-
61 Truculentus
trŭcŭlentus, a, um, adj. [trux], savage, fierce, ferocious, stern, grim, harsh, cruel, fell (mostly poet. and in post-Aug. prose; syn.: saevus, crudelis, trux).1.Lit.:2.agrestis, saevus, tristis, parcus, truculentus, tenax,
Ter. Ad. 5, 4, 12; cf.:quam taeter incedebat! quam truculentus! quam terribilis aspectu,
Cic. Sest. 8, 19:truculentus atque saevus,
Plaut. Bacch. 4, 5, 3; id. Truc. 2, 2, 10 sq.; 3, 2, 6; Quint. 11, 3, 73; Ov. M. 13, 558:tigris etiam feris ceteris truculenta,
Plin. 8, 4, 5, § 10.— Hence, subst.: Trŭcŭlentus, i, m., a play by Plautus, Cic. Sen. 14, 50; Varr. L. L. 7, 3.— Comp.:nulla Getis gens est truculentior,
Ov. P. 2, 7, 31:quo truculentior visu foret,
Tac. H. 4, 22:feta truculentior ursa,
Ov. M. 13, 803:Armeniam invasit truculentior quam antea,
Tac. A. 12, 50.—Of things:truculentis oculis,
Plaut. As. 2, [p. 1905] 3, 21:aequor,
wild, stormy, Cat. 64, 179:vocibus truculentis strepere,
wild, tumultuous, mutinous, Tac. A. 1, 25.— Subst.: trŭcŭlenta, ōrum, fierce conduct or language:truculenta pelagi tulistis,
Cat. 63, 16; cf.caeli,
Tac. A. 2, 24:truculenta loquens,
Ov. M. 13, 558.— Sup.:truculentissimum ac nefarium facinus,
Auct. Her. 4, 8, 12.— Adv.: trŭcŭlentē or trŭcŭ-lenter, savagely, fiercely, ferociously:nolite truculenter insequi inania verba populorum,
Cassiod. Var. 1, 13; Ven. Fort. Vit. S. Mart. 4, 541.— Comp.:quod truculentius se gereret quam ceteri,
Cic. Agr. 2, 5, 13:instans,
Val. Max. 3, 8, 5.— Sup.:quam potuit truculentissime eum aspexit,
Quint. 6, 1, 43. -
62 truculentus
trŭcŭlentus, a, um, adj. [trux], savage, fierce, ferocious, stern, grim, harsh, cruel, fell (mostly poet. and in post-Aug. prose; syn.: saevus, crudelis, trux).1.Lit.:2.agrestis, saevus, tristis, parcus, truculentus, tenax,
Ter. Ad. 5, 4, 12; cf.:quam taeter incedebat! quam truculentus! quam terribilis aspectu,
Cic. Sest. 8, 19:truculentus atque saevus,
Plaut. Bacch. 4, 5, 3; id. Truc. 2, 2, 10 sq.; 3, 2, 6; Quint. 11, 3, 73; Ov. M. 13, 558:tigris etiam feris ceteris truculenta,
Plin. 8, 4, 5, § 10.— Hence, subst.: Trŭcŭlentus, i, m., a play by Plautus, Cic. Sen. 14, 50; Varr. L. L. 7, 3.— Comp.:nulla Getis gens est truculentior,
Ov. P. 2, 7, 31:quo truculentior visu foret,
Tac. H. 4, 22:feta truculentior ursa,
Ov. M. 13, 803:Armeniam invasit truculentior quam antea,
Tac. A. 12, 50.—Of things:truculentis oculis,
Plaut. As. 2, [p. 1905] 3, 21:aequor,
wild, stormy, Cat. 64, 179:vocibus truculentis strepere,
wild, tumultuous, mutinous, Tac. A. 1, 25.— Subst.: trŭcŭlenta, ōrum, fierce conduct or language:truculenta pelagi tulistis,
Cat. 63, 16; cf.caeli,
Tac. A. 2, 24:truculenta loquens,
Ov. M. 13, 558.— Sup.:truculentissimum ac nefarium facinus,
Auct. Her. 4, 8, 12.— Adv.: trŭcŭlentē or trŭcŭ-lenter, savagely, fiercely, ferociously:nolite truculenter insequi inania verba populorum,
Cassiod. Var. 1, 13; Ven. Fort. Vit. S. Mart. 4, 541.— Comp.:quod truculentius se gereret quam ceteri,
Cic. Agr. 2, 5, 13:instans,
Val. Max. 3, 8, 5.— Sup.:quam potuit truculentissime eum aspexit,
Quint. 6, 1, 43. -
63 turbidus
turbĭdus, a, um, adj. [turba], full of confusion or disorder, wild, confused, disordered (class.; cf.: agitatus, tumultuosus).I.Lit.:B.turbida tempestas heri fuit,
wild, stormy, Plaut. Rud. 4, 3, 3:tempestas,
Lucr. 4, 169; 6, 376; Cic. Inv 1, 3, 4; Caes. B. C. 2, 22; Suet. Calig. 15:tempestas telorum,
Verg. A. 12, 283:Auster,
Hor. C. 3, 3, 5:aequora ponti,
Lucr. 5, 1000:scaturiges,
Liv. 44, 33, 3:nubila,
Verg. A. 4, 245:caelum inmite ac turbidum,
Plin. Ep. 8, 17, 1:imber,
Verg. A. 12, 685:caligine atrā Pulvis,
id. ib. 11, 876:coma,
Ov. H. 10, 16:freta ventis Turbida,
id. ib. 17 (18), 7.—In partic., of fluids, troubled, thick, muddy, turbid:II.aqua,
Cic. Tusc. 5, 34, 97:torrentes,
Quint. 12, 10, 19:turbidus caeno gurges,
Verg. A. 6, 296:auro turbidus Hermus,
id. G. 2, 137.—Trop., troubled, disordered, disturbed, perplexed, violent, boisterous, turbulent, vehement:b.mens, quae omni turbido motu semper vacet,
Cic. Tusc. 1, 33, 80: turbidi animorum, concitatique motus, id. ib. 4, 15, 34:mores,
Plaut. Trin. 2, 2, 18:ingenium,
Tac. A. 14, 59:Venulo adversum se turbidus infert,
Verg. A. 11, 742; 9, 57:turbidus et clamosus altercator,
Quint. 6, 4, 15:reduxit in hiberna turbidos et nihil ausos,
mutinous, seditious, Tac. A. 1, 38; so,civitas,
id. H. 4, 11:ex oculis se turbidus abstulit Arruns,
frightened, confused, Verg. A. 11, 814; cf.frons,
Sen. Hippol. 432:acies oculi,
id. Herc. Fur. 954:lumen lunae,
id. Hippol. 790:puella,
Ov. A. A. 3, 246:C. Caesar turbidus animi,
Tac. H. 4, 48:turbidus irae,
Sil. 12, 417;for which: turbidus irā,
Stat. S. 3, 1, 39:turbidus ausi,
Sil. 13, 214:res timida aut turbida,
i. e. troubled, dangerous, perilous, Plaut. Most. 5, 1, 11; cf.: res turbidas tractare, Enn. ap. Cic. de Or. 1, 45, 199 (Trag. v. 189 Vahl.):esse in turbidis rebus,
Cic. Phil. 2, 16, 39:hoc tum turbido tempore,
Nep. Pelop. 4, 1.— Comp.:pectora sunt ipso turbidiora mari,
Ov. Tr. 1, 11, 34:tumultuosius atque turbidius,
Quint. 3, 8, 60.— Sup.:turbidissimus quisque,
Tac. H. 3, 49:actiones,
Quint. 1, 10, 28. —Neutr. absol.: si turbidissima sapienter ferebas, the most perilous or troubled circumstances, Cic. Fam. 6, 14, 3: nisi quod in turbido minus perspicuum fore putent quid agatur, in confused or troubled times, Liv. 3, 40, 10; so,in turbido,
Sen. Ep. 3, 5; Tac. H. 1, 21; Curt. 4, 3, 18.—Turbidum, adverb.:mens turbidum Laetatur,
confusedly, Hor. C. 2, 19, 6.—Hence, adv.: turbĭdē, in disorder, confusedly, Cic. Tusc. 4, 10, 24; Tac. A. 3, 12; Gell. 5, 9, 6. -
64 ululatus
ŭlŭlātŭs, ūs, m. [id.], a howling, wailing, shrieking, as a sound of mourning or lamentation, Verg. A. 4, 667; Ov. M. 3, 179; 5, 153; 8, 447; Plin. 8, 40, 61, § 145:lugubris,
Curt. 4, 15, 29; 5, 12, 12; Stat. Th. 9, 178 al.— The wild yells or warwhoops of the Gauls, Caes. B. G. 5, 37; 7, 80.— The wild cries and shouts of the Bacchanals, Cat. 63, 24; Ov. M. 3, 528; 3, 706. -
65 Equus (Equus) przewalskii
ENG Przewalski's wild horseNLD wild paardGER Urwildpferd, WildpferdFRA cheval de Przewalski -
66 Oryctolagus cuniculus
ENG European rabbit, (wild rabbit)NLD Europees konijn, (wild konijn)GER europaisches WildkaninchenFRA lapin de garenne -
67 Ovis ammon
ENG wild sheepNLD wild schaap, moeflonGER WildschafFRA moutons -
68 Sus scrofa
ENG wild boarNLD wild zwijnGER Wildschwein, SchwarzwildFRA sanglier -
69 Sus scrofa barbarus
ENG (North African) wild boarNLD (Noordafrikaans) wild zwijnGER Berberwildschwein, WildschweinFRA sanglier (d'Afrique du Nord) -
70 Āfricānus
-
71 ambūbāia
ambūbāia ae, f [Syriac], a Syrian girl, fluteplayer and dancer: ambubaiarum collegia, H.* * *Iwild endive; chicoryII -
72 anas
-
73 animus
animus ī, m [AN-], the rational soul (cf. anima, the physical life): humanus: Corpus animum praegravat, H.: deos sparsisse animos in corpora humana: discessus animi a corpore: permanere animos arbitramur. — Fig., of beloved persons, soul, life: anime mi, T.—Of the mind, the mental powers, intelligence, reason, intellect, mind: mecum in animo vitam tuam considero, T.: animo meditari, N.: convertite animos ad Milonem, attention: revocare animos ad belli memoriam: perspicite animis quid velim: in dubio est animus, T.: animus, cui obtunsior sit acies, whose discernment: et animus et consilium et sententia civitatis, the whole intelligence of the community: cui animum inspirat vates, V.: omnia ratione animoque lustrari.— Of bees: Ingentīs animos angusto in pectore versant, V.— Of the memory: Scripta illa dicta sunt in animo, T.: an imprimi, quasi ceram, animum putamus?—Consciousness, recollection, self-possession: reliquit animus Sextium acceptis volneribus, Cs.: Unā eādemque viā sanguis animusque sequuntur, V.: timor abstulit animum, O. — With conscius or conscientia, the conscience: quos conscius animus exagitabat, S.: suae malae cogitationes conscientiaeque animi terrent.—Opinion, judgment, notion, belief: meo quidem animo, in my judgment: maxumi Preti esse animo meo, T.: ex animi tui sententiā iurare, to the best of your knowledge and belief. — The imagination, fancy: cerno animo sepultam patriam: fingite animis, sunt, etc.: nihil animo videre poterant.—Feeling, sensibility, affection, inclination, passion, heart: Quo gemitu conversi animi (sunt), V.: animum offendere: animus ubi se cupiditate devinxit, the character, T.: alius ad alia vitia propensior: tantaene animis caelestibus irae? V.: animo concipit iras, O.: mala mens, malus animus, bad mind, bad heart, T.: omnium mentīs animosque perturbare, Cs.: animum ipsum mentemque hominis: mente animoque nobiscum agunt, Ta.: bestiae, quarum animi sunt rationis expertes.—Disposition, inclination: meus animus in te semper: bono animo in populum R. videri, well disposed, Cs.: Nec non aurumque animusque Latino est, both gold and the disposition (i. e. to give it), V.: regina quietum Accipit in Teucros animum mentemque benignam, a kindly disposition, V.—Esp., in the phrase ex animo, from the heart, in earnest, deeply, sincerely: ex animo omnia facere an de industriā? from impulse or with some design, T.: sive ex animo id fit sive simulate: ex animo dolere, H.—In the locat. form animi, with verbs and adjj.: Antipho me excruciat animi, T.: exanimatus pendet animi: iuvenemque animi miserata repressit, pitying him in her heart, V.: anxius, S.: aeger, L.: infelix, V.: integer, H.—Meton., disposition, character, temper: animo es Molli: animo esse omisso, T.: animi molles et aetate fluxi, S.: sordidus atque animi parvi, H.—Fig., of plants: silvestris, wild nature, V.—Courage, spirit (freq. in plur.): mihi addere animum, T.: nostris animus augetur, Cs.: clamor Romanis auxit animum, L.: mihi animus accenditur, S.: Nunc demum redit animus, Ta.: Pallas Dat animos, O.: in hac re plus animi quam consili habere: tela viris animusque cadunt, O.: bono animo esse, to be of good courage: bono animo fac sis, T.: satis animi, courage enough, O.: magnus mihi animus est, fore, etc., hope, Ta.—Fig., of the winds: Aeolus mollit animos, the violence, V.—Of a top: dant animos plagae, give it quicker motion, V.—Haughtiness, arrogance, pride: vobis... Sublati animi sunt, your pride is roused, T.: tribuni militum animos ac spiritūs capere, bear the arrogance and pride, etc.—Passion, vehemence, wrath: animum vincere: animum rege, qui nisi paret Imperat, H.: (Achelous) pariter animis inmanis et undis, O.—In the phrase aequus animus, an even mind, calmness, moderation, equanimity: concedo... quod animus aequus est.—Usu. abl: aequo animo, with even mind, contentedly, resignedly, patiently: aequo animo ferre, T.: non tulit hoc aequo animo Dion, N.: aequissimo animo mori: alqd aequo animo accipit, is content to believe, S.: opinionem animis aut libentibus aut aequis remittere: sententiam haud aequioribus animis audire, L.—Inclination, pleasure: Indulgent animis, O.— Esp., animi causā, for the sake of amusement, for diversion, for pleasure: (animalia) alunt animi voluptatisque causā, Cs.: habet animi causā rus amoenum: animi et aurium causā homines habere, i. e. employ musicians.—Will, desire, purpose, design, intention, resolve: tuom animum intellegere, purpose, T.: persequi Iugurtham animo ardebat, S.: hostes in foro constiterunt, hoc animo, ut, etc., Cs.: habere in animo Capitolium ornare, to intend: fert animus dicere, my plan is, O.: nobis erat in animo Ciceronem mittere, it was my purpose: omnibus unum Opprimere est animus, O.: Sacra Iovi Stygio perficere est animus, V.* * *mind; intellect; soul; feelings; heart; spirit, courage, character, pride; air -
74 apium
apium ī, n [apis], parsley, with the fragrant leaves, V.: vivax, that long remains green, H.—A parsley wreath was the prize in the Isthmian and Nemean games, Iu.* * *Iwild celery; parsley; (garlands); (GEN apii OLD); like plants; (liked by bees)II -
75 arbutum
arbutum ī, n [arbutus], the fruit of the arbutus, wild strawberry: dant arbuta silvae, V.—The arbutus, strawberry-tree: frondentia, V.* * *abrutus (evergreen strawberry) tree/fruit; its leaves/branches (animal feed) -
76 arbutus
arbutus ī, f [1 AL-, AR-], the wild strawberrytree, arbutus, V., H., O.* * *arbutus, strawberry tree (Arbutus unedo) -
77 asper
asper era, erum (poet., abl plur. aspris, V.), adj. with comp. and sup. [ab + spes], without hope, adverse, calamitous, troublesome, cruel, perilous: tempora: oppugnatio, Cs.: mala res, spes multo asperior, S.: venatus, V.: fata, V. — As subst: aspera multa pertulit, hardships, H. — Of nature and character, rough, harsh, hard, violent, unkind, cruel: homo naturā: Iuno, V.: iuvenis monitoribus, H.: asperrimi ad condicionem pacis, L.: rebus non asper egenis, V.: cladibus asper, exasperated, O.: doctrina asperior: fores, i. e. of a cruel mistress, H.: Asperior tribulis (Galatea). more unfeeling, O. — Wild, savage, fierce: (anguis) siti, V.: tactu leo, H.: facetiae.—Of climate, harsh, severe: caelo Germania, Ta.: hiemps, S.: asperrimo hiemis, in the depth, Ta. — Of style, harsh: oratio. — Rough, uneven: regio: loca, Cs.: rura dumis, V.: rubus, prickly, V.: aequora ventis, H.: pocula signis, i. e. wrought in relief, V.: frons cornu, O.: capilli (i. e. hirsuti), H.: maria, stormy, V.: vinum, harsh, T.: pronuntiationis genus, rough: littera, i. e. the letter r, O.* * *Iaspera -um, asperior -or -us, asperrimus -a -um ADJrude/unrefined; cruel/violent/savage/raging/drastic; stern/severe/bitter; hard; rough/uneven/shaggy, coarse, harsh; embossed/encrusted; (mint condition coins); sharp/pointed, jagged/irregular, rugged/severe; sour, pungent, grating, keenIIaspra -um, asprior -or -us, asprissimus -a -um ADJrough/uneven, coarse/harsh; sharp/pointed; rude; savage; pungent; keen; bitter -
78 atrōx
atrōx ōcis, adj. with comp. and sup. [ater], savage, fierce, wild, cruel, harsh, severe: Tydides, H.: Iuno, V.: odium exercebat atrox, O.: animus Catonis, resolute, H.: odii Agrippina, in hatred, Ta.—Cruel, horrible, violent, raging, perilous: res tam atrox: lex: hora Caniculae, H.: facinus, L.: spectaculum, Ta.: pugna atrocior, L.: atrocissimum crimen.—Violent, bitter: genus orationis.* * *atrocis (gen.), atrocior -or -us, atrocissimus -a -um ADJfierce, savage, bloody; heinous, cruel; severe; terrible, frightening, dreadful -
79 aucupium
aucupium ī, n [auceps], bird-catching, fowling: hoc novomst aucupium, a new kind of fowling, T.: aucupia omne genus, game-birds, Ct.— Fig.: delectationis: verborum, a quibbling.* * *bird-catching, fowling; taking (bee swarm); game/wild fowl; sly angling for -
80 bāca
bāca (not bacca), ae, f a small round fruit, berry: bicolores, O.: lauri, V.: ebuli, V.: oleae, an olive: olivae, H.: bicolor Minervae, the olive, O.: bacae amarae, i. e. of the wild olive-tree, O.: silvestres, V. — A fruit of a tree: (arborum): rami bacarum ubertate incurvescere.—A pearl: Onusta bacis, H.: aceto Diluit bacam, H.* * *berry, fruit of tree/shrub; olive; pearl; piece/bead of coral
См. также в других словарях:
Wild — Wild, a. [Compar. {Wilder}; superl. {Wildest}.] [OE. wilde, AS. wilde; akin to OFries. wilde, D. wild, OS. & OHG. wildi, G. wild, Sw. & Dan. vild, Icel. villr wild, bewildered, astray, Goth. wilpeis wild, and G. & OHG. wild game, deer; of… … The Collaborative International Dictionary of English
wild — [wīld] adj. [ME wilde < OE, akin to Ger wild, prob. < IE base * wel , shaggy hair, unkempt > WOOL, VOLE1] 1. living or growing in its original, natural state and not normally domesticated or cultivated [wild flowers, wild animals] 2. not … English World dictionary
Wild! — Álbum de Erasure Publicación 16 de octubre de 1989 en Inglaterra 24 de octubre en los Estados Unidos Género(s) Synthpop Duración 38:28 … Wikipedia Español
Wild On! — was a travel show that was produced from 1997 until 2003 by E!. The series transported its viewers to the scariest fun destinations in the world, from Miami to Milan. It had three primary hosts over the years: Jules Asner (1997 1999), Brooke… … Wikipedia
wild — wild; wild·bore; wild·cat·ter; wild·ish; wild·ling; wild·ness; wild·ean; wild·ing; wild·ly; wild·ish·ness; … English syllables
Wild ! — Wild ! Album par Erasure Sortie 16 octobre 1989 Enregistrement 1989 Durée 38:13 Genre Pop Pro … Wikipédia en Français
Wild — Sn std. (9. Jh.), mhd. wilt, ahd. wild, mndd. wilt Stammwort. Aus wg. * welþaz n. Wild , auch in ae. wild(e), wildor. Gleicher Herkunft wie wild, aber mit einfacherer Stammbildung. Verb: wildern. Wildbret, Wilderer. westgermanisch s. wild … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
Wild — Wild, er, este, adj. & adv. ein Wort, welches überhaupt der durch Cultur und Kunst veredelten und erhöheten Beschaffenheit entgegen gesetzet ist. 1. Der physischen Cultur entgegen gesetzt und ihrer beraubt, wo es in den meisten Fällen dem zahm… … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
Wild TV — Création septembre 2004 Propriétaire Wild TV Inc. (Dieter Kohler) Langue anglais Pays … Wikipédia en Français
wild — s.n. Regiune de la periferia zăpezilor veşnice, străbătută de cercul polar nordic. (din engl. wild) Trimis de tavi, 14.05.2004. Sursa: MDN wild s. n. Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic WILD s.n. (geol.; … Dicționar Român
wild — Adj std. (8. Jh.), mhd. wilt, wilde, ahd. wildi , as. wildi Stammwort. Aus g. * welþija Adj. wild , auch in gt. wilþeis, anord. villr, ae. wilde, afr. wild(e). Außergermanisch entspricht kymr. gwyllt. Weitere Herkunft unklar. Vielleicht zu (ig.)… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache