-
1 wpisać
-
2 wpisać
-
3 wpisać
vt pf→ wpisywać -
4 einschreiben
ein|schreibenI. vt1) ( hineinschreiben)etw [in etw] \einschreiben Ausgaben wpisać coś [do czegoś]2) ( offiziell eintragen)jdn/jds Namen [in ein Klassenbuch/eine Liste] \einschreiben zapisać kogoś/czyjeś nazwisko [w dzienniku/na listę]3) ( in Postbuch eintragen)einen Brief \einschreiben lassen nadać list jako poleconyII. vrsich [in eine Liste] \einschreiben wpisać się [na listę]sich [für einen Kurs] \einschreiben zapisać się [na kurs] -
5 eintragen
ein|tragenvt irr1) ( einschreiben)jdn/sich [in eine Liste] \eintragen wpisać kogoś/się [na listę]2) jur zarejestrowaćjdn/etw ins Handelsregister \eintragen wpisać kogoś/coś do rejestru handlowego; s. a. eingetragen -
6 lista
fListe f -
7 wpisywać
wpisywać na listę in eine Liste eintragen, in eine Liste aufnehmen;wpisywać się sich eintragen (do G in A);wpisywać się na listę sich in eine Liste eintragen, sich in eine Liste aufnehmen lassen -
8 nanieść
1) ( przynieść dużą ilość)\nanieść czegoś etw herbeiholen2) ( osadzić)\nanieść czegoś etw anschwemmen -
9 wpisywać
I. vt1) ( pisać)\wpisywać coś do notesu etw in ein Notizbuch eintragen [ lub einschreiben]2) ( wciągać do rejestru) eintragen [lassen]3) matII. vr\wpisywać się do księgi pamiątkowej sich +akk ins Besucherbuch [ lub Gästebuch] eintragen\wpisywać się na listę sich +akk in eine Liste eintragen [ lub aufnehmen lassen] -
10 wstawiać
-
11 einsetzen
ein|setzenI. vt5) ( zum Einsatz bringen) Truppen, Polizei wprowadzić do akcji; Waffen, Tränengas użyć; Sonderzug podstawić; Mitarbeiter przydzielić7) spieleetw \einsetzen Spielfigur zagrać czymś; Geldbetrag postawić cośIII. vr1) ( sich engagieren)sich voll für jdn/etw \einsetzen być [kimś/czymś] całkowicie pochłoniętym2) ( sich verwenden für)sich für jdn \einsetzen wstawić się za kimś -
12 eintippen
ein|tippenetw in den Computer \eintippen wprowadzać [ perf wprowadzić] coś do komputera -
13 versehen
versehen *1) ( ausstatten)jdn mit etw \versehen zaopatrywać [ perf zaopatrzyć] kogoś w cośetw mit einem Stempel/einer Unterschrift \versehen podstemplować/podpisać cośden Ausweis mit einem Vermerk \versehen wpisywać [ perf wpisać] adnotację do dowoduII. vr1) ( sich versorgen)sich mit etw \versehen zaopatrywać [ perf zaopatrzyć] się w coś3) ehe man sich's versieht ani się człowiek obejrzy -
14 vormerken
vor|merkenvt1) ( eintragen)jdn für einen Kurs \vormerken zapisywać [ perf zapisać] kogoś na kurssich für den nächsten Kurs \vormerken lassen wpisywać [ perf wpisać] się na listę uczestników kolejnego kursu2) ( reservieren)
См. также в других словарях:
wpisać — dk IX, wpiszę, wpiszesz, wpisz, wpisaćał, wpisaćany wpisywać ndk VIIIa, wpisaćsuję, wpisaćsujesz, wpisaćsuj, wpisaćywał, wpisaćywany 1. «napisać wewnątrz jakiegoś tekstu; umieścić tekst, notatkę itp. w zeszycie, w brulionie, w księdze» Wpisać… … Słownik języka polskiego
wpisać (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wpisywać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wpisywać się – wpisać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zapisywać swoje nazwisko na jakiejś liście, zazwyczaj stając się w ten sposób uczestnikiem czegoś; przystępować do czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wpisać się na kurs tańca. Wpisać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wpisywać — → wpisać … Słownik języka polskiego
wpisywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, wpisywaćsuję, wpisywaćsuje, wpisywaćany {{/stl 8}}– wpisać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa, wpiszę, wpisze, wpisywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} umieszczać jakiś zapis wewnątrz… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zameldować — dk IV, zameldowaćduję, zameldowaćdujesz, zameldowaćduj, zameldowaćował, zameldowaćowany 1. «złożyć meldunek, sprawozdanie, raport; zawiadomić, oznajmić, donieść, zaanonsować» Zameldować dowódcy wykonanie rozkazu. Zameldować o przebiegu sprawy.… … Słownik języka polskiego
akt — m IV, D. u, Ms. akcie; lm M. y 1. «czyn, działanie, wykonanie, spełnienie czegoś jako objaw zewnętrzny, fizyczny lub jako proces psychiczny» Akt agresji. Akty dywersji. Akt poznania. Akt rozpaczy, woli. 2. «czynność urzędowa, oficjalna,… … Słownik języka polskiego
album — m IV, D. u, Ms. albummie; lm M. y 1. «księga z kartami przystosowanymi do wkładania lub wklejania fotografii, pocztówek, znaczków pocztowych» Album do zdjęć, do znaczków, album ze zdjęciami, ze znaczkami. Przeglądać album. Wklejać fotografie do… … Słownik języka polskiego
albumik — m III, D. a a. u, N. albumikkiem; lm M. i zdr. od album (zwykle w zn. 1, 2, 3 i 4) a) w zn. 1: Albumik ze znaczkami. b) w zn. 2: Albumik dzieł Wyczółkowskiego. c) w zn. 3: Albumik z płytami. d) w zn. 4: Ozdobny albumik … Słownik języka polskiego
hipoteka — ż III, CMs. hipotekaece; lm D. hipotekaek 1. «zabezpieczenie zapłaty długu na nieruchomości, uzyskane przez sporządzenie aktu notarialnego i wpisane do księgi wieczystej» Uzyskać pożyczkę na hipotekę domu, nieruchomości. 2. «księga wieczysta,… … Słownik języka polskiego
książka — ż III, CMs. książkażce; lm D. książkażek 1. «pewna liczba złożonych, zbroszurowanych i oprawionych arkuszy papieru, zadrukowanych tekstem literackim, naukowym lub użytkowym; dzieło wydane lub przeznaczone do wydania w tej postaci; tekst… … Słownik języka polskiego
