-
1 Κύνος
-
2 Κῦνος
-
3 Κυνός
Κυνόςmasc nom sg -
4 Κῦνος
Κῦνος: a harbor-town of Locris, Il. 2.531†.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > Κῦνος
-
5 κυνός
Grammatical information: m. f.Meaning: `dog, female dog' (Il.).Dialectal forms: Myc. kunaketa \/kuāgetās\/.Compounds: Several compp., e.g. κυν-ηγέτης, Dor. -ᾱγέτας, -ᾱγός "leader of dogs", `hunter' (ι 120;); Chantraine Ét. sur le vocab. gr. 83ff.; ἀπό-κυνον "dog-death", plant-name, `Marsdenia erecta' (Dsc., Gal.); Strömberg Pflanzennamen 65; cf. p. 143; on κυνά-μυια s. v.Derivatives: Diminut. κυν-ίσκος (Hdt.), - ίσκη (Ar.), - ίδιον, - άριον (Att.); κυνώ f. `female dog', also as PN (Hdt.); κυνέη `dogs fleece' (Anaxandr.), `cap, helmet', orig. from dogs fleece, then from diff. materials ( αἰγείη, χαλκέη etc.; Schwyzer 37, Trümpy Fachausdrücke 40 ff.); κυνάς f. `belonging to a dog, dogs hair etc.' (Theoc.); κύνειος, - εος `belonging to a dog' (Ar.), `unshamed' (Il.), κυνικός `doglike, cynical' (X., Men.), κυνώδης `dog-like' (Arist.); comp. a. sup. κύντερος, - ον, - τατος `shamelesser, impertinent' (Schwyzer 536, Schw.-Debrunner 176); adv. κυνηδόν `as a dog' (S., Ar.); κυνίζω "play the dog", i.e. `live as a cynic' with κυνισμός ( Stoic.).Origin: IE [Indo-European] [632] *ḱuōn `dog'Etymology: Old name of an old domestic animal, preserved in most IE. languages, partly with the old inflexion, e.g. κύων = Skt. śuvā́, Lith. šuõ, κυνός = śúnas, šuñs etc. (Gr. accent old), IE. *ḱ́u̯ō(n), *ḱun-ós (-és) etc. Note Arm. šun \< *ḱu̯ō̆n; unclear Lat. canis. Further forms in Bq, Pok. 632f., W.-Hofmann s. canis; on the inflexion s. Schwyzer 568, Wackernagel Ai. Gramm. 3, 278 f. Here also Hier. Hitt. śuwana- `dog(?)'? - Cf. also Κανδαύλης.Page in Frisk: 2,58-59Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κυνός
-
6 κυνός
κύωνdog: masc /fem gen sg -
7 κύνος
ψευδοκύωνsham Cynic: masc nom sg -
8 κύων, κυνός
+ ὁ N 3/ἡ 3-19-4-10-6=42 Ex 11,7; 22,30; Dt 23,19; Jgs 7,5dog Ex 11,7; id. (as derogatory term for non-Jews) Ps 21(22),17; male prostitute Dt 23,19→LSJ Suppl(Dt 23,19); LSJ RSuppl -
9 Κυνώ
Κυνόςmasc nom /voc /acc dualΚυνώbitch: fem nom sg -
10 κύων
Aκύον Il.8.423
,κύων Archipp.6
: pl., nom. κύνες, gen. κυνῶν, dat.κυσί Il.17.272
, al., [dialect] Ep.κύνεσσι 1.4
, acc. κύνας:—dog, bitch, Hom., etc.; of shepherds' dogs, Il.10.183, 12.303; watch-dogs, 22.66; but in Hom. more freq. of hounds, Il.8.338, al.;κυσὶ θηρευτῇσι 11.325
;κύνε εἰδότε θήρης 10.360
; later, when of hounds, mostly in fem., S.Aj.8, E.Hipp.18, etc.;κ. Λάκαινα Pi.Fr. 106
, S.l.c., X. Cyn.10.1, cf. Arist.HA 608a27, al.; Μολοττικαὶ κ. Alexis Hist. ap. Ath.12.54od, etc.; but , cf. Hdt.1.192: prov., κυσὶν πεινῶσιν οὐχὶ βρώσιμα 'not fit for a dog', Com.Adesp.1205.4;χεῖρον ἐρεθίσαι γραῦν ἢ κύνα Men.802
; κύνα δέρειν δεδαρμένην 'flog a dead horse', Pherecr.179; ἡ κ. κατακειμένη ἐν τῇ φάτνῃ 'dog in the manger', Luc.Ind.30, al.; χαλεπὸν χορίω κύνα γεῦσαι it's ill to let a dog 'taste blood', Theoc.10.11; νή or μὰ τὸν κύνα was a favourite oath of Socrates, Pl.Ap. 22a (cf. Sch.), Grg. 482b; used familiarly at Athens, Ar.V.83; οἷς ἦν μέγιστος ὅρκος.. κύων, ἔπειτα χήν· θεοὺς δ' ἐσίγων, of primitive men, Cratin.231.II as a word of reproach, freq. in Hom. of women, to denote shamelessness or audacity; applied by Helen to herself, Il.6.344, 356; by Iris to Athena, 8.423; by Hera to Artemis, 21.481: of the maids in the house of Odysseus, Od.18.338, al.: later, in a coarse sense, Ar.V. 1402; ἡ ῥαψῳδὸς κ., of the Sphinx, S.OT 391, cf.A.Fr. 236 (lyr.); of men,κακαὶ κ. Il.13.623
; implying recklessness, 8.299, 527, Od.17.248, 22.35; also of offensive persons, compared to yapping dogs, LXX Ps.21(22).17, Ep.Phil.3.2; κ. λαίθαργος, = λαθροδήκτης, metaph., of a person, S.Fr. 885, cf. E. Fr. 555: prov.,μὴ δῶτε τὸ ἅγιον τοῖς κ. Ev.Matt.7.6
.2 metaph., of persons, watch-dog, guardian, τῶν σταθμῶν κ., of Agamemnon, A. Ag. 896; δωμάτων κ., of Clytemnestra, ib. 607, cf. Ar.Eq. 1023.3 of the Cynics,ἀρέσκει τούτοις κυνῶν μεταμφιέννυσθαι βίον Phld.Sto.Herc. 339.8
: hence, Cynic philosopher, Arist.Rh. 1411a24, AP7.65 (Antip.), 413 (Id.), Plu.2.717c, Ath.5.216b, Epigr. ap. D.L.6.19, 60, Baillet Inscriptions des tombeaux des rois 172.III freq. in Mythology of the servants, agents or watchers of the gods, Διὸς πτηνὸς κύων, of the eagle, A.Pr. 1022, cf. Ag. 136 (lyr.), S.Fr. 884; of the griffins,Ζηνὸς ἀκραγεῖς κ. A.Pr. 803
; of the Furies,μετάδρομοι.. πανουργημάτων ἄφυκτοι κ. S.El. 1388
(lyr.), cf. A.Ch. 924, E.Fr. 383; Pan is the κύων of Cybele, Pi.Fr.96: Pythag., Περσεφόνης κύνες, of the planets, Arist. Fr. 196: so Com., Ἡφαίστου κ., of sparks, Alex.149.16; of various mythical beings, as Cerberus,κ. Ἀΐδαο Il.8.368
, cf. Od.11.623, X. An.6.2.2; Harpies, A.R.2.289; of Hecate, in Mithraic worship, Porph.Abst.4.16; of theΒάκχαι, Λύσσας κ. E.Ba. 977
(lyr.); Λέρνας κ., of the hydra, Id.HF 420 (lyr.); of a great fish,Τρίτωνος κ. Lyc. 34
.IV dog-fish or shark, Od.12.96, cf. Epich.68, Cratin.161, Arist.HA 566a31; κ. ἄγριος, κ. γαλεός and κ. κεντρίτης or κεντρίνη, Opp.H.1.373, Ael.NA1.55; ξιφίας κ., of the sword-fish, Anaxipp. 2.3.V = σείριος (q.v.), dog-star, i.e. the hound of Orion, Il.22.29; in full,σειρίου κυνὸς δίκην S.Fr. 803
, cf. A.Ag. 967;κυνὸς ψυχρὰν δύσιν S.Fr.432.11
;πρὸ τοῦ κυνός Eup.147
; μετὰ κυνὸς ἐπιτολήν, περὶ κ. ἐ., Arist.Mete. 361b35, HA 602a26; ἐπὶ κυνί ib. 600a4, Syngr. ap. D. 35.13; , D.S.19.109;περὶ κύνα Thphr.CP 3.3.3
;μετὰ κύνα Id.HP1.9.5
; also of the whole constellation, Arat. 327, Gal.17(1).17.VI the ace, the worst throw at dice, Poll.9.100, Eust.1289.63.VII frenum praeputii, Antyll. ap. Orib.50.3.1: with pun on the prov. ap.Pherecr.l.c. (supr. 1), Ar.Lys. 158: with pun on signf.v, AP5.104 (Marc. Arg.).IX unilateral facial paralysis, Gal.8.573.X = ἀπομαγδαλία, Dsc. ap. Eust.1857.19.XI ξυλίνη κ., = κυνόσβατος, Orac. ap. Did ap.Ath.2.70c. -
11 Κύνω
Κύ̱νω, Κῦνονneut nom /voc /acc dualΚύ̱νω, Κῦνονneut gen sg (doric aeolic)Κύ̱νω, Κῦνοςmasc nom /voc /acc dualΚύ̱νω, Κῦνοςmasc gen sg (doric aeolic)——————Κύ̱νῳ, Κῦνονneut dat sgΚύ̱νῳ, Κῦνοςmasc dat sg -
12 Κυνώ
Κυνόςmasc gen sg (doric aeolic)Κυνώbitch: fem nom /voc /acc dual (doric aeolic)Κυνώbitch: fem acc sg——————Κυνόςmasc dat sg -
13 εὔρις
A with a good nose, i. e. keen-scented,κυνὸς.. ὥς τις εὔρινος βάσις S.Aj.8
(v. εὔρινος), cf. Nic.Fr.98; of Cassandra,εὔρις.., κυνὸς δίκην A.Ag. 1093
; late [dialect] Ep. dat. pl.ἐϋρρίνεσσι Opp.C.4.357
. -
14 κύων
Grammatical information: m. f.Meaning: `dog, female dog' (Il.).Dialectal forms: Myc. kunaketa \/kuāgetās\/.Compounds: Several compp., e.g. κυν-ηγέτης, Dor. -ᾱγέτας, -ᾱγός "leader of dogs", `hunter' (ι 120;); Chantraine Ét. sur le vocab. gr. 83ff.; ἀπό-κυνον "dog-death", plant-name, `Marsdenia erecta' (Dsc., Gal.); Strömberg Pflanzennamen 65; cf. p. 143; on κυνά-μυια s. v.Derivatives: Diminut. κυν-ίσκος (Hdt.), - ίσκη (Ar.), - ίδιον, - άριον (Att.); κυνώ f. `female dog', also as PN (Hdt.); κυνέη `dogs fleece' (Anaxandr.), `cap, helmet', orig. from dogs fleece, then from diff. materials ( αἰγείη, χαλκέη etc.; Schwyzer 37, Trümpy Fachausdrücke 40 ff.); κυνάς f. `belonging to a dog, dogs hair etc.' (Theoc.); κύνειος, - εος `belonging to a dog' (Ar.), `unshamed' (Il.), κυνικός `doglike, cynical' (X., Men.), κυνώδης `dog-like' (Arist.); comp. a. sup. κύντερος, - ον, - τατος `shamelesser, impertinent' (Schwyzer 536, Schw.-Debrunner 176); adv. κυνηδόν `as a dog' (S., Ar.); κυνίζω "play the dog", i.e. `live as a cynic' with κυνισμός ( Stoic.).Origin: IE [Indo-European] [632] *ḱuōn `dog'Etymology: Old name of an old domestic animal, preserved in most IE. languages, partly with the old inflexion, e.g. κύων = Skt. śuvā́, Lith. šuõ, κυνός = śúnas, šuñs etc. (Gr. accent old), IE. *ḱ́u̯ō(n), *ḱun-ós (-és) etc. Note Arm. šun \< *ḱu̯ō̆n; unclear Lat. canis. Further forms in Bq, Pok. 632f., W.-Hofmann s. canis; on the inflexion s. Schwyzer 568, Wackernagel Ai. Gramm. 3, 278 f. Here also Hier. Hitt. śuwana- `dog(?)'? - Cf. also Κανδαύλης.Page in Frisk: 2,58-59Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κύων
-
15 κύνα
Grammatical information: m. f.Meaning: `dog, female dog' (Il.).Dialectal forms: Myc. kunaketa \/kuāgetās\/.Compounds: Several compp., e.g. κυν-ηγέτης, Dor. -ᾱγέτας, -ᾱγός "leader of dogs", `hunter' (ι 120;); Chantraine Ét. sur le vocab. gr. 83ff.; ἀπό-κυνον "dog-death", plant-name, `Marsdenia erecta' (Dsc., Gal.); Strömberg Pflanzennamen 65; cf. p. 143; on κυνά-μυια s. v.Derivatives: Diminut. κυν-ίσκος (Hdt.), - ίσκη (Ar.), - ίδιον, - άριον (Att.); κυνώ f. `female dog', also as PN (Hdt.); κυνέη `dogs fleece' (Anaxandr.), `cap, helmet', orig. from dogs fleece, then from diff. materials ( αἰγείη, χαλκέη etc.; Schwyzer 37, Trümpy Fachausdrücke 40 ff.); κυνάς f. `belonging to a dog, dogs hair etc.' (Theoc.); κύνειος, - εος `belonging to a dog' (Ar.), `unshamed' (Il.), κυνικός `doglike, cynical' (X., Men.), κυνώδης `dog-like' (Arist.); comp. a. sup. κύντερος, - ον, - τατος `shamelesser, impertinent' (Schwyzer 536, Schw.-Debrunner 176); adv. κυνηδόν `as a dog' (S., Ar.); κυνίζω "play the dog", i.e. `live as a cynic' with κυνισμός ( Stoic.).Origin: IE [Indo-European] [632] *ḱuōn `dog'Etymology: Old name of an old domestic animal, preserved in most IE. languages, partly with the old inflexion, e.g. κύων = Skt. śuvā́, Lith. šuõ, κυνός = śúnas, šuñs etc. (Gr. accent old), IE. *ḱ́u̯ō(n), *ḱun-ós (-és) etc. Note Arm. šun \< *ḱu̯ō̆n; unclear Lat. canis. Further forms in Bq, Pok. 632f., W.-Hofmann s. canis; on the inflexion s. Schwyzer 568, Wackernagel Ai. Gramm. 3, 278 f. Here also Hier. Hitt. śuwana- `dog(?)'? - Cf. also Κανδαύλης.Page in Frisk: 2,58-59Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κύνα
-
16 Κυνών
-
17 Κυνῶν
-
18 Κύνε
-
19 Κῦνε
-
20 Κύνον
См. также в других словарях:
Κυνός — masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Κῦνος — masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Κύνος — Αρχαία πόλη και ακρωτήριο των Oπουντίων Λοκρών. Σύμφωνα με τον μύθο, η πόλη ιδρύθηκε από τον Κύνο, γιο του Λοκρού. Το 426 π.Χ. υπέστη σοβαρές καταστροφές εξαιτίας σεισμού, ενώ τον 4o αι. π.Χ. αποτελούσε μία από τις ονομαστές πόλεις των Οπουντίων… … Dictionary of Greek
κυνός — κύων dog masc/fem gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κύνος — ψευδοκύων sham Cynic masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Κυνός Κεφαλαί — Ονομασία, κατά την αρχαιότητα, δύο απόκρημνων βράχων μεταξύ Φαρσάλων και Λάρισας, στα Β της αρχαίας πόλης Σκοτούσσης, οι οποίοι σήμερα ονομάζονται Μαυροβούνι και έλαβαν αυτή την ονομασία εξαιτίας του σχήματός τους. Σε αυτή τη θέση, ο Θηβαίος… … Dictionary of Greek
Κυνός Σήμα — Τοπωνύμιο της αρχαιότητας. 1. Ακρωτήριο της Θρακικής χερσονήσου, στα Ν της Μαδύτου, στο στενό του Ελλησπόντου. Εκεί –σύμφωνα με την παράδοση– είχε ταφεί η Εκάβη, μεταμορφωμένη σε σκύλο. Το ακρωτήριο έγινε ονομαστό από τη νικηφόρα ναυμαχία των… … Dictionary of Greek
Киноскефалы — (Κυνός κεφαλαί) несколько холмов (похожих на собачьи головы) близ Скотуссы в Фессалии, у которых в 364 г. до Р. Х. был убит Пелопид в битве с Александром, тираном ферейским, а в 197 г. царь македонский Филипп потерпел полное поражение от римлян,… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
КИНОССЕМА — • Κυνός ση̃μα, собачья могила, 1. оконечность фракийского Херсонеса у Мадита, названная так потому, что здесь, по преданию, Гекуба была превращена в собаку. Еиr. Нес. 1275. Thuc. 8, 104. Strab. 13, 595; 2. мыс в Карий,… … Реальный словарь классических древностей
Κυνῶ — Κυνός masc gen sg (doric aeolic) Κυνώ bitch fem nom/voc/acc dual (doric aeolic) Κυνώ bitch fem acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Κυνῶν — Κυνός masc gen pl Κυνώ bitch fem gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
