-
1 wstrzymać
wstrzymać [fstʃɨmaʨ̑], wstrzymywać [fstʃɨmɨvaʨ̑]I. vt2) ( odłożyć na później) realizację, wypłatę zurückhalten; wykonanie wyroku aufschieben; prace einstellen, unterbrechenII. vr1) ( nie opowiedzieć się)\wstrzymać się od głosu sich +akk der Stimme enthalten2) ( odłożyć na później)\wstrzymać się ze swoją decyzją/odpowiedzią seine Entscheidung/seine Antwort aufschieben -
2 wstrzymać
vtpf zurückhalten, anhalten; → wstrzymywać -
3 wstrzymywać
wstrzymywać (-uję) < wstrzymać> (-am) produkcję, ruch, prace einstellen; śmiech, płacz unterdrücken;wstrzymywać się (z I) abwarten, sich zurückhalten (mit D);wstrzymywać się od głosu POL sich der Stimme enthalten;nie móc wstrzymać się od śmiechu sein Lachen nicht unterdrücken können, fam. sich das Lachen nicht verkneifen können -
4 głos
na \głos lautna cały \głos aus vollem Halse [ lub voller Kehle]ktoś stracił \głos jdm versagte die Stimme2) muzutwór na dwa \głosy zweistimmiges Stück ntudzielać komuś \głosu jdm das Wort erteilenodebrać komuś \głos jdm das Wort entziehendojść do \głosu ( wypowiedzieć się) zu Wort kommenmieć \głos ( przen) das Wort habenzabrać \głos die Stimme erheben, sich +akk zu Wort meldenoddać \głos na kogoś seine Stimme für jdn abgeben, für jdn stimmenwstrzymać się od \głosu sich +akk der Stimme enthalten -
5 oddech
Atem mwstrzymać \oddech den Atem anhaltenzaczerpnąć \oddechu Atem holenzłapać drugi \oddech ( pot) neue Kraft schöpfen -
6 pozostawiać
pozostawiać [pɔzɔstavjaʨ̑], pozostawić [pɔzɔstaviʨ̑]\pozostawiać po sobie bałagan Unordnung hinter sich +dat [zurück]lassento nie pozostawia [żadnych] wątpliwości das steht außer [allem] Zweifelto pozostawia wiele do życzenia das lässt viel zu wünschen übrig5) ( wstrzymać się od działania) lassenpozostawić kogoś w spokoju jdn in Ruhe [ lub Frieden] lassen6) ( zostawić w gestii) überlassen\pozostawiać komuś decyzję co do czegoś [ lub coś czyjejś decyzji] jdm die Entscheidung in etw +dat überlassen7) ( zachować dla siebie) übrig lassenpozostawić sobie coś für sich etw übrig lassen -
7 przerwać
perf,I. vt\przerwać komuś jdn unterbrechen\przerwać ciążę die Schwangerschaft unterbrechen [ lub abbrechen]II. vi1) ( uciszyć)\przerwać komuś [w pół słowa] jdn [mitten im Wort] unterbrechen2) ( pracować nierówno)silnik przerywa der Motor stocktIII. vr -
8 unieruchamiać
unieruchamiać [uɲɛruxamjaʨ̑], unieruchomić [uɲɛruxɔmiʨ̑] -
9 anhalten
-
10 Atem
1) (\Atemluft, \Atemgeruch) dech m, oddech maußer \Atem sein być bez tchu3) den längeren \Atem haben przetrzymać kogośden \Atem anhalten (a. sehr gespannt sein) wstrzymać oddechjdn in \Atem halten ( jdn auf Trab halten) dać komuś popalić ( pot) ( jdn in Spannung halten) trzymać kogoś w napięciudas/es verschlägt mir [glatt] den \Atem! to [po prostu] mi dech zapiera! -
11 aussetzen
aus|setzenI. vt2) ( preisgeben)jdn/etw einer Gefahr \aussetzen ( dat) narazić kogoś/coś na niebezpieczeństwoheftigen Vorwürfen ausgesetzt sein być wystawionym na ostrą krytykę3) ( festsetzen)6) ( bemängeln)an jdm/etw etw auszusetzen haben mieć komuś/czemuś coś do zarzuceniaII. vrsich einer Gefahr ( dat) \aussetzen narażać się na niebezpieczeństwoIII. vi1) ( pausieren) pauzować[beim Spiel] eine Runde \aussetzen opuścić kolejkę [w grze] -
12 einbehalten
ein|behalten *einen Teil des Gehalts \einbehalten potrącić z wynagrodzenia -
13 einfrieren
ein|frierenim See \einfrieren Boot: utknąć w zamarzniętym jeziorze -
14 einstellen
ein|stellenI. vtjdn [als Buchhalter] \einstellen zatrudnić kogoś [jako księgowego]2) ( beenden) Arbeit, Erscheinen przerywać [ perf przerwać]; Projekt wstrzymywać [ perf wstrzymać]; Prozess zatrzymywać [ perf zatrzymać]; Zahlungen zawieszać [ perf zawiesić]; Attacken zaniechać [ perf zaprzestać]das Verfahren \einstellen umorzyć postepowanie4) ( regulieren, justieren) Uhr, Radio nastawiać [ perf nastawić] a. tech Apparat ustawiać [ perf ustawić], regulować [ perf u-, wy-]II. vr1) ( auftreten)sich \einstellen Zweifel: pojawiać [ perf pojawić] się, Beschwerden, Schmerzen: wystąpować [ perf wystąpić]sich auf jdn/etw \einstellen dostosować się do kogoś/czegoś3) ( sich einfinden)sich \einstellen Person: stawić sięIII. vi Firma: zatrudniać -
15 Feuer
Feuer ['fɔyɐ] <-s, -> ntdas olympische \Feuer znicz m [o ogień m ] olimpijskijdm \Feuer geben (fam: jdm eine Zigarette anzünden) dać [o podać] komuś ogień ( pot)\Feuer legen podpalić\Feuer! pali się!\Feuer! ognia!das \Feuer eröffnen Militär: otworzyć ogieńdas \Feuer einstellen Militär: wstrzymać ogień5) \Feuer und Flamme [für jdn/etw] sein ( fam) zachwycać się [kimś/czymś][bei etw] \Feuer fangen ( fig für etw begeistert sein) zachwycać się [czymś][bei jdm] \Feuer fangen ( sich in jdn verlieben) zakochać się w kimśfür jdn durchs \Feuer gehen skoczyć [o pójść] dla kogoś w ogień -
16 Luft
frische \Luft świeże powietrzean die [frische] \Luft gehen wyjść na [świeże] powietrzedie \Luft anhalten wstrzymać oddechkeine \Luft mehr bekommen nie móc złapać oddechunach \Luft schnappen zaczerpnąć tchu[tief] \Luft holen [głęboko] oddychać [ perf odetchnąć]dort herrscht dicke \Luft ( fam) tam jest napięta atmosferadie \Luft ist rein ( fam) nic nie zagrażasich in \Luft auflösen rozpłynąć się w powietrzujdn wie \Luft behandeln traktować kogoś jak powietrzees liegt etwas in der \Luft zanosi się na cośseinem Ärger \Luft machen wyładowywać [ perf wyładować] złośćjdn an die [frische] \Luft setzen (fam: jdn aus der Wohnung hinauswerfen) wywalić kogoś za drzwi ( pot) ( jdn feuern) wywalić kogoś z pracy ( pot) -
17 sperren
sperren ['ʃpɛrən]I. vt3) ( untersagen) Urlaub wstrzymywać [ perf wstrzymać], zawieszać [ perf zawiesić]; Handel, Ausfuhr zakazywać [ perf zakazać]4) ( einschließen)II. vrsich gegen etw \sperren opierać się czemuś, wzdragać się przed czymś -
18 stoppen
-
19 unterbinden
unterbinden * [ʊntɐ'bɪndən] -
20 zurückwerfen
zurück|werfenvt irr2) ( in Rückstand bringen)jdn/etw [um Jahre] \zurückwerfen [na lata] wstrzymać rozwój kogoś/czegoś
См. также в других словарях:
wstrzymać — dk I, wstrzymaćam, wstrzymaćasz, wstrzymaćają, wstrzymaćaj, wstrzymaćał, wstrzymaćany wstrzymywać ndk VIIIa, wstrzymaćmuję, wstrzymaćmujesz, wstrzymaćmuj, wstrzymaćywał, wstrzymaćywany 1. «spowodować zatrzymanie się czegoś, nie pozwolić posunąć… … Słownik języka polskiego
wstrzymać się — w pół drogi zob. droga 34 … Słownik frazeologiczny
wstrzymywać się – wstrzymać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nie pozwalać sobie na robienie czegoś, na co ma się ochotę; powściągać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wstrzymać się od picia, palenia papierosów. Ledwo wstrzymywał się od śmiechu. Nie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wstrzymywać się — Wstrzymać się w pół drogi zob. droga 34 … Słownik frazeologiczny
nabrać wody w usta — Wstrzymać się lub odmówić komentarza bąј działania, po to, żeby uniknąć odpowiedzialności Eng. To refrain from comment or action, and thus avoid responsibility … Słownik Polskiego slangu
wstrzymywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, wstrzymywaćmuję, wstrzymywaćmuje, wstrzymywaćany {{/stl 8}}– wstrzymać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, wstrzymywaćam, wstrzymywaća, wstrzymywaćają, wstrzymywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
droga — 1. Być na dobrej drodze «rozumować, myśleć prawidłowo»: (...) sprawiał wrażenie, że nie obchodzą go rewelacje Jakuba. – Jest pan na dobrej drodze, panie profesorze (...). M. Saramonowicz, Siostra. 2. Być na (dobrej, najlepszej, prostej) drodze do … Słownik frazeologiczny
schować — coś do kieszeni «wstrzymać się od czegoś»: (...) podanie ma być podaniem, a nie romansem w odcinkach, fantazję może pan sobie łaskawie na ten raz schować do kieszeni (...). J. Andrzejewski, Apelacja. Nie wiedzieć, gdzie oczy schować zob. oko 35.… … Słownik frazeologiczny
dech — m III, D. tchu, blm «wciągane do płuc i wypychane z nich powietrze, tchnienie; czynność narządów oddychania; oddech» Krótki, świszczący dech. Chwytać, wstrzymać dech. Nabrać tchu. Nie móc złapać tchu. Tchu komu braknie, zabrakło; dech zamiera… … Słownik języka polskiego
droga — ż III, CMs. drodze; lm D. dróg 1. «wydzielony pas ziemi łączący poszczególne miejscowości lub punkty terenu, przystosowany do komunikacji» Droga leśna, polna, wiejska. Droga asfaltowa, brukowana, kamienista. Dobra, zła droga. Droga szeroka, wąska … Słownik języka polskiego
głos — m IV, D. u, Ms. głossie; lm M. y 1. «dźwięk (artykułowany) wydawany przez istoty żyjące, mowa, śpiew; także wszelkie bodźce zewnętrzne oddziałujące na zmysł słuchu, brzmienie czegokolwiek» Donośny, mocny, słaby głos. Cienki, gruby głos. Dźwięczny … Słownik języka polskiego