-
1 inimīcus
inimīcus adj. with comp. and sup. [2 in+amicus], unfriendly, hostile, inimical: capere inimicos homines, incur the enmity of, T.: inimicior eram huic quam Caesari: animo inimico venisse: Pompeio, S.: sibi omnīs esse inimicos, Cs.: Hannibal nomini Romano, N.: Dis inimice senex, hateful, H. —As subst, an enemy, foe: populi R. inimici, Cs.: quis plenior inimicorum fuit Mario: tamquam inimicum insectari, L.: cuiusquam: inimicissimus suus, his greatest enemy: animorum motūs inimicissimi mentis tranquillae.—Of an enemy, hostile: nomina, V.: insigne, spoils of a vanquished foe, V.: inter omnia inimica infestaque, L.—Hurtful, injurious, damaging: (naves) accipiunt inimicum imbrem, V.: lux propinquat, unfavorable, V.: odor nervis, H.: nec quidquam inimicius quam illa (oratio) versibus.* * *Iinimica -um, inimicior -or -us, inimicissimus -a -um ADJunfriendly, hostile, harmfulIIenemy (personal), foe -
2 inimica
ĭnĭmīcus, a, um ( gen. plur.: ĭnĭmī-cūm, Plaut. As. 2, 2, 14), adj. [2. in-amicus], unfriendly, hostile, inimical.I.Adj.A.Of persons:B.quod eos infenso animo atque inimico venisse dicatis,
Cic. Verr. 2, 2, 61, § 149; id. Phil. 10, 10, 21; cf.:quam inimico vultu intuitur,
Plaut. Capt. 3, 4, 25:inter omnia inimica infestaque,
Liv. 22, 39, 13:Clodius inimicus est nobis,
Cic. Att. 2, 21, 6; 11, 10, 2; id. Div. in Caecil. 9, 28; cf. in sup.:Hannibal nomini Romano,
Nep. Hann. 7, 3; Cic. Fin. 1, 2, 4:animorum motus inimicissimi mentis,
Cic. Tusc. 4, 15, 34.—Of inanim. things, hurtful, injurious:2.raphani dentibus inimici,
Plin. 19, 5, 26, § 86:(naves) accipiunt inimicum imbrem,
Verg. A. 1, 123:odor nervis,
Hor. S. 2, 4, 53:maritare ulmos nisi validas inimicum (est),
Plin. 17, 23, 35, § 203.— Comp.:nec quidquam inimicius quam illa (oratio) versibus,
Cic. Or. 57, 194; id. Fam. 3, 8, 9. — Sup.:brassica stomacho inimicissima,
Plin. 20, 9, 38, § 96.—Like hostilis, hostile:II.nomina,
Verg. A. 11, 84:tela,
id. ib. 11, 809:insigne,
spoils of a vanquished foe, id. ib. 12, 944:terra,
id. ib. 10, 295:natura inimica inter se esse liberam civitatem et regem,
Liv. 44, 24, 2:in hostili terra, inter omnia inimica infestaque,
id. 22, 39, 13.—Substt.A.ĭnĭmīcus, i, m., an enemy, foe, Cic. Verr. 2, 2, 24, § 58:B.quis plenior inimicorum fuit C. Mario,
id. Prov. Cons. 8, 19; Nep. Them. 9, 4; id. Alc. 4, 1; 2, 6 al.:aliquem insectari tamquam inimicum et hostem,
Liv. 39, 28, 13:paternus,
hereditary, Paul. Sent. 2, 27, 1.—ĭnĭ-mīca, ae, f.:1.cujusquam inimica,
Cic. Cael. 13, 32.— Sup.:ubi vidit fortissimum virum inimicissimum suum, certissimum consulem,
greatest enemy, Cic. Mil. 9, 25; Nep. Eum. 6, 3; id. Dat. 5, 4; id. Hann. 12, 2; cf. Zumpt, Gram. § 410, and v. iniquus, II. B. fin. — Adv., in two forms.ĭnĭmīcē, in an unfriendly manner, hostilely, inimically:2.vide quam tecum agam non inimice,
Cic. Phil. 2, 14, 34:insectari aliquem,
id. N. D. 1, 3, 5.— Comp.:infestius aut inimicius consulere,
Liv. 28, 29, 8.— Sup.:inimicissime contendere,
Cic. Quint. 21, 66.—ĭnĭmīcĭter, adv., hostilely, inimically: accensus, Acc. ap. Non. 514, 22: commoti inimiciter, Claud. Quadrig. ap. Gell. 3, 8, 8; Enn. ap. Prisc. 1010 P. -
3 inimicum
ĭnĭmīcus, a, um ( gen. plur.: ĭnĭmī-cūm, Plaut. As. 2, 2, 14), adj. [2. in-amicus], unfriendly, hostile, inimical.I.Adj.A.Of persons:B.quod eos infenso animo atque inimico venisse dicatis,
Cic. Verr. 2, 2, 61, § 149; id. Phil. 10, 10, 21; cf.:quam inimico vultu intuitur,
Plaut. Capt. 3, 4, 25:inter omnia inimica infestaque,
Liv. 22, 39, 13:Clodius inimicus est nobis,
Cic. Att. 2, 21, 6; 11, 10, 2; id. Div. in Caecil. 9, 28; cf. in sup.:Hannibal nomini Romano,
Nep. Hann. 7, 3; Cic. Fin. 1, 2, 4:animorum motus inimicissimi mentis,
Cic. Tusc. 4, 15, 34.—Of inanim. things, hurtful, injurious:2.raphani dentibus inimici,
Plin. 19, 5, 26, § 86:(naves) accipiunt inimicum imbrem,
Verg. A. 1, 123:odor nervis,
Hor. S. 2, 4, 53:maritare ulmos nisi validas inimicum (est),
Plin. 17, 23, 35, § 203.— Comp.:nec quidquam inimicius quam illa (oratio) versibus,
Cic. Or. 57, 194; id. Fam. 3, 8, 9. — Sup.:brassica stomacho inimicissima,
Plin. 20, 9, 38, § 96.—Like hostilis, hostile:II.nomina,
Verg. A. 11, 84:tela,
id. ib. 11, 809:insigne,
spoils of a vanquished foe, id. ib. 12, 944:terra,
id. ib. 10, 295:natura inimica inter se esse liberam civitatem et regem,
Liv. 44, 24, 2:in hostili terra, inter omnia inimica infestaque,
id. 22, 39, 13.—Substt.A.ĭnĭmīcus, i, m., an enemy, foe, Cic. Verr. 2, 2, 24, § 58:B.quis plenior inimicorum fuit C. Mario,
id. Prov. Cons. 8, 19; Nep. Them. 9, 4; id. Alc. 4, 1; 2, 6 al.:aliquem insectari tamquam inimicum et hostem,
Liv. 39, 28, 13:paternus,
hereditary, Paul. Sent. 2, 27, 1.—ĭnĭ-mīca, ae, f.:1.cujusquam inimica,
Cic. Cael. 13, 32.— Sup.:ubi vidit fortissimum virum inimicissimum suum, certissimum consulem,
greatest enemy, Cic. Mil. 9, 25; Nep. Eum. 6, 3; id. Dat. 5, 4; id. Hann. 12, 2; cf. Zumpt, Gram. § 410, and v. iniquus, II. B. fin. — Adv., in two forms.ĭnĭmīcē, in an unfriendly manner, hostilely, inimically:2.vide quam tecum agam non inimice,
Cic. Phil. 2, 14, 34:insectari aliquem,
id. N. D. 1, 3, 5.— Comp.:infestius aut inimicius consulere,
Liv. 28, 29, 8.— Sup.:inimicissime contendere,
Cic. Quint. 21, 66.—ĭnĭmīcĭter, adv., hostilely, inimically: accensus, Acc. ap. Non. 514, 22: commoti inimiciter, Claud. Quadrig. ap. Gell. 3, 8, 8; Enn. ap. Prisc. 1010 P. -
4 inimicus
ĭnĭmīcus, a, um ( gen. plur.: ĭnĭmī-cūm, Plaut. As. 2, 2, 14), adj. [2. in-amicus], unfriendly, hostile, inimical.I.Adj.A.Of persons:B.quod eos infenso animo atque inimico venisse dicatis,
Cic. Verr. 2, 2, 61, § 149; id. Phil. 10, 10, 21; cf.:quam inimico vultu intuitur,
Plaut. Capt. 3, 4, 25:inter omnia inimica infestaque,
Liv. 22, 39, 13:Clodius inimicus est nobis,
Cic. Att. 2, 21, 6; 11, 10, 2; id. Div. in Caecil. 9, 28; cf. in sup.:Hannibal nomini Romano,
Nep. Hann. 7, 3; Cic. Fin. 1, 2, 4:animorum motus inimicissimi mentis,
Cic. Tusc. 4, 15, 34.—Of inanim. things, hurtful, injurious:2.raphani dentibus inimici,
Plin. 19, 5, 26, § 86:(naves) accipiunt inimicum imbrem,
Verg. A. 1, 123:odor nervis,
Hor. S. 2, 4, 53:maritare ulmos nisi validas inimicum (est),
Plin. 17, 23, 35, § 203.— Comp.:nec quidquam inimicius quam illa (oratio) versibus,
Cic. Or. 57, 194; id. Fam. 3, 8, 9. — Sup.:brassica stomacho inimicissima,
Plin. 20, 9, 38, § 96.—Like hostilis, hostile:II.nomina,
Verg. A. 11, 84:tela,
id. ib. 11, 809:insigne,
spoils of a vanquished foe, id. ib. 12, 944:terra,
id. ib. 10, 295:natura inimica inter se esse liberam civitatem et regem,
Liv. 44, 24, 2:in hostili terra, inter omnia inimica infestaque,
id. 22, 39, 13.—Substt.A.ĭnĭmīcus, i, m., an enemy, foe, Cic. Verr. 2, 2, 24, § 58:B.quis plenior inimicorum fuit C. Mario,
id. Prov. Cons. 8, 19; Nep. Them. 9, 4; id. Alc. 4, 1; 2, 6 al.:aliquem insectari tamquam inimicum et hostem,
Liv. 39, 28, 13:paternus,
hereditary, Paul. Sent. 2, 27, 1.—ĭnĭ-mīca, ae, f.:1.cujusquam inimica,
Cic. Cael. 13, 32.— Sup.:ubi vidit fortissimum virum inimicissimum suum, certissimum consulem,
greatest enemy, Cic. Mil. 9, 25; Nep. Eum. 6, 3; id. Dat. 5, 4; id. Hann. 12, 2; cf. Zumpt, Gram. § 410, and v. iniquus, II. B. fin. — Adv., in two forms.ĭnĭmīcē, in an unfriendly manner, hostilely, inimically:2.vide quam tecum agam non inimice,
Cic. Phil. 2, 14, 34:insectari aliquem,
id. N. D. 1, 3, 5.— Comp.:infestius aut inimicius consulere,
Liv. 28, 29, 8.— Sup.:inimicissime contendere,
Cic. Quint. 21, 66.—ĭnĭmīcĭter, adv., hostilely, inimically: accensus, Acc. ap. Non. 514, 22: commoti inimiciter, Claud. Quadrig. ap. Gell. 3, 8, 8; Enn. ap. Prisc. 1010 P. -
5 Malevola
mălĕvŏlus ( mălĭv-), a, um, adj. [male-volo], ill-disposed towards any one, disaffected, envious, spiteful, malevolent.I.Adj. with dat., or in with acc. (class.):II. A.si omnibus est malevolus,
Cic. Fam. 2, 17, 7:Cato in me turpiter fuit malevolus,
id. Att. 7, 2, 7.— Transf., of things:sermones,
Cic. Fam. 3, 10, 10.—Mă-lĕvŏlus, i, m., an ill-disposed person, a foe, an enemy:B.omnium malevolorum, iniquorum, invidiosorum animos frangerem,
Cic. Balb. 25, 56:et invidi et malevoli et lividi,
id. Tusc. 4, 12, 28.— -
6 malevole
mălĕvŏlus ( mălĭv-), a, um, adj. [male-volo], ill-disposed towards any one, disaffected, envious, spiteful, malevolent.I.Adj. with dat., or in with acc. (class.):II. A.si omnibus est malevolus,
Cic. Fam. 2, 17, 7:Cato in me turpiter fuit malevolus,
id. Att. 7, 2, 7.— Transf., of things:sermones,
Cic. Fam. 3, 10, 10.—Mă-lĕvŏlus, i, m., an ill-disposed person, a foe, an enemy:B.omnium malevolorum, iniquorum, invidiosorum animos frangerem,
Cic. Balb. 25, 56:et invidi et malevoli et lividi,
id. Tusc. 4, 12, 28.— -
7 Malevolus
mălĕvŏlus ( mălĭv-), a, um, adj. [male-volo], ill-disposed towards any one, disaffected, envious, spiteful, malevolent.I.Adj. with dat., or in with acc. (class.):II. A.si omnibus est malevolus,
Cic. Fam. 2, 17, 7:Cato in me turpiter fuit malevolus,
id. Att. 7, 2, 7.— Transf., of things:sermones,
Cic. Fam. 3, 10, 10.—Mă-lĕvŏlus, i, m., an ill-disposed person, a foe, an enemy:B.omnium malevolorum, iniquorum, invidiosorum animos frangerem,
Cic. Balb. 25, 56:et invidi et malevoli et lividi,
id. Tusc. 4, 12, 28.— -
8 malevolus
mălĕvŏlus ( mălĭv-), a, um, adj. [male-volo], ill-disposed towards any one, disaffected, envious, spiteful, malevolent.I.Adj. with dat., or in with acc. (class.):II. A.si omnibus est malevolus,
Cic. Fam. 2, 17, 7:Cato in me turpiter fuit malevolus,
id. Att. 7, 2, 7.— Transf., of things:sermones,
Cic. Fam. 3, 10, 10.—Mă-lĕvŏlus, i, m., an ill-disposed person, a foe, an enemy:B.omnium malevolorum, iniquorum, invidiosorum animos frangerem,
Cic. Balb. 25, 56:et invidi et malevoli et lividi,
id. Tusc. 4, 12, 28.— -
9 malivolus
mălĕvŏlus ( mălĭv-), a, um, adj. [male-volo], ill-disposed towards any one, disaffected, envious, spiteful, malevolent.I.Adj. with dat., or in with acc. (class.):II. A.si omnibus est malevolus,
Cic. Fam. 2, 17, 7:Cato in me turpiter fuit malevolus,
id. Att. 7, 2, 7.— Transf., of things:sermones,
Cic. Fam. 3, 10, 10.—Mă-lĕvŏlus, i, m., an ill-disposed person, a foe, an enemy:B.omnium malevolorum, iniquorum, invidiosorum animos frangerem,
Cic. Balb. 25, 56:et invidi et malevoli et lividi,
id. Tusc. 4, 12, 28.— -
10 adversus
adversus ī, m an enemy, opponent: vir populi partium, an opponent of the democrats, S. — 2.* * *Iopposite, against, in opposite direction; in opposition; (w/ire go to meet)IIfacing, opposite, against, towards; contrary to; face to face, in presence ofIIIadversa -um, adversior -or -us, adversissimus -a -um ADJopposite, directly facing, ranged against; adverse, evil, hostile; unfavorableIVperson/foe opposite/directly facing (w/hostile intent); political opponent -
11 cōn-sequor
cōn-sequor secūtus (sequūtus), ī, dep., to follow, follow up, press upon, go after, attend, accompany, pursue. litteras suas prope, L.: se coniecit intro, ego consequor, T.: hos vestigiis.—To follow, pursue (as a foe): copias, Cs.: (alitem) pennis, O.: face iactatā Consequitur ignibus ignes, makes a circle of fire (to the eye), O.—In time, to follow, come after: Cethegum aetate: has res consecuta est mutatio, N.: eius modi sunt tempestates consecutae, uti, etc., Cs.: reliquis consecutis diebus: silentium est consecutum. — To overtake, reach, come up with, attain to, arrive at: hunc fugientem: columbam, V.: rates, O.: ad vesperam consequentur: reliqui legati sunt consecuti, came up, N.: (telum) Consequitur quocumque petit, hits, O.—Fig., to follow, copy, imitate, adopt, obey: Chrysippum Diogenes consequens: Necessest consilia consequi consimilia, T.: mediam consili viam, L. — To follow, ensue, result, be the consequence, arise from: ex quo caedes esset vestrum consecuta: dictum invidia consecuta est, N.: quia libertatem pax consequebatur: illud naturā consequi, ut, etc. — To reach, overtake, obtain, acquire, get, attain: opes quam maximas: honores: eam rem, Cs.: fructum amplissimum ex vestro iudicio: omnia per senatum: suis meritis inpunitatem: gloriam victoriis, N.: in hac pernicie rei p. gratiam: multum in eo se consequi dicebat, quod, etc., that it was a great advantage to him, N.: perverse dicere perverse dicendo, acquire bad habits of speaking.—To reach, come to, overtake, strike: matrem mors consecutast, T.: tanta prosperitas Caesarem est consecuta, ut, N.—To become like, attain, come up to, equal: aliquem maiorem. — To attain to, understand, perceive, learn, know: plura, N.: omnīs illorum conatūs: facta memoriā: tantam causam diligentiā: quid copiarum haberes.—Of speech, to attain, be equal to, do justice to: laudes eius verbis: omnia verbis. -
12 eō
eō īvī or iī (3d pers. rarely īt, V.; inf. īvisse or. īsse), itūrus (P. praes. iēns, euntis; ger. eundum), īre [1 I-], to go, walk, ride, sail, fly, move, pass: In in malam rem, T.: subsidio suis ierunt, Cs.: quocumque ibat: in conclave: eo dormitum, H.: animae ad lumen iturae, V.: It visere ad eam, T.: quo pedibus ierat, on foot, L.: equis, to ride, L.: quos euntīs mirata iuventus, as they ride, V.: Euphrates ibat iam mollior undis, flowed, V.: ite viam: ibis Cecropios portūs, O.: hinc ibimus Afros, V.: Exsequias, T.: pompam funeris, O.— To go, march, move, advance (against a foe): infestis signis ad se, Cs.: equites late, pedites quam artissume ire, S.: ad hostem, L.: adversus quem ibatur, L.: in Capitolium, attack, L. — To pass, turn, be transformed: Sanguis it in sucos, O.— Fig., to go, pass, proceed, move, advance, enter, betake oneself: in dubiam imperii servitiique aleam, L.: in lacrimas, V.: per oppida Rumor it, spreads, O.: it clamor caelo, rises, V.—In the phrase, ire in sententiam, to accede to, adopt, vote for, follow: in eam (sententiam) se ituram: in sententiam eius pedibus, L.: in quam sententiam cum pedibus iretur, L.: ibatur in eam sententiam, the decision was.—With supin. acc., to go about, set out, prepare: gentem universam perditum, L.: servitum Grais matribus, V.: bonorum praemia ereptum eunt, S. — Imper., in mockery or indignation, go then, go now, go on: I nunc et nomen habe, etc., O.: ite, consules, redimite civitatem, L.—Of time, to pass by, pass away: quotquot eunt dies, H.: Singula anni praedantur euntes, as they fly, H.— Of events, to go, proceed, turn out, happen: incipit res melius ire quam putaram: prorsus ibat res: Si non tanta quies iret, continued, V.—Of persons, to fare, prosper, be fated: sic eat quaecunque Romana lugebit hostem, L.* * *Ithere, to/toward that place; in that direction; to that object/point/stageIItherefore, for that reason, consequently; by that degree; so much the more/lessIIIeare, evi, etus Vgo, walk; march, advance; pass; flow; pass (time); ride; be in the middleIVire, ivi(ii), itus Vgo, walk; march, advance; pass; flow; pass (time); ride; sail -
13 fuga
fuga ae, f [2 FVG-], a fleeing, flight, running away: adornare fugam, T.: ab urbe turpissima: desperata: exercitūs foeda, S.: dant sese in fugam milites: fugam capere, Cs.: parare: hostīs dare in fugam, put to flight, Cs.: in fugam conicere, Cs.: impellere in fugam: cum terrorem fugamque fecisset, caused a panic, L.: fugam ex ripā fecit, drove (the foe), L.: fugam faciunt, take flight, S.: neque hostium fugam reprimi posse, be checked, Cs.: opportunior fugae collis, S.: naves eius fugā se Adrumetum receperunt, after his flight, Cs.: quantae in periculis fugae proximorum: celeres fugae, H.— Expatriation, exile, banishment: se in fugam coniecisse: Aristidi: exsilia et fugae, Ta.— A flying, swift course, rapid motion, speed: Harpalyce volucrem fugā praevertitur Hebrum, V.: facilis, a swift voyage, V.: (Neptunus) fugam dedit, a swift passage, V.: fugam dant nubila caelo, flee away, V.: temporum, flight, H.: (equus) Clara ante alios, Iu.— A place of banishment, refuge: toto quaeret in orbe fugam, O.— A means of removal, remedy: morbi, H.—Fig., a fleeing, avoiding, avoidance, shunning, escape: laborum: turpitudinis: alia honoris, honorable way of escape, L.: leti, H.* * *flight, fleeing, escape; avoidance; exile; fugue (music) -
14 Hannibal (Ann-)
Hannibal (Ann-) alis, *)αννίβασ, a Carthaginian name: novus, i. e. an irreconcilable foe: ad portas (proverb. of imminent danger). -
15 hostificus
-
16 hostis
hostis is, m and f [1 HAS-], a stranger, foreigner ; old for peregrinus, C.: civem dinoscere hoste, H.— An enemy, foe, public enemy: nos statuit ille non inimicos sed hos<*>īs, not personal but public foes: sibi inimicus atque hostis: tam dis hominibusque hostis: fas est et ab hoste doceri, O.— Collect.: hostem rapinis prohibere, Cs.: alienigena, L.: Terrā marique victus, H.—Poet.: alitem in ovilia Demisit hostem, H.— Fem.: nupta meretrici, T.: capta, L.: mihi debita, O.* * *enemy (of the state); stranger, foreigner; the enemy (pl.) -
17 inīquus
inīquus adj. with comp. and sup. [2 in+ aequus], uneven, slanting, steep: puppis dorso dum pendet iniquo, V.: subire iniquo ascensu, L.: locus iniquor, Cs.: mons, O.—Unequal, ill-matched: pugna, V.— Excessive: onus, L.: iniquo pondere rastri, V.: sol, oppressive, V.—Deficient, inadequate: spatium, too narrow, V.: ventres modio castigare iniquo, with short measure, Iu.—Unfavorable, disadvantageous, dangerous: iniquissimus locus, Cs.: litus, H.: tempus, L.—Hurtful, injurious, unfortunate: consilia cum patriae tum sibi capere, N.: casus, misfortune, V.—Unfair, unjust: patres in adulescentīs iudices, T.: quid hoc iniquius dici potest: pax, V.: lex, H.: quis iniquae Tam patiens urbis, ut, etc., Iu.—As subst n.: num iniquom postulo? T.: iusto secernere iniquum, H.—Inimical, hostile, adverse, unkind: quae nunc in me iniquast, T.: caelestes, O.: te animo iniquissimo intueri: iniquissimis verbis conflictari: fata deūm, V.: se fati dixit iniqui, child of misfortune, O.: homines omnibus: vitiis, H.—As subst m., an enemy, foe: nonnulli nostri iniqui: omnibus iniquissimis meis. —Unwilling, impatient, discontented: istuc tam iniquo pati animo, T.: iniquissimo animo mori: iniquae mentis asellus, H.* * *iniqua -um, iniquior -or -us, iniquissimus -a -um ADJunjust, unfair; disadvantageous, uneven; unkind, hostile -
18 lāmina or lammina or lāmna
lāmina or lammina or lāmna ae, f a thin slice, plate, leaf, layer, lamina: cum lamina esset inventa: tigna laminis clavisque religant, Cs.: aenea, L.: Laminae ardentes, red-hot plates (for torture): candens, H.—A blade: argutae lamina serrae, V.: Lamina dissiluit, the blade of the sword, O.—Money, coin: argenti, O.: fulva, a gold piece, O.: inimicus lamnae, foe to money, H.—The tender shell of an unripe nut, O. -
19 malevolus (maliv-)
malevolus (maliv-) adj. [male+1 VOL-], ill-disposed, disaffected, spiteful, malevolent, in omnīs: in me turpiter: rumores, T.—As subst m., an ill-disposed person, foe, enemy: omnes. -
20 occurrō (obc-)
occurrō (obc-) currī (cucurrī, Ph.), cursus, ere [ob+curro], to run up, run to meet, go to meet, meet, fall in with: ad undam, face the foe, V.: dulcis amicis, H.: quibuscumque signis occurrerat, Cs.: huic (concilio), attend, L.: ad id concilium, L.: occurritur (sc. mihi).—To go against, rush upon, attack: duabus legionibus, Cs.: Obvius adversoque occurrit, V.—To lie in the way, meet: in asperis locis silex saepe occurrebat, L.—Fig., to meet, fall into, be involved: graviori bello, Cs. —To obviate, meet, resist, oppose, counteract: eius consiliis: ab nostris occurrebatur, he was resisted, Cs.—To obviate, cure, relieve, remedy: rei sapientiā: utrique rei, N.—To meet, answer, reply, object: huic dictis, V.: occurretur enim, sicut occursum est.—To offer, present itself, suggest itself, appear, occur, be thought of: tu occurrebas dignus eo munere: mihi multo difficilior occurrit cogitatio, qualis, etc.: Atheniensium exercitūs deleti occurrebant, L.: haec tenenda sunt oratori; saepe enim occurrunt, present themselves: ne quid honestum occurreret, Ta.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Foe (EP) — Foe Extended Play von Blackmail Veröffentlichung 2003 Label WEA Records Format … Deutsch Wikipedia
foe — foe; foe·de·ra·tus; foe·less; foe·man; foe·nic·u·lum; foe·tal; foe·tal·iza·tion; foe·ta·tion; foe·ti·ci·dal; foe·ti·cide; foe·tip·a·rous; foe·tor; … English syllables
Foe — may refer to:*Foe (unit of energy), a unit of energy * Foe (novel), a novel written by J. M. Coetzee * Foe EP , an EP by the German band Blackmail *Marc Vivien Foe, footballer *Fraternal Order of Eagles, a fraternal organization *Friends of the… … Wikipedia
Foe — Saltar a navegación, búsqueda El Foe es una unidad de energía igual a 1044 julios. Para medir las inmensas cantidades de energía que produce una supernova, los científicos usaban ocasionalmente una unidad de energía llamada foe que era un… … Wikipedia Español
Foe — (f[=o]), n. [OE. fo, fa, AS. f[=a]h hostile; prob. akin to E. fiend. [root]81. See {Fiend}, and cf. {Feud} a quarrel.] [1913 Webster] 1. One who entertains personal enmity, hatred, grudge, or malice, against another; an enemy. [1913 Webster] A… … The Collaborative International Dictionary of English
Foe — (читается как фоу, букв. англ. «враг») единица энергии, равная 1044 джоулей или 1051 эрг, использующаяся для измерения больших количеств энергии, выделяющейся при взрывах сверхновых[1] и гамма всплесках. Название единицы является… … Википедия
Foe — Foë Foë est la transcription sous laquelle est mentionné le Bouddha (de fó, 佛, bouddha en chinois) dans l encyclopédie Bouillet (milieu du XIXe siècle), avec la définition suivante : Foë : fondateur d une branche religieuse qui… … Wikipédia en Français
Foe — Foe, v. t. To treat as an enemy. [Obs.] Spenser. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Foë — est la transcription sous laquelle est mentionné le Bouddha (de fó, 佛, bouddha en chinois) dans l encyclopédie Bouillet (milieu du XIXe siècle), avec la définition suivante : Foë : fondateur d une branche religieuse qui compte de… … Wikipédia en Français
foe — (n.) O.E. gefa foe, enemy, adversary in a blood feud (the prefix denotes mutuality ), from fah at feud, hostile, from P.Gmc. *fakhaz (Cf. O.H.G. fehan to hate, Goth. faih deception ), probably from PIE root *peig evil minded, treacherous, hostile … Etymology dictionary
Foe — Foe, Daniel de F., s. Defoe … Pierer's Universal-Lexikon