there's+antonio

oggi è festa — today's a holiday

giorno di festa — holiday

il Natale è la festa dei bambini — Christmas is a time for children

cosa fai per le feste? — what are you doing over the holidays?

la settimana scorsa ho avuto 3 giorni di festa — last week I was on holiday for 3 days, I had 3 days off (work) last week

quand'è la tua festa? — when is your birthday?

la festa di San Giovanni — St John's Day, the feast of St John

la festa del paese — the town festival

festa della birra — beer festival

ha dato una festa per il suo compleanno — he gave a party for his birthday

(fraseologia) un'aria di festa — a festive air

fare le feste a qn — to give sb a warm welcome

tutta la città era in festa — the whole town was celebrating

le campane suonavano a festa — the bells were pealing

essere vestito a festa — to be dressed up to the nines

domani è festa — tomorrow is a (public) holiday

giorno di festa — holiday, feast day

la festa di Ognissanti — All Saints' Day

il vestito della festa — Sunday best

vestito a festa — (dressed) in one's Sunday best

dare, fare una festa — to give, have a party

festa del paese — village festival

le -e di Carnevale — carnival festivities

la festa della mietitura — harvest festival

la città era in festa — the town was in a holiday mood

festa comandata — festa di precetto

festa di compleanno — birthday party

festa della mamma — Mother's Day

festa nazionale — national holiday

festa del papà — Father's Day

festa di precetto — day of obligation

fare festa a qcn. — to give sb. a warm welcome

fare la festa a qcn. — to bump sb. off, to do sb. in

è finita la festa! — the game is up!

Utrum hac me feriam an ab laevā latus?

sed utrum tu amicis hodie an inimicis tuis Daturu's cenam?

Utrum sit annon voltis?

quid facies? Utrum hoc tantum crimen praetermittes an obicies?

in plebem vero Romanam utrum superbiam prius commemorem an crudelitatem?

Utrum enim defenditis an impugnatis plebem?

Utrum hoc signum cupiditatis tuae an tropaeum necessitudinis atque hospitii an amoris indicium esse voluisti?

Utrum res ab initio ita ducta est, an ad extremum ita perducta, an ita parva est pecunia, an is (homo) Verres, ut haec quae dixi, gratis facta esse videantur?

sed utrum tu masne an femina es, qui illum patrem voces?

Utrum studione id sibi habet an laudi putat Fore, si etc.,

Utrum igitur tandem perspicuisne dubia aperiuntur an dubiis perspicua tolluntur?

Utrumne jussi persequemur otium... an hunc laborem etc.,

quid fit? seditio tabetne an numeros augificat suos?

servos esne an liber?

idne agebas, ut tibi cum sceleratis an ut cum bonis civibus conveniret?

custosne urbis an direptor et vexator esset Antonius?

So with an twice,

and five times,

Nonne ad servos videtis rem publicam venturam fuisse? An mihi ipsi fuit mors aequo animo oppetenda?

si quis invidiae metus, num est vehementius severitatis invidia quam inertiae pertimescenda?

Num quid duas habetis patrias an est illa patria communis?

quid igitur? haec vera an falsa sunt?

quid enim exspectas? bellum an tabulas novas?

ipse percussit an aliis occidendum dedit?

eloquar an sileam?

auditis an me ludit amabilis Insania?

three times,

and six times,

quid tu, malum, curas, Utrum crudum an coctum edim?

quaero, si quis... utrum is clemens an inhumanissimus esse videatur,

agitur, utrum M. Antonio facultas detur an horum ei facere nihil liceat,

res in discrimine versatur, utrum possitne se contra luxuriem parsimonia defendere an deformata cupiditati addicatur,

numquamne intelleges statuendum tibi esse, utrum illi, qui istam rem gesserunt, homicidaene sint an vindices libertatis?

Fortunāne an forte repertus,

nunc vero non id agitur, bonisne an malis moribus vivamus etc.,

haud scio an malim te videri... an amicos tuos plus habuisse,

... vivam an moriar, nulla in me est metus,

vivat an mortuus sit, quis aut scit aut curat?

ea quae dixi ad corpusne refers? an est aliquid, quod te suā sponte delectet?

Cur sic agere voluistis? An ignoratis quod etc.,

cum animo depugnat suo, Utrum itane esse mavelit ut... An ita potius ut etc.,

an id flagitium est, An potius hoc patri aequomst fieri, ut a me ludatur dolis?

An ego Ulixem obliscar umquam?

An parum vobis est quod peccatis?

est igitur aliquid, quod perturbata mens melius possit facere quam constans? an quisquam potest sine perturbatione mentis irasci?

cur (philosophus) pecuniam magno opere desideret vel potius curet omnino? an Scythes Anacharsis potuit pro nihilo pecuniam ducere, nostrates philosophi non potuerunt?

An vero P. Scipio T. Gracchum privatus interfecit, Catilinam vero nos consules perferemus?

sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. An me, inquam, nisi te audire vellem censes haec dicturum fuisse?

isne est quem quaero an non?

Hocine agis an non?

Tibi ego dico an non?

utrum sit an non voltis?

utrum cetera nomina in codicem accepti et expensi digesta habes annon?

abi, vise redieritne jam an non dum domum,

videbo utrum clamorem opere conpleverint, an non est ita,

anne tu dicis quā ex causā vindicaveris?

nec. aequom anne iniquom imperet, cogitabit,

percontarier, Utrum aurum reddat anne eat secum simul,

Nam quid ego de consulato loquar, parto vis, anue gesto?

cum interrogetur, tria pauca sint anne multa,

Gabinio dicam anne Pompeio, an utrique,

Quid enim interest, divitias, opes, valetudinem bona dicas anne praeposita, cum etc.,

instances of this usage in eccl. Lat. are,

ut nescias, utrum res oratione an verba sententiis illustrentur,

honestumne factu sit an turpe, dubitant,

nescio, gratulerne tibi an timeam,

pecuniae an famae minus parceret, haud facile discerneres,

cognoscet de doctrinā, utrum ex Deo sit an ego a me ipso loquar,

is etc.,

Themistocles quidem, cum ei Simonides an quis alius artem memoriae polliceretur, Oblivionis, inquit, mallem,

quod sit an non, nihil commovet analogiam,

saucius an sanus, numquid tua signa reliqui,

Illa mihi referet, si nostri mutua curast, An minor, an toto pectore deciderim,

sive nullam opem praevidebat inermis atque exul, seu taedio ambiguae spei an amore conjugis et liberorum,

qui scis, an, quae jubeam, sine vi faciat? (vine coactus is to be supplied),

An dolo malo factum sit, ambigitur,

quaesivi an misisset (periplasmata),

Vide an facile fieri tu potueris, cum etc.,

praebete aurem et videte an mentiar,

Quis scit an adiciant hodiernae crastina summae Tempora di superi?

Sine videamus an veniat Elias,

tria sine dubio rursus spectanda sunt, an sit, quid sit, quale sit,

dubium an quaesitā morte,

Multitudo an vindicatura Bessum fuerit, incertum est,

diu Lacedaemonii, an eum summae rei praeponerent, deliberaverunt,

nescio an, four times): atque haud scio an, quae dixit sint vera omnia,

crudele gladiatorum spectaculum et inhumanum non nullis videri solet: et haud scio an ita sit, ut nunc fit,

testem non mediocrem, sed haud scio an gravissimum,

constantiam dico? nescio an melius patientiam possim dicere,

ingens eo die res, ac nescio an maxima illo bello gesta sit,

si per se virtus sine fortunā ponderanda sit, dubito an Thrasybulum primum omuium ponam,

dicitur acinace stricto Darius dubitāsse an fugae dedecus honestā morte vitaret,

ego dubito an id improprium potius appellem,

dubitet an turpe non sit,

haud scio an ne opus quidem sit, nihil umquam deesse amicis,

eloquentiā quidem nescio an habuisset parem neminem,

meā sententiā haud scio an nulla beatior esse possit,

non saepe atque haud scio an numquam,

opus nescio an superabile, magnum certe tractemus,

nescio an ullum tempus jucundius exegerim,

namque huic uni contigit, quod nescio an ulli,

nostri quoque soloecum, soloecismum nescio an umquam dixerint,

DIVOS ET EOS QVI CAELESTES, SEMPER HABITI COLVNTO... AST OLLA PROPTER QVAE etc.,

si ego hic peribo, ast ille, ut dixit, non redit,

paret Amor dictis carae genetricis. At Venus Ascanio placidam per membra quietem Inrigat,

(Aeneas) finem dedit ore loquendi. At, Phoebi nondum patiens, immanis in antro Bacchatur vates,

at illi Dulcis compositis spiravit crinibus aura,

una (navis) cum Nasidianis profugit: at ex reliquis una praemissa Massiliam, etc.,

ubi facta sunt, in unum omnia miscentur. At pastilli haec ratio est, etc.,

quamquam insideret urbem proprius miles, tres urbanae, novem praetoriae cohortes Etruriā ferme Umbriāque delectae aut vetere Latio et coloniis antiquitus Romanis. At apud idonea provinciarum sociae triremes etc.,

negavit aliā se condicione adlecturum, quam si pateretur ascribi albo, extortum sibi a matre. At illa commota etc.,

Cum alio cantat, at tamen alii suo dat digito litteras, Naev., Com. Rel. p. 20 Rib.: dant alios aliae (silvae) fetus: dant utile lignum Navigiis pinos... At myrtus validis hastilibus et bona bello Cornus,

Nam neque tum stellis acies obtunsa videtur... At nebulae magis etc.,

Hic altā Sicyone, ast hic Amydone relictā, Hic Andro, etc.,

clamores simul horrendos ad sidera tollit, etc.... At gemini lapsu delubra ad summa dracones Effugiunt,

Lacte madens illic suberat Pan ilicis umbrae, Et facta agresti lignea falce Pales etc. At quā Velabri regio patet etc.,

consurgit Turnus in ensem et ferit. Exclamant Troes trepidique Latini, Arrectaeque amborum acies. At perfidus ensis Frangitur in medio,

adusque Supremum tempus, ne se penuria victūs Opprimeret metuebat. At hunc liberta securi divisit medium,

At, scelesta, viden ut ne id quidem me dignum esse existumat?

At qui nummos tristis inuncat?

satis habeo, at quaeso hercle etiam vide,

at unum hoc quaeso... Ut, etc.,

at tu, qui laetus rides mala nostra caveto Mox tibi,

Hunc ut Peleus vidit, At inferias, juvenum gratissime Crantor, Accipe, ait,

at tu, nauta, vagae ne parce malignus arenae Ossibus et capiti inhumato Particulam dare,

at vide quid succenseat,

itaque pulsus ego civitate non sum, quae nulla erat: at vide, quam ista tui latrocinii tela contempserim,

At ut scelesta sola secum murmurat,

At o deorum quidquid in caelo regit Terras et humanum genus, Quid iste fert tumultus?

At tibi quanta domus rutila testudine fulgens, etc.,

horum omnium studium una mater oppugnat: at quae mater?

at per deos immortales! quid est, quod de hoc dici possit,

institui senatores, qui omnia indicum responsa perscriberent. At quos viros!

tangit et ira deos: at non impune feremus,

at tibi Colchorum, memini, regina vacavi,

At te di omnes cum consilio, Calve, mactāssint malo! Pomp., Com. Rel. p. 245 Rib.: At te Juppiter diique omnes perdant!

At te di deaeque faxint cum isto odio, Laches,

At te di perdant,

At tibi di dignum factis exitium duint,

At vobis male sit,

At tibi, pro scelere, exclamat, pro talibus ausis Di... persolvant grates dignas et praemia reddant Debita!

At vos, ait, devota capita, respiciant di perjuriorum vindices,

At tibi di bene faciant omnes,

At tibi di semper, adulescens, quisquis es, faciant bene,

At tu, Catulle, destinatus obdura,

At vos, o superi, miserescite regis,

at tu, pater deūm hominumque, hinc saltem arce hostes,

Atque oppido hercle bene velle illud visus sum, Ast non habere quoi commendarem caprum,

fecit idem Themistocles... at idem Pericles non fecit,

non placet M. Antonio consulatus meus, at placuit P. Servilio,

majores nostri Tusculanos Aequos... in civitatem etiam acceperunt, at Karthaginem et Numantiam funditus sustulerunt,

at memoria bene redditae vitae sempiterna,

crebras a nobis litteras exspecta, ast plures etiam ipse mittito,

Postquam Caesar dicendi finem fecit, ceteri verbo alius alii varie adsentiebantur. At M. Porcius Cato hujusce modi orationem habuit,

hac iter Elysium nobis, at laeva... ad impia Tartara mittit,

6, 489: Ast ego nutrici non mando vota,

ast illi tremat etc.,

Ast vocat officium,

At Jesus audiens ait,

Summis nitere opibus, at ego contra ut dissimilis siem,

Ergo quod magnumst aeque leviusque videtur... At contra gravius etc.,

At tibi contra Evenit, etc.,

(Cornutus) taedio curarum mortem in se festinavit: at contra reus nihil infracto animo, etc.,

at apud illos e contrario nemo ad id officium admittitur, nisi, etc.,

in locis siccis partibus sulcorum imis disponenda sunt semina, ut tamquam in alveolis maneant. At uliginosis e contrario in summo porcae dorso collocanda, etc.,

at satius fuerat eam viro dare nuptum potius,

at potius serves nostram, tua munera, vitam,

At etiam cubat cuculus. Surge, amator, i domum,

Exi foras, sceleste. At etiam restitas, Fugitive!

At vero aut honoribus aucti aut etc.,

Numquam ego te, vitā frater amabilior, Aspiciam posthac. At certe semper amabo,

at, credo, mea numina tandem Fessa jacent,

Piscium magnam atque altilium vim interfecisti. At nego,

Quid tandem te impedit? Mosne majorum? At persaepe etiam privati in hac re publicā perniciosos cives morte multārunt. An leges, quae de civium Romanorum supplicio rogatae sunt? At numquam in hac urbe etc.,

Appellandi tempus non erat? At tecum plus annum vixit. In Galliā agi non potuit? At et in provinciā jus dicebatur et etc.,

Male judicavit populus. At judicavit. Non debuit. At potuit. Non fero. At multi clarissimi cives tulerunt,

sunt, quos signa, quos caelatum argentum delectant. At sumus, inquiunt, civitatis principes,

quid porro quaerendum est? Factumne sit? At constat: A quo? At patet,

multo magnus orator praestat minutis imperatoribus. At prodest plus imperator. Quis negat?

Maxime Juppiter! At in se Pro quaestu sumptum facit hic,

At hercule aliquot annos populus Romanus maximā parte imperii caruit,

at hercle in eā controversiā, quae de Argis est, superior sum,

At, Hercule, reliquis omnibus etc.,

At, hercules, Diodorus et in morbo etc.,

At hercule Germanicum Druso ortum etc.,

3, 54: At, hercules, si conscius fuissem etc.,

Diem conficimus,

At enim istoc nil est magis etc.,

At enim vereor, inquit Crassus, ne haec etc.,

cum dixisset Sophocles, O puerum pulchrum, Pericle. At enim praetorem, Sophocle, decet non solum manus, sed etiam oculos abstinentes habere, etc.,

at enim inter hos ipsos existunt graves controversiae,

At enim cur a me potissimum hoc praesidium petiverunt?

At enim quis reprehendet, quod in parricidas rei publicae decretum erit?

At enim quid ita solus ego circum curam ago?

At enim eo foedere, quod etc.,

sed etc.,

nam publice civitas talibus inceptis abhorrebat. At tamen interfuere quidam etc.,

At certe tamen, inquiunt, quod etc.,

Nolo victumas: at minimis me extis placare volo,

Si tibi non cordi fuerant conubia nostra,... At tamen in vostras potuisti ducere sedes,

Non cognoscebantur foris, at domi: non ab alienis, at a suis,

Liceat haec nobis, si oblivisci non possumus, at tacere,

Si genus humanum et mortalia temnitis arma, At sperate deos memores fandi atque nefandi,

Haec erant... quorum cognitio studiosis juvenibus si non magnam utilitatem adferet, at certe, quod magis petimus, bonam voluntatem,

si ego digna hac contumeliā Sum maxime, at tu indignus qui faceres tamen,

Si tu oblitus es, at di meminerunt,

si non eo die, at postridie,

si non paulo, at aliquanto (post petīsses),

quanta tempestas invidiae nobis, si minus in praesens, at in posteritatem impendeat,

ei, etsi nequāquam parem illius ingenio, at pro nostro tamen studio meritam gratiam referamus,

Quod si nihil cum potentiore juris humani relinquitur inopi, at ego ad deos confugiam,

Si ego hic peribo, ast ille, ut dixit, non redit: At erit mi hoc factum mortuo memorabile,

At etiam asto? At etiam cesso foribus facere hisce assulas?

at in contionibus etc.,

Sit flagitiorum omnium princeps: at est bonus imperator, at felix,

at Sulla, at Marius, at Cinna recte, imo jure fortasse,

At, puto, non votis saepe petita meis?

At quam sunt similes, at quam formosus uterque!

at ingenium ingens Inculto latet hoc sub corpore,

sed,

Saepius at si me, Lycida formose, revisas,

Tutior at quanto merx est in classe secundā,

Mentior at si quid, etc.,

Gramineis ast inde toris discumbitur,

Major at inde etc.,

as dissyl.,

via interest perangusta, deinde paulo latior patescit campus,

auxiliares Galli Germanique in fronte, post quos pedites sagittarii, dein quatuor legiones, exin totidem aliae legiones, etc.,

juxta Hermanduros Narisci, ac deinde Marcomanni,

haec quidem duo binis pedibus incisim: dein membratim, etc.,

Baliares locat ante signa... dein graviorem armis peditem,

hostes contra legiones suas instruunt. Deinde utrique imperatores in medium exeunt,

accepit conditionem, dein quaestum occipit,

complures ex iis occiderunt: deinde se in castra receperunt,

dein Tubero, Nescio (inquit) Africane,

tu deinde sequēre, Menalca. Alternis dicetis,

unguibus et pugnis, dein fustibus, atque ita porro Pugnabant armis,

in Aequis nihil deinde memorabile actum,

Caesar primum suo, deinde omnium ex conspectu remotis equis, etc.,

principio duplicavit illum pristinum patrum numerum, deinde, etc.,

plebs montem sacrum prius, deinde Aventinum occupavit,

hunc secutus est Cursor. deinde L. Maso aedilicius: inde multi Masones...: deinde Carbones et Turdi insequuntur,

jubent venire agros Attalensium...: deinde agros in Macedonia regios...: deinde agrum optimum et fructuosissimum Corinthium...: post autem agros in Hispania... tum vero ipsam veterem Carthaginem vendunt,

quippe oppidana lascivia invicem incessente probra, deinde saxa, postremo ferrum sumpsere,

corresp. with in praesentia,

primum ea quae sumus acturi cogitare debemus, deinde tum dicere ac facere,

deinde tum,

deinde tunc,

tum deinde,

tunc deinde,

deinde postea se gladio percussum esse, etc.,

deinde postea,

postea deinde,

also deinde eam postea supprimat,

post deinde,

deinde post,

deinde porro,

mox deinde,

deinde postremo,

deinde ad extremum,

deinde deinceps,

dein (deinde) cum,

deinde cum,

dein cum,

deinde (dein) postquam,

deinde posteaquam,

deinde (dein) ubi,

tu velim cures ut sciam, quibus nos dare oporteat eas, quas ad te deinde litteras mittemus,

experiamini quidquid deinde fors tulerit,

ut a prima congressione maris et feminae, deinde a progenie et cognatione ordiar, etc.,

te ad coenas itare desisse moleste fero... Deinde etiam vereor... ne, etc.,

quod in homine multo est evidentius, primum ex ea caritate, quae, etc., deinde, etc.,

deinde, several times repeated,

primum with deinde eight times, and finally postremo,

deinde... tum... post, etc.,

deinde... deinde... postremo...,

deinde... tum... postremo,

prima nobilitas Cilicio... dein Lyciae Olympo, mox Centuripino, etc.,

so after optimus,

after laudatissimus,

femur promovetur saepissime in interiorem: deinde in exteriorem: raro admodum in priorem aut posteriorem,

suis artibus, fraude, deinde insidiis est prope circumventus,

so for suo, C. I. L. 5, 2007. In ante-class. verse su- with the following vowel freq. forms one syllable,

Caesar copias suas divisit,

ille in sua sententia perseverat,

tantam habebat suarum rerum fiduciam,

cum sceleris sui socios Romae reliquisset,

cur ego non ignoscam si anteposuit suam salutem meae?

Hanno praefecturam ejus (i.e. Muttinis) filio suo (Hannonis) dedit,

imperat princeps civibus suis,

nemo rem suam emit,

mea Glycerium suos parentes repperit,

utinam haec ignoraret suum patrem,

si nunc facere volt era officium suom,

ne eadem mulier cum suo conjuge honestissimum adulescentem oppressisse videatur,

si omnibus suis copiis excellentem virum res publica armasset,

omne animal, simul et ortum est, et se ipsum et omnes partes suas diligit,

cum mea domus ardore suo deflagrationem Italiae toti minaretur,

mittent aliquem de suo numero,

rationem illi sententiae suae non fere reddebant,

qui agellos suos redimere a piratis solebant,

edicunt ut ad suum vestitum senatores redirent,

suis finibus eos prohibent,

and distributively: ac naves onerariae LXIII. in portu expugnatae, quaedam cum suis oneribus, frumento, armis, aere, etc.,

id sua sponte apparebat tuta celeribus consiliis praepositurum,

ad id quod sua sponte satis collectum animorum erat, indignitate etiam Romani accendebantur,

secutum tamen sua sponte est ut vilior ob ea regi Hannibal et suspectior fieret,

hanc dicam Athenis advenisse cum aliquo amatore suo, Plant. Mil. 2, 2, 86: doceo gratissimum esse in sua tribu Plancium,

cupio eum suae causae confidere,

suspicari debuit (Milo), eum (Clodium) ad villam suam (Clodii) deversurum,

(dixit) Caesarem pro sua dignitate debere et studium et iracundiam suam reipublicae dimittere,

hunc pater suus de templo deduxit,

hunc sui cives e civitate ejecerunt,

Alexandrum uxor sua... occidit,

illum ulciscentur mores sui,

quodsi quem natura sua... forte deficiet,

utrumque regem sua multitudo consalutaverat,

quas (urbes) sua virtus ac dii juvent, magnas sibi opes facere,

quos nec sua conscientia impulerit, nec, etc.,

consulem C. Marium servus suus interemit,

quis non Vedium Pollionem pejus oderat quam servi sui?

sera dies sit qua illum gens sua caelo adserat,

ita forma simili pueri ut mater sua internoscere (sc. eos) non posset,

sunt homines, quos libidinis infamiaeque suae neque pudeat neque taedeat,

video fore ut inimicos tuos poeniteat intemperantiae suae,

si Caesarem beneficii sui poeniteret,

jam ne nobilitatis quidem suae plebejos poenitere,

militem jam minus virtutis poenitere suae,

ad parentes suos ducas Silenium,

eosdem ad quaestoris sui aut imperatoris, aut commilitonum suorum pericula impulistis,

totum enim ex sua patria sustulisti,

Caesar Fabium in sua remittit hiberna,

introire ad Ciceronem, et domi suae imparatum confodere,

suis flammis delete Fidenas,

suo igni involvit hostes,

quid Caesarem in sua fata inmisit?

with antecedent supplied from preceding sentence: non destiti rogare et petere (sc. Brutum) mea causa, suadere et hortari sua,

suus rex reginae placet,

ei nunc alia ducenda'st domum, sua cognata Lemniensis,

Autronio nonne sodales, non collegae sui... defuerunt?

si ceteris facta sua recte prosunt,

cui non magistri sui atque doctores, cui non... locus ipse... in mente versetur?

haec omnia plane... Siculis erepta sunt: primum suae leges, etc.,

Romanis multitudo sua auxit animum,

sicuti populo Romano sua fortuna labet,

Lanuvinis sacra sua reddita,

vilitas sua illis detrahit pretium,

nemo est cui felicitas sua satisfaciat,

labor illi suus restitutus est,

magnitudo sua singulis constat,

tantum sapienti sua, quantum Dec omnis aetas patet,

With antecedent supplied from principal sentence: mater quod suasit sua Adulescens mulier fecit, i.e. ei,

regique Thebano regnum stabilivit suum,

mittam hodie huic suo die natali malam rem magnam,

ego Metello non irascor, neque ei suam vacationem eripio,

desinant insidiari domui suae consuli,

quibus ea res honori fuerit a suis civibus,

nos non suas (leges Lacedaemoniis arbitror) ademisse, sed nostras leges dedisse,

Graccho et Tuditano provinciae Lucani et Galliae cum suis exercitibus prorogatae,

nec illius animi aciem praestringit splendor sui nominis,

nolite a sacris patriis Junonis Sospitae domesticum et suum consulem avellere,

quamvis tu magna mihi scripseris de Bruti adventu ad suas legiones,

suae legis ad scriptum ipsam quoque sententiam adjungere,

cum ambitio alterius suam primum apud eos majestatem solvisset,

nunc causam instituendorum ludorum ab origine sua repetam,

Jubam in regno suo non locorum notitia adjuvet, non popularium pro rege suo virtus,

in qua deliberatione ad suam cujusque naturam consilium est omne revocandum,

operam dare ut sua lex ipso scripto videatur niti,

(Caesar reperiebat) ad Galbam propter justitiam prudentiamque suam totius belli summam deferri,

credere, ad suum concilium a Jove deos advocari,

sapientissimi artis suae professores sunt a quibus et propria studia verecunde et aliena callide administrantur,

hoc Anaximandro, populari ac sodali suo, non persuasit,

vidit fortissimum virum, inimicissimum suum,

(hic) fuit in Creta contubernalis Saturnini, propinqui sui,

ut non per L. Crassum, adfinem suum... causam illam defenderit,

ne cum hoc T. Broccho, avunculo, ne cum ejus filio, consobrino suo, ne nobiscum vivat,

Caesar mittit ad eum A. Clodium, suum atque illius familiarem,

Dicaearchum cum Aristoxeno, aequali et condiscipulo suo, omittamus,

tres fratres optimos, non solum sibi ipsos, neque nobis, necessariis suis, sed etiam rei publicae condonavit,

Varroni, quem, sui generis hominem,... vulgus extrahere ad consulatum nitebatur,

si P. Scipionem, clarissimum virum, majorumque suorum simillimum res publica tenere potuisset,

M. Fabi Ambusti, potentis viri cum inter sui corporis homines, tum ad plebem, etc.,

C. vero Fabricii, et Q. Aemilii Papi, principum saeculi sui, domibus argentum fuisse confitear oportet,

credamus igitur Panaetio, a Platone suo dissentienti ( = qui dissentiebat),

ea Sex. Roscium, expulsum ex suis bonis, recepit domum,

diffidentemque rebus suis confirmavit,

Dejotarum ad me venientem cum omnibus copiis suis, certiorem feci, etc.,

stupentes tribunos et suam jam vicem magis anxios quam, etc., liberavit consensus populi Romani,

manet in folio scripta querela suo ( = quam scripsit),

et ipsis (hostibus) regressis in castra sua,

quibus (speculis) si unum ostenderis hominem, populus adparet, unaquaque parte faciem exprimente sua,

sic a suis legionibus condemnatus irrupit in Galliam,

hunc agrum patres nostri, acceptum a majoribus suis ( = quem acceperant), perdiderunt,

ut in suis ordinibus dispositi dispersos adorirentur,

ipsa capit Condita in pharetra ( = quae condiderat) tela minora sua,

Sopater, expositis suis difficultatibus ( = cum exposuisset, etc.): Timarchidem... perducit,

Caesar, primum suo deinde omnium ex conspectu remotis equis, etc.,

Campani, audita sua pariter sociorumque clade, legatos ad Hannibalem miserunt,

(Appius) deposito suo magistratu... domum est reductus,

M. Papirius dicitur Gallo, barbam suam (i.e. Papirii) permulcenti,... iram movisse,

si sine maximo dedecore, tam impeditis suis rebus, potuisset emori,

ita (consul) proelio uno accidit Vestinorum res, haudquaquam tamen incruento milite suo (consulis),

with antecedent to be supplied: Campani, cum, robore juventutis suae acciso, nulla (sc. eis) propinqua spes esset, etc.,

mihi ipsa Roma ad complectendum conservatorem suum progredi visa est,

cur iis persequendi juris sui... adimis potestatem?

si senatui doloris sui de me declarandi potestas esset erepta,

nec tribunis plebis (spatium datur) sui periculi deprecandi,

eamque rem illi putant a suum cuique tribuendo appellatam,

magnum Miloni fuit, conficere illam pestem nulla sua invidia?

neque enim fuit Gabinii, remittere tantum de suo nec regis, imponere tantum plus suis,

Piso, cui fructum pietatis suae neque ex me neque a populo Romano ferre licuit,

ei cujus magis intersit, vel sua, vel rei publicae causa vivere,

sapientis est consilium explicare suum de maximis rebus,

totam Italiam suis colonis ut complere (sc. eis) liceat, permittitur,

maximum (sc. eis) solacium erit, propinquorum eodem monumento declarari, et virtutem suorum, et populi Romani pietatem,

ejusdem animi est, posteris suis amplitudinem nobis quam non acceperit tradere, et memoriam prope intermortuam generis sui, virtute renovare,

siquidem atrocius est, patriae parentem quam suum occidere,

miliens perire est melius quam in sua civitate sine armorum praesidio non posse vivere,

contentum suis rebus esse maximae sunt certissimaeque divitiae,

ut non liceat sui commodi causa nocere alteri,

detrahere de altero sui commodi causa,

suis exemplis melius est uti,

levius est sua decreta tollere quam aliorum,

29, 37, 11: satius est vitae suae rationes quam frumenti publici nosse,

quanto satius est sua mala exstinguere quam aliena posteris tradere?

cum initia beneficiorum suorum spectare, tum etiam exitus decet,

Romani nominis gloriae, non suae, composuisse illa decuit,

omnia torquenda sunt ad commodum suae causae... sua diligenter narrando,

erat Dareo mite ac tractabile ingenium, nisi suam naturam plerumque fortuna corrumperet (suam not referring to Dareo),

non erit ista amicitia sed mercatura quaedam utilitatum suarum,

(Clodius) Caesaris potentiam suam potentiam esse dicebat,

(Caelius) a sua (causa) putat ejus (i.e. Ascitii) esse sejunctam,

ipsos certo scio non negare ad haec bona Chrysogonum accessisse impulsu suo (referring to ipsos),

hostes viderunt,... suorum tormentorum usum spatio propinquitatis interire,

docent, sui judicii rem non esse,

hoc Verrem dicere ajebant, te... opera sua consulem factum, i.e. Verris, though grammatically it might refer to the subj. of aiebant,

(Ariovistus) dixit neminem secum sine sua pernicie contendisse,

also: occurrebat ei, mancam praeturam suam futuram consule Milone,

scio equidem, ut, qui argentum afferret atque expressam imaginem suam (i.e. militis) huc ad nos, cum eo ajebat velle mitti mulierem,

isti bonorum emptores arbitrantur, vos hic sedere qui excipiatis eos qui de suis (i.e. emptorum) manibus effugerint,

Siculi venisse tempus ajebant ut commoda sua defenderem,

ut tunc tandem sentiret recuperanda esse quae prius sua culpa amissa forent,

Ambiguous: velle Pompejum se Caesari purgatum, ne ea quae reipublicae causa egerit (Pompejus) in suam (i.e. Caesaris) contumeliam vertat (where suam might be referred to Pompejus),

Cassius constituit ut ludi absente te fierent suo nomine,

postulat ut ad hanc suam praedam tam nefariam adjutores vos profiteamini,

Nasidius eos magnopere hortatur ut rursus cum Bruti classe, additis suis (i.e. Nasidii) auxiliis confligant,

(regem) denuntiasse sibi ut triduo regni sui decederent finibus,

Sabinae mulieres, hinc patres, hinc viros orantes, ne parricidio macularent partus suos (i.e. mulierum),

Patron praecepit suis ut arma induerent, ad omne imperium suum parati,

ad hanc (Laidem) Demosthenes clanculum adit, et ut sibi copiam sui faceret, petit,

(Dejotarus) non recusat quin id suum facinus judices,

16, 45: parietes hujus curiae tibi gratias agere gestiunt, quod futura sit illa auctoritas in his majorum suorum et suis sedibus,

quidni gauderet quod iram suam nemo sentiret?

querenti quod uxor sua e fico se suspendisset,

and with intentional ambiguity: cum Proculejus quereretur de filio quod is mortem suam expectaret,

si, quod officii sui sit, non occurrit animo, nihil umquam omnino aget,

ut non auderet iterum dicere quot milia fundus suus abesset ab urbe,

donec sciat unisquisque quid sui, quid alieni sit,

rex ignarus, quae cum Hannibale legatis suis convenisset, quaeque legati ejus ad se allaturi fuissent,

postquam animadvertit quantus agminis sui terror esset,

me a portu praemisit domum, ut haec nuntiem uxori suae,

quasi Appius ille Caecus viam muniverit, non qua populus uteretur, sed ubi impune sui posteri latrocinarentur, i. e. Appii,

quae gens ad Caesarem legatos mise. rat, ut suis omnibus facultatibus uteretur,

inde castra movent, ne qua vis sociis suis ab Romano exercitu inferri possit,

(Romani) Albam a fundamentis proruerunt, ne memoria originum suarum exstaret,

oppidani nuntios Romam, qui certiorem de suo casu senatum facerent, misere,

tanto intervallo ab hostibus consedit, ut nec adventus suus propinquitate nimia nosci posset, et, etc.,

Datames locum delegit talem ut non multum obesse multitudo hostium suae paucitati posset,

quid si gubernator a diis procellas petat ut gratior ars sua periculo fiat?

Sulla, si sibi suus pudor ac dignitas non prodesset, nullum auxilium requisivit ( = negavit se defendi velle, si, etc.),

Paetus omnes libros quos frater suus reliquisset mihi donavit ( = dixit se donare libros quos, etc.),

non enim a te emit, sed, priusquam tu suum sibi venderes, ipse possedit ( = potitus est, ne, etc.),

Africanus, si sua res ageretur, testimonium non diceret,

ille ipse (Pompejus) proposuit epistulam illam, in qua est Pro tuis rebus gestis amplissimis. Amplioribusne quam suis, quam Africani?

spiritus dabat (Manlio) quod... vinculorum suorum invidiam dictator fugisset,

(Numa) Camenis eum lucum sacravit, quod earum ibi concilia cum conjuge sua Egeria essent,

adulescens deos omnis invocare ad gratiam illi pro se referendam, quoniam sibi nequaquam satis facultatis pro suo animo atque illius erga se esset,

Cicero tibi mandat ut Aristodemo idem respondeas, quod de fratre suo (Ciceronis) respondisti,

oriundi ab Sabinis, ne, quia post Tatii mortem ab sua parte non erat regnatum, imperium amitterent, sui corporis creari regem volebant,

C. Caesar villam pulcherrimam, quia mater sua aliquando in illa custodita erat, diruit,

Philemonem, a manu servum, qui necem suam per venenum inimicis promiserat, non gravius quam simplici morte punivit,

quomodo excandescunt si quid e juba sua decisum est,

petunt rationes illius (Catilinae) ut orbetur consilio res publica, ut minuatur contra suum (i.e. Catilinae) furorem imperatorum copia (instead of ejus, which might be referred to res publica),

equites a cornibus positos, cum jam pelleretur media peditum suorum acies, incurrisse ab lateribus ferunt,

in quibus (litteris Bruti) unum alienum summa sua prudentia (est), ut spectem ludos suos,

quod quidem ille (Nero) decernebat, quorumdam dolo ad omina sui exitus vertebatur,

tum erit tempestiva cum semen suum maturum erit,

vitis si macra erit, sarmenta sua concidito minute,

qui sic purgatus erit, diuturna valetudine utatur, neque ullus morbus veniet, nisi sua culpa,

Cimon in eandem invidiam incidit quam pater suus,

id qua ratione consecutus sit (Lysander) latet. Non enim virtute sui exercitus factum est, etc.,

ipse sub Esquiliis, ubi erat regia sua, Concidit,

quodque suus conjux riguo collegerat horto, Truncat olus foliis,

cum animus societatem caritatis coierit cum suis, omnesque natura conjunctos suos duxerit,

mulier ingeniosa praecepit suis omnia Caelio pollicerentur,

quo facilius et nostras domos obire, et ipse a suis coli possit,

qua gratiam beneficii vestri cum suorum laude conjungant,

vellem hanc contemptionem pecuniae suis reliquisset,

cum divisurum se urbem palam suis polliceretur,

Caesar, cohortatus suos, proelium commisit,

Curio exercitum reduxit, suis omnibus praeter Fabium incolumibus,

Caesar receptui suorum timens,

certior ab suis factus est, praeclusas esse portas,

omnium suorum consensu, Curio bellum ducere parabat,

Pompejus suorum omnium hortatu statuerat proelio decertare,

Caesar Brundisium ad suos severius scripsit,

naviculam conscendit cum paucis suis,

multum cum suis consiliandi causa secreto praeter consuetudinem loqueretur,

nupsit Melino, adulescenti inprimis inter suos et honesto et nobili,

rex raptim a suis in equum impositus fugit,

subsidio suorum proelium restituere,

feras bestias... ad opem suis ferendam avertas,

abstulit sibi in suos potestatem,

Besso et Nabarzani nuntiaverant sui regem... interemptum esse,

ut bona mens suis omnibus fuerit. Si quem libido abripuit, illorum eum, cum quibus conjuravit, non suum judicet esse,

the absolute use of ejus in this sense being inadmissible): quasi vero quisquam dormiat? ne sui quidem hoc velint, non modo ipse (sui = ejus amici, liberi),

is (annus) ejus omnem spem... morte pervertit. Fuit hoc luctuosum suis, acerbum patriae, etc.,

quadrigas, quia per suos ( = ipsius milites) agendae erant, in prima acie locaverat rex,

auctoritatem Pisistrati qui inter suos ( = ejus cives) maxima erat,

quo cum multitudine adversariorum sui superarentur, ipse fuit superior, etc.,

cedo quid hic faciet sua?

nec suom adimerem alteri,

nunc si ille salvos revenit, reddam suom sibi (v. D. 3. a. infra),

illum studeo quam facillime ad suum pervenire,

populi Romani hanc esse consuetudinem ut socios sui nihil deperdere velit,

nec donare illi de suo dicimur,

(stellae) quae per igneos tractus labentia inde splendorem trahant caloremque, non de suo clara,

meum mihi placebat, illi suum (of a literary essay),

id enim maxime quemque decet quod est cujusque maxime suum,

pro suo possessio tale est, cum dominium nobis acquiri putamus. Et ea causa possidemus ex qua acquiritur, et praeterea pro suo,

so without an antecedent, and referring to a first person: item re donata, pro donato et pro suo possideo,

similarly: usucapere pro suo = acquire dominion by a possession pro suo, Fragm. Vat. 111: res pro suo, quod justam causam possidendi habet, usucapit,

Roscius tibi omnia sua praeter animam tradidit,

qui etiam hostibus externis victis sua saepissime reddiderunt,

tu autem vicinis tuis Massiliensibus sua reddis,

Remi legatos miserunt qui dicerent se suaque omnia in fidem atque potestatem populi Romani permittere,

ipsi milites alveos informes quibus se suaque transveherent, faciebant,

docere eos qui sua permisere fortunae,

hanc ob causam maxime ut sua tenerentur res publicae constitutae sunt,

rarely = eorum res: quod vero etiam sua reddiderint (i.e. Gallis),

aliena ut melius videant et dijudicent Quam sua,

cognoscunt... immobile agmen et sua quemque molientem,

omnia ei hostium non secus quam sua nota erant,

aliena cum suis perdidit,

the context),

scripsit causam dicere Prius aurum quare sit suum,

nihil erat cujusquam quod non hoc anno suum fore putabat (Clodius),

quia suum cujusque fit, eorum quae natura fuerant communia quod cuique obtigit, id quisque teneat,

Juba suam esse praedicans praedam,

gratum sibi populum facturum, si omnes res Neapolitanorum suas duxissent,

eosdem Dorus librarius suos vocat,

cum enim istarum personarum nihil suum esse possit,

referas ad eos qui suam rem nullam habent ( = rem quae sua sit),

qui in potestate nostra est, nihil suum habere potest,

quae convenere in Andriam ex Perinthia Fatetur transtulisse, atque usum pro suis ( = quasi sua essent),

potest autem... quae tum audiet... ingenue pro suis dicere,

suum facere = suae dicionis facere: commemorat ut (Caesar) magnam partem Italiae beneficio atque auctoritate eorum suam fecerit,

in quam (Asiam) jam ex parte suam fecerit,

crudelissima ac superbissima gens sua omnia suique arbitrii facit,

omnia sua putavit quae vos vestra esse velletis,

non meminit, illum exercitum senatus populique Romani esse, non suum,

so of incorporeal things: hi si velint scire quam brevis eorum vita sit, cogitent ex quota parte sua sit,

prudentis est, id quod in quoque optimum est, si possit, suum facere,

quaeremus quomodo animus (hanc virtutem) usu suam faciat,

ut lege caverent, ne quis quem civitatis mutandae causa suum faceret, neve alienaret,

eduxit mater pro sua ( = quasi sua esset),

ancilla, quae mea fuit hodie, sua nunc est,

hice hoc munere arbitrantur Suam Thaidem esse,

eos hic fecit suos Paulo sumptu,

sed istunc exora, ut (mulierem) suam esse adsimulet,

cum Antonio sic agens ut perspiciat, si in eo negotio nobis satisfecerit, totum me futurum suum,

Alpheus... utebatur populo sane suo,

nam qui sciet ubi quidque positum sit, quaque eo veniat, is poterit eruere, semperque esse in disputando suus,

inaestimabile bonum est suum fieri,

(furiosus) qui suus non est,

vix sua, vix sanae virgo Niseia compos Mentis erat,

dixit antea, sed suum illud est, nihil ut affirmet,

nihil de suo casu, multa de vestro querebatur,

sua sibi propiora pericula quam mea loquebantur,

suasque et imperatoris laudes canentes,

damnatione collegae et sua,

Senecae fratris morte pavidum et pro sua incolumitate pavidum,

velut pro Vitellio conquerentes suum dolorem proferebant,

opp. alienus: ut suo potius tempore mercatorem admitterent, quam celerius alieno,

(Platoni) duo placet esse motus, unum suum, alterum externum, esse autem divinius quod ipsum ex se sua sponte moveatur, etc.,

voluptatem suis se finibus tenere jubeamus,

cum vobis immortale monumentum suis paene manibus senatus... exstruxerit,

superiores (amnes) in Italia, hic (Rhodanus) trans Alpes, hospitales suas tantum, nec largiores quam intulere aquas vehentes,

ex suo fonte nativa est,

pennas ambo non habuere suas (non suas = alienas),

Caesar bellum contra Antonium sua sponte suscepit,

sua sponte ad Caesarem in jus adierunt,

jus et omne honestum sua sponte expetendum (cf. in the context: per se igitur jus est expetendum),

sortes sua sponte attenuatas,

restitit suo loco Romana acies (opp. to the advance of the enemy),

et staturas suo loco leges,

aciem instruxit primum suis locis, pauloque a castris Pompeji longius,

sed habuit suam Venerem,

ut in suis rebus, ita in re publica luxuriosus nepos,

deinde ut communibus pro communibus utatur, privatis ut suis,

quod oppidum Labienus sua pecunia exaedificaverat,

militibus agros ex suis possessionibus pollicetur,

imperatori senatuique honos suus redditus,

neque inpedimento fuit, quominus religionibus suus tenor suaque observatio redderetur,

quibus omnibus debetur suus decor,

So distributively: is mensibus suis dimisit legionem,

Tullus Hostilius qui suo jure in porta nomen inscripsit,

earum rerum hic A. Licinius fructum a me repetere prope suo jure debet,

numquam illum res publica suo jure esset ulta,

huic quaestioni suum diem dabimus,

homini autem suum bonum ratio est,

in majorem me quaestionem vocas, cui suus locus, suus dies dandus est,

With proprius: mentio inlata apud senatum est, rem suo proprio magistratu egere,

et Hannibalem suo proprio occupandum bello,

dissupasset hostes, ni suo proprio eum proelio equites Volscorum exceptum tenuissent,

mare habet suas venas quibus impletur,

Milone occiso (Clodius) habuisset suos consules,

collegit ipse se contra suum Clodium,

hic magna auxilia expectabant et suis locis bellum in hiemem ducere cogitabant,

numquam nostris locis laboravimus,

cum Perseus suo maxime tempore et alieno hostibus incipere bellum posset,

neque occasioni tuae desis, neque suam occasionem hosti des,

tantum abfuit ut ex incommodo alieno sua occasio peteretur,

aestuque suo Locros trajecit,

ignoranti quem portum petat nullus suus ventus est,

orba suis essent etiamnunc lintea ventis,

aut ille Ventis iturus non suis,

quae est ei (animo) natura? Propria, puto, et sua,

omnis enim motus animi suum quendam a natura habet vultum,

geometrae et musici... more quodam loquuntur suo. Ipsae rhetorum artes verbis in docendo quasi privatis utuntur ac suis,

sensus omnis habet suum finem,

ibi non bello aperto, sed suis artibus, fraude et insidiis, est paene circumventus,

nec Hannibalem fefellit, suis se artibus peti,

adversus hostem non virtute tantum, sed suis (i. e. hostis) etiam pugnare consiliis oportebat,

liberam Minucii temeritatem se suo modo expleturum,

equites ovantes sui moris carmine,

exsultans cum sui moris tripudiis,

tripudiantes suo more,

equitem suo alienoque Marte pugnare,

suos autem haec operum genera ut auctores, sic etiam amatores habent,

illa vero fatidica fulmina ex alto et ex suis venire sideribus,

quae quidem planiora suis exemplis reddentur,

quod certe non fecisset, si suum numerum naves habuissent,

flecte ratem! numerum non habet illa suum,

novus exercitus consulibus est decretus: binae legiones cum suo equitatu,

cum suo justo equitatu,

totam (disciplinam) in suum statum redegit,

tranquilla mente et vultu suo,

media pars aeris ab his (ignibus) submota, in frigore suo manet. Natura enim aeris gelida est,

cornuaque in patriis non sua vidit aquis,

So, non suus, of ingrafted branches and their fruit: miraturque (arbos) novas frondis et non sua poma,

signum quod semper tempore exoritur suo,

cum et recte et suo tempore pepererit,

tam solstitium quam aequinoctium suos dies retulit,

omnes venti vicibus suis spirant majore ex parte,

salictum suo tempore caedito,

cessit e vita suo magis quam suorum civium tempore,

exstingui homini suo tempore optabile est,

Scandilius dicit se suo tempore rediturum,

si Ardeates sua tempora exspectare velint,

Chrysippus dicit, illum... opperiri debere suum tempus, ad quod velut dato signo prosiliat,

quam multi exercitus tempore suo victorem hostem pepulerunt!

de ordine laudis, etc., praecipiemus suo tempore,

quae erant prudentiae propria suo loco dicta sunt,

quod reddetur suo loco,

ut suo loco dicetur,

inscripta quae suis locis reddam,

in eodem fundo suum quidquid conseri oportet,

siquidem hanc vendidero pretio suo,

in partes suas digerenda causa,

confundetur quidquid in suas partes natura digessit,

Esp. in the phrases suae potestatis or in sua potestate esse, suo jure uti, sui juris esse: Puteolos, qui nunc in sua potestate sunt, suo jure, libertate aequa utuntur, totos occupabunt,

Rhegini potestatis suae ad ultimum remanserunt,

urbem ne quam formulae sui juris facerent,

quaedam personae sui juris sunt, quaedam alieno juri sunt subjectae, Gai,

sui juris sunt familiarum suarum principes, id est pater familiae, itemque mater familiae,

liberi parentum potestate liberantur emancipatione. Sed filius quidem ter manumissus sui juris fit, ceteri autem liberi una manumissione sui juris fiunt,

morte patris filius et filia sui juris fiunt,

patres familiarum sunt qui sunt suae potestatis,

si modo defunctus testator suae potestatis mortis tempore fuerit,

With indef. reference: si sui juris sumus,

pro suo possideo, 2. a. supra.—Attributively: sui juris arrogatio feminae,

homo sui juris,

sapiens numquam semiliber erit: integrae semper libertatis et sui juris,

non illarum coitu fieri cometen, sed proprium et sui juris esse,

CVI SVVS HERES NON SIT, XII. Tab. fr. 5, 4.—In the jurists without antecedent: sui et necessarii heredes sunt velut filius filiave, nepos neptisve ex filia, deinceps ceteri qui modo in potestate morientis fuerunt,

(emancipati liberi) non sunt sui heredes,

alia facta est juris interpretatio inter suos heredes,

datur patrono adversus suos heredes bonorum possessio (where patrono is not the antecedent of suos),

sui heredes vel instituendi sunt vel exheredandi,

accrescunt suis quidem heredibus in partem virilem, extraneis autem in partem dimidiam,

Sui liberi, children in paternal power: de suis et legitimis liberis,

(ingenium ejus) valet ipsum suis viribus,

legio Martia non ipsa suis decretis hostem judicavit Antonium?

ruit ipse suis cladibus,

si ex scriptis cognosci ipsi suis potuissent,

qui se ipse sua gravitate et castimonia defenderet,

quod ipse suae civitatis imperium obtenturus esset,

suamet ipsae fraude omnes interierunt,

ut saeviret ipse in suum sanguinem effecerunt,

respicerent suum ipsi exercitum,

sunt qui dicant eam sua ipsam peremptam mercede,

(tribuniciam potestatem) suis ipsam viribus dissolvi,

sic ut ipsis consistendi in suis munitionibus locus non esset,

tribuni (hostem) intra suamet ipsum moenia compulere,

alios sua ipsos invidia opportunos interemit,

aliquando sua praesidia in ipsos consurrexerunt,

post-Aug. and very rare, but freq. in modern Lat.): aves (foetus suos) libero caelo suaeque ipsorum fiduciae permittunt,

tuo ipsius studio,

tuam ipsius amicitiam,

suamet ipsa scelera,

suismet ipsis corporibus,

a suismet ipsis praesidiis,

sentit enim vim quisque suam quoad possit abuti,

suo quisque loco cubet,

suum quisque noscat ingenium,

ad suam quisque (me disciplinam) rapiet,

quod suos quisque servos in tali re facere voluisset,

cum suo quisque auxilio uteretur,

celeriter ad suos quisque ordines redit,

nunc alii sensus quo pacto quisque suam rem Sentiat,

ut omnes cives Romani in suis quisque centuriis prima luce adessent,

hinc senatus, hinc plebs, suum quisque intuentes ducem constiterant,

ut (trigemini) pro sua quisque patria dimicent,

stabant compositi suis quisque ordinibus,

(consules) in suas quisque provincias proficiscuntur,

in suo quaeque (stella) motu naturam suam exercent,

omnes, velut dis auctoribus in spem suam quisque acceptis, proelium una voce poscunt,

relictis suis quisque stationibus... concurrerunt,

fabrum esse suae quemque fortunae, App. Claud. ap. Ps.-Sall. Ep. ad Caes. Rep. c. l.: sui quemque juris et retinendi et dimittendi esse dominum,

recipere se in domos suas quemque jussit,

se non modo suam quisque patriam, sed totam Siciliam relicturos,

sua cujusque animantis natura est,

sua quemque fraus, suum facinus, suum scelus, etc., de sanitate ac mente deturbat,

sua quemque fraus et suus terror maxime vexat,

suum cuique incommodum ferendum est,

ut solidum suum cuique solvatur,

ne suus cuique domi hostis esset,

ut sua cuique respublica in manu esset,

animus suus cuique ordinem pugnandi dabat,

tentorium suum cuique militi domus ac penates sunt,

suus cuique (stellae) color est,

trahit sua quemque voluptas,

stat sua cuique dies,

opinionem, quae sua cuique conjectanti esse potest,

suum cuique honorem et gradum redditum gaudeo,

scientiam autem suam cujusque artis esse,

ut suo quemque appellem nomine,

placet Stoicis suo quamque rem nomine appellare,

ad suam cujusque naturam consilium est omne revocandum,

justitia quae suum cuique distribuit,

in tribuendo suum cuique,

Turnus sui cuique periculi recens erat documentum,

in trimatu suo cuique dimidiam esse mensuram futurae certum esse,

certa cuique rerum suarum possessio,

Camillus vidit intentos opifices suo quemque operi,

ut nemo sit nostrum quin in sensibus sui cujusque generis judicium requirat acrius (= suum cujusque generis judicium),

quas tamen inter omnes (voces) est suo quoque in genere (vox) mediocris ( = inter omnes voces est mediocris vox, sua quoque in genere),

eo concilia suae cujusque regionis indici jussit (= sua cujusque regionis concilia),

equites suae cuique parti post principia collocat (= equites suos cuique parti),

cum motibus armorum et corporum suae cuique genti assuetis,

legiones deducebantur cum tribunis et centurionibus et sui cujusque ordinis militibus (= suis cujusque),

quae sui cujusque sunt ingenii,

sui cujusque ingenii poma vel semina gerunt (= sua cujusque),

and by a double attraction: has (cohortes) subsidiariae ternae et aliae totidem suae cujusque legionis subsequebantur (= has cohortes... totidem cujusque legionis, suam quaeque legionem, subsequebantur),

tanta ibi copia venustatum in suo quique loco sita,

quodvis frumentum non tamen omne Quique suo genere inter se simile esse videbis,

cum verba debeant sui cujusque generis copulari,

in sensibus sui cujusque generis judicium,

haec igitur proclivitas ad suum quodque genus aegrotatio dicatur,

separatim greges sui cujusque generis nocte remeabant (= greges sui quisque generis),

ut sui cujusque mensis acciperet (frumentum),

and quisque both attracted and in its own case: quia cujusque partis naturae et in corpore et in animo sua quaeque vis sit (where either cujusque or quaeque is redundant),

so esp. in the phrases suo quoque tempore, anno, die, loco, etc.: pecunia, quae in stipendium Romanis suo quoque anno penderetur, deerat (= suo quaeque anno),

suo quoque loco,

opera quae suis quibusque temporibus anni vilicum exsequi oporteret,

suo quoque tempore,

nisi sua quaque die usurae exsolverentur (= sua quaeque die),

ut opera rustica suo quoque tempore faciat,

ut quisque suom volt esse, ita est,

with sibi,

expendere oportere quid quisque habeat sui... nec velle experiri quam se aliena deceant. Id enim maxime quemque decet quod est cujusque maxime suum,

neque solum quid in senatu quisque civitatis suae dicerent ignorabant, sed, etc.,

gratius id fore laetiusque quod quisque sua manu ex hoste captum rettulerit,

in quibus cum multa sint quae sua quisque dicere velit, nihil est quod quisque suum possit dicere,

in civitates quemque suas... dimisit,

in patriam quisque suam remissus est,

in vestigio quemque suo vidit,

hospitibus quisque suis scribebant,

pro facultatibus quisque suis,

respiciendae sunt cuique facultates suae,

praecipitat quisque vitam suam et futuri desiderio laborat,

tunc praeceps quisque se proripit et penates suos deserit,

summum quisque causae suae judicem facit,

oscula quisque suae matri tulerunt,

atque earum quaeque, suum tenens munus... manet in lege naturae,

suas uterque legiones reducit in castra,

ideo quod uterque suam legem confirmare debebit,

cum sui utrosque adhortarentur,

ad utrumque ducem sui redierunt,

utraque (lex) sua via it,

uterque, in apposit.: nec ipsi tam inter se acriter contenderunt, quam studia excitaverant uterque sui corporis hominum,

reddam suum sibi,

suam rem sibi salvam sistam,

idem lege sibi sua curationem petet,

I. B. 2. b. supra): ut vindicare sibi suum fulgorem possint,

the formula of divorce: tuas res tibi habeto,

quo pacto serviat suo sibi patri,

eum necabam ilico per cerebrum pinna sua sibi, quasi turturem,

quas cum solus pertulisset ut sua unius in his gratia esset,

qui de sua unius sententia omnia gerat,

unam Aegyptus in hoc spem habet suam,

postulat ut ad hanc suam praedam adjutores vos profiteamini,

Sestius cum illo exercitu suo,

qua gravitate sua,

suam rem publicam illam defenderunt,

in istum civem suum,

cum illo suo pari,

te nulla sua calamitate civitas satiare potest?

dubitatis igitur, quin vos M. Laterensis ad suam spem aliquam delegerit,

non tam sua ulla spe quam militum impetu tractus,

nullo suo merito,

ipse arcano cum paucis familiaribus suis colloquitur,

suorum improbissimorum sermonum domicilium,

causam sui dementissimi consilii,

suam insatiabilem crudelitatem,

suis amplissimis fortunis,

suum pristinum morem,

suis lenissimis postulatis,

pro eximiis suis beneficiis,

propter summam suam humanitatem,

ex praeteritis suis officiis,

Caesar in veteribus suis castris consedit,

veterem amicum suum excepit,

in illo ardenti tribunatu suo,

neque cuiquam mortalium injuriae suae parvae videntur ( = sibi illatae),

neglectam ab Scipione et nimis leviter latam suam injuriam ratus,

ipsae enim leges te a cognitione sua judicio publico reppulerunt ( = a se cognoscendo),

suam invidiam tali morte quaesitam ( = quaesitum esse ab eo ut homines se inviderent),

nulla sua invidia,

si scit sua nihil interesse utrum anima per os, an per jugulum exeat,

quom illa osculata esset suumpte amicum,

ut terrena suopte nutu et suo pondere in terram ferantur,

ferri suopte pondere,

suapte natura,

suapte vi et natura,

suopte ingenio,

suapte manu,

locus suapte natura infestus,

suapte natura,

flumina suapte natura vasta,

sponte suapte,

suomet ipsi more,

suomet ipsi instrumento,

suomet ipsi metu,

suamet ipsum pecunia,

suamet ipsae fraude,

intra suamet ipsum moenia,

suismet ipsi praesidiis,

suismet ipsis corporibus,

suosmet ipsi cives,

suasmet ipse spes,

populum suimet sanguinis mercede,

magna pars suismet aut proxumorum telis obtruncabantur,

1, 1180 et saep.: sibe,

semet,

cum autem in se ipsum, tunc dicamus sese, velut: dixit sese hoc sibi fecisse,

dedistine gladium, qui se occideret?

artis eloquar quem ad modum se expediant,

se in plagas conicere,

numquam erit alienis gravis qui suis se concinnat levem,

adplicat ad Chrysidis patrem se,

si is posset ab ea sese avellere,

hi se ad nos adplicant,

per eos, ne causam diceret, se eripuit,

cum ferrum se inflexisset,

praecipites fugae sese mandabant,

si se telo defenderet fur,

Catoni licuit Tusculi se in otio delectare,

solum igitur quod se ipsum movet, numquam ne moveri quidem desinit,

statim homo se erexit,

majores acceperamus se a Gallis auro redemisse,

in montem sese recipere,

ad inpedimenta se conferre,

sese alicui ad pedes proicere,

se gerere,

sic se res habet, ut, etc.,

quod uxor sua ex fico se suspendisset,

hic se ipsus fallit,

ut se ipse diliget,

ipse enim se quisque diligit,

ita non modo superiores, sed etiam se ipse correxerat,

omne animal se ipsum diligit,

neque prius vim adhibendam putaverunt, quam se ipse indicasset,

miles se ipse interfecit,

ne, ignorando regem, semet ipse aperiret quis esset,

nec sese ipsi gravant,

inperator qui se ipsum non continet,

quid est enim se ipsum colligere, nisi, etc.,

ut quidam imperatores se ipsos dis inmortalibus devoverent,

quod si se ipsos illi nostri liberatores e conspectu nostro abstulerunt,

admovisse semet ipsos lateri suo,

gladio se ipsam transfixit,

ne sui in perpetuum liberandi occasionem dimittant,

principes sui conservandi causa profugerunt,

maximam causam ad se inundandam terra praestabit,

animo servit, non sibi,

sapiens ipsus fingit fortunam sibi,

ne ibi diffregisset crura aut cervices sibi,

nil aliud nisi quod sibi soli placet consulit,

quaerunt sibi liberos,

aurum habeat sibi,

illum multae sibi expetessunt,

tum me convivam solum abducebat sibi,

non sibi soli postulat, etc.,

nunc sibi uxorem expetit,

is sibi legationem ad civitates suscepit,

neque sibi homines feros temperaturos existimabat, quin exirent, etc.,

hoc sibi nomen adrogare,

alia sunt tamquam sibi nata,

proposita sibi morte,

ne, illo cunctante, Numidae sibi consulant,

ut populum Romanum sibi desumerent hostem,

Turnus, praelatum sibi advenam aegre patiens,

petebant ut regis sui filiam matrimonio sibi jungeret,

nemo sibi tantummodo errat,

locum sibi ad formam sui exsculpsit,

ipse tantos sibi spiritus sumpserat,

nec ipsi sibi exemplo sunt,

iste, quasi praeda sibi advecta, ducit,

Junius necem sibi ipse conscivit,

voluntarium non sibimet ipse solum, sed etiam funeri suo exilium indixit,

proinde consulant sibi ipsi,

avaritia, quae quicquid omnibus abstulit, sibi ipsi neget,

omnino est amans sui virtus,

ut sit sui similis,

omnem naturam esse servatricem sui,

cum videret, si non paruisset, dissimilem se futurum sui,

habetis ducem memorem vestri, oblitum sui,

potens sui,

nihil est tam incontinens sui,

quod sibi obsit, quia sit sibi inimicus,

cum ipsi homines sibi sint per se cari,

Medus infestus sibi,

crescit indulgens sibi hydrops,

nec enim utilius quicquam est quam sibi utilem fieri,

Campanus se digna probra in insontem jacere,

(mundus) se ipse consumptione alebat sui,

cum multa adsoleat veritas praebere vestigia sui,

caecus amor sui,

sui contemptor,

in spem sui bonam adducitur,

(aer) ima sui parte maxime varius est,

ipsa (virtus) pretium sui,

neque est quod existimes illum vilem sibi fuisse: pretium se sui fecit,

saepe taedio laboris ad vilitatem sui compelluntur ignavi,

nemo non benignus est sui judex,

Romanus in ipso fine vitae vindex sui exstitit,

equestris ordinis juventus omnibus annis bis urbem spectaculo sui celebrabat,

utpote ipsa sui appellatione virorum majestati debitum a feminis reddens honorem,

qui admisit in se culpam,

culpam ut ab se segregent,

segregat ab se omnis,

me ad se deduxit,

quae me non excludit ab se, sed apud se occludet domi,

habet aliud (negotium) magis ex se et majus,

et fingunt quandam inter se nunc fallaciam,

duxit secum virginem,

ex se generare,

Pro se quisque id quod quisque potest... Edit,

pro se quisque alius agnum inmolabat, alius pullum,

pro se quisque sedulo Faciebant,

cum pro se quisque tenderet ad portas,

2, 6: — Boiosque receptos ad se socios sibi adsciscunt,

exercitum ante se mittit,

supra se collocare,

ex materia in se omnia recipiente mundum factum esse,

litteras ad se ab amico missas protulit,

praedam prae se agentes,

quam (rem publicam) exercitus, quantum in se fuit, prodebat,

quibus poterat sauciis ductis secum,

nam dicere apud eum de facinore... cum per se ipsum consideres, grave est,

non quia per se beatum est malo caruisse,

ne quis se aut suorum aliquem praetermissum queratur,

quibus (nominibus) illae res publicae sese appellari velint,

qui se minus timidos existimari volebant,

quisquis est deus, si modo est alius... totus est sensuus, totus visuus, totus audituus, totus animae, totus animi, totus sui,

neque praeter se umquam ei servos fuit,

hunc aiebant indignum civitate ac sese vivere,

quem turpiter se ex fuga recipientem ne qua civitas recipiat, etc.,

reliquos sese convertere cogunt,

multis illi in urbibus reficiendi se et curandi potestas fuit,

cur his persequendi juris sui adimis potestatem,

cum nihil sit periculosius quam spatium confirmandi sese Antonio dari,

tantam ingenuit animantibus conservandi sui natura custodiam,

neque sui colligendi hostibus facultatem relinquunt,

ut quam minimum spatii ad se colligendos Romanis daretur,

Gallica acies nullum spatium respirandi recipiendique se dedit,

nec raptis aut spes de se melior aut indignatio est minor,

proelium cum fiducia sui commissum est,

detecta fraus cautiores Thyreensis fecit: dato responso, nullam se novam societatem accepturos, etc.,

patres censuerunt, qui honorem, quem sibi capere per leges liceret, peteret, etc.,

jusso magistro equitum abdicare se magistratu,

haec cum apud timentes sibimet ipsos increpuissent,

ab ipso, quaerenti sibi commendationem ad gentem monitus,

signa peditum, prae se habentium scuta,

invenere oppidanos vim hostium ab se arcentes,

exire enim sua secum efferentibus jussis primum arma ademit,

§ 10: quos in numerum pecorum redegit ignoratio sui,

quia nullum illis sui regimen est,

inter se nihil inlicitum,

quasi objurgatio sui est,

deforme est de se ipsum praedicare,

posse enim liberalitate uti non spoliantem se patrimonio nimirum est pecuniae fructus maximus,

non arbitrari sese scire quod nesciat,

cui proposita sit conservatio sui,

sic amicitiae... effectrices sunt voluptatum tam amicis quam sibi,

amare... etiam si ad se ex iis nihil redeat,

(judicatio) quae aut sui laudem aut adversarii vituperationem contineat,

ut, quanti quisque se faciat, tanti fiat ab amicis,

si nullus ex se metus aut spes,

ceterum et interrogandi se ipsum et respondendi sibi solent esse non ingratae vices,

sibi servire gravissima est servitus,

quam multa sunt vota, quae etiam sibi fateri pudet,

nec haec vilitas sui est,

culpa est, immiscere se rei ad se non pertinenti,

profecto est supplicio se liberare tam facile quam supplicium perpeti,

qui omnis se amare credit, quemque aspexerit,

illa mulier lapidem silicem subigere ut se amet, potest,

orare jussit, si se ames, jam ut ad sese venias,

ait, si... non id metuat, ne, ubi acceperim, Sese relinquam,

timet animum amicae se erga ut sit suae,

utrumque jussit interfici, alterum, quia viam demonstravisset interimendi sui,

qui precabantur, ut sibi sui liberi superstites essent,

ne ipse quidem sua tanta eloquentia mihi persuasisset, ut se dimitterem,

impetrat a senatu, ut dies sibi prorogaretur,

hunc sibi ex animo scrupulum, qui se dies noctisque stimulat, ut evellatis, postulat,

Iccius nuntios ad eum mittit, nisi subsidium sibi submittatur,

quos cum apud se conspexisset... quid ad se venirent,

mittit, qui petant atque orent, ut sibi subveniat,

Scipionem Hannibal eo ipso, quod adversus se dux lectus esset, praestantem virum credebat,

Pausanias orare coepit, ne se prodiret,

cum ejus principes animadvertisset timere, ne propter se bellum eis Lacedaemonii indicerent,

Ubii legatos mittunt, qui doceant... neque ab se fidem laesam,

tum Volero, ubi indignantium pro se acerrimus erat clamor, etc.,

transfugit, patris in se saevitiam conquerens,

praesidia imposuit in urbibus, quae ad se defecerant,

navigia sarcina depressa parum ostendunt non aquam sibi resistere?

Nicias vehementer tua sui memoria delectatur,

nihil est appetentius similium sui,

praefectum in se ruentem trans fixit,

rediere cum legatis ad redimendos sese missis,

potestatem omnibus adeundi sui fecit,

Germanicus legiones universas sibi summam reipublicae deferentes compescuit,

quam si di inmortales potestatem visendi sui faciant,

(terra) non potest tam multa tantoque se ipsa majora nutrire, nisi, etc.,

a Caesare valde liberaliter invitor, sibi ut sim legatus,

horum unum quidque... a se potius quam ab adversariis stare demonstrabitur,

nam mihi scito jam a regibus adlatas esse litteras, quibus mihi gratias agant, quod se mea sententia reges appellaverim,

testem rei publicae relinquere, meae perpetuae erga se voluntatis,

quos non tam ulcisci studeo quam sanare sibi ipsos,

quo ex oppido cum legati ad eum venissent oratum, ut sibi ignosceret,

cum ei in suspitionem venisset, aliquid in epistula de se esse scriptum,

cohortem octavam decimam Lugduni, solitis sibi hibernis, relinqui placuit,

quos Hannibal misit astrictos jure jurando se redituros esse, nisi, etc.,

Postumius mihi nuntiavit... se a Marcello ad me missum esse,

qui dixisse fertur a se visum esse Romulum... eum sibi mandasse ut populum rogaret ut sibi eo in colle delubrum fieret: se deum esse,

nuntium mittit... sese diutius sustinere non posse,

Divitiacus Caesarem obsecrare coepit... scire se illa esse vera, nec quemquam ex eo plus quam se doloris capere... sese tamen amore fraterno commoveri,

unum se esse, qui, etc.... ob eam rem se ex civitate profugisse,

haec sibi esse curae,

non sese Gallis, sed Gallos sibi bellum intulisse,

ipsos se inter multitudinem militum occultasse,

sensit Themistocles, si eo pervenisset, sibi esse pereundum,

dato responso (sc. a Thyreensibus), nullam se novam societatem accepturos,

qui abs te taciti requirunt, cur sibi hoc oneris imposueris, cur se potissimum delegeris,

conclamavit, quid ad se venirent?

unum petere ac deprecari... ne se armis despoliaret,

ad quos cum Caesar nuntios misisset, qui postularent, eos qui sibi bellum intulissent, sibi dederent,

cur sui quicquam esse imperii trans Rhenum postularet?

Cicero respondit, si ab armis discedere velint, se adjutore utantur,

Veneti legationem ad Crassum mittunt, si velit suos recipere, obsides sibi remittat,

rex ignarus quae legati ejus (Hannibalis) ad se adlaturi fuissent,

hac necessitate coactus, domino navis, qui sit, aperit, multa pollicens, si se conservasset,

legatos in Bithyniam miserunt, qui ab rege peterent, ne inimicissimum suum secum haberent sibique dederet (for secum, v. I. A. 4. supra),

magnam Caesarem injuriam facere, qui vectigalia sibi deteriora faceret,

quod sibi Caesar denuntiaret,

sed eo deceptum, quod neque commissum a se intellegeret, quare timeret,

quod nec paratus... obsecutus esset, credidissetque, cum se vidissent Aetoli, omnia, etc.,

Ambiorix locutus est,... sua esse ejusmodi imperia, ut non minus haberet juris in se multitudo, quam ipse in multitudinem,

Divitiacus ait,... nec quemquam ex eo plus quam se doloris capere, propterea quod per se crevisset,

decima legio Caesari gratias egit, quod de se optimum judicium fecisset,

doluisse se, quod populi Romani beneficium sibi extorqueretur,

tum ei dormienti eundem visum esse rogare ut, quoniam sibi vivo non subvenisset, etc.,

Scipionem Hannibal eo ipso, quod adversus se dux potissimum lectus esset, praestantem virum credebat,

Pausanias orare coepit... quod si eam veniam sibi dedisset, magno ei praemio futurum,

neque prius vim adhibendam putaverunt, quam se ipse indicasset,

Caesar legatos cum his mandatis mittit, Quoniam... hanc sibi populoque Romano gratiam referret,

nos esse iniquos, quod in suo jure se interpellaremus,

neque ipsos in his contentionibus, quas Aedui secum habuissent, usos esse, etc.,

maximae sibi laetitiae esse praedicavit, quod aliquos patria sua se meliores viros haberet,

infra, C.),

B. 2. b. supra): i, seis, jube transire huc quantum possit, se ut videant domi Familiares ( = eam),

me misit miles ad Eam... ut hinc in Elatiam hodie eat secum semul,

ut eum, qui se hic vidit, verbis vincat, ne is se viderit,

3, 2, 54: ut eam in se dignam condicicnem conlocem,

ipsi hi mihi dant viam, quo pacto ab se argentum auferam,

dicit capram, quam dederam servandam sibi, etc.,

unum hoc scio, esse meritam, ut memor esses sui,

cum Epaminondas accusatur, quod ei, qui sibi ex lege praetor successerat, exercitum non tradiderit,

et se ipsum nobis, et eos, qui ante se fuerunt, in medio posuit,

Dexo hic, quem videtis, non quae privatim sibi eripuisti, sed unicum abs te filium flagitat,

postea quam exposuit quae sibi videbantur,

B. and K. ipsi): et cum ad illum scribas, nihil te recordari de se,

quem Caesar, ut erat de se meritus, donatum pronuntiavit,

Caesar Rhenum transire constituit... quod auxilia contra se Treveris miserant,

Metellus... in eis urbibus, quae ad se defecerant... praesidia inponit,

Bocchus flectitur, reputando quae sibi duobus proeliis venerant,

statuit urbis, quae... adversum se opportunissimae erant, circumvenire,

ipse... ex perfugis cognitis... qui cum eo (Scipione) bellum contra se gerebant,

vel quia nil rectum, nisi quod placuit sibi, ducunt,

centum boves militibus dono dedit, qui secum fuerant,

Hannibalem angebat, quod Capua pertinacius oppugnata ab Romanis quam defensa ab se... animos averterat,

alter victus fratrum ante se strage,

7, 6, 12: Caesar... omnibus qui contra se arma tulerant, ignovit,

quamquam obsidione Massiliae, quae sibi in itinere portas clauserat, retardante... tamen omnia subegit,

cujus rector circa se dimicans occubuerat,

quod eos coegit superare Lacedaemonios, quos ante se nemo ausus fuit aspicere,

ante illum,

quae nox sibi proxima venit, insomnis,

nam cum esset Praenestinis nuntiatum... patres ac plebem in semet ipsos versos,

video eos inter se amare,

neque solum colent inter se ac diligent (cf. ante: alter ab altero postulabit),

Cicerones pueri amant inter se,

inter se adspicere,

inter se congruere,

complecti inter se milites coepisse,

ut neque inter se contingant trabes,

inter se nondum satis noti,

populus et senatus Romanus placide modesteque inter se rempublicam tractabant,

bellum summa inter se contentione gerere,

cum inter se timerent,

v. Krebs, Antibarb. p. 1018): inter se differre,

cur legendi sint, nisi ipsi inter se, qui idem sentiunt, non intellego,

quosdam inter se similis,

res inter se similes,

adhaesitationes atomorum inter se,

quae res eos in bello inter se habuit,

auxerant inter se opinionem,

vitam inter se utriusque conferte,

compositis inter se rebus,

vitatur duriorum inter se congressus,

duas insulas propinquas inter se,

postquam haud procul inter se erant,

haud longe inter se castra facere,

quae me non excludet ab se, sed apud se occludet domi,

postquam in aedis me ad se deduxit domum,

me ad se ad prandium, ad cenam vocant,

L. Caesar, ut veniam ad se, rogat,

qui a me petierit ut secum et apud se essem cottidie,

num tibi videtur esse apud sese?

ipse autem Ariovistus tantus sibi spiritus sumpserat,

tum sibi M. Pisonis domum ubi habitaret elegerat,

quid sibi vult pater? cur simulat?

quid sibi hic vestitus quaerit?

hostes admiratio cepit, quidnam sibi repentinus clamor vellet,

quid ergo sibi vult pars altera orationis?

mirantes, quid sibi vellet,

32, 25, 10: pro deum fidem quid vobis vultis?

cocleae... Suo sibi suco vivont,

sed is quo pacto serviat suo sibi patri,

46: si ille huc salvos revenit, reddam suom sibi,

suam sibi rem salvam sistam,

locus argumento'st suom sibi proscaenium,

97: omnem rem inveni, ut sua sibi pecunia hodie illam faciat leno libertam suam,

suo sibi gnato,

hunc telo suo sibi a foribus pellere,

sua sibi ingenua indoles,

suo sibi gladio hunc jugulo,

uvas suo sibi pampino tegito,

suo sibi jure ablui,

suo sibi argumento refutatus,

suo sibi lacte aleret,

a suis sibi parentibus,

in suis sibi domibus,

6, p. 186, 24: qui Deo... sua sibi opera praetulerunt,

in suo sibi pervoluta sanguine,

cum sua sibi natione captivus,

IN SVO SIBI POSITVS,

AEDEM CVM SVO SIBI HYPOGAEO,

factus consul est bis, primum ante tempus, iterum sibi suo tempore, rei publicae paene sero,

satis superque esse sibi suarum cuique rerum,

priusquam tu suum sibi venderes, ipse possedit,

vult ille inbecillitatis sibi suae conscius timere pituitam?

so for suo, C. I. L. 5, 2007. In ante-class. verse su- with the following vowel freq. forms one syllable,

Caesar copias suas divisit,

ille in sua sententia perseverat,

tantam habebat suarum rerum fiduciam,

cum sceleris sui socios Romae reliquisset,

cur ego non ignoscam si anteposuit suam salutem meae?

Hanno praefecturam ejus (i.e. Muttinis) filio suo (Hannonis) dedit,

imperat princeps civibus suis,

nemo rem suam emit,

mea Glycerium suos parentes repperit,

utinam haec ignoraret suum patrem,

si nunc facere volt era officium suom,

ne eadem mulier cum suo conjuge honestissimum adulescentem oppressisse videatur,

si omnibus suis copiis excellentem virum res publica armasset,

omne animal, simul et ortum est, et se ipsum et omnes partes suas diligit,

cum mea domus ardore suo deflagrationem Italiae toti minaretur,

mittent aliquem de suo numero,

rationem illi sententiae suae non fere reddebant,

qui agellos suos redimere a piratis solebant,

edicunt ut ad suum vestitum senatores redirent,

suis finibus eos prohibent,

and distributively: ac naves onerariae LXIII. in portu expugnatae, quaedam cum suis oneribus, frumento, armis, aere, etc.,

id sua sponte apparebat tuta celeribus consiliis praepositurum,

ad id quod sua sponte satis collectum animorum erat, indignitate etiam Romani accendebantur,

secutum tamen sua sponte est ut vilior ob ea regi Hannibal et suspectior fieret,

hanc dicam Athenis advenisse cum aliquo amatore suo, Plant. Mil. 2, 2, 86: doceo gratissimum esse in sua tribu Plancium,

cupio eum suae causae confidere,

suspicari debuit (Milo), eum (Clodium) ad villam suam (Clodii) deversurum,

(dixit) Caesarem pro sua dignitate debere et studium et iracundiam suam reipublicae dimittere,

hunc pater suus de templo deduxit,

hunc sui cives e civitate ejecerunt,

Alexandrum uxor sua... occidit,

illum ulciscentur mores sui,

quodsi quem natura sua... forte deficiet,

utrumque regem sua multitudo consalutaverat,

quas (urbes) sua virtus ac dii juvent, magnas sibi opes facere,

quos nec sua conscientia impulerit, nec, etc.,

consulem C. Marium servus suus interemit,

quis non Vedium Pollionem pejus oderat quam servi sui?

sera dies sit qua illum gens sua caelo adserat,

ita forma simili pueri ut mater sua internoscere (sc. eos) non posset,

sunt homines, quos libidinis infamiaeque suae neque pudeat neque taedeat,

video fore ut inimicos tuos poeniteat intemperantiae suae,

si Caesarem beneficii sui poeniteret,

jam ne nobilitatis quidem suae plebejos poenitere,

militem jam minus virtutis poenitere suae,

ad parentes suos ducas Silenium,

eosdem ad quaestoris sui aut imperatoris, aut commilitonum suorum pericula impulistis,

totum enim ex sua patria sustulisti,

Caesar Fabium in sua remittit hiberna,

introire ad Ciceronem, et domi suae imparatum confodere,

suis flammis delete Fidenas,

suo igni involvit hostes,

quid Caesarem in sua fata inmisit?

with antecedent supplied from preceding sentence: non destiti rogare et petere (sc. Brutum) mea causa, suadere et hortari sua,

suus rex reginae placet,

ei nunc alia ducenda'st domum, sua cognata Lemniensis,

Autronio nonne sodales, non collegae sui... defuerunt?

si ceteris facta sua recte prosunt,

cui non magistri sui atque doctores, cui non... locus ipse... in mente versetur?

haec omnia plane... Siculis erepta sunt: primum suae leges, etc.,

Romanis multitudo sua auxit animum,

sicuti populo Romano sua fortuna labet,

Lanuvinis sacra sua reddita,

vilitas sua illis detrahit pretium,

nemo est cui felicitas sua satisfaciat,

labor illi suus restitutus est,

magnitudo sua singulis constat,

tantum sapienti sua, quantum Dec omnis aetas patet,

With antecedent supplied from principal sentence: mater quod suasit sua Adulescens mulier fecit, i.e. ei,

regique Thebano regnum stabilivit suum,

mittam hodie huic suo die natali malam rem magnam,

ego Metello non irascor, neque ei suam vacationem eripio,

desinant insidiari domui suae consuli,

quibus ea res honori fuerit a suis civibus,

nos non suas (leges Lacedaemoniis arbitror) ademisse, sed nostras leges dedisse,

Graccho et Tuditano provinciae Lucani et Galliae cum suis exercitibus prorogatae,

nec illius animi aciem praestringit splendor sui nominis,

nolite a sacris patriis Junonis Sospitae domesticum et suum consulem avellere,

quamvis tu magna mihi scripseris de Bruti adventu ad suas legiones,

suae legis ad scriptum ipsam quoque sententiam adjungere,

cum ambitio alterius suam primum apud eos majestatem solvisset,

nunc causam instituendorum ludorum ab origine sua repetam,

Jubam in regno suo non locorum notitia adjuvet, non popularium pro rege suo virtus,

in qua deliberatione ad suam cujusque naturam consilium est omne revocandum,

operam dare ut sua lex ipso scripto videatur niti,

(Caesar reperiebat) ad Galbam propter justitiam prudentiamque suam totius belli summam deferri,

credere, ad suum concilium a Jove deos advocari,

sapientissimi artis suae professores sunt a quibus et propria studia verecunde et aliena callide administrantur,

hoc Anaximandro, populari ac sodali suo, non persuasit,

vidit fortissimum virum, inimicissimum suum,

(hic) fuit in Creta contubernalis Saturnini, propinqui sui,

ut non per L. Crassum, adfinem suum... causam illam defenderit,

ne cum hoc T. Broccho, avunculo, ne cum ejus filio, consobrino suo, ne nobiscum vivat,

Caesar mittit ad eum A. Clodium, suum atque illius familiarem,

Dicaearchum cum Aristoxeno, aequali et condiscipulo suo, omittamus,

tres fratres optimos, non solum sibi ipsos, neque nobis, necessariis suis, sed etiam rei publicae condonavit,

Varroni, quem, sui generis hominem,... vulgus extrahere ad consulatum nitebatur,

si P. Scipionem, clarissimum virum, majorumque suorum simillimum res publica tenere potuisset,

M. Fabi Ambusti, potentis viri cum inter sui corporis homines, tum ad plebem, etc.,

C. vero Fabricii, et Q. Aemilii Papi, principum saeculi sui, domibus argentum fuisse confitear oportet,

credamus igitur Panaetio, a Platone suo dissentienti ( = qui dissentiebat),

ea Sex. Roscium, expulsum ex suis bonis, recepit domum,

diffidentemque rebus suis confirmavit,

Dejotarum ad me venientem cum omnibus copiis suis, certiorem feci, etc.,

stupentes tribunos et suam jam vicem magis anxios quam, etc., liberavit consensus populi Romani,

manet in folio scripta querela suo ( = quam scripsit),

et ipsis (hostibus) regressis in castra sua,

quibus (speculis) si unum ostenderis hominem, populus adparet, unaquaque parte faciem exprimente sua,

sic a suis legionibus condemnatus irrupit in Galliam,

hunc agrum patres nostri, acceptum a majoribus suis ( = quem acceperant), perdiderunt,

ut in suis ordinibus dispositi dispersos adorirentur,

ipsa capit Condita in pharetra ( = quae condiderat) tela minora sua,

Sopater, expositis suis difficultatibus ( = cum exposuisset, etc.): Timarchidem... perducit,

Caesar, primum suo deinde omnium ex conspectu remotis equis, etc.,

Campani, audita sua pariter sociorumque clade, legatos ad Hannibalem miserunt,

(Appius) deposito suo magistratu... domum est reductus,

M. Papirius dicitur Gallo, barbam suam (i.e. Papirii) permulcenti,... iram movisse,

si sine maximo dedecore, tam impeditis suis rebus, potuisset emori,

ita (consul) proelio uno accidit Vestinorum res, haudquaquam tamen incruento milite suo (consulis),

with antecedent to be supplied: Campani, cum, robore juventutis suae acciso, nulla (sc. eis) propinqua spes esset, etc.,

mihi ipsa Roma ad complectendum conservatorem suum progredi visa est,

cur iis persequendi juris sui... adimis potestatem?

si senatui doloris sui de me declarandi potestas esset erepta,

nec tribunis plebis (spatium datur) sui periculi deprecandi,

eamque rem illi putant a suum cuique tribuendo appellatam,

magnum Miloni fuit, conficere illam pestem nulla sua invidia?

neque enim fuit Gabinii, remittere tantum de suo nec regis, imponere tantum plus suis,

Piso, cui fructum pietatis suae neque ex me neque a populo Romano ferre licuit,

ei cujus magis intersit, vel sua, vel rei publicae causa vivere,

sapientis est consilium explicare suum de maximis rebus,

totam Italiam suis colonis ut complere (sc. eis) liceat, permittitur,

maximum (sc. eis) solacium erit, propinquorum eodem monumento declarari, et virtutem suorum, et populi Romani pietatem,

ejusdem animi est, posteris suis amplitudinem nobis quam non acceperit tradere, et memoriam prope intermortuam generis sui, virtute renovare,

siquidem atrocius est, patriae parentem quam suum occidere,

miliens perire est melius quam in sua civitate sine armorum praesidio non posse vivere,

contentum suis rebus esse maximae sunt certissimaeque divitiae,

ut non liceat sui commodi causa nocere alteri,

detrahere de altero sui commodi causa,

suis exemplis melius est uti,

levius est sua decreta tollere quam aliorum,

29, 37, 11: satius est vitae suae rationes quam frumenti publici nosse,

quanto satius est sua mala exstinguere quam aliena posteris tradere?

cum initia beneficiorum suorum spectare, tum etiam exitus decet,

Romani nominis gloriae, non suae, composuisse illa decuit,

omnia torquenda sunt ad commodum suae causae... sua diligenter narrando,

erat Dareo mite ac tractabile ingenium, nisi suam naturam plerumque fortuna corrumperet (suam not referring to Dareo),

non erit ista amicitia sed mercatura quaedam utilitatum suarum,

(Clodius) Caesaris potentiam suam potentiam esse dicebat,

(Caelius) a sua (causa) putat ejus (i.e. Ascitii) esse sejunctam,

ipsos certo scio non negare ad haec bona Chrysogonum accessisse impulsu suo (referring to ipsos),

hostes viderunt,... suorum tormentorum usum spatio propinquitatis interire,

docent, sui judicii rem non esse,

hoc Verrem dicere ajebant, te... opera sua consulem factum, i.e. Verris, though grammatically it might refer to the subj. of aiebant,

(Ariovistus) dixit neminem secum sine sua pernicie contendisse,

also: occurrebat ei, mancam praeturam suam futuram consule Milone,

scio equidem, ut, qui argentum afferret atque expressam imaginem suam (i.e. militis) huc ad nos, cum eo ajebat velle mitti mulierem,

isti bonorum emptores arbitrantur, vos hic sedere qui excipiatis eos qui de suis (i.e. emptorum) manibus effugerint,

Siculi venisse tempus ajebant ut commoda sua defenderem,

ut tunc tandem sentiret recuperanda esse quae prius sua culpa amissa forent,

Ambiguous: velle Pompejum se Caesari purgatum, ne ea quae reipublicae causa egerit (Pompejus) in suam (i.e. Caesaris) contumeliam vertat (where suam might be referred to Pompejus),

Cassius constituit ut ludi absente te fierent suo nomine,

postulat ut ad hanc suam praedam tam nefariam adjutores vos profiteamini,

Nasidius eos magnopere hortatur ut rursus cum Bruti classe, additis suis (i.e. Nasidii) auxiliis confligant,

(regem) denuntiasse sibi ut triduo regni sui decederent finibus,

Sabinae mulieres, hinc patres, hinc viros orantes, ne parricidio macularent partus suos (i.e. mulierum),

Patron praecepit suis ut arma induerent, ad omne imperium suum parati,

ad hanc (Laidem) Demosthenes clanculum adit, et ut sibi copiam sui faceret, petit,

(Dejotarus) non recusat quin id suum facinus judices,

16, 45: parietes hujus curiae tibi gratias agere gestiunt, quod futura sit illa auctoritas in his majorum suorum et suis sedibus,

quidni gauderet quod iram suam nemo sentiret?

querenti quod uxor sua e fico se suspendisset,

and with intentional ambiguity: cum Proculejus quereretur de filio quod is mortem suam expectaret,

si, quod officii sui sit, non occurrit animo, nihil umquam omnino aget,

ut non auderet iterum dicere quot milia fundus suus abesset ab urbe,

donec sciat unisquisque quid sui, quid alieni sit,

rex ignarus, quae cum Hannibale legatis suis convenisset, quaeque legati ejus ad se allaturi fuissent,

postquam animadvertit quantus agminis sui terror esset,

me a portu praemisit domum, ut haec nuntiem uxori suae,

quasi Appius ille Caecus viam muniverit, non qua populus uteretur, sed ubi impune sui posteri latrocinarentur, i. e. Appii,

quae gens ad Caesarem legatos mise. rat, ut suis omnibus facultatibus uteretur,

inde castra movent, ne qua vis sociis suis ab Romano exercitu inferri possit,

(Romani) Albam a fundamentis proruerunt, ne memoria originum suarum exstaret,

oppidani nuntios Romam, qui certiorem de suo casu senatum facerent, misere,

tanto intervallo ab hostibus consedit, ut nec adventus suus propinquitate nimia nosci posset, et, etc.,

Datames locum delegit talem ut non multum obesse multitudo hostium suae paucitati posset,

quid si gubernator a diis procellas petat ut gratior ars sua periculo fiat?

Sulla, si sibi suus pudor ac dignitas non prodesset, nullum auxilium requisivit ( = negavit se defendi velle, si, etc.),

Paetus omnes libros quos frater suus reliquisset mihi donavit ( = dixit se donare libros quos, etc.),

non enim a te emit, sed, priusquam tu suum sibi venderes, ipse possedit ( = potitus est, ne, etc.),

Africanus, si sua res ageretur, testimonium non diceret,

ille ipse (Pompejus) proposuit epistulam illam, in qua est Pro tuis rebus gestis amplissimis. Amplioribusne quam suis, quam Africani?

spiritus dabat (Manlio) quod... vinculorum suorum invidiam dictator fugisset,

(Numa) Camenis eum lucum sacravit, quod earum ibi concilia cum conjuge sua Egeria essent,

adulescens deos omnis invocare ad gratiam illi pro se referendam, quoniam sibi nequaquam satis facultatis pro suo animo atque illius erga se esset,

Cicero tibi mandat ut Aristodemo idem respondeas, quod de fratre suo (Ciceronis) respondisti,

oriundi ab Sabinis, ne, quia post Tatii mortem ab sua parte non erat regnatum, imperium amitterent, sui corporis creari regem volebant,

C. Caesar villam pulcherrimam, quia mater sua aliquando in illa custodita erat, diruit,

Philemonem, a manu servum, qui necem suam per venenum inimicis promiserat, non gravius quam simplici morte punivit,

quomodo excandescunt si quid e juba sua decisum est,

petunt rationes illius (Catilinae) ut orbetur consilio res publica, ut minuatur contra suum (i.e. Catilinae) furorem imperatorum copia (instead of ejus, which might be referred to res publica),

equites a cornibus positos, cum jam pelleretur media peditum suorum acies, incurrisse ab lateribus ferunt,

in quibus (litteris Bruti) unum alienum summa sua prudentia (est), ut spectem ludos suos,

quod quidem ille (Nero) decernebat, quorumdam dolo ad omina sui exitus vertebatur,

tum erit tempestiva cum semen suum maturum erit,

vitis si macra erit, sarmenta sua concidito minute,

qui sic purgatus erit, diuturna valetudine utatur, neque ullus morbus veniet, nisi sua culpa,

Cimon in eandem invidiam incidit quam pater suus,

id qua ratione consecutus sit (Lysander) latet. Non enim virtute sui exercitus factum est, etc.,

ipse sub Esquiliis, ubi erat regia sua, Concidit,

quodque suus conjux riguo collegerat horto, Truncat olus foliis,

cum animus societatem caritatis coierit cum suis, omnesque natura conjunctos suos duxerit,

mulier ingeniosa praecepit suis omnia Caelio pollicerentur,

quo facilius et nostras domos obire, et ipse a suis coli possit,

qua gratiam beneficii vestri cum suorum laude conjungant,

vellem hanc contemptionem pecuniae suis reliquisset,

cum divisurum se urbem palam suis polliceretur,

Caesar, cohortatus suos, proelium commisit,

Curio exercitum reduxit, suis omnibus praeter Fabium incolumibus,

Caesar receptui suorum timens,

certior ab suis factus est, praeclusas esse portas,

omnium suorum consensu, Curio bellum ducere parabat,

Pompejus suorum omnium hortatu statuerat proelio decertare,

Caesar Brundisium ad suos severius scripsit,

naviculam conscendit cum paucis suis,

multum cum suis consiliandi causa secreto praeter consuetudinem loqueretur,

nupsit Melino, adulescenti inprimis inter suos et honesto et nobili,

rex raptim a suis in equum impositus fugit,

subsidio suorum proelium restituere,