-
1 inūtiliter
inūtiliter adv. [inutilis], to no purpose, uselessly: responsum non inutiliter esse, L.—Disadvantageously, injuriously: alqd senatui suadere.* * *inutilius, inutilissime ADVuselessly, unprofitably; invalidly (legal); badly, harmfully; inexpediently -
2 supervacuus
sŭper-văcŭus, a, um, adj., useless, needless, unnecessary, superfluous, redundant (not ante-Aug.;a.while supervacaneus is class.): omne supervacuum pleno de pectore manat,
Hor. A. P. 337:non tam obest audire supervacua quam ignorare necessaria,
Quint. 12, 8, 7:carnes,
Plin. 32, 7, 24, § 69:coma,
id. 16, 36, 64, § 158:radix,
id. 25, 9, 64, § 111:frondes,
Col. 5, 5, 19:mihi Baias Musa supervacuas Antonius facit,
of no benefit, Hor. Ep. 1, 15, 3:sepulcri honores,
id. C. 2, 20, 24:metus,
Ov. P. 2, 7, 6:cultus lupini,
Col. 2, 11, 5:doctrina,
Quint. 2, 8, 8:labor,
id. 3, 6, 65:facta,
Suet. Tib. 52:pugna,
Just. 3, 7, 4:multa,
Plin. Pan. 50:littera,
Quint. 12, 10, 3: dolium, App. M. 9, p. 219, 19:quod monere supervacuum fuerat,
Quint. 1, 4, 22; 11, 2, 45; Col. Arb. 26, 9; Plin. 25, 10, 74, § 121:qui dicit: tu occidisti, supervacuum habet postea dicere: ego non occidi,
Quint. 7, 2, 21:quale sit describere supervacuum habeo,
Plin. 27, 12, 99, § 125:diligentiam in supervacuis adfectare,
id. 17, 1, 1, § 9.— Adv. with prepp.:res ad praecavendum vel ex supervacuo movit,
Liv. 2, 37, 8:quid est iracundia in supervacuum tumultuante frigidius?
to no purpose, uselessly, Sen. Ira, 2, 11, 2; id. Cons. ad Marc. 1, 6; id. Ep. 70, 15:adjectio vicini pro supervacuo habenda est,
Dig. 8, 4, 5.— Adv., superfluously, uselessly.Form sŭpervăcŭō, Plin. 11, 25, 30, § 87; Dig. 11, 7, 14 med.; 18, 1, 64.—b.Form sŭpervăcŭē, Paul. Sent. 3, 5, 20; Tert. ad Mart. 1; Vulg. Psa. 24, 4; 34, 7. -
3 frūstrā
frūstrā adv. [2 FER-], in deception, in error: Ne me in laetitiam frustra conicias, T.: uti illi frustra sint, S.: frustra habitus, disappointed, Ta. — Without effect, to no purpose, uselessly, in vain, for nothing: auxilium suum implorari: o frustra meritorum oblite meorum, O.: tantum laborem sumere, Cs.: id inceptum Volscis fuit, L.: legati discessere, disappointed, S.: cruento Marte carebimus, H.: fortissima Pectora, V.: Expers belli, O.: Frustra, nam, etc., H.— Without reason, causelessly, groundlessly: te non frustra scribere solere: disputatio ne frustra haberetur: conterrita, Ta.* * *in vain; for nothing, to no purpose -
4 ināniter
ināniter adv. [inanis], vainly, idly, uselessly: exsultare: pectus angere, H. -
5 in-cassum or in cassum
in-cassum or in cassum adv. [see cassus], in vain, to no purpose, uselessly: furere, V.: tot pati labores, V.: missae preces, L.: studio gestire lavandi, wantonly, V. -
6 incassum
in vain; uselessly; without aim/purpose/effect; to no purpose -
7 cassa
I.Prop. (syn.: inanis, vacuus; mostly poet.).A.Absol.:B. 1.nux,
Plaut. Ps. 1, 3, 137; Hor. S. 2, 5, 36:glans,
Plaut. Rud. 5, 2, 37:canna,
unfruitful, Ov. F. 6, 406:granum inane cassumque,
Plin. 18, 17, 45, § 161: anulus, Fab. Pict. ap. Gell. 10, 15. 6.— Subst.: palearum cassa, Sol. c. 52 fin. —With abl.: sanguine cassa (cochlea), bloodless, Poët. ap. Cic. Div. 2, 64, 133; so,2.virgo dote cassa,
Plaut. Aul. 2, 2, 14:lumine aër,
Lucr. 4, 368:lumine corpus,
id. 5, 719; 5, 757:animā corpus,
id. 3, 562.— Poet.:cassus lumine (= vitā),
deprived of life, dead, Verg. A. 2, 85; imitated by Stat. Th. 2, 15;and in like sense aethere cassus,
Verg. A. 11, 104:simulacra cassa sensu,
Lucr. 4, 127.—With gen.:3.cassus luminis ensis,
Cic. Arat. 369.—With ab:II.elementum ab omnibus,
App. de Deo Socr. p. 46.—Trop., vain, empty, useless, futile, fruitless (syn.: inanis, irritus): cassum quiddam et inani vocis sono decoratum, * Cic. Tusc. 5, 41, 119; so,copia verborum,
Lucr. 4, 511:vota,
Verg. A. 12, 780:fertilitas terrae,
Ov. M. 5, 482:fraus,
Luc. 5, 130:consilia,
Sen. Troad. 570:viae,
vain, profitless, Stat. Th. 11, 449:labores,
Plin. Ep. 8, 23, 6:manus,
without effect, Stat. Th. 9, 770:augur futuri,
false, erring, id. ib. 9, 629:omen,
id. ib. 5, 318.— Subst.: cassa, ōrum, n., empty things:palearum,
Sol. 52;esp. of speech: cassa memorare,
to talk idly, Plaut. Cist. 4, 1, 16; so,cassa habebantur quae, etc.,
were thought vain, futile, Tac. H. 3, 55; Sen. Herc. Oet. 352.— Esp. freq. in poetry (in prose, but not in Cic.), in cassum, or, in one word, incas-sum, adverb., in vain, uselessly, to no purpose:ex multis omnia in cassum cadunt,
Plaut. Poen. 1, 2, 147; cf. Lucr. 2, 1165: temere, in cassum frustraque, without aim or purpose, fortuitously, id. 2, 1060; so id. 5, 1002; 5, 1430:furere,
Verg. G. 3, 100:longos ciebat Incassum fletus,
id. A. 3, 345:tot incassum fusos patiere labores?
id. ib. 7, 421.—In prose:quae profecto incassum agebantur,
Sall. H. 3, 61, 11 Dietsch:vana incassum jactare tela,
Liv. 10, 29, 2:incassum missae preces,
id. 2, 49, 8:aliquid incassum disserere,
Tac. A. 1, 4; Just. 11, 15, 6; Lact. 6, 9, 17; Sen. Brev. Vit. 11, 1: frustra in cassumque. Mart. Cap. 1, § 10.— Also cassum: quid cassum times? Sen. Herc. Oet. 353; cf.: matên, frustra, nequicquam, cassum, Gloss. Cyrill. -
8 cassum
I.Prop. (syn.: inanis, vacuus; mostly poet.).A.Absol.:B. 1.nux,
Plaut. Ps. 1, 3, 137; Hor. S. 2, 5, 36:glans,
Plaut. Rud. 5, 2, 37:canna,
unfruitful, Ov. F. 6, 406:granum inane cassumque,
Plin. 18, 17, 45, § 161: anulus, Fab. Pict. ap. Gell. 10, 15. 6.— Subst.: palearum cassa, Sol. c. 52 fin. —With abl.: sanguine cassa (cochlea), bloodless, Poët. ap. Cic. Div. 2, 64, 133; so,2.virgo dote cassa,
Plaut. Aul. 2, 2, 14:lumine aër,
Lucr. 4, 368:lumine corpus,
id. 5, 719; 5, 757:animā corpus,
id. 3, 562.— Poet.:cassus lumine (= vitā),
deprived of life, dead, Verg. A. 2, 85; imitated by Stat. Th. 2, 15;and in like sense aethere cassus,
Verg. A. 11, 104:simulacra cassa sensu,
Lucr. 4, 127.—With gen.:3.cassus luminis ensis,
Cic. Arat. 369.—With ab:II.elementum ab omnibus,
App. de Deo Socr. p. 46.—Trop., vain, empty, useless, futile, fruitless (syn.: inanis, irritus): cassum quiddam et inani vocis sono decoratum, * Cic. Tusc. 5, 41, 119; so,copia verborum,
Lucr. 4, 511:vota,
Verg. A. 12, 780:fertilitas terrae,
Ov. M. 5, 482:fraus,
Luc. 5, 130:consilia,
Sen. Troad. 570:viae,
vain, profitless, Stat. Th. 11, 449:labores,
Plin. Ep. 8, 23, 6:manus,
without effect, Stat. Th. 9, 770:augur futuri,
false, erring, id. ib. 9, 629:omen,
id. ib. 5, 318.— Subst.: cassa, ōrum, n., empty things:palearum,
Sol. 52;esp. of speech: cassa memorare,
to talk idly, Plaut. Cist. 4, 1, 16; so,cassa habebantur quae, etc.,
were thought vain, futile, Tac. H. 3, 55; Sen. Herc. Oet. 352.— Esp. freq. in poetry (in prose, but not in Cic.), in cassum, or, in one word, incas-sum, adverb., in vain, uselessly, to no purpose:ex multis omnia in cassum cadunt,
Plaut. Poen. 1, 2, 147; cf. Lucr. 2, 1165: temere, in cassum frustraque, without aim or purpose, fortuitously, id. 2, 1060; so id. 5, 1002; 5, 1430:furere,
Verg. G. 3, 100:longos ciebat Incassum fletus,
id. A. 3, 345:tot incassum fusos patiere labores?
id. ib. 7, 421.—In prose:quae profecto incassum agebantur,
Sall. H. 3, 61, 11 Dietsch:vana incassum jactare tela,
Liv. 10, 29, 2:incassum missae preces,
id. 2, 49, 8:aliquid incassum disserere,
Tac. A. 1, 4; Just. 11, 15, 6; Lact. 6, 9, 17; Sen. Brev. Vit. 11, 1: frustra in cassumque. Mart. Cap. 1, § 10.— Also cassum: quid cassum times? Sen. Herc. Oet. 353; cf.: matên, frustra, nequicquam, cassum, Gloss. Cyrill. -
9 cassus
I.Prop. (syn.: inanis, vacuus; mostly poet.).A.Absol.:B. 1.nux,
Plaut. Ps. 1, 3, 137; Hor. S. 2, 5, 36:glans,
Plaut. Rud. 5, 2, 37:canna,
unfruitful, Ov. F. 6, 406:granum inane cassumque,
Plin. 18, 17, 45, § 161: anulus, Fab. Pict. ap. Gell. 10, 15. 6.— Subst.: palearum cassa, Sol. c. 52 fin. —With abl.: sanguine cassa (cochlea), bloodless, Poët. ap. Cic. Div. 2, 64, 133; so,2.virgo dote cassa,
Plaut. Aul. 2, 2, 14:lumine aër,
Lucr. 4, 368:lumine corpus,
id. 5, 719; 5, 757:animā corpus,
id. 3, 562.— Poet.:cassus lumine (= vitā),
deprived of life, dead, Verg. A. 2, 85; imitated by Stat. Th. 2, 15;and in like sense aethere cassus,
Verg. A. 11, 104:simulacra cassa sensu,
Lucr. 4, 127.—With gen.:3.cassus luminis ensis,
Cic. Arat. 369.—With ab:II.elementum ab omnibus,
App. de Deo Socr. p. 46.—Trop., vain, empty, useless, futile, fruitless (syn.: inanis, irritus): cassum quiddam et inani vocis sono decoratum, * Cic. Tusc. 5, 41, 119; so,copia verborum,
Lucr. 4, 511:vota,
Verg. A. 12, 780:fertilitas terrae,
Ov. M. 5, 482:fraus,
Luc. 5, 130:consilia,
Sen. Troad. 570:viae,
vain, profitless, Stat. Th. 11, 449:labores,
Plin. Ep. 8, 23, 6:manus,
without effect, Stat. Th. 9, 770:augur futuri,
false, erring, id. ib. 9, 629:omen,
id. ib. 5, 318.— Subst.: cassa, ōrum, n., empty things:palearum,
Sol. 52;esp. of speech: cassa memorare,
to talk idly, Plaut. Cist. 4, 1, 16; so,cassa habebantur quae, etc.,
were thought vain, futile, Tac. H. 3, 55; Sen. Herc. Oet. 352.— Esp. freq. in poetry (in prose, but not in Cic.), in cassum, or, in one word, incas-sum, adverb., in vain, uselessly, to no purpose:ex multis omnia in cassum cadunt,
Plaut. Poen. 1, 2, 147; cf. Lucr. 2, 1165: temere, in cassum frustraque, without aim or purpose, fortuitously, id. 2, 1060; so id. 5, 1002; 5, 1430:furere,
Verg. G. 3, 100:longos ciebat Incassum fletus,
id. A. 3, 345:tot incassum fusos patiere labores?
id. ib. 7, 421.—In prose:quae profecto incassum agebantur,
Sall. H. 3, 61, 11 Dietsch:vana incassum jactare tela,
Liv. 10, 29, 2:incassum missae preces,
id. 2, 49, 8:aliquid incassum disserere,
Tac. A. 1, 4; Just. 11, 15, 6; Lact. 6, 9, 17; Sen. Brev. Vit. 11, 1: frustra in cassumque. Mart. Cap. 1, § 10.— Also cassum: quid cassum times? Sen. Herc. Oet. 353; cf.: matên, frustra, nequicquam, cassum, Gloss. Cyrill. -
10 frustra
frustrā ( - tră, Prud. steph. 1, 13), adv. [orig. acc. plur. neutr., afterwards abl. sing. fem. of frusterus, for frud-; v. fraus; hence].I.In deception, in error (so mostly anteclass. and in historians;II.not in Cic. and Caes.): ambo, et servus et era, frustra sunt duo, Qui me Amphitruonem rentur esse: errant probe,
are deceived, in error, Plaut. Am. 3, 3, 19; cf. id. Bacch. 4, 7, 42:nunc, mulier, nei frustra sies, mea non es: ne arbitrere,
id. Merc. 3, 1, 30:quo mihi acrius annitendum est, ut neque vos capiamini, et illi frustra sint,
Sall. J. 85, 6:frustra esse,
Plaut. Capt. 4, 2, 74: hilarus est;frustrast homo,
id. Most. 3, 1, 40 Lorenz:ne frustra sis,
id. Men. 4, 3, 18 sq.; id. Mil. 5, 29 al.; cf. in the foll. II. A.—With animi:erras, Aemiliane, et longe hujus animi frustra es,
App. Mag. p. 286.—Frustra habere aliquem, to deceive, cheat one (= eludere):Corbulo quaesito diu proelio frustra habitus,
Tac. A. 13, 37; 51:si Persae frustra habitae redissent ad sua,
Amm. 18, 6, 6: servom ac dominum, Plaut. Am. argument. 5.— [p. 786]Transf., according as particular respect is had to the effect, the aim, or the reason of an action, without effect, to no purpose, without cause, uselessly, in vain, for nothing (freq. and class.; the predom. signif. in prose and poetry; cf.: in cassum, nequiquam).A.Without effect, in vain:2.alii parasiti frustra obambulabant in foro, i. e. they got no dinner,
Plaut. Capt. 3, 1, 31:praesagibat mihi animus, frustra me ire, quom exibam domo,
id. Aul. 2, 2, 1: nemo dabit;frustra egomet mecum has rationes puto,
Ter. Ad. 2, 2, 53:frustra operam opinor sumo,
id. Heaut. 4, 3, 15:neque ipse auxilium suum saepe a viris bonis frustra implorari patietur,
Cic. de Or. 2, 33, 144:haec si verbis explicare conemur, frustra suscipiatur labor,
id. Univ. 10:fortissima frustra pectora,
Verg. A. 1, 348; 5, 389:multum frustraque rogatus,
Luc. 4, 735:peritura frustra agmina,
id. 7, 736; Ov. M. 8, 140:frustra telum mittere,
Caes. B. G. 3, 4, 2; cf. id. ib. 3, 25, 1:frustra tantum laborem sumere,
id. ib. 3, 14, 1:cujus neque consilium neque inceptum ullum frustra erat,
Sall. J. 7, 6 Kritz.; ib. 14, 11 Dietsch; 61, 1; 71, 5; 73 fin. al.; cf.:ita frustra id inceptum Volscis fuit,
Liv. 2, 25, 2:neque frustrabor ultra cives meos, neque ipse frustra dictator ero,
id. 2, 31, 10; Quint. 10, 1, 2:frustra cruento Marte carebimus, frustra metuemus Austrum: Visendus ater Cocytus, etc.,
Hor. C. 2, 14, 13 and 15:nam frustra vitium vitaveris illud, si te alio pravum detorseris,
id. S. 2, 2, 54:tam frustra (expressere) quam recusaverat (= aeque frustra fuit et sine eventu),
likewise without effect, Tac. H. 2, 90 fin. (see the passage in conn.).—With nequiquam, Cat. 77, 1; App. M. 8, p. 208, 40.—With sic: ego astabo hic tantisper cum hac forma et factis sic frustra; cf. Gr. houtôs allôs, Plaut. Mil. 4, 2, 30.—In a pun with frustra esse (v. supra, I.) and frustrari: qui lepide postulat alterum frustrari, quom frustra'st, frustra illum dicit frustra esse. Nam qui se frustrari quem frustra sentit, Qui frustratur, frustra'st, si ille non est frustra, Enn. ap. Gell. 18, 2, 7 (Sat. 33, p. 158 sq. Vahl.).—Ellipt.:B.equites et auxiliarios pedites in omnes partes mittit... Nec frustra. Nam, etc.,
Hirt. B. G. 8, 5, 3; so,frustra: nam, etc.,
Hor. C. 3, 7, 21; Flor. 4, 11, 9.—Without reason or cause, groundlessly:2.frustra ac sine causa quid facere indignum deo est,
Cic. Div. 2, 60, 125:frustra tempus contero,
id. Rosc. Com. 14, 41:quae disputatio ne frustra haberetur,
id. Rep. 1, 7:quae (res) prima impulit etiam, ut suspiceremus in caelum nec frustra siderum motus intueremur,
id. ib. 3, 2; 4, 3; id. Tusc. 1, 10, 21; id. Fin. 2, 12, 36; v. Madv. ad h. l. p. 210: non igitur frustra Plato civili viro, quem politikon vocant, necessariam musicen credidit, Quint. 1, 10, 15; 10, 1, 56:ut multi, nec frustra, opinantur,
Suet. Oth. 9:ne quid inexpertum frustra moritura relinquat,
Verg. A. 4, 415 Forbig. ad loc.—Ellipt.:hanc quidam aposiopesin putant. Frustra. Nam, etc.,
Quint. 9, 3, 60. -
11 frutra
frustrā ( - tră, Prud. steph. 1, 13), adv. [orig. acc. plur. neutr., afterwards abl. sing. fem. of frusterus, for frud-; v. fraus; hence].I.In deception, in error (so mostly anteclass. and in historians;II.not in Cic. and Caes.): ambo, et servus et era, frustra sunt duo, Qui me Amphitruonem rentur esse: errant probe,
are deceived, in error, Plaut. Am. 3, 3, 19; cf. id. Bacch. 4, 7, 42:nunc, mulier, nei frustra sies, mea non es: ne arbitrere,
id. Merc. 3, 1, 30:quo mihi acrius annitendum est, ut neque vos capiamini, et illi frustra sint,
Sall. J. 85, 6:frustra esse,
Plaut. Capt. 4, 2, 74: hilarus est;frustrast homo,
id. Most. 3, 1, 40 Lorenz:ne frustra sis,
id. Men. 4, 3, 18 sq.; id. Mil. 5, 29 al.; cf. in the foll. II. A.—With animi:erras, Aemiliane, et longe hujus animi frustra es,
App. Mag. p. 286.—Frustra habere aliquem, to deceive, cheat one (= eludere):Corbulo quaesito diu proelio frustra habitus,
Tac. A. 13, 37; 51:si Persae frustra habitae redissent ad sua,
Amm. 18, 6, 6: servom ac dominum, Plaut. Am. argument. 5.— [p. 786]Transf., according as particular respect is had to the effect, the aim, or the reason of an action, without effect, to no purpose, without cause, uselessly, in vain, for nothing (freq. and class.; the predom. signif. in prose and poetry; cf.: in cassum, nequiquam).A.Without effect, in vain:2.alii parasiti frustra obambulabant in foro, i. e. they got no dinner,
Plaut. Capt. 3, 1, 31:praesagibat mihi animus, frustra me ire, quom exibam domo,
id. Aul. 2, 2, 1: nemo dabit;frustra egomet mecum has rationes puto,
Ter. Ad. 2, 2, 53:frustra operam opinor sumo,
id. Heaut. 4, 3, 15:neque ipse auxilium suum saepe a viris bonis frustra implorari patietur,
Cic. de Or. 2, 33, 144:haec si verbis explicare conemur, frustra suscipiatur labor,
id. Univ. 10:fortissima frustra pectora,
Verg. A. 1, 348; 5, 389:multum frustraque rogatus,
Luc. 4, 735:peritura frustra agmina,
id. 7, 736; Ov. M. 8, 140:frustra telum mittere,
Caes. B. G. 3, 4, 2; cf. id. ib. 3, 25, 1:frustra tantum laborem sumere,
id. ib. 3, 14, 1:cujus neque consilium neque inceptum ullum frustra erat,
Sall. J. 7, 6 Kritz.; ib. 14, 11 Dietsch; 61, 1; 71, 5; 73 fin. al.; cf.:ita frustra id inceptum Volscis fuit,
Liv. 2, 25, 2:neque frustrabor ultra cives meos, neque ipse frustra dictator ero,
id. 2, 31, 10; Quint. 10, 1, 2:frustra cruento Marte carebimus, frustra metuemus Austrum: Visendus ater Cocytus, etc.,
Hor. C. 2, 14, 13 and 15:nam frustra vitium vitaveris illud, si te alio pravum detorseris,
id. S. 2, 2, 54:tam frustra (expressere) quam recusaverat (= aeque frustra fuit et sine eventu),
likewise without effect, Tac. H. 2, 90 fin. (see the passage in conn.).—With nequiquam, Cat. 77, 1; App. M. 8, p. 208, 40.—With sic: ego astabo hic tantisper cum hac forma et factis sic frustra; cf. Gr. houtôs allôs, Plaut. Mil. 4, 2, 30.—In a pun with frustra esse (v. supra, I.) and frustrari: qui lepide postulat alterum frustrari, quom frustra'st, frustra illum dicit frustra esse. Nam qui se frustrari quem frustra sentit, Qui frustratur, frustra'st, si ille non est frustra, Enn. ap. Gell. 18, 2, 7 (Sat. 33, p. 158 sq. Vahl.).—Ellipt.:B.equites et auxiliarios pedites in omnes partes mittit... Nec frustra. Nam, etc.,
Hirt. B. G. 8, 5, 3; so,frustra: nam, etc.,
Hor. C. 3, 7, 21; Flor. 4, 11, 9.—Without reason or cause, groundlessly:2.frustra ac sine causa quid facere indignum deo est,
Cic. Div. 2, 60, 125:frustra tempus contero,
id. Rosc. Com. 14, 41:quae disputatio ne frustra haberetur,
id. Rep. 1, 7:quae (res) prima impulit etiam, ut suspiceremus in caelum nec frustra siderum motus intueremur,
id. ib. 3, 2; 4, 3; id. Tusc. 1, 10, 21; id. Fin. 2, 12, 36; v. Madv. ad h. l. p. 210: non igitur frustra Plato civili viro, quem politikon vocant, necessariam musicen credidit, Quint. 1, 10, 15; 10, 1, 56:ut multi, nec frustra, opinantur,
Suet. Oth. 9:ne quid inexpertum frustra moritura relinquat,
Verg. A. 4, 415 Forbig. ad loc.—Ellipt.:hanc quidam aposiopesin putant. Frustra. Nam, etc.,
Quint. 9, 3, 60. -
12 futilis
futtĭlis (less correctly fūtĭlis, Curt. Gr. Etym. p. 204), e, adj. [fundo; cf. futis], that easily pours out.I.Lit., only subst.: futtĭle, is, n., a water-vessel, broad above and pointed below, used at sacrifices to Vesta and Ceres, Don. Ter. And. 3, 5, 3; Ter. Phorm. 5, 1, 19; Schol. Stat. Th. 8, 297; Schol. Hor. A. P. 231; Serv. Verg. A. 11, 339.—II.Transf., in gen., that can not contain (very rare):B.canes,
that void their excrement through fear, Phaedr. 4, 18, 33:glacies,
brittle, Verg. A. 12, 740.—Trop., untrustworthy, vain, worthless, futile (class.;1.syn.: frivolus, vanus, levis): servon fortunas meas me commisisse futtili!
Ter. And. 3, 5, 3; cf.:irrideamus haruspices: vanos, futtiles esse dicamus,
Cic. Div. 1, 19, 36; and:quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles?
id. Fin. 3, 11, 38:locutores (with leves et importuni),
Gell. 1, 15, 1:auctor,
Verg. A. 11, 339:competitores,
Gell. 4, 8, 4; Enn. ap. Non. 511, 6 (Trag. v. 349 Vahl.):futtiles commenticiaeque sententiae,
Cic. N. D. 1, 8, 18; cf.:dicit quaedam futtilia et frivola,
Gell. 16, 12, 1:opes ejus, quae futiles et conruptae sunt,
Sall. H. Fragm. 1, 41, 20 Dietsch:alacritas,
Cic. Tusc. 4, 17, 37:laetitiae,
id. ib. 5, 6, 16:et caducum tempus,
Plin. Ep. 3, 7, 14:lingua,
Phaedr. 5, 2, 10:de causa,
Plin. 33, 2, 8, § 32:nec futilis ictus,
Sil. 15, 797.— Hence, adv., in vain, idly, uselessly (anteand post-class.).Form futtĭle: factum futtile, Enn. ap. Non. 514, 14 (Trag. v. 350 Vahl.):2.provenisti,
Plaut. Stich. 2, 2, 73 Ritschl.— -
13 futtilis
futtĭlis (less correctly fūtĭlis, Curt. Gr. Etym. p. 204), e, adj. [fundo; cf. futis], that easily pours out.I.Lit., only subst.: futtĭle, is, n., a water-vessel, broad above and pointed below, used at sacrifices to Vesta and Ceres, Don. Ter. And. 3, 5, 3; Ter. Phorm. 5, 1, 19; Schol. Stat. Th. 8, 297; Schol. Hor. A. P. 231; Serv. Verg. A. 11, 339.—II.Transf., in gen., that can not contain (very rare):B.canes,
that void their excrement through fear, Phaedr. 4, 18, 33:glacies,
brittle, Verg. A. 12, 740.—Trop., untrustworthy, vain, worthless, futile (class.;1.syn.: frivolus, vanus, levis): servon fortunas meas me commisisse futtili!
Ter. And. 3, 5, 3; cf.:irrideamus haruspices: vanos, futtiles esse dicamus,
Cic. Div. 1, 19, 36; and:quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles?
id. Fin. 3, 11, 38:locutores (with leves et importuni),
Gell. 1, 15, 1:auctor,
Verg. A. 11, 339:competitores,
Gell. 4, 8, 4; Enn. ap. Non. 511, 6 (Trag. v. 349 Vahl.):futtiles commenticiaeque sententiae,
Cic. N. D. 1, 8, 18; cf.:dicit quaedam futtilia et frivola,
Gell. 16, 12, 1:opes ejus, quae futiles et conruptae sunt,
Sall. H. Fragm. 1, 41, 20 Dietsch:alacritas,
Cic. Tusc. 4, 17, 37:laetitiae,
id. ib. 5, 6, 16:et caducum tempus,
Plin. Ep. 3, 7, 14:lingua,
Phaedr. 5, 2, 10:de causa,
Plin. 33, 2, 8, § 32:nec futilis ictus,
Sil. 15, 797.— Hence, adv., in vain, idly, uselessly (anteand post-class.).Form futtĭle: factum futtile, Enn. ap. Non. 514, 14 (Trag. v. 350 Vahl.):2.provenisti,
Plaut. Stich. 2, 2, 73 Ritschl.— -
14 inane
I.Physically:(β).cum vas inane dicimus, non ita loquimur ut physici, quibus inane esse nihil placet, sed ita, ut verbi causa sine aqua, sine vino, sine oleo vas esse dicamus,
Cic. Fat. 11, 24:aqualis inanis (opp. plena),
Plaut. Mil. 3, 2, 41:tune inane quicquam putes esse, cum ita completa et conferta sint omnia, ut, etc.,
Cic. Ac. 2, 40, 125:quae spatium pleno possint distinguere inane,
Lucr. 1, 527:domum ejus exornatam et instructam, fere jam iste reddiderat nudam atque inanem,
Cic. Verr. 2, 2, 34, § 84:granum inane cassumque,
Plin. 18, 17, 45, § 161:quae (naves) inanes ad eum remitterentur,
Caes. B. G. 5, 23, 4; so,naves (opp. onustae),
id. B. C. 3, 8, 3; 3, 40, 4; Cic. Verr. 2, 5, 50, § 131; cf.:inde navigia inania et vacua hinc plena et onusta mittantur,
Plin. Pan. 31, 4:lagenae,
Cic. Fam. 16, 26, 2:mensa,
Plaut. Pers. 3, 1, 26:vix incedo inanis, ne ire posse cum onere existimes,
without a burden, id. Am. 1, 1, 174; cf.:ego bajulabo: tu, ut decet dominum, ante me ito inanis,
id. As. 3, 3, 70:janitor ad dantes vigilet: si pulset inanis Surdus, etc.,
emptyhanded, without presents, Prop. 4 (5), 5, 47:hic homo est inanis,
without money, without fortune, Plaut. Most. 3, 1, 44; id. Bacch. 3, 6, 2; id. Trin. 3, 2, 75:misera in civitate et inani,
Cic. Verr. 2, 2, 66, § 160:egentes inanesque discedere,
id. ib. 2, 2, 9, § 25 fin.:structores ad frumentum profecti inanes redierunt,
id. Att. 14, 3, 1; cf. id. Off. 3, 2, 6:equus,
without a rider, id. Verr. 2, 2, 66, § 160; cf.:quid, quod omnes consulares... simul atque assedisti partem istam subselliorum nudam atque inanem reliquerunt?
id. Cat. 1, 7, 16:absint inani funere neniae,
without a corpse, Hor. C. 2, 20, 21:parasitus,
unfed, hungry, Plaut. Stich. 1, 3, 78:venter,
hungry, Hor. S. 1, 6, 127; cf.:siccus, inanis Sperne cibum vilem,
id. ib. 2, 2, 14:quod inani sufficit alvo,
Juv. 5, 7:laeva,
without rings, Hor. S. 2, 7, 9:litterae,
empty, Cic. Fam. 6, 22, 1:paleae,
empty, light, Verg. G. 3, 134:nubila,
id. ib. 4, 196:venti,
id. A. 6, 740: tum ebur ex inani corpore extractum (a transl. of the Platon. apoleloipotos psuchên sômatos), lifeless, dead, Cic. Leg. 2, 18, 45 Mos.:corpus,
Ov. H. 15, 116; id. Am. 3, 9, 6; cf.in the foll.: vulgus,
i. e. the shades, Stat. Th. 1, 93; cf.umbra,
Ov. Tr. 3, 11, 25:imago,
id. F. 5, 463:regna Ditis,
Verg. A. 6, 269:Tartara,
Ov. M. 11, 670: leo, a lion ' s hide, Stat. Th. 1, 483; so,tigris,
id. ib. 6, 722:vultus,
i. e. blind, Sen. Phoen. 43: Gaurus, i. e. hollow (an extinct volcano), Juv. 9, 57. —With abl., gen., or ab (the last rare):B.nulla epistula inanis aliqua re utili,
Cic. Att. 2, 8, 1:Agyrinensis ager centum septuaginta aratoribus inanior est,
id. Verr. 2, 3, 52, § 121:sanguinis atque animi pectus inane,
Ov. H. 3, 60:corpus animae,
id. M. 13, 488; 2, 611; Prop. 3, 18 (4, 17), 32:lymphae dolium,
Hor. C. 3, 11, 26:pectus deorum,
Sil. 2, 309: inanis a marsupio, Prud. steph. 2, 104. —Subst.: ĭnāne, is, n., an empty space, a void (most freq. in Lucr.):II.scilicet hoc id erit vacuum quod inane vocamus,
Lucr. 1, 439:namque est in rebus inane,
id. 1, 330 sq.; cf. id. 1, 569; 2, 236:ita nullum inane, nihil esse individuum potest,
Cic. N. D. 1, 23, 65:plus esse inanis,
Lucr. 1, 365:inani,
ib. 524:inane,
id. 1, 369; 426; 507;514 et saep.: ad inane naturae,
Plin. 30, 1, 4, § 13:per inane,
through the air, Lucr. 1, 1018; 2, 65 et saep.; Verg. E. 6, 31; id. A. 12, 906; Plin. 8, 43, 68, § 169 et saep.— Abl.:inani,
Lucr. 1, 742; 1009:ab inani,
id. 1, 431:in inani,
id. 1, 1078; 2, 122:sine inani,
id. 1, 510; 532; 538:per inania,
id. 1, 223; Ov. M. 2, 506.Trop.A.In gen., empty, useless, worthless, vain, unprofitable:(β).aures ipsae, quid plenum, quid inane sit judicant,
Cic. Brut. 8, 34:quod honestum nos et laudabile esse dicamus, id illi cassum quiddam et inani vocis sono decoratum esse dicant,
id. Tusc. 5, 41, 119; cf.:honesti inane nomen esse,
id. Ac. 2, 22, 71:sin vera visa divina sunt, falsa autem et inania humana,
id. Div. 2, 62, 127:voces inanes fundere,
id. Tusc. 3, 18, 42; cf.elocutio,
id. de Or. 1, 6, 20:damnatus inani judicio,
Juv. 1, 47:vox,
Quint. 11, 3, 32:verba,
id. 8, 2, 17; 9, 3, 100; cf.verborum torrenti,
id. 10, 7, 23:crimen,
Cic. Verr. 2, 2, 72, § 177:o inanes nostras contentiones!
id. de Or. 3, 2, 7:o spes fallaces et cogitationes inanes meae!
id. Mil. 34, 94; cf.:inani et tenui spe te consolaris,
id. Rosc. Com. 14, 42:spes,
Verg. A. 10, 627:religio,
Cic. Rep. 1, 15 fin.:delectari multis inanibus rebus, ut gloriā, etc.,
id. Lael. 14, 49; 23, 86:cupiditates,
id. Fin. 1, 13, 46:causas nequidquam nectis inanes,
Verg. A. 9, 219:minae,
Hor. Epod. 6, 3:tempus inane peto, requiem spatiumque furori,
vacant, leisure, Verg. A. 4, 433; so,ternpora (with morae),
Val. Fl. 3, 657: tempora, in prosody, i. q. the Gr. kenos chronos, the use of a short syllable for a long one, Quint. 9, 4, 51 Spald.—With gen.:B.omnia plena consiliorum, inania verborum,
poor in words, Cic. de Or. 1, 9, 37:quae inanissima prudentiae reperta sunt,
id. Mur. 12, 26.—Of persons, vain, worthless, petty:C.Graii,
Lucr. 1, 639:homo inanis et regiae superbiae,
Sall. J. 64, 5:imagines, quibus inanissimi homines serviunt,
Lact. 2, 17, 8:inanes Hoc juvat,
Hor. S. 1, 4, 76; Liv. 45, 23, 16; Lucr. 1, 639:hi pressi et integri, contra inflati illi et inanes,
Quint. 12, 10, 16; cf.:illud vero pusilli animi et inanis,
Cic. Fam. 2, 17, 7:non negaverim totam Asiae regionem inaniora parere ingenia,
Liv. 45, 23, 16.—As subst.: ĭnāne, is, n., that which is empty or vain; emptiness, vanity, inanity:o curas hominum! o quantum est in rebus inane!
Pers. 1, 1:inane abscindere soldo,
Hor. S. 1, 2, 113.— Plur.:dum vitat humum, nubes et inania captet,
id. A. P. 230:inaina famae,
idle reports, Tac. A. 2, 76:inania belli,
id. ib. 2, 69.—Hence, adv.: ĭnānĭter, vainly, idly, uselessly:exsultare,
Cic. Tusc. 4, 6, 13:moveri,
id. Ac. 2, 15, 47; cf. id. ib. 2, 11, 34:pectus angere,
Hor. Ep. 2, 1, 211:medicas exercet inaniter artes,
Ov. M. 2, 618. -
15 inanis
I.Physically:(β).cum vas inane dicimus, non ita loquimur ut physici, quibus inane esse nihil placet, sed ita, ut verbi causa sine aqua, sine vino, sine oleo vas esse dicamus,
Cic. Fat. 11, 24:aqualis inanis (opp. plena),
Plaut. Mil. 3, 2, 41:tune inane quicquam putes esse, cum ita completa et conferta sint omnia, ut, etc.,
Cic. Ac. 2, 40, 125:quae spatium pleno possint distinguere inane,
Lucr. 1, 527:domum ejus exornatam et instructam, fere jam iste reddiderat nudam atque inanem,
Cic. Verr. 2, 2, 34, § 84:granum inane cassumque,
Plin. 18, 17, 45, § 161:quae (naves) inanes ad eum remitterentur,
Caes. B. G. 5, 23, 4; so,naves (opp. onustae),
id. B. C. 3, 8, 3; 3, 40, 4; Cic. Verr. 2, 5, 50, § 131; cf.:inde navigia inania et vacua hinc plena et onusta mittantur,
Plin. Pan. 31, 4:lagenae,
Cic. Fam. 16, 26, 2:mensa,
Plaut. Pers. 3, 1, 26:vix incedo inanis, ne ire posse cum onere existimes,
without a burden, id. Am. 1, 1, 174; cf.:ego bajulabo: tu, ut decet dominum, ante me ito inanis,
id. As. 3, 3, 70:janitor ad dantes vigilet: si pulset inanis Surdus, etc.,
emptyhanded, without presents, Prop. 4 (5), 5, 47:hic homo est inanis,
without money, without fortune, Plaut. Most. 3, 1, 44; id. Bacch. 3, 6, 2; id. Trin. 3, 2, 75:misera in civitate et inani,
Cic. Verr. 2, 2, 66, § 160:egentes inanesque discedere,
id. ib. 2, 2, 9, § 25 fin.:structores ad frumentum profecti inanes redierunt,
id. Att. 14, 3, 1; cf. id. Off. 3, 2, 6:equus,
without a rider, id. Verr. 2, 2, 66, § 160; cf.:quid, quod omnes consulares... simul atque assedisti partem istam subselliorum nudam atque inanem reliquerunt?
id. Cat. 1, 7, 16:absint inani funere neniae,
without a corpse, Hor. C. 2, 20, 21:parasitus,
unfed, hungry, Plaut. Stich. 1, 3, 78:venter,
hungry, Hor. S. 1, 6, 127; cf.:siccus, inanis Sperne cibum vilem,
id. ib. 2, 2, 14:quod inani sufficit alvo,
Juv. 5, 7:laeva,
without rings, Hor. S. 2, 7, 9:litterae,
empty, Cic. Fam. 6, 22, 1:paleae,
empty, light, Verg. G. 3, 134:nubila,
id. ib. 4, 196:venti,
id. A. 6, 740: tum ebur ex inani corpore extractum (a transl. of the Platon. apoleloipotos psuchên sômatos), lifeless, dead, Cic. Leg. 2, 18, 45 Mos.:corpus,
Ov. H. 15, 116; id. Am. 3, 9, 6; cf.in the foll.: vulgus,
i. e. the shades, Stat. Th. 1, 93; cf.umbra,
Ov. Tr. 3, 11, 25:imago,
id. F. 5, 463:regna Ditis,
Verg. A. 6, 269:Tartara,
Ov. M. 11, 670: leo, a lion ' s hide, Stat. Th. 1, 483; so,tigris,
id. ib. 6, 722:vultus,
i. e. blind, Sen. Phoen. 43: Gaurus, i. e. hollow (an extinct volcano), Juv. 9, 57. —With abl., gen., or ab (the last rare):B.nulla epistula inanis aliqua re utili,
Cic. Att. 2, 8, 1:Agyrinensis ager centum septuaginta aratoribus inanior est,
id. Verr. 2, 3, 52, § 121:sanguinis atque animi pectus inane,
Ov. H. 3, 60:corpus animae,
id. M. 13, 488; 2, 611; Prop. 3, 18 (4, 17), 32:lymphae dolium,
Hor. C. 3, 11, 26:pectus deorum,
Sil. 2, 309: inanis a marsupio, Prud. steph. 2, 104. —Subst.: ĭnāne, is, n., an empty space, a void (most freq. in Lucr.):II.scilicet hoc id erit vacuum quod inane vocamus,
Lucr. 1, 439:namque est in rebus inane,
id. 1, 330 sq.; cf. id. 1, 569; 2, 236:ita nullum inane, nihil esse individuum potest,
Cic. N. D. 1, 23, 65:plus esse inanis,
Lucr. 1, 365:inani,
ib. 524:inane,
id. 1, 369; 426; 507;514 et saep.: ad inane naturae,
Plin. 30, 1, 4, § 13:per inane,
through the air, Lucr. 1, 1018; 2, 65 et saep.; Verg. E. 6, 31; id. A. 12, 906; Plin. 8, 43, 68, § 169 et saep.— Abl.:inani,
Lucr. 1, 742; 1009:ab inani,
id. 1, 431:in inani,
id. 1, 1078; 2, 122:sine inani,
id. 1, 510; 532; 538:per inania,
id. 1, 223; Ov. M. 2, 506.Trop.A.In gen., empty, useless, worthless, vain, unprofitable:(β).aures ipsae, quid plenum, quid inane sit judicant,
Cic. Brut. 8, 34:quod honestum nos et laudabile esse dicamus, id illi cassum quiddam et inani vocis sono decoratum esse dicant,
id. Tusc. 5, 41, 119; cf.:honesti inane nomen esse,
id. Ac. 2, 22, 71:sin vera visa divina sunt, falsa autem et inania humana,
id. Div. 2, 62, 127:voces inanes fundere,
id. Tusc. 3, 18, 42; cf.elocutio,
id. de Or. 1, 6, 20:damnatus inani judicio,
Juv. 1, 47:vox,
Quint. 11, 3, 32:verba,
id. 8, 2, 17; 9, 3, 100; cf.verborum torrenti,
id. 10, 7, 23:crimen,
Cic. Verr. 2, 2, 72, § 177:o inanes nostras contentiones!
id. de Or. 3, 2, 7:o spes fallaces et cogitationes inanes meae!
id. Mil. 34, 94; cf.:inani et tenui spe te consolaris,
id. Rosc. Com. 14, 42:spes,
Verg. A. 10, 627:religio,
Cic. Rep. 1, 15 fin.:delectari multis inanibus rebus, ut gloriā, etc.,
id. Lael. 14, 49; 23, 86:cupiditates,
id. Fin. 1, 13, 46:causas nequidquam nectis inanes,
Verg. A. 9, 219:minae,
Hor. Epod. 6, 3:tempus inane peto, requiem spatiumque furori,
vacant, leisure, Verg. A. 4, 433; so,ternpora (with morae),
Val. Fl. 3, 657: tempora, in prosody, i. q. the Gr. kenos chronos, the use of a short syllable for a long one, Quint. 9, 4, 51 Spald.—With gen.:B.omnia plena consiliorum, inania verborum,
poor in words, Cic. de Or. 1, 9, 37:quae inanissima prudentiae reperta sunt,
id. Mur. 12, 26.—Of persons, vain, worthless, petty:C.Graii,
Lucr. 1, 639:homo inanis et regiae superbiae,
Sall. J. 64, 5:imagines, quibus inanissimi homines serviunt,
Lact. 2, 17, 8:inanes Hoc juvat,
Hor. S. 1, 4, 76; Liv. 45, 23, 16; Lucr. 1, 639:hi pressi et integri, contra inflati illi et inanes,
Quint. 12, 10, 16; cf.:illud vero pusilli animi et inanis,
Cic. Fam. 2, 17, 7:non negaverim totam Asiae regionem inaniora parere ingenia,
Liv. 45, 23, 16.—As subst.: ĭnāne, is, n., that which is empty or vain; emptiness, vanity, inanity:o curas hominum! o quantum est in rebus inane!
Pers. 1, 1:inane abscindere soldo,
Hor. S. 1, 2, 113.— Plur.:dum vitat humum, nubes et inania captet,
id. A. P. 230:inaina famae,
idle reports, Tac. A. 2, 76:inania belli,
id. ib. 2, 69.—Hence, adv.: ĭnānĭter, vainly, idly, uselessly:exsultare,
Cic. Tusc. 4, 6, 13:moveri,
id. Ac. 2, 15, 47; cf. id. ib. 2, 11, 34:pectus angere,
Hor. Ep. 2, 1, 211:medicas exercet inaniter artes,
Ov. M. 2, 618. -
16 infructuosus
in-fructŭōsus, a, um, adj., unfruitful (post-Aug.).I.Lit.:II.vites,
Col. Arb. 8, 4:cultura,
id. 11, 2, 32. —Trop., fruitless, useless:preces,
Plin. Ep. 8, 23:epistula,
Sen. Contr. 3, 19 fin.:militia,
Tac. H. 1, 51.— Adv.: infructŭōsē, fruitlessly, uselessly, Hier. Ep. 12, n. 16; Aug. Ep. 67, n. 6.— Comp., Sid. Ep. 1, 9. -
17 inutilis
ĭn-ūtĭlis, e, adj., useless, unserviceable, unprofitable; constr. absol., with ad, or with dat. (class.).I.In gen.A.Of persons.(α).Absol.:(β).homo iners atque inutilis,
Cic. Off. 3, 6, 31; Verg. A. 2, 647; 10, 794:dum meliorem ex ducibus inutilem vulnus faceret,
Liv. 21, 53:turba,
id. 30, 30; Just. 2, 11, 3.— Sup., Col. 3, 10, 6.—With ad:(γ).per aetatem ad pugnam inutiles,
Caes. B. G. 2, 16:ad rem gerendam,
id. B. C. 3, 43; Val. Max. 3, 2, 11.—With dat.:B.aetate inutiles bello,
Caes. B. G. 7, 78:sibi,
Cic. Inv. 1, 1, 1:reipublicae,
Liv. 29, 1.—Of inanim. and abstr. things:II.rami,
Hor. Epod. 2, 13:naves ad navigandum inutiles,
Caes. B. G. 4, 29:tempestas non inutilis ad capiendum consilium,
id. ib. 7, 27:impedimenta,
Liv. 38, 15 fin.:ferrum,
Verg. A. 2, 510:lingua,
Ov. H. 4, 7:alga,
Hor. C. 3, 7, 10:et genus et nomen jactare,
id. ib. 1, 14, 3:inutiles oratori universales quaestiones,
Quint. 3, 5, 12; 5, 10, 82:ad audiendum,
id. 4, 1, 34.—With subj.-clause:quod non inutile sit imitari,
Quint. 2, 3, 11; 1, 1, 27; 11, 2, 48 et saep.:stipulatio,
invalid, Gai. Inst. 3, 97:fidei commissa,
id. ib. 2, 261.— Sup.:inutilissimus quisque,
Col. 3, 10, 1.—Esp., hurtful, injurious.A.Of persons:B.seditiosus et inutilis civis,
Cic. Off. 2, 14; so id. ib. 3, 13:sed sibi inutilior,
Ov. M. 13, 37:mihi reique publicae,
Hirt. B. Afr. 54. —Of inanim. and abstr. things:1. 2.fungus,
Cels. 5, 27, n. 17:inutile est,
Cic. Off. 3, 13; Plin. 17, 27, 45, § 257:aquae inutiles pestilentesque,
Sen. Q. N. 6, 27:oratio,
Liv. 42, 14:arbitrium,
Ov. M. 11, 100.— Adv.: ĭnū-tĭlĭter.Hurtfully, injuriously:late diffusa aqua bibitur inutilius,
Varr. R. R. 3, 5, 2:administrare,
Hirt. B. Alex. 65, 1. -
18 profundo
prō̆-fundo, fūdi, fūsum, 3, v. a., to pour out or forth, to shed copiously, to cause to flow (class.).I.Lit.:B.sanguinem suum profundere omnem cupit, dummodo profusum hujus ante videat,
Cic. Clu. 6, 18:sanguinem pro patriā,
id. Fin. 2, 19, 60; 2, 30, 97:vim lacrimarum,
id. Rep. 6, 14, 14:lacrimas oculis,
Verg. A. 12, 154; Ov. M. 9, 679; 7, 91; Sen. Med. 541:sanguinem ex oculis,
Plin. 10, 60, 79, § 164:aquam,
Plaut. Aul. 2, 4, 29:vinum,
id. Curc. 1, 1, 92:vina deo tamquam sitienti,
Lact. 2, 4, 13; 6, 1, 5:aquas sub mensas,
Plin. 28, 2, 5, § 26. —With se, to burst or gush forth:lacrimae se subito profuderunt,
Cic. Ac. 11, 7, 6.—Transf.1.To stretch at full length, to prostrate ( poet.):2.cum somnus membra profudit,
Lucr. 4, 757:praecipites profusae in terram,
id. 6, 744.—Mid.: profusus, abjectus jacens. Pacuvius: profusus gemitu, murmure, stretched at full length, Paul. ex Fest. p. 228 Müll. (Trag. Rel. v. 321 Rib.). —To pour or cast out, bring forth, produce (class.): posticā parte profudit, Lucil. ap. Non. 217, 16:3.(puerum) ex alvo matris natura profudit,
Lucr. 5, 225:sonitus,
id. 6, 401:ignes,
id. 6, 210:omnia ex ore,
id. 6, 6:pectore voces,
to pour forth, utter, Cat. 64, 202:vocem,
Cic. Tusc. 2, 23, 56:clamorem,
id. Fl. 6, 15; id. Leg. 1, 8, 25:voces,
Cat. 64, 202:vitia,
Suet. Tib. 42:dolorem,
Vop. Aur. 1:palmites,
Col. 5, 5, 17.—With se, to pour forth, rush forth or out; of bees:II.cum se nova profundent examina,
Col. 9, 3;of archers: omnis multitudo sagittariorum se profudit,
Caes. B. C. 3, 93;of luxuriant plants: ea, quae se nimium profuderunt,
have shot out, sent out shoots, Cic. de Or. 2, 21, 88:profundit se supra modum numerus palmitum,
Col. 7, 24, 4.—Trop., to cast or throw away:B.ventis verba profundere,
Lucr. 4, 931:quae si non profundere ac perdere videbor,
Cic. Fam. 5, 5, 17.—In partic.1.To throw away.a.In a bad sense, spend uselessly; to lavish, dissipate, squander:b.profundat, perdat, pereat,
Ter. Ad. 1, 2, 54; Cic. Verr. 2, 3, 67, § 155:patrimonia,
id. Cat. 2, 5, 10:pecunias in res,
id. Off. 2, 16, 55.—In a good sense, to spend, sacrifice:c.non modo pecuniam, sed vitam etiam profundere pro patriā,
Cic. Off. 1, 24, 84.—Esp., of life, to yield, give up:2.animam,
Cic. Marc. 10, 32:si pateretur natura, vel denas animas profundere praestabat in pugnā, quam, etc.,
Amm. 26, 10, 13:spiritum in acie,
Val. Max. 6, 3, 3.—To pour out, vent; to expend, exert, employ; to set forth, show, explain:3.odium in aliquem,
Cic. Pis. 7, 16:omnes profudi vires animi atque ingenii mei,
id. Att. 1, 18, 2:res universas,
to set forth, explain, id. Ac. 2, 27, 87.—With se, to pour itself forth, i. e. to rush forth, break out:A.voluptates cum inclusae diutius, subito se nonnumquam profundunt atque eiciunt universae,
Cic. Cael. 31, 75:si totum se ille in me profudisset,
had wholly poured himself out to me, had been liberal, id. Att. 7, 3, 3:in questus flebiles sese in vestibulo curiae profuderunt,
Liv. 23, 20, 5.—Hence, prŏ-fūsus, a, um, P. a.Lit., spread out, extended, hanging down (ante- and postclass.):B.cauda profusa usque ad calces,
Varr. R. R. 2, 5.— Comp.:equi coma et cauda profusior,
longer, Pall. 4, 13.—Trop.1.Lavish, extravagant, profuse (class.; cf.2. 3. 4.prodigus): perditus ac profusus nepos,
Cic. Quint. 12, 40:reus,
id. Verr. 2, 1, 7, § 20.—With gen.:alieni appetens, sui profusus,
lavish of his own, Sall. C. 5, 4.—With in and abl.:simul ad jacturam temporis ventum est, profusissimi in eo, cujus unius honesta avaritia est,
Sen. Brev. Vit. 3, 2.—Of things abstr. and concr.:profusis sumptibus vivere,
Cic. Quint. 30, 93:profusa luxuria in aedificiis,
Vell. 2, 33, 4.—Immoderate, excessive, extravagant:1.profusa hilaritas,
Cic. Tusc. 4, 7, 15:genus jocandi,
id. Off. 1, 29, 103:cupido,
Tac. H. 1, 52.— Sup.:profusissima libido,
Suet. Claud. 53.— Adv.: prŏfūsē.Lit., lavishly, extravagantly, profusely (post-Aug.):2.aedes profuse exstructa,
at an immoderate expense, Suet. Aug. 72.— Sup.:festos et solemnes dies profusissime celebrabat,
Suet. Aug. 75.—Trop.a. b.Immoderately, excessively:profuse prolixeque laudare,
Gell. 5, 1, 2.— Comp.:eo profusius sumptui deditus erat,
Sall. C. 13, 5. -
19 reiculus
rēĭcŭlus ( rējĭcŭlus), a, um, adj. [reicio]; in econom. lang., that is to be rejected, refuse, useless, worthless.I.Lit.:* II.oves,
Cato, R. R. 2, 7; Varr. ap. Non. 168, 2 sq.; id. R. R. 2, 1, 24:vaccae,
id. ib. 2, 5, 17:mancipia,
Sen. Ep. 47.— -
20 rejiculus
rēĭcŭlus ( rējĭcŭlus), a, um, adj. [reicio]; in econom. lang., that is to be rejected, refuse, useless, worthless.I.Lit.:* II.oves,
Cato, R. R. 2, 7; Varr. ap. Non. 168, 2 sq.; id. R. R. 2, 1, 24:vaccae,
id. ib. 2, 5, 17:mancipia,
Sen. Ep. 47.—
- 1
- 2
См. также в других словарях:
uselessly — adv. Uselessly is used with these verbs: ↑hang … Collocations dictionary
uselessly — useless ► ADJECTIVE 1) serving no purpose. 2) informal having little ability or skill. DERIVATIVES uselessly adverb uselessness noun … English terms dictionary
uselessly — adverb in a useless manner (Freq. 1) the furniture was sitting around uselessly • Ant: ↑usefully • Derived from adjective: ↑useless … Useful english dictionary
Uselessly — Useless Use less, a. Having, or being of, no use; unserviceable; producing no good end; answering no valuable purpose; not advancing the end proposed; unprofitable; ineffectual; as, a useless garment; useless pity. [1913 Webster] Not to sit idle… … The Collaborative International Dictionary of English
uselessly — adverb see useless … New Collegiate Dictionary
uselessly — See useless. * * * … Universalium
uselessly — adverb a) In a useless manner. b) To no useful purpose … Wiktionary
uselessly — adv. futilely, in vain … English contemporary dictionary
uselessly — use·less·ly … English syllables
uselessly — See: useless … English dictionary
useless — uselessly, adv. uselessness, n. /yoohs lis/, adj. 1. of no use; not serving the purpose or any purpose; unavailing or futile: It is useless to reason with him. 2. without useful qualities; of no practical good: a useless person; a useless gadget … Universalium