zapachu

См. также в других словарях:

• etylen — m IV, D. u, Ms. etylennie, blm chem. «związek organiczny, bezbarwny gaz o działaniu narkotycznym, pali się świecącym, gorącym płomieniem, tworzy z powietrzem mieszaniny wybuchowe; otrzymywany głównie z gazów krakingowych, stanowi ważny surowiec… …   Słownik języka polskiego

• muszkatel — m I, D. u; lm M. e, D. i 1. «słodkie, aromatyczne wino deserowe, o charakterystycznym kwiatowo korzennym zapachu, zbliżonym do zapachu gałki muszkatołowej, produkowane głównie w południowej Europie; wino muszkatołowe» 2. «Pelargonium, roślina z… …   Słownik języka polskiego

• olejek — m III, D. olejekjku, N. olejekjkiem; lm M. olejekjki «substancja pochodzenia roślinnego, lotna ciecz o przyjemnym, silnym zapachu, stanowiąca mieszaninę różnych węglowodorów, alkoholi, estrów, fenoli itp.; wyodrębniona w postaci ciekłej ma… …   Słownik języka polskiego

• woda — ż IV, CMs. wodzie; lm D. wód 1. «tlenek wodoru, ciecz bezbarwna, bez zapachu i smaku, rozpowszechniona w przyrodzie; niezbędny składnik organizmów żywych» Brudna, czysta, mętna, przezroczysta woda. Ciepła, gorąca, zimna woda. Woda pitna,… …   Słownik języka polskiego

• zapach — m III, D. u; lm M. y 1. «odczuwana powonieniem właściwość ciał lotnych (lub substancji zawierających ciała lotne); woń» Duszący, mdlący, odurzający, ostry, przenikliwy, przykry, upajający zapach. Gorzki, kwaśny, słodki zapach. Miodowy, ziołowy,… …   Słownik języka polskiego

• zionąć — ndk a. dk Vb, zionąćnę, zionąćniesz, zioń, zionąćnął, zionąćnęła, zionąćnęli, zionąćnąwszy 1. «wydzielać, wyziewać coś z oddechem (np. zapach, gorąco), wydychać; oddychając tchnąć, chuchnąć, chuchać na kogoś; o zapachu (zwykle niemiłym), gorącu… …   Słownik języka polskiego

• przesiąkać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIIa, przesiąkaća, przesiąkaćają {{/stl 8}}– przesiąknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVb a. IVa, przesiąkaćsiąkł || przesiąkaćnął, przesiąkaćsiąkła || przesiąkaćnęła {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• porównać — 1. Kogoś, czegoś nie da się, nie można porównać z nikim, z niczym «ktoś, coś przewyższa wszystkich, wszystko pod jakimś względem, ktoś jest niezwykły, coś jest niezwykłe»: Wszelako omlet z truflami jest znakomity, a ich zapachu, bo smaku… …   Słownik frazeologiczny

• acetal — m I, D. u; lm M. e, D. i chem. «związek chemiczny powstający w wyniku działania alkoholu na aldehyd; bezbarwna ciecz o przyjemnym zapachu, stosowana w przemyśle farmaceutycznym i perfumeryjnym; skrótowo o acetalu dwuetylowym aldehydu octowego» ‹z …   Słownik języka polskiego

• acetofenon — m IV, D. u, Ms. acetofenonnie, blm chem. «najprostszy keton alifatyczno aromatyczny; bezbarwne płatki o zapachu siana; stosowany w przemyśle perfumeryjnym i jako rozpuszczalnik estrów celulozy i żywic» ‹łac. + gr.› …   Słownik języka polskiego

• aceton — m IV, D. u, Ms. acetonnie, blm chem. «związek organiczny, najprostszy i najważniejszy keton alifatyczny, bezbarwna, łatwo palna, lotna ciecz o charakterystycznym zapachu; używany do syntez chemicznych i jako uniwersalny rozpuszczalnik» ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego