Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

wild

  • 101 gallīnāceus

        gallīnāceus adj.    [gallina], of hens, of fowls: gallus, a poultry-cock.
    * * *
    gallinacea, gallinaceum ADJ
    of/belonging to domestic poultry, poultry-

    Latin-English dictionary > gallīnāceus

  • 102 immānis (inm-)

        immānis (inm-) e, adj. with comp. and sup.    [1 MA-], monstrous, enormous, immense, huge, vast: corporum magnitudo, Cs.: praeda: pocula: tegumen leonis, V.: studium loquendi, excessive, O.: avaritia, S.: impulsae praeceps inmane ruinae, the vast crash, Iu.: Immane quantum discrepat, vastly, H.—Fig., monstrous, frightful, inhuman, fierce, savage, wild: in ceteris rebus: gentes: Cerberus, H.: istius natura: facinus: dira atque inmania pati, Iu.: inmaniores canes: scelere immanior, V.: hic immanissimus verres.

    Latin-English dictionary > immānis (inm-)

  • 103 immānsuētus (in-m-)

        immānsuētus (in-m-) adj.    with sup, untamed, wild, savage: Cyclops, O.: (ventus) immansuetissime, O.

    Latin-English dictionary > immānsuētus (in-m-)

  • 104 immītis (in-m-)

        immītis (in-m-) e, adj.    with comp, not mellow, harsh, unripe, sour: uva, H.—Rough, rude, harsh, hard, severe, stern, fierce, savage, inexorable: naturā et moribus, L.: tyrannus (i. e. Pluto), V.: Glycera, H.: oculi, O.: caedes, L.: calcato immitior hydro, O.: urna, i. e. of the inexorable decision, O.— Plur n. as subst: ut placidis coëant immitia, wild creatures with tame, H.: inmitia ausae, barbarous acts, O.

    Latin-English dictionary > immītis (in-m-)

  • 105 in-cultus

        in-cultus adj.    with comp, untilled, uncultivated: ager: solum: loca, S.— Plur n. as subst: culta ab incultis notare, L.—Wild, uncultivated: sentes, V.—Neglected, unpeopled, abandoned: via: quid incultius oppidis?—Undressed, unadorned, disordered, unpolished, neglected, rude: corpus: canities, V.: genae, disfigured, O.: homo vitā: indocti incultique, without education, S.: homines, L.: versūs, rude, H.: ingenium, H.

    Latin-English dictionary > in-cultus

  • 106 in-domitus

        in-domitus adj.,    untamed, ungovernable, wild: equus, H.: indomitā cervice feri, H.—Unsubdued, unrestrained, indomitable: pastores, Cs.: agricolae, V.: dextra, unconquered, O.—Fig., unrestrained, unbridled, indomitable: undae, H.: licentia, unbridled, H.: cupiditates animi: irae, V.

    Latin-English dictionary > in-domitus

  • 107 īnsāniō

        īnsāniō ( imperf: īnsānībat, T.), īvī, ītus, īre    [insanus], to be of unsound mind, be senseless, be without reason, be mad, rave: homo insanibat, T.: insanire omnibus videri: ex iniuriā insaniens exercitus, L.: cum ratione, with method, T.: certā ratione, H.—To be violent, be absurd, be extravagant, be wild: Insanire libet quoniam tibi, V.: Insaniens Bosporus, H.: errorem, H.: in libertinas, H.: quā me stultitiā insanire putas? H.: sollemnia, fashionably, H.: seros amores, Pr.
    * * *
    insanire, insanivi, insanitus V
    be mad, act crazily

    Latin-English dictionary > īnsāniō

  • 108 in-trāctābilis

        in-trāctābilis e, adj.,    unmanageable, intractable: genus bello, V.: brumae, wild, V.

    Latin-English dictionary > in-trāctābilis

  • 109 in-trāctātus

        in-trāctātus adj.,    not managed, untamed, wild: equus, unbroken.—Untried: ne quid intractatum sceleris fuisset, V.

    Latin-English dictionary > in-trāctātus

  • 110 lustrum

        lustrum ī, n    [3 LV-], a slough, bog, haunt, den of beasts: ferarum Lustra, V.— A wood, forest, wilderness: horrentia lustra, V.: per devia lustra, O.— A house of ill-repute: tenebrae lustrorum.—Fig., debauchery: vino lustrisque confectus: mala lustra Obiciet mihi, H.: omnibus lustris confectos, L.
    * * *
    I
    purificatory ceremony; period of five years
    II
    den (pl.) of vice, place of debauchery; brothel
    III
    slough, bog; forest, wilderness; haunt of wild beasts

    Latin-English dictionary > lustrum

  • 111 lūstrum

        lūstrum ī, n    [3 LV-], a purificatory sacrifice, expiatory offering, lustration (for the whole people by the censors at the end of their term of five years): lustrum condidit, made the lustral sacrifice: sub lustrum censeri, at the close of the census.—A period of five years, lustrum: octavum, H.: hoc ipso lustro: superioris lustri reliqua.— A period of four years (of the Julian calendar), O.
    * * *
    I
    purificatory ceremony; period of five years
    II
    den (pl.) of vice, place of debauchery; brothel
    III
    slough, bog; forest, wilderness; haunt of wild beasts

    Latin-English dictionary > lūstrum

  • 112 ornus

        ornus ī, f     the wild mountain-ash, V., H., O.
    * * *

    Latin-English dictionary > ornus

  • 113 perditus

        perditus adj. with comp. and sup.    [P. of perdo], lost, hopeless, desperate, ruined, past recovery: puer: aere alieno: rebus omnibus perditis: valetudo: Quanto perditior quisque est, H.— Morally lost, abandoned, corrupt, profligate, flagitious, incorrigible: adulescens luxu, T.: homines: consilia: floribus austrum Perditus inmisi, in my folly, V.: nihil fieri potest perditius: omnium mortalium perditissimus: mores, Cu.
    * * *
    I
    perdita -um, perditior -or -us, perditissimus -a -um ADJ
    ruined; broken/debilitated; bankrupt, financially ruined; lost, done for; degenerate, morally depraved, wild, abandoned; reckless; desperate/hopeless
    II
    ruination, ruin

    Latin-English dictionary > perditus

  • 114 rabidus

        rabidus adj.    [RAB-], raving, mad, rabid, enraged: tigres, V.: leones, H.: lupa, O.: ut rabida ora quierunt, inspired, V.: mores, ungoverned, O.: lingua, Pr.: furor animi, Ct.
    * * *
    rabida, rabidum ADJ
    mad, raging, frenzied, wild

    Latin-English dictionary > rabidus

  • 115 raphanus

        raphanus ī, m, ράφανοσ, a radish, Ct.
    * * *
    I

    raphanus agria -- wild plant supposed to be kind of spurge/charlock

    II
    radish; horseradish

    Latin-English dictionary > raphanus

  • 116 rōbur

        rōbur oris, n    hard-wood, oak-wood, oak: naves totae factae ex robore, Cs.: (sapiens) non est e robore dolatus: Illi robur et aes triplex Circa pectus erat, H.—Very hard wood: morsus Roboris, i. e. of the wild olive, V.: solido de robore myrtus, V.—A tree-trunk: annoso validam robore quercum, i. e. old and sturdy, V.: antiquo robore quercus, with ancient trunk, V.—An oak-tree, oak: fixa est pariter cum robore cervix, i. e. was pinned fast to the oak, O.: agitata robora pulsant (delphines), O.—A piece of oak, structure of hard wood: in robore accumbunt, i. e. on hard benches: sacrum, i. e. the wooden horse, V.: ferro praefixum, i. e. lance, V.: nodosum, i. e. club, O.: aratri, i. e. the oaken plough, V.—A stronghold, dungeon: in robore et tenebris exspiret, L.: Italum, H.—Fig., hardness, physical strength, firmness, vigor, power: aeternaque ferri Robora, V.: navium, L.: satis aetatis atque roboris habere: corporum animorumque, L.: solidaeque suo stant robore vires, V. —Enduring strength, force, vigor: virtutis: animi: pectus robore fultum, O.: neque his (gentibus) tantum virium aut roboris fuit, L.—The best part, pith, kernel, strength, flower, choice: totius Italiae: quod fuit roboris, duobus proeliis interiit, Cs.: senatūs robur, L.: haec sunt nostra robora: lecta robora virorum, L.: robora pubis, V.
    * * *
    oak (tree/timber/trunk/club/post/cell); tough core; resolve/purpose; B:tetnus; strength/firmness/solidity; vigor, robustness; potency, force, effectiveness; military strength/might/power; heart, main strength, strongest element; mainstay/bulwark, source of strength; stronghold, position of strength

    Latin-English dictionary > rōbur

  • 117 rudis

        rudis is, f    a slender stick, staff for exercise in fighting, quarter-staff, foil: (milites) rudibus inter se concurrerunt, L.: rudibus relictis Spicula promit, O.: rudem tam cito (accepisti)? (the gladiator received the rudis when discharged from service): acceptā rude, Iu.—As a symbol of honorable discharge: Me quoque donari iam rude tempus erat, i. e. to be dismissed, O.: donatus iam rude, H.: sibi dabit ipse rudem, Iu.
    * * *
    rudis, rude ADJ
    undeveloped, rough, wild; coarse

    Latin-English dictionary > rudis

  • 118 secūris

        secūris is, acc. im or em, abl. ī, f    [2 SAC-], an axe, hatchet, cleaver: icta securibus ilex, V.: fertur quo rara securis, i. e. in the wild forest, H.: securi Dextras obarmare, H.: Anceps, two-edged, O.: Victima pontificum securīs Cervice tinget, H.— An executioner's axe (borne by the lictors in the fasces): nudatos securi feriunt, i. e. behead, L.: quos securi percussit, beheaded: Virtus... Nec sumit aut ponit securīs Arbitrio popularis aurae, i. e. its honors and power, H.—Fig., a blow, death-blow: graviorem rei p. infligere securim.— Authority, dominion, sovereignty: Germania Colla Romanae praebens securi, O.—Usu. plur: Gallia securibus subiecta, i. e. to Roman supremacy, Cs.: saevas securīs accipere, V.: Medus Albanas timet securīs, i. e. Roman supremacy, H.
    * * *
    ax (battle/headsman's), hatchet, chopper; (death) blow; vine-dresser's blade; ax (bundled in fasces); sovereignty (usu. pl.), authority, domain, supremacy

    Latin-English dictionary > secūris

  • 119 sēmifer

        sēmifer fera, ferum, adj.    [semi+ferus], halfbestial, half beast: pectus (Tritonis), V.: corpus Capricorni (the Constellation).—As subst m.: Semifer, i. e. the Centaur Chiron, O.: inter Semiferos habitare, i. e. the Centaurs, O.—Fig., halfwild, half-savage.—As subst m., Cacus, V.
    * * *
    semifera, semiferum ADJ
    half-wild; half-monster

    Latin-English dictionary > sēmifer

  • 120 serpullum

        serpullum (-pillum, not -pyllum), ī, n, ἕρπυλλον, thyme, wild-thyme, V.

    Latin-English dictionary > serpullum

См. также в других словарях:

  • Wild — Wild, a. [Compar. {Wilder}; superl. {Wildest}.] [OE. wilde, AS. wilde; akin to OFries. wilde, D. wild, OS. & OHG. wildi, G. wild, Sw. & Dan. vild, Icel. villr wild, bewildered, astray, Goth. wilpeis wild, and G. & OHG. wild game, deer; of… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • wild — [wīld] adj. [ME wilde < OE, akin to Ger wild, prob. < IE base * wel , shaggy hair, unkempt > WOOL, VOLE1] 1. living or growing in its original, natural state and not normally domesticated or cultivated [wild flowers, wild animals] 2. not …   English World dictionary

  • Wild! — Álbum de Erasure Publicación 16 de octubre de 1989 en Inglaterra 24 de octubre en los Estados Unidos Género(s) Synthpop Duración 38:28 …   Wikipedia Español

  • Wild On! — was a travel show that was produced from 1997 until 2003 by E!. The series transported its viewers to the scariest fun destinations in the world, from Miami to Milan. It had three primary hosts over the years: Jules Asner (1997 1999), Brooke… …   Wikipedia

  • wild — wild; wild·bore; wild·cat·ter; wild·ish; wild·ling; wild·ness; wild·ean; wild·ing; wild·ly; wild·ish·ness; …   English syllables

  • Wild ! — Wild ! Album par Erasure Sortie 16 octobre 1989 Enregistrement 1989 Durée 38:13 Genre Pop Pro …   Wikipédia en Français

  • Wild — Sn std. (9. Jh.), mhd. wilt, ahd. wild, mndd. wilt Stammwort. Aus wg. * welþaz n. Wild , auch in ae. wild(e), wildor. Gleicher Herkunft wie wild, aber mit einfacherer Stammbildung. Verb: wildern. Wildbret, Wilderer. westgermanisch s. wild …   Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache

  • Wild — Wild, er, este, adj. & adv. ein Wort, welches überhaupt der durch Cultur und Kunst veredelten und erhöheten Beschaffenheit entgegen gesetzet ist. 1. Der physischen Cultur entgegen gesetzt und ihrer beraubt, wo es in den meisten Fällen dem zahm… …   Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart

  • Wild TV — Création septembre 2004 Propriétaire Wild TV Inc. (Dieter Kohler) Langue anglais Pays …   Wikipédia en Français

  • wild — s.n. Regiune de la periferia zăpezilor veşnice, străbătută de cercul polar nordic. (din engl. wild) Trimis de tavi, 14.05.2004. Sursa: MDN  wild s. n. Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic  WILD s.n. (geol.; …   Dicționar Român

  • wild — Adj std. (8. Jh.), mhd. wilt, wilde, ahd. wildi , as. wildi Stammwort. Aus g. * welþija Adj. wild , auch in gt. wilþeis, anord. villr, ae. wilde, afr. wild(e). Außergermanisch entspricht kymr. gwyllt. Weitere Herkunft unklar. Vielleicht zu (ig.)… …   Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»