κέκλοφα

κλέπτω

clepere: perf ind act 1st sg

κεκλόφᾱσι, κλέπτω

clepere: perf ind act 3rd pl

κεκλόφᾱσιν, κλέπτω

clepere: perf ind act 3rd pl

κλέπτω, [dialect] Ion. [tense] impf.

A

κλέπτεσκον Hdt.2.174

: [tense] fut.

κλέψω Ar.Ec. 667

, etc.,

κλέψομαι X.Cyr.7.4.13

: [tense] aor.

ἔκλεψα Il.5.268

, etc.: [tense] pf.

κέκλοφα Ar.Pl. 369

, 372, Pl.Lg. 941d; later part.

κεκλεβώς IG5(1).1390.75

(Andania, i B.C.):—[voice] Pass., [tense] aor. 1

ἐκλέφθην Hdt.5.84

, E.Or. 1580: [tense] aor. 2 ἐκλάπην [ᾰ] Pl.R. 413b, X.Eq.Mag.4.17; later part.

κλεπείς BGU454.19

(ii A.D.): [tense] pf.

κέκλεμμαι S.Ant. 681

, Ar.V.57. (Cf. Lat. clèpere, Goth. hlifan ([etym.] κλέπτειν), hliftus ([etym.] κλέπτης)):— steal, c. acc. or abs., Il.24.24, 71, 109; τῆς γενεῆς ἔκλεψε from that breed Anchises stole, i.e. foals of that breed, 5.268;

κλέπτουσιν ἐφ' ἁρπαγῇ ἄλλοθεν ἄλλος Sol.4.13

;

κ. μοιχεύειν τε Xenoph.11.3

;

ἢν μηδὲν μήτε κλέπτῃ μήτε ἀδικῇ Democr.253

;

κ. τι παρ' ἀλλήλων Hdt.1.186

;

κ. ἐξ ἱερῶν Pl.Lg. 857b

; carry off,

κλέψεν Μήδειαν Pi.P.4.250

; πυρὸς σέλας κ., of Prometheus, A.Pr.8;

κλέψαι τε χἀρπάσαι βίᾳ S.Ph. 644

; κ. τοὺς μηνύοντας spirit away the deponents, Antipho 5.38; ἐξ ἐπάλξεων πλεκταῖσιν ἐς γῆν σῶμα κ. let it down secretly, E.Tr. 958, cf. 1010; κ. μορφάς, of painters, steal forms (by transferring them to canvas), Luc.Epigr.41.

2 in part. [voice] Act., thievish, κλέπτον βλέπει he has a thief s look, Ar.V. 900; κλέπτον τὸ χρῆμα τἀνδρός he's an arrant thief, ib. 933.

II c.acc. pers., cozen, cheat,

πάρφασις, ἥ τ' ἔκλεψε νόον Il.14.217

; οὐκ ἔστι Διὸς κλέψαι νόον Hes: Th.613;

μὴ κλέπτε νόῳ Il.1.132

; κλέπτει νιν οὐ θεός, οὐ βροτός, ἔργοις οὔτε

βουλαῖς Pi.P.3.29

;

σοφία κλέπτει παράγοισα μύθοις Id.N.7.23

;

οὔτοι φρέν' ἂν κλέψειεν A.Ch. 854

, cf. S.Tr. 243, etc.;

τὴν γνώμην Hp.Epid. 5.27

;

κ. τὴν ἀκρόασιν Aeschin.3.99

:—[voice] Pass.,

κλέπτεται ὁ ἀκροατής Arist.Rh. 1408b5

; προβαίνειν κλεπτόμενος to go on blindfold, Hdt.7.49; κλέπτεταί οἱ ἡ αὐγή his vision becomes deceptive, Hp.Morb.2.12;

κλαπέντες ἢ βιασθέντες τοῦτο πάσχουσιν Pl.R.

l.c.: impers., κλέπτεται the deception is passed off, Arist.Rh. 1404b24.

III conceal, keep secret,

θεοῖο γόνον Pi.O.6.36

;

θυμῷ δεῖμα Id.P.4.96

; disguise, διαβολαῖς νέαις κλέψας τὰ πρόσθε σφάλματ' E.Supp. 416;

τοῖς ὀνόμασι κ. τὰ πράγματα Aeschin.3.142

;

τοὺς ἑαυτῶν κ. X.Eq.Mag.5.2

;

κ. ἑαυτὸν ὀφθαλμῶν τε καὶ ὤτων Philostr.VS1.7.2

;

κ. τοῦ διανοήματος τὴν ἄδειαν Demetr.Eloc. 239

:—[voice] Pass., κλέπτεται τὸ μετρικόν ib. 182, cf. Them.in Ph.276.26, Paul.Aeg.6.103.

IV do secretly or treacherously. δόλοισι κ. σφαγάς execute slaughter by secret frauds, S.El.37;

πόλλ' ἂν.. λάθρᾳ σὺ κλέψειας κακά Id.Aj. 1137

; κ. μύθους whisper malicious rumours, ib. 188(lyr.); κλέπτων ἢ βιαζόμενος by fraud or open force, Pl.Lg. 933e; ταῦτα κλέπτοντες ταῖς πράξεσιν, i.e. λάθρᾳ πράττοντες, ib. 910b; κλεπτομένη λαλιά secret, clandestine, Luc.Am.15, etc.

2 seize or occupy secretly,

τὰ ὄρη X.An.5.6.9

, cf. 4.6.11, 15;

τὴν ἀρχήν D.H.4.10

.

3 effect or bring about clandestinely,

γάμον κ. δώροις Theoc.22.151

:—[voice] Pass., to be 'smuggled in', Arist.Rh.Al. 1440b21.

4 get rid of imperceptibly, τὸ δοκεῖν .. D.H.Rh.8.7;

τῇ ποικιλίᾳ τὸν κόρον Id.Comp.19

:—[voice] Pass.,

τοῦ πόσου κλεπτομένου Plot.4.7.5

.

Grammatical information: v.

Meaning: `steal, conceal, do secretly, cheat, deceive'.

Other forms: Aor. κλέψαι (Il.), pass. κλεφθῆναι (Hdt., E.), κλαπῆναι (Th., Pl.), ptc. κλεπείς (pap. II^p), fut. κλέψω (h. Merc.), perf. κέκλοφα (Att.), ptc. κεκλεβώς (Andania I^a; hyperdialectic?, Schwyzer 722), midd. κέκλεμμαι (S.), κέκλαμμαι (Ar.),

Compounds: also with prefix as ἀπο-, ἐκ-, δια-, ὑπο-. As 2. member in βοῦ-κλεψ (S. Fr. 318), as 1. member in governing compounds, e. g. κλεψί-φρων `guileful' (Hermes, h. Merc.); from κλέψαι, cf. Knecht Τερψίμβροτος 38, Zumbach Neuerungen 21; on κλεψύδρα s. v.

Derivatives: A. With ε-vowel: κλέπος n. `theft' (Sol. ap. Poll. 8, 34). 2. κλέμμα `theft, deceit, ruse of war' (Att.) with κλεμμάδιος `stolen' (Pl.; after ἀμφάδιος, κρυπτάδιος, Chantraine Formation 39). 3. κλεπία κλοπή (Phot.). 4. κλέπτης m. `thieve' (Il.), superl. κλεπτίστατος (Ar.; Leumann Mus. Helv. 2, 10ff.). Diminut. κλεπτίσκος (Eup.), - τάριον (Charis.), joking Patronym. κλεπτίδης (Pherecr.); fem. κλέπτις (Alciphr.), κλέπτρια (Sotad. Com.; formally from κλεπτήρ, Fraenkel Nom. ag. 1, 75); adj. κλεπτικός `thievish' (Pl., Luc.); abstract κλεπτο-σύνη `thievishness' (τ 396, Man.; Porzig Satzinhalte 226, Wyss - συνη 25). 5. κλεπτήρ `thieve' (Man.; cf. Fraenkel 1, 75). 6. κλέπιμος `smuggled' (pap. III^a; hardly with Arbenz Die Adj. auf - ιμος 100 to the old and rare κλέπος but rather from κλόπιμος with ε after κλέπτω); 7. κλεψιμαῖος `won through theft' (LXX; juridical term, Chantraine Mél. Maspero 2, 220; *κλέψις only as 1. member). - B. With ο-vowel. 1. κλοπή `theft, secret act' (trag., att.) with κλοπαῖος `won through theft' (Att.), κλόπιμος `id., thievish' (Ps.-Phoc.), - ιμαῖος = κλεψιμαῖος (s. above; Luc., Ant. Lib.), κλοπικός `thievish' (Hermes, Pl. Kra. 407e; cf. Chantraine Ét. sur le vocab. gr. 142); ἐπί-κλοπος `deceitful' (Il.; Porzig Satzinhalte 249) with ἐπικλοπίη (Nonn.); Έπικλόπειος surn. of Zeus (H.); ὑπό-κλοπος, s. below 2. κλοπός `thieve' (h. Merc. 276, Opp.) with κλόπιος `deceitful, thievish' (ν 295, AP, APl.). 3. κλοπεύς `thieve, secret author' (S.) with κλοπεύω `plunder' (App.), κλοπεία (Str.; v. l. - ω-), - εῖον `stolen good' (Max.). 4. iteratives present ὑπο-κλοπέοιτο `conceal oneself' (χ 382; ὑπο-κλέπτειν Pi., ὑπό-κλοπος `deceitful, false' B.; cf. Schwyzer-Debrunner 524). - C. With ω-vowel. 1. κλώψ `thieve' (Hdt., E., X.) with κλωπικός `secretly' (E. Rh. 205 a. 512; Chantraine Ét. 119), κλωπήϊος `id.' (A.R., Max.), κλωπεύω (X., Luc.), - εία (Att.); 2. iteratives present κλωπάομαι = κλέπτομαι (H.).

Origin: IE [Indo-European] [604] * klep- `steal'

Etymology: With the aorist κλέψαι agrees exactly Lat. clepsī; against the τ-(Jot-)present κλέπτω Latin and Germanic have a prob. older (Schwyzer 704) thematic root present Lat. clepō = Goth. hlifan `steal'. An isolated nominal deriv. is perh. preserved in MIr. cluain `deceit, flattery' \< * klop-ni-. Note with diff. anlaut Lith. slepiù, slẽpti `conceal'; from skl-?, or rather a cross or rhyming formation? - Not to καλύπτω (s. v.). W.-Hofmann s. clepō, Feist Vgl. Wb. d. got. Spr. s. hlifan.

Page in Frisk: 1,870-871