-
1 κῆαι
-
2 κῆαι
κῆαι, κήαι, κηάμενος: see καίω.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > κῆαι
-
3 κήαι
κῆαι, κήαι, κηάμενος: see καίω.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > κήαι
-
4 Κήαι
-
5 Κῄαι
-
6 κήαι
καίωkindle: aor imperat mid 2nd sg (epic)καίωkindle: aor inf act (epic)κέωto lie down: pres subj mp 2nd sg (epic) -
7 κῆαι
καίωkindle: aor imperat mid 2nd sg (epic)καίωkindle: aor inf act (epic)κέωto lie down: pres subj mp 2nd sg (epic) -
8 κήαι
κήαῑ, καίωkindle: aor opt act 3rd sg (epic) -
9 κηαι
-
10 κηάμενος
κῆαι, κήαι, κηάμενος: see καίω.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > κηάμενος
-
11 καίω
Aἔκαιον Od.9.553
, [dialect] Att. ἔκᾱον, [dialect] Ep.καῖον Il. 21.343
: [tense] fut.καύσω X.Cyr.5.4.21
, ([etym.] ἐπι-) Pl.Com.186.4, ([etym.] κατα-) Ar. Lys. 1218; also : [tense] aor. 1 , Th. 7.80 (bis), Pl.Grg. 456b, etc.; [dialect] Ep. ἔκηα (certain [voice] Act. and [voice] Med. forms have κει- in codd. of Hom., v. infr.),ἔκηα Il.1.40
, al.; [ per.] 3sg. ἔκηε ([etym.] ν) 22.170, 24.34, al.; unaugm.κῆεν 21.349
; [ per.] 3pl. ἔκηαν (v.l. ἔκειαν) Od.22.336; imper.κεῖον 21.176
codd.; [ per.] 1pl. subj.κείομεν Il.7.333
([pref] κατα-), 377, 396 (better attested than κήομεν); opt. κήαι, κήαιεν, 21.336, 24.38; inf.κῆαι Od.15.97
(v.l. κεῖαι), κατα-κῆαι 10.533
, 11.46, κακκῆαι ib.74 (v.l. κακκεῖαι); part.κείαντες 9.231
, 13.26, [dialect] Att. , S.El. 757, ([etym.] ἐκ-) E.Rh.97, (lyr.),ἐγκέαντι IG12.374.96
,261: [tense] pf. κέκαυκα ([etym.] κατα-, προς-) X.HG6.5.37, Alex.124.3:—[voice] Med., [tense] aor. 1 ἐκαυσάμην ([etym.] ἀν-) Hdt.1.202, 8.19; [dialect] Ep. κείαντο, κειάμενοι, Il.9.88, 234;κειάμενος Od.16.2
, 23.51:—[voice] Pass., [tense] fut.καυθήσομαι Hp.Nat.Mul. 107
, ([etym.] κατα-, ἐκ-) Ar.Nu. 1505, Pl.R. 362a; lateκᾰήσομαι 1 Ep.Cor.3.15
: [tense] aor. 1ἐκαύθην Hp.Epid.4.4
, Int. 28, ([etym.] κατ-) Hdt.1.19, Th.3.74; [dialect] Ep. and [dialect] Ion.[tense] aor. 2 ἐκάην [pron. full] [ᾰ] Il.9.212 ([etym.] κατ-), Od.12.13, ([etym.] δί-) Hp.Loc.Hom.40, ([etym.] κατ-) Hdt.2.180; inf.καήμεναι Il.
<*>3.210,καῆναι Parth.9.8
: [tense] pf. , Th.4.34, etc.,κέκαυσμαι Hp.Int.28
; inf. . (From κᾰϝ-yw.)I kindle,πυρὰ πολλά Il.9.77
;πῦρ κείαντες Od.9.231
;πῦρ κῆαι 15.97
, etc.:—[voice] Med., πῦρ κείαντο they lighted them a fire, Il.9.88, cf. 234, Od.16.2:—[voice] Pass., to be lighted, burn,πυραὶ νεκύων καίοντο Il.1.52
;θεείου καιομένοιο 8.135
;καιομένοιο πυρός 19.376
, cf. Hdt.1.86, Ar.V. 1372, etc.;φῶς πυρὸς καόμενον Pl.R. 514b
; αἱ φλόγες αἱ καιόμεναι.. περὶ τὸν οὐρανόν the meteors which blaze, Arist.Mete. 341b2; of ore, to be smelted, Id.HA 552b10.II set on fire, burn, μηρία, ὀστέα, Od.9.553, Hes.Th. 557;νεκρούς Il.21.343
; δένδρεα ib. 338:—[voice] Pass.,νηυσὶν καιομένῃσιν 9.602
.2 make hot, of the sun,ἀνθρώπους Hdt.3.104
: abs., ibid., Pl.Cra. 413b; [ Χείμαρρος] smelted,AP
9.277 (Antiphil.).3 of extreme cold,ἡ Χιὼν καίει τῶν κυνῶν τὰς ῥῖνας X.Cyn.8.2
, cf. 6.26 ([voice] Pass.);κάειν λέγεται.. τὸ ψυχρόν, οὐχ ὡς τὸ θερμόν Arist.Mete. 382b8
.4 [voice] Pass., of fever-heat,τὰ ἐντὸς ἐκάετο Th.2.49
: metaph., of passion, esp. of love, to be on fire,ἐν φρασὶ καιομένα Pi.P.4.219
;κάομαι τὴν καρδίαν Ar.Lys.9
;ἔρως.. ὕβρει καόμενος Pl.Lg. 783a
; καίεσθαί τινος (sc. ἔρωτι) Hermesian.7.37, Charito 4.6, cf. Parth.14.2; also καομένη Ἑλλάς Greece being in a fever of excitement, Lys.33.7.III burn and destroy (in war), τέμνειν καὶ κ., κ. καὶ πορθεῖν, waste with fire and sword, X.HG4.2.15, 6.5.27.IV of surgeons, cauterize,ὤμους Hp.Art.11
:—in [voice] Pass., Id.Aph.6.60: abs., τέμνειν καὶ κάειν to use knife and cautery, Pl.Grg. 480c, 521e, X.An.5.8.18, etc.: rarely reversed,κέαντες ἢ τεμόντες A.Ag. 849
. -
12 καίω
καίω, att. κάω, obwohl in den mss. häufiger καίω steht, fut. καύσω, aor. ἔκαυσα, ep. ἔκηα, κῆεν, Il. 21, 349, conj. κήομεν, 7, 377. 396, opt. κήαι, κήαιεν, 21, 336. 24, 38, inf. κῆαι, Od. 15, 97, im med. κήαντο, Il. 9, 88, κηάμενοι, 9, 234 (in der Od. steht bei Wolf κείαντες, 9, 231. 13, 26, imper. κεῖον, 21, 176, med. κειάμενος, 16, 2. 23, 54, wo Bekker κήαντες, κῆον, κηάμενος schreibt), auch att. κέας, Aesch. Ag. 849, κέαντες, Soph. El. 747, Herm. emend. für κείας, wie ἐκκέας Ar. Pax 1099 u. Eur. Rhes. 97, perf. κέκαυκα, Xen. Hell. 6, 5, 37 u. Alexis Ath. IX, 383 c, aor. pass. ἐκαύϑην, Hom. ἐκάην; brennen, anbrennen, anzünden, πυρὰ πολλά Il. 9, 76, öfter; aor. I. med. für sich anbrennen, a. a. O.; gew. verbrennen, δένδρεα 21, 337, νεκρούς 21, 343; μηρί' ἔκαιον, beim Opfer, Od. 9, 553, wie καίουσ' ὀστέα λευκὰ ϑυηέντων ἐπὶ βωμῶν Hes. Th. 557; pass. verbrannt werden, brennen, πυραὶ νεκύων καίοντο ϑαμειαί Il. 1, 52, φλὸξ ϑεείου καιομένοιο 8, 135, wie σέλας καιομένοιο πυρός 19, 376; πυρὶ καιόμενος Pind. P. 3, 102, wie πυρὶ καυϑεῖσα N. 10, 35; ἱερῶν καυϑέντων κατὰ νόμον Plat. Legg. VII, 800 b; σβεννύναι τὸ καιόμενον πῦρ Her. 1, 86; ἐν ἀγορᾷ τοῖς ϑεοῖς δὰς καίεται Ar. Vesp. 1372; καομένων τῶν λαμπάδων Thesm. 280; von einem Gießbache, κεκαυμένος ἡλίῳ, ausgetrocknet, Antiphil. 31 (IX, 277). Uebertr., von der Kälte, wegen der ähnlichen Empfindung, die sie verursacht, ἡ χιὼν καίει τῶν κυνῶν τὰς ῥῖνας, er macht, daß die Nasen erfrieren, Xen. Cyn. 8, 2; Arist. Meteorl. 4, 5 ἐνίοτε γὰρ καὶ κάειν λέγεται καὶ ϑερμαίνειν τὸ ψυχρόν, οὐχ ὡς τὸ ϑερμόν, ἀλλὰ τῷ συνάγειν καὶ ἀντιπεριιστάναι τὸ ϑερμόν. Von Fieberhitze, Hippocr. – Sehr gew. ist die Vrbdg τέ-μνειν καὶ καίειν, als die beiden Hauptthätigkeiten der alten Aerzte, die sie bei Verwundungen anwandten; auch übertr. gebraucht, Plat. Gorg. 480 c 521 a Polit. 293 b; κέαντες ἢ τεμόντες πειρασόμεσϑα πῆμ' ἀποτρέψαι νόσου Aesch. Ag. 823; οἱἰατροὶ τέμνουσι καὶ καίουσιν ἐπ' ἀγαϑῷ Xen. An. 5, 8, 18; Mem. 1, 2, 54; Sp. – Uebertr. von Leidenschaften, wie Zorn, κάομαι τὴν καρδίαν Ar. Lys. 9; bes. von Liebe, ἐν φρεσὶ καιομέναν Pind. P. 4, 219; πόϑος ἔκαυσέ με ἑταίρης Ep. ad. 11 (XII, 90); καίεσϑαί τινος, von Liebe zu Einem entflammt sein, Hermesian. bei Ath. XIII, 598 a.
-
13 καίω
καίω, inf. καιέμεν, ipf. καῖον, aor. ἔκηα, opt. 3 sing. κήαι, 3 pl. κήαιεν, subj. 1 pl. κήομεν, inf. κῆαι, imp. κῆον, part. κήαντες, pass. pres. καίεται, ipf. 2 sing. καίεο, aor. (ἐ) κάη, inf. καήμεναι, mid. aor. κήαντο, part. κηάμενος: burn, consume, mid., for oneself, Il. 9.88,, Od. 16.2; pass., burn, burn up.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > καίω
-
14 ἀπο-καίω
ἀπο-καίω (s. καίω), abbrennen, verbrennen, Hom. Iliad. 21, 336 ἥ κεν ἀπὸ Τρώων κεφαλὰς καὶ τεύχεα κήαι; Theophr.; Xen. Mem. 1, 2, 54; u. Dem. 25, 95, von Aerzten; von strenger Kälte, ἀποκαίων πάντα, alles absterben machen, Xen. An. 4, 5, 3; ἀπέκαυσεν ἡ πάχνη τὰς ἀμπέλους Philippid. Plut. Demetr. 12; pass., erfrieren, πολλῶν ῥῖνες ἀπεκαίοντο Xen. An. 7, 4, 3.
-
15 ἀποκαίω
Aἀπέκηα Il.
(v. infr.),- έκαυσα D.25.95
, Philippid.25.4:—burn off, of cautery, X.Mem.1.2.54, D.l.c.; of intense cold,θύελλαν ἥ κεν ἀπὸ Τρώων κεφαλὰς.. κήαι Il.21.336
;ἄνεμος βορρᾶς.. ἀποκαίων πάντα X.An.4.5.3
;ἀπέκαυσεν ἡ πάχνη τοὺς ἀμπέλους Philippid.
l.c., cf. Thphr.CP2.3.1, al.:—[voice] Pass., ἀπεκαίοντο αἱ ῥῖνες their noses were frozen off, X.An.7.4.3.2 calcine, Dsc. 5.125.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀποκαίω
-
16 καίω
Grammatical information: v.Meaning: `kindle', midd. pass. `burn' (Il.).Other forms: Att. κάω, aor. καῦσαι, ep. (also Att. inscr. IG 12, 374, 96; 261) κῆαι, pass. καῆναι (ep. ion.), καυθῆναι, fut. καύσω, perf. κέκαυκα, κέκαυ(σ)μαι (IA.),Derivatives: -1. καῦμα `fire, heat, glow' (Il.) with καυματ-ώδης (Hp., Arist.), - ηρός (Str.), - ίας (Thphr.; of the sun) `burning, glowing', καυματίζω `burn, singe' (NT, Plu., Arr.). - 2. καῦσις ( ἔγκαυσις etc.) `burning' (IA.) with ( ἐγ-, κατα-)καύσιμος `inflamable' (Pl., X.; cf. Arbenz Die Adj. auf - ιμος 49f.). - 3. καῦσος m. `causus, bilious remittent fever etc.' (Hp., Arist.), from καῦσαι or rather with σο-suffix (Solmsen Wortforsch. 244, Strömberg Wortstudien 87f., Schwyzer 516); from there καυσία `Macedonian hat against the sun', καύσων `id.', also `heat, hot wind etc.' (LXX, NT, medic.; cf. Leumann Sprache 1, 207 n. 13), καυσώδης `burning, hot' (Hp., Thphr.), καυσόομαι, - όω `have causus, burn: heaten' (medic., NT, pap.) with καύσωμα `heating' (Gal.). - 4. καυ(σ)τήρ m. `burner, burning iron' (Pi., Hp.), f. fen. καυστειρῆς adjunct of μάχης (Il.), καμίνου (Nic.), from *καύστειρα (Schwyzer 474, Chantraine Gramm. hom. 1, 192; note the switching accent); καυτήριον `branding iron, brand' (LXX, D. S., Str.), dimin. καυτηρίδιον (Gal.), denomin. verb καυτηριάζω `brand' (Str., NT). - 5. καύστης m. `heater etc.' (pap.). - 6. καύστρᾱ f. `place where corpses were burnt' (Str., inscr.). - 7. καυστικός, rare καυτ- `burning, inflamable' (Arist.). - 8. καυθμός `scorching (of trees), firewood' (Thphr., pap.). - Of the compp., e. g. ἔγκαυ-μα, - σις, -( σ)τής, - στήριον, - στον (\> Lat. encaustum; the red purple with which the Roman emperors signed, from where Fr. encre); ὑπόκαυ-σις, - στης, - στήριον, -στρᾱ a. u. - Beside these formations there are older ones, of which the connection with καίω became less clear because of phonetic developments: κᾶλον `wood', κηλέος `burning, blazing', κηώδης, κηώεις `smelling', κηυα meaning uncertain; πυρκαιᾱ́, πυρκαίη, adj. - ιός s. vv.Etymology: As καίω may stand for *κάϜ-ι̯ω (from where Att. κά̄ω; Schwyzer 265f.), all forms go back on καυ-, κᾰϜ- except ἔ-κη-α for *ἔ-κηϜ-α (often written with false - ει- in κείαντο etc.; Chantraine Gramm. hom. 1, 9; Att. κέαντος with metathesis). In *ἔ-κηϜ-α an old fullgrade root aorist is maintained (Schwyzer 745; prob. not from *ἔ-κηυ-σ-α); the full grade also in ep. κηλέος, κηώδης, and in Delph. κηυα, which shows a PGr. κηϜ- beside κᾰϜ-. - Only Baltic gives a possible connection in Lith. kū̃lės `Brandpilze, Flugbrand, Staubbrand des Getreides', kūlé̇ti `brandig werden', Latv. kũla `old, dry, grass of last year' (cf. Fraenkel Wb. s. v.); IE. zero grade kū- (\< * kuH-) beside fullgr. * keh₂us- in ἔ-κηϜ-α, zero grade *kh₂u̯- in *κάϜ-ι̯ω, καῦ-μα. Of course rather unncertain.Page in Frisk: 1,756-757Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > καίω
-
17 κατακαίω
κατακαίω (s. καίω; Hom.+; ins, pap, LXX; En 10:14; TestSol, TestAbr A 13 p. 93, 11 [Stone p. 34]; ApcEsdr; Just., A II, 21, 3; Ath. 29, 1) impf. κατέκαιον; fut. κατακαύσω; 1 aor. κατέκαυσα; inf. κατακέαι (=-κῆαι?; AcPl Ha 1, 27). Pass.: 2 fut. κατακαήσομαι (Tobit 14:4 BA; 1 Cor 3:15; 2 Pt 3:10 v.l. This form also Nicol. Dam.: 90 Fgm. 68 p. 371, 32 Jac.; SibOr 3, 507) and 1 fut. κατακαυθήσομαι (LXX; Rv 18:8; Hs 4:4); 2 aor. κατεκάην (Da 3:94 LXX; Jos., Bell. 6, 191; Just. A I, 21, 3) and 1 aor. κατεκαύθην (LXX; MPol 12:3 v.l.; Jos., Bell. 7, 450); pf. κατακέκαυμαι LXX; s. B-D-F §76, 1; W-S. §13, 9f and 15; Mlt-H. 242 (s.v. καίω) burn down, burn up, consume by fire τὶ someth.: weeds Mt 13:30; books Ac 19:19 (cp. PAmh 30, 36 [II B.C.] ἠναγκάσθην ἐνέγκαι τὰς συνγραφὰς καὶ ταύτας κατακαῦσαι. Acc. to Diog. L. 9, 52, books of Protagoras were burned by the Athenians in the marketplace); a heifer B 8:1 (cp. Num 19:5, 8).—Pass. ἔργον 1 Cor 3:15 (cp. TestAbr A 13 p. 93, 11 [Stone p. 34] εἴ τινος τὸ ἔργον κατακαύσει τὸ πῦρ); cp. γῆ καὶ τὰ ἐν αὐτῇ ἔργα κατακαήσεται 2 Pt 3:10 v.l. (for εὑρεθήσεται). Bodies of animals Hb 13:11. A third of the earth w. its trees and grass Rv 8:7abc. ὡς ξύλα Hs 4:4. Of being burned at the stake as a martyr MPol 12:3 (Diod S 1, 59, 3; 12, 25, 3 [in Roman admin. of justice]; Dio Chrys. 9 [10], 26 κατεκαύθη ζῶν; 29 [46], 7; Artem. 2, 52 p. 183, 1 P. [cp. 2, 49 p. 182, 15 P.]; 2, 49 p. 151, 16; Jos., Bell. 7, 450 [in Roman admin. of justice]). AcPl Ha 1, 27 κατακέαι (κατάκαιε or κατακῆαι [s. above, beg.]?) αὐτόν (Ath. 29, 1).—W. the addition of πυρί burn, consume someth. w. fire (Ex 29:14, 34; Lev 9:11) chaff Mt 3:12; Lk 3:17 (both π. ἀσβέστῷ); pass., weeds Mt 13:40 (καίεται v.l.). W. ἐν πυρί added (oft. LXX) someone: κ. τινὰ ἐν π. Rv 17:16. Pass. 18:8; but κατακαύσει ὑμᾶς πυρὶ ἀσβέστῷ AcPl Ha 1, 22.—Of a pillow ὑπὸ πυρὸς κατακαίεσθαι be consumed by fire MPol 5:2.—M-M.
См. также в других словарях:
κήαι — κήαῑ , καίω kindle aor opt act 3rd sg (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Κῄαι — Κήϊαι , Κέως Wiener Sitzb. fem nom/voc pl (ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κῆαι — καίω kindle aor imperat mid 2nd sg (epic) καίω kindle aor inf act (epic) κέω to lie down pres subj mp 2nd sg (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
