Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

unkind

  • 1 inīquus

        inīquus adj. with comp. and sup.    [2 in+ aequus], uneven, slanting, steep: puppis dorso dum pendet iniquo, V.: subire iniquo ascensu, L.: locus iniquor, Cs.: mons, O.—Unequal, ill-matched: pugna, V.— Excessive: onus, L.: iniquo pondere rastri, V.: sol, oppressive, V.—Deficient, inadequate: spatium, too narrow, V.: ventres modio castigare iniquo, with short measure, Iu.—Unfavorable, disadvantageous, dangerous: iniquissimus locus, Cs.: litus, H.: tempus, L.—Hurtful, injurious, unfortunate: consilia cum patriae tum sibi capere, N.: casus, misfortune, V.—Unfair, unjust: patres in adulescentīs iudices, T.: quid hoc iniquius dici potest: pax, V.: lex, H.: quis iniquae Tam patiens urbis, ut, etc., Iu.—As subst n.: num iniquom postulo? T.: iusto secernere iniquum, H.—Inimical, hostile, adverse, unkind: quae nunc in me iniquast, T.: caelestes, O.: te animo iniquissimo intueri: iniquissimis verbis conflictari: fata deūm, V.: se fati dixit iniqui, child of misfortune, O.: homines omnibus: vitiis, H.—As subst m., an enemy, foe: nonnulli nostri iniqui: omnibus iniquissimis meis. —Unwilling, impatient, discontented: istuc tam iniquo pati animo, T.: iniquissimo animo mori: iniquae mentis asellus, H.
    * * *
    iniqua -um, iniquior -or -us, iniquissimus -a -um ADJ
    unjust, unfair; disadvantageous, uneven; unkind, hostile

    Latin-English dictionary > inīquus

  • 2 asper

        asper era, erum (poet., abl plur. aspris, V.), adj. with comp. and sup.    [ab + spes], without hope, adverse, calamitous, troublesome, cruel, perilous: tempora: oppugnatio, Cs.: mala res, spes multo asperior, S.: venatus, V.: fata, V. — As subst: aspera multa pertulit, hardships, H. — Of nature and character, rough, harsh, hard, violent, unkind, cruel: homo naturā: Iuno, V.: iuvenis monitoribus, H.: asperrimi ad condicionem pacis, L.: rebus non asper egenis, V.: cladibus asper, exasperated, O.: doctrina asperior: fores, i. e. of a cruel mistress, H.: Asperior tribulis (Galatea). more unfeeling, O. — Wild, savage, fierce: (anguis) siti, V.: tactu leo, H.: facetiae.—Of climate, harsh, severe: caelo Germania, Ta.: hiemps, S.: asperrimo hiemis, in the depth, Ta. — Of style, harsh: oratio. — Rough, uneven: regio: loca, Cs.: rura dumis, V.: rubus, prickly, V.: aequora ventis, H.: pocula signis, i. e. wrought in relief, V.: frons cornu, O.: capilli (i. e. hirsuti), H.: maria, stormy, V.: vinum, harsh, T.: pronuntiationis genus, rough: littera, i. e. the letter r, O.
    * * *
    I
    aspera -um, asperior -or -us, asperrimus -a -um ADJ
    rude/unrefined; cruel/violent/savage/raging/drastic; stern/severe/bitter; hard; rough/uneven/shaggy, coarse, harsh; embossed/encrusted; (mint condition coins); sharp/pointed, jagged/irregular, rugged/severe; sour, pungent, grating, keen
    II
    aspra -um, asprior -or -us, asprissimus -a -um ADJ
    rough/uneven, coarse/harsh; sharp/pointed; rude; savage; pungent; keen; bitter

    Latin-English dictionary > asper

  • 3 malīgnus

        malīgnus adj.    [malus+GEN-], ill-disposed, wicked, malicious, spiteful, envious, malignant, malign: volgus, H.: numina, unkind, Iu.: hoc maligno dente carpunt: leges, O.: oculi, V.— Stingy, niggardly: caupones, H.: Maligna facta ilico est, i. e. reserved, T.: fama, slanderous, O.: colles, barren, V.: aditus, narrow, V.: lux, scanty, V.
    * * *
    maligna, malignum ADJ
    spiteful; niggardly; narrow

    Latin-English dictionary > malīgnus

  • 4 pessi

    worst, most incapable; wickedest; most disloyal/unkind; lowest in quality/rank

    Latin-English dictionary > pessi

  • 5 pessu

    worst, most incapable; wickedest; most disloyal/unkind; lowest in quality/rank

    Latin-English dictionary > pessu

  • 6 Asper

    1.
    asper, ĕra, ĕrum, adj. (aspra = aspera, Enn. ap. App. Mag. p. 299, but Vahl. ad Enn. p. 166 reads spissa instead of aspra:

    aspris = asperis,

    Verg. A. 2, 379;

    aspro = aspero,

    Pall. Insit. 67) [etym. dub.; Doed. foll. by Hinter connects it with aspairô, to struggle, to resist; Corssen, Ausspr. II. p. 593, regards asper (i. e. ab spe) as the proper opposite of prosper (i. e. pro spe); thus asper originally meant hopeless, desperate; v. also id. ib. II. p. 870; cf. the use of res asperae as the opposite of res prosperae]; as affecting the sense of touch, rough, uneven (opp. lēvis or lenis; syn.: scaber, acutus, insuavis, acerbus, amarus, mordax, durus).
    I.
    1.. Lit.:

    lingua aspera tactu,

    Lucr. 6, 1150; cf. Verg. G. 3, 508; Ov. M. 7, 556; Luc. 4, 325:

    mixta aspera levibus,

    Lucr. 2, 471:

    in locis (spectatur) plani an montuosi, leves an asperi,

    Cic. Part. Or. 10, 36: Quid judicant sensus? dulce, amarum;

    lene, asperum,

    id. Fin. 2, 12, 36:

    tumulus asperi (sc. saxibus) soli,

    Liv. 25, 36: saxa, Enn. ap. Cic. Pis. 19; Cic. Tusc. 1, 16, 37; Pac. ap. Mar. Vict. p. 2522 P.; Att. ap. Cic. Tusc. 2, 10, 23; Lucr. 4, 147; Ov. M. 6, 76; cf.

    Leucas,

    Luc. 1, 42:

    loca,

    Caes. B. C. 3, 42, and Vulg. Act. 27, 29:

    viae asperae,

    ib. Bar. 4, 26:

    vallis aspera,

    ib. Deut. 21, 4 et saep.: unda, Enn. ap. Macr. S. 6, 2:

    glacies,

    Verg. E. 10, 49:

    hiems,

    Ov. M. 11, 490; Claud. ap. Prob. Cons. 270: Phasis, i. e. frozen, ice-bound, Prob. ap. Rufin. I. 375;

    and of climate: aspera caelo Germania,

    harsh, severe, Tac. G. 2: arteria. the windpipe (v. arteria), Cic. N. D. 2, 54, 136; Cels. 4, 1.—Of raised work (i. e. bas-relief, etc., as being rough), as in Gr. trachus (cf. exaspero):

    aspera signis Pocula,

    Verg. A. 9, 263:

    Cymbiaque argento perfecta atque aspera signis,

    id. ib. 5, 267:

    signis exstantibus asper Antiquus crater,

    Ov. M. 12, 235 (cf.:

    stantem extra pocula caprum,

    Juv. 1, 76):

    Summus inaurato crater erat asper acantho,

    Ov. M. 13, 701:

    aspera pocula,

    Prop. 2, 6, 17:

    ebur,

    Sen. Hippol. 899:

    balteus,

    Val. Fl. 5, 578:

    cingula bacis,

    Claud. Laud. Stil. 2, 89; cf. Drak. ad Sil. 11, 279:

    nummus,

    not worn smooth, new, Suet. Ner. 44; cf. Sen. Ep. 19:

    mare,

    agitated by a storm, rough, tempestuous, Liv. 37, 16.—Of things that have a rough, thorny, prickly exterior:

    barba,

    Tib. 1, 8, 32:

    sentes,

    Verg. A. 2, 379:

    rubus,

    id. E. 3, 89:

    mucro,

    Luc. 7, 139 (cf. Tac. A. 15, 54: pugionem vetustate obtusum asperari saxo jussit; v. aspero).—
    2.
    Meton., of food: He. Asper meus victus sanest. Er. Sentisne essitas? He. My fare is very rough. Er. Do you feed on brambles? Plaut. Capt. 1, 2, 85; cf. id. ib. 3, 1, 37; also of a cough producing hoarseness:

    quas (fauces) aspera vexat Assidue tussis,

    Mart. 11, 86, 1.—
    3.
    Subst.: aspĕrum, i, n., an uneven, rough place:

    latens in asperis radix,

    Hor. Epod. 5, 67:

    aspera maris,

    Tac. A. 4, 6:

    propter aspera et confragosa,

    Plin. 3, 5, 9, § 53:

    per aspera et devia,

    Suet. Tib. 60:

    erunt aspera in vias planas,

    Vulg. Isa. 40, 4; ib. Luc. 3, 5.—Also in the sup. absol.:

    asperrimo hiemis Ticinum usque progressus,

    Tac. A. 3, 5.—
    II.
    Transf.
    1.
    Of taste, rough, harsh, sour, bitter, brackish, acrid, pungent:

    asperum, Pater, hoc (vinum) est: aliud lenius, sodes, vide,

    Ter. Heaut. 3, 1, 49:

    asper sapor maris,

    Plin. 2, 100, 104, § 222: allium asperi saporis;

    quo plures nuclei fuere, hoc est asperius,

    id. 19, 6, 34, § 111:

    asperrimum piper,

    id. 12, 7, 14, § 27:

    acetum quam asperrimum,

    id. 20, 9, 39, § 97.—
    2.
    Of sound, rough, harsh, grating, etc.:

    (pronuntiationis genus) lene, asperum,

    Cic. de Or. 3, 57, 216.—Hence a poet. epithet of the letter R ( also called littera canina), Ov. F. 5, 481.—In rhetoric, rough, rugged, irregular: quidam praefractam et asperam compositionem probant;

    virilem putant et fortem, quae aurem inaequalitate percutiat,

    Sen. Ep. 114; cf. Cic. Or. 16, 53:

    duram potius atque asperam compositionem malim esse quam effeminatam et enervem,

    Quint. 9, 4, 142. And in gram., spiritus asper, the h sound, the aspirate, Prisc. p. 572 P.—
    3.
    Of smell, sharp, pungent:

    herba odoris asperi,

    Plin. 27, 8, 41, § 64.—
    III.
    Trop.
    A.
    a.. Of moral qualities, rough, harsh, hard, violent, unkind, rude (cf.: acerbus, acer, and Wagner ad Verg. A. 1, 14):

    quos naturā putes asperos atque omnibus iniquos,

    Cic. Planc. 16, 40:

    orator truculentus, asper, maledicus,

    id. Brut. 34, 129:

    aspera Juno,

    Verg. A. 1, 279:

    juvenis monitoribus asper,

    Hor. A. P. 163:

    patres vestros, asperrimos illos ad condicionem pacis,

    Liv. 22, 59; cf. id. 2, 27:

    rebus non asper egenis,

    Verg. A. 8, 365:

    cladibus asper,

    exasperated, Ov. M. 14, 485:

    asperaque est illi difficilisque Venus,

    unfriendly, Tib. 1, 9, 20; cf. id. 1, 6, 2:

    (Galatea) acrior igni, Asperior tribulis, fetā truculentior ursā,

    Ov. M. 13, 803:

    Quam aspera est nimium sapientia indoctis hominibus,

    Vulg. Eccli. 6, 21:

    asper contemptor divom Mezentius,

    Verg. A. 7, 647:

    aspera Pholoe,

    coy, Hor. C. 1, 33, 6.—Of a harsh, austere, rigid view of life, or manner of living:

    accessit istuc doctrina (sc. Stoicorum) non moderata nec mitis, sed paulo asperior et durior quam aut veritas aut natura patiatur,

    Cic. Mur. 29:

    (Stoici) horridiores evadunt, asperiores, duriores et oratione et verbis,

    id. Fin. 4, 28, 78 (v. asperitas, II. A.):

    (Cato) asperi animi et linguae acerbae et immodice liberae fuit, sed rigidae innocentiae,

    Liv. 39, 40:

    (Karthago) studiis asperrima belli,

    Verg. A. 1, 14, ubi v. Wagner:

    Camilla aspera,

    id. ib. 11, 664; cf.:

    gens laboribus et bellis asperrima,

    Just. 2, 3:

    virgo aspera,

    i. e. Diana, Sen. Med. 87.—
    b.
    Of animals, wild, savage, fierce:

    (anguis) asper siti atque exterritus aestu,

    Verg. G. 3, 434:

    bos aspera cornu, i. e. minax,

    id. ib. 3, 57; cf. Hor. Epod. 6, 11:

    ille (lupus) asper Saevit,

    Verg. A. 9, 62:

    lupus dulcedine sanguinis asper,

    Ov. M. 11, 402:

    ille (leo) asper retro redit,

    Verg. A. 9, 794:

    tigris aspera,

    Hor. C. 1, 23, 9; 3, 2, 10:

    (equus) asper frena pati,

    Sil. 3, 387.—
    B.
    Of things, rough, harsh, troublesome, adverse, calamitous, cruel, etc. (most freq. in the poets):

    in periculis et asperis temporibus,

    Cic. Balb. 9: qui labores, pericula, dubias atque asperas res facile toleraverant, Sall. C. 10, 2: mala res, spes multo asperior, ( our) circumstances are bad, ( our) prospects still worse, id. ib. 20, 13:

    venatus,

    Verg. A. 8, 318:

    bellum,

    Sall. J. 48, 1; Hor. Ep. 2, 1, 7:

    pugna,

    Verg. A. 11, 635; 12, 124:

    fata,

    id. ib. 6, 882:

    odia,

    id. ib. 2, 96.— Absol.:

    multa aspera,

    Prop. 1, 18, 13; Hor. Ep. 1, 2, 21 al.—Of discourse, severe, abusive:

    asperioribus facetiis perstringere aliquem,

    Cic. Planc. 14; Tac. A. 15, 68:

    verba,

    Tib. 4, 4, 14; Ov. P. 2, 6, 8; Vulg. Psa. 90, 3:

    vox,

    Curt. 7, 1.— Adv.
    a.
    Old form asperĭter, roughly, harshly: cubare, Naev. ap. Non. p. 513, 21; Plaut. ap. Prisc. p. 1010 P.—
    b.
    Class. form aspĕrē (in fig. signif.), roughly, harshly, severely, vehemently, etc.
    1.
    Transf.:

    loqui,

    Cic. de Or. 3, 12, 45; Quint. 6, 5, 5:

    dicere,

    id. 2, 8, 15:

    syllabae aspere coëuntes,

    id. 1, 1, 37.—
    2.
    Trop.:

    aspere accipere aliquid,

    Tac. A. 4, 31:

    aspere et acerbe accusare aliquem,

    Cic. Fam. 1, 5, 6:

    aspere agere aliquid,

    Liv. 3, 50:

    aspere et ferociter et libere dicta,

    Cic. Planc. 13, 33; Quint. 6, 3, 28:

    aspere et vehementer loqui,

    Cic. de Or. 1, 53, 227: ne quid aspere loquaris, * Vulg. Gen. 31, 24.— Comp.:

    asperius loqui aliquid,

    Cic. de Or. 1, 53, 227:

    asperius scribere de aliquo,

    id. Att. 9, 15.— Sup.:

    asperrime loqui in aliquem,

    Cic. Att. 2, 22, 5:

    asperrime pati aliquid,

    Sen. Ira, 3, 37, 1:

    asperrime saevire in aliquem,

    Vell. 2, 7.
    2.
    Asper, eri, m.
    I.
    A cognomen of L. Trebonius:

    L. Trebonius... insectandis patribus, unde Aspero etiam inditum est cognomen, tribunatum gessit,

    Liv. 3, 65, 4. —
    II.
    Asper, Aspri (Prob. p. 201 Keil), m., a Latin grammarian, two of whose treatises have come down to us; v. Teuffel, Rom. Lit. § 474, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > Asper

  • 7 asper

    1.
    asper, ĕra, ĕrum, adj. (aspra = aspera, Enn. ap. App. Mag. p. 299, but Vahl. ad Enn. p. 166 reads spissa instead of aspra:

    aspris = asperis,

    Verg. A. 2, 379;

    aspro = aspero,

    Pall. Insit. 67) [etym. dub.; Doed. foll. by Hinter connects it with aspairô, to struggle, to resist; Corssen, Ausspr. II. p. 593, regards asper (i. e. ab spe) as the proper opposite of prosper (i. e. pro spe); thus asper originally meant hopeless, desperate; v. also id. ib. II. p. 870; cf. the use of res asperae as the opposite of res prosperae]; as affecting the sense of touch, rough, uneven (opp. lēvis or lenis; syn.: scaber, acutus, insuavis, acerbus, amarus, mordax, durus).
    I.
    1.. Lit.:

    lingua aspera tactu,

    Lucr. 6, 1150; cf. Verg. G. 3, 508; Ov. M. 7, 556; Luc. 4, 325:

    mixta aspera levibus,

    Lucr. 2, 471:

    in locis (spectatur) plani an montuosi, leves an asperi,

    Cic. Part. Or. 10, 36: Quid judicant sensus? dulce, amarum;

    lene, asperum,

    id. Fin. 2, 12, 36:

    tumulus asperi (sc. saxibus) soli,

    Liv. 25, 36: saxa, Enn. ap. Cic. Pis. 19; Cic. Tusc. 1, 16, 37; Pac. ap. Mar. Vict. p. 2522 P.; Att. ap. Cic. Tusc. 2, 10, 23; Lucr. 4, 147; Ov. M. 6, 76; cf.

    Leucas,

    Luc. 1, 42:

    loca,

    Caes. B. C. 3, 42, and Vulg. Act. 27, 29:

    viae asperae,

    ib. Bar. 4, 26:

    vallis aspera,

    ib. Deut. 21, 4 et saep.: unda, Enn. ap. Macr. S. 6, 2:

    glacies,

    Verg. E. 10, 49:

    hiems,

    Ov. M. 11, 490; Claud. ap. Prob. Cons. 270: Phasis, i. e. frozen, ice-bound, Prob. ap. Rufin. I. 375;

    and of climate: aspera caelo Germania,

    harsh, severe, Tac. G. 2: arteria. the windpipe (v. arteria), Cic. N. D. 2, 54, 136; Cels. 4, 1.—Of raised work (i. e. bas-relief, etc., as being rough), as in Gr. trachus (cf. exaspero):

    aspera signis Pocula,

    Verg. A. 9, 263:

    Cymbiaque argento perfecta atque aspera signis,

    id. ib. 5, 267:

    signis exstantibus asper Antiquus crater,

    Ov. M. 12, 235 (cf.:

    stantem extra pocula caprum,

    Juv. 1, 76):

    Summus inaurato crater erat asper acantho,

    Ov. M. 13, 701:

    aspera pocula,

    Prop. 2, 6, 17:

    ebur,

    Sen. Hippol. 899:

    balteus,

    Val. Fl. 5, 578:

    cingula bacis,

    Claud. Laud. Stil. 2, 89; cf. Drak. ad Sil. 11, 279:

    nummus,

    not worn smooth, new, Suet. Ner. 44; cf. Sen. Ep. 19:

    mare,

    agitated by a storm, rough, tempestuous, Liv. 37, 16.—Of things that have a rough, thorny, prickly exterior:

    barba,

    Tib. 1, 8, 32:

    sentes,

    Verg. A. 2, 379:

    rubus,

    id. E. 3, 89:

    mucro,

    Luc. 7, 139 (cf. Tac. A. 15, 54: pugionem vetustate obtusum asperari saxo jussit; v. aspero).—
    2.
    Meton., of food: He. Asper meus victus sanest. Er. Sentisne essitas? He. My fare is very rough. Er. Do you feed on brambles? Plaut. Capt. 1, 2, 85; cf. id. ib. 3, 1, 37; also of a cough producing hoarseness:

    quas (fauces) aspera vexat Assidue tussis,

    Mart. 11, 86, 1.—
    3.
    Subst.: aspĕrum, i, n., an uneven, rough place:

    latens in asperis radix,

    Hor. Epod. 5, 67:

    aspera maris,

    Tac. A. 4, 6:

    propter aspera et confragosa,

    Plin. 3, 5, 9, § 53:

    per aspera et devia,

    Suet. Tib. 60:

    erunt aspera in vias planas,

    Vulg. Isa. 40, 4; ib. Luc. 3, 5.—Also in the sup. absol.:

    asperrimo hiemis Ticinum usque progressus,

    Tac. A. 3, 5.—
    II.
    Transf.
    1.
    Of taste, rough, harsh, sour, bitter, brackish, acrid, pungent:

    asperum, Pater, hoc (vinum) est: aliud lenius, sodes, vide,

    Ter. Heaut. 3, 1, 49:

    asper sapor maris,

    Plin. 2, 100, 104, § 222: allium asperi saporis;

    quo plures nuclei fuere, hoc est asperius,

    id. 19, 6, 34, § 111:

    asperrimum piper,

    id. 12, 7, 14, § 27:

    acetum quam asperrimum,

    id. 20, 9, 39, § 97.—
    2.
    Of sound, rough, harsh, grating, etc.:

    (pronuntiationis genus) lene, asperum,

    Cic. de Or. 3, 57, 216.—Hence a poet. epithet of the letter R ( also called littera canina), Ov. F. 5, 481.—In rhetoric, rough, rugged, irregular: quidam praefractam et asperam compositionem probant;

    virilem putant et fortem, quae aurem inaequalitate percutiat,

    Sen. Ep. 114; cf. Cic. Or. 16, 53:

    duram potius atque asperam compositionem malim esse quam effeminatam et enervem,

    Quint. 9, 4, 142. And in gram., spiritus asper, the h sound, the aspirate, Prisc. p. 572 P.—
    3.
    Of smell, sharp, pungent:

    herba odoris asperi,

    Plin. 27, 8, 41, § 64.—
    III.
    Trop.
    A.
    a.. Of moral qualities, rough, harsh, hard, violent, unkind, rude (cf.: acerbus, acer, and Wagner ad Verg. A. 1, 14):

    quos naturā putes asperos atque omnibus iniquos,

    Cic. Planc. 16, 40:

    orator truculentus, asper, maledicus,

    id. Brut. 34, 129:

    aspera Juno,

    Verg. A. 1, 279:

    juvenis monitoribus asper,

    Hor. A. P. 163:

    patres vestros, asperrimos illos ad condicionem pacis,

    Liv. 22, 59; cf. id. 2, 27:

    rebus non asper egenis,

    Verg. A. 8, 365:

    cladibus asper,

    exasperated, Ov. M. 14, 485:

    asperaque est illi difficilisque Venus,

    unfriendly, Tib. 1, 9, 20; cf. id. 1, 6, 2:

    (Galatea) acrior igni, Asperior tribulis, fetā truculentior ursā,

    Ov. M. 13, 803:

    Quam aspera est nimium sapientia indoctis hominibus,

    Vulg. Eccli. 6, 21:

    asper contemptor divom Mezentius,

    Verg. A. 7, 647:

    aspera Pholoe,

    coy, Hor. C. 1, 33, 6.—Of a harsh, austere, rigid view of life, or manner of living:

    accessit istuc doctrina (sc. Stoicorum) non moderata nec mitis, sed paulo asperior et durior quam aut veritas aut natura patiatur,

    Cic. Mur. 29:

    (Stoici) horridiores evadunt, asperiores, duriores et oratione et verbis,

    id. Fin. 4, 28, 78 (v. asperitas, II. A.):

    (Cato) asperi animi et linguae acerbae et immodice liberae fuit, sed rigidae innocentiae,

    Liv. 39, 40:

    (Karthago) studiis asperrima belli,

    Verg. A. 1, 14, ubi v. Wagner:

    Camilla aspera,

    id. ib. 11, 664; cf.:

    gens laboribus et bellis asperrima,

    Just. 2, 3:

    virgo aspera,

    i. e. Diana, Sen. Med. 87.—
    b.
    Of animals, wild, savage, fierce:

    (anguis) asper siti atque exterritus aestu,

    Verg. G. 3, 434:

    bos aspera cornu, i. e. minax,

    id. ib. 3, 57; cf. Hor. Epod. 6, 11:

    ille (lupus) asper Saevit,

    Verg. A. 9, 62:

    lupus dulcedine sanguinis asper,

    Ov. M. 11, 402:

    ille (leo) asper retro redit,

    Verg. A. 9, 794:

    tigris aspera,

    Hor. C. 1, 23, 9; 3, 2, 10:

    (equus) asper frena pati,

    Sil. 3, 387.—
    B.
    Of things, rough, harsh, troublesome, adverse, calamitous, cruel, etc. (most freq. in the poets):

    in periculis et asperis temporibus,

    Cic. Balb. 9: qui labores, pericula, dubias atque asperas res facile toleraverant, Sall. C. 10, 2: mala res, spes multo asperior, ( our) circumstances are bad, ( our) prospects still worse, id. ib. 20, 13:

    venatus,

    Verg. A. 8, 318:

    bellum,

    Sall. J. 48, 1; Hor. Ep. 2, 1, 7:

    pugna,

    Verg. A. 11, 635; 12, 124:

    fata,

    id. ib. 6, 882:

    odia,

    id. ib. 2, 96.— Absol.:

    multa aspera,

    Prop. 1, 18, 13; Hor. Ep. 1, 2, 21 al.—Of discourse, severe, abusive:

    asperioribus facetiis perstringere aliquem,

    Cic. Planc. 14; Tac. A. 15, 68:

    verba,

    Tib. 4, 4, 14; Ov. P. 2, 6, 8; Vulg. Psa. 90, 3:

    vox,

    Curt. 7, 1.— Adv.
    a.
    Old form asperĭter, roughly, harshly: cubare, Naev. ap. Non. p. 513, 21; Plaut. ap. Prisc. p. 1010 P.—
    b.
    Class. form aspĕrē (in fig. signif.), roughly, harshly, severely, vehemently, etc.
    1.
    Transf.:

    loqui,

    Cic. de Or. 3, 12, 45; Quint. 6, 5, 5:

    dicere,

    id. 2, 8, 15:

    syllabae aspere coëuntes,

    id. 1, 1, 37.—
    2.
    Trop.:

    aspere accipere aliquid,

    Tac. A. 4, 31:

    aspere et acerbe accusare aliquem,

    Cic. Fam. 1, 5, 6:

    aspere agere aliquid,

    Liv. 3, 50:

    aspere et ferociter et libere dicta,

    Cic. Planc. 13, 33; Quint. 6, 3, 28:

    aspere et vehementer loqui,

    Cic. de Or. 1, 53, 227: ne quid aspere loquaris, * Vulg. Gen. 31, 24.— Comp.:

    asperius loqui aliquid,

    Cic. de Or. 1, 53, 227:

    asperius scribere de aliquo,

    id. Att. 9, 15.— Sup.:

    asperrime loqui in aliquem,

    Cic. Att. 2, 22, 5:

    asperrime pati aliquid,

    Sen. Ira, 3, 37, 1:

    asperrime saevire in aliquem,

    Vell. 2, 7.
    2.
    Asper, eri, m.
    I.
    A cognomen of L. Trebonius:

    L. Trebonius... insectandis patribus, unde Aspero etiam inditum est cognomen, tribunatum gessit,

    Liv. 3, 65, 4. —
    II.
    Asper, Aspri (Prob. p. 201 Keil), m., a Latin grammarian, two of whose treatises have come down to us; v. Teuffel, Rom. Lit. § 474, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > asper

  • 8 asperum

    1.
    asper, ĕra, ĕrum, adj. (aspra = aspera, Enn. ap. App. Mag. p. 299, but Vahl. ad Enn. p. 166 reads spissa instead of aspra:

    aspris = asperis,

    Verg. A. 2, 379;

    aspro = aspero,

    Pall. Insit. 67) [etym. dub.; Doed. foll. by Hinter connects it with aspairô, to struggle, to resist; Corssen, Ausspr. II. p. 593, regards asper (i. e. ab spe) as the proper opposite of prosper (i. e. pro spe); thus asper originally meant hopeless, desperate; v. also id. ib. II. p. 870; cf. the use of res asperae as the opposite of res prosperae]; as affecting the sense of touch, rough, uneven (opp. lēvis or lenis; syn.: scaber, acutus, insuavis, acerbus, amarus, mordax, durus).
    I.
    1.. Lit.:

    lingua aspera tactu,

    Lucr. 6, 1150; cf. Verg. G. 3, 508; Ov. M. 7, 556; Luc. 4, 325:

    mixta aspera levibus,

    Lucr. 2, 471:

    in locis (spectatur) plani an montuosi, leves an asperi,

    Cic. Part. Or. 10, 36: Quid judicant sensus? dulce, amarum;

    lene, asperum,

    id. Fin. 2, 12, 36:

    tumulus asperi (sc. saxibus) soli,

    Liv. 25, 36: saxa, Enn. ap. Cic. Pis. 19; Cic. Tusc. 1, 16, 37; Pac. ap. Mar. Vict. p. 2522 P.; Att. ap. Cic. Tusc. 2, 10, 23; Lucr. 4, 147; Ov. M. 6, 76; cf.

    Leucas,

    Luc. 1, 42:

    loca,

    Caes. B. C. 3, 42, and Vulg. Act. 27, 29:

    viae asperae,

    ib. Bar. 4, 26:

    vallis aspera,

    ib. Deut. 21, 4 et saep.: unda, Enn. ap. Macr. S. 6, 2:

    glacies,

    Verg. E. 10, 49:

    hiems,

    Ov. M. 11, 490; Claud. ap. Prob. Cons. 270: Phasis, i. e. frozen, ice-bound, Prob. ap. Rufin. I. 375;

    and of climate: aspera caelo Germania,

    harsh, severe, Tac. G. 2: arteria. the windpipe (v. arteria), Cic. N. D. 2, 54, 136; Cels. 4, 1.—Of raised work (i. e. bas-relief, etc., as being rough), as in Gr. trachus (cf. exaspero):

    aspera signis Pocula,

    Verg. A. 9, 263:

    Cymbiaque argento perfecta atque aspera signis,

    id. ib. 5, 267:

    signis exstantibus asper Antiquus crater,

    Ov. M. 12, 235 (cf.:

    stantem extra pocula caprum,

    Juv. 1, 76):

    Summus inaurato crater erat asper acantho,

    Ov. M. 13, 701:

    aspera pocula,

    Prop. 2, 6, 17:

    ebur,

    Sen. Hippol. 899:

    balteus,

    Val. Fl. 5, 578:

    cingula bacis,

    Claud. Laud. Stil. 2, 89; cf. Drak. ad Sil. 11, 279:

    nummus,

    not worn smooth, new, Suet. Ner. 44; cf. Sen. Ep. 19:

    mare,

    agitated by a storm, rough, tempestuous, Liv. 37, 16.—Of things that have a rough, thorny, prickly exterior:

    barba,

    Tib. 1, 8, 32:

    sentes,

    Verg. A. 2, 379:

    rubus,

    id. E. 3, 89:

    mucro,

    Luc. 7, 139 (cf. Tac. A. 15, 54: pugionem vetustate obtusum asperari saxo jussit; v. aspero).—
    2.
    Meton., of food: He. Asper meus victus sanest. Er. Sentisne essitas? He. My fare is very rough. Er. Do you feed on brambles? Plaut. Capt. 1, 2, 85; cf. id. ib. 3, 1, 37; also of a cough producing hoarseness:

    quas (fauces) aspera vexat Assidue tussis,

    Mart. 11, 86, 1.—
    3.
    Subst.: aspĕrum, i, n., an uneven, rough place:

    latens in asperis radix,

    Hor. Epod. 5, 67:

    aspera maris,

    Tac. A. 4, 6:

    propter aspera et confragosa,

    Plin. 3, 5, 9, § 53:

    per aspera et devia,

    Suet. Tib. 60:

    erunt aspera in vias planas,

    Vulg. Isa. 40, 4; ib. Luc. 3, 5.—Also in the sup. absol.:

    asperrimo hiemis Ticinum usque progressus,

    Tac. A. 3, 5.—
    II.
    Transf.
    1.
    Of taste, rough, harsh, sour, bitter, brackish, acrid, pungent:

    asperum, Pater, hoc (vinum) est: aliud lenius, sodes, vide,

    Ter. Heaut. 3, 1, 49:

    asper sapor maris,

    Plin. 2, 100, 104, § 222: allium asperi saporis;

    quo plures nuclei fuere, hoc est asperius,

    id. 19, 6, 34, § 111:

    asperrimum piper,

    id. 12, 7, 14, § 27:

    acetum quam asperrimum,

    id. 20, 9, 39, § 97.—
    2.
    Of sound, rough, harsh, grating, etc.:

    (pronuntiationis genus) lene, asperum,

    Cic. de Or. 3, 57, 216.—Hence a poet. epithet of the letter R ( also called littera canina), Ov. F. 5, 481.—In rhetoric, rough, rugged, irregular: quidam praefractam et asperam compositionem probant;

    virilem putant et fortem, quae aurem inaequalitate percutiat,

    Sen. Ep. 114; cf. Cic. Or. 16, 53:

    duram potius atque asperam compositionem malim esse quam effeminatam et enervem,

    Quint. 9, 4, 142. And in gram., spiritus asper, the h sound, the aspirate, Prisc. p. 572 P.—
    3.
    Of smell, sharp, pungent:

    herba odoris asperi,

    Plin. 27, 8, 41, § 64.—
    III.
    Trop.
    A.
    a.. Of moral qualities, rough, harsh, hard, violent, unkind, rude (cf.: acerbus, acer, and Wagner ad Verg. A. 1, 14):

    quos naturā putes asperos atque omnibus iniquos,

    Cic. Planc. 16, 40:

    orator truculentus, asper, maledicus,

    id. Brut. 34, 129:

    aspera Juno,

    Verg. A. 1, 279:

    juvenis monitoribus asper,

    Hor. A. P. 163:

    patres vestros, asperrimos illos ad condicionem pacis,

    Liv. 22, 59; cf. id. 2, 27:

    rebus non asper egenis,

    Verg. A. 8, 365:

    cladibus asper,

    exasperated, Ov. M. 14, 485:

    asperaque est illi difficilisque Venus,

    unfriendly, Tib. 1, 9, 20; cf. id. 1, 6, 2:

    (Galatea) acrior igni, Asperior tribulis, fetā truculentior ursā,

    Ov. M. 13, 803:

    Quam aspera est nimium sapientia indoctis hominibus,

    Vulg. Eccli. 6, 21:

    asper contemptor divom Mezentius,

    Verg. A. 7, 647:

    aspera Pholoe,

    coy, Hor. C. 1, 33, 6.—Of a harsh, austere, rigid view of life, or manner of living:

    accessit istuc doctrina (sc. Stoicorum) non moderata nec mitis, sed paulo asperior et durior quam aut veritas aut natura patiatur,

    Cic. Mur. 29:

    (Stoici) horridiores evadunt, asperiores, duriores et oratione et verbis,

    id. Fin. 4, 28, 78 (v. asperitas, II. A.):

    (Cato) asperi animi et linguae acerbae et immodice liberae fuit, sed rigidae innocentiae,

    Liv. 39, 40:

    (Karthago) studiis asperrima belli,

    Verg. A. 1, 14, ubi v. Wagner:

    Camilla aspera,

    id. ib. 11, 664; cf.:

    gens laboribus et bellis asperrima,

    Just. 2, 3:

    virgo aspera,

    i. e. Diana, Sen. Med. 87.—
    b.
    Of animals, wild, savage, fierce:

    (anguis) asper siti atque exterritus aestu,

    Verg. G. 3, 434:

    bos aspera cornu, i. e. minax,

    id. ib. 3, 57; cf. Hor. Epod. 6, 11:

    ille (lupus) asper Saevit,

    Verg. A. 9, 62:

    lupus dulcedine sanguinis asper,

    Ov. M. 11, 402:

    ille (leo) asper retro redit,

    Verg. A. 9, 794:

    tigris aspera,

    Hor. C. 1, 23, 9; 3, 2, 10:

    (equus) asper frena pati,

    Sil. 3, 387.—
    B.
    Of things, rough, harsh, troublesome, adverse, calamitous, cruel, etc. (most freq. in the poets):

    in periculis et asperis temporibus,

    Cic. Balb. 9: qui labores, pericula, dubias atque asperas res facile toleraverant, Sall. C. 10, 2: mala res, spes multo asperior, ( our) circumstances are bad, ( our) prospects still worse, id. ib. 20, 13:

    venatus,

    Verg. A. 8, 318:

    bellum,

    Sall. J. 48, 1; Hor. Ep. 2, 1, 7:

    pugna,

    Verg. A. 11, 635; 12, 124:

    fata,

    id. ib. 6, 882:

    odia,

    id. ib. 2, 96.— Absol.:

    multa aspera,

    Prop. 1, 18, 13; Hor. Ep. 1, 2, 21 al.—Of discourse, severe, abusive:

    asperioribus facetiis perstringere aliquem,

    Cic. Planc. 14; Tac. A. 15, 68:

    verba,

    Tib. 4, 4, 14; Ov. P. 2, 6, 8; Vulg. Psa. 90, 3:

    vox,

    Curt. 7, 1.— Adv.
    a.
    Old form asperĭter, roughly, harshly: cubare, Naev. ap. Non. p. 513, 21; Plaut. ap. Prisc. p. 1010 P.—
    b.
    Class. form aspĕrē (in fig. signif.), roughly, harshly, severely, vehemently, etc.
    1.
    Transf.:

    loqui,

    Cic. de Or. 3, 12, 45; Quint. 6, 5, 5:

    dicere,

    id. 2, 8, 15:

    syllabae aspere coëuntes,

    id. 1, 1, 37.—
    2.
    Trop.:

    aspere accipere aliquid,

    Tac. A. 4, 31:

    aspere et acerbe accusare aliquem,

    Cic. Fam. 1, 5, 6:

    aspere agere aliquid,

    Liv. 3, 50:

    aspere et ferociter et libere dicta,

    Cic. Planc. 13, 33; Quint. 6, 3, 28:

    aspere et vehementer loqui,

    Cic. de Or. 1, 53, 227: ne quid aspere loquaris, * Vulg. Gen. 31, 24.— Comp.:

    asperius loqui aliquid,

    Cic. de Or. 1, 53, 227:

    asperius scribere de aliquo,

    id. Att. 9, 15.— Sup.:

    asperrime loqui in aliquem,

    Cic. Att. 2, 22, 5:

    asperrime pati aliquid,

    Sen. Ira, 3, 37, 1:

    asperrime saevire in aliquem,

    Vell. 2, 7.
    2.
    Asper, eri, m.
    I.
    A cognomen of L. Trebonius:

    L. Trebonius... insectandis patribus, unde Aspero etiam inditum est cognomen, tribunatum gessit,

    Liv. 3, 65, 4. —
    II.
    Asper, Aspri (Prob. p. 201 Keil), m., a Latin grammarian, two of whose treatises have come down to us; v. Teuffel, Rom. Lit. § 474, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > asperum

  • 9 iniquus

    ĭnīquus, a, um, adj. [2. in-aequus], unequal.
    I.
    Lit.
    A.
    Uneven, not level, steep:

    puppis, inflicta vadis, dorso dum pendet iniquo,

    Verg. A. 10, 303:

    juga montis iniqui,

    Ov. M. 10, 172.—
    B.
    Not of the right measure, too great or too small:

    haeret Hylas lateri (Herculis), passusque moratur iniquos,

    greater than his own, Val. Fl. 3, 486:

    iniquae heminae,

    Pers. 1, 130:

    pocula iniqua,

    too large, Ser. Samm. 37:

    iniquo pondere rastri,

    too heavy, Verg. G. 1, 164; so,

    adhibitis iniquis ponderibus,

    Dig. 18, 1, 32:

    sol,

    too hot, Verg. A. 7, 227:

    merum,

    taken immoderately, Val. Fl. 3, 66.—
    II.
    Transf.
    A.
    Unfair, unjust:

    quam iniqui sunt patres omnes in adulescentes judices,

    Ter. Heaut. 2, 1, 7:

    pacem vel iniquā condicione retinere,

    Cic. Att. 8, 11, D, §

    6: quid hoc iniquius dici potest,

    id. Quint. 2, 8:

    causa,

    Ter. And. 1, 5, 22:

    lex,

    Hor. S. 1, 3, 67:

    Parcae,

    id. C. 2, 6, 9:

    quis iniquae Tam patiens urbis, ut, etc.,

    Juv. 1, 30:

    ventres modio castigare iniquo,

    with short measure, scanty fare, id. 14, 126:

    praeripere... valde est iniquum,

    Cic. Har. Resp. 3, 6.—
    B.
    Inimical, hostile, adverse:

    iniquum esse in aliquem,

    Ter. Hec. 3, 5, 25:

    homines natura asperi atque omnibus iniqui,

    Cic. Planc. 16, 40:

    animo iniquissimo infestissimoque aliquem intueri,

    id. Verr. 2, 5, 55, § 144:

    obscurius iniqui,

    id. Fam. 1, 5, b, 2:

    sermones,

    id. ib. 1, 9, 20:

    vultu iniquo spectare,

    with an envious, spiteful look, Ov. A. A. 1, 313.— Subst.: ĭnīquus, i, m., an enemy, foe:

    iniqui mei,

    Cic. Planc. 16, 40; id. Fam. 11, 27, 7:

    tui,

    id. Verr. 2, 2, 69, § 167 Zumpt:

    nonnulli nostri iniqui,

    id. Planc. 23, 57.— Also in sup.:

    omnibus iniquissimis meis,

    Cic. Verr. 2, 5, 69 init.; cf. inimicus, and Zumpt, Gram. § 410.—
    C.
    Hurtful, injurious, unfavorable, disadvantageous:

    loco iniquo subeundum erat ad hostes,

    Liv. 2, 31, 4:

    ascensu,

    id. 28, 16, 7:

    loca ad transitum,

    id. 8, 38, 6; cf.

    spatio,

    Verg. A. 5, 203; id. G. 4, 147:

    palus gnara vincentibus, iniqua (i. e. invia) nesciis,

    Tac. A. 1, 63:

    tributum iniquo suo tempore imperatum,

    Liv. 2, 23, 5:

    consilia cum patriae tum sibi capere,

    Nep. Paus. 3, 3:

    vina capiti,

    Plin. 13, 4, 9, § 44:

    casus,

    Verg. A. 6, 475: sortem miserari iniquam, hard, id. ib. 12, 243.— Comp.:

    in locum iniquiorem progredi,

    Caes. B. G. 2, 10, 4.— Sup.:

    iniquissimo nostris loco proelium committere coeperunt,

    Caes. B. G. 5, 32 fin.; so,

    locum subire,

    id. ib. 2, 27 fin.
    D.
    Unwilling, impatient, discontented:

    iniquo animo pati,

    Ter. Eun. 2, 1, 6:

    iniquo animo ferre aliquid,

    Cic. Tusc. 2, 2, 5:

    iniquissimo animo mori,

    id. de Sen. 23, 83:

    iniquae mentis asellus,

    Hor. S. 1, 9, 20:

    utrum aequo an iniquo animo mortem subieris jam nihil refert,

    Lact. 3, 27, 8:

    caelestes iniqui,

    ungracious, unkind, Ov. H. 8, 87.—
    E.
    Unsuitable:

    hoc paene iniquum est, comico choragio conari agere nos tragoediam,

    Plaut. Capt. prol. 61.—
    F.
    Imperfect, improperly drawn up:

    formula,

    Gai. Inst. 4, 57.— Hence, adv.: ĭnīquē.
    1.
    Lit., unequally:

    quam inique comparatum est,

    Ter. Phorm. 1, 1, 7; cf.:

    numquam vidi iniquius concertationem comparatam,

    i. e. where the parties were more unequally matched, id. Ad. 2, 2, 4; and:

    hoc prope iniquissime comparatum est, etc.,

    Cic. Clu. 21, 57.—
    2.
    Trop.
    a.
    Unfairly, unjustly (opp. jure):

    occidere,

    Liv. 39, 48, 2:

    facere aliquid erga aliquem,

    Plaut. Cas. 3, 4, 27:

    pacisci,

    Cic. Verr. 2, 3, 14, § 37:

    expulsi, Auct. Or. pro Dom. 33: locum immeritum causari,

    Hor. Ep. 1, 14, 12.—
    b.
    Unfitly, unsuitably:

    etsi inique Castorem cum Domitio comparem,

    Cic. Deiot. 11, 31.—
    c.
    Not patiently, indignantly:

    aliquid ferre,

    Lact. 6, 4 med.; cf.:

    aliquid iniquissime ferre,

    Suet. Caes. 45.

    Lewis & Short latin dictionary > iniquus

  • 10 malignus

    mălignus, a, um, adj. [for maligenus, malus, and gen-, root of gigno; cf. the opp. benignus], of an evil nature or disposition, ill-disposed, wicked, mischievous, malicious, spiteful, envious, malignant, malign ( poet. and post-Aug.; syn.: invidus, malevolus, parcus).
    I.
    In gen.:

    maligni caupones,

    Hor. S. 1, 5, 4:

    magnaque numinibus vota exaudita malignis,

    unkind, Juv. 10, 111.—

    Of inanim. and abstr. things: malignissima capita,

    Sen. Vit. Beat. 18:

    litus,

    Luc. 8, 565:

    portus,

    id. 5, 651:

    leges,

    Ov. M. 10, 329:

    votum,

    Cat. 67, 5:

    verba,

    Manil. 4, 573:

    mente malignā,

    Cat. 68, 37:

    studia,

    Ov. Tr. 4, 1, 101:

    vulgus,

    Hor. C. 2, 16, 40:

    oculi,

    Verg. A. 5, 654.—
    II.
    In partic.
    A.
    Stingy, niggardly:

    malignus, largus,

    Plaut. Bacch. 3, 2, 17.—Of favors, Ter. Hec. 1, 2, 84: vagae ne parce malignus arenae ossibus particulam dare, Hor. C. 1, 28, 23.— Trop.:

    fama,

    Ov. H. 16, 143:

    in laudandis dictionibus,

    Quint. 2, 2, 6.—
    B.
    Transf.
    1.
    Barren, unfruitful:

    terra malignior ceteris,

    Plin. Ep. 2, 17, 15:

    colles,

    Verg. G. 2, 179.—
    2.
    Scanty, insufficient, dim, petty, small, narrow:

    ostium,

    too narrow, Sen. Q. N. 3, 27:

    aditus,

    Verg. A. 11, 525:

    ignis,

    Mart. 10, 96, 7:

    lux,

    Verg. A. 6, 270:

    conspecta est parva maligna Unda procul venā,

    Luc. 9, 500:

    munus,

    Plin. 7, 50, 51, § 167.—Hence, adv.: mălignē.
    1.
    In gen., ill-naturedly, spitefully, enviously, malignantly (not in Cic. or Cæs.):

    maledice ac maligne loqui,

    Liv. 45, 39.— Comp.:

    malignius habitum esse sermonem,

    Curt. 8, 1, 8.—
    2.
    In partic.
    a.
    Stingily, grudgingly:

    ager maligne plebi divisus,

    Liv. 8, 12:

    famem exstinguere,

    sparingly, Sen. Ep. 18, 9: non mihi fuit tam maligne, ut, etc., it has not gone so poorly with me that, etc., Cat. 10, 18:

    dispensare,

    Sen. Ben. 6, 16, 7:

    laudare,

    Hor. Ep. 2, 1, 209.— Comp.:

    dicis, malignius tecum egisse naturam,

    Sen. Ep. 44, 1.—
    b.
    Little, scantily:

    terra eorum, quae seruntur, maligne admodum patiens,

    a very little, Mel. 2, 2:

    apertus,

    Sen. Ben. 6, 34, 3:

    virens,

    Plin. 34, 11, 26, § 112.

    Lewis & Short latin dictionary > malignus

См. также в других словарях:

  • Unkind — Un*kind , a. 1. Not kind; contrary to nature, or the law of kind or kindred; unnatural. [Obs.] Such unkind abominations. Chaucer. [1913 Webster] 2. Wanting in kindness, sympathy, benevolence, gratitude, or the like; cruel; harsh; unjust;… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • unkind — [unkīnd′] adj. not kind; specif., a) not sympathetic to or considerate of others b) harsh, severe, cruel, rigorous, etc. unkindness n …   English World dictionary

  • Unkind — Un*kind , a. [See {Kin} kindred.] Having no race or kindred; childless. [Obs. & R.] Shak. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • unkind — index caustic, cold blooded, cruel, harsh, invidious, malevolent, mordacious, pernicious, ruthless …   Law dictionary

  • unkind — early 13c. (implied in unkindly), strange, foreign, unnatural, from UN (Cf. un ) (1) not + KIND (Cf. kind) (adj.). Meaning lacking in kindness is recorded from mid 14c …   Etymology dictionary

  • unkind — [adj] not nice barbarous, brutal, coldblooded, coldhearted, cruel, hard hearted, harsh, hateful, heartless, inconsiderate, inhuman, inhumane, insensitive, malevolent, malicious, malignant, mean, nasty, sadistic, savage, spiteful, thoughtless,… …   New thesaurus

  • unkind — ► ADJECTIVE ▪ inconsiderate and harsh. DERIVATIVES unkindly adverb unkindness noun …   English terms dictionary

  • unkind — [[t]ʌnka͟ɪnd[/t]] unkinder, unkindest 1) ADJ GRADED: oft ADJ to n, it v link ADJ to inf If someone is unkind, they behave in an unpleasant, unfriendly, or slightly cruel way. You can also describe someone s words or actions as unkind. All last… …   English dictionary

  • unkind — adj. 1) unkind of 2) unkind to 3) unkind to + inf. (it was unkind of him to say that) * * * [ˌʌn kaɪnd] unkind of unkind to unkind to + inf. (it was unkind of him to say that) …   Combinatory dictionary

  • Unkind — Infobox Album | Name = Unkind Type = EP Artist = Acumen Nation Released = 1997 September 2 Recorded = Genre = Industrial rock Length = 38:32 Label = Conscience Records Producer = Reviews = Last album = Territory=Universe (1996) This album =… …   Wikipedia

  • unkind */ — UK [ʌnˈkaɪnd] / US adjective Word forms unkind : adjective unkind comparative unkinder superlative unkindest unfriendly, insulting, or cruel an unkind remark unkind to: You re being very unkind to your sister. Derived words: unkindly adverb… …   English dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»