-
1 calamitōsus
calamitōsus adj. with comp. and sup. [calamitas], causing loss, damaging, ruinous, destructive, disastrous, pernicious, calamitous: pestis tempestasque: calamitosissimum bellum: plebi incendium, S.: quid (hac clade) calamitosius?—Suffering damage, unfortunate, miserable, unhappy: agri vectigal: calamitosum est bonis everti, calamitosius cum dedecore: fama: occurrere calamitosis, to succor the unfortunate.* * *calamitosa, calamitosum ADJcalamitous; ruinous, destructive; liable to damage/disaster; damaged/miserable -
2 calamitosus
călămĭtōsus, a, um, adj. [calamitas].I. A.Lit.:B.uti (regio) bonum caelum habeat, ne calamitosum sit,
Cato, R. R. 1, 2:per omnes partes provinciae te tamquam aliquam calamitosam tempestatem pestemque pervasisse,
Cic. Verr. 2, 1, 38, § 96; cf.calamitas, I.: tempestas,
Dig. 19, 2, 15, § 2.—Trop., destructive, disastrous, ruinous, pernicious, calamitous:II. A.acer bissimum et calamitosissimum bellum,
Cic. Phil. 11, 13, 34:hoc enim ipsum, utile putare quod turpe sit, calamitosum est,
id. Off. 3, 12, 49:exitus hujus calamitosissimi belli,
id. Fam. 6, 21, 1:fuga patriae calamitosa,
id. Div. 1, 28, 59:plebi incendium,
Sall. C. 48, 2: victoriae funestae populo Romano et calamitosae, *Suet. Calig. 23:quid hac clade tristius? quid calamitosius?
Flor. 3, 18, 15.—Lit.:B.loca,
Cato, R. R. 35, 1; 1, 2:agri vectigal,
Cic. Agr. 2, 29, 80:hordeum,
Plin. 18, 7, 18, § 79.—Trop.:calamitosum dicitur malis et calamitatibus praegravatum,
Non. p. 33, 26:homines miseri et fortunā magis quam culpā calamitosi,
Cic. Fam. 9, 13, 3; so id. Tusc. 4, 38, 82:calamitosum est bonis everti, calamitosius cum dedecore,
id. Quint. 31, 95: id. Div. in Caecil. 21, 70:otium,
id. Fin. 5, 19, 54:res misera et calamitosa,
id. Rosc. Am. 28, 77:calamitosissimus omnium Regulus,
Sen. Ep. 71, 17.— -
3 calamitōsē
calamitōsē adv. [calamitosus], unfortunately, exposed to disaster: vivere.* * *disastrously; unfortunately, miserably; destructively -
4 calamitas
călămĭtas, ātis, f. [cf. in columis].I.Lit., loss, injury, damage, mischief, harm: sed ecca ipsa egreditur, nostri fundi calamitas (Ter. Eun. 1, 1, 34). Proprie calamitatem rustici grandinem dicunt, Don.; cf. the same on Ter Heaut. 2, 4, 15: robigo genus est vitii, quo culmi pereunt, quod a rusticanis calamitas dicitur, Serv ad Verg. G. 1, 151: postquam calamitas plures annos arvas calvitur, Pac. ap. Non. p. 192, 30; Plaut. Cas. 5, 2, 34; id. Capt. 4, 3, 4:II.non ut legatus populi Romani, sed ut quaedam calamitas pervadere videretur,
Cic. Verr. 2, 1, 17, § 44 (cf. calamitosus, I A.):in calamitate fructuum,
in the failure, id. ib. 2, 3, 98, §227: gregem afficere magnā calamitate,
Varr. R. R. 2, 1, 27.—Trop.A.In gen., loss, misfortune, mishap, injury, calamity, disaster, ruin, adversity (freq. in class. prose and in iambic verse;B.excluded from hexameters by the measure): quanta,
Plaut. Poen. 4, 2, 101:ita eam oppressit calamitas,
Ter. Hec. prol. 22 (30):nova,
Cic. Agr. 2, 3, 8:videbam, perniciem meam cum magnā calamitate rei publicae esse conjunctam,
id. Cat. 1, 5, 11:aliis cau-sam calamitatis attribuere,
id. Verr. 2, 5, 41, § 106:calamitatem capere,
id. Div. 1, 16:in calamitate esse,
distress, Sall. C. 44, 5:calamitates perferre,
Caes. B. G. 3, 19:tolerare,
Cic. Att. 3, 14, 2:ferre,
Nep. Timol. 4, 1; cf.:calamitates ferre,
id. Ham. 1, 3:calamitate prohibere aliquem,
Cic. Imp. Pomp. 7, 18:ignominiam et calamitatem in domum referre,
id. Off. 1, 39, 138; Phaedr. 1, 3 fin.; cf. id. 3, prol. 40:calamitates publicae,
Suet. Calig. 31; Col. 1, 3, 7.—In the histt. esp., the misfortunes of war, disaster, defeat: magnam inde calamitatem pulsos accepisse; quibus proeliis calamitatibusque fractos, etc., Caes. B. G. 1, 31:III.magna clades atque calamitas rempublicam oppressisset,
Sall. C. 39, 4:accipere,
Nep. Con. 1, 3:accidit illa calamitas apud Leuctra,
id. Ages. 6, 1:calamitates belli ferre,
id. Hann. 1, 3:calamitatem inferre alicui,
Caes. B. G. 1, 12.—Hence opp. to victoria, Suet. Caes. 60.—Transf.:hostium adversus calamitates contendere,
against the prostrate enemy, Just. 11, 12, 13. -
5 miser
mĭser, ĕra, ĕrum, adj. [prob. Sanscr. root mi-; cf. minuo; akin to Gr. misos; Lat. maestus, maereo], wretched, unfortunate, miserable, pitiable, lamentable, etc. (cf.: infelix, calamitosus).1.Of persons:2.nihil est tam miserabile, quam ex beato miser,
Cic. Part. Or. 17, 57:homo miser, et infortunatus,
Plaut. Bacch. 5, 1, 20:miser atque infelix,
Cic. Quint. 30, 94:urgeris multis miser undique curis,
Lucr. 3, 1051:o multo miserior Dolabella, quam ille, quem tu miserrimum esse voluisti,
Cic. Phil. 11, 4, 8:miser, infelix, aerumnosus,
id. Par. 2, 1, 16:miserrimum habere aliquem,
to torment, id. Fam. 14, 7, 1:miserrimus Fui fugitando,
have exhausted myself with running, am completely tired out, Ter. Eun. 5, 2, 7.—With gen.:miseros ambitionis,
Plin. Pan. 58, 5.—Of things, afflicting, sad, wretched, melancholy:3.miserā ambitione laborare,
Hor. S. 1, 4, 26:misera orbitas,
Cic. Fin. 5, 28, 84:misera et calamitosa res,
id. Rosc. Am. 28, 77.—Sick, ill, indisposed, etc.:4.quo morbo misera sum,
suffer, Plaut. Truc. 2, 6, 39:homini misero non invideo medicinam,
Petr. 129; cf.:quid illam miseram animi excrucias?
Plaut. Mil. 4, 2, 76:homo animo suo miser,
id. Truc. 2, 7, 36:miserum esse ex animo,
to be wretched in mind, sick at heart, id. Ep. 4, 1, 1.—Violent, excessive, extravagant:5.amor,
Verg. A. 5, 655:cultus miser,
with regard to dress, Hor. S. 2, 2, 66.—Bad, vile, poor, worthless:6.carmen,
Verg. E. 3, 27:remedium,
Cels. 5, 26, 34.—With gen.: morum, Stat. Th. 4, 403:hominem perditum miserumque,
Ter. Eun. 3, 1, 28.—As an exclamation, inserted in the midst of a sentence:1.ossa atque pellis sum, misera, macritudine,
Plaut. Capt. 1, 2, 32: miserum! (parenthetically) i. e. what a misfortune! how sad! tum pendere poenas Cecropidae jussi (miserum!) septena quotannis Corpora, Verg. A. 6, 21.—As subst.: mĭsĕ-rum, i, n., a wretched thing, wretchedness:bonum valetudo, miserum morbus,
Cic. Fin. 5, 28, 84 MSS. dub. (Madv. and B. and K. miser).—Hence, adv., in two forms.mĭsĕrē, wretchedly, miserably; desperately, vehemently, excessively, urgently (class.): est misere scriptum, Pseudole! Ps. O miserrime, Plaut. Ps. 1, 1, 72:2.vivere,
Cic. Fin. 3, 15, 501:misere amare,
Plaut. Mil. 4, 6, 32:deperire,
id. Cist. 1, 2, 12:invidere,
Ter. Eun. 3, 1, 22:orare aliquid,
id. Heaut. 2, 3, 124:discedere quaerens,
Hor. S. 1, 9, 8; cf.:misere cupis abire,
id. ib. 1, 9, 14:ut miserius a vobis recipiatur quam ab illo capta est,
Liv. 34, 24, 2:misere miser,
Plaut. Cist. 4, 2, 21:misere male,
id. Bacch. 4, 9, 10.—mĭsĕrĭter, wretchedly, lamentably, sadly (ante-class.; poet.): corrumpi, Laber. ap. Non. 517, 2:alloqui,
Cat. 63, 49; Enn. ap. Prisc. p. 1010 P. (Vahl. Enn. p. 180, n. 40). -
6 miserum
mĭser, ĕra, ĕrum, adj. [prob. Sanscr. root mi-; cf. minuo; akin to Gr. misos; Lat. maestus, maereo], wretched, unfortunate, miserable, pitiable, lamentable, etc. (cf.: infelix, calamitosus).1.Of persons:2.nihil est tam miserabile, quam ex beato miser,
Cic. Part. Or. 17, 57:homo miser, et infortunatus,
Plaut. Bacch. 5, 1, 20:miser atque infelix,
Cic. Quint. 30, 94:urgeris multis miser undique curis,
Lucr. 3, 1051:o multo miserior Dolabella, quam ille, quem tu miserrimum esse voluisti,
Cic. Phil. 11, 4, 8:miser, infelix, aerumnosus,
id. Par. 2, 1, 16:miserrimum habere aliquem,
to torment, id. Fam. 14, 7, 1:miserrimus Fui fugitando,
have exhausted myself with running, am completely tired out, Ter. Eun. 5, 2, 7.—With gen.:miseros ambitionis,
Plin. Pan. 58, 5.—Of things, afflicting, sad, wretched, melancholy:3.miserā ambitione laborare,
Hor. S. 1, 4, 26:misera orbitas,
Cic. Fin. 5, 28, 84:misera et calamitosa res,
id. Rosc. Am. 28, 77.—Sick, ill, indisposed, etc.:4.quo morbo misera sum,
suffer, Plaut. Truc. 2, 6, 39:homini misero non invideo medicinam,
Petr. 129; cf.:quid illam miseram animi excrucias?
Plaut. Mil. 4, 2, 76:homo animo suo miser,
id. Truc. 2, 7, 36:miserum esse ex animo,
to be wretched in mind, sick at heart, id. Ep. 4, 1, 1.—Violent, excessive, extravagant:5.amor,
Verg. A. 5, 655:cultus miser,
with regard to dress, Hor. S. 2, 2, 66.—Bad, vile, poor, worthless:6.carmen,
Verg. E. 3, 27:remedium,
Cels. 5, 26, 34.—With gen.: morum, Stat. Th. 4, 403:hominem perditum miserumque,
Ter. Eun. 3, 1, 28.—As an exclamation, inserted in the midst of a sentence:1.ossa atque pellis sum, misera, macritudine,
Plaut. Capt. 1, 2, 32: miserum! (parenthetically) i. e. what a misfortune! how sad! tum pendere poenas Cecropidae jussi (miserum!) septena quotannis Corpora, Verg. A. 6, 21.—As subst.: mĭsĕ-rum, i, n., a wretched thing, wretchedness:bonum valetudo, miserum morbus,
Cic. Fin. 5, 28, 84 MSS. dub. (Madv. and B. and K. miser).—Hence, adv., in two forms.mĭsĕrē, wretchedly, miserably; desperately, vehemently, excessively, urgently (class.): est misere scriptum, Pseudole! Ps. O miserrime, Plaut. Ps. 1, 1, 72:2.vivere,
Cic. Fin. 3, 15, 501:misere amare,
Plaut. Mil. 4, 6, 32:deperire,
id. Cist. 1, 2, 12:invidere,
Ter. Eun. 3, 1, 22:orare aliquid,
id. Heaut. 2, 3, 124:discedere quaerens,
Hor. S. 1, 9, 8; cf.:misere cupis abire,
id. ib. 1, 9, 14:ut miserius a vobis recipiatur quam ab illo capta est,
Liv. 34, 24, 2:misere miser,
Plaut. Cist. 4, 2, 21:misere male,
id. Bacch. 4, 9, 10.—mĭsĕrĭter, wretchedly, lamentably, sadly (ante-class.; poet.): corrumpi, Laber. ap. Non. 517, 2:alloqui,
Cat. 63, 49; Enn. ap. Prisc. p. 1010 P. (Vahl. Enn. p. 180, n. 40).
См. также в других словарях:
calamitosus — index disastrous Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
calamiteux — calamiteux, euse [ kalamitø, øz ] adj. • 1559; lat. calamitosus, de calamitas ♦ Vx ou littér. Désastreux; qui abonde en calamités. ⇒ catastrophique, funeste. En ces temps calamiteux. ● calamiteux, calamiteuse adjectif (latin calamitosus)… … Encyclopédie Universelle
calamitoso — (Del lat. calamitosus.) ► adjetivo 1 Que produce calamidades: ■ efectos calamitosos. SINÓNIMO desastroso 2 Que es infeliz y desafortunado. SINÓNIMO infortunado * * * calamitoso, a (del lat. «calamitōsus») adj. Se aplica a lo que constituye una… … Enciclopedia Universal
calamiteuse — ● calamiteux, calamiteuse adjectif (latin calamitosus) Littéraire. Qui a le caractère d une calamité, ou qui est accompagné de calamités. ● calamiteux, calamiteuse (synonymes) adjectif (latin calamitosus) Littéraire. Qui a le caractère d une… … Encyclopédie Universelle
Calamitous — Ca*lam i*tous, a. [L. Calamitosus; cf. F. calamiteux.] [1913 Webster] 1. Suffering calamity; wretched; miserable. [Obs.] [1913 Webster] Ten thousands of calamitous persons. South. [1913 Webster] 2. Producing, or attended with distress and misery; … The Collaborative International Dictionary of English
Calamitously — Calamitous Ca*lam i*tous, a. [L. Calamitosus; cf. F. calamiteux.] [1913 Webster] 1. Suffering calamity; wretched; miserable. [Obs.] [1913 Webster] Ten thousands of calamitous persons. South. [1913 Webster] 2. Producing, or attended with distress… … The Collaborative International Dictionary of English
Calamitousness — Calamitous Ca*lam i*tous, a. [L. Calamitosus; cf. F. calamiteux.] [1913 Webster] 1. Suffering calamity; wretched; miserable. [Obs.] [1913 Webster] Ten thousands of calamitous persons. South. [1913 Webster] 2. Producing, or attended with distress… … The Collaborative International Dictionary of English
List of Zodariidae species — This page lists all described species of the spider family Zodariidae as of May 31, 2008.Akyttara Akyttara Jocqué, 1987 * Akyttara akagera Jocqué, 1987 Rwanda * Akyttara homunculus Jocqué, 1991 Botswana * Akyttara mahnerti Jocqué, 1987 Kenya *… … Wikipedia
Habronestes — Taxobox name = Habronestes image caption = image width = 250px regnum = Animalia phylum = Arthropoda classis = Arachnida ordo = Araneae subordo = Araneomorphae familia = Zodariidae genus = Habronestes genus authority = L. Koch, 1872 diversity… … Wikipedia
Habronestes — Habronestes … Wikipédia en Français
disastrous — I adjective all destroying, annihilative, appalling, bad, baneful, blighting, calamitosus, calamitous, cataclysmal, cataclysmic, catastrophic, crushing, damaging, deadly, deleterious, demolishing, desolating, destroying, destructive, detrimental … Law dictionary