-
1 ἀντί
ἀντί, Prep. governing gen.:—orig. sense,A over against. (Cf. Skt. a/nti 'opposite', 'facing', Lat. ante, etc.)A USAGE:I of Place, opposite, over against, formerly quoted from several places of Hom., as Il.21.481 ἀντὶ ἐμεῖο (where now ἀντί' ἐμεῖο, i.e. ἀντία) Τρώων ἄνθ' ἑκατόν (i.e. ἄντα) 8.233; so ἄντ' Αἴαντος (i.e. ἄντα) 15.415, cf. Od.4.115, Hes.Op. 727; but ἀντί is so used in X.An.4.7.6, IG2.835 c-l68; αἱ ὀπαὶ αἱ γιγνόμεναι ἀ. τόρμων mortises facing tenons, Hero Bel.97.5; ἀντὶ μαιτύρων in the presence of witnesses, Leg.Gort.1.40;ἀντὶ τῆς ὄψεως ἡμῶν Eudox. Ars18
.II of Time, ἀντὶ νυκτός the same night, SIG1025.43 ([place name] Cos);ἀντὶ ϝέτεος GDI2561
A45 (Delph.);ἀντ' ἐνιαυτοῦ IG5(2).266.8
(Mantinea, i B.C.); ἀνθ' ἡμέρας· δι' ὅλης τῆς ἡμέρας, Hsch.; cf. ἀντετοῦς.III instead, in the place of,Ἕκτορος ἀντὶ πεφάσθαι Il.24.254
;ἀντὶ γάμοιο τάφον Od.20.307
; so laterπολέμιος ἀντὶ φίλου καταστῆναι Hdt.1.87
;ἀντὶ ἡμέρης νὺξ ἐγένετο Id.7.37
;ἀντὶ φωτῶν σποδός A.Ag. 434
; , cf. 4.20, 7.75;βασιλεύειν ἀντί τινος X.An.1.1.4
; alsoἀντὶ ἄρχεσθαι ὑπ' ἄλλων ἄρχειν ἁπάντων Hdt.1.210
, cf.6.32, 7.170 (where the usual constr. would be ἀντὶ τοῦ ἄρχεσθαι, cf. Th.7.28, X.Cyr.6.2.19, etc.); : sts. used elliptically, ἦ 'τολμήσατ' ἀντ' ἐμοῦ δοῦναί τινι; i.e. ἀντὶ τοῦ ἐμοὶ δοῦναι, S.Ph. 369, cf. OC 448, Ar.Av.58.2 in Hom. often to denote equivalence, ἀντί νυ πολλῶν λαῶν ἐστιν ἀνήρ he is as good as many men, Il.9.116; ἀντὶ κασιγνήτου ξεῖνος.. τέτυκται a guest is as much as a brother, Od.8.546; ἀντί τοί εἰμ' ἱκέταο I am as a suppliant, Il.21.75, cf. 8.163; so later τοῦτό σφι ἀντὶ λουτροῦ ἐστί serves as a bath, Hdt.4.75; ὑπάρχειν ἀντὶ τῶν ἔνδον to be as hostages for.., Th.2.5; δουλεύειν ἀντὶ ἀργυρωνήτων just like bought slaves, D.17.3;ἀντὶ [πλεύμονος] βράγχια Arist. PA 669a4
.3 to denote exchange, at the price of, in return for,σοὶ δὲ θεοὶ τῶνδ' ἀντὶ χάριν.. δοῖεν Il.23.650
; νῆσον ἀντὶ χρημάτων παρέλαβον for money paid, Hdt.3.59;ἀντ' ἀργυρίου ἀλλάξασθαι Pl.R. 371d
;ἀμείβειν τι ἀντί τινος Pi.P.4.17
, cf. E.Or. 646, 651;ἀντὶ ποίας εὐεργεσίας; Lys.6.40
, etc.;τί δ' ἐστὶν ἀνθ' οὗ..; S.Ant. 237
;ὄνειδος ἀνθ' ὅτου Id.OC 967
; δοίην ἀντ' ἀνιῶν ἀνίας grief for grief, Thgn.344;ἀντ' ἀγαθῶν ἀγαθοῖσι βρύοις A.Supp. 966
:—hence wherefore,A.
Pr.31, S.OT 264, Th.6.83, Ev.Luc.12.3; therefore,Ep.Eph.
5.31; but ἀνθ' ὧν also for ἀντὶ τούτων ὄτι.., because, S.Ant. 1068, Ar.Pl. 434;ἀντὶ τοῦ;
wherefore? why?S.
OT 1021; alsoἀνθ' ὧν ὅτι ἦτε..
instead of being as you were.., De.28.62.5 to mark comparison, ἓν ἀνθ' ἑνός one set against the other, compared with it, Pl.R. 331b, Lg. 705b; χάριν ἀντὶ χάριτος, i.e. ever-increasing grace, Ev.Jo.1.16; in preference to,ἀφνεὸν βούλεται ἀντ' ἀγαθοῦ Thgn.188
;ἀντὶ αὐλοῦ καὶ ἀντὶ κιθάρας ὁ ἦχος ἀκούεται Demetr.Eloc. 71
;αἱρεῖσθαί τι ἀντί τινος Isoc.9.3
, D.1.1, cf. X.Lac.9.1: even after Comparatives,πλέον ἀντὶ σοῦ S.Tr. 577
;μείζον' ὅστις ἀντὶ τῆς αὑτοῦ πάτρας φίλον νομίζει Id.Ant. 182
; so (esp. after a neg.)ἄλλος ἀντ' ἐμοῦ A.Pr. 467
, S.Aj. 444, Ar.Nu. 653;δόξαν ἀντὶ τοῦ ζῆν ἠγαπηκώς Plu.Alex.42
.B POSITION: ἀντί rarely follows its case, as in Il.23.650, A. Ag. 1277, Ig5(1).1119 (Geronthrae, iv B.C.), AP7.715 (Leon.); but the Gramm. hold that it never suffers anastrophe.C IN COMPOS. it signifies,1 over against, opposite, as ἀντιβαίνω, ἀντίπορος.2 against, in opposition to, as ἀντιλέγω, ἀντίβιος.3 one against another, mutually, as ἀντιδεξιόομαι.4 in return, as ἀντιβοηθέω.5 instead of, as ἀντιβασιλεύς, ἀνθύπατος.6 equal to, like, as ἀντίθεος, ἀντίπαις, ἀντίδουλος.7 corresponding, counter, as ἀντίφορτος, ἀντίτυπος. -
2 ἀντι-ποιέω
ἀντι-ποιέω, dagegenthun, vergelten, Plat. Crit. 50 e; ἀντ' εὖ ποιεῖν Gorg. 520 e; vgl. Xen. An. 3, 3, 12 κακῶς πάσχειν, ἀντιποιεῖν δ' οὐδέν. – Gew. med., τινός, Anspruch auf etwas machen, bes. a) sich einer Sache befleißigen, sie sich aneignen, τέχνης, νικητηρίων, Plat. Men. 90 d Phil. 23 a; παιδείας Isocr. 1, 2; Is. 8, 4; ἀρετῆς Xen. An. 4, 7, 12; – b) mit Gewalt sich bemächtigen, τῆς πόλεως Thuc. 4, 122; τινὶ ἀρχῆς, Einem die Herrschaft streitig machen, An. 2, 1, 11. 3, 23; oft bei Pol. = einnehmen, erringen, τόπων, πραγμάτων, νίκης, 2, 27. 5, 42. 16, 8 u. sonst; auch Plut.; vgl. Dem. 10, 52; mit Einem wetteifern, τινὶ περὶ ἀνδραγαϑίας Xen. An. 5, 2, 11. – Mit Auslassung der behaupteten Sache, Widerstand leisten, Pol. 2, 9. 22, 8.
-
3 ἀντι-δίδωμι
ἀντι-δίδωμι (s. δίδωμι), dagegen geben, vergelten, τινί τι, Aesch. Ch. 92; Soph. Ant. 1033; δῶρόν τινι, ein Gegengeschenk machen, Her. 1, 70; τὰς ὁμοίας χάριτας Thuc. 3, 63; vgl. 1, 41; τιμωρίαν, δίκην, 2, 53. 3, 67, Strafe leiden für Vergehungen, Xen. Cyr. 8, 6, 23; τινός τι, etwas für etwas geben, Eur. Alc. 31. – Vom Vermögenstausch, Lys. 24, 9; Dem. 28, 17; ἀντιδιδόντες τριηραρχίαν 21, 78, die Uebernahme der Trierarchie unter Anbietung des Vermögenstausches anbieten ( ἀντιδῴην Dem. 28, 17); s. ἀντίδοσις.
-
4 ἀντι-λέγω
ἀντι-λέγω (vgl. ἀντείρω, ἀντεῖπον), dagegen sprechen, ἴσ' ἀντιλέξαι Soph. O. R. 409, u. sonst; oft bei Att. absolut, ὁ ἀντιλέγων, der Gegner, Plat. Prot. 335 a; πρός τινα Parm. 128 d; Xen. Mem. 1, 2, 17; τινί Plat. Conv. 201 c u. öfter; τοῖς νόμοις τἀναντία Ar. Nubb. 1023; περί τινος Lys. 8, 10; ἀντέλεγον περὶ βασιλείας, sie stritten sich um den Thron, Xen. Hell. 3, 3, 1; περὶ τῶν δικαίων Mem. 4, 4, 8, wie ὑπὲρ τῶν δικαίων, um das Recht zu erlangen, 3, 5, 12. – Mit folgd. inf. u. μή, Thuc. 3, 41; Xen. Cyr. 2, 2, 20 An. 2, 5, 28 Hell. 2, 2, 19; auch ὡς, Thuc. 2, 84 u. sonst; τὰ ἀντιλεγόμενα, Streitpunkte, Pol. 9, 33, vgl. 31, 23; χωρίον ὑπό τινος ἀντιλεγόμενον, worauf Jem. Anspruch macht, Xen. Hell. 3, 2, 30; καί τι μικρὸν ἔφη πρὸς τὴν ἐμὴν μητέρα περὶ χρυσιδίων ἀντιλέγεσϑαι Dem. 27, 15; οὐδὲν ἀντιλεκτέον Eur. Heraclid. 975.
-
5 ἀντι-πέρᾱν
ἀντι-πέρᾱν, ion. ἀντιπέρην, p. ἀντιπέρα, jenseits, gegenüber, auf der entgegengesetzten Seite, ἡ ἀντιπέραν ἤπειρος Xen. Hell. 6, 2, 6; τινός, z. B. κατ' ἀντιπέραν τῆς χώρας Pol. 9, 41; Sp. auch τινί – Vgl. noch Mosch. 2, 9 Ἀσιάδ', ἀντιπέρην τε.
-
6 ἀντι-τίθημι
ἀντι-τίθημι (s. τίϑημι), 1) entgegensetzen, entgegenstellen, zur Vergleichung, Her. 8, 60; τινί Plat. Polit. 263 d; πρός τι Soph. 257 e; τί τινος Thuc. 2, 85. 3, 56, eigtl. eins für das andere setzen u. so vergleichen; vgl. Eur. I. T. 358. – 2) dagegen, dafür setzen, Xen. Mem. 3, 14, 1; vgl. Eur. Hipp. 620.
-
7 ἀντί-παλος
ἀντί-παλος ( πάλη) 1) gegenringend, κράτος Aesch. Prom. 526; vgl. Pind. Ol. 8, 71; Epigr. bei Dem. 18, 289; ὁ, Gegner, Widersacher, Feind, Aesch. Sept. 399; Pind. N. 11, 26 u. sonst bei Dichtern; auch Thuc. u. Xen. oft (obgleich Poll. diesen Gebrauch σκληρόν nennt); Plat. Menex. 240 a; Alc. I, 119 e; Pol. u. Plut. τὸ ἀντίπαλον, die Gegenpartei. Gew. τινί, auch πρός τι. γνῶμαι ἀντίπαλοι πρὸς ἀλλήλας, einander widerstreitende Ansichten, Thuc. 3, 49; τινός Eur. Alc. 925. – 2) gegen etwas ankämpfend, schützend, φάρμακον γοητείας ἀντ. Palld. 113 (X, 50). – 3) im Kampfe gewachsen, παρασκευή Thuc. 4, 10; κίνδυνος 4, 73; μάχη, unentschieden, 7, 71; ἀντίπαλα ναυμαχεῖν, ein unentschiedenes Seetreffen liefern, 7, 34; ναυμαχία Lys. 2, 38; übh. entsprechend, ἤϑη (μεγάλῃ πόλει) ἀντίπαλα Thuc. 2, 61; vgl. Eur. I. T. 431 ποιναί; τὴν πολιτείαν εἰς ἀντίπαλον καϑιστάναι, ins Gleichgewicht bringen, Plut.; Thuc. 7, 13 ἐπειδὴ ἐς ἀντίπαλα καϑεστήκαμεν, nachdem wir den Feinden an Kräften gleich geworden; vgl. 4, 117; ἀντίπαλος τριήρης, gleichgroßes Kriegsschiff, 4, 120. – Adv. ἀντιπάλως, im Ggstz von ὑποδεεστέρως, Thuc. 8, 87. – Bei Aesch. Spt. 417 der Vertreter im Kampf.
-
8 ἀντί-μῑμος
-
9 τινω
(эп. ῑ, атт. ῐ) [τίω] (fut. τίσω с ῑ, aor. ἔτῑσα; pass.: aor. ἐτίσθην, pf. τέτισμαι)1) платить, уплачивать(μισθόν τινι Xen.; δασμόν τινι Soph.)
τ. ἀμοιβήν τινός τινι Hom. — возмещать кому-л. стоимость чего-л.;τίσασθαι πολυπλάσιά τινος Anth. — получить взамен во много раз больше;τ. ἔκτισίν τινι Plat. — уплачивать кому-л. возмещение убытков2) отплачивать, воздавать, вознаграждатьζωάγρια τ. τινί Hom. — отблагодарить кого-л. за спасение жизни;
ἃ δεῖ τῖσαί τινι Eur. — воздать кому-л. должное;τ. τινὴ χάριν Aesch. — отплачивать кому-л. за услугу3) делать, оказыватьὀλίγην χάριν τ. Anth. — оказывать маленькую услугу
4) перен. платить, расплачиваться, искупатьτ. τί τινι и ἀντί τινος Aesch. — искупать что-л. чем-л.;
τ. λοιγόν τινος Hom. — расплачиваться за чью-л. гибель;σῷ δ΄ αὐτοῦ κράατι τίσεις Hom. — ты поплатишься собственной головой5) нести (наказание), подвергаться (каре)τ. τι Hom., Plat. и τ. δίκην τινός Eur., Plat. — нести наказание за что-л.;
τίσειν τέν προσήκουσαν τιμωρίαν Plat. — понести надлежащую кару;οὐκ ἴσην ἔτισεν Soph. — он подвергся неравному наказанию, т.е. был непомерно жестоко наказан6) med. наказывать, карать(τινά τινος Hom., Her., Soph. и τινά τι Hom., Eur.)
τίσασθαί τινά τινι Aesch. — покарать кого-л. чем-л.;τίσασθαί τινα ὑπέρ τινος Her. — отомстить кому-л. за кого-л. -
10 δι-αλλάσσω
δι-αλλάσσω, 1) vertauschen, aus-, umtauschen, τινί τι ἀντί τινος, an Jem. etwas wofür, Plat. Rep. II, 371 d; ἀετο ῠ διαλλάξαι βίον, eingetauscht haben, d. i. wie ein Adler leben, X, 620 b; auch περί τινος, Dion. Hal. 10, 24; ἄλλον τοῖς κάτω νεκρόν, einen andern Todten den Unterirdischen geben, Eur. Alc. 14; ναυάρχους, andere Schiffsbefehlshaber einsetzen, Xen. Hell. 1, 6, 4. – Med., unter sich, mit einander vertauschen, τὸ ἐμφυὲς ἦϑος Pind. Ol. 10, 21; τὰς τάξεις Her. 9, 47; absol., Xen. Cyr. 8, 3, 32 u. Sp. – Dah. διαλλάττειν χώραν, ein Land mit einem andern vertauschen, dasselbe durchwandern, Xen. Hell. 4, 3, 2; u. so med., Plat. Soph. 223 d; ἐσϑῆτα, vestem mutare, Plut. Cic. 19. – 2) Uebertr. auf die Gesinnung, versöhnen, τινά, Eur. Phoen. 439; Ar. Lys. 1091; Plat. Conv. 213 d; τοὺς τελευτήσαντας εὐχαῖς, Menex. 244 a; διαλλαγῆναί τινι, Antiph. 6, 39; Plat. Conv. 193 b; τινά τινι, Einen mit Jemandem, Thuc. 8, 89. – Med., sich versöhnen, Plat. Prot. 346 b; τὴν ἔχϑραν, D. Hal. 7, 51. – 3) intraus., in etwas von einem andern verschieden sein, οὐ ταὐτὸ δ' ἐστὶ τοῦτο· πολὺ διήλλαχεν Dionys. com. Ath. IX, 405 (v. 10); gew. τί τινι, z. B. εἶδος οὐδὲν τοῖς ἑτέροις Her. 7, 70; auch τινί τινος, durch etwas von etwas, Pol. 2, 37, 11 u. Sp., wie Dion. Hal. 6, 83; ἐν αἷς διαλλάττομεν Luc. Pisc. 23; τὸ διαλλάττον τῆς γνώμης, die Verschiedenheit, Thuc. 3, 10; dah. = sich auszeichnen, τινί, durch etwas, D. Sic. 1, 64; auch geradezu τινά, Einen übertreffen, Dion. Hal. de Thuc. 51. – Pass., verschieden sein, τοῖς εἴδεσι διηλλαγμένοι Thuc. 3, 82.
-
11 διαλλάσσω
δι-αλλάσσω, (1) vertauschen, aus-, umtauschen, τινί τι ἀντί τινος, an j-n etwas wofür; ἀετο ῠ διαλλάξαι βίον, eingetauscht haben, d. i. wie ein Adler leben; ἄλλον τοῖς κάτω νεκρόν, einen andern Toten den Unterirdischen geben; ναυάρχους, andere Schiffsbefehlshaber einsetzen; unter sich, mit einander vertauschen. Dah. διαλλάττειν χώραν, ein Land mit einem andern vertauschen, dasselbe durchwandern; ἐσϑῆτα, vestem mutare. (2) Übertr. auf die Gesinnung, versöhnen; τινά τινι, einen mit j-m; sich versöhnen. (3) intrans., in etwas von einem andern verschieden sein; auch τινί τινος, durch etwas von etwas; τὸ διαλλάττον τῆς γνώμης, die Verschiedenheit; dah. = sich auszeichnen, τινί, durch etwas; auch geradezu τινά, einen übertreffen. Pass., verschieden sein -
12 διαμειβω
1) менять, обменивать(τι πρός τινα Plat.)
; med. меняться(τινί τι ἀντί τινος Plat.; τί τινος и τι πρός τινα Plut.)
διαμειψάμενος Her. — переменившись (в своих чувствах);διαμεῖψαί τι πρὸς ἀργύριόν τινι Plut. — возместить кому-л. денежную стоимость чего-л.;διαμεῖψαι δωμάτων ὁδόν Aesch. — оставив дом, отправиться странствовать;Ἀσιήτιδα γαῖαν Εὐρώπας διαμεῖψαι Eur. — сменить Европу на асийскую землю, т.е. прибыть из Европы в Азию;τῷ θανάτῳ διαμείψασθαι τοὺς τόπους Plut. — из-за смерти переменить свое местопребывание, т.е. переселиться в царство теней2) med. проходить, странствовать(δολιχῆς τέρμα κελεύθου Aesch.)
-
13 αντανδρος
-
14 διαμείβω
A exchange, τι πρός τι one thing with another, Pl.Plt. 289e;τὰς οἰκίας J.BJ1.6.1
:—[voice] Med.,τισὶ τῆς ἀρετῆς τὸν πλοῦτον Sol.15.2
;τινί τι ἀντί τινος Pl.Lg. 915e
;τὰ ἱμάτια πρός τινα Plu.Cim.10
; διαμεῖψαι Ἀσίαν Εὐρώπης change Asia for Europe, i.e. pass into Asia, E.IT 397 (lyr.);δ. μεταβολήν Dam.Pr. 392
; δ. τὴν φύσιν πρός τι ib. 396.2 δ. ὁδόν finish a journey, A.Th. 334(lyr.):—[voice] Med., (anap.); but in [voice] Med. also, pass through,πολλὰ φῦλα Id.Supp. 543
(lyr.);πόντου πεδίον Id.Fr. 150
(lyr.).4 [voice] Med., ἀγορὰς διαποντίους δ. trade in foreign markets, D.H.5.66.5 [voice] Med., requite, D.C.56.6.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > διαμείβω
-
15 χάρις
Aχάριτα Hdt.6.41
, 9.107, E.El.61, Hel. 1378, X.HG3.5.16, Phylarch. 24 J., PGen.47.17 (iv A.D.), etc. (un-Attic, acc. to Moer.p.414P.): χάριταν Gloss.: pl. χάριτες; dat. χάρισι, χαρίτεσσι, Od.6.237, Il. 17.51, Pi.O.7.93: ([etym.] χαίρω):— grace:I in objective sense, outward grace or fauour, beauty, prop. of persons or their portraits, , etc.;χάριν ἀμφιχέαι κεφαλῇ Hes.Op.65
;εὐμόρφων δὲ κολοσσῶν ἔχθεται χ. ἀνδρί A.Ag. 417
(lyr.): pl., graces,κάλλεϊ καὶ χάρισι στίλβων Od.6.237
; ; gracefully,Th.
2.41: less freq. of things, χ. δ' ἀπελάμπετο πολλή, of ear-rings, Il.14.183; of works,ἔργοισι χάριν καὶ κῦδος ὀπάζει Od.15.320
; of words,οὔ οἱ χ. ἀμφιπεριστέφεται ἐπέεσσιν 8.175
; πλείστη δὲ χ. κατὰ μέτρον ἰούσης [γλώσσης] Hes.Op. 720;ταὶ Διωνύσου σὺν βοηλάτα χάριτες διθυράμβῳ Pi.O.13.19
;ἡ τῶν λόγων χ. D.4.38
, cf. D.H. Comp.23;μῦθοι πληθόμενοι χαρίτων AP9.186
(Antip.Thess.).2 glory,Φερενίκου χ. Pi.O.1.18
, cf. 8.57,80.II in subjective sense, grace or favour felt, whether on the part of the doer or the receiver (both senses appear in such phrases asὅτ'.. ἡ χάρις χάριν φέροι S.OC 779
; , cf. E.Hel. 1234, Arist.Rh. 1385a16):1 on the part of the doer, grace, kindness, goodwill, τινος for or towards one, Hes.Op. 190;τῶν Μεσσηνίων χάριτι πεισθείς Th.3.95
; οὐ χάριτι τῇ ἐμῇ not for any kind feeling towards me, Antipho 5.41: abs.,εἰ δέ τις μείζων χ. A. Supp. 960
;τῆς παλαιᾶς χ. ἐκβεβλημένη S.Aj. 808
; ἦ μεγάλα χ. δώρῳσύν ὀλίγῳ Theoc.28.24
;χ. εὑρεῖν ἐναντίον τοῦ θεοῦ LXX Ge.6.8
, al.;χάριν ἔχειν πρὸς τὸν δῆμον Plu.Dem.7
; partiality, favour,μήτε ἔλεον μήτε συγγνώμην μήτε χ. μηδεμίαν περὶ πλείονος ποιήσασθαι τῶν νόμων Lys.14.40
;οὐ συμφωνοῦσιν ὀργαὶ καὶ χάριτες μακαριότητι Epicur. Ep.
ip.28 U., cf. Pl.Lg. 740c.2 more freq. on the part of the receiver, sense of favour received, thankfulness, gratitude,χάριν καὶ κῦδος ἄροιο Il.4.95
;ἀρέομαι πὰρ Σαλαμῖνος Ἀθαναίων χ. Pi.P.1.76
; τινος for a thing, , cf. 22.319;ἀντὶ πόνων χ. Th.4.86
: less freq. c. inf., οὐκ ἄρα τις χάρις ἦεν μάρνασθαι one has, it seems, no thanks for fighting, Il.9.316, 17.147;οἵ οἱ ἀπεμνήσαντο χ. εὐεργεσιάων Hes.Th. 503
, cf. Th.1.137;χάριν φέρειν τινί Pi.O.10(11).17
;χ. τροφεῦσιν ἀμείβων A.Ag. 728
(lyr.);φιλότητος ἀμειβόμεναι χ. S.El. 134
(lyr.); χάριν εἰδέναι τινί to acknowledge a sense of favour, feel grateful, once in Hom.,ἐγὼ δέ κέ τοι ἰδέω χ. ἤματα πάντα Il.14.235
; freq. in Prose, Hdt.3.21, Lys.2.23, Isoc.4.175, etc.; τούτων for a thing, X.Cyr.1.6.11, etc.;τοῖς διαπεπραγμένοις Plu.Alex.62
;μοι χ. οἶδεν ἐπὶ τούτοις Luc.
Bis Acc.17;χ. προσειδέναι Pl.Ap. 20a
;ἀποδιδόναι Id.R. 338a
;τινὰ ἀποστερῆσαι χάριτος Id.Hp.Mi. 372c
; laterχ. γνῶναι Philostr.VA2.17
;πολλὴν γνοῦσα χ. X.Eph.3.5
;χ. ἐπίσταμαι πᾶσι Charito 3.4
, cf. 8.5, Poll.5.142, Jul.Or.8.246c; alsoτῶν παροιχομένων ἔχειν σφι μεγάλην χ. Hdt.7.120
, cf. 1.71, E.Heracl. 767 (lyr.), IT 847 (lyr.), Lys.16.1, Hyp.Ath.5: c. part.,χ. ἔχειν σωθέντες X.An.2.5.14
; also χάριτας ἔχων πατρός owing him a debt of gratitude, E.Or. 244: but ἀσπασμάτων χάριν τίν' ἕξει; what thanks will she have for.. ? Id.Hec. 830;χ. ἂν ἐν τούτῳ μείζω ἔτι ἔσχεν Th.8.87
; χ. ὀφείλειν to owe gratitude, be beholden,τοῖς θεοῖς S.Ant. 331
, cf. X.Cyr.3.2.30;προσοφείλειν D.3.31
;χ. οὐδεμία ἐφαίνετο πρὸς Ἀθηναίων Hdt.5.90
; χάριν ἀθάνατον καταθέσθαι to lay up a store of undying gratitude, Id.7.178, cf. 6.41;τῇ πόλει χ. καταθέσθαι Antipho 5.61
, cf. Th.1.33; χάριν λαβεῖν τινος receive thanks from one, S.OT 1004, etc.;ἀπολαβεῖν παρά τινων Lys.20.31
; τινος for a thing, X.Mem.2.2.5, Aeschin.2.4; ;κἀπ' ἐμοῦ κτήσει χ. Id.Tr. 471
;κομίσασθαι χ. Th.3.58
;χάριτος τυχεῖν Lycurg. 135
;ἀπέχειν χάριτας Call.Epigr.51.4
, etc.; τοῖς θεοῖς χάρις (sc. ἐστί) ὅτι .., thank the gods that.., X.An.3.3.14, Cyr.7.5.72;χ. τινί τινος Luc.Tim.36
;τινὶ ὑπέρ τινος Plu.2.1122a
.3 favour, influence, opp. force,χάριτι τὸ πλέον ἢ φόβῳ Th.1.9
; χ. καὶ δεήσει, opp. ἀπειλῇ, Plu.Sull.38.4 love-charm, philtre, Luc. Alex.5, Merc.Cond.40.III in concrete sense, a favour done or returned, boon, χάριν φέρειν τινί confer a favour on one, do a thing to oblige him, Il.5.211, 874, 9.613, Od.5.307, E.IT14, Or. 239, And.2.24 (so in [voice] Med., of the recipient, ib.9);ἄλλοις χ. φέροντες Th.3.54
; χάριν θέσθαι or τίθεσθαί τινι, Hdt.9.60, 107, A. Pr. 782, E.Hec. 1211, etc.;προσθέσθαι S.OC 767
;χ. ὑπουργῆσαί τινι A.Pr. 635
; ; , 896 (lyr.);δράσας Th.2.40
; ἀνύσαι prob. in S.Tr. 995 (anap.); ;χ. δοῦναί τινι A.Pr. 821
, S.OC 1489 (but χ. δοῦναι, = χαρίζεσθαι (1.2), indulge, humour, ὀργῇ ib. 855;γαστρί Cratin.317
); χ. χαρίζεσθαι, v. χαρίζομαι 1.1: χ. ἀνθυπουργεῖν return a favour, S.Fr. 339; , Ag. 821;χάριτας πατρῴας ἐκτίνων E.Or. 453
, cf. Pl. Mx. 242c, etc.;χ. ἀποδιδόναι τινί Lys.12.60
, 28.17;ἀντί τινος X.Ages.2.29
;ὑπέρ τινος Isoc.4.56
;τῶν ἔργων τὰς χάριτας ἀποδ. τινί Lys.31.24
;χάριτας ἀντιδιδόναι Th.3.63
; opp. χάριν ἀπαιτεῖν to ask the repayment of a boon, E.Hec. 276, cf. Lys.18.23, D.20.156;χάριτας ἀπ. Lycurg.139
;χάριν ἐξαιτεῖσθαι S.OC 586
; χ. ἀποστερεῖν withhold a return for what one has received, Pl.Grg. 520c; τὰς αὑτοῦ εἰς τοὺς φίλους χ. the favours one has done them, Id.Lg. 729d; χ. ἄχαρις α thankless favour, one which receives, or deserves, no thanks, A.Pr. 545 (lyr.);χ. ἀχάριτος Id.Ch.42
(lyr.), E.Ph. 1757 (lyr.).b grant made in legal form, POxy.273.14 (i A.D.), PGrenf.2.70.5 (iii A.D.), etc.; αἱ τῶν Σεβαστῶν χ. imperial grants, OGI669.44 (Egypt, i A.D.).2 esp. in erotic sense, of favours granted (v.χαρίζομαι 1.3
),ἀλόχου χάριν ἰδεῖν Il.11.243
, cf. A.Ag. 1206: more freq. in pl., X.Hier.1.34, 7.6, etc.; βίᾳ δ' ἔπραξας χάριτας ἢ πείσας κόρην; Trag.Adesp.402; in full,χάριτες ἀφροδισίων ἐρώτων Pi.Fr. 128
, cf. Pl.Phdr. 254a, al.IV gratification, delight, τινος in or from a thing,συμποσίου Pi. O.7.5
;νίκας Id.O.10(11).78
;ὕπνου χ. E.Or. 159
(lyr.); evenχ. γόων Id.Supp.79
(lyr.); also concrete, of things, a delight, Pi.I.2.19 (pl.);τὰν βοτρυώδη Διονύσου χ. οἴνας E.Ba. 535
(lyr.), cf. Ar.Nu. 311 (lyr.), Jul.Or.3.125b;ἔνοπτρα, παρθένων χάριτας E.Tr. 1108
(lyr.): abs.,Ἔρως.. εἰσάγων γλυκεῖαν χ. Id.Hipp. 527
(lyr.); opp. λύπη, S.El. 821, E.Hel. 655 (lyr.); opp. πόνος, S.OC 232 (lyr.);θανεῖν πολλὴ χάρις A.Ag. 550
, cf. 1304;βίου χ. μεθεῖσα E.Med. 227
;οὐδεμίαν ἔχω τῷ βίῳ χάριν Ar.Lys. 865
; τοῖς δὲ σιτίοις χ. οὐδεμίαν οἶδ' ἐσθίων ib. 869; less freq. in Prose,χ. καὶ ἡδονή Pl.Grg. 462c
, cf. D.20.26;τοσαύτην ἔχει χ. Isoc.9.10
.V δαιμόνων χάρις homage due to them, their worship, majesty, A.Ag. 182 (lyr.); ἀθίκτων χ. ib. 371 (lyr.); (lyr.).2 thank-offering, εὐκταία χ. τινός, opp. a common gift, A.Ag. 1387, cf. X.Hier.8.4;ἔπεμψε χαίτην κουρίμην χ. πατρός A.Ch. 180
, cf. 517;τιμὴ καὶ γέρα καὶ χ. Pl.Euthphr. 15a
, cf. La. 187a.VI Special usages:1 acc. sg. as Adv., χ. τινός in any one's favour, for his pleasure, for his sake,χ. Ἕκτορος Il.15.744
; ψεύδεσθαι γλώσσης χ. for one's tongue's pleasure, i.e. for talking's sake, Hes.Op. 709, cf. A.Ch. 266; rarely with Art.,τὴν Ἀθηναίων χάριν ἐστρατεύοντο Hdt.5.99
.b as Prep., sts. before its case (once in Pi., P.2.70;χάριν πλησμονῆς Pl.Phdr. 241c
;χ. φιλίας Epicur.Sent.Vat.28
; χ. τίνος; LXX 2 Ch.7.21, cf. POxy.743.29 (i B. C.), etc.), but mostly after, for the sake of, on behalf of, on account of, (lyr.); τοῦ χάριν; for what reason? Ar.Pl.53;συγχωρῶ τοῦ λόγου χ. Pl.R. 475a
; so ἐμὴν χάριν, χάριν σήν, for my, thy pleasure or sake, A.Pers. 1046 (lyr.), E.HF 1238, etc.;κείνου τε καὶ σὴν ἐξ ἴσου κοινὴν χ. S.Tr. 485
: less freq. with the Art.,τὴν σὴν δ' ἥκω χ. Id.Ph. 1413
(anap.);σοῦ τε τήν τ' ἐμὴν χ. E.Ph. 762
:—pleon.,τίνος χάριν ἕνεκα; Pl.Lg. 701d
; also χάριν τινός as far as regards.., as to..,ἔπους σμικροῦ χ. S.OC 443
; δακρύων χάριν if tears would serve, Id.Fr.557.6;χ. θανάτου πόλιν ἀτείχιστον οἰκοῦμεν Epicur.Sent.Vat.31
; also, about, ἔπεμφεν ἐπὶ τὴν πενθεράν σου χ. τοῦ κτήματος about the farm, PFay.126.5 (ii/iii A. D.).—Orig. an acc. in apposition with the sentence, as in Il.15.744, etc., being a favour, since it is (was) a favour, as is evident in ;τινὸς νίκας ἀκάρπωτον χ. S.Aj. 176
(lyr.).2 with Preps.:a εἰς χάριν to do a pleasure,οὐδὲν ἐς χ. πράσσων Id.OT 1353
(lyr.);ἐς χ. τίθεσθαί τι Plu.Mar.46
;μηδὲ κρίσιν εἰς χ. ἕλκε Ps.-Phoc.9
(but ἐς τὴν τῶν ξυμμάχων χ. in such a way as to earn thanks.. Th.3.37); alsoκατὰ χάριν Pl.Lg. 740c
; χάριτος ἕνεκα ib. 771d.b (anap.); ; , cf. X.Mem.4.4.4, HG6.3.7, Isoc.2.18, D.8.1 (but πρὸς χ. βορᾶς for the sake of it, S.Ant.30); πρὸς χ., opp. κλαίων, Id.OT 1152:—but πρὸς χ. εὐσεβίας, just like χάριν, Pi.O.8.8;τίνος νόμου ταῦτα πρὸς χ. λέγω; S.Ant. 908
;πρὸς ἰσχύος χ. E.Med. 538
; πρὸς χ. alone, as a favour, freely,πρὸς χ. τε κοὐ βίᾳ S.Fr.28
; but κορέσαι στόμα πρὸς χ. to their heart's content, Id.Ph. 1156 (lyr.).c ἐν χάριτι κρίνειν τινά to decide from partiality to one, Theoc.5.69; but also, for one's gratification, pleasure, ἐν χάριτι διδόναι or ποιεῖν τινί τι, X.Oec.8.10, Pl.Phd. 115b: gratefully,Id.
Lg. 796b.d διὰ χαρίτων εἶναι or γίγνεσθαί [τινι] to be pleasing to one, X.Hier.9.1,2.VII metaph. of the cypress, Gp.11.4.1; of some kind of myrtle, Sch.Il.17.51; of salt, ὅτι τὸ ἀναγκαῖον ἡδὺ ποιοῦσιν (sc. ἅλες) Plu.2.685a.B [full] Χάρις, ἡ, as a mythological pr. n. declined like χάρις, save that the acc. is generally Χάριτα (exc. AP5.148 (Mel.), Luc.DDeor. 15.1, Paus.9.35.4): poet. dat. pl.Χαρίτεσσι Il.17.51
, Pi.N.9.54; Χάρισσιν ib.5.54:—Charis, wife of Hephaestus, Il.18.382; mostly in pl. Χάριτες, αἱ, the Graces, 14.267, 275, Od.6.18, Pi.O.2.50, etc.; three in number, Hes.Th. 907, etc. (τέσσαρες αἱ X.
, as a compliment, Call.Epigr.52.1); attendants of Aphrodite, Il.5.338, Hes. Op.73, h.Ven.61, Paus.6.24.7; coupled with Μοῦσαι, Hes.Th.64; κόμαι Χαρίτεσσιν ὁμοῖαι, i.e. like that of the Graces, Il.17.51; worshipped at Orchomenus in Boeotia,Ἐτεόκλειοι Χάριτες θεαί Theoc. 16.104
, cf. Sch. ad loc., Str.9.2.40, Paus.9.35.3, 9.38.1: but at Lacedaemon and Athens only two were orig. worshipped, Id.3.18.6, 9.35.2;Χαρίτων ἱερὸν ἐμποδὼν ποιοῦνται Arist.EN 1133a3
;θύειν ταῖς X.
Plu.2.141f; in adjurations,πρὸς τῶν Χαρίτων Pl.Tht. 152c
;νὴ τὰς X.
Luc.Hist.Conscr.26;ὦ φίλαι X.
Plu.2.710d.— Rarely in sg., X.ζωθάλμιος Pi.O.7.11
;Χάριτος ἡδίστης θεῶν Antiph. 228.4
. -
16 χάρις
χάρις, ἡ, gen. χάριτος, acc. χάριν, bei sp. D. auch χάριτα, Mel. 85 u. Philp. Thess. 65. 73 (V, 149. IX, 254. 438), wie Her. 6, 41; vgl. χαίρω, eigtl. Alles, worüber man sich freu't, bes. – Anmuth, Liebreiz, Liebenswürdigkeit, liebliches, einnehmendes Wesen; zunächst – 1) von körperlicher Schönheit; Hom. ϑεσπεσίην δ' ἄρα τῷ γε χάριν κατέχευεν Ἀϑήνη, Od. 2, 12, u. sonst; κάλλεϊ καὶ χάρισι στίλβων Od. 6, 237; χάριν ἀμφιχέαι τινί Hes. O. 65; – auch von anmuthiger Redegabe, οὔ οἱ χάρις ἀμφιπεριστέφεται ἐπέεσσιν Od. 8, 175; und von schöner, kunstvoller Arbeit, χάρις δ' ἀπελάμπετο πολλή Il. 14, 183 Od. 18, 298; ἔργοισι χάριν καὶ κῦδος ὀπάζειν 15, 320; εὐμόρφων δὲ κολοσσῶν ἔχϑεται χάρις ἀνδρί Aesch. Ag. 406; einzeln auch bei Folgdn; μετὰ χαρίτων, mit Anmuth, Thuc. 2, 41. – Vgl. nom. pr. – 2) von der Gesinnung, Wohlwollen, Geneigtheit, Gunst, Huld; τινός, gegen Einen, Hes. O. 192; χάριν ἔχειν, in Gunst stehen, beliebt, angenehm sein; δι-πλῆν μὲν ἐξ ἐμοῦ κτήσει χάριν Soph. Phil. 1356; ἔγνωκα γὰρ τῆς παλαιᾶς χάριτος ἐκβεβλημένη Ai. 795; – bes. Erkenntlichkeit und Verpflichtung für genossenes Gutes, Dank; πᾶσι δέ κε Τρώεσσι χάριν καὶ κῦδος ἄροιο Il. 4, 95, Dank u. Ruhm von den Troern erndten; οὐδέ τίς ἐστι χάρις μετόπισϑ' εὐεργέων Od. 4, 695. 22, 319, Hes. Th. 503, Dank für Wohlthaten; seltner c. inf., οὐκ ἄρα τις χάρις ἦεν μάρνασϑαι δηΐοισιν ἐπ' ἀνδράσι Il. 9, 316. 17, 147, Dank dafür, daß Einer kämpft; ἄγει δὲ χάρις φίλων ποίνιμος ἀντὶ ἔργων ὀπιζομένα Pind. P. 2, 17; δοῦναι χάριν ἀντί τινος, seinen Dank wofür durch die That bezeigen, sich dankbar bezeigen, Il. 23, 650; u. so bei den Att. gew. χάριν ἀποδοῦναι, χάριτας ἀποδ., Is. 7, 10; ἀπονἔμειν, ἐκτίνειν, Aesch. Prom. 987 Ag. 795; ἄχαριν χάριν ἀντ' ἔργων μεγάλων ἀδίκως ἐπικρᾶναι Ag. 1524; ταῖς δ' ὑπουργῆσαι χάριν Prom. 638; ἡμῖν αὖ δὸς ἥντιν' αἰτούμεσϑα 823; χάριν ἀμεί. βειν τινός, Dank wofür abstatten, Ag. 711; χἠ χάρις προςκείσεται Soph. O. R. 232; χάριτας πα-τρῴας ἐκτίνων Eur. Or. 453; διπλῆ ἂν εἴη ἡ χάρις Plat. Prot. 310 a; χάριν διδόναι Legg. III, 702 a; ἀποδιδόναι Phaedr. 231 b, u. öfter, wie Xen. An. 1, 4,15 Cyr. 1, 2, 7 u. sonst. – Dagegen ἐγὼ δέ κέ τοι ἰδέω χάριν ἤματα πάντα, ich würde es dir Dank wissen immerdar, Il. 14, 235, wie χάριν ἀπομνήσασϑαί τινι Hes. Th. 503. In Prosa gew. χάριν εἰδέναι, γιγνώσκειν, ἐπίστασϑαί τινι, Einem Dank wissen, Plat. Prot. 310 a Apol. 20 a Xen. Cyr. 1, 3,14 u. öfter; χάριν προςείσομαι Ar. Vesp. 1420, wie Plat. Apol. 20 a; χάριν φέρειν τινί, Dank gegen Einen im Herzen tragen, Pind. OI. 11, 17; Eur. Or. 239 Med. 508; ἔχειν Plat. Prot. 328 d Gorg. 479 c; χάριν ὁμολογεῖν, seinen Dank bekennen, Dank sagen, χάριν ὀφεῖλαι, Dank schuldig sein, τοῖς ϑεοῖς Soph. Aut. 331; Plat. u. A.; χάριν καταϑέσϑαι τινί, sich bei Einem Dank verdienen, Her. 6, 41; vgl. Xen. Cyr. 8, 3,26; χάριν νικῶντι καταϑέμεν Pind. N. 7, 75; einfach ϑέσϑαι χάριν τινί Aesch. Prom. 784, wie Eur. Hec. 1211 Bacch. 770 El. 61; ἀνύσαι Soph. Trach. 991; παρέχειν O. C. 1494; χάριν ἀπαιτεῖν Eur. Hec. 276; χάριν λαμβάνειν, Dank empfangen, erndten, χάριν ἀπέχειν, auch κομίσασϑαι, seinen Dank weg haben, Dank geerndtet haben, Thuc. 3, 58; χάριτας ἀπολήψονται παρὰ τῶν δημοτῶν ἀξίας Inscr. 100; – χάρις τοῖς ϑεοῖς, ὅτι Xen. An. 3, 3,14. – 3) die Handlung der Gunst oder des Wohlwollens, Gunstbezeugung, Gefälligkeit, Wohlthat, übh. was Einem angenehm, erwünscht ist; χάριν φέρειν τινί, wie ἦρα u. ἐπίηρα φέρειν τινί, Einem etwas Angenehmes erzeigen, Il. 5, 211. 874. 9, 613. 21, 458; Ἀϑηναίων χάρις Pind. P. 1, 76; χάριν Διός, durch Zeus' Gnade und Gunst, 3, 95; προπράσσων χάριτος ὀργὰς λυπράς Aesch. Ch. 822; χάρις τιμήσεται Διὸς τόδ' ἐκπράξασα Ag. 567; u. so oft bei Her.; – χάριν δοῦναι, νέμειν, δρᾶσαι, eine Gnade, Gunst, Wohlthat erweisen, Soph. Ai. 1333 Ar. Av. 384 Thuc. 2, 40, Plut. Thes. 34; προςϑέσϑαι χάριν Soph. O. C 771; χάριν τίϑεσϑαί τινι = χαρίζεσϑαι, Lycurg. 148; τῶν Μεσσηνίων χάριτι πεισϑείς, aus Gefälligkeit gegen die Messenier, Thuc. 3, 95, wie χάριτι πείϑοντες ἢ μισϑῷ τοὺς κυρίους Plut. Lyc. 15; μὴ ἡμῶν τήν γε πρώτην αἰτησάντων χάριν ἀπαρνηϑεὶς γένῃ Plat. Soph. 217 c; ἐν χάριτι καὶ δωρεᾷ λαμβάνειν Pol. 1, 31, 6. – Bes. auch der Liebesgenuß, χάριν μνηστῆς ἰδεῖν, die Liebesgunst der Vermählten erfahren, kennen lernen, Il. 11, 243; u. so auch bei den Att., bes. im plur., z. B. Xen. Hier. 1, 34. 7, 6; χάριτας πράττειν, des Liebesgenusses pflegen, διὰ χαρίτων τῇ ὥρᾳ χρῆσϑαι, durch Liebesfreuden der Jugend genießen, Xen. Lac. 2, 12; auch χάριτες ἀφροδισίων ἐρώτων, Pind.; vgl. Plut. amat. p. 751, der aus Pind. P. 2, 43 anführt Κένταυρον ἄνευ χαρίτων ἐκ τῆς Ἥρας γενέσϑαι; so Plat. Phaedr. 254 a Legg. VIII, 840 d, χάριν ἔχειν τινί, sich Einem zum Liebesgenuß hingeben. – Uebh. 4) Genuß, Freude, Vergnügen, Wonne; so Pind. oft von der Siegesfreude; daher als Gegensatz von λύπη, Soph. El. 811; Eur. Hel. 661; οὐδεμίαν τῷ βίῳ χάριν ἔχω, ich habe keine Freude am Leben, Ar. Lys. 865; οὐδεμίαν σιτίοις χάριν οἶδ' ἐσϑίων Vesp. 869; u. in Prosa, χάριτός τινος καὶ ἡδονῆς ἀπεργασίας Plat. Gorg. 462 c, διὰ χάριτος καὶ παντάπασι δι' ἡδονῆς Soph. 222 e. – Verehrung, Huldigung, δαιμόνων δέ που χάρις, βιαίως σέλμα σεμνὸν ἡμένων Aesch. Ag. 175, vgl. 362. 761 Spt. 685; τιμή τε καὶ γέρα καὶ χάρις Plat. Euthyphr. 15 a. – 5) Absolut wird der acc. χάριν gebraucht, τινός, zu Jemandes Gunsten oder Vortheil, Einem zu Gefallen, χάριν Ἕκτορος, zu Hektors Gunsten, Il. 15, 744; ψεύδεσϑαι γλώσσης χάριν, lügen zu Gunsten der Zunge, ihr freien Spielraum gebend, Hes. O. 711; auch mit dem Artikel, τὴν Ἀϑηναίων χάριν, zu Gunsten der Athener, Her. 5, 99. – Bei den Att. nimmt es dann den Charakter einer Präposition mit dem gen. in der Bdtg um – willen, wegen, = ἕνεκα an u. steht dem gen. gewöhnlich nach, τοῦ χάριν, weswegen? Ar. Plut. 53; χάριν πλησμονῆς Plat. Phaedr. 241 c; οὗ χάριν εἴρηται Theaet. 208 d; συγχωρῶ τοῦ λόγου χάριν Rep. III, 475 a; Xen. u. Folgde; χάριν τῶν συγγεγραφότων Pol. 1, 64, 3; ἐμὴν χάριν, σὴν χάριν, wie mea, tua gratia, mir, dir zu Gefallen, meinetwegen, deinetwegen, Aesch. Pers. 1083; τὰν ἐμὰν χάριν Eum. 899; τὴν σὴν χάριν Soph. Ai. 1399, vgl. Ai. 176 Trach. 485; συγχωρητέον χάριν σήν Plat. Phaedr. 234 e; Soph. 242 b. – Pleonastisch steht τίνος χάριν ἕνεκα Legg. III, 701 d; vgl. Herm. de pleon. p. 202; Jac. Ach. Tat. p. 832. – Ἐν χάριτι, τινός u. τινί, zu Gunsten Jemandes, ἐν χάριτι κρίνειν τινά, aus Gunst, Vorliebe für Einen entscheiden, aus Parteilichkeit ihm den Sieg zuerkennen, Theocr. 5, 69; auch ποιῆσαί τινί τι ἐν χάριτι, Einem Etwas zu Gefallen od. zu Dank thun, ὅ τι ἄν σοι ποιοῦντες ἡμεῖς ἐν χάριτι μάλιστα ποιοῖμεν Plat. Phaedr. 115 b; – πρὸς χάριν, τινός, Jem. zu Gunst, zu Liebe, Pind. Ol. 8, 8, Soph. O. C. 1773; πρὸς χάριν διαλέγεσϑαι, oder ὁμιλεῖν τινι, Einem zu Gefallen, nach dem Munde reden, ihm Schmeicheleien sagen, ἢν τοῖσι πολλοῖς πρὸς χάριν λέγητέ τι Eur. Hec. 257; πρὸς χάριν λέγων Plat. Gorg. 521 d; πρὸς χάριν τινὸς πολιτεύεσϑαι Plut.; πρὸς χάριν ἀκούειν, Schmeicheleien hören, Pol. 2, 5; so οὐδὲν εἰς χάριν πράσσων Soph. O. R. 1353; ἐς σὴν χάριν Longin. subl. 1; – πρὸς χάριν μὲν οὐκ ἐρεῖς, κλάων δ' ἐρεῖς, mit Gutem, Soph. O. R. 1152, vgl. frg. 26; auch χάριτος ἕνεκα, Xen. Cyr. 4, 2,11; – auch πρὸς χάριν τινός = um Genuß od. Vergnügen wovon zu haben, πρὸς χάριν βορᾶς, πρὸς χάριν σαρκός, Soph. Ant. 30 Phil. 1141; u. fast ganz wie das einfache χάριν, um einer Sache willen, μὴ πρὸς ἰσχύος χάριν Eur. Med. 538; πρὸς χάριν ἢ ἀπέχϑειαν Luc. hist. conscr. 47; – διὰ χαρίτων εἶναι, γίγνεσϑαί τινι, mit Einem in wechselseitigem freundschaftlichem Verhältnisse stehen, wohlwollend od. liebreich gegen einander gesinnt sein, Xen. Hier. 9, 1. 2, der πρὸς ἔχϑραν ἄγειν u. δι' ἀπεχϑείας γίγνεσϑαι entggstzt; – μετὰ χάριτος, mit Gunst, καὶ ἐϑελοντὶ παραδόντες τὴν πόλιν Pol. 2, 22, 5 u. öfter. – Vgl. übrigens nom. pr. – [Hom. braucht im accus. χάριν die letzte Sylbe in der Vershebung zuweilen lang, wie Il. 5, 874. 11, 293.]
-
17 χάρις
χάρις, ἡ, eigtl. alles, worüber man sich freut, bes. Anmut, Liebreiz, Liebenswürdigkeit, liebliches, einnehmendes Wesen; zunächst (1) von körperlicher Schönheit; auch von anmutiger Redegabe und von schöner, kunstvoller Arbeit; μετὰ χαρίτων, mit Anmut; (2) von der Gesinnung: Wohlwollen, Geneigtheit, Gunst, Huld; τινός, gegen einen; χάριν ἔχειν, in Gunst stehen, beliebt, angenehm sein; bes. Erkenntlichkeit und Verpflichtung für genossenes Gutes, Dank; πᾶσι δέ κε Τρώεσσι χάριν καὶ κῦδος ἄροιο, Dank u. Ruhm von den Troern ernten; οὐδέ τίς ἐστι χάρις μετόπισϑ' εὐεργέων, Dank für Wohltaten; οὐκ ἄρα τις χάρις ἦεν μάρνασϑαι δηΐοισιν ἐπ' ἀνδράσι, Dank dafür, daß einer kämpft; δοῦναι χάριν ἀντί τινος, seinen Dank wofür durch die Tat bezeigen, sich dankbar bezeigen; χάριν ἀμεί. βειν τινός, Dank wofür abstatten. Dagegen ἐγὼ δέ κέ τοι ἰδέω χάριν ἤματα πάντα, ich würde es dir Dank wissen immerdar; χάριν εἰδέναι, γιγνώσκειν, ἐπίστασϑαί τινι, einem Dank wissen; χάριν φέρειν τινί, Dank gegen einen im Herzen tragen; χάριν ὁμολογεῖν, seinen Dank bekennen, Dank sagen; χάριν ὀφεῖλαι, Dank schuldig sein; χάριν καταϑέσϑαι τινί, sich bei einem Dank verdienen; χάριν λαμβάνειν, Dank empfangen, ernten; κομίσασϑαι, seinen Dank weg haben, Dank geerntet haben; (3) die Handlung der Gunst oder des Wohlwollens, Gunstbezeugung, Gefälligkeit, Wohltat, übh. was einem angenehm, erwünscht ist; χάριν φέρειν τινί, wie ἦρα u. ἐπίηρα φέρειν τινί, einem etwas Angenehmes erzeigen; χάριν Διός, durch Zeus' Gnade und Gunst; χάριν δοῦναι, νέμειν, δρᾶσαι, eine Gnade, Gunst, Wohltat erweisen; τῶν Μεσσηνίων χάριτι πεισϑείς, aus Gefälligkeit gegen die Messenier. Bes. auch der Liebesgenuß; χάριν μνηστῆς ἰδεῖν, die Liebesgunst der Vermählten erfahren, kennen lernen; χάριτας πράττειν, des Liebesgenusses pflegen; διὰ χαρίτων τῇ ὥρᾳ χρῆσϑαι, durch Liebesfreuden der Jugend genießen; χάριν ἔχειν τινί, sich einem zum Liebesgenuß hingeben. Übh. (4) Genuß, Freude, Vergnügen, Wonne; oft von der Siegesfreude; οὐδεμίαν τῷ βίῳ χάριν ἔχω, ich habe keine Freude am Leben. Verehrung, Huldigung; (5) Absolut wird der acc. χάριν gebraucht, τινός, zu jemandes Gunsten oder Vorteil, einem zu Gefallen; χάριν Ἕκτορος, zu Hektors Gunsten; ψεύδεσϑαι γλώσσης χάριν, lügen zu Gunsten der Zunge, ihr freien Spielraum gebend; auch mit dem Artikel, τὴν Ἀϑηναίων χάριν, zu Gunsten der Athener. Charakter einer Präposition mit dem gen.: um willen, wegen; τοῦ χάριν, weswegen?; ἐμὴν χάριν, σὴν χάριν, wie mea, tua gratia, mir, dir zu Gefallen, meinetwegen, deinetwegen. Ἐν χάριτι, τινός u. τινί, zu Gunsten jemandes; ἐν χάριτι κρίνειν τινά, aus Gunst, Vorliebe für einen entscheiden, aus Parteilichkeit ihm den Sieg zuerkennen; ποιῆσαί τινί τι ἐν χάριτι, einem etwas zu Gefallen od. zu Dank tun; πρὸς χάριν, τινός, jem. zu Gunst, zu Liebe; πρὸς χάριν διαλέγεσϑαι, oder ὁμιλεῖν τινι, einem zu Gefallen, nach dem Munde reden, ihm Schmeicheleien sagen; πρὸς χάριν ἀκούειν, Schmeicheleien hören; πρὸς χάριν τινός = um Genuß od. Vergnügen wovon zu haben; χάριν, um einer Sache willen; διὰ χαρίτων εἶναι, γίγνεσϑαί τινι, mit einem in wechselseitigem freundschaftlichem Verhältnisse stehen, wohlwollend od. liebreich gegen einander gesinnt sein; μετὰ χάριτος, mit Gunst -
18 διαλλάσσω
Aδιήλλαχα Dionys.Com.
(v. infr.), A.D.Synt.70.11.I [voice] Med., interchange,τὰς τάξεις Hdt.9.47
, cf. Pi.O.11(10).21: abs., make an exchange, X.Cyr.8.3.32, Test.Epict.2.14.II exchange, i.e.,1 give in exchange,τί τινι E.Alc.14
;τί τινι ἀντὶ ἀργυρίου Pl. R. 371d
; τινὰ ὑπέρ τινος one for another, D.H.10.24;τὴν σκευὴν πρὸς τὸν δεσπότην D.C.47.10
; or,2 take in exchange, δ. ἀετοῦ βίον take an eagle's life for one's own, Pl.R. 620b;ἐσθῆτα τῇ συμφορᾷ πρέπουσαν Plu.Cic.19
; δ. Μακεδονίαν change one land for another, i.e. pass through a land, X.HG4.3.3 (also abs.,ἐξ ἄλλης εἰς ἄλλην πόλιν δ. Pl. Sph. 223d
):—[voice] Med.,τι ἀντί τινος D.H.2.3
.3 simply, change, alter,κελεύθους Emp.35.15
;τοὺς ναυάρχους X.HG1.6.4
;τοὺς λόγους Arist. Rh.Al. 1434a38
.4 abs., change, alter, Emp.17.12;δ. ἀπ' ἀλλήλων
to be discordant,Hp.
Vict.1.6; διαλλάττοντας different, opp. ὁμοίους, Phld.Sign.3, al.b depart this life, die, Lycurg.Fr.33, Corn.ND 35.III esp. change enmity for friendship, reconcile one to another,τινά τινι Th.2.95
, 6.47, etc.;πόλεις πρὸς ἀλλήλας Isoc.5.111
: most freq.c. acc. pl. only, E.Ph. 436, Antipho6.39, Test. ap. D.59.47, D.24.91: rarely c. acc. sg., make it up with one,διαλλάξεις με φιλάσας Theoc.23.42
:—[voice] Pass. with [tense] fut.διαλλαχθήσομαι Ar.V. 1395
, etc.;διαλλαγήσομαι Pl.R. 471a
: [tense] pf.διήλλαγμαι A.Th. 885
(lyr.): [tense] aor. , - ηλλάγην ib. 1161:—to be reconciled, to be made friends, A.l.c., Pl. Prt. 346b, etc.;τοῖς ἀποστᾶσι Isoc.9.63
;πρός τινα περί τινος Id.3.33
;τῆς πρόσθεν ἔχθρας ἐς φίλους E.Med. 896
, cf. And.2.26.IV intr., c. dat. pers. et acc. rei, differ from one in a thing,εἶδος δ. οὐδὲν τοῖσι ἑτέροισι Hdt.7.70
;δ. ταῖς ἡλικίαις Arist.EN 1161a5
;κλήσει, οὐ φύσει D.H.1.29
;πρός τινα Aristid.Or.36(48).16
: also c. gen. pers.,δ. τινός τινι Plb.2.37.11
;ἔν τινι Luc.Pisc.23
: abs.,πολὺ διήλλαχεν Dionys.Com.2.10
;τὸ διαλλάσσον τῆς γνώμης Th.3.10
: [tense] pf. part. διηλλαχώς differing, τῇ ἐγκλίσει A.D.l.c.V [voice] Pass., to be different,τοῖς εἴδεσι διηλλαγμένα Th.3.82
;πρὸς τὸν καιρόν Luc.Salt.19
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > διαλλάσσω
-
19 προτιθημι
(fut. προθήσω, стяж. aor. 1 προὔθηκα; aor. pass. προὐτέθην, praes. и impf. pass. в атт. обычно берутся от πρόκειμαι) тж. med.1) ставить перед, класть впереди, подносить(τραπέζας Hom.; δαῖτά τινι Her.)
προθέσθαι τι Plut. — поставить что-л. перед собою;προτιθέναι τοῦ λόγου προοίμιον Plat. — предпосылать речи введение;πέπλον ὀμμάτων προθέσθαι Eur. — закрыть глаза плащом;προθέσθαι τινὰ ἐν οἴκτῳ Aesch. — сжалиться над кем-л.;βραδύπουν ἤλυσιν ἄρθρων π. Eur. — медленно переставлять ноги;προτιθέμενα καὴ ἐπιλεγόμενα Arst. — начало и заключение2) ставить выше, предпочитать(τί τινος Her., Eur. и τι ἀντί τινος Eur.)
πάρος τινός προθέσθαι τι Soph. — предпочесть что-л. чему-л.3) бросать (на съедение), кидать(τινὰ κυσίν Hom.; τινὰ θηρσὴν ἁρπαγέν προθεῖναι Eur.)
ὅ θανάτῳ προτεθείς Eur. — брошенный, т.е. обреченный на смерть4) бросать, покидатьπροθεῖναί τινα ἔρημον Soph. — бросить кого-л. на произвол судьбы;
προθεῖναι τὸ παιδίον Her. — подкинуть ребенка5) заранее устанавливать, определять(τὸν νόμον τινί Eur.)
οὖρον τῆς ζόης ἀνθρώπῳ π. Her. — определять границу человеческой жизни;ἀεὴ πλείων τοῦ προτεθέντος χρόνος Arst. — время, большее любого (наперед) заданного, т.е. бесконечное6) устраивать, учреждать(τοὺς ἀγῶνας λόγων Thuc.)
πένθος μέγα προθέσθαι Her. — учредить большой траур7) назначать(στέφανον τῶν ἀγώνων τινί Thuc.; med. τινα ἱλαστήριον NT.)
προθεῖναί τινι κρίσιν Lys. — назначить кому-л. судебное разбирательство, т.е. вызвать кого-л. в суд;π. θάνατον ζημίαν Thuc. — назначать смертную казнь;προθέσθαι τέν λέσχην Soph. — созвать собрание8) задавать, предлагать(ἄπορον αἵρεσιν Plat.; τὸ προτεθὲν πρόβλημα Arst.)
προτίθεσθαι αἵρεσιν Plat. — ставить перед собой альтернативу;προθεῖναί τινι βαστάζειν τι Soph. — предложить кому-л. взять что-л. на себя;ὅπερ προὐθέμεθα σκέψασθαι Plat. — рассмотрением чего мы задались;προθεῖναί τι τοῖς ὤμοις τινός Soph. — возложить что-л. на чьи-л. плечи, т.е. предписать кому-л. что-л.9) тж. med. выставлять(νεκρόν Her.; med. ὀστᾶ τῶν ἀπογενομένων Thuc.)
π. τι ὤνιον Luc. — выставлять что-л. на продажу;π. αἰτίαν Soph. — выставлять причину;προτίθεσθαί τι Polyb. — ссылаться на что-л. (как на основание)10) med. показывать(ποτήρια χρύσεα Her.)
ἀνδραγαθίαν τινὴ π. Thuc. — рассказывать о чьей-л. храбрости11) представлять, докладывать, излагать(πρῆγμα Her.; λόγον περί τινος Xen.)
π. τέν διαγνώμην περί τινος Thuc. — вносить на обсуждение вопрос о чем-л.;προθεῖναι λέγειν περί τινος Thuc. — представить что-л. на обсуждение;τὰ προτιθέμενα κατὰ τὰς ἐγγραφάς Arst. — зарегистрированные судебные решения12) предоставлять, разрешать(οὐ προὐτέθη σφίσι λόγος Xen.)
προθέσθαι τινὴ ἔχθραν Thuc. — объявить кому-л. о своей вражде13) med. ставить себе целью, намереваться -
20 ἀποδίδωμι
ἀποδίδωμι ptc. ἀποδιδοῦν (for-δόν) Rv 22:2 (B-D-F §94, 1; Rob. 312); impf. ἀπεδίδουν Ac 4:33, H 67:5; fut. ἀποδώσω; 1 aor. ἀπέδωκα; 2 aor. subj. 2 sg. ἀποδῷς, 3 sg. ἀποδῷ, ἀποδοῖ Hv 1, 3, 4, impv. ἀπόδος, ἀπόδοτε; 2 aor. mid. ἀπεδόμην, 3 sg. ἀπέδετο Hb 12:16 (-δοτο v.l.). Pass.: fut. ἀποδοθήσομαι; 1 aor. ἀπεδόθην, inf. ἀποδοθῆναι (the ms. tradition varies in the aor. subj. act., s. B-D-F §95, 2); pf. ptc. ἀποδεδομένος Num 8:16 (s. δίδωμι; Hom.+) gener. ‘give out’ something.① to give out, give, give up, yield, τὸ σῶμα Mt 27:58 (for the syntax cp. Diod S 14, 84, 2 τοὺς νεκροὺς ἀπέδωκαν). Of divine generosity τινί τι 1 Cl 23:1 (τὰς χάριτας). Of plants καρπόν yield fruit (POxy 53, 11 καρποὺς ἀ.; Lev 26:4) Rv 22:2; Hs 2:8; fig., Hb 12:11. στέφανον ἀ. award a crown 2 Ti 4:8.② to meet a contractual or other obligation, pay, pay out, fulfillⓐ of wages or produce τὸν μισθόν (X., An. 1, 2, 12; Dio Chrys. 13 [7], 12; SIG 127, 27; Sb 3924, 20 [19 A.D.]; Tob 2:12; Jer 22:13; Philo, Virt. 88) pay out wages Mt 20:8; 2 Cl 20:4; B 11:8. τὴν ἀντιμισθίαν τινὶ ἀ. 2 Cl 11:6; 15:2. Of proceeds, give Mt 21:41. μαρτύριον ἀ. (4 Macc 6:32) give testimony Ac 4:33.ⓑ of taxes, pay (Philo, Op. M. 85) Mt 22:21; Mk 12:17; Lk 20:25 (cp. Sextus 20).ⓒ of fulfilling various responsibilities ἀ. τῷ ὑψίστῳ τὰς εὐχάς pay vows to the Highest 1 Cl 52:3 (Ps 49:14; cp. Dt 23:22; Jos., Ant. 11, 9 τ. εὐχὰς ἀπεδίδοσαν τ. θεῷ; X., Mem. 2, 2, 10 τ. θεοῖς εὐχὰς ἀ.; Diod S 4, 48, 7; 4, 49, 2; 8 τὰς εὐχὰς ἀποδοῦναι τοῖς θεοῖς; 14, 13, 5 Ἄμμωνι; PGiss 27, 9f [II A.D.] ἵνα τ. θεοῖς τ. ὀφειλομένας σπονδὰς ἀποδῶ). τὴν ὀφειλήν τινι ἀ. fulfill one’s duty to someone 1 Cor 7:3; pl. Ro 13:7. τὴν ἐπαγγελίαν keep the promise=give that which we promised GJs 7:1; sim. of God B 5:7; Hv 1, 3, 4. τοὺς ὅρκους ἀ. keep oaths Mt 5:33 (cp. POxy 1026, 6). λόγον ἀ. give account (s. λόγος 2a) Mt 12:36; Lk 16:2; Ac 19:40; Ro 14:12 v.l.; Hb 13:17; 1 Pt 4:5; Hv 3, 9, 10; m 2:5.③ to restore to an original possessor, give back, returnⓐ of things τὶ (Philo, Spec. Leg. 4, 67; Jos., Vi. 335; Just., D. 105, 5 τὸ πνεῦμα) Hm 3:2; Hs 8, 6, 3. τινί τι (X., Hell. 2, 2, 9 et al.) Lk 9:42; Hs 2:7. τινί v 2, 1, 3. τῷ ὑπηρέτῃ Lk 4:20. Pay back a debt Mt 5:26; 18:25ff, 34; Lk 7:42; 12:59; D 1:5; repay an advance Lk 10:35; give back taxes unjustly collected 19:8 (cp. Num 5:7f). Mid. τὰς ῥάβδους Hs 8, 1, 5.ⓑ of persons τὴν παρθένον GJs 16:1; Salome prays ἀπόδος με τοῖς πένησιν return me to the poor 20:2 (not pap). ἵνα αὐτὸν ἐγείρας ἀποδῷ σοι so that (Peter) might raise him (your son) and return him to you AcPt Ox 849.④ to recompense, whether in a good or bad sense, render, reward, recompense, cp. ἀνταποδίδωμι, of God Mt 6:4, 6, 18. ἑκάστῳ κατὰ τὰ ἔργα αὐτοῦ Ro 2:6 (Ps 61:13; Pr 24:12; PsSol 2:16); cp. 2 Ti 4:14; Rv 22:12; 1 Cl 34:3. ἑκάστῳ κατὰ τ. πρᾶξιν αὐτοῦ Mt 16:27 (Sir 35:22). τινί τι 1 Cl 18:12 (Ps 50:14; Just. D. 121, 3). κακὸν ἀντὶ κακοῦ (cp. Pr 17:13; ApcSed 7:7) evil with evil Ro 12:17 (cp. 1QS 10:17); 1 Th 5:15; 1 Pt 3:9; Pol 2:2. ἀμοιβὰς ἀ. (Dionys. Hal. 6, 73; POxy 705, 61 ἀποδιδοὺς ἀμοιβήν; Ps 27:4 Aq.; Just. A I, 43, 2) make a return 1 Ti 5:4. Abs. ἀπόδοτε αὐτῇ ὡς καὶ αὐτὴ ἀπέδωκεν render to her as she herself has rendered to others Rv 18:6 (cp. Ps 136:8).—IBroer, Das Ius Talionis im NT: NTS 40, ’94, 1–21.⑤ mid. to make an exchangeⓐ sell, trade (Hdt. 1, 70 et al.; ins, pap) τὸν Ἰωσήφ Ac 7:9 (Gen 37:28; 45:4; Philo, De Jos. 15; 238). τί τινος someth. for someth. (Pla., Phd. 98b; X., Hell. 2, 3, 48) τοσούτου τὸ χωρίον sell the piece of ground for so much Ac 5:8 (ἀ. τὸ χ. as Jos., Ant. 3, 283). τὶ ἀντί τινος (as TestIss 2:2) trade Hb 12:16.ⓑ τὸν ἴδιον υἱὸν λύτρον (God’s) own son as a ransom Dg 9:2.—EDNT. M-M. TW.
См. также в других словарях:
τίς — τί, ΝΜΑ, και ηλειακός και λακων. τ. τίρ Α (ερωτ. αντων.) 1. (σε ευθεία ερώτ.) ποιος (α. «τίνος είναι το παιδί;» β. «ὦ ξεῑνοι, τίνες ἐστέ;», Ομ. Οδ.) 2. (το ουδ.) τί (ως έκφραση θαυμασμού ή περιφρόνησης) πόσο (α. «τί ωραίο σπίτι!» β. «τί κακός που … Dictionary of Greek
τις — τι, ΝΜΑ, και κυπρ. τ. και αρκαδ. τ. σις, και θεσσ. τ. αρσ. και θηλ. κις, ουδ. κι, Α (αόρ. εγκλιτ. αντων.) (στη νεοελλ. μόνο ως λόγιος τ.) 1. κάποιος, ένας («καί τις θεὸς ἡγεμόνευεν», Ομ. Οδ.) 2. κάποιος από πολλούς 3. (με περιοριστική ή… … Dictionary of Greek
φέρω — ΝΜΑ, και φέρνω Ν, και δωρ. τ. φάρω Α 1. κρατώ ή σηκώνω κάτι πάνω μου, βαστάζω (α. «φέρει έναν βαρύ σάκο στους ώμους του» β. «φέρων άξονας» γ. «χερσὶν εὐθὺς διψίαν φέρει κόνιν», Σοφ. δ. «μέγα ἔργον, ὅ οὐ δύο γ ἄνδρε φέροιεν», Ομ. Ιλ.) 2. έχω (α.… … Dictionary of Greek
δίκη — Με τον όρο δ. υποδηλώνεται το σύνολο των πράξεων οι οποίες αποτελούν την ιδιαίτερη εκείνη νομική σχέση που ονομάζεται δικονομική σχέση και αναπτύσσεται μεταξύ των ενδιαφερομένων μερών και των δικαστικών οργάνων του κράτους προς τον σκοπό της… … Dictionary of Greek
είμαι — (AM εἰμί Α και αιολ. τ. ἐμμί Μ και εἶμαι) 1. υπάρχω, ζω («...ήταν ένας γέρος και μια γριά», «οὐκ ἐσθ οὗτος ἀνήρ οὐδ ἔσσεται» δεν υπάρχει ούτε πρόκειται να υπάρξει) 2. (για πράγματα) υπάρχω, βρίσκομαι) («δεν είναι στάρι φέτος», «ὁ παράδεισος αὐτὸς … Dictionary of Greek