-
1 istota
istota żywa Lebewesen n;istota ludzka menschliches Wesen n istota rzeczy der Kern der Sache, Wesentliche(s) n;istota życia Lebensinhalt m, Sinn m des Lebens;w istocie in Wirklichkeit; in der Tat -
2 istota
-
3 Wesen
Wesen ['ve:zən] <-s, -> ntistota fmenschliches \Wesen istota ludzkadas liegt im \Wesen der Demokratie to jest istotą demokracji -
4 duch
duch m (-a; -y) (niematerialna istota) Geist m; (zjawa) Gespenst n; (bpl) (umysł) Geist m; (usposobienie) Gemüt n, Geist m; (atmosfera) Geist m, Atmosphäre f;Duch Święty REL der Heilige Geist;duch czasu Zeitgeist m;duch walki Kampfgeist m;niespokojny duch unruhiger Geist m;dobry duch guter Geist m;w głębi ducha im Inneren;podnieść pf na duchu k-o jemandem Mut machen;nie było widać żywego ducha keine Menschenseele war zu sehen -
5 ludzki
ludzki ciało, życie menschlich, Menschen-; (humanitarny) human, menschenwürdig; (życzliwy) menschlich, freundlich; (przyzwoity) ordentlich, anständig;to przechodzi ludzkie pojęcie fam. das ist nicht zu fassen; -
6 pozaziemski
pozaziemski außerirdisch;istota f pozaziemska Außerirdische(r) m, außerirdisches Wesen n -
7 rozumny
rozumny osoba, wybór klug; istota, stworzenie vernunftbegabt -
8 stworzenie
on jest brudny jak nieboskie stworzenie fam. er ist ein Schmutzfink -
9 śmiertelny
śmiertelna cisza f Totenstille f;śmiertelne niebezpieczeństwo n Lebensgefahr f;śmiertelny wróg Erzfeind m;nudzić się śmiertelnie sich zu Tode langweilen -
10 celność
celność [ʦ̑ɛlnɔɕʨ̑] f -
11 człowiek
młody \człowiek junger Mann mszary \człowiek Durchschnittsbürger m, der Mensch auf der Straße ( fam)\człowiek interesu Geschäftsmann(-frau) m(f)zachowuj się jak \człowiek! sei anständig!2) ( w funkcji zaimka nieokreślonego) man, einer\człowiek nie wie, co ma zrobić man weiß nicht, was man tun soll3) ani się \człowiek obejrzy, a tu... kaum dreht man sich um, schon...zrobić z kogoś \człowieka einen [anständigen] Menschen aus jdm machen; zob. też ludzie -
12 dziwoląg
dziwoląg [ʥ̑ivɔlɔŋk] m -
13 idea
idea [idɛa] fw imię idei um einer Idee willen -
14 istnienie
istnienie [istɲɛɲɛ] nt -
15 jądro
-
16 myślący
-
17 pozaziemski
-
18 sfinks
sfinks [sfiŋks] m -
19 stworzenie
stworzenie [stfɔʒɛɲɛ] nt -
20 szary
istota szara anat die graue Substanz2) ( przeciętny)\szary obywatel durchschnittlicher Bürger m, Otto Normalverbraucher mna \szarym końcu zu allerletztszara strefa [wirtschaftliche] Grauzone f
- 1
- 2
См. также в других словарях:
istota — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. istotaocie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} żywy organizm, stworzenie, istnienie, osoba : {{/stl 7}}{{stl 10}}Człowiek to istota rozumna. Szukać jakichś istot w kosmosie. Każda … Langenscheidt Polski wyjaśnień
istota — rzeczy «to, co jest w czymś najważniejsze»: (...) często spór dotyczy jedynie słów, a nie istoty rzeczy. WO 09/12/2000. Nie ma w pobliżu, nigdzie żywej istoty zob. żywy 3. W istocie rzeczy zob. rzecz 22. Z istoty rzeczy zob. rzecz 25 … Słownik frazeologiczny
istota — ż IV, CMs. istotaocie; lm D. istotaot 1. «żywy organizm, osoba, stworzenie» Każda żywa istota kiedyś umrze. Kobieto! puchu marny! ty wietrzna istoto! (Mickiewicz) ◊ Istota ludzka «człowiek» ◊ Nie ma w pobliżu, nigdzie żywej istoty «nie ma nikogo … Słownik języka polskiego
istota ludzka — {{/stl 13}}{{stl 7}} człowiek : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie wiadomo, kiedy pojawiła się na Ziemi pierwsza istota ludzka. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
istota rzeczy — {{/stl 13}}{{stl 7}} sedno sprawy, to, co najważniejsze, najistotniejsze, fundamentalne w czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Istota rzeczy leży nie tu, lecz gdzie indziej. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
w istocie — → istota … Słownik języka polskiego
Шопен Ф. Ф. — (Chopin, Szopen) Фридерик Францишек (1 III, по метрич. записи 22 II 1810, Желязова Воля, близ Варшавы 17 X 1849, Париж) польский композитор и пианист. Сын француза Николб (Миколая) Шопена, участника Польского восстания 1794, преподавателя … Музыкальная энциклопедия
rzecz — 1. Brać się, wziąć się do rzeczy «przystępować, przystąpić do jakiejś pracy, zaczynać, zacząć działać»: „Chłopaki” ostro wzięli się do rzeczy. Najwyższy złapał „drugiego” za głowę i podniósł na wysokość pół metra. W tym czasie inny wskoczył na… … Słownik frazeologiczny
bóg — m III, DB. boga, W. boże, N. bogiem 1. Bóg blm «w religiach monoteistycznych: istota nadprzyrodzona, najwyższa, stworzyciel świata» Pojęcie Boga. Idea Boga. Wierzyć w Boga. ◊ Jak u Pana Boga za piecem «dobrze bezpiecznie» ◊ Żal się Boże, pożal… … Słownik języka polskiego
natura — ż IV, CMs. naturaurze; lm D. naturaur 1. blm «całokształt rzeczy i zjawisk tworzących wszechświat, świat (bez wytworów pracy ludzkiej); ziemia, woda i powietrze wraz z żyjącymi na nich i w nich roślinami i zwierzętami; przyroda» Dzika, górska,… … Słownik języka polskiego
rozumny — rozumnyni, rozumnyniejszy 1. «mający rozum; mądry, rozsądny» Rozumny człowiek, pedagog. Dziecko stawało się coraz rozumniejsze. Jednością silni, rozumni szałem, razem, młodzi przyjaciele! (Mickiewicz) ∆ Istota rozumna «istota mająca rozum… … Słownik języka polskiego