(τινα+ἀπό+τινος

(ὄ. θέσθαι или θεῖναί τινι Hom.)

(ὄ. καὴ κλέος Anth.)

(τὰ ὀνόματα μᾶλλον ἢ τὰ πράγματα Dem.)

μετ΄ ὀνομάτων καλῶν Thuc. — под благовидными предлогами

(ὄ. ἐν τῇ ναυτικῇ Xen.)

ὦ φίλτατον ὄ. Πολινείκους! Eur. — о милый Полиник!

(ῥήματα καὴ ὀνόματα Plat.)

(τινα Her., Thuc.)

(τινά τινος Her. и ἀπό τινος Plut.)

(τι καί τι ὁμοῦ Her.; ὅπλα ἐν τῷ ναῷ Xen.; σῖτον ἐν ἅλῳ Plut.)

(λίθους Thuc.; συλλαβάς Plat.)

(τι ἀπό τινος Her. и ἔκ τινος Plat.)

(μύθους Plat.; τὰ Ἑλληνικά Thuc.)

(ψευδεῖς αἰτίας Dem.)

(ἀπάτην Plut.)

(τινί τι Polyb.)

(συμμάχους τινί Diod.)

(συνέθεσαν ἐν κακοῖς μεγάλοις εἶναι τοὺς Ῥωμαίους Polyb.)

(ἐρέω, σὺ δὲ σύνθεο Hom.)

(τὰ τῆς πόλεως Xen.)

(ὅ συντεθεὴς χρόνος Plat.)

(πρός τινα Plut.)

(ποιεῖν τι Pind., Xen., Plut.)

(οἱ βλέποντες τοῖς τυφλοῖς ἡγούμεθα Arph.; β. ἠρέμα καὴ οὐκ ὀξύ Arst.)

(ὅ μάντις βλέπων Soph.)

τὰ ἀληθῆ καὴ βλέποντα Aesch. — очевидные истины;

(εἴς τινα и εἴς τι Aesch., Arst., Dem., ἐπί τινι Soph. и ἐπί τι Thuc., Arst. или πρός τι Arst.)

(εἴς τινα и εἴς τι Soph.; εἰς πλοῦτον καὴ ἀρετήν Arst.; ποιεῖν τι Arph.; πρὸς τὸ διαπράξασθαι μόνον Plat.)

(σεμνὸν καὴ πεφροντικός Eur.; δριμύ Plat.)

(φιλοφρόνως πρός τινα Xen.)

(πρὸς μεσημβρίαν Xen.; κάτω Arst.; τὰ ὅπλα πρὸς τοὺς βαρβάρους βλέποντα Plut.)

(τινά NT.)

(ἀπό τινος, тж. ἵνα … и μή … NT.)

(τι Aesch., Her., Eur., Plut., Luc.)

(τι ἀπό τινος Aesch. и τί τινος или τι παρά τινος Soph.)

(ἐκμαθεῖν τὸ φρόνημά τινος Her.; ἐκ δέλτων ἐκμεμαθηκέναι τι Plat.)

(ποιητὰς ὅλους Plat.; λόγους ῥητορικούς Arst.)

(τέν ἔχθραν τέν ὑπάρχουσαν πρός τινα Isocr.)

(τι Hom., Xen., εἴς или ἔς τι Hom., Plat., Plut., Arst., и ἐπί τι Xen., Arst., Dem.)

ἢν ἐπ΄ ἑκκαίδεκα πήχεας ἀναβῇ ὅ ποταμός Her. — если уровень реки поднимается на 16 пехиев;

καθεῦδ΄ ἀναβάς Hom. — улегшись, он уснул

ἀναβάντες ἐπέπλεον Hom. или ἔπλεον Xen. — погрузившись на судно ( или суда), они поплыли;

ἀ. εἰς τὸ πλῆθος Plat. — говорить публично

(ἐπὴ или εἰς τὸ δικαστήριον Plat.; εἰς ἐκκλησἰαν Dem.; εἰς τέν οἰκίαν Polyb.)

(ἐς τοὺς Βακτρίους Her.; ἐς τέν Λυκίαν Thuc.)

(νεκροῖς Hom.)

ἀναβῆναι ἔς τινα Her. — (о царской власти) перейти к кому-л.

ἀ. ἀπό τινος Xen. — быть последствием чего-л.;

(τὰς θηλέας Her.)

ἀ. ἄνδρας ἐπὴ καμήλους Her. — (приказывать) посадить людей на верблюдов;

(ἵππους, λαόν, τινὰ μάχης Hom.)

(θυμόν Hom.)

(εὐρύοπα Ζῆν Hom.)

(ἀπ΄ ἔργου θυμόν Hes.)

μή μ΄ ἔρυκε δρᾶν παρεσκευασμένον Eur. — не мешай мне, когда я приготовился действовать;

(λιμόν τινι Hom.; τὰ κακὰ ἀπό τινος Xen.; τὰ μέ καλὰ νοσφίν Theocr.)

(ἄκοντα Hom.; τοὺς ἐπιόντας Her.)

(τινὰ ἐνὴ νήσῳ Hom.)

(ἐνὴ μεγάροισι γυναῖκας Hom.)

ὀλίγος χῶρος ἐρύκει Hom. — небольшое расстояние разделяет (их);

(τινος Diod.)

ἀ. ἅπασι Dem. — ни в чем не виноватый;

ὅστις ἀ. τινος γέγονεν Dem. — всякий, кто не страдал от чего-л.

(χεῖρας Hom.; λαμπάδας Eur.; ἱερὰν φιάλην Plut.)

(σκῆπτρον θεοῖσι Hom.; ἱεροὺς πτόρθους Λατοῖ Eur.; δῶρ΄ ἀθανάτοις Pind.)

(τὸ σημεῖον τοῦ πυρός Thuc.; φάος σωτήριόν τινι Eur.)

(εὐχὰς ἄνακτι Soph.; λόγον Eur.)

(τι и τινά Pind.)

(τοὺς πολέμους Thuc.)

(εὐδικίας Hom.)

(Σικελίαν Thuc.)

(ὄργια Arph.)

(κήδεα Hom.; κακά Aesch., Arph.; ψύχη καὴ θάλπη Xen.)

(ξείνους Hom.; δεσπότας τινάς Eur.; ἑτέρους νόμους Plut.)

(τὸν ἐπιόντα ἐπὴ τέν χώρην δέξασθαι Her.)

(ἵππους Hom.)

(ὅ ἥλιος ἀνέσχεν Plat.)

(τοῦ φονεύειν Plut.)

οὐκ ἐδυνάσθη ἀνσχεθέειν Hom. — он не мог вынырнуть (из воды);

πρῆγμα, ἐκ τοῦ σοί τι ἔμελλε λυπηρὸν ἀνασχήσειν Her. — дело, из которого получится для тебя неприятность;

σὲ στέρξας ἀνέχει Αἴας Soph. — тебя по-прежнему любит Эант;

(ἀλλήλῃσιν Hom. in tmesi)

(ταύτῃ Thuc.)

(χεῖρας Hom.; λαμπάδας Eur.; ἱερὰν φιάλην Plut.)

(σκῆπτρον θεοῖσι Hom.; ἱεροὺς πτόρθους Λατοῖ Eur.; δῶρ΄ ἀθανάτοις Pind.)

(τὸ σημεῖον τοῦ πυρός Thuc.; φάος σωτήριόν τινι Eur.)

(εὐχὰς ἄνακτι Soph.; λόγον Eur.)

(τι и τινά Pind.)

(τοὺς πολέμους Thuc.)

(εὐδικίας Hom.)

(Σικελίαν Thuc.)

(ὄργια Arph.)

(κήδεα Hom.; κακά Aesch., Arph.; ψύχη καὴ θάλπη Xen.)

(ξείνους Hom.; δεσπότας τινάς Eur.; ἑτέρους νόμους Plut.)

(τὸν ἐπιόντα ἐπὴ τέν χώρην δέξασθαι Her.)

(ἵππους Hom.)

(ὅ ἥλιος ἀνέσχεν Plat.)

(τοῦ φονεύειν Plut.)

οὐκ ἐδυνάσθη ἀνσχεθέειν Hom. — он не мог вынырнуть (из воды);

πρῆγμα, ἐκ τοῦ σοί τι ἔμελλε λυπηρὸν ἀνασχήσειν Her. — дело, из которого получится для тебя неприятность;

σὲ στέρξας ἀνέχει Αἴας Soph. — тебя по-прежнему любит Эант;

(ἀλλήλῃσιν Hom. in tmesi)

(ταύτῃ Thuc.)

(μῦθόν τινος Hom., μῦθόν τινι HH.)

ἐ. τινά τι Aesch., Soph., πρός и εἴς τι Plat., ἀπό τινος Arst., ἐπί τιτι Xen., κατά τι Diod. или τινος Luc., Plut. — восхвалять кого-л. за что-л.;

ὑμῖν δ΄ ἐπαινῶ γλῶσσαν εὔφημον φέρειν Aesch. — вам же предлагаю хранить молчание;

(ἐ. ἀντὴ τοῦ παραιτεῖσθαι νῦν κέχρηται Plut.)

(τὁσον κέλαδον Hom.)

(τι εἰς τὸ πρόσθεν Plat.)

μ. τὰς ἐπωνυμίας ἐπί τινος Her. — переименовывать по имени чего-л.;

(νόμους Xen.)

(τινὰ ἐς πτηνέν φύσιν Anth.; med. τὸ κακὸν χέρδος Soph.)

(τἡν ἄγνοιαν Polyb.)

(πρὸς τέν Ῥωμαίων αἵρησιν Polyb.; ἀπό τινος εἴς τι NT.)

(τὸν βίον Diog.L.)

έχει να θρέψει δέκα στόματα — у него на иждивении десять ртов;

στόμα πηγαδιού — отверстие колодца;

στόμα λιμένος — вход в порт;

στόμα πόταμου — устье реки;

στόμα έλκους (τραύματος) — края язвы (раны);

στόμα πυροβόλου — жерло орудия;

§ αισχρό ( — или απύλωτο, άσχημο) στόμα — сквернослов;

γλυκό στόμα — сладкоречивый человек;

του βουλώνω ( — или κλείνω) το στόμα прям., перен. — зажимать, затыкать кому-л. рот;

ανοίγω το στόμα — открывать рот;

λέει ό, τι τοδρχεται στο στόμα — он говорит, что попало, что придёт ему в голову;

δεν βάζω στο στόμα μου — не брать в рот чего-л.;

από στόμα σε στόμα — из уст в уста;

τον εχουν στο στόμα — быть у всех на устах;

μένω μ' ανοιχτό το στόμα — остаться с открытым ртом (от удивления);

στέκομαι ( — или στέκω) μ' ανοιχτό το στόμα — стоять разинув рот;

δεν τολμώ ν' ανοίξω το στόμα μου — не сметь рта раскрыть;

έχω ένα στόμα — а) обладать даром речи; — б) быть сквернословом;

βάζω κάποιον στο στόμα μου — говорить о ком-л. с осуждением, зло;

βγάζω τινά από το στόμα μου — перестать злословить о ком-л.;

μ' ενα στόμα — единогласно;

απ' το στόμα μου το πήρες — предвосхитить чьй-л. слова;

από το στόμα σου και στού θεού τ' αυτί — твоими устами да мед пить;

τα λέμε στόμα με στόμα — говорить конфиденциально, доверительно (с кем-л.);

την έχω τη λέξη στο στόμα μου — это слово вертится у меня на языке;

από στόματος — наизусть;

εν ενί στόματι — единодушно, единогласно

(χιτῶνα πασσάλῳ Hom.)

(τι ἐς τέν ἀκρόπολιν и πρὸς τὸ Ἀθήναιον Her.)

(τινα Her.)

ἀ. τι ἔκ τινος Plat. — ставить что-л. в зависимость от чего-л.;

(τινί τι Hom., Thuc. etc.)

(τινὰ κυσίν Hom.)

(τί τινι φορῆναι Hom.)

(ἱρὰ θεοῖσιν Hom.)

(νίκην τινί Hom.; πημονὰς βροτοῖς Aesch.)

(ἐδίδοσαν τοῖς συμμάχοις λόγον Xen.)

(τέχνην ῥητορικήν Plat.)

(θυγατέρα τινί Hom. и θυγατέρα τινὴ γυναῖκα Her.)

(τινί τι Eur., Xen., Dem.)

(ὁμήρους Her.)

(ἡδονῇ Eur.; εἰς δημοκοπίαν Diod.)

ἀσπίδας θύρσοισι ἐ. Eur. — поворачивать щиты перед тирсами, т.е. бежать от разъяренных вакханок;

(τὸ ῥέεθρον ποταμοῦ Her.; τὸ ὕδωρ πρὸς τέν Μαντινικήν Thuc.)

(ἀπό τινος ἐπί τι Plat., Plut.)

(ἥ ἀριστοκρατία εἰς ὀλιγαρχίαν ἐκτραπεῖσα Polyb.)

(κακὰ или κότον εἴς τινα Aesch.; τὸ δυστυχὲς ἐς ἄλλον Eur.)

(τινὰ δρῶντα Soph.)

(τοῦ πρόσθεν λόγου Soph.)

(τὸ ἔλεγχον Polyb.)

(τι ἀπό τινος Aeschin.; ἀπαλλοτριοῦσθαί τινος Polyb.)

(οἰκεῖα Arst.)

(πάτρης ἀ. Hom.; τινι Xen., Eur.)

(πατρίδος αἴης δηρόν Hom.)

(τινι Thuc., Eur.)

ἐπεὴ δ΄ ἄπεστι (v. l. ὄλωλε) Eur. — когда он мертв

(γῆς Soph.; ἐκ τοῦ ἱεροῦ Thuc.; εἰς συμπόσιον πρός τινα Diog.L.)

(πρὸς βασιλέα Xen.)

(ἐπ΄ οἴκου Thuc., οἴκαδε Arph.)

(χρόνον Plat.; πολλὰς ἡμέρας μετά τινα Plut.)

δ. τὸ καθ΄ ἡμέραν Plat. — жить изо дня в день

(τινι Plat., ἀπό τινος Soph., Arph. и ἔκ τινος Sext.)

(ἔκ τινος Thuc. и ἀπό τινος Arst.)

(τινά Eur., Her. и τι Her., Plat., Arst., Plut.)