνῳ μὲν φάνεν O. 10.85

    σάμερον μὲν χρή P. 4.1

    αἱ δὲ πρώτιστον μὲν ὕμνησαν Διὸς ἀρχόμεναι σεμνὰν Θέτιν N. 5.25

    ὃς τότε μὲν βασιλεύων κεῖθι N. 9.11

    ( Διόσκουροι)

    μάλα μὲν ἀνδρῶν δικαίων περικαδόμενοι N. 10.54

    adv. phrase, “τὸ μὲν ἐμόν, Πηλέι γέρας θεόμορον ὀπάσσαι γάμου Αἰακίδᾳ” I. 8.38
    c emphasising verb.

    ἐπέγνω μὲν Κυράνα P. 4.279

    d where the balancing thought is,
    I suppressed.

    παῖδας, ὧν εἷς μὲν Κάμιρον πρεσβύτατόν τε Ἰάλυσον ἔτεκεν Λίνδον τε O. 7.73

    τὰ μὲν ἐν ἅρμασι καλλίνικοι πάλαι (v. also μέν τε) P. 11.46

    ξανθὸς δ' Αχιλεὺς τὰ μὲν μένων Φιλύρας ἐν δόμοις, παῖς ἐὼν ἄθυρε μεγάλα ἔργα N. 3.43

    πρῶτον μὲν fr. 30. 1.
    II not expressed in coordinated clause.

    ἤδη γὰρ αὐτῷ, πατρὶ μὲν βωμῶν ἁγισθέντων, διχόμηνις ἀντέφλεξε Μήνα O. 3.19

    τοὺς μὲν ὦν P. 3.47

    τὰ μὲν ὦν οὐ δύνανται νήπιοι κόσμῷ φέρειν ἀλλ' ἀγαθοί, τὰ καλὰ τρέψαντες ἔξω P. 3.83

    e contrasting with what precedes, not what follows. ἄγγελος ἔβαν πέμπτον ἐπὶ εἴκοσι τοῦτο γαρύων εὖχος ἀγώνων ἄπο. δύο μὲν Κρονίου πὰρ τεμένει, παῖ, σέ τ' ἐνόσφισε καὶ Πολυτιμίδαν κλᾶρος προπετὴς ἄνθἐ Ὀλυμπιάδος ( μὰν coni. Wil.) N. 6.61 esp.,

    ἀλλὰ μέν, ἀλλ' ἐπεύξασθαι μὲν ἐγὼν ἐθέλω Ματρί P. 3.77

    “ ἀλλὰ καὶ σκᾶπτον μόναρχον καὶ θρόνος τὰ μὲν ἄνευ ξυνᾶς ἀνίας λῦσον” P. 4.154
    f dub. & fragg. [ ἀγαθοῖς μὲν (Schr.: ἀγαθοῖσιν codd.) N. 11.17]

    ἐγὼ μὲν ὑπὲρ χθονὸς Pae. 8.14

    ]ἔνθεν μὲν αρ[ Πα. 13a. 22. ]

    α μὲν γὰρ εὔχομαι[ Pae. 16.3

    ἔνθεν μὲν fr. 59. 11. πρόσθα μὲν fr. 70. 1. πρὶν μὲν ἕρπε Δ. 2. 1. μὲν στάσις[ Δ. 3. 3. ]φθίτο μὲν γα[ Δ. 4e. 8. τὰν λιπαρὰν μὲν Αἴγυπτον fr. 82. κείνῳ μὲν fr. 92. Λάκαινα μὲν fr. 112. δελφῖνος, τὸν μὲν ἐκίνησ' ἐρατὸν μέλος fr. 140b. 16. οἱ μὲν κατωκάρα δεσμοῖσι δέδενται fr. 161. φθέγμα μὲν πάγκοινον ἔγνωκας fr. 188. πανδείματοι μὲν fr. 189. ἴσον μὲν fr. 224. ἁ μὲν πόλις Αἰακιδᾶν fr. 242. ] υν μὲν θεο[ ?fr. 337. 11. στῆναι μὲν οὐ θέμις οὐδὲ παύσασθαι φορᾶς ?fr. 358.
    g γε μέν, v. 4.
    a where sentences are opposed.

    ἐμοὶ μὲν τὺ δὲ O. 1.84

    θανόντων μὲν ἐνθάδ' τὰ δ ἐν τᾷδε Διὸς ἀρχᾷ O. 2.57

    παρὰ μὲν τιμίοις τοὶ δὲ O. 2.65

    τὸν μὲν λεῖπε χαμαί· δύο δὲ ἐθρέψαντο δράκοντες O. 6.44

    τὰ μὲν ἐκ θεοῦ δ O. 11.8

    κελαδέοντι μὲν σὲ δ P. 2.15

    —8.

    νεότατι μὲν βουλαὶ δὲ πρεσβύτεραι P. 2.63

    —5.

    τόδε μὲν μέλος ὑπὲρ πολιᾶς ἁλὸς πέμπεται· τὸ Καστόρειον δ' θέλων ἄθρησον P. 2.67

    τῷ μὲν Ἀπόλλων · ἀπὸ δ' αὐτὸν ἐγὼ P. 4.66

    τὸν μὲν οὐ γίνωσκον· ὀπιζομένων δ' ἔμπας τις εἶπεν P. 4.86

    “ἀλλὰ τούτων μὲν κεφάλαια λόγων ἴστε. λευκίππων δὲ δόμους πατέρων φράσσατέ μοι” P. 4.116

    μάκαρ μὲν ἀνδρῶν μέτα ἔναιεν, ἥρως δ' ἔπειτα λαοσεβής P. 5.95

    μάλιστα μὲν Κρονίδαν θεῶν σέβεσθαι· ταύτας δὲ μή ποτε τιμᾶς ἀμείρειν γονέων βίον πεπρωμένον P. 6.23

    ὁ μὲν που τεοῖς τε μήδεσι τοῦτ' ἔπραξεν, τὸ δὲ συγγενὲς ἐμβέβακεν ἴχνεσιν πατρὸς (contra Wil., 467.) P. 10.11—2.

    οἱ μὲν πάλαι, νῦν δ I. 2.1

    —9.

    ἀλλ' ὀνοτὸς μὲν ἰδέσθαι, συμπεσεῖν δ ἀκμᾷ βαρύς I. 4.50

    —1.

    ἀλλ' ἐμοὶ δεῖμα μὲν παροιχόμενον καρτερὰν ἔπαυσε μέριμναν. τὸ δὲ πρὸ ποδὸς ἄρειον ἀεὶ βλέπειν χρῆμα πάν I. 8.11

    “ἀλλὰ τὰ μὲν παύσατε· βροτέων δὲ λεχέων τυχοῖσα υἱὸν εἰσιδέτω θανόντ' ἐν πολέμῳ” I. 8.35 καλῶν μὲν ὦν μοῖράν τε τερπνῶν ἐς μέσον χρὴ παντὶ λαῷ δεικνύναι· εἰ δέ τις ἀνθρώποισι θεόσδοτος ἀτληκηκοτας προστύχῃ, ταύταν σκότει κρύπτειν ἔοικεν fr. 42. 3—5. ἀλλὰ [ βαρεῖα μὲν] ἐπέπεσε μοῖρα· τλάντων δ' ἔπειτα Πα. 2.. ταῦτα θεοῖσι μὲν πιθεῖν σοφοὺς δυνατόν, βροτοῖσιν δ ἀμάχανον εὑρέμεν Πα... τὸν μὲν Ὑπερβορ[έοις] ἄνεμος ζαμενὴς ἔμειξ[ ] ὦ Μοῖσαι, τοῦ δὲ παντεχ[ ] τίς ὁ ῥυθμὸς ἐφαίνετο; Πα... χάλκεοι μὲν τοῖχοι χρύσεαι δ ἓξ ὑπὲρ αἰετοῦ ἄειδον κηληδόνες Πα... Κρῆτα μὲν καλέοντι τρόπον, τὸ δ ὄργανον Μολοσσόν *fr. 107b. 2.* σῶμα μὲν πάντων ἕπεται θανάτῳ περισθενεῖ, ζωὸν δ' ἔτι λείπεται αἰῶνος εἴδωλον fr. 131b. 1.
    b where sentences are joined.

    ζώει μὲν ἐν Ὀλυμπίοις Σεμέλα. λέγοντι δ' ἐν καὶ θαλάσσᾳ βίοτον ἄφθιτον Ἰνοῖ τετάχθαι O. 2.25

    — 30.

    Ὀλυμπίᾳ μὲν γὰρ Πυθῶνι δ O. 2.48

    —9.

    τᾷ μὲν ὁ Χρυσοκόμας πραύμητίν τ' Ἐλείθυιαν παρέστασέν τε Μοίρας. ἧλθεν δ ὑπὸ σπλάγχνων Ἴαμος O. 6.41

    κείνοισι μὲν ( κείνοις ὁ μὲν coni. Mingarelli) —.

    αὐτὰ δὲ O. 7.49

    —50.

    Ἄλτιν μὲν ὅγ' ἐν καθαρῷ διέκρινε, τὸ δὲ κύκλῳ πέδον ἔθηκε δόρπου λύσιν O. 10.45

    —7.

    εἰ γὰρ ὁ πᾶς χρόνος ὄλβον μὲν οὕτω καὶ κτεάνων δόσιν εὐθύνοι, καμάτων δ' ἐπίλασιν παράσχοι P. 1.46

    τοὶ μὲν ἀλλάλοισιν ἀμειβόμενοι γάρυον τοιαῦτ· ἀνὰ δ' ἡμιόνοις Πελίας ἵκετο P. 4.93

    —4.

    ὀρφανίζει μὲν, ἔμαθε δ P. 4.283

    —4. τὸ μὲν ἔχει συγγενὴς ὀφθαλμὸς

    αἰδοιότατον γέρας. μάκαρ δὲ καὶ νῦν P. 5.15

    —20.

    πολλοῖσι μὲν γὰρ ἀείδεται νικαφόροις ἐν ἀέθλοις. τὰ δὲ καὶ ἀνδράσιν ἐμπρέπει P. 8.25

    —8.

    τοιαῦτα μὲν ἐφθέγξατ' Ἀμφιάρηος. χαίρων δὲ καὶ αὐτὸς Ἀλκμᾶνα στεφάνοισι βάλλω P. 8.55

    —6.

    τὸ μὲν μέγιστον τόθι χαρμάτων ὤπασας, οἴκοι δὲ πρόσθεν ἁρπαλέαν δόσιν ἐπάγαγες P. 8.64

    ποτὶ γραμμᾷ μέν αὐτὰν στᾶσε κοσμήσαις τέλος ἔμμεν ἄκρον, εἶπε δ P. 9.118

    —9. θάνεν μὲν αὐτὸς ἥρως Ἀτρείδας. ὁ δ' ἄρα γέροντα ξένον Στροφίον ἐξίκετο (others join μέν with τ v. 33) P. 11.31—4.

    ὁ δ' ὀρθὸν μὲν ἄντεινεν κάρα, πειρᾶτο δὲ πρῶτον μάχας N. 1.43

    ἐν Τροίᾳ μὲν Ἕκτωρ Αἴαντος ἄκουσεν. ὦ Τιμόδημε, σὲ δ' ἀλκὰ παγκρατίου τλάθυμος ἀέξει N. 2.14

    ἁ Νεμέα μὲν ἄραρεν μείς τ' ἐπιχώριος. ἅλικας δ ἐλθόντας οἴκοι τ ἐκράτει Νίσου τ ἐν εὐαγκεῖ λόφῳ N. 5.44

    —5.

    καὶ ταῦτα μὲν παλαιότεροι ὁδὸν ἀμαξιτὸν εὗρον. ἕπομαι δὲ καὶ αὐτός N. 6.53

    —4.

    χρεῖαι δὲ παντοῖαι φίλων ἀνδρῶν. τὰ μὲν ἀμφὶ πόνοις ὑπερώτατα, μαστεύει δὲ καὶ τέρψις ἐν ὄμμασι θέσθαι πιστόν N. 8.42

    πεῖραν μὲν ἀγάνορα Φοινικοστόλων ἐγχέων ἀναβάλλομαι ὡς πόρσιστα, μοῖραν δ' εὔνομον αἰτέω N. 9.28

    —9.

    τὰν μέν ᾤκισσεν ἁγεμόνα. σὲ δ' ἐς νᾶσον Οἰνοπίαν ἐνεγκὼν κοιμᾶτο I. 8.19

    —21. καὶ τὸ μὲν διδότω θεός. [ὁ δ]ἐχθρὰ νοήσαις ἤδη φθόνος οἴχεται Πα. 2.. χρῆν μὲν κατὰ καιρὸν ἐρώτων δρέπεσθαι, τὰς δὲ Θεοξένου ἀκτῖνας δρακείς, ὃς μὴ ποθῷ κυμαίνεται, κεχάλκευται (Hermann: με codd.) fr. 123. 1. ὃς μὲν ἀχρήμων, ἀφνεὸς τότε, τοὶ δ' αὖ πλουτέοντες fr. 124. 8. ἀπὸ μὲν λευκὸν γάλα χερσὶ τραπεζᾶν ὤθεον, αὐτόματοι δ' ἐπλάζοντο fr. 166. 3.
    c where subordinate clauses are joined.

    εἰ δ' ἀριστεύει μὲν ὕδωρ, κτεάνων δὲ χρυσὸς αἰδοιέστατος O. 3.42

    ἐκέλευσεν δ' αὐτίκα χρυσάμπυκα μὲν Λάχεσιν χεῖρας ἀντεῖναι θεῶν δ ὅρκον μέγαν μὴ παρφάμεν O. 7.64

    —5. ( φόρμιγξ) τᾶς ἀκούει μὲν βάσις, πείθονται δ

    ἀοιδοὶ σάμασιν P. 1.2

    —3.

    τᾶς ἐρεύγονται μὲν ἀπλάτου πυρὸς ἁγνόταται ἐκ μυχῶν παγαί. ποταμοὶ δὲ P. 1.21

    —2.

    τῶ σε μὴ λαθέτω, Κυράνα, παντὶ μὲν θεὸν αἴτιον ὑπερτιθέμεν, φιλεῖν δὲ Κάρρωτον P. 5.25

    —6. ( πάρφασις)

    ἃ τὸ μὲν λαμπρὸν βιᾶται, τῶν δ' ἀφάντων κῦδος ἀντείνει σαθρόν N. 8.34

    d where parts of sentences are opposed or joined.

    ὃς σε μὲν Νεμέᾳ πρόφατον, Ἀλκιμέδοντα δὲ πὰρ Κρόνου λόφῳ θῆκεν Ὀλυμπιονίκαν O. 8.16

    αἴνει δὲ παλαιὸν μὲν οἶνον, ἄνθεα δ' ὕμνων νεωτέρων O. 9.48

    —9.

    τέρας μὲν θαυμάσιον προσιδέσθαι, θαῦμα δὲ καὶ παρεόντων ἀκοῦσαι P. 1.26

    πράσσει γὰρ ἔργῳ μὲν σθένος, βουλαῖσι δὲ φρήν N. 1.26

    ὅσσους μὲν ἐν χέρσῳ κτανών, ὅσσους δὲ πόντῳ θῆρας ἀιδροδίκας N. 1.62

    οἶον αἰνέων κε Μελησίαν ἔριδα στρέφοι ῥήματα πλέκων, ἀπάλαιστος ἐν λόγῳ ἕλκειν, μαλακὰ μὲν φρονέων ἐσλοῖς, τραχὺς δὲ παλιγκότοις ἔφεδρος N. 4.95

    —6.

    Αἰακόν, ἐμᾷ μὲν πολίαρχον εὐωνύμῳ πάτρᾳ, Ἡράκλεες, σέο δὲ προπράον' ἔμμεν ξεῖνον ἀδελφεόν τ N. 7.85

    ὥρα πότνια τὸν μὲν ἡμέροις ἀνάγκας χερσὶ βαστάζεις, ἕτερον δὲ ἑτέραις N. 8.3

    τρὶς μὲν, τρὶς δὲ N. 10.27

    —8. “ ἥμισυ μὲν ἥμισυ δ” N. 10.87—8.

    ἀνὰ δ' ἔλυσεν μὲν ὀφθαλμόν, ἔπειτα δὲ φωνὰν χαλκομίτρα Κάστορος N. 10.90

    ἀλλ' ἐπέρα ποτὶ μὲν Φᾶσιν θερείαις, ἐν δὲ χειμῶνι πλέων Νείλου πρὸς ἀκτάν I. 2.41

    κατὰ μὲν φίλα τέκν' ἔπεφνεν, αὐτὸν δὲ τρίτον fr. 171. πολλοῖς μὲν ἐνάλου ὀρείου δὲ πολλοῖς ἄγρας ἀκροθινίοις ( δὲ πολλοῖς Duebner: πολλάκις codd.) ?fr. 357.
    e explicative, distributive.

    ἄνθεμα δὲ χρυσοῦ φλέγει, τὰ μὲν χερσόθεν ὕδωρ δ' ἄλλα φέρβει O. 2.72

    γλαυκοὶ δὲ δράκοντες τρεῖς, οἱ δύο μὲν κάπετον, εἷς δ O. 8.38

    , cf. O. 13.58, P. 2.48

    διδύμους υἱοὺς τὸν μὲν Ἐχίονα, κεχλάδοντας ἥβᾳ, τὸν δ' Ἔρυτον P. 4.179

    Κάδμου κόραι, Σεμέλα μὲν Ὀλυμπιάδων ἀγυιᾶτις, Ἰνὼ δὲ Λευκοθέα P. 11.1

    φυᾷ δ' ἕκαστος διαφέρομεν βιοτὰν

    λαχόντες, ὁ μὲν τά, τὰ δ' ἄλλοι N. 7.55

    “

    ἀλλ' ἄγε τῶνδέ τοι ἔμπαν αἵρεσιν παρδίδωμ· εἰ μὲν, εἰ δὲ N. 10.83

    —5.

    ῥεέθροισί τε Δίρκας ἔφανεν καὶ παρ' Εὐρώτᾳ πέλας, Ἰφικλέος μὲν παῖς Τυνδαρίδας δὲ I. 1.30

    I μέν δέ δέ — (δέ..) στάδιον μὲν ἀρίστευσεν. ὁ δὲ πάλᾳ κυδαίνων Ἔχεμος Τεγέαν. Δόρυκλος δὲ. ἂν ἵπποισι δὲ. μᾶκος δὲ. ἐν δ — O. 10.64

    ἐγγὺς μὲν Φέρης. ἐκ δὲ Μεσσάνας Ἀμυθάν. ταχέως δ' Ἄδματος ἶκεν καὶ Μέλαμπος P. 4.125

    —6. κρέσσονα μὲν ἁλικίας νόον φέρβεται γλῶσσάν τε· θάρσος δὲ (δὲ Schneidewin: τε codd.)—.

    ἀγωνίας δ P. 5.109

    —113.

    ἄγοντι δέ με πέντε μὲν Ἰσθμοῖ νῖκαι, μία δ'. δύο δ P. 7.13

    —6.

    ἡσυχία δὲ φιλεῖ μὲν συμπόσιον· νεοθαλὴς δ' αὔξεται μαλθακᾷ νικαφορία σὺν ἀοιδᾷ· θαρσαλέα δὲ παρὰ κρατῆρα φωνὰ γίνεται N. 9.48

    μακρὰ μὲν. πολλὰ δ'. οὐδ Ὑπερμήστρα. Διομήδεα δ. γαῖα δ N. 10.4

    τοὶ μὲν ὦν Θήβαισι. ὅσσα δ'. ἀνορέαις δ I. 4.7

    —11.

    ἐν μὲν Αἰτωλῶν θυσίαισι φαενναῖς Οἰνείδαι κρατεροί, ἐν δὲ Θήβαις ἱπποσόας Ἰόλαος γέρας ἔχει, Περσεὺς δ' ἐν Ἄργει Κάστορος δ αἰχμὰ Πολυδεύκεός τ ἐπ Ἐὐρώτα ῥεέθροις. ἀλλ ἐν Οἰνώνᾳ I. 5.30

    —4.

    τὸν μὲν ἄνδωκε δ'. ὁ δ I. 6.37

    —41.

    ἵπποι μὲν ἀθάναται Ποσειδᾶνος ἄγοντ' Αἰακ[ ] Νηρεὺς δ ὁ γέρων ἕπετα[ι ] πατὴρ δὲ Κρονίων μολ[ Pae. 15.2

    σεμνᾷ μὲν κατάρχει. ἐν δὲ κέχλαδεν. ἐν δὲ Ναίδων. ἐν δ Δ. 2.. τοῖσι λάμπει μὲν μένος ἀελίου, φοινικορόδοις δ ἐνὶ λειμώνεσσι (δ supp. Bergk: τ Boeckh) Θρ.. 1. τεῖρε δὲ στερεῶς ἄλλαν μὲν σκέλος, ἄλλαν δὲ πᾶχυν, τὰν δὲ αὐχένα φέροισαν fr. 169. 30—2. ἀελλοπόδων μέν τιν' εὐφραίνοισιν ἵππων τιμαὶ καὶ στέφανοι τοὺς δ ἐν πολυχρύσοις θαλάμοις βιότα. τέρπεται δὲ καί τις fr. 221.
    II in paratactic climax. ἄριστον μὲν ὕδωρ, ὁ δὲ χρυσὸς, εἰ δ' ἄεθλα (cf. O. 3.45) O. 1.1—3.

    ἐμοὶ μὲν ὦν, ἐπ' ἄλλοισι δὲ, τὸ δ ἔσχατον O. 1.111

    —3.

    Πίσα μὲν Διός. Ὀλυμπιάδα δὲ. Θήρωνα δὲ O. 2.3

    πολλὰ μὲν, πολλὰ δ'. ἅπαν δ εὑρόντος ἔργον O. 13.14

    ἀρέομαι πὰρ μὲν Σαλαμῖνος, ἐν Σπάρτᾳ δ', παρὰ δὲ τὰν εὔυδρον ἀκτὰν Ἱμέρα P. 1.76

    πολ]λὰ μὲν τὰ πάροιθ[ ]δαιδάλλοισ' ἔπεσιν, τὰ δ α[ ] Ζεὺς οἶδ, ἐμὲ δὲ πρέπει Παρθ. 2. 31. ἀπὸ Ταυγέτοιο μὲν. Σκύριαι δ. ὅπλα δ ἀπ Ἄργεος, ἅρμα Θηβαῖον, ἀλλ ἀπὸ Σικελίας fr. 106. ἁ μὲν ἀχέταν Λίνον αἴλινον ὕμνει, ἁ δ' Ὑμέναιον. ἁ δ Ἰάλεμον υἱὸν Οἰάγρου λτ;δὲγτ; Ὀρφέα (δὲ supp. Wil.) *qr. 3. 6.—10
    IIIμέν. νῦν αὖτε δὲ. ἐν Νεμέᾳ μὲν πρῶτον νῦν αὖτε Ἰσθμοῦ. εἴη δὲ τρίτον σωτῆρι πορσαίνοντας Ὀλυμπίῳ I. 6.3—7.
    g ὁ μέν ὁ δέ — ( ὁ δέ).

    ἀλλ' ὁ μὲν Πυθῶνάδ ᾤχετ ἰὼν. ἁ δὲ τίκτε θεόφρονα κοῦρον O. 6.37

    —41.

    τὸ μὲν γὰρ πατρόθεν τὸ δ' ματρόθεν O. 7.23

    ἐδόκησαν ἐπ' ἀμφότερα μαχᾶν τάμνειν τέλος, τοὶ μὲν γένει φίλῳ σὺν Ἀτρέος Ἑλέναν κομίζοντες, οἱ δ ἀπὸ πάμπαν εἴργοντες O. 13.58

    ἀμφοτέροις ὁμοῖοι τοκεῦσι, τὰ ματρόθεν μὲν κάτω, τὰ δ' ὕπερθε πατρός P. 2.48

    δόξαν εὑρεῖν τὰ μὲν ἐν ἱπποσόαισιν ἄνδρεσσι μαρνάμενον, τὰ δ' ἐν πεζομάχαισι P. 2.65

    τὸν μὲν ἁ δ P. 3.8

    —12.

    ἄλλον ἀλλοίων ἀχέων ἔξαγεν τοὺς μὲν μαλακαῖς ἐπαοιδαῖς ἀμφέπων, τοὺς δὲ προσανέα πίνοντας ἢ γυίοις περάπτων παντόθεν φάρμακα, τοὺς δὲ τομαῖς ἔστασεν ὀρθούς P. 3.51

    τὸν μὲν τοῦ δὲ P. 3.97

    —100.

    τὰ μὲν παρίκει· τῶν νῦν δὲ P. 6.43

    Κάστορος βίαν σέ τε, ἄναξ Πολύδευκες, υἱοὶ θεῶν, τὸ μὲν παρ' ἆμαρ ἕδραισι Θεράπνας, τὸ δ οἰκέοντας ἔνδον Ὀλύμπου P. 11.63

    ἀλλ' ἔσται χρόνος οὗτος, ὃ καί τιν ἀελπτίᾳ βαλὼν ἔμπαλιν γνώμας τὸ μὲν δώσει, τὸ δ οὔπω P. 12.32

    τοὶ μὲν ὁ δ N. 1.41

    διείργει δὲ πᾶσα κεκριμένα δύναμις, ὡς τὸ μὲν οὐδὲν, ὁ δὲ χάλκεος ἀσφαλὲς αἰὲν ἕδος μένει οὐρανός N. 6.3

    ἁμέραν τὰν μὲν παρὰ πατρὶ φίλῳ Δὶ νέμονται τὰν δ' ὑπὸ κεύθεσι γαίας N. 10.55

    ἀλλὰ

    βροτῶν τὸν μὲν κενεόφρονες αὖχαι ἐξ ἀγαθῶν ἔβαλον. τὸν δ' αὖ παρέσφαλεν καλῶν θυμὸς ἄτολμος ἐών N. 11.29

    ἁ μὲν ἁ δ' ἁ δ Θρ. 3.. καὶ τοὶ μὲν ἵπποις γυμνασίοισι λτ;τεγτ;, τοὶ δὲ πεσσοῖς, τοὶ δὲ φορμίγγεσσι τέρπονται, παρὰ δέ σφισιν εὐανθὴς ἅπας τέθαλεν ὄλβος Θρ. 7. 6—7. irregularly coordinated,

    τὰ δ' ἄλλαις ἁμέραις πολλὰ μὲν ἐν κονίᾳ χέρσῳ, τὰ δὲ γείτονι πόντῳ φάσομαι N. 9.43

    , cf. P. 3.51
    h with anaphora.

    πολλὰ μὲν πολλὰ δὲ O. 13.14

    πολλὰ μὲν πολλὰ δὲ (Boeckh: μιν codd.) P. 9.123

    ὅσσους μὲν ὅσσους δὲ N. 1.62

    ἀλλ' ἀνὰ μὲν βρομίαν φόρμιγγ, ἀνὰ δ αὐλὸν ἐπ αὐτὰν ὄρσομεν ἱππίων ἀέθλων κορυφάν N. 9.8

    τρὶς μὲν τρὶς δὲ N. 10.27

    ἥμισυ μὲν ἥμισυ δὲ N. 10.87

    εὖ μὲν Ἀρισταγόραν δέξαι εὖ δ' ἑταίρους N. 11.3

    —4.

    πολλὰ μὲν πολλὰ δὲ N. 11.6

    —7.

    χρὴ μὲν ὑμνῆσαι τὸν ἐσλόν, χρὴ δὲ κωμάζοντ' ἀγαναῖς χαρίτεσσιν βαστάσαι I. 3.7

    —8.

    ἀγαπᾶται, μέτρα μὲν γνώμᾳ διώκων, μέτρα δὲ καὶ κατέχων I. 6.71

    διαγινώσκομαι μὲν, γινώσκομαι δὲ καὶ Pae. 4.22

    ἐντὶ μὲν. ἐντὶ [δὲ καὶ] (supp. Wil.) Θρ. 3. 1. οἶδε μὲν βίου τελευτάν, οἶδεν δὲ διόσδοτον ἀρχάν fr. 137. 1.
    i where the μέν cl. has concessive force.

    σοφίαι μὲν αἰπειναί· τοῦτο δὲ προσφέρων O. 9.107

    κώμῳ μὲν ἁδυμελεῖ Δίκα παρέστακε· θεῶν δ' ὄπιν ἄφθονον αἰτέω P. 8.70

    ἦ τιν' ἄγλωσσον μέν, ἦτορ δ ἄλκιμον, λάθα κατέχει ἐν λυγρῷ νείκει N. 8.24

    cf.

    μὲν ἀλλά P. 4.139

    ; P. 6.23
    k indicating comparison.

    λέγεται μὰν Ἕκτορι μὲν κλέος ἀνθῆσαι Σκαμάνδρου χεύμασιν ἀγχοῦ, βαθυκρήμνοισι δ' ἀμφ ἀκταῖς Ἑλώρου δέδορκεν παιδὶ τοῦθ Ἁγησιδάμου φέγγος ἐν ἁλικίᾳ πρώτᾳ N. 9.39

    l where μέν and δὲ clauses are irregularly balanced.

    Ἱέρωνος ὃς ἀμφέπει σκᾶπτον δρέπων μὲν κορυφὰς ἀρετᾶν ἄπο πασᾶν, ἀγλαίζεται δὲ καὶ μουσικᾶς ἐν ἀώτῳ O. 1.13

    οἱ ὤπασε θησαυρὸν δίδυμον μαντοσύνας, τόκα μὲν

    φωνὰν ἀκούειν, εὖτ' ἂν δὲ Ἡρακλέης κτίσῃ, τότ αὖ χρηστήριον θέσθαι κέλευσεν O. 6.66

    ὃς τύχᾳ μὲν δαίμονος, ἀνορέας δ' οὐκ ἀμπλακὼν O. 8.67

    πολλὰ δ' ἀνθρώποις παρὰ γνώμαν ἔπεσεν ἔμπαλιν μὲν τέρψιος, οἱ δὲ O. 12.11

    οὐ ψεύσομ' ἀμφὶ Κορίνθῳ, Σίσυφον μὲν πυκνότατον παλάμαις ὡς θεόν, καὶ τὰν Μήδειαν. τὰ δὲ καί ποτ ἐν ἀλκᾷ ἐδόκησαν ἐπ ἀμφότερα μαχᾶν τάμνειν τέλος O. 13.52

    —5. πρύτανι κύριε πολλᾶν μὲν εὐστεφάνων ἀγυιᾶν καὶ στρατοῦ. εἰ δέ τις (v. G. P., 374) P. 2.58

    διψῇ δὲ πρᾶγος ἄλλο μὲν ἄλλου, ἀεθλονικία δὲ μάλιστ' ἀοιδὰν φιλεῖ N. 3.6

    —7.

    ὁ δ' ἀποπλέων Σκύρου μὲν ἅμαρτε πλαγχθέντες δ εἰς Ἐφύραν ἵκοντο N. 7.37

    χαίρω δὲ πρόσφορον ἐν μὲν ἔργῳ κόμπον ἱείς, ἐπαοιδαῖς δ' ἀνὴρ νώδυνον καί τις κάματον θῆκεν N. 8.48

    —9 cf. N. 9.48

    ἄνδρα δ' ἐγὼ μακαρίζω μὲν πατέῤ Ἀρκεσίλαν. εἰ δέ τις N. 11.11

    “λίσσομαι παῖδα θρασὺν ἐξ Ἐριβοίας ἀνδρὶ τῷδε τελέσαι, τὸν μὲν ἄρρηκτον φυάν, θυμὸς δ' ἑπέσθω” I. 6.47—9.

    μάτρωί θ' χάλκασπις ᾧ πότμον μὲν Ἄρης ἔμειξεν, τιμὰ δ ἀγαθοῖσιν ἀντίκειται I. 7.25

    —6. σὲ δ' ἐγὼ παρά μιν αἰνέω μέν, Γηρυόνα, τὸ δὲ μὴ Δὶ φίλτερον σιγῷμι πάμπαν fr. 81 ad Δ. 2. πόλιν ἀμφινέμονται, πλεῖστα μὲν δῶρ' ἀθανάτοις ἀνέχοντες, ἕσπετο δ αἰενάου πλούτου νέφος fr. 119. 3.
    m μέν δέ combined with other particles.
    I

    μὲν ὦν δέ. ἀρούραισιν, αἵτ ἀμειβόμεναι τόκα μὲν ὦν βίον ἀνδράσιν ἐπηετανὸν ἐκ πεδίων ἔδοσαν, τόκα δ αὖτ ἀναπαυσάμεναι σθένος ἔμαρψαν N. 6.10

    cf. O. 1.111
    II γε μὲνδέ, opposing two connected thoughts to what precedes; v. 4. infra. (Fortune, you guide ships and wars and councils).

    αἵ γε μὲν ἀνδρῶν πόλλ' ἄνω, τὰ δ αὖ κάτω ψεύδη μεταμώνια τάμνοισαι κυλίνδοντ ἐλπίδες. σύμβολον δ οὔ πώ τις ἐπιχθονίων πιστὸν εὗρεν θεόθεν O. 12.5

    ὕπατον δ' ἔσχεν Πίσα Ἡρακλέος τεθμόν. ἁδεῖαί γε μὲν ἀμβολάδαν ἐν τελεταῖς δὶς Ἀθαναίων μιν ὀμφαὶ κώ-

    μασαν· γαίᾳ δὲ καυθείσᾳ πυρὶ καρπὸς ἐλαίας ἔμολεν N. 10.33

    n fragg. τὶν μὲν [πά]ρ μιν[ ] ἐμὶν δὲ πὰ[ρ] κείνοι[ς Πα. 1. 1. λίγεια μὲν Μοῖσ' ἀφα [ ] μνάσει δὲ καί τινα Πα. 14. 32—5.
    3 μέν balanced with particles other than δέ.
    a μέν ἀλλά lang=greek>
    I

    τὸ μὲν Ἀρχιλόχου μέλος, φωνᾶεν Ὀλυμπίᾳ ἄρκεσε. ἀλλὰ νῦν O. 9.1

    λέγοντι μὰν χθόνα μὲν κατακλύσαι μέλαιναν ὕδατος σθένος, ἀλλὰ ἀνάπωτιν ἐξαίφνας ἄντλον ἑλεῖν O. 9.50

    ποταμοὶ δ' ἁμέραισιν μὲν προχέοντι ῥόον καπνοῦ αἴθων· ἀλλ ἐν ὄρφναισιν P. 1.22

    ἀσθενεῖ μὲν χρωτὶ βαίνων, ἀλλὰ μοιρίδιον ἦν P. 1.55

    “ ἐντὶ μὲν θνατῶν φρένες ὠκύτεραι κέρδος αἰνῆσαι ἀλλ' ἐμὲ χρὴ καὶ σὲ” P. 4.139

    ῥᾴδιον μὲν γὰρ πόλιν σεῖσαι ἀλλ' ἐπὶ χώρας αὖτις ἕσσαι δυσπαλὲς δὴ γίνεται P. 4.272

    πολλὰ μὲν ἀρτιεπὴς γλῶσσά μοι τοξεύματ' ἔχει. ἀλλ ὅμως καύχαμα κατάβρεχε σιγᾷ I. 5.46

    —52, cf. fr. 106.
    II μέν ἀλλά δέ δέ, in enumeration.

    παρὰ μὲν ὑψιμέδοντι Παρνασσῷ τέσσαρας ἐξ ἀέθλων νίκας ἐκόμιξαν, ἀλλὰ Κορινθίων ὑπὸ φωτῶν ἐν ἐσλοῦ Πέλοπος πτυχαῖς ὀκτὼ στεφάνοις ἔμιχθεν ἤδη, ἑπτὰ δ' ἐν Νεμέᾳ, τὰ δ οἴκοι μάσσον ἀριθμοῦ, Διὸς ἀγῶνι N. 2.19

    —24.
    b μέν τε.
    I

    χαίταισι μέν ζευχθέντες ἔπι στέφανοι πράσσοντί με τοῦτο χρέος, ἅ τε Πίσα O. 3.6

    ὄτρυνον νῦν ἑταίρους, Αἰνέα, πρῶτον μὲν κελαδῆσαι, γνῶναί τ' ἔπειτ O. 6.88

    ἁδυμελεῖ θαμὰ μὲν φόρμιγγι παμφώνοισί τ' ἐν ἔντεσιν αὐλῶν O. 7.12

    βλάστε μὲν ἐξ ἁλὸς ὑγρᾶς νᾶσος, ἔχει τέ μιν ὀξειᾶν ὁ γενέθλιος ἀκτίνων πατήρ O. 7.69

    τίμα μὲν δίδοι τε O. 7.88

    παρέσταν μὲν ἄρα Μοῖραι σχεδὸν ὅ τ' ἐξελέγχων χρόνος O. 10.52

    αἱ δύο δ' ἀμπλακίαι φερέπονοι τελέθοντι· τὸ μέν ὅτι, ὅτι τε P. 2.31

    ὁ θεῖος ἀνὴρ πρίατο μὲν θανάτοιο κομιδὰν πατρός, ἐδόκησέν τε P. 6.39

    ὀφείλει δ' ἔτι θαμὰ μὲν Ἰσθμιάδων δρέπεσθαι κάλλιστον ἄωτον ἐν Πυθίοισί τε νικᾶν Τιμονόου παῖδ N. 2.9

    ἦ μὰν ἀνόμοιά γε

    δᾴοισι ἕλκεα ῥῆξαν τὰ μὲν ἀμφ' Ἀχιλεῖ νεοκτόνῳ, ἄλλων τε μόχθων ἐν πολυφθόροις ἁμέραις N. 8.30

    —1. τὸ μὲν ἔλευσεν· ἴδον τ' ἄποπτα[ Δ.. 3. γόνον ὑπάτων μὲν πατέρων μελπόμενοι γυναικῶν τε Καδμειᾶν fr. 75. 11.
    II μέν τε — ( και/τε.), in enumeration.

    μιν αἰνέω μάλα μὲν τροφαῖς ἑτοῖμον ἵππων χαίροντά τε καὶ πρὸς ἡσυχίαν τετραμμένον O. 4.14

    —6.

    εἰ δ' εἴη μὲν Ὀλυμπιονίκας βωμῷ τε ταμίας συνοικιστήρ τε, τίνα κεν φύγοι ὕμνον O. 6.4

    κτεῖνε μὲν κλέψεν τε ἔν τ P. 4.249

    —51.
    III irregularly coordinated.

    ἀλλ' ἐγὼ Ἡροδότῳ τεύχων τὸ μὲν ἅρματι τεθρίππῳ γέρας, ἁνία τ ἀλλοτρίαις οὐ χερσὶ νωμάσαντ ἐθέλω ἐναρμόξαι μιν ὕμνῳ I. 1.14

    αἰδοῖος μὲν ἧν ἀστοῖς ὁμιλεῖν, ἱπποτροφίας τε νομίζων ἐν Πανελλάνων νόμῳ. καὶ θεῶν δαῖτας προσέπτυκτο πάσας I. 2.37

    ἐμὲ δὲ πρέπει παρθενήια μὲν φρονεῖν γλώσσᾳ τε λέγεσθαι *parq. 2. 34.
    d uncertain exx. ἀείδει μὲν ἄλσος ἁγνὸν τὸ τεὸν ποταμόν τε ὤανον ἐγχωρίαν τε λίμναν καὶ σεμνοὺς ὀχετούς, Ἵππαρις οἶσιν ἄρδει στρατόν, κολλᾷ τε σταδίων θαλάμων ταχέως ὑψίγυιον ἄλσος ( κολλᾷ τε cum ἄρδει, Σ; cum ἀείδει μὲν Hermann) O. 5.10—2. [ μὲν — (coni. Hartung: μιν codd.: ὔμμιν de Jongh) τε (v. l. δέ) O. 11.17—9.] [κρέσσονα μὲν. θάρσος τε — (codd.: δὲ Schneidewin),

    ἀγωνίας δ P. 5.109

    —13.] [ θάνεν μὲν μάντιν τ ( θάνεν μὲν cum ὁ δ' ἄρα v. 34, edd. vulg.) P. 11.31—33.] [τὰ μὲν ἐν ἅρμασι καλλίνικοι πάλαι Ὀλυμπίᾳ ἀγώνων πολυφάτων ἔσχον θοὰν ἀκτῖνα σὺν ἵπποις, Πυθοῖ τε ἤλεγξαν Ἑλλανίδα στρατιὰν ὠκύτατι ( Ὀλυμπίᾳ τ codd., edd.: τ del. Pauw: Ὀλυμπίαθ Maas) P. 11.46] [ μὲν (codd.: ἔμμεν Turyn) N. 7.86] [ μὲν τε (v. l. δ.) Θρ. 7. 1—5.]
    c

    μὲν γε μάν. νῦν δ' ἔλπομαι μέν, ἐν θεῷ γε μὰν τέλος O. 13.104

    d μὲν αὖτε. ( θεός)

    ὃς ἀνέχει τότε μὲν τὰ κείνων, τότ' αὖθ ἑτέροις ἔδωκεν μέγα κῦδος P. 2.89

    , cf. I. 6.3—7.
    e

    μέν ἀτάρ. οἱ μὲν κρίθεν· ἀτὰρ Ἰάσων αὐτὸς P. 4.168

    Ἀπόλλωνι μὲν θ[εῶν] ἀτὰρ ἀνδρῶν Ἐχεκ[ρά]τει ?fr. 333a. 4.
    f μέν καί καί. cf. 1. b supra. πρῶτον μὲν Ἀλκμήνας σὺν υἱῷ Τρώιον ἂμ πεδίον, καὶ μετὰ ζωστῆρας Ἀμαζόνος ἦλθεν καὶ εἷλε Μήδειαν fr. 172. 3—6.
    4 γε μέν, yet cf. 2. m. β supra. “ νῦν γε μὲν” (byz.: μάν codd.) P. 4.50 τίν γε μέν (cf. G. P., 387) N. 3.83

    Lexicon to Pindar > μέν

  • 56 τελευτά

    τελευτά (-ά, -ᾷ, -άν; -αί, -αῖς.)
    a conclusion, end

    φέρειν γῆρας εὔθυμον ἐς τελευτάν O. 5.22

    τοῦτο δ' ἀμάχανον εὑρεῖν, ὅτι νῦν ἐν καὶ τελευτᾷ φέρτατον ἀνδρὶ τυχεῖν O. 7.26

    ἀλλ' ἤδη τελευτὰν κεῖνος αὐταῖς ἡμιθέων πλόος ἄγαγεν P. 4.210

    θνατὰ μεμνάσθω περιστέλλων μέλη, καὶ τελευτὰν ἁπάντων γᾶν ἐπιεσσόμενος N. 11.16

    [ τελευτάν (v. l. τελετάν, cf. infra d.) fr. 131 ad Θρ. ] οἶδε μὲν βίου τελευτάν, οἶδεν δὲ διόσδοτον ἀρχάν sc. the initiate in the Eleusinian mysteries fr. 137. 2.

    ναυσιφορήτοις δ' ἀνδράσι πρώτα χάρις ἐς πλόον ἀρχομένοις πομπαῖον ἐλθεῖν οὖρον· ἐοικότα γὰρ καὶ τελευτᾷ φερτέρου νόστου τυχεῖν P. 1.35

    b consummation

    ὣς ἄρ' εἰπὼν ἔντυεν τερπνὰν γάμου κραίνειν τελευτάν P. 9.66

    c conclusion, outcome

    δεῖξέν τε Κοιρανίδᾳ πᾶσαν τελευτὰν πράγματος O. 13.75

    τὸ δὲ πὰρ δίκαν γλυκὺ πικροτάτα μένει τελευτά I. 7.48

    θεοῦ δὲ δείξαντος ἀρχάν τελευταί τε καλλίονες fr. 108a. 4.
    d fragg. ]

    μων τελευταῖς ὀαρίζε[ι Pae. 14.33

    Φερσεφόνᾳ ματρί τε χρυσοθρόνῳ θῆ[κ οισι]ν τελευτὰν ἵν' ἐς εν[ ( τέλος Σ, unde τελετὰν coni. Lobel) P.Oxy. 2622, fr. 1, 5 ad ?fr. 346c.

    Lexicon to Pindar > τελευτά

  • 57 αἴσυλος

    A unseemly, evil, godless,

    αἴσυλα ῥέζων Il.5.403

     (cf. αἴσιμος )

    μυθήσασθαι 20.202

    ;

    οἶδε h.Merc. 164

    , cf. AP7.624 (Diod.).

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > αἴσυλος

  • 58 βρυάζω

    βρῠ-άζω, [tense] fut.
    A

    βρυάσομαι Hsch.

    , [tense] aor.

    ἀν-εβρύαξα Ar.Eq. 602

    , other wise only [tense] pres. and [tense] impf.:—swell, teem,

    καρποῖσι β. Orph.H.53.10

    , cf. 33.7; ὁπόταν γε [Ζεὺς] βρυάζων οἶκον ἐσέλθῃ ib.73.4; of a lioness, to be pregnant, A.Fr. 491; bubble up,

    δέπας ἀφρῷ βρυάζον Tim.Fr.7

    : metaph., wax wanton, A.Supp. 878;

    ἁ λίθος οἶδε βρυάζειν AP9.756

     (Aemil.): c. dat., revel in, Epicur.Fr. 181; χαίρειν καὶ β. prob. l. Id.Fr. 600, cf. 605;

    αἱ γυναῖκες ἐβρύαζον ταῖς Δωρίαις στολαῖς Duris 50

    ;

    τοῦ ποτοῦ λαμπρῶς ἤδη -οντος Hld.5.16

    .

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > βρυάζω

  • 59 δήνεα

    δήνεα, τά, only in pl.,
    A counsels, plans, arts, whether good or bad,

    δ. θεῶν Od.23.82

    ;

    ἤπια δ. οἶδε Il.4.361

    , Hes.Th. 236;

    ὀλοφώϊα Od.10.289

    ;

    δ. πάντα καὶ τρόπους ἐπίσταται Semon.7.78

    ;

    δ. Κίρκης A.R.4.559

    ;

    δ. τέχνης Opp.H.1.7

    .—Sg. nom. [full] δῆνος, εος, τό, Hsch.:

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > δήνεα

  • 60 δίκη

    δίκη [ῐ], ἡ,
    A custom, usage, αὕτη δ. ἐστὶ βροτῶν this is the way of mortals, Od.11.218;

    ἡ γὰρ δ. ἐστὶ γερόντων 24.255

    , etc.;

    ἥ τ' ἐστὶ δ. θείων βασιλήων 4.691

    ;

    ἡ γὰρ δμώων δ. ἐστίν 14.59

    , etc.; ἡ γὰρ δ., ὁππότε .. this is always the way, when.., 19.168 (so in late Prose,

    ἥπερ ἱππομαχίας δ. Arr.An.3.15.2

    ); δίκαν ἐφέπειν τινός to imitate him, Pi.P.1.50; δ. ἐπέχειν τινός to be like.., Anon.Lond.6.18; normal course of nature,

    ἐκ τουτέων ὁ θάνατος οὐ γίνεται κατά γε δίκην, οὐδ' ἢν γένηται Hp.VC3

    : hence,
    2 adverb. in acc. δίκην, in the way of, after the manner of, c. gen.,

    λύκοιο Pi.P.2.84

    ;

    πώλου S. Fr. 659

    ;

    τοξότου Pl.Lg. 705e

    ; in later Prose, Arist.Mu. 395b22, Luc. Dem.Enc.31, Alciphr.1.6, etc.: mostly of living creatures or persons, but also of things, as δίκην ὕδατος, ἀγγείου, A.Th.85 (lyr.), Pl. Phdr. 235d.
    II order, right, μή τι δίκης ἐπιδευές nothing short of what is fit, Il.19.180; opp. βία, might, 16.388; opp. σχέτλια ἔργα, Od.14.84; personified, Hes.Th. 902, A.Th. 662, etc.;

    Δίκης βωμός Id.Ag. 383

     (lyr.), Eu. 539 (lyr.); Truth, Pi.P.8.71.
    2 δίκη ἐστί, = δίκαιόν ἐστι, A.Ag. 259, cf. 811, Eu. 277.
    3 Adverb. usages,

    δίκῃ

     duly, rightly,

    Il.23.542

    , Pl.Criti. 112e;

    ἐν δίκᾳ Pi.O.6.12

    , cf.S.Tr. 1069, etc.;

    σὺν δίκῃ Thgn.197

    , Pi.P.9.96, A.Th. 444, etc.;

    κατὰ δίκην Hdt. 7.35

    , E.Tr. 888, etc.;

    μετὰ δίκης Pl.Lg. 643e

    ;

    πρὸς δίκης S.OT 1014

    , El. 1211 (but πρὸς δίκας on the score of justice, Id.OC 546 (lyr.));

    διαὶ δίκας A.Ch. 641

    ;

    ἐκ δίκης Herod.4.77

    : opp.

    παρὰ δίκαν Pi.O.2.18

    , etc.;

    ἄνευ δίκης A.Eu. 554

    ;

    πέρα δίκης Id.Pr.30

    ;

    βίᾳ δίκης Id.Supp. 430

     (lyr.); δίχα δίκης without trial, Plu.Ages.32; πρὸ δίκης in preference to legal proceedings, Th.1.141.
    IV after Hom., of proceedings instituted to determine legal rights, hence,
    1 lawsuit, Pl.Euthphr.2a, D.18.210, etc.; prop. private suit or action, opp. γραφή (q. v.), Lys.1.44, etc.;

    ἐκαλοῦντο αἱ γραφαὶ δίκαι, οὐ μέντοι αἱ δίκαι καὶ γραφαί Poll.8.41

    ; οἱ δίκην ἔχοντες the parties to a suit, IG7.21.8 ([place name] Megara), cf. Plu.Cic. 17.
    b δίκην εἰπεῖν to plead a cause, X.Mem.4.8.1;

    δ. μακρὰν λέγειν Ar.V. 776

    , cf. Men.Epit.12.
    3 the object or consequence of the action, atonement, satisfaction, penalty, δίκην ἐκτίνειν, τίνειν, Hdt.9.94, S.Aj. 113: adverbially in acc.,

    τοῦ δίκην πάσχεις τάδε; A.Pr. 614

    ; freq. δίκην or δίκας διδόναι suffer punishment, i. e. make amends (but δίκας δ., in A.Supp. 703 (lyr.), to grant arbitration);

    δίκας διδόναι τινί τινος Hdt.1.2

    , cf. 5.106;

    ἔμελλε τῶνδέ μοι δώσειν δίκην S.El. 538

    , etc.; also ἀντί or ὑπέρ τινος, Ar.Pl. 433, Lys.3.42; also δίκην διδόναι ὑπὸ θεῶν to be punished by.., Pl. Grg. 525b; but δίκας ἤθελον δοῦναι they consented to submit to trial, Th.1.28; δίκας λαμβάνειν sts. = δ. διδόναι, Hdt.1.115;

    δίκην ἀξίαν ἐλάμβανες E.Ba. 1312

    , Heracl. 852; more freq. its correlative, inflict punishment, take vengeance, Lys.1.29, etc.;

    λαβεῖν δίκην παρά τινος D.21.92

    , cf.9.2, etc.; so δίκην ἔχειν to have one's punishment, Antipho 3.4.9, Pl.R. 529c (but ἔχω τὴν δ. have satisfaction, Id.Ep. 319e;

    παρά τινος Hdt.1.45

    ); δίκας or δίκην ὑπέχειν stand trial, Id.2.118, cf. S. OT 552;

    δίκην παρασχεῖν E.Hipp.50

    ; θανάτου δίκην ὀφλεῖν ὑπό τινος to incur the death penalty, Pl.Ap. 39b;

    δίκας λαγχάνειν τινί D.21.78

    ; δίκης τυχεῖν παρά τινος ib.142; δίκην ὀφείλειν, ὀφλεῖν, Id.21.77, 47.63;

    ἐρήμην ὀφλεῖν τὴν δ. Antipho 5.13

    ; δίκην φεύγειν try to escape it, be the defendant in the trial (opp. διώκειν prosecute), D. 38.2; δίκας αἰτέειν demand satisfaction, τινός for a thing, Hdt.8.114;

    δ. ἐπιτιθέναι τινί Id.1.120

    ; τινός for a thing, Antipho 4.1.5;

    δίκαι ἐπιφερόμεναι Arist.Pol. 1302b24

    ;

    δίκας ἀφιέναι τινί D.21.79

    ; δίκας ἑλεῖν, v. ἔρημος 11; δίκην τείσασθαι, v. τίνω 11;

    δὸς δὲ δίκην καὶ δέξο παρὰ Ζηνί h.Merc. 312

    ; δίκας διδόναι καὶ λαμβάνειν παρ' ἀλλήλων, of communities, submit causes to trial, Hdt.5.83;

    δίκην δοῦναι καὶ λαβεῖν ἐν τῷ δήμῳ X.Ath.1.18

    , etc.; δίκας δοῦναι καὶ δέξασθαι submit differences to a peaceful settlement, Th.5.59.
    V Pythag. name for three, Plu.2.381f, Theol.Ar.12; for five, ib.31. (Cf. Skt. diś-, diśā 'direction', 'quarter of the heavens'.)

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > δίκη

Страницы

См. также в других словарях:

  • οἵδε — ὅδε this masc nom pl …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • οἶδε — οἶδα see perf ind act 3rd sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • οἵδ' — οἵδε , ὅδε this masc nom pl …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • οίδα — (ΑΜ οἶδα, Α αιολ. τ. ὄϊδα) 1. γνωρίζω, ξέρω (α. «ὅς ᾔδη τά τ ἐόντα τά τ ἐσσόμενα πρό τ ἐόντα», Ομ. Ιλ. β. «ἴστω ὑπὸ τοῡ ἀδελφοῡ ἀποθανών», Ηρόδ.) 2. φρ. α) «ἕv οἶδα ὅτι οὐδὲν οἶδα» ένα πράγμα γνωρίζω, ότι τίποτε δεν γνωρίζω β) «οὐκ οἴδασι τί… …   Dictionary of Greek

  • вѣдѣти — ВѢ|ДѢТИ (>1000), МЬ, СТЬ гл. 1. Знать что л.: Прѣдъ чюждиими не сътво ри ничьтоже таина не вѣси бо чьто ти сътворѩть (οὐ... γινώσκεις) Изб 1076, 174 об.; не рьвьнѹи славѣ грѣшьника. не вѣси бо како бɤдеть раздрѹшениѥ ѥго. Изб 1076, 175 об.;… …   Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)

  • Proto-Indo-European to Dacian sound changes — NOTE: all html boxes in this article need to be replaced by another format. The Dacian language was a Satem Indo European Language.hort vowelsPIE has the short vowels e, o. The existence of the PIE short vowel a is disputed.The origin of the Late …   Wikipedia

  • Elektra [2] — Elektra (Log.), sophistische, in der Megarischen Schule aufgeworfene Frage in Bezug auf E., die zwar wußte, daß Orestes ihr Bruder war, aber ihn bei dessen Rückkehr nicht erkannte. Beide deutsche Wörter heißen im Griechischen dasselbe (οἰδε), u.… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • невѣсть — НЕВѢСТ|Ь (4*), И с. 1. Незнание, неведение: людьѥ сѣдѧщии во тмѣ невѣсти. да видѧ(т) свѣ(т) вели(к) ѹвѣдѣнью. (τῆς ἀγνоίας) ГБ XIV, 3а. 2. Перен. Неясность; затмение, затемнение: Чл҃вкъ же ходѧ въ хотѣнии своѥмь. въ ѹбииствѣ. или въ невѣсти д҃ша… …   Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)

  • Dipaia — Di paia (griechisch Δίπαια, lateinisch Dipaea; Einwohner: Διπαιεύς, Plural: Διπαιεῖς) war eine antike griechische Stadt in Arkadien, in der Landschaft Mainalia, vielleicht direkt am Fluss Helisson oder im Gebirge Mainalios, auf alle Fälle in …   Deutsch Wikipedia

  • Prosopitis — (Nr.4), in der Spätzeit mit Saites (Nr.5) zusammengelegt Prosopitis, griechisch Προσοπῖτις (Femininum), war im antiken Ägypten eine Insel im westlichen Nildelta zwischen der saitischen (Σαϊτικὸν στόμα) und sebennytischen Ni …   Deutsch Wikipedia

  • Глагол в праиндоевропейском языке — Глагол  часть речи праиндоевропейского языка. Глагол в праиндоевропейском языке обладал категориями лица, числа, времени, залога и наклонения[1]. Реконструкция праиндоевропейской глагольной системы  самая трудная область… …   Википедия

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»