-
1 damnum
loss, damage, injury / a fine -
2 perditio
loss, destruction -
3 dētrīmentum
dētrīmentum ī, n [de + 1 TER-], that which is worn away: ergastuli detrimenta (of men), wrecks of the work-house, Cu.— Wear and tear, loss, damage, detriment: exercitūs, Cs.: militum, Cs.: existimationis, N.: de te fieri detrimenti nil potest, T.: detrimenta communia: Detrimenta ridet, losses (of property), H.: adferre, to cause, Cs.: magnis inlatis detrimentis, Cs.: accipere, to suffer: militum, Cs.: res p. detrimentum fecit: in bonum vertere, Cs.: sine magno rei p. detrimento: alia facinora praedae magis quam detrimento fore S.: amicitiam populi R. sibi non detrimento esse, Cs.: quae detrimento nobis esse possint.—Esp., in the formula, by which unlimited power was intrusted to magistrates: dent operam consules, ne quid res p. detrimenti capiat, Cs.: ne quid detrimenti res p. accipiat.— The loss of a battle, defeat, overthrow: tot detrimentis acceptis, Cs.: parvulum, Cs.* * *diminishment, material reduction; detriment; harm/loss/damage; reverse/defeat; defeat, loss of battle; overthrow -
4 clādēs (clādis, L.)
clādēs (clādis, L.) is, f [1 CEL-], destruction, injury, mischief, harm, misfortune, disaster, loss, detriment, calamity: importuna civitatis: Luctifica: magna, S.: captae urbis, L.: agrum omni belli clade pervastat, L.: urbs sine Milonis clade numquam conquietura, without ruining Milo: privatae per domos, the losses of particular families, L.: Cladibus pascere nostris, O.: Troiae Fortuna tristi clade iterabitur, H.—In war, a disaster, defeat, overthrow, discomfiture, massacre: magnam cladem in congressu facere, S.: accipere cladem, to be beaten, L.: magnam populo R. cladem attulit: non volnus super volnus sed multiplex clades, L.: illius noctis, V.: sine clade victor, i. e. without loss, H.—A pest, plague: in ipsos Erumpit clades, O.—A loss, maiming: dextrae manūs, L.—A destroyer, scourge, pest: Libyae, V. — Corruption: Hoc fonte derivata clades, etc., H. -
5 damnum
damnum ī, n [3 DA-], hurt, harm, damage, injury, loss: hoc lucri quantum ei damni adportet, T.: damna aleatoria: civitatum damna: amissi corporis, Ph.: cohortium, Cs.: post damnum sic, etc., after your ruin, H.: aliena levare Damna, misfortunes, O.: damnum eius interitu fecerunt, suffered: damna ferenda arbitrari: accipere, H.: pati, to put up with, L.: Damna tulit, suffered, O.: ex quā (pace) ad rem p. damna pervenerint, S.: cum damna damnis continuarentur, defeats, Ta.: naturae, natural defect, L.: egestas facile habetur sine damno, i. e. has nothing to lose, S.: nec sibi damno foret, H.: Lingua fuit damno, O.— A lost object (poet.): mater circum sua damna volans, her stolen brood, O.— A fine, mulct, penalty: damnum inhibere, L.: tanto damno senatorem cogere: eos morte, damno coercent (leges).—In law: damnum iniuriā (datum), i. e. damage wrongfully done, trespass: ab Sabellio multam lege Aquiliā damni iniuriā petere: infectum, not suffered, i. e. threatened ; hence, satis dare damni infecti alicui, to give security against loss.* * *finanical/property/physical loss/damage/injury; forfeiture/fine; lost possession -
6 dispendium
dispendium ī, n [dispendo], expense, cost, loss: sine suo dispendio, T.— Plur, Pr.—Fig.: morae, loss of time, V.* * *expense, cost; loss -
7 intertrīmentum
intertrīmentum ī, n [1 TER-], loss by attrition, waste: in auro, L.—Fig., loss, damage: sine magno intertrimento, T.: nullum intertrimenti vestigium.* * *loss, damage -
8 detrimentum
dētrīmentum, i, n. [detero], a rubbing off.* I.Lit.: limae tenuantis, Ap. M. 6, p. 175, 25.—II.Transf., loss, damage, detriment.A.In gen. (class.; cf. for syn.: damnum, jactura, incommodum, dispendium): emolumenta et detrimenta (quae ôphelêmata et blammata appellant) communia esse voluerunt, Cic. Fin. 3, 21; cf. Varr. L. L. 5, § 176 Müll.;B.so opp. emolumentum,
Cic. Fin. 1, 16, 53:nostro incommodo detrimentoque doleamus,
id. Brut. 1, 4:afferre,
to occasion, cause, Caes. B. C. 1, 82, 2; Nep. Att. 2, 3; cf.:magna inferre,
Caes. B. C. 2, 2 fin.:importare,
Cic. de Or. 1, 9, 38: accipere, to suffer, in gen., id. de Imp. Pomp. 6, 15; id. Phil. 5, 12, 34; esp. to suffer defeat in battle, Caes. B. G. 5, 22, 3; 5, 53, 6; 6, 1, 3 et saep.: capere, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 18, 2; cf.the foll., and facere,
Cic. Verr. 2, 4, 9; Nep. Cato 2 fin.; Sen. Tranq. 11 med.:acceptum sarcire,
Caes. B. C. 1, 45, 2; 3, 67, 2; cf.reconcinnare,
id. ib. 2, 15 fin.:in bonum vertere,
id. ib. 3, 73 fin., et saep.:animae suae detrimentum pati,
loss, ruin, Vulg. Matt. 16, 26:detrimentum sui facere,
id. Luc. 9, 25.—Esp.1.In the well-known formula, by which unlimited power was intrusted to the consuls:2.videant consules (dent magistratus operam, provideant, etc.), ne quid respublica detrimenti capiat (accipiat),
Caes. B. C. 1, 5, 3; 1, 7, 4; Cic. Mil. 26, 70; id. Cat. 1, 2; id. Fam. 16, 11, 3; Liv. 3, 4 fin. —In the histt., the loss of a battle, defeat, overthrow (cf. calamitas and incommodum, no. II.), Caes. B. G. 5, 52; 6, 34, 7; 7, 19, 4 et saep. -
9 āmissiō
āmissiō ōnis, f [amitto], a losing, loss: oppidorum: dignitatis: liberorum.* * *loss (possessions/faculty/quality/persons/town/military force), deprivation -
10 āmissus
-
11 calamitās
calamitās ātis, f [SCAL-], loss, injury, damage, mischief, harm, misfortune, calamity, disaster: ipsa nostri fundi calamitas, bane, T.: ut quaedam calamitas pervadere: in calamitate fructuum, failure: ita eam oppressit calamitas, T.: rei p.: privata: in calamitate esse, distress, S.: calamitates perferre, Cs. — Poet.: nec repulsam tua sentiret calamitas, you in your misfortune, Ph.—Esp., the misfortunes of war, disaster, overthrow, defeat: magnam calamitatem accepisse, Cs.: Cannensi calamitate aeceptā: magna clades atque calamitas, S.: illa apud Leuctra, N.: insignis, Cs.* * *loss, damage, harm; misfortune/disaster; military defeat; blight, crop failure -
12 captiō
captiō ōnis, f [capio], a deceiving, deception, fraud, deceit: in parvolā re.—A fallacious argument, sophism, quibble, catch: istius generis captiones: dialecticae: quanta in verbis.—An injury, loss: mea captio est, si, etc.* * *deception/trick/fraud; disadvantage, loss; a sophistry/quibble; right to take -
13 haereō
haereō haesī, haesūrus, ēre [HAES-], to hang, stick, cleave, cling, adhere, hold fast, be fixed, sit fast, remain close: lingua haeret metu, T.: terra radicibus suis: scalarum gradūs male haerentes, holding: Haerent parietibus scalae, V.: in equo, keep his seat: pugnus in malā haeret, T.: tergo volucres haesere sagittae, V.: haerens corona Crinibus, H.: leo haeret Visceribus, V.: os fauce cum haereret lupi, Ph.: haerentes litore naves, H.: in limine coniunx Haerebat, V.: gremio in Iasonis, O.: foliis sub omnibus, V.: duo turmae haesere, i. e. failed to break through, L.: oratio haeret in salebrā, i. e. is at a loss.—Fig., to hold fast, remain attached, be fixed, keep firm, adhere, inhere: cum illud dictum haerere debeat, hit the mark: in te haeret culpa, T.: scrupus in animis: quae mihi in visceribus haerent, i. e. fixed in my heart: mihi in medullis: hi in oculis haerebunt, i. e. be present: in te culpa, cleaves, T.: in eis poenis, incur: fama haesit ad metas, hung back: haereret illa rei p. turpitudo: infixus haeret animo dolor: haerent infixi pectore voltūs, V.: in voltu patris, gaze upon, O.: cui omnia vaenum ire in animo haeserat, S.: neu quid intercinat, Quod non haereat apte, i. e. finds its place, H.— To keep near, keep close, join, attach oneself, follow: apud Thaidem, T.: haeret pede pes, V.: in tergo, pursue closely, L.— To remain fixed, abide, continue, keep at, stick to: hic haereo: hic terminus haeret, is fixed, V.: sedibus in isdem, adhere to his purpose, V.: in praetorum tribunalibus, loiter: ut boni quod habeat, id amplectar, ibi haeream: macula haesura, lasting, Iu.— To stick fast, be brought to a stand, be embarrassed, be perplexed, be at a loss, hesitate, be suspended, be retarded: haereo Quid faciam, T.: haerebat in tabulis publicis reus: in multis nominibus: physici cum haerent aliquo loco, etc.: haeret, an haec sit, O.: haeres Et dubitas, Iu.: Hectoris manu victoria Graiūm Haesit, i. e. was retarded, V.: vox faucibus haesit, V.: in hac difficultate rerum consilium haeret, L.* * *haerere, haesi, haesus Vstick, adhere, cling to; hesitate; be in difficulties (sticky situation?) -
14 iactūra
iactūra ae, f [IA-], a throwing, throwing away, throwing overboard: in mari facienda equi: naufragium iacturā redimit, Cu.—A sacrifice, outlay, expense, cost: non magnā iacturā factā.—Loss, damage, detriment: vitae, Cs.: iacturae rei familiaris: seniorum, L.: sepulcri, want of, V.—A dismissal, throwing over: clientis, Iu.—Fig., a loss, diminution, sacrifice: magna causae: iacturam criminum facere, i. e. omit in the accusation: dig nitatis atque honoris, Cs.: parvā iacturā acceptā, L.: humani generis, O.: famae, Iu. -
15 indemnis
indemnis, indemne ADJuninjured; suffering no damage/loss; suffering no loss of wealth/property -
16 resarcio
Iresarcire, resarsi, resarsus V TRANSrestore, make good (loss); mend, repair (something damaged)IIresarcire, resarsi, resartus V TRANSrestore, make good (loss); mend, repair (something damaged) -
17 orbitas
bereavement, loss of children, loss of parents -
18 calamitas
călămĭtas, ātis, f. [cf. in columis].I.Lit., loss, injury, damage, mischief, harm: sed ecca ipsa egreditur, nostri fundi calamitas (Ter. Eun. 1, 1, 34). Proprie calamitatem rustici grandinem dicunt, Don.; cf. the same on Ter Heaut. 2, 4, 15: robigo genus est vitii, quo culmi pereunt, quod a rusticanis calamitas dicitur, Serv ad Verg. G. 1, 151: postquam calamitas plures annos arvas calvitur, Pac. ap. Non. p. 192, 30; Plaut. Cas. 5, 2, 34; id. Capt. 4, 3, 4:II.non ut legatus populi Romani, sed ut quaedam calamitas pervadere videretur,
Cic. Verr. 2, 1, 17, § 44 (cf. calamitosus, I A.):in calamitate fructuum,
in the failure, id. ib. 2, 3, 98, §227: gregem afficere magnā calamitate,
Varr. R. R. 2, 1, 27.—Trop.A.In gen., loss, misfortune, mishap, injury, calamity, disaster, ruin, adversity (freq. in class. prose and in iambic verse;B.excluded from hexameters by the measure): quanta,
Plaut. Poen. 4, 2, 101:ita eam oppressit calamitas,
Ter. Hec. prol. 22 (30):nova,
Cic. Agr. 2, 3, 8:videbam, perniciem meam cum magnā calamitate rei publicae esse conjunctam,
id. Cat. 1, 5, 11:aliis cau-sam calamitatis attribuere,
id. Verr. 2, 5, 41, § 106:calamitatem capere,
id. Div. 1, 16:in calamitate esse,
distress, Sall. C. 44, 5:calamitates perferre,
Caes. B. G. 3, 19:tolerare,
Cic. Att. 3, 14, 2:ferre,
Nep. Timol. 4, 1; cf.:calamitates ferre,
id. Ham. 1, 3:calamitate prohibere aliquem,
Cic. Imp. Pomp. 7, 18:ignominiam et calamitatem in domum referre,
id. Off. 1, 39, 138; Phaedr. 1, 3 fin.; cf. id. 3, prol. 40:calamitates publicae,
Suet. Calig. 31; Col. 1, 3, 7.—In the histt. esp., the misfortunes of war, disaster, defeat: magnam inde calamitatem pulsos accepisse; quibus proeliis calamitatibusque fractos, etc., Caes. B. G. 1, 31:III.magna clades atque calamitas rempublicam oppressisset,
Sall. C. 39, 4:accipere,
Nep. Con. 1, 3:accidit illa calamitas apud Leuctra,
id. Ages. 6, 1:calamitates belli ferre,
id. Hann. 1, 3:calamitatem inferre alicui,
Caes. B. G. 1, 12.—Hence opp. to victoria, Suet. Caes. 60.—Transf.:hostium adversus calamitates contendere,
against the prostrate enemy, Just. 11, 12, 13. -
19 clades
clādes, is ( gen. plur. usu. cladium, Liv. 2, 63, 7; 5, 22, 8 et saep.:I. A.cladum,
Sil. 1, 41; 7, 505; 9, 353; 16, 672; Amm. 29, 1, 14; 32, 2, 1), f. [kindr. with Sanscr. klath, laedere; Gr. klaô, to break, break in pieces; cf.: per - cello, clava, gladius].In gen., destruction, devastation, injury, mischief, harm, misfortune, disaster, loss, detriment, calamity (cf.: calamitas, pernicies;B.class. and freq.): clades calamitasque, intemperies modo in nostram advenit domum,
Plaut. Capt. 4, 4, 3:haec igitur subito clades nova pestilitasque Aut in aquas cadit aut fruges persidit in ipsas,
Lucr. 6, 1125:dare late cladem magnasque ruinas,
id. 5, 347:etsi cursum ingeni tui, Bruti, premit haec inportuna clades civitatis,
Cic. Brut. 97, 332:atque haec vetusta... Luctifica clades nostro infixa est corpori,
id. Tusc. 2, 10, 25:et illam meam cladem... maximum esse rei publicae volnus judicastis,
id. Sest. 13, 31:cum tibi ad pristinas cladis accessio fuisset Aetoliae repentinus interitus,
id. Pis. 37, 91:quod si primo proelio Catilina superior discessisset, profecto magna clades atque calamitas rem publicam oppressisset,
Sall. C. 39, 4:captae urbis Romanae clades,
Liv. 5, 21, 16:publica,
Tac. A. 14, 64:tum urbs tota eorum conruit et Taygeti montis magna pars... abrupta cladem eam insuper ruinā pressit,
Plin. 2, 79, 81, § 191:plus populationibus quam proeliis cladium fecit (cf. B. 1. infra),
Liv. 8, 2, 8:quidve superbia spurcitia ac petulantia? Quantas Efficiunt clades!
Lucr. 5, 48:aliam quamvis cladem inportare pericli,
id. 5, 369:agrum omni belli clade pervastat,
Liv. 22, 4, 1:colonias belli clade premi,
Curt. 9, 7, 22:colonias omni clade vastare,
id. 4, 1, 10:majestas populi Romani... vastata cladibus fuerat,
Plin. 16, 32, 57, § 132:per sex dies septemque noctes eā clade saevitum est,
of the burning of Rome, Suet. Ner. 38:quo tantae cladis pretio,
i. e. the burning of the Capitol, Tac. H. 3, 72; id. A. 13, 57:recens,
the destruction of the amphitheatre, id. A. 4, 63 sq.:Lugdunensis,
the burning of Lyons, id. ib. 16, 13 Nipp. ad loc.—With gen. obj.:si denique Italia a dilectu, urbs ab armis, sine Milonis clade numquam esset conquietura,
without ruining Milo, Cic. Mil. 25, 68: tum privatae per domos clades vulgatae sunt, the losses of particular families at Cannae, Liv. 22, 56, 4.— Poet.:cladibus, exclamat, Saturnia, pascere nostris,
Ov. M. 9, 176:Trojae renascens alite lugubri Fortuna tristi clade iterabitur,
Hor. C. 3, 3, 62.—Esp.1.In war or battle, a disaster, defeat, overthrow, discomfiture, massacre:2.ni pedites cum equitibus permixti magnam cladem in congressu facerent,
Sall. J. 59, 3:exercitatior hostis magnā clade eos castigavit,
Liv. 39, 1, 4:iret ut... subitā turbaret clade Latinos,
Verg. A. 12, 556:quodsi... supervenisset, ingens clades accipi potuit,
Curt. 4, 12, 15;so freq.: accipere cladem,
to be defeated, beaten, Liv. 3, 26, 3; 5, 11, 5; 8, 12, 17;22, 51, 11: apud Chaeroneam accepta,
Quint. 9, 2, 62:classe devictā multas ipsi lacrimas, magnam populo Romano cladem attulit,
Cic. N.D. 2, 3, 7:postquam is... contractae cladi superesset... fusa est Romana acies,
Liv. 25, 19, 16:omnibus pacis modo incurrisse agentibus magna clades inlata,
id. 29, 3, 8:non vulnus super vulnus sed multiplex clades,
id. 22, 54, 9: paene exitiabilem omnibus cladem intulit, Vell. 2, 112, 4:tantā mole cladis obrui,
Liv. 22, 54, 10:terrestri simul navalique clade obruebantur,
Curt. 4, 3, 14; Sen. Med. 207: clades illa pugnae Cannensis vastissima, Claud. Quadrig. ap. Gell. 5, 17, 5:binaque castra clade unā deleta,
Liv. 30, 6, 6:exercituum,
Tac. A. 3, 6; 3, 73; Sall. H. 1, 41, 5 Dietsch:quis cladem illius noctis fando Explicet,
Verg. A. 2, 362:Germanica,
Tac. H. 4, 12:Variana,
id. A. 1, 57:Pharsaliam Philippos et Perusiam ac Mutinam, nota publicarum cladium nomina loquebantur,
id. H. 1, 50. — Poet.:ut barbarorum Claudius agmina... diruit... Primosque et extremos metendo Stravit humum, sine clade victor (i.e. of his own men),
Hor. C. 4, 14, 32.—Of the plague:3.inque ipsos saeva medentes Erumpit clades,
Ov. M. 7, 562; cf.:sue abstinent merito cladis, quā ipsos scabies quondam turpaverat, cui id animal obnoxium,
Tac. H. 5, 4 Heraeus ad loc.—Of the loss of a limb:II.Mucius, cui postea Scaevolae a clade dextrae manūs cognomen inditum,
Liv. 2, 13, 1.—Transf.A.Of persons who bring destruction, etc., a destroyer, scourge, pest:B.geminos, duo fulmina belli, Scipiadas, cladem Libyae,
Verg. A. 6, 843:haec clades,
of Heliogabalus, Lampr. Heliog. 34, 1: illa, of immodest women as a class, id. Alex. Sev. 34, 4.—Of dissolute morals, corruption:fecunda culpae saecula nuptias inquinavere... Hoc fonte derivata clades In patriam populumque fluxit,
Hor. C. 3, 6, 19. -
20 dispendium
dispendĭum, ii, n. [dispendo] (opp compendium, v. 3, dis, II.), expense, cost, loss (mostly ante- and post-class.; cf.: impensa, impendium, sumptus; also: noxa, damnum, detrimentum, jactura, incommodum).I.Lit.:* Lucr.dispendium ideo, quod in dispendendo solet minus fieri,
Varr. L. L. 5, § 183 Müll.:sine damno et dispendio,
Plaut. Poen. 1, 1, 35; cf.so with sumptus,
Ter. Eun. 5, 4, 7:minore nusquam bene fui dispendio,
Plaut. Men. 3, 2, 20:ut gratiam ineat sine suo dispendio,
Ter. Hec. 5, 2, 29: neque dispendi facit hilum, Enn. ap. Varr. L. L. 5, § 60 Müll.; cf.2, 1127:2.alicui afferre dispendium,
Col. 4, 24, 1:quod dispendium pauci intellegunt,
Plin. 36, 6, 9, § 53:dispendia (comae),
Ov. Am. 1, 14, 43; cf. id. ib. 1, 7, 25:viarum,
i. e. a roundabout way, Mart. 9, 100:silvae,
Luc. 8, 2.—Trop.: hic tibi ne qua morae fuerint dispendia tanti, loss of time, * Verg. A. 3, 453:famae,
Claud. VI. Cons. Hon. 452:disciplinae,
Aus. Grat. Act. 32.
См. также в других словарях:
loss — n 1: physical, emotional, or esp. economic harm or damage sustained: as a: decrease in value, capital, or amount compare gain b: an amount by which the cost of something (as goods or services) exceeds the selling price compare … Law dictionary
loss — is a generic and relative term. It signifies the act of losing or the thing lost; it is not a word of limited, hard and fast meaning and has been held synonymous with, or equivalent to, damage , damages , deprivation , detriment , injury , and… … Black's law dictionary
loss — is a generic and relative term. It signifies the act of losing or the thing lost; it is not a word of limited, hard and fast meaning and has been held synonymous with, or equivalent to, damage , damages , deprivation , detriment , injury , and… … Black's law dictionary
loss — W1S2 [lɔs US lo:s] n [: Old English; Origin: los destruction ] 1.) [U and C] the fact of no longer having something, or of having less of it than you used to have, or the process by which this happens loss of ▪ The court awarded Ms Dixon £7,000… … Dictionary of contemporary English
loss — [ lɔs ] noun *** ▸ 1 no longer having something ▸ 2 having less than before ▸ 3 failure to win race etc. ▸ 4 money lost ▸ 5 death of someone ▸ 6 sadness from death/loss ▸ 7 disadvantage from loss ▸ + PHRASES 1. ) count or uncount the state of not … Usage of the words and phrases in modern English
Loss — may refer to:*A negative difference between retail price and cost of production *An event in which the team or individual in question did not win. *Loss (baseball), a pitching statistic in baseball *Attenuation, a reduction in amplitude and… … Wikipedia
Loss — (l[o^]s; 115), n. [AS. los loss, losing, fr. le[ o]san to lose. [root]127. See {Lose}, v. t.] 1. The act of losing; failure; destruction; privation; as, the loss of property; loss of money by gaming; loss of health or reputation. [1913 Webster]… … The Collaborative International Dictionary of English
loss — [lôs, läs] n. [ME los < pp. of losen, lesen, to LOSE] 1. a losing or being lost 2. an instance of this 3. the damage, trouble, disadvantage, deprivation, etc. caused by losing something 4. the person, thing, or amount lost 5. any reduction,… … English World dictionary
loss — (n.) O.E. los loss, destruction, from P.Gmc. *lausa (see LOSE (Cf. lose)). The modern word, however, probably evolved 14c. with a weaker sense, from lost, the original pp. of lose. Phrase at a loss (1590s) originally refers to hounds losing the… … Etymology dictionary
loss — ► NOUN 1) the fact or process of losing something or someone. 2) the feeling of grief after losing a valued person or thing. 3) a person or thing that is badly missed when lost. 4) a defeat in sport. ● at a loss Cf. ↑at a loss … English terms dictionary
løss — sb., en (en jordart), i sms. løss , fx løssaflejring … Dansk ordbog