-
1 δεσπόται
δεσπότηςmaster: masc nom /voc plδεσπότᾱͅ, δεσπότηςmaster: masc dat sg (doric aeolic) -
2 δεσπότας
δεσπότας (-ας, -ᾳ, -αν, -α; -αι)1 master, lord τὸ καὶ ἀνδρὶ κώμου δεσπότᾳ πάρεστι Συρακοσίῳ Hagesias O. 6.18δέσποτα ποντόμεδον O. 6.103
“ φῶτα κελαινεφέων πεδίων δεσπόταν” Battos P. 4.53 δεσπόταν λίσσοντο ναῶν Poseidon P. 4.207Ὀλύμπου δεσπότας Ζεὺς N. 1.13
[< δεσπόται> supp. Mair. N. 9.17] νῦν αὖτε Ἰσθμοῦ δεσπότᾳ Νηρείδεσσί τε πεντήκοντα παίδων Poseidon I. 6.5 Ἄμμων Ὀλύμπου δέσποτα fr. 36. ἀλλὰ θαυμάζω, τί με λέξοντι Ἰσθμοῦ δεσπόται “les riches et puissants Corinthiens présents au banquet” van Groningen. fr. 122. 14. esp. owner, master of horses, κράτει δὲ προσέμειξε δεσπόταν (sc. Φερένικος, Hieron's racehorse) O. 1.22ὅ τοι πτερόεις ἔρριψε Πάγασος δεσπόταν Βελλεροφόνταν I. 7.45
-
3 δεσπότ'
δεσπότα, δεσπότηςmaster: masc voc sgδεσπότα, δεσπότηςmaster: masc nom sg (epic)δεσπόται, δεσπότηςmaster: masc nom /voc plδεσπότᾱͅ, δεσπότηςmaster: masc dat sg (doric aeolic)δεσπότι, δεσπότιςfem voc sg -
4 δεσπότα
δεσπότᾱ, δεσπότηςmaster: masc nom /voc /acc dualδεσπότηςmaster: masc voc sgδεσπότᾱ, δεσπότηςmaster: masc gen sg (doric aeolic)δεσπότηςmaster: masc nom sg (epic)——————δεσπόται, δεσπότηςmaster: masc nom /voc plδεσπότᾱͅ, δεσπότηςmaster: masc dat sg (doric aeolic) -
5 ἐγώ
ἐγώ ( ἐγώ（ν), μοι, ἐμοί, ἐμίν, με, ἐμέ; ἄμμες, ἄμμι（ν), ἄμμε; νῷν) Apart from its use within direct speech, this pronoun in the singular may normally be referred to both Pindar and chorus, but to the chorus only Pae. 4.21 cf. Fränkel, W & F, 366̆{1}, van Leeuwen, 407̆{15}, 505̆{36}. The plural is never certainly used to represent the singular.1 ἐγώ. ( ἐγών before a vowel P. 3.77, but ἐγώ correpted I. 1.4) “ οὗτος ἐγὼ ταχυτᾶτι” O. 4.24καὶ ἐγὼ νέκταρ πέμπων ἱλάσκομαι O. 7.7
εἰ δ' ἐγὼ κῦδος ἀνέδραμον ὕμνῳ O. 8.54
ἐγὼ δέ τοι ἀγγελίαν πέμψω ταύταν O. 9.21ἐγὼ δὲ κλυτὸν ἔθνος Λοκρῶν ἀμφέπεσον, μέλιτι εὐάνορα πόλιν καταβρέχων O. 10.97
ἐγὼ δὲ οὐ ψεύσομ' ἀμφὶ Κορίνθῳ O. 13.49
διασωπάσομαί οἱ μόρον ἐγώ O. 13.91
ἄνδρα δ' ἐγὼ κεῖνον αἰνῆσαι μενοινῶν ἔλπομαι P. 1.42
ἀλλ' ἐπεύξασθαι μὲν ἐγὼν ἐθέλω P. 3.77
ἀπὸ δ' αὐτὸν ἐγὼ Μοίσαισι δώσω P. 4.67
“ μῆλά τε γάρ τοᾰ ἐγὼ ἀφίημ” P. 4.148ἐγὼ δ' Ἡρακλέος ἀντέχομαι προφρόνως N. 1.33
ἐγὼ δὲ κοινάσομαι N. 3.11
ἐγὼ τόδε τοι πέμπω πόμ' ἀοίδιμον N. 3.76
ἑκόντι δ' ἐγὼ νώτῳ ἄγγελος ἔβαν N. 6.57
ἐγὼ δὲ πλέον' ἔλπομαι λόγον Ὀδυσσέος ἢ πάθαν διὰ τὸν ἁδυεπῆ γενέσθ Ὅμηρον N. 7.20
χρυσὸν εὔχονται, πεδίον δ' ἕτεροι ἀπέραντον, ἐγὼ δ ἀστοῖς ἁδὼν N. 8.38
( ἄεθλοι)ὧν ἐγὼ μνασθεὶς ἐπασκήσω κλυταῖς ἥρωα τιμαῖς N. 9.9
ἄνδρα δ' ἐγὼ μακαρίζω μὲν πατέῤ Ἀρκεσίλαν N. 11.11
ἀλλἐγω̆ Ἡροδότῳ τεύχων τὸ μὲν ἅρματι τεθρίππῳ γέρας ἐθέλω I. 1.14
χαίρετ· ἐγὼ δὲ Ποσειδάωνι περιστέλλων ἀοιδὰν γαρύσομαι I. 1.32
ἐγὼ δ' ὑψίθρονον Κλωθὼ κασιγνήτας τε προσεννέπω ἑσπέσθαι κλυταῖς ἀνδρὸς φίλου Μοίρας ἐφετμαῖς I. 6.16
τῶ καὶ ἐγώ, καίπερ ἀχνύμενος θυμόν, αἰτέομαι χρυσέαν καλέσαι Μοῖσαν I. 8.5
ἤτοι καὶ ἐγὼ σκόπελον ναίων διαγινώσκομαι a chorus of Keans speaksΠα.. 21. κλυτοὶ μάντιες Ἀπόλλωνος, ἐγὼ μὲν ὑπὲρ χθονὸς Pae. 8.14
σὲ δ' ἐγὼ παρά μιν αἰνέω μέν, Γηρυόνα, fr. 81 ad Δ. 2. ἀλλ' ἐγὼ τάκομαι (as opposed to those not affected by love of Theoxenos) fr. 123. 10. ] νον ἐγὼ[ fr. 140a. 77 (51). ἐγὼ μ[ fr. 140b. 11. μαντεύεο, Μοῖσα, προφατεύσω δ' ἐγώ fr. 150. “ καὶ τότ' ἐγὼ” fr. 168. 4.2 acc. a. με, μ（ε).στέφανοι πράσσοντί με τοῦτο θεόδματον χρέος O. 3.7
ἅ τε Πίσα με γεγωνεῖν O. 3.9
τεαὶ γὰρ ὧραι μ' ἔπεμψαν μάρτυῤ ἀέθλων O. 4.2
[ δεῖ σάμερόν μ' ἐλθεῖν (μ add. Boeckh met. gr.: om. codd.) O. 6.28]ἅ μ' ἐθέλοντα προσέρπει O. 6.83
μὴ βαλέτω με λίθῳ τραχεῖ φθόνος O. 8.55
ἁδόντα δ' εἴη με τοῖς ἀγαθοῖς ὁμιλεῖν P. 2.96
ἄγοντι δέ με πέντε μὲν Ἰσθμοῖ νῖκαι P. 7.13
Χαρίτων κελαδεννᾶν μή με λίποι καθαρὸν φέγγος P. 9.90
ἀλλά με Πυθώ τε καὶ τὸ Πελινναῖον ἀπύει P. 10.4
ἤ μέ τις ἄνεμος ἔξω πλόου ἔβαλεν; P. 11.39τὰ μακρὰ δ' ἐξενέπειν ἐρύκει με τεθμὸς N. 4.33
εἰ δέ τοι μάτρῳ μ' ἔτι Καλλικλεῖ κελεύεις στάλαν θέμεν N. 4.80
οὐ μέμφεταί μ' ἀνήρ N. 7.64
ἔα με N. 7.75
Λατόος ἔνθα με παῖδες εὐμενεῖ δέξασθε νόῳ Pae. 5.44
λίσσομαι ἐν ζαθέῳ με δέξαι χρόνῳ ἀοίδιμον Πιερίδων προφάταν Pae. 6.5
Διόθεν τέ με σὺν ἀγλαίᾳ ἴδετε πορευθέντ fr. 75. 7. ἀνδρὸς δ' οὔτε γυναικός χρή [μ]ε λαθεῖν ἀοιδὰν πρόσφορον Παρθ. 2. 3. ὁ Μοισαγέτας με καλεῖ χορεῦσαι Ἀπόλλων fr. 94c. 1. ἀλλὰ θαυμάζω τί με λέξοντι Ἰσθμοῦ δεσπόται fr. 122. 13. Μοῖσ' ἀνέηκέ με fr. 151. οὔτοι με ξένον οὐδ' ἀδαήμονα Μοισᾶν ἐπαίδευσαν κλυταὶ Θῆβαι fr. 198. ὦ τάν, μή με κερτόμ[ει (με a papyri correctore deletum metro tamen desideratur) fr. 215. 4. “ Κενταύρου με κοῦραι θρέψαν ἁγναί.” P. 4.103 “ τοί μ' κρύβδα πέμπον” P. 4.111 “ φὴρ δέ με θεῖος Ἰάσονα κικλῄσκων προσαύδα” P. 4.119 “ κοὔ με πονεῖ” P. 4.151 “ ἀλλ' ἤδη με γηραιὸν μέρος ἁλικίας ἀμφιπολεῖ” P. 4.157 “ καὶ ὡς τάχος ὀτρύνει με” P. 4.164 “ ὥσπερ τόδε δέρμα με νῦν περιπλανᾶται θηρός” (Stephanus: μίμνοι codd.: Herakles speaks) I. 6.47b ἐμέ, ἔμ（ε): emphatic, in first position in sentence save in two dubious examples, fr. 6a. e, fr. 75. 13, where perhaps με should be read.ἐμὲ δὲ στεφανῶσαι κεῖνον χρή O. 1.100
εἴη σέ τε πατεῖν, ἐμέ τε ὁμιλεῖν O. 1.115
ἐμὲ δ' ὦν πᾳ θυμὸς ὀτρύνει φάμεν O. 3.38
ἀλλ' ἐμὲ χρὴ φράσαι O. 8.74
ἐμὲ δ' οὐ χρὴ τὰ πολλὰ βέλεα καρτύνειν χεροῖν O. 13.93
ἐμὲ δὲ χρεὼν φεύγειν δάκος ἀδινὸν κακαγοριᾶν P. 2.52
ἐμὲ δ' οὖν τις ἀοιδᾶν δίψαν ἀκειόμενον πράσσει χρέος P. 9.103
Μξῖσ, ἀνέγειρ' ἐμέ fr. 6a. e. cf. fr. 151. ἐμὲ δ' ἐξαίρετον κάρυκα σοφῶν ἐπέων Μοῖσ ἀνέστασ' *d. 2. 23. ἐναργέα τἔμ ὥστε μάντιν οὐ λανθάνει (van Groningen: νεμέω, νεμεα, τεμεῷ codd. Dion. Hal.) fr. 75. 13. ἐμὲ δὲ πρέπει παρθενήια μὲν φρονεῖν a chorus of girls speaks *parq. 2. 33. “ ἐμὲ δ' ἐπὶ ταχυτάτων πόρευσον ἁρμάτων” O. 1.77 “ ἀλλ' ἐμὲ χρὴ καὶ δὲ ὑφαίνειν” P. 4.1413 dat.a μοι (correpted O. 2.83, N. 1.21, N. 10.80, Pae. 7.10) πολλά μοᾰ ὑπἀγκῶνος ὠκέα βέλη ἔνδον ἐντὶ φαρέτρας possessive O. 2.83Μοῖσα δ' οὕτω ποι παρέστα μοι νεοσίγαλον εὑρόντι τρόπον O. 3.4
τόλμα τέ μοι εὐθεῖα γλῶσσαν ὀρνύει λέγειν possessive. O. 13.11ἀλαθής τέ μοι ἔξορκος ἐπέσσεται ἁδύγλωσσος βοὰ O. 13.98
εἰ δέ μοι πλοῦτον θεὸς ἁβρὸν ὀρέξαι P. 3.110
“ δόμους φράσσατέ μοι σαφέως” P. 4.117 “ ταῦτά μοι θαυμαστὸς ὄνειρος ἰὼν φωνεῖ” P. 4.163μακρά μοι νεῖσθαι κατ' ἀμαξιτόν P. 4.247
τὸ δ' ἐν ποσί μοι τράχον ἴτω τεὸν χρέος possessive P. 8.32γείτων ὅτι μοι καὶ κτεάνων φύλαξ ἐμῶν ὑπάντασεν ἰόντι P. 8.58
ἔνθα μοι ἁρμόδιον δεῖπνον κεκόσμηται N. 1.21
( ῥῆμα)τό μοι θέμεν εἴη N. 4.9
ἄπορα γὰρ λόγον Αἰακοῦ παίδων τὸν ἅπαντά μοι διελθεῖν N. 4.72
μακρά μοι αὐτόθεν ἅλμαθ' ὑποσκάπτοι τις N. 5.19
θρασύ μοι τόδ' εἰπεῖν N. 7.50
εἴη μή ποτέ μοι τοιοῦτον ἦθος N. 8.35
τὸ δ' αὖτις τεὰν ψυχὰν κομίξαι οὔ μοι δυνατόν N. 8.45
βραχύ μοι στόμα πάντ' ἀναγήσασθ N. 10.19
“ ἔσσι μοᾰ υἱός” N. 10.80μή μοι κραναὰ νεμεσάσαι Δᾶλος I. 1.3
ἔστι μοι θεῶν ἕκατι μυρία παντᾷ κέλευθος I. 4.1
πολλὰ μὲν ἀρτεπὴς γλῶσσά μοι τοξεύματ' ἔχει I. 5.47
τέθμιόν μοι φαμί σαφέστατον ἔμμεν I. 6.20
ἀλλὰ νῦν μοι Γαιάοχος εὐδίαν ὄπασσεν ἐκ χειμῶνος I. 7.37
κεἴ μοί τιν' ἄνδρα τῶν θανόντων fr. 4.μή μοι μέγας ἕρπων κάμοι ἐξοπίσω χρόνος ἔμπεδος Pae. 2.26
λίαν μοι [δέο]ς ἔμπεδον εἴη κεν” possessive Πα... ἔραται δέ μο[ι] γλῶσσα μέλιτος ἄωτον γλυκὺν[ (sc. καταλείβειν simm., Wil.)Πα... ]Χαρίτεσσί μοᾰ ἄγχι θ[ Pae. 7.10
]μη μο[ι Πα. 7B. 7. ἄπιστά μοι δέδοικα Πα. 7B. 45. ] εἰ δέ μοι[ fr. 60a. 3. “ὦ τάλας ἐφάμερε, νήπια βάζεις, χρήματά μοι διακομπέων” fr. 157. δίχα μοι νόος ἀτρέκειαν εἰπεῖν fr. 213. 4. ἔστι μοι πατρίδ' ἀρχαίαν ( ἀγάλλειν e. g. supp. Snell) fr. 215. 5. ethic dat., c. impv.ζεῦξον ἤδη μοι σθένος ἡμιόνων O. 6.22
ἀπό μοι λόγον τοῦτον, στόμα, ῥῖψον O. 9.35
ἀνάγνωτέ μοι Ἀρχεστράτου παῖδα O. 10.1
ἔλα νῦν μοι πεδόθεν I. 5.38
ἐ]να[ισίμ]ῳ νῦν μοι ποδὶ στείχ ων ἁγέο Παρθ. 2. 66. cf.καὶ πὰρ Δεινομένει κελαδῆσαι πίθεό μοι ποινὰν τεθρίππων P. 1.59
b ἐμοί, emphatic form, never ethic, once possessive P. 5.76ἐμοὶ δ' ἄπορα γαστρίμαργον μακάρων τιν εἰπεῖν O. 1.52
ἀλλ' ἐμοὶ μὲν οὗτος ἄεθλος ὑποκείσεται O. 1.84
ἐμοὶ μὲν ὦν Μοῖσα καρτερώτατον βέλος ἀλκᾷ τρέφει O. 1.111
ὣς ἐμοὶ φάσμα λέγει O. 8.43
βουλαὶ δὲ πρεσβύτεραι ἀκίνδυνον ἐμοὶ ἔπος παρέχοντι P. 2.66
“ τοῦτ' ἔργον ἐμοὶ τελέσαις —” P. 4.230 φῶτες Αἰγείδαι, ἐμοὶ πατέρες (v. Wil., Pind., 477f; Fränkel, D & P, 485̆{2}) P. 5.76ἐμοὶ δὲ θαυμάσαι θεῶν τελεσάντων οὐδέν ποτε φαίνεται ἔμμεν ἄπιστον P. 10.48
ἐμοὶ δ' ὁποίαν ἀρετὰν ἔδωκε Πότμος ἄναξ N. 4.41
“καὶ ἐμοὶ θάνατον σὺν τῷδ' ἐπίτειλον, ἄναξ” N. 10.77 “εἰ μὲν αὐτὸς Οὔλυμπον θέλεις λτ;ναίειν ἐμοὶγτ; σύν τ' Ἀθαναίᾳ” (supp. Boeckh: om. codd.) N. 10.84ἐμοὶ δὲ μακρὸν πάσας ἀναγήσασθ' ἀρετάς I. 6.56
ἀλλ' ἐμοὶ δεῖμα μὲν παροιχόμενον καρτερὰν ἔπαυσε μέριμναν ( ἀλλ' ἐμὲ coni. Boehmer) I. 8.11ἐμο[ὶ δ] Pae. 2.102
“ ἐμοὶ δ' ὀλίγον δέδοται” a chorus of Keans speaks Πα... ἐμοὶ δὲ τοῦτον διέδω[κ.ν] ἀθάνατον πόνον *pa. 7B. 21.c ἐμίν. [κατ' ἐμὶν coni. Schr.: κατά τιν codd. P. 8.68] ]τὶν μὲν [πά]ρ μιν[] ἐμὶν δὲ πὰ[ρ] κείνοι[ς Pae. 10.19
cf. Σ Ar., Av. 931: χλευάζει τῶν διθυραμ- βοποιῶν τὸν συνεχῆ ἐν τοῖς τοιούτοις δωρισμὸν καὶ μάλιστα τὸν Πίνδαρον συνεχῶς λέγοντα ἐν ταῖς αἰτήσεσι τὸ ἐμίν fr. 298, Schr.4 ἄμμες, Aeolic nom. pl. “ τρίταισιν δ' ἐν γοναῖς ἄμμες αὖ κείνων φυτευθέντες” (v. 1. ἀμὲς) P. 4.1445 ἄμμε, acc. pl.: us i. e. mankindμία δ' οὐχ ἅπαντας ἄμμε θρέψει μελέτα O. 9.106
καίπερ ἐφαμερίαν οὐκ εἰδότες οὐδὲ μετὰ νύκτας ἄμμε πότμος ἅντιν' ἔγραψε δραμεῖν ποτὶ στάθμαν N. 6.6
6 ἄμμιν, ἄμμι, dat. pl. “λῦσον, ἄμμιν μή τι νεώτερον ἀναστάῃ” P. 4.155 “ καρτερὸς ὅρκος ἄμμιν μάρτυς ἔστω Ζεῦς” P. 4.167 ἄμμι δ' ἔοικε Κρόνου σεισίχθον υἱὸν κελαδῇσαι i. e. for Pindar and his fellow Thebans I. 1.52 ἄμμι δ' πόρε, Λοξία, τεαῖσιν ἁμίλλαισιν εὐανθέα καὶ Πυθόι στέφανον i. e. to the chorus and the victor I. 7.49 ἐπειδὴ τὸν ὑπὲρ κεφαλᾶς γε Ταντάλου λίθον παρά τις ἔτρεψεν ἄμμι θεός i. e. for us Greeks I. 8.10 “ μηδὲ Νηρέος θυγάτηρ νεικέων πέταλα δὶς ἐγγυαλιζέτω ἄμμιν.” I. 8.44 μὴ προφαίνειν, τίς φέρεται μόχθος ἄμμιν (probably the fragment is part of some speech) fr. 42. 2.7 νῷν dual dat. “ οὐ πρέπει νῷν τιμὰν δάσασθαι” (νῶ（ι）ν, νῶ（ι) codd.) P. 4.147 ] ο νῶιν[ (σὺν τῷ ϊ. Σ.) P. Oxy. 841. fr. 94. 2. -
6 θαυμάζω
a marvel (at)ἐμοὶ δὲ θαυμάσαι θεῶν τελεσάντων οὐδέν ποτε φαίνεται ἔμμεν ἄπιστον P. 10.48
c. acc., “θυμὸν γυναικὸς καὶ μεγάλαν δύνασιν θαύμασον, οἷον ἀταρβεῖ νεῖκος ἄγει κεφαλᾷ” P. 9.31b wonder ἀλλὰ θαυμάζω, τί με λέξοντι Ἰσθμοῦ δεσπόται fr. 122. 13. -
7 Ἰσθμός
1 isthmusa πέραν ἰσθμὸν διαβαίς, ὅτε Λαομέδοντι πεπρωμένοἰ ἤρχετο μόποιο κάρυξ fr. 140a. 65.b the Corinthian Isthmus, where were held games in honour of Poseidon.Ὀλυμπίᾳ μὲν Πυθῶνι δ' Ἰσθμοῖ τε O. 2.50
Διαγόρας ἐστεφανώσατο δίς, κλεινᾷ τ' ἐν Ἰσθμῷ τετράκις εὐτυχέων O. 7.81
ἐπ' Ἰσθμῷ ποντίᾳ O. 8.48
Ὀλυμπίᾳ στεφανωσάμενος καὶ δὶς ἐκ Πυθῶνος Ἰσθμοῖ τ O. 12.18
Ἰσθμοῖ τά τ' ἐν Νεμέᾳ O. 13.98
πέντε μὲν Ἰσθμοῖ νῖκαι P. 7.13
Κλειτομάχοιο νίκαν Ἰσθμοῖ θρασύγυιον P. 8.37
Οὐλυμπίᾳ τε καὶ Ἰσθμοῖ Νεμέᾳ τε N. 4.75
Αἰγᾶθεν ποτὶ κλειτὰν θομὰ νίσεται Ἰσθμὸν Δωρίαν (sc. Ποσειδάν) N. 5.37καὶ πεντάκις Ἰσθμοῖ στεφανωσάμενος N. 6.19
καὶ τὸν Ἰσθμοῖ καὶ Νεμέᾳ στέφανον (sc. ἐκράτησε) N. 10.26τὰν ἁλιερκέα Ἰσθμοῦ δειράδ I. 1.9
Ποσειδάωνι Ἰσθμῷ τε ζαθέᾳ Ὀγχηστίαισίν τ' ἀιόνεσσιν περιστέλλων ἀοιδὰν I. 1.32
ἐν βάσσαισιν Ἰσθμοῦ δεξαμένῳ στεφάνους I. 3.11
τὶν δ' ἐν Ἰσθμῷ διπλόα θάλλοισ ἀρετά I. 5.17
νῦν αὖτε Ἰσθμοῦ δεσπότᾳ (Hermann: αὖτ' ἐν codd.) I. 6.5ἄραντο γὰρ νίκας ἀπὸ παγκρατίου τρεῖς ἀπ' Ἰσθμοῦ I. 6.61
φέρει γὰρ Ἰσθμοῖ νίκαν παγκρατίου I. 7.21
εἴπερ τριῶν Ἰσθμ[οῖ], Νεμέᾳ δὲ δυ[οῖν (e Σ supp. Lobel) fr. 6a. h. ἀλλὰ θαυμάζω τί με λέξοντι Ἰσθμοῦ δεσπόται (Casaubon: ὁμοῦ codd.: i. e. “les riches et puissants Corinthiens présents au banquet.” van Groningen) fr. 122. 13. -
8 λέγω
λέγω (λέγω, -ει, -ομεν, -οντι; λέγε; λεγόντων; λέγειν: fut. λέξοντι coni., cf. ἐρέω: aor. part. λέξαις, cf. εἶπον: med. λέγεσθαι: aor. λέξατο: pass. λέγεται, -ονται; -όμενον: pf. λέλεκται; λελέχθαι.)1a collect “ μόνος γὰρ ἐκ Δαναῶν στρατοῦ θανόντος ὀστέα λέξαις υἱοῦ” (sc. Ἄδραστος) P. 8.53b med., count, reviewλέξατο πάντας ἐπαινήσαις Ἰάσων P. 4.189
2 say, tell (in this sense the aor. is supplied by εἶπον q. v., the fut. and pf. are supplemented from ἐρέω q. v.)a abs.ὣς ἐμοὶ φάσμα λέγει Κρονίδα O. 8.43
τόλμα τέ μοι εὐθεῖα γλῶσσαν ὀρνύει λέγειν O. 13.12
λέγε, τίνες Κύκνον, τίνες Ἕκτορα πέφνον; I. 5.39b c. acc.,IἸξίονα φαντὶ ταῦτα βροτοῖς λέγειν · τὸν εὐεργέταν ἀγαναῖς ἀμοιβαῖς ἐποιχομένους τίνεσθαι P. 2.22
οὐκ ἂν εἰδείην λέγειν ποντιᾶν ψάφων ἀριθμόν O. 13.46
τὰ δ' Ὀλυμπίᾳ αὐτῶν ἔοικεν ἤδη πάροιθε λελέχθαι O. 13.102
λεγόμενον ἐρέω i. e. what is common talk P. 5.108 λεγόμενον δὲ τοῦτο προτέρων ἔπος ἔχω commonly told N. 3.52πολλὰ γὰρ πολλᾷ λέλεκται N. 8.20
σύνες ὅ τοι λέγω fr. 105. 1.II c. acc. dupl., ἀλλὰ θαυμάζω, τί με λέξοντι Ἰσθμοῦ δεσπόται τοιάνδε μελίφρονος ἀρχὰν εὑρόμενον σκολίου (Casaubon: λεξοῦντι codd., Dorice) fr. 122. 10.III pass., be said to beτοὶ μὲν ὦν λέγονται πρόξενοί τ' ἀμφικτιόνων κελαδεννᾶς τ ὀρφανοὶ ὕβριος I. 4.7
c c. nom./acc. & inf.,Iλέγοντι δ βίοτον ἄφθιτον Ἰνοῖ τετάχθαι O. 2.28
λέγοντι μὰν χθόνα μὲν κατακλύσαι μέλαιναν ὕδατος σθένος O. 9.49
εἰ δέ τις ἤδη λέγει ἕτερόν τιν' ἀν Ἑλλάδα τῶν πάροιθε γενέσθαι ὑπέρτερον P. 2.59
λέγοντι γὰρ Αἰακόν μιν ὑπὸ ματροδόκοις γοναῖς φυτεῦσαι N. 7.84
]ἥρωα Τήνερον λέγομεν[ Pae. 7.13
λέγο[ντι] Ζῆνα καθεζόμενον κορυφαῖσιν ὕπερθε φυλάξαι Pae. 12.9
λέγοντι δὲ βροτοὶ *d. 1. 15.bpass. c. inf.ἅ τοι Ποσειδάωνι μιχθεῖσα Κρονίῳ λέγεται παῖδα τεκέμεν O. 6.29
λέγονται μὰν βροτῶν ὄλβον ὑπέρτατον οἳ σχεῖν, οἵτε P. 3.88
τὸ δὲ πὰρ ποδὶ ναὸς ἑλισσόμενον αἰεὶ κυμάτων λέγεται παντὶ μάλιστα δονεῖν θυμόν N. 6.56
λέγεται μὰν Ἕκτορι μὲν κλέος ἀνθῆσαι Σκαμάνδρου χεύμασιν ἀγχοῦ N. 9.39
d med., tell over ἐμὲ δὲ πρέπει παρθενήια μὲν φρονεῖν γλώσσᾳ τε λέγεσθαι Παρθ. 2. 35.e fragg. ] λέγοντι προβώμιον fr. 6a.k. ]ν λεγόντων[ Δ. 1. 2. -
9 τίς
1 in direct quest.a subs. τίνα βάλλομεν; O. 2.89 τίς ἂν φράσαι δύναιτο; O. 2.100 τίς δὴ ποταίνιον ἔλαχε στέφανον; O. 10.60 τίς γὰρ ἱππείοις ἐν ἔντεσσιν μέτρα ἐπέθηκ; O. 13.20 τί δέ τις; τί δ' οὔ τις; P. 8.95 [ τίς ἄκρον ἑλὼν ἡσυχᾷ τε νεμόμενος αἰνὰν ὕβριν ἀπέφυγεν; (Homan: εἴ τις codd.) P. 11.55] τί φίλτερον κεδνῶν τοκέων ἀγαθοῖς; I. 1.5 λέγε, τίνες Κύκνον, τίνες Ἕκτορα πέφνον; I. 5.39 τίς ἄρ' ἐσλὸν Τήλεφον τρῶσεν; I. 5.41 τί πείσομα[ι Πα. 7B. 42.ἀκτὶς ἀελίου, τί πολύσκοπε μήσεαι; Pae. 9.1
τί ἔλπεαι σοφίαν ἔμμεν; fr. 61. 1. τί κάλλιον ἀρχομένοισιν ἢ καταπαυομένοισιν; fr. 89a. 1. τί θεός; fr. 140d. τί ἔρδων φίλος σοί τε εἴην, τοῦτ' αἴτημί σε fr. 155. 1. c. art. & subs., τοῦ (sc. ναοῦ)δὲ παντέχνοις Ἁφαίστου παλάμαις καὶ Ἀθά[νας] τίς ὁ ῥυθμὸς ἐφαίνετο; Pae. 8.67
c. gen., “ καὶ τίς ἀνθρώπων σε ἐξανῆκεν γαστρός;” P. 4.98 “ τίς νιν ἀνθρώπων τέκεν;” P. 9.33 τίνι τῶν πάρος, ὦ μάκαιρα Θήβα, καλῶν ἐπιχωρίων μάλιστα θυμὸν τεὸν εὔφρανας; I. 7.1 n. pro adv., why, in what respect? τά κέ τις ἀνώνυμον γῆρας ἕψοι μάταν; (v. l. τί) O. 1.82 κέρδει δὲ τί μάλα τοῦτο κερδαλέον τελέθει; P. 2.78 τί κομπέω παρὰ καιρόν; P. 10.4 <τί δγτ; ἔθηκας ἀμάχανον ἰσχύν τ' ἀνδράσι; (supp. Diehl, om. codd. Dion. Hal.) Pae. 9.3b adj. τίνα θεόν, τίν' ἥρωα, τίνα δ ἄνδρα κελαδήσομεν; O. 2.2τίνα κεν φύγοι ὕμνον κεῖνος ἀνὴρ O. 6.6
τίς γὰρ ἀρχὰ δέξατο ναυτιλίας, τίς δὲ κίνδυνος; P. 4.70ἐπεὶ τίνα πάτραν, τίνα οἶκον ναίων ὀνυμάξεαι ἐπιφανέστερον P. 7.5
—6. θυμέ, τίνα πρὸς ἀλλοδαπὰν ἄκραν ἐμὸν πλόον παραμείβεαι; N. 3.26 “πάτερ Κρονίων, τίς δὴ λύσις ἔσσεται πενθέων;” N. 10.76 τ]ίνα πτόλιν, τίν' ἐπ[ Δ. 4. c. 6.2 introducing indir. quest.a subs. οὐκ ἔχω εἰπεῖν, τίνι τοῦτο Μοῖρα τέλοςἔμπεδον ὤρεξε N. 7.57
ἀλλὰ θαυμάζω τί με λέξοντι Ἰσθμοῦ δεσπόται fr. 122. 13.b adj.κεῖνα δὲ κεῖνος ἂν εἴποι ἔργα περαίτερον ἄλλων, τίς τρόπος ἄνδρα προβάσει O. 8.63
δυσθρόου φωνᾶς ἀνακρινόμενον ποινὰ τίς ἔσται πρὸς θεῶν P. 4.63
αἰδέομαι μέγα εἰπεῖν πῶς δὴ λίπον εὐκλέα νᾶσον, καὶ τίς ἄνδρας ἀλκίμους δαίμων ἀπ' Οἰνώνας ἔλασεν N. 5.15
ἀλλοτρίοισιν μὴ προφαίνειν, τίς φέρεται μόχθος ἄμμιν fr. 42. 1.3 frag. τί κέ τις ἐσχ[ Δ. 4. b. 11. -
10 τοιόσδε
a such as this referring to the poem ἀλλὰ νῦν ἑκαταβόλων Μοισᾶν ἀπὸ τόξων Δία ἐπίνειμαι τοιοῖσδε βέλεσσιν (v. l. μέλεσσιν) O. 9.8 ( φάμα)ὤπασεν τοιάδε τῶν τότ' ἐόντων φύλλ ἀοιδᾶν I. 4.27
ἐν δ' ἐρατεινῷ μέλιτι καὶ τοιαίδε τιμαὶ καλλίνικον χάρμ ἀγαπάζοντι (i. e. αἱ τῶν νικηφόρων τιμαί Σ: τοιᾷδε τιμᾷ Σ̆{γρ˙}) I. 5.54 ἀλλὰ θαυμάζω, τί με λέξοντι Ἰσθμοῦ δεσπόται τοιάνδε μελίφρονος ἀρχὰν εὑρόμενον σκολίου fr. 122. 14.b such as follows καὶ τοιᾷδε κορυφᾷ σάμαινεν λόγων Πα. 8A. 13. -
11 οἰκοδεσπότης
A master or steward of a house, Alex.225, Ev.Matt.10.25, PMeyer 24.2 (vi A. D.) : metaph., of God, Arr.Epict.3.22.4 (οἰκίας δ. was preferred by the Atticists, as in Pl.Lg. 954b : soοἴκων δεσπόται X.Mem. 2.1.32
, cf. Phryn.348).2 native ruler, opp. foreign emperor, J.Ap.2.11.II Astrol., of a planet, owner of a domicile or otherwise predominant, Ptol.Tetr.97, Porph. ap. Iamb.Myst.9.5, Heph. Astr.1.13, PSI3.158.80 (iii A. D.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > οἰκοδεσπότης
-
12 τίς
B Interrog. Pron. τίς, Elean and [dialect] Lacon. τίρ (q.v.), τί:—gen. [dialect] Ep. and [dialect] Ion.τέο Il.2.225
, Herod.8.1, etc., orτεῦ Od.15.509
, Hdt.5.106, etc.; Trag. and [dialect] Att. , Ar.Nu. 1223, etc.; [dialect] Ion., Trag., and [dialect] Att.τίνος Simon.154
, Hdt.6.80, A.Pr. 563 (anap.), S.Aj. 892, Ar Ach. 588, etc.; dat. [dialect] Ion.τέῳ Hdt.1.11
, al. (as fem., 4.155); no dat. in Hom. or Hes.; Trag. and [dialect] Att.τῷ S.Ant. 401
, D.19.60, etc.; [dialect] Aeol.τίῳ Sapph.104
; τίνι first in Pi.N.7.57, A.Pers. 715 (troch.), S.OT10, Ar. Ach. 919, Hdt.3.38, Th.1.80, D.20.115, etc.; acc.τίνα Il.5.703
, etc.; neut.τί 1.362
, etc.: dual τίνε (elided) Ar.Av. 107: pl.. nom.τίνες Od. 1.172
, etc.; neut. , Aeschin.2.81, Hipparch.1.1.4, Gem.17.12, Ep.Hebr.5.12; gen. [dialect] Ep.τέων Il.24.387
, Od.20.192, and as monosyll. 6.119, 13.200; Trag. and [dialect] Att. , OC 2, Ar.Nu. 1089, etc.; dat. τίσι first in S.OT 1126, Ar.Ra. 1455, Pl.R. 332d, etc. (no dat. in Hom. or Hes.); also (anap.); [dialect] Ion.τέοισι Hdt.1.37
, cf. 2.82 (v.l. ὁτέοισι); [dialect] Aeol.τίοισι Sapph.168
; acc. , Ar.Av. 370 (troch.); neut.τίνα Arr.Epict.1.30.3
; [dialect] Boeot. τά Pi.O.1.82 (Adv.); Megar.σά Ar.Ach. 757
, 784 (Adv.): of the pl. Hom. uses only nom. τίνες with gen. τέων; ποῖος (what? which?) is sts. preferred (esp. in neut. pl.) to the Adj. τίς, e.g. τὰ ποῖα ταῦτα χρήματα; Ar.Nu. 1270, cf. 1337, Th. 621, Pl.Cra. 391e, 395d, 406d; v. ποῖος 1.3 and IV:I in direct questions, who? which? neut. what? which? ὦ ξεῖνοι, τίνες ἐστέ; Od.9.252; τί νύ μοι μήκιστα γένηται; 5.299; τίς δαίμων τόδε πῆμα προσήγαγε; 17.446; τίς ἀχώ, τίς ὀδμὰ προσέπτα μ' ἀφεγγής; A.Pr. 115 (lyr.), cf. 561 (anap.), etc.; properly at the beginning of the sentence; but this position may be varied,a for grammatical reasons, as between the Art. and part. or noun, τοὺς τί ποιοῦντας τὸ ὄνομα τοῦτο ἀποκαλοῦσιν; X.Mem.2.2.1, cf. Pl.Smp. 206b; τῆς περὶ τί πειθοῦς ἡ ῥητορική ἐστιν τέχνη; Id.Grg. 454a; ὁ σοφιστὴς τῶν τί σοφῶν ἐστιν; Id.Prt. 312d.b for emphasis, ἃ δ' ἐννέπεις, κλύουσα τοῦ λέγεις; S.OC 412, cf. El. 1191; πόλις τε ἀφισταμένη τίς πω.. τούτῳ ἐπεχείρησε; Th.3.45; esp. when the Verb begins the sentence, δράσεις δὲ δὴ τί; E.HF 1246; ἦλθες δὲ κατὰ τί; Ar.Nu. 239; διαφέρει δὲ τί; D.18.205.--The person freq. follows in gen. pl., as τίς θεῶν; Il.18.182, etc.; and of things or conditions, τί is freq. with the genit. sg., of all genders, πρὸς τί χρείας; S.OT 1174; ἐλπίδων ἐς τί; Id.OC 1749 codd. (lyr.); , etc.2 sts. as the predicate, τίς ὀνομάζεται; what is he named? E.Ph. 123; so also may be expld. the union of τίς with a demonstr. or possess. Pron., or with a Noun preceded by the Art., τί τοῦτ' ἔλεξας; S.Ph. 1173 (lyr.); τί ἐστι τουτί; τίς ὁ τρόπος τοῦ τάγματος; Id.Ichn.114; also with Pron. in pl., τί ταῦτα; E.Ph. 382, Andr. 548, etc.; τί γὰρ τάδ' ἐστίν; Ar.Nu. 200; τί ποτ' ἐστίν, ἂ διανοούμεθα; Pl.Tht. 154e; τί ποτ' ἐστὶ ταῦτα; ib. 155c;σκεπτέον τί τὰ συμβαίνοντα Id.Grg. 508b
; so τί is used as predicate of a masc. or fem. subject, τί νιν προσείπω; A.Ch. 983(997); τί σοι φαίνεται ὁ νεανίσκος; Pl.Chrm. 154d:—also τίς δ' ὅδε Ναυσικάᾳ ἕπεται; who is this that follows N.? Od.6.276; τίς δ' οὗτος ἔρχεαι; Il.10.82, cf. Alc.84.1, S.El. 328, 388, Ant.7, 218, E.Hec. 501, Pl.Cri. 43c; and in the reverse order, τήνδε τίνα λεύσσω.. ; who is this I see? E.IA 821; τίνι οὖν τοιούτῳ φίλους ἂν θηρῴην; with what means of such kind.. ? X.Mem.3.11.9; τί τοσοῦτον νομίζοντες ἠδικῆσθαι; Id.Smp.4.53; τί με τὸ δεινὸν ἐργάσῃ; what is the dreadful thing which.. ? E.Ba. 492, cf. S.OC 598, 1488, etc.; τίν' ὄψιν σὴν προσδέρκομαι; what face is this I see of thine? E.Hel. 557; παρὰ τίνας τοὺς ὑμᾶς; who are 'you' to whom [I am to come]? Pl.Ly. 203b:—the Art. is exceptionally added to τίς, when it leads up to a word which requires the Art., ληφθήσει.. Πανήμου εἰκάδι· καὶ Λῴου τῇ--τίνι; τῇ δεκάτῃ on the twentieth of the month Panemus and of Loüs on the -- what day? the tenth, Call.Epigr.46:—in Com.also τὸ τί; what is that? Ar.Nu. 775, Pax 696, Av. 1039, Pl. 902, etc.; τοῦ τίνος χάριν; UPZ6.29 (ii B.C.); and with pl. Art., τὰ τί; Ar. Pax 693.3 with prop. names treated as appellatives (v. τις indef. 11.6b), τίς ἆρα Κύπρις ἢ τίς Ἵμερος; S.Fr. 874; τίς σε Θηρικλῆς ποτε ἔτευξε; Eub.43; τίς.. Χίμαιρα πύρπνοος; Anaxil.22.3.5 a question with τίς often amounts to a strong negation, τῶν δ' ἄλλων τίς κεν οὐνόματ' εἴποι; Il.17.260; τίς ἂν ἐξεύροι ποτ' ἄμεινον; Ar.Pl. 498; τίνες ἂν δικαιότερον.. μισοῖντο; Th.3.64, etc.6 sts. two questions are asked in one clause by different cases of τίς; ἡ τίσιν τί ἀποδιδοῦσα τέχνη δικαιοσύνη ἂν καλοῖτο; Pl.R. 332d;τί λαβόντα τί δεῖ ποιεῖν D.4.36
:—a like doubling of the question lies in the union of τίς with other interrog. words, τίς πόθεν εἰς ( εἶς codd.) ἀνδρῶν; Od.1.170, cf. S.Tr. 421.7 τίς with Particles:— τίς γάρ; why who? who possibly? τίς γάρ σε θεῶν.. ἧκεν; Il.18.182; v. infr. 8 f.b τίς δέ; ὦ κοῦραι, τίς δ' ὔμμιν.. πωλεῖται; h.Ap. 169.d τίς ποτε; who in the world? who ever? τίς ποτ' ὢν γενεὰν καὶ ποίαν τινὰ φύσιν ἔχων; X.Cyr.1.1.6, cf. S.El. 975; τίς δήποτε; Id.Fr. 106 (but τίς ἄν ποτε is prob. cj.).8 the usages of the neut. τί; are very various:a τί; alone, as a simple question, what? τί γάρ; A.Th. 336 (lyr.):—on ὅτι τί; ὅτι τί δή; ὅτι δὴ τί; v. ὅτι B. 1b; on ὡς τί; v. ὡς F.1.b τί τοῦτο; τί ταῦτα; v. supr. 2.c τί μοι; τί σοι; what is it to me? to thee? S.Ph.753, etc.; c. gen., τί μοι ἔριδος καὶ ἀρωγῆς; what have I to do with.. ? Il.21.360; τί δέ σοι ταῦτα; Ar.Lys.514, cf. Ec.521 (where the answerer repeats the question in indirect form, ὅ τί μοι τοῦτ' ἔστιν;) ; ἀλλὰ δὴ τί τοῦτ' ἐμοί; Diph.32.18; τί ἐμοὶ καὶ σοί; what have I to do with thee? LXX Jd.11.12, Arr.Epict.2.19.19, Ev.Jo.2.4; τί σοὶ καὶ εἰρήνῃ; LXX 4 Ki.9.18, cf. Ho.14.9; τί πρὸσσέ; M.Ant.8.44, cf.Ev.Matt.27.4; σοὶ δὲ καὶ τούτοισι τοῖσι πρήγμασι τί ἐστι; what have you to do with these matters? Hdt.5.33; τί τῷ νόμῳ καὶ τῇ βασάνῳ; D.29.36:—folld. by a clause, τί δὲ τίν, εἰ κωτίλαι εἰμές; Theoc.15.89; or with inf., τί γάρ μοι τοὺς ἔξω κρίνειν; 1 Ep.Cor.5.12:—v. εἰμί c.111.2.e τί; also often stands abs. as Adv. how? why? wherefore? Il.1.362, etc.; so too in [dialect] Att., Pl.Cri. 43c, etc.; δόμων γὰρ ζῶσι τῶνδε δεσπόται. Answ. τί ζῶσιν; how do you mean forsooth!E.
Alc. 806; Κιθαιρὼν--Answ. τί Κιθαιρών; what aboutK.? Id.Ba. 1177 codd., cf. 1182 (both lyr.); cf. τίη.f τί with Particles: - τί γάρ; why not? how else? and so it came to mean of course, no doubt, A.Ag. 1239, Ch. 880, Eu. 678, etc.; used in affirmative answers, Pl.Phdr. 258d, Tht. 209b, al.; to introduce an argument, Arist.Pol. 1281a14; v. γάρ 1.4:— τί δαί; v. δαί:— τί δέ; serving to pass on quickly to a fresh point, Pl.Hp.Ma. 288c, al.; τί δέ, εἰ.. ; but what, if.. ? E.Hel. 1043; τί δ' ἄν, εἰ.. ; Ar.Th. 773; τί δ' ἢν.. ; Id.Nu. 1444; τί δέ, εἰ μὴ.. ; what else but.. ? X.Oec.9.1, cf. S.OT 941, Ph. 421; so τί δὲ δή; τί δή; τί δή ποτε; why ever? why in the world? what do you mean? Pl.R. 470e, Grg. 469a, Sph. 241d, S.El. 1184:—so also τί δῆτα; how, pray? τί δῆτ' ἄν, εἰ.. ; Ar.Nu. 154:— ( τί μή; f.l. in S.Aj. 668):— τί μήν; i.e. yes certainly, much like τί γάρ; Pl.Tht. 162e, etc., prob. in S.Aj. 668:— τί μὴν οὔ; in reply to a question, Id.El. 1280 (lyr.):— τί νυ; why now? Il.1.414, etc.:— τί δ' οὔ; parenthetic, why not? as an affirmative answer, S.Ant. 460; τί οὐ καλοῦμεν; i.e. let us call, Ar.Lys. 1103; τί οὐ βαδίζομεν; etc., Pl.Prt. 310e, etc.:— τί οὖν; how so? making an objection, A.Th. 208; but τί οὖν ἔτ' ἂν σαίνοιμεν.. μόρον; ib. 704; τί οὖν οὐκ ἐρωτᾷς; Pl.Ly. 211d:— τί ποτε; v. τίπτε;g with Conjunctions following:—τί ὅτι.. ; why is it that.. ? Stratt.62 (f.l.), LXX Ge. 3.1, Ev.Luc.2.49, etc.:—with Conjunctions preceding, ἵνα τί; v. ἵνα B. 11.3 c.h with Preps.:— διὰ τί; wherefore? Ar.Pl. 1111, etc.:— ἐκ τίνος; from what cause? X.An.5.8.4:— ἐς τί; to what point? how long? Il.5.465; but also, to what end? S.Tr. 403, cf. OC 524 (lyr.):— κατὰ τί; for what purpose? Ar.Nu. 239:— πρὸς τί; wherefore? S.OT 766, 1027, etc.II τίς is sts. used for ὅστις in indirect questions,εἰρώτα δὴ ἔπειτα τίς εἴη καὶ πόθεν ἔλθοι Od.15.423
, cf. 17.368; ; οὐδ' ἔχω τίς ἂν γενοίμαν ib. 905 (lyr.);οὐκ ἔχω τί φῶ Id.Ch.91
, cf. S.OC48, etc.;ἐπισκεψώμεθα τίνες πέπανται σφενδόνας X.An.3.3.18
; εἰπὲ τίνα γνώμην ἔχεις ib.2.2.10; freq. in later Gr., where ὅστις is very rare,εἰς τὸ λογιστήριον γράφων.. τί ὀφείλεται PHib.1.29.42
(iii B.C.), cf. PCair.Zen. 21.40, al. (iii B.C.); οὐθεὶς ἐσήμηνεν παρὰ τί ἂν τοῖς προστεταγμένοις.. οὐ κατηκολούθησαν nobody indicated why they should not have obeyed orders, PTeb.72.160, cf. 61 (b). 227 (ii B.C.); ὅστις and τίς are sts. combined, , cf. A.Pr. 489 sq., 617, 623:—later with inf., τί πράττειν οὐκ ἔχω I do not know what to do, Aesop.67, cf. Ps.-Luc.Philopatr.29.b sts. not in indirect questions, whoever, whatever,αἰτοῦ τί χρῄζεις ἕν E.Fr.773.2
; ταῦτα οὐκ ἀπέστελλον πάντα, ἀλλ' ἐκλεγόμενοι τίνων αἱ τιμαὶ ἐπετέταντο whatever things had risen in price, D.56.24; τίνα δ' ἁ Κύπρις οὐκ ἐφίλησεν whomsoever K. has not loved, AP5.169 (Noss.); τίνι ἡ τύχη δίδωσι, λαβέτω Antiochusap.Ptol.Euerg.3 J.;λαμβανέτω τί θέλει AP12.219
(Strat.);τὰν ὀνάλαν κίς κε γινύειτει IG 9(2).517.22
(Larissa, iii B.C.); καὶ τί ἂν εἶ ( = ᾖ) λοιπόν ib.5(1).1390.50 (Andania, i B.C., nisi leg. καἴ τι ἂν, v. supr.A. 111.2e);τίς ἂν δὲ χεῖρα προσαγάγῃ Epigr.Gr.376a
([place name] Aezani);τίς σοφός, αὐτῷ προσκολλήθητι LXXSi.6.34
;οὐ τί ἐγὼ θίλω, ἀλλὰ τί σύ Ev.Marc.14.36
; τίς σοφίῃ πάντων πρῶτος, τούτου τρίποδ' αὐδῶ Orac. ap. D.S.9.3 et ap.D.L. 1.28 codd. (ὃς Cobet from Sch.Ar.Pl.9);χαῖρε καὶ σύ, τίς ποτ' εἶ IG9
(2).953 ([place name] Larissa), cf. CIG 1982 ([place name] Thessalonica); in other places, as S.El. 1176, Tr. 339, OT 1144, E. Ion 324, this constr. cannot be admitted.c τίς = ὅστις after a neg., μή τίς ἐστιν ἐν ὑμῖν ἀνὴρ ἢ γυνὴ.., τίνος ἡ διάνοια ἐξέκλινεν κτλ.; LXX De.29.18.d = ὅς orὅσπερ, τέων.. Ζεὺς ἐπὶ σαλπίγγων ἱρὰ βοῇ δέχεται Κᾶρες ὁμοῦ Λελέγεσσι Call.Aet.3.1.60
, cf. Del. 185, Epigr.30.2, Nic.Al.2;Δωροθέαν, τίς τὸν ἐμὸν ἄνδρα εἶχε Tab.Defix.Aud.10.4
(Cnidus, ii/i B.C.), cf. 5.2,8; , cf. 56 (Senatus consultum, Delph., ii B.C.);τίνα με ὑπονοεῖτε εἶναι, οὐκ εἰμὶ ἐγώ Act.Ap. 13.25
; τίς ἔζησεν ἔτη β who lived.., IG14.1560 ([place name] Rome), cf. 1391 (ibid.);εὗρον γεωργόν, τίς αὐτὰ ἑλκύσῃ BGU822.5
(ii/iii A.D.).2 τίς; τί; in direct or indirect questions may be construed with a part., σὺ δὲ τίς ὢν ταῦτα λέγεις; being who, i.e. who are you that.. ? Pl.Grg. 452a;ἐπειρέσθαι.. τίνες ἐόντες ἄνθρωποι.. ταῦτα προαγορεύουσι Hdt.1.153
; καταμεμάθηκας.. τοὺς τί ποιοῦντας τὸ ὄνομα τοῦτο ἀποκαλοῦσι; X.Mem.2.2.1; or in a subordinate clause, ἀλλ' ὅταν τί ποιήσωσι, νομιεῖς αὐτοὺς σοῦ φροντίζειν; ib.1.4.14; νῦν δ' ἐπειδὴ τίνος τέχνης ἐπιστήμων ἐστί, τίνα ἂν καλοῦντες αὐτὸν ὀρθῶς καλοῖμεν; Pl. Grg. 448c.IV τί as exclamatory Adv., how.. ! , cf. 4.10; τί θέλω how I wish! Ev.Luc.12.49; τί στενή v.l. in Ev.Matt.7.14.C Prosody: τις and τίς keep [pron. full] ῐ in all cases (digamma operates in Il.6.462, etc.).II τί was never elided; but hiatus is allowed after τί in [dialect] Ep. τί ἢ (v. τίη), also in Com., as τί οὐ; Ar.Av. 149; τί οὖν; Id.Pl.94; τί ἔστι; Id.Nu.82, Av. 1036; τί, ὦ πάτερ; Id.Nu. 80:—a licence which is rarer in Trag., τί ἔστιν; S.Ph. 733; τί οὖν; A.Th. 208, 704, Eu. 902, S.Aj. 873 (lyr.), Ph. 100, etc.; τί εἶπας; Id.Tr. 1203, Ph. 917. -
13 ἀφειδής
A not sparing of,νεῶν καὶ πεισμάτων A.Ag. 195
(lyr.); ἀ. δείματος lightly regarding it, A.R.4.1252;ἀ. πρὸς τὸν ἔρωτα Call.Epigr.47.7
: [comp] Sup.-έστατοι, τῶν ἀγαθῶν D.Chr.1.24
.2 of things, ἀ. ὁ κατάπλους καθεστήκει the landing was made without regard to cost or risk, Th.4.26; not spared, lavishly bestowed, ;δῶρα AP11.59
(Maced.).II Adv. -δῶς, [dialect] Aeol. and [dialect] Ion.- δέως Alc.34
, Hdt.1.163, al., [dialect] Ep.- δείως A.R.3.897
:—freely, lavishly, Alc.l.c.;διδόναι Hdt.
l.c., D.18.88;ἀ. ἀπιέναι τὰ τοξεύματα Hdt.9.61
: [comp] Comp.-έστερον, ταῖς λέξεσι χρῆσθαι Hermog.Id.2.11
; unsparingly,ὁρμῆσαι πρὸς τὸν πόλεμον D.11.2
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀφειδής
-
14 ὠμός
I prop. of flesh, raw, uncooked, Il.22.347, al.; opp. ὀπταλέος, Od.12.396; ὠμὸν καταφαγεῖν τινα or ὠμοῦ ἐσθίειν τινός to eat one raw, prov. of savage cruelty, X.An.4.8.14, HG3.3.6; soὠμὸν βεβρώθοις Πρίαμον Il.4.35
, cf. Od.18.87, etc.2 of eggs, Thphr. Vert.2; of vegetables,μύκητας ὠμοὺς.. φαγεῖν Antiph.188
;κριθαί Luc.Asin.17
; cf. ὠμήλυσις.3 of water, crude, opp. ἄπεφθος, Alex.198; also of milk, Arist.Mete. 380b8.4 of fruit, uncooked by the sun, unripe, opp. πέπων, Ar.Eq. 260 (troch.), cf. X.Oec.19.19 ([comp] Comp.), Arist.Mete. 380b7.5 of pitch, opp. ἑφθή, Gp.6.5.5, cf. Plb.5.89.6; of pottery, unbaked,χύτραι Dsc.1.68
, Gp.10.21.1;κέραμος ὠμός Arist.Mete. 380b8
, cf. GA 743a9: even of soil which needs to be exposed to the sun,ὡς ἡ ὠμὴ αὐτῆς ὀπτῷτο X.Oec.16.15
.6 of food, undigested, Anon.Lond.25.7, al., Plu.2.131c, 133d; of a person, suffering from indigestion, Philostr.Gym.54; also οὖρα, ὑποχωρήσεις, κατάρροι, Arist.Mete. 380b5.II metaph., savage, fierce, cruel, [δεσπόται] ὠμοί τε δούλοις A.Ag. 1045
;ὠ. φρόνημα Id.Th. 536
;ὠμῇ ξὺν ὀργῇ Id.Supp. 187
; ;τὰ.. Ἀγαμέμνονος κλύεις ὠμὰ καὶ πάντολμ' E.IA 913
(troch.);ὠμὸς ἔς τινα Id.Hipp. 1264
; and so in Prose,ὠμὸν τὸ βούλευμα.. ἐγνῶσθαι Th. 3.36
; οὕτως ὠμὴ <ἡ> στάσις προὐχώρησε ib.82;θηρευταὶ ὠμοὶ καὶ ἄνομοι Pl.Lg. 823e
; ὠμὴ ψυχή ib. 718d;χαλεπὸς καὶ ὠ. X.An.2.6.12
;τὸν οὕτως ὠμόν, τὸν οὕτως ἀγνώμονα D.21.97
; ὠμοὶ χρόνοι hard times, IG3.1372 (metr.). Adv.,ὠμῶς καὶ ἀπαραιτήτως Th.3
.[84], cf. X. Vect.5.6;ὠ. καὶ σχετλίως ἔχειν Isoc.19.31
;ὠ. καὶ πικρῶς D.29.2
;ὠ. ἀποκτείνειν Lys.13.63
codd. ὁμοίως Lipsius): [comp] Sup.,ὠμότατα διακεῖσθαι πρός τινα Isoc.9.49
.2 harsh, rough, cruel, ; ; πῶς ἂν ὠμότερος συκοφάντης γενοιτ'; a more coarse, more unmitigated sycophant, D.18.212. Adv. ὠμῶς rudely, coarsely, παρελθεῖν ὠ. καὶ ἀναιδῶς ib. 285.3 (from 1.4) ὠμὸν γῆρας an unripe, premature old age, Od. 15.357, Hes.Op. 705 (but ὠμότατον καὶ ἀγριώτατον γῆρας in signf. 11.1, Plu.Mar.2), cf. ὠμογέρων : ὠμὸς τόκος an untimely birth, Philostr. VS2.1.8. (Cf. Skt. āmás 'raw, uncooked'.) -
15 σκολιός
σκολιός, ά, όν (σκέλος; Hom. et al.; Kaibel 244, 4; LXX, Joseph.; SibOr 1, 124; prim. ‘curved, bent’)① pert. to being bent, curved, or crooked as opposed to straight, crooked (opp. εὐθύς; cp. Jos., Bell. 3, 118 τὰ σκολιὰ τῆς λεωφόρου [=highway] κατευθύνειν) ἔσται τὰ σκολιὰ εἰς εὐθεῖαν Lk 3:5 (cp. schol. on Nicander, Ther. 478 of the ὁδός in contrast to εὐθύς; Is 40:4; 42:16). In imagery of τοῦ μέλανος ὁδός B 20:1 (cp. Pr 21:8; 28:18).② pert. to being morally bent or twisted, crooked, unscrupulous, dishonest, etc., fig. extension of 1 (Hom. et al.; Dio Chrys. 58 [75], 1 w. πονηρός; Lucian, Bis Accus. 16 ῥημάτια; LXX; Jos., C. Ap. 1, 179) γενεὰ σκ. (Dt 32:5 γεν. σκ. καὶ διεστραμμένη; Ps 77:8. Also Dionysius Perieg. [GGM II 186 p. 127 v. 392 σκολιὸν γένος]) Ac 2:40 (difft. MWilcox, The Semitisms of Ac, ’65, 30); Phil 2:15. δεσπόται harsh, unjust 1 Pt 2:18 (opp. ἀγαθοὶ κ. ἐπιεικεῖς).—σκολιόν τι someth. wrong 1 Cl 39:4 (Job 4:18).—JPalache, Semantic Notes on the Hebrew Lexicon ’59, 55f. B. 897. DELG s.v. σκέλος. M-M. TW. -
16 ἀγαθός
ἀγαθός, ή, όν (Hom.+) Comp. ἀμείνων (not in NT, but e.g. PGM 5, 50; 6, 2; Jos., Bell. 5, 19, Ant. 11, 296) 1 Cl 57:2; IEph 13:2; 15:1; βελτίων, also κρείσσων, colloq. ἀγαθώτερος (Diod S 8 Fgm. 12, 8; Judg 11:25 B; 15:2 B) Hm 8:9, 11. Superl. ἄριστος (Jos., C. Ap. 2, 156, Ant. 16, 142; Ath., R. 72, 8); colloq. ἀγαθώτατος (Diod S 16, 85, 7; Philo Bybl. [c. 100 A.D.] s. below 2aα; Heliod. 5, 15, 2; Synes., Ep. 143; Jos., Bell. 2, 277) Hv 1, 2, 3.—Ael. Dion. α, 10 rejects the forms ἀγαθώτερος, -τατος as wholly foreign to Greek (B-D-F §61, 1). When used of pers., freq. in ref. to good citizenship or acceptance of communal responsibility (cp. the def. in Cleanthes 3 [Coll. Alex. p. 229]).① pert. to meeting a relatively high standard of quality, of things.ⓐ adj. useful, beneficial καρποί (Procop. Soph., Ep. 27; Sir 6:19; Da 4:12 LXX) Js 3:17. δένδρον Mt 7:17f. γῆ productive, fertile soil (X., Oec. 16, 7 γῆ ἀ.—γῆ κακή; Diod S 5, 41, 6; Arrian, Anab. 4, 28, 3; Jos., Ant. 5, 178) Lk 8:8; B 6:8, 10. δόματα beneficial (Sir 18:17) Mt 7:11; Lk 11:13. δόσις Js 1:17; λόγος ἀ. πρὸς οἰκοδομήν useful for edification Eph 4:29 (cp. X., Mem. 4, 6, 11; Chion, Ep. 3, 6 πρὸς ἀνδρείαν ἀμείνους; Isocr. 15, 284 ἄριστα πρὸς ἀρετήν); γνώμη ἀ. a gracious declaration 1 Cl 8:2; ἡμέραι ἀ. happy (Cass. Dio 51, 19; PGen 61, 10; Sir 14:14; 1 Macc 10:55) 1 Pt 3:10; 1 Cl 22:2 (both Ps 33:13; 34:12); cp. 50:4.ⓑ used as a pure subst.: sg. (Hom. et al.; ins, pap, LXX), ἀγαθόν, οῦ, τό the good (Diog. L. 1, 105 ἀγαθόν τε καὶ φαῦλον=a good and bad thing at the same time. TestAbr A 4, p. 80, 32 [Stone p. 8] of food); opp. (τὸ) κακόν Did., Gen. 21, 5; pl. ἀγαθά, ῶν, τά good things, possessions.α. quite gener. τὰ ἀγαθά σου Lk 16:25 (cp. Job 21:13; En 103:3; PsSol 1:6, 5, 18; 17:44; 18:6; the opp. of τὰ κακά as Ephorus of Cyme [IV B.C.] περὶ ἀγαθῶν κ. κακῶν: 70 test. 1 Jac.; Diod S 18, 53, 1 ἀγαθῶν τε καὶ κακῶν μεταλαμβάνων; Job 2:10; s. SAalen NTS 13, ’66, 5 on En 98:9); τοιαῦτα ἀ. such fine things Hs 9, 10, 1.—ποιήσαι ταῦτα κ. περισσότερα ἀ. μεθʼ ἡμῶν to do these and far better things for us 1 Cl 61:3.β. possessions, treasures (Hdt. 2, 172 et al.; PRyl 28, 182 δεσπότης πολλῶν ἀγαθῶν κ. κτημάτων; Sir 14:4; Wsd 7:11; TestJob 4:8; SibOr 3, 660; 750) Lk 1:53 (Ps 106:9.—Amphis Com. Fgm. 28 [IV B.C.], in Athen. 3, 56, 100a, χορτάζομαι ἐν ἅπασιν ἀγαθοῖς; Sb 7517, 4 [211/12 A.D.] ἀγαθῶν πεπληρῶσθαι); Gal 6:6; Hv 3, 9, 6; τὰ ἀ. τῆς γῆς 1 Cl 8:4 (Is 1:19; cp. TestAbr A 4 p. 81, 18 [Stone p. 10] ἀ. τῶν ἐπιγείων); esp. of crops (Diod S 3, 46, 1 τὰ ἀ.=‘the good gifts’, specifically ‘products of nature’; likewise 19, 26, 3. Even more generally Synes., Kingship 16 p. 17d τὰ ἀ.=food; Philo, Op. M. 16, Mos. 1, 6) Lk 12:18f.γ. possessions of a higher order (Dio Chrys. 64 [14], 1 ἐλευθερία as μέγιστον τ. ἀγαθῶν; Ael. Aristid. 24, 4 K.=44 p. 825 D.: ὁμόνοια as μέγ. τῶν ἀ.; 45, 18 K.=8 p. 89 D.: τὰ τῆς ψυχῆς ἀγ. Diog. L. 6, 4 the priest promises the initiate into the Orphic mysteries πολλὰ ἐν ᾅδου ἀγαθά) Ro 3:8; 10:15 (Is 52:7).—Hb 9:11; 10:1; 2 Cl 6:6; 15:5.② pert. to meeting a high standard of worth and merit, goodⓐ as adj.α. of humans and deities (the primary focus is on usefulness to humans and society in general, so Pind.+, s. AAdkins Merit and Responsibility ’60, 189f) beneficent, of God (Dio Chrys. 80 [30], 26 οἱ θεοί; Zoroaster in Philo Bybl.: 790 Fgm. 4, 52 Jac. [Eus. PE 1, 10, 52] God is ἀγαθῶν ἀγαθώτατος. Sallust. 1 πᾶς θεὸς ἀγαθός; contrast Did., Gen. 109, 3 ὁ διάβολος οὐ φύσει κακός … ἐστίν, ἀλλὰ … ἀγαθὸς γέγονεν.—Cp. IKosPH 92, 6f which calls Nero ἀ. θεός, ἀγαθὸς δαίμων [OGI 666, 3; POxy 1021, 8, both referring to Nero; POxy 1449, 4; s. also JKroll, D. Lehren d. Hermes Trismeg. 1914, 90; Rtzst., Erlösungsmyst. 189; 191ff] and Sb 349 θεῷ ἀγαθῷ Διὶ Ἡλίῳ; Philo, Leg. All. 1, 47 al.; Celsus 4, 14) Mt 19:17b (in Cleanthes, Stoic. I 127, 3ff [Eus. PE 13, 13, 37], a description of God follows the question τἀγαθὸν ἐρωτᾷς μʼ οἷόν ἐστʼ; cp. Orig., C.Cels. 3, 70, 9; Did., Gen. 98, 28); Mk 10:18b (Unknown Sayings 33–36); Lk 18:19b; Dg 8:8 (on these passages cp. Simonid., Fgm. 4, 6f χαλεπὸν ἐσθλὸν [=ἀγαθός ln. 10] ἔμμεναι; 7 θεὸς ἂν μόνος τοῦτʼ ἔχοι γέρας); μόνος ἀ. ἐστιν ibid.; πατὴρ ἀ. 1 Cl 56:16 (Philo, Op. M. 21 ἀ. εἶναι τὸν πατέρα κ. ποιητήν); ἀ. ἐν τ. ὁρωμένοις good in the visible world 60:1.—Of Christ Mk 10:17, 18a (DomGMurray, Downside Review 103, ’85, 144–46, w. ref. to Pirke Aboth 6, 3); Lk 18:18, 19a (WWagner, ZNW 8, 1907, 143–61; FSpitta, ibid. 9, 1908, 12–20; BWarfield, PTR 12, 1914, 177–228; WCaspari, Christent. u. Wissensch. 8, ’32, 218–31.—Cp. also the saying of Pythagoras in Diog. L., Prooem. 12, who does not wish to be called σοφός because μηδένα εἶναι σοφὸν ἀλλʼ ἢ θεόν); J 7:12.—Of humans, other than Jesus Mt 12:35; Ro 5:7; D 3:8; νομοθέται B 21:4; πονηροί τε καὶ ἀ. good and bad designating a motley crowd Mt 22:10. Same contrast 5:45 (cp. Jos., Ant. 8, 314). βελτίονα ποιεῖν make better 1 Cl 19:1; βελτίω γενέσθαι become better Dg 1; kind, generous (X., Cyr. 3, 3, 4; CIG 37, 49) Mt 20:15 (in Mk 10:17f=Lk 18:18 [s. above] it is understood as kind by JWellhausen, EKlostermann, Billerb., Wagner, Spitta, Dalman [Worte 277], EHirsch [D. Werden des Mk ’41, 246]); δεσπόται benevolent 1 Pt 2:18 (cp. PLips 40 II, 19, where a slave says ὁ ἀγαθὸς δεσπότης μου). δοῦλος (Heraclitus, Ep. 9, 3 [p. 212, 4 Malherbe]) Mt 25:21, 23; Lk 19:17. ἀνήρ (Teles p. 16, 6; Diod S 20, 58, 1; Epict. 3, 24, 51 al.; PLond I, 113/1, 8 p. 201; 2 Macc 15:12; 4 Macc 4:1; Jos., Bell. 5, 413, Ant. 18, 117; JGerlach, ΑΝΗΡ ΑΓΑΘΟΣ, diss. Munich ’32) Lk 23:50; Ac 11:24; νέαι Tit 2:5. ἀπόστολοι superb 1 Cl 5:3.β. of things characterized esp. in terms of social significance and worth, πνεῦμα Lk 11:13 v.l.; ἐντολή Ro 7:12 (Ps.-Archytas [IV B.C.] in Stob., Ecl. 4, 138, IV 85, 17 H. νόμος ἀ. καὶ καλός); ἀγγελία (Pr 25:25) Hv 3, 13, 2; παιδεία Hs 6, 3, 6; μνεία ἀ. kindly remembrance 1 Th 3:6 (2 Macc 7:20 μνήμη ἀ.); ἐλπίς dependable (Pla., Rep. 331a; Chariton 7, 5, 10; Jos., Ant. 14, 96) 2 Th 2:16; μερὶς ἀ. the better part Lk 10:42; πρᾶξις (Democr. 177 πρῆξις; Did., Gen. 69, 7) 1 Cl 30:7; συνείδησις clear Ac 23:1; 1 Ti 1:5, 19; 1 Pt 2:19 v.l.; 3:16, 21; 1 Cl 41:1; διάνοια Hm 5, 2, 7; ἐπιθυμία (Pr 11:23; 13:12) pure (i.e. directed toward pure things) desire m 12, 1, 1f; 2:4f; 3:1; γνώμη ἀ. good intention B 21:2; ἀ. ἐν Χριστῷ ἀναστροφή admirable Christian conduct 1 Pt 3:16; ἀ. θησαυρός Mt 12:35; Lk 6:45; καρδία καλὴ καὶ ἀ. 8:15; ἔργον (Thu. 5, 63, 3; PCairMasp 151, 237) a good deed 2 Cor 9:8; Col 1:10; 1 Ti 5:10; 2 Ti 2:21; 3:17; Tit 1:16; 3:1; 1 Cl 2:7; 33:1; 34:4. Pl. ἔργα ἀ. (Empedocles [V B.C.] 112, 2) 1 Ti 2:10; also specif. of benefactions (w. ἐλεημοσύναι) Ac 9:36; 1 Cl 33:7; ἐν παντὶ ἔργῳ κ. λόγῳ ἀ. (for this Hellenic formulation cp. Lk 24:19; Ac 7:22; for the simple λόγος ἀ. s. 3Km 8:56; 4 Km 20:19; Is 39:8) 2 Th 2:17; ὑπομονὴ ἔργου ἀ. persistency in doing right Ro 2:7.ⓑ as subst., sg. (s. 1b). Opp. (τὸ) κακόν Did., Gen. 21, 5; 27, 5.α. that which is beneficial or helpful ἐργάζεσθαι τὸ ἀ. do what is good Ro 2:10; Hm 4, 2, 2; 7:4; also specif. of benefaction Gal 6:10 and of socially acceptable work Eph 4:28; Hm 2:4; τὸ ἀ. ποιεῖν (cp. Jos., Bell. 1, 392) Ro 13:3b; Hm 8:12; cp. 6, 2, 8.—Mt 19:17a; Ro 7:13; 12:9; 16:19; 1 Th 5:15; 1 Pt 3:13; 1 Cl 21:6; 2 Cl 13:1; Hm 8:2, 7.β. τὰ ἀ. (ἀληθινὰ ἀ. Orig., C. Cels 7, 21, 10) good deeds J 5:29; cp. Hm 10, 3, 1 (TestAbr A 9 p. 87, 28 [Stone p. 22] ἀγαθά τε καὶ πονηρά).—B. 1176. DELG. M-M. TW. Sv.
См. также в других словарях:
δεσπόται — δεσπότης master masc nom/voc pl δεσπότᾱͅ , δεσπότης master masc dat sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δεσπότᾳ — δεσπόται , δεσπότης master masc nom/voc pl δεσπότᾱͅ , δεσπότης master masc dat sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Lelantinischer Krieg — Darstellung zweier archaischer Reiter auf einer Vase des 6. Jahrhunderts v. Chr. Als Lelantischer Krieg wird ein Konflikt zwischen den griechischen Stadtstaaten Chalkis und Eretria bezeichnet, der sich in frühgriechischer Zeit – etwa 710 bis 650… … Deutsch Wikipedia
Lelantischer Krieg — Datum ca.710–650 v. Chr. Ort Euböa Ausgang umstritten … Deutsch Wikipedia
Guerra Lelantina — Fecha Entre finales del siglo VIII a. C. y la primera mitad del siglo VII a. C. Lugar Eubea, Grecia Resultado Sujeto de debate … Wikipedia Español
Οικουμενικό Πατριαρχείο — Η έδρα του οικουμενικού πατριάρχη στην Κωνσταντινούπολη, αρχηγού της Ορθοδοξίας και προκαθήμενου των πατριαρχών της Ανατ. Ορθόδοξης Εκκλησίας. Ονομάζεται και Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως καθώς και Μεγάλη του Χριστού Εκκλησία. Το Ο.Π.… … Dictionary of Greek
δεσπότ' — δεσπότα , δεσπότης master masc voc sg δεσπότα , δεσπότης master masc nom sg (epic) δεσπόται , δεσπότης master masc nom/voc pl δεσπότᾱͅ , δεσπότης master masc dat sg (doric aeolic) δεσπότι , δεσπότις fem voc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
