-
1 columen
cŏlŭmen, ĭnis, n., and contr. cul-men, mis, n. [root cel- of excello; cf.: celsus, culmus, calamus, collis], lit., that which rises in height, is prominent, projects; hence the point, top, summit, ridge.I.Form columen, inis, n. (only this form is used by Plautus, v. Ritschl, prol. ad Plaut. p. 65).A.An elevated object, a pillar, column: ego vitam agam sub altis Phrygiae columinibus, the lofty buildings, or perh. the mountain-heights, Cat. 63, 71 Ellis ad loc.; and of a pillar of fire: Phoebi fax, tristis nunt a belli, quae magnum ad columen flammato ardore volabat, like an ascending column, Cic. poët. Div. 1, 11, 18.—B.The highest part or top of an object, e. g. of a wall; the coping; Fr. le chaperon, Cato, R. R. 15, 1; of a building, a ridge, a roof, a gable:2.in turribus et columinibus villae,
Varr. R. R. 3, 7, 1:aulae,
Sen. Herc. Fur. 1000; id. Thyest. 54 Gron.; so of the Capitol, Cic. poët. Div. 1, 12, 20, and of the culmination of heavenly bodies: oritur Canicula cum Cancro, in columen venit cum Geminis, Nigid. ap. Serv. ad Verg. G. 1, 218. —Trop., the top, crown, summit, first, chief, the height, etc.:G.columen amicorum Antonii, Cotyla Varius,
Cic. Phil. 13, 12, 26:pars haec vitae jam pridem pervenit ad columen,
Plin. 15, 15, 17, § 57; Col. 3, 4, 3:audaciae,
the crown of impudence, Plaut. Am. 1, 1, 211.—An elevated object that supports, sustains something; in archit., the top of a gable-end, a gable pillar, a prop, Vitr. 4, 2, 1; 4, 7, 5.—Esp. freq.,2.Trop., a support, prop, stay:II.familiae,
Ter. Phorm. 2, 1, 57; Cic. Verr. 2, 3, 76, § 176:senati, praesidium popli,
Plaut. Cas. 3, 2, 6; cf. id. Ep. 2, 2, 7:rei publicae,
Cic. Sest. 8, 19; Curt. 9, 6, 8:imperii Romani, Div 38, 51, 3: regni Ausonii,
Sil. 15, 385:Asiae,
Sen. Troad. 6:rerum mearum (Maecenas),
Hor. C. 2, 17, 4:doctrinarum, artium (Varro et Nigidius),
Gell. 19, 14, 1; Col. 3, 4, 3.—culmen, ĭnis, n. (in Cic. only once; cf. the foll. B.; not in Cat., Lucr., or Hor.; in gen. first freq. since the Aug. per.).* A.Any thing high; poet., of the stalk of a bean, Ov. F. 4, 734.—B.The top, summit, e. g. of a building, a roof, gable, cupola, etc.:2.columen in summo fastigio culminis,
Vitr. 4, 2, 1; Ov. M. 1, 295; 1, 289; Verg. E. 1, 69:tecta domorum,
id. A. 2, 446; 2, 458; 4, 186:culmina hominum, deorum,
i. e. of houses and temples, id. ib. 4, 671; Liv. 27, 4, 11; 42, 3, 7.—Of the dome of heaven, * Cic. Arat. 26. —Of mountain summits:Alpium,
Caes. B. G. 3, 2:Tarpeium,
Suet. Dom. 23.—Of the crown of the head of men, Liv. 1, 34, 9.—Of the top of the prow of a ship, Luc. 3, 709.—Trop., the summit, acme, height, point of culmination (perh. not ante-Aug.):a summo culmine fortunae ad ultimum finem,
Liv. 45, 9, 7:principium culmenque (columenque, Sillig) omnium rerum pretii margaritae tenent,
Plin. 9, 35, 54, § 106:ruit alta a culmine Troja,
Verg. A. 2, 290 (Hom. Il. 13, 772: kat akrês); cf. id. ib. 2, 603:de summo culmine lapsus,
Luc. 8, 8:regale,
Claud. VI. Cons. Hon. 64. pastorale, id. B. Get. 355:honoris,
App. Flor. 3. -
2 culmen
culmen inis, n [for columen], the top, summit, roof, gable: mersae culmina villae, O.: tuguri, V.: aedis, L.: culmina hominum, deorum, i. e. of houses and temples, V.: Alpium, Cs.: summum hominis, the crown of the head, L.: inane fabae, the leafless stalk, O.—Fig., the summit, height, point of culmination: fortunae, L.: ruit a culmine Troia, V.* * *height/peak/top/summit/zenith; roof, gable, ridge-pole; head, chief; "keystone" -
3 apex
ăpex, ĭcis, m. [etym. acc. to Serv. ad Verg. A. 10, 270, and Paul. ex Fest. p. 18 Müll., from apo, to join to, whence aptus; cf. Van. Etym. p. 33], the extreme end of a thing, the point, summit, top (syn.: cacumen, summa, fastigium, culmen, vertex); hence,I.Lit., the small rod at the top of the flamen's cap, wound round with wool, Serv. ad Verg. A. 2, 683; 10, 270.—Hence,II.Transf.A.(As pars pro toto.) The conical cap of the flamen, ornamented with this rod:B.QVEI. APICEM. INSIGNE. DIALIS. FLAMINIS. GESISTEI, Epitaph. Scip. Grotef. 2, 299: apicem dialem,
Liv. 6, 41:apex e capite prolapsus,
Val. Max. 1, 1, n. 4.—Hence, of the priesthood itself: homo honestus non apice insignis, Sen. ap. Lact. 17, 6.—Any hat or helmet, a crown:C.ab aquilā Tarquinio apicem impositum putent,
Cic. Leg. 1, 1:regum apices,
Hor. C. 3, 21, 20:ardet apex capiti,
Verg. A. 10, 270; 2, 683.—Of birds, the crest, Plin. 11, 37, 44, § 121.—A projecting point or summit.1.Lit., of trees:2.lauri,
Verg. A. 7, 66.—Of a headland:sublimis,
Juv. 12, 72:montis apex,
Sil. 12, 709; so Vulg. Judith, 7, 3.—Of the point of a sickle, Col. 4, 25, 1.—Of the summit of a flame, Ov. M. 10, 279 et saep.—Trop., the highest ornament or honor, the crown of a thing:D.apex est senectutis auctoritas,
Cic. Sen. 17, 60:hinc apicem Fortuna sustulit, hic posuisse gaudet,
Hor. C. 1, 34, 14.—1.. In gram., the long mark over a vowel, Quint. 1, 7, 2; 1, 4, 10; 1, 5, 23;2.Victor. p. 2469 P.—Hence, trop.: nullum apicem quaestionis praetermittere,
Arn. 3 init. —The forms or outlines of the letters:E.litterarum apices,
Gell. 13, 30, 10; 17, 9, 12.—Hence (per synecdochen),A letter or any other writing:F.apicum oblator,
Sid. Ep. 6, 8:Augusti apices,
i. e. rescripts, Cod. Just. 2, 8, 6 fin. —Of the point or apex of a Hebrew letter, put fig. for the least particle, tittle (eccl. Lat.; Gr. hê keraia):iota unum aut unus apex non praeteribit a lege,
Vulg. Matt. 5, 18; ib. Luc. 16, 17. -
4 apex
apex icis, m [1 AP-], the extreme end, point, summit, top: lauri, V.: montis, O.: sublimis (of a headland), Iu.: levis, a tongue of flame, V.—A hat, helmet, crown: regum apices, H.: summus, the top of the helmet, V.: hinc apicem Fortuna Sustulit, the crown, H.: dialis, the flamen's hat, i. e. the priestly office, L. — Fig., the highest ornament: apex est senectutis auctoritas.* * *point, top, summit; cap, crown; conical priest cap; highest honor; long mark over vowel; outlines of letters, letter; least particle, speck -
5 cacūmen
cacūmen inis, n an extremity, point, peak, top, summit: montis, Ct.: rupis, L.: arboris, V.: umbrosa cacumina, V.: praeacuta (ramorum): tumulum cacumine rupit, O.: videsne cacumen illud? peak, L.: Exserit e tepidā molle cacumen humō, O.* * *top, peak, summit; shoot, blade of grass, tip of tree/branch; zenith; limit -
6 caput
caput itis, n [CAP-], the head: Capillus circum caput Reiectus, T.: caput obnubito, L.: capitis nives, H.: capite operto: aperire: velare, L.: abscindere cervicibus: capite demisso: attollere, O.: extollere, to become bold: breve (equi), H.: coronatum (bovis), Tb.: per caput pedesque ire, heels over head, Ct.: dux cum exercitu supra caput est, i. e. is ready to fall upon us, S.: capita conferre, to lay heads together, i. e. to confer in secret, L.: caput aut collum petere, strike at the vital parts: haec alias inter caput extulit urbes, towers, i. e. excels, V.: aliena negotia Per caput saliunt, run through the head, i. e. the mind, H.: capitis labor, mental exertion, H. — Meton., the head, top, summit, point, end, extremity: iocur sine capite (of a sacrifice), L.: in extis, O.: tignorum, Cs.: cornu duxit, donec curvata coirent capita, the ends, V. — The origin, source, spring, head (of a river), L.: caput unde erumpit Enipeus, V.: celsis caput urbibus exit, my source springs among great cities, V.—The mouth, embouchure (rare): multis capitibus in Oceanum influit, Cs.—Of plants: diducere terram ad capita, the roots, V.: papavera demisere caput, the heads, V.: capitum iugatio, branches (of the vine). — Of mountains, the summit: capita aspera montis, V. — Of persons, a head, person: ridiculum caput! T.: carum, V.: duo haec capita taeterrima: ignota, L.: di capiti ipsius reservent, for himself, V.: capiti cane talia Dardanio rebusque tuis, i. e. for Aeneas and yourself, V.: Perfidum, H.: de sacrando cum bonis capite alcuius, L.: ut caput Iovi sacraretur, L.—With numerals: capitum Helvetiorum milia CCLXIII, souls, Cs.: nullum caput Proserpina fugit, H.: in capita, to each person, L.; cf. sus Triginta capitum fetūs enixa, V.—Fig., life, physical life: Capitis periculum adire, to risk life, T.: caput obiectare periclis, V.: capitis poena, capital punishment, Cs.: certamen capitis et famae: ut capite dimices tuo, L.: caput offerre pro patriā: patrium tibi crede caput (i. e. patris vitam), O.: accusatus capitis absolvitur, of a capital crime, N.: Sthenium capite damnare.—Civil life, personality, civil rights, liberty and citizenship: capitis causae, involving citizenship: iudicium capitis: capitis deminutio, loss of civil rights, Cs.—Poet.: capitis minor, H.—Of persons, a leader, chief, guide: concitandorum Graecorum: capita nominis Latini, heads, chiefs, L.: ut se Suevorum caput credant, chief tribe, Ta.: capita coniurationis securi percussi, L.: illic est huic rei caput, author, contriver, T.: ab illo fonte et capite Socrate: corpori valido caput deerat, leader, L.: ipsum Expugnare caput, the great man himself, H. —A head, chief, capital: Thebae totius Graeciae, first city, N.: Roma, orbis terrarum, L.: castellum eius regionis, principal place, L.: Romam caput Latio esse, L.: ius nigrum, cenae caput, principal dish: fundus, vestrae pecuniae, chief source of income: caput esse artis, decere, the note, characteristic: ad consilium de re p. dandum caput est nosse rem p., first qualification: caput litterarum cum alquo, reason for corresponding: Epicuri, chief dogma: caput belli et summa, V.—In writings, a division, paragraph, chapter: legis: caput Annianum de hereditatibus, passage in the will of A.— Of money, the principal sum, capital, stock: quibus ille de capite dempsisset, reduced their debts: de capite deducite alqd, L.: Quinas hic capiti mercedes exsecet, extort sixty per centum, H.* * *head; person; life; leader; top; source/mouth (river); capital (punishment); heading; chapter, principal division -
7 columen
columen inis, n [2 CEL-], a pillar, column: fax, quae magnum ad columen volabat, like an ascending column: excelsum, a pedestal: Phrygiae columina (of mountains), Ct. — Fig., of persons, the crown, summit, first, chief: amicorum.—A support, prop, stay: familiae: rerum mearum, H.* * *height, peak, summit, zenith; roof, gable, ridge-pole; head, chief; "keystone" -
8 fastīgium
fastīgium ī, n the top of a gable, gable end, pediment: Capitoli: fastigia templorum, L.: Evado ad summi fastigia culminis, V.: ut haberet fastigium, i. e. a temple in his honor: ignem ad fastigia iactant, to the roof, V.—A top, height, summit, edge: colles pari altitudinis fastigio, Cs.: fontis, Cs.: muri, Cu.— Plur, depth: scrobibus quae sint fastigia quaeras, what should be the depth of the trenches, V.—A slope, declivity, descent: locus tenui fastigio vergebat, Cs.: iniquum loci ad declivitatem, Cs.: cloacis fastigio in Tiberim ductis, by a gradual descent, L.: scrobes paulatim angustiore ad infimum fastigio, i. e. gradually narrowing, Cs.—Fig., a finish, completion: operi tamquam fastigium inponere, crown the work.— Elevation, rank, dignity: dictaturae semper altius fastigium fuit, L.: alii cives eiusdem fastigi, L.: mortale, Cu.: muliebre, womanly dignity, Ta.: fortunae, the height, Cu.: Quales ex humili magna ad fastigia rerum Extollit Fortuna, Iu.: summa sequar fastigia rerum, great outlines, V.* * *peak, summit, top; slope, declivity, descent; gable, roof; sharp point, tip -
9 colophon
Isummit; finishing/crowning touch/strokeIIcolophonos/is N Msummit; finishing/crowning touch/stroke -
10 arx
arx, arcis, f. [arx ab arcendo, quod is locus munitissimus rubis, a quo facillime possit hostis prohiberi, Varr. L. L. 5, § 151 Müll; cf. Serv. ad Verg. A. 1, 20; Isid. Orig. 15, 2, 32; Doed. Syn. IV. p. 428; v. arceo], a stronghold, castle, citadel, fortress, akropolis; in Rome, the Capitolium.I.A.. Lit.: arce et urbe orba sum, Enn. ap. Cic. Tusc. 3, 19, 44 (Trag. v. 114 Müll.): optumates, Corinthum quae arcem altam habetis, id. ap. ejusd. Fam. 7, 6: edicite per urbem ut omnes qui arcem astuque accolunt, cives, etc.; Att. ap. Non. p. 357, 14:B.Illa autem in arcem [hinc] abiit,
Plaut. Bacch. 4, 8, 59; so id. Ps. 4, 6, 2:In arcem transcurso opus est,
Ter. Hec. 3, 4, 17:Condere coeperunt urbīs arcemque locare,
Lucr. 5, 1107:arcis servator, candidus anser,
id. 4, 683:munire arcem,
Cic. Pis. 34 fin.:cum Tarento amisso arcem tamen Livius retinuisset,
id. de Or. 2, 67, 273: arx intra moenia in immanem altitudinem edita; Liv. 45, 28:arx Sion,
Vulg. 2 Reg. 5, 7:arx Jerusalem,
ib. 1 Macc. 13, 49:Romana,
Liv. 1, 12:Capitolina,
id. 6, 20; cf. id. 3, 18:Sabinus arcem Capitolii insedit mixto milite,
Tac. H. 3, 69; Suet. Claud. 44 et saep. As the place on which auguries were received (cf. auguraculum):ut cum in arce augurium augures acturi essent,
Cic. Off. 3, 16, 66; so Liv. 1, 18 and 24.—Hence,Trop., defence, prolection, refuge, bulwark, etc.:C.Castoris templum fuit te consule arx civium perditorum, receptaculum veterum Catilinae militum, castellum forensis latrocinii,
Cic. Pis. 5, 11:haec urbs, lux orbis terrarum atque arx omnium gentium,
id. Cat. 4, 6; cf. id. Agr. 1, 6, 18:Africa arx omnium provinciarum,
id. Lig. 7, 22:Stoicorum,
id. Div. 1, 6, 10:arx finitimorum, Campani,
Liv. 7, 29; 37, 18:tribunicium auxilium et provocationem, duas arces libertatis tuendae,
id. 3, 45:arx ad aliquid faciendum,
id. 28, 3:eam urbem pro arce habiturus Philippus adversus Graeciae civitates,
id. 33, 14; Flor. 3, 6, 5:quasi arx aeternae dominationis,
Tac. A. 14, 31.—As the abode of tyrants, a poet. designation of tyranny (cf. Ascon. ad Cic. Div. in Caecil. 5), Claud. IV. Cons. Hon. 293 Heins.:D.cupidi arcium,
Sen. Thyest. 342; cf. id. Contr. 4, 27:non dum attigit arcem, Juris et humani culmen,
Luc. 7, 593 Corte; cf. id. 8, 490, and 4, 800; Tert. Apol. 4.—Prov.:II.arcem facere e cloacā,
to make a mountain of a mole-hill, Cic. Planc. 40.—Since castles were generally on a height, meton., a height, summit, pinnacle, top, peak (usu. poet. and in Aug. and postAug. prose), lit. and trop.A.Lit.:2.summā locum sibi legit in arce,
upon the extreme height, Ov. M. 1, 27; cf. id. ib. 12, 43. —So,In partic.a.Of mountains:b.Parnasi constitit arce,
Ov. M. 1, 467:arce loci summā,
id. ib. 11, 393:Rhipaeae arces,
Verg. G. 1, 240:flērunt Rhodopeïae arces,
id. ib. 4, 461:septemque unā sibi muro circumdedit arces,
id. ib. 2, 535:primus inexpertas adiit Tirynthius arces, i. e. Alpes,
Sil. 3, 496; cf. Drak. ad id. 15, 305; Val. Fl. 3, 565:impositum arce sublimi oppidum cernimus,
Petr. 116; cf. id. 123, 205, and 209.—Of houses built on an eminence, Petr. 121, 107, and 293.—c.Of the citadel of heaven:d.quae pater ut summā vidit Saturnius arce,
Ov. M. 1, 163:summam petit arduus arcem,
id. ib. 2, 306:sideream mundi qui temperat arcem,
id. Am. 3, 10, 21.—Of the heavens themselves: aetheriae [p. 170] arces, Ov. Tr. 5, 3, 19:e.arces igneae,
Hor. C. 3, 3, 10:caeli quibus adnuis arcem,
Verg. A. 1, 250; cf. id. ib. 1, 259.—Of temples erected on an eminence:f.dexterā sacras jaculatus arces,
Hor. C. 1, 2, 3.—Of the head:B.arx corporis,
Sen. Oedip. 185; Claud. IV. Cons. Hon. 235.—Trop., height, head, summit, etc. (rare):celsā mentis ab arce,
Stat. S. 2, 2, 131:summae laudum arces,
Sil. 13, 771; Sid. Carm. 2, 173:ubi Hannibal sit, ibi caput atque arcem totius belli esse,
head and front, Liv. 28, 42:arx eloquentiae,
Tac. Or. 10. -
11 capud
căpŭt ( kăp-căpud), ĭtis ( abl. sing. regularly capite:I.capiti,
Cat. 68, 124; cf. Tib. 1, 1, 72 Huschk., where the MSS., as well as Caes. German. Arat. 213, vary between the two forms), n. [kindr. with Sanscr. kap-āla; Gr. keph-alê; Goth. haubith; Germ. Haupt].The head, of men and animals:b.oscitat in campis caput a cervice revolsum,
Enn. Ann. 462 Vahl.: i lictor, conliga manus, caput obnubito, form. ap. Cic. Rab. Perd. 4, 13; cf. Liv. 1, 26, 6:tun' capite cano amas, homo nequissume?
Plaut. Merc. 2, 2, 34; so,cano capite,
id. As. 5, 2, 84; id. Cas. 3, 1, 4; Tib. 1, 1, 72; Pers. 1, 83 al.; cf. Tib. 1, 10, 43, and:capitis nives,
Hor. C. 4, 13, 12, and Quint. 8, 6, 17 Spald.:raso capite calvus,
Plaut. Am. 1, 1, 306:irraso,
id. Rud. 5, 2, 16:intonsum,
Quint. 12, 10, 47:amputare alicui,
Suet. Galb. 20; Vulg. 1 Par. 10, 9:capite operto,
Cic. Sen. 10, 34, 34:obvoluto,
id. Phil. 2, 31, 77 Klotz:caput aperire,
id. ib.:abscindere cervicibus,
id. ib. 11, 2, 5:demittere,
Caes. B. G. 1, 32; Cat. 87, 8; Verg. A. 9, 437: attollere. Ov. M. 5, 503:extollere,
to become bold, Cic. Planc. 13, 33: efferre, to raise one ' s head, to be eminent, Verg. E. 1, 25 al.—Of animals, Tib. 2, 1, 8; Hor. S. 1, 2, 89; 2, 3, 200; id. Ep. 1, 1, 76 al.—Prov.: supra caput esse, to be over one ' s head, i. e. to be at one ' s very doors, to threaten in consequence of nearness ( = imminere, impendere), Sall. C. 52, 24; Liv. 3, 17, 2; Cic. Q. Fr. 1, 2, 2, § 6; Tac. H. 4, 69; cf. Kritz ad Sall. l. l.: capita conferre (like our phrase to put heads together, i. e to confer together in secret), Liv. 2, 45, 7:c.ire praecipitem in lutum, per caputque pedesque,
over head and ears, Cat. 17, 9:nec caput nec pedes,
neither beginning nor end, good for nothing, Cic. Fam. 7, 31, 2; cf. Cato ap. Liv. Epit. lib. 50; Plaut. As. 3, 3, 139 sq.—Capita aut navia (al. navim), heads or tails, a play of the Roman youth in which a piece of money is thrown up, to see whether the figure-side (the head of Janus) or the reverse - side (a ship) will fall uppermost, Macr. S. 1, 7; Aur. Vict. Orig. 3; cf. Ov. F. 1, 239; Paul. Nol. Poëm. 38, 73.—d.Poet., the head, as the seat of the understanding:e.aliena negotia Per caput saliunt,
run through the head, Hor. S. 2, 6, 34; so id. ib. 2, 3, 132; id. A. P. 300.—Ad Capita bubula, a place in Rome in the tenth region, where Augustus was born, Suet. Aug. 5.—2.Transf., of inanimate things.a.In gen., the head, top, summit, point, end, extremity (beginning or end):b.ulpici,
Cato, R. R. 71:allii,
Col. 6, 34, 1:porri,
id. 11, 3, 17:papaveris,
Liv. 1, 54, 6; Verg. A. 9, 437:bulborum,
Plin. 19, 5, 30, § 94:caulis,
id. 19, 8, 41, § 140 al.:jecoris (or jecinoris, jocinoris),
Cic. Div. 2, 13, 32; Liv. 8, 9, 1; cf. id. 27, 26, 14; 41, 14, 7; cf. Paul. ex Fest. p. 244 Müll.:extorum,
Ov. M. 15, 795; Luc. 1, 627; Plin. 11, 37, 73, § 189: pontis, tēte de pont, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 18, 4; cf. Front. Arat. 2, 13, 5:tignorum,
Caes. B. C. 2, 9:columnae,
Plin. 34, 3, 7, § 13:molis,
the highest point of the mole, Curt. 4, 2, 23:xysti,
Plin. Ep. 2, 17, 20:porticus,
id. ib. 5, 6, 19 al.—Esp., of rivers,(α).The origin, source, spring ( head):(β).caput aquae illud est, unde aqua nascitur,
Dig. 43, 20, 1, § 8; so Lucr. 5, 270; 6, 636; 6, 729; Tib. 1, 7, 24; Hor. C. 1, 1, 22; id. S. 1, 10, 37; Verg. G. 4, 319; 4, 368; Ov. M. 2, 255; Hirt. B. G. 8, 41; Liv. 1, 51, 9; 2, 38, 1; 37, 18, 6:fontium,
Vitr. 8, 1; Mel. 3, 2, 8; Plin. Ep. 8, 8, 5; 10, 91, 1 al.—(more rare) The mouth, embouchure, Caes. B. G. 4, 10; Liv. 33, 41, 7; Luc. 2, 52; 3, 202.—c.Also of plants, sometimes the root, Cato, R. R. 36; 43; 51:d.vitis,
id. ib. 33, 1; 95, 2; Plin. 17, 22, 35, § 195; Verg. G. 2, 355.—Also, in reference to the vine, vine branches, Col. 3, 10, 1; Cic. Sen. 15, 53.— Poet., also the summit, top of trees, Enn. ap. Gell. 13, 20, and ap. Non. 195, 24; Ov. M. 1, 567; Poët. ap. Quint. 9, 4, 90; Claud. Rapt. Pros. 3, 370. —e.Of mountains, rocks, Verg. A. 4, 249; 6, 360.—f.Of a boil that swells out, Cels. 8, 9;II.hence, facere,
to come to a head, Plin. 22, 25, 76, § 159; 26, 12, 77, § 125; cf.: capita deorum appellabantur fasciculi facti ex verbenis, Paul. ex Fest. p. 64 Müll.—Per meton. (pars pro toto), a man, person, or animal (very freq. in prose and poetry; cf. kara, kephalê,, in the same signif.;III.v. Liddell and Scott and Robinson): pro capite tuo quantum dedit,
Plaut. Most. 1, 3, 54; id. Pers. 1, 1, 37:hoc conruptum'st caput,
id. Ep. 1, 1, 85:siquidem hoc vivet caput, i. e. ego,
id. Ps. 2, 4, 33; so id. Stich. 5, 5, 10; cf. id. Capt. 5, 1, 25:ridiculum caput!
Ter. And. 2, 2, 34:festivum,
id. Ad. 2, 3, 8:lepidum,
id. ib. 5, 9, 9:carum,
Verg. A. 4, 354; Hor. C. 1, 24, 2:liberum,
Cic. Verr. 2, 2, 32, § 79:vilia,
Liv. 25, 6, 9:viliora,
id. 9, 26, 22:vilissima,
id. 24, 5, 13:ignota,
id. 3, 7, 7; cf. id. 2, 5, 6:liberorum servorumque,
id. 29, 29, 3 al. —In imprecations:istic capiti dicito,
Plaut. Rud. 3, 6, 47; cf.:vae capiti tuo,
id. Most. 4, 3, 10; so id. Poen. 3, 3, 32; Ter. Phorm. 3, 2, 6; Cael. ap. Cic. Fam. 8, 1, 4; Tib. 1, 2, 12; Verg. A. 8, 484; 11, 399 al.—With numerals:capitum Helvetiorum milia CCLXIII.,
souls, Caes. B. G. 1, 29; 4, 15:quot capitum vivunt, totidem studiorum Milia,
Hor. S. 2, 1, 27; id. Ep. 2, 2, 189; cf. id. C. 1, 28, 20 al.; so, in capita, in distribution, to or for each person (cf. in Heb. also, for each head, poll, = for each individual, v. Robinson in h. v.), Liv. 2, 33, 11; 32, 17, 2; 34, 50, 6 al. (cf.:in singulos,
id. 42, 4, 5).—Of. the poll-tax:exactio capitum,
Cic. Fam. 3, 8, 5; so,capite censi, v. censeo.—Of animals,
Verg. A. 3, 391; Col. 6, 5, 4 fin.; 8, 5, 4; 8, 5, 7; 8, 11, 13; Veg. Vet. 1, 18.—Trop.1.Life, and specif.,a.Physical life:b.carum,
Plaut. Capt. 2, 1, 33 sq.; 5, 1, 26:si capitis res siet,
if it is a matter of life and death, id. Trin. 4, 2, 120: capitis periculum adire, to risk one ' s life, Ter. And. 4, 1, 53; id. Hec. 3, 1, 54; cf. id. Phorm. 3, 2, 6 Runnk.:capitis poena,
capital punishment, Caes. B. G. 7, 71:pactum pro capite pretium,
Cic. Off. 3, 29, 107:cum altero certamen honoris et dignitatis est, cum altero capitis et famae,
id. ib. 1, 12, 38:cum dimicatione capitis,
id. Prov. Cons. 9, 23; cf.:suo capite decernere,
id. Att. 10, 9, 2; so Liv. 2, 12, 10; Cic. Fin. 5, 22, 64; Liv. 9, 5, 5:caput offerre pro patriā,
Cic. Sull. 30, 84:patrium tibi crede caput, i. e. patris vitam et salutem,
Ov. M. 8, 94; so,capitis accusare,
to accuse of a capital crime, Nep. Paus. 2 fin.:absolvere,
id. Milt. 7, 6:damnare,
id. Alcib. 4, 5; id. Eum. 5, 1:tergo ac capite puniri,
Liv. 3, 55, 14:caput Jovi sacrum,
id. 3, 55, 7:sacratum,
id. 10, 38, 3 al.; cf. Ov. M. 9, 296.—Civil or political life, acc. to the Roman idea, including the rights of liberty, citizenship, [p. 290] and family (libertatis, civitatis, familiae): its loss or deprivation was called deminutio or minutio capitis, acc. to the foll. jurid. distinction: capitis deminutionis tria genera sunt: maxima, media, minima; tria enim sunt, quae habemus: libertatem, civitatem, familiam. Igitur cum omnia haec amittimus (as by servitude or condemnation to death), maximam esse capitis deminutionem; cum vero amittimus civitatem (as in the interdictio aquae et ignis) libertatem retinemus, mediam esse capitis deminutionem;2. (α).cum et libertas et civitas retinetur, familia tantum mutatur (as by adoption, or, in the case of women, by marriage) minimam esse capitis deminutionem constat,
Dig. 4, 5, 11; cf. Just. Inst. 1, 16, 4; Cic. de Or. 1, 40, 181; 1, 54, 231; id. Tusc. 1, 29, 71; Liv. 3, 55, 14; 22, 60, 15:capitis minor,
Hor. C. 3, 5, 42:servus manumissus capite non minuitur, quia nulnum caput habuit,
Dig. 4, 5, 3, § 1.—Of the deminutio media, Cic. Brut. 36, 136; id. Verr. 2, 2, 40, §§ 98 and 99; id. Quint. 2, 8 al.—Of the deminutio minima, Cic. Top. 4, 18; cf. Gai Inst. 1, 162.—With gen.:(β).scelerum,
an arrant knave, Plaut. Curc. 2, 1, 19; id. Bacch. 4, 7, 31; id. Mil. 2, 6, 14; id. Ps. 1, 5, 31; 4, 5, 3; id. Rud. 4, 4, 54:perjuri,
id. ib. 4, 4, 55:concitandorum Graecorum,
Cic. Fl. 18, 42:consilil,
Liv. 8, 31, 7:conjurationis,
id. 9, 26, 7:caput rei Romanae Camillus,
id. 6, 3, 1; cf.:caput rerum Masinissam fuisse,
id. 28, 35, 12; so id. 26, 40, 13:reipublicae,
Tac. A. 1, 13:nominis Latini,
heads, chiefs, Liv. 1, 52, 4:belli,
id. 45, 7, 3:Suevorum,
chieftribe, Tac. G. 39 fin. al.—The predicate in gen. masc.:capita conjurationis ejus virgis caesi ac securi percussi,
Liv. 10, 1, 3.—With esse and dat.:(γ).ego caput fui argento reperiundo,
Plaut. As. 3, 3, 138; cf.:illic est huic rei caput,
author, contriver, Ter. And. 2, 6, 27; so id. Ad. 4, 2, 29 al.—Absol.:urgerent philosophorum greges, jam ab illo fonte et capite Socrate,
Cic. de Or. 1, 10, 42:corpori valido caput deerat,
guide, leader, Liv. 5, 46, 5:esse aliquod caput (i. e. regem) placebat,
id. 1, 17, 4; cf. id. 1, 23, 4; Hor. S. 2, 5, 74 al.—Of things, head, chief, capital, etc.;thus of cities: Thebas caput fuisse totius Graeciae,
head, first city, Nep. Epam. 10 fin.; so with gen., Liv. 9, 37, 12; 10, 37, 4 Weissenb. ad loc.; 23, 11, 11; 37, 18, 3 (with arx); cf.:pro capite atque arce Italiae, urbe Romanā,
Liv. 22, 32, 5; and with dat.:Romam caput Latio esse,
id. 8, 4, 5; and:brevi caput Italiae omni Capuam fore,
id. 23, 10, 2 Drak. N. cr. —Of other localities:castellum quod caput ejus regionis erat,
the head, principal place, Liv. 21, 33, 11.—Of other things:jus nigrum, quod cenae caput erat,
the principal dish, Cic. Tusc. 5, 34, 98; cf. id. Fin. 2, 8, 25:patrimonii publici,
id. Agr. 1, 7, 21; cf. id. ib. 2, 29, 80; Liv. 6, 14, 10: caput esse artis, decere, the main or principal point, Cic. de Or. 1, 29, 132:caput esse ad beate vivendum securitatem,
id. Lael. 13, 45: ad consilium de re publicā dandum caput est nosse rem publicam;ad dicendum vero probabiliter, nosse mores civitatis,
id. de Or. 2, 82, 337; 1, 19, 87:litterarum,
summary, purport, substance, id. Phil. 2, 31, 77:caput Epicuri,
the fundamental principle, dogma, id. Ac. 2, 32, 101; cf. Quint. 3, 11, 27: rerum, the chief or central point, head, Cic. Brut. 44, 164.—So in writings, a division, section, paragraph, chapter, etc.:a primo capite legis usque ad extremum,
Cic. Agr. 2, 6, 15; cf. id. ib. 2, 10, 26; id. Verr. 2, 1, 46, § 118 Ascon.; id. Fam. 3, 8, 4; Gell. 2, 15, 4 al.; Cic. de Or. 2, 55, 223; id. Fam. 7, 22 med.; Quint. 10, 7, 32:id quod caput est,
Cic. Att. 1, 17, 4; so id. Fam. 3, 7, 4.—Of money, the principal sum, the capital, stock (syn. sors;opp. usurae),
Cic. Verr. 2, 1, 4, § 11; 2, 3, 35, § 80 sq.; id. Att. 15, 26, 4; Liv. 6, 15, 10; 6, 35, 4; Hor. S. 1, 2, 14 al. -
12 caput
căpŭt ( kăp-căpud), ĭtis ( abl. sing. regularly capite:I.capiti,
Cat. 68, 124; cf. Tib. 1, 1, 72 Huschk., where the MSS., as well as Caes. German. Arat. 213, vary between the two forms), n. [kindr. with Sanscr. kap-āla; Gr. keph-alê; Goth. haubith; Germ. Haupt].The head, of men and animals:b.oscitat in campis caput a cervice revolsum,
Enn. Ann. 462 Vahl.: i lictor, conliga manus, caput obnubito, form. ap. Cic. Rab. Perd. 4, 13; cf. Liv. 1, 26, 6:tun' capite cano amas, homo nequissume?
Plaut. Merc. 2, 2, 34; so,cano capite,
id. As. 5, 2, 84; id. Cas. 3, 1, 4; Tib. 1, 1, 72; Pers. 1, 83 al.; cf. Tib. 1, 10, 43, and:capitis nives,
Hor. C. 4, 13, 12, and Quint. 8, 6, 17 Spald.:raso capite calvus,
Plaut. Am. 1, 1, 306:irraso,
id. Rud. 5, 2, 16:intonsum,
Quint. 12, 10, 47:amputare alicui,
Suet. Galb. 20; Vulg. 1 Par. 10, 9:capite operto,
Cic. Sen. 10, 34, 34:obvoluto,
id. Phil. 2, 31, 77 Klotz:caput aperire,
id. ib.:abscindere cervicibus,
id. ib. 11, 2, 5:demittere,
Caes. B. G. 1, 32; Cat. 87, 8; Verg. A. 9, 437: attollere. Ov. M. 5, 503:extollere,
to become bold, Cic. Planc. 13, 33: efferre, to raise one ' s head, to be eminent, Verg. E. 1, 25 al.—Of animals, Tib. 2, 1, 8; Hor. S. 1, 2, 89; 2, 3, 200; id. Ep. 1, 1, 76 al.—Prov.: supra caput esse, to be over one ' s head, i. e. to be at one ' s very doors, to threaten in consequence of nearness ( = imminere, impendere), Sall. C. 52, 24; Liv. 3, 17, 2; Cic. Q. Fr. 1, 2, 2, § 6; Tac. H. 4, 69; cf. Kritz ad Sall. l. l.: capita conferre (like our phrase to put heads together, i. e to confer together in secret), Liv. 2, 45, 7:c.ire praecipitem in lutum, per caputque pedesque,
over head and ears, Cat. 17, 9:nec caput nec pedes,
neither beginning nor end, good for nothing, Cic. Fam. 7, 31, 2; cf. Cato ap. Liv. Epit. lib. 50; Plaut. As. 3, 3, 139 sq.—Capita aut navia (al. navim), heads or tails, a play of the Roman youth in which a piece of money is thrown up, to see whether the figure-side (the head of Janus) or the reverse - side (a ship) will fall uppermost, Macr. S. 1, 7; Aur. Vict. Orig. 3; cf. Ov. F. 1, 239; Paul. Nol. Poëm. 38, 73.—d.Poet., the head, as the seat of the understanding:e.aliena negotia Per caput saliunt,
run through the head, Hor. S. 2, 6, 34; so id. ib. 2, 3, 132; id. A. P. 300.—Ad Capita bubula, a place in Rome in the tenth region, where Augustus was born, Suet. Aug. 5.—2.Transf., of inanimate things.a.In gen., the head, top, summit, point, end, extremity (beginning or end):b.ulpici,
Cato, R. R. 71:allii,
Col. 6, 34, 1:porri,
id. 11, 3, 17:papaveris,
Liv. 1, 54, 6; Verg. A. 9, 437:bulborum,
Plin. 19, 5, 30, § 94:caulis,
id. 19, 8, 41, § 140 al.:jecoris (or jecinoris, jocinoris),
Cic. Div. 2, 13, 32; Liv. 8, 9, 1; cf. id. 27, 26, 14; 41, 14, 7; cf. Paul. ex Fest. p. 244 Müll.:extorum,
Ov. M. 15, 795; Luc. 1, 627; Plin. 11, 37, 73, § 189: pontis, tēte de pont, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 18, 4; cf. Front. Arat. 2, 13, 5:tignorum,
Caes. B. C. 2, 9:columnae,
Plin. 34, 3, 7, § 13:molis,
the highest point of the mole, Curt. 4, 2, 23:xysti,
Plin. Ep. 2, 17, 20:porticus,
id. ib. 5, 6, 19 al.—Esp., of rivers,(α).The origin, source, spring ( head):(β).caput aquae illud est, unde aqua nascitur,
Dig. 43, 20, 1, § 8; so Lucr. 5, 270; 6, 636; 6, 729; Tib. 1, 7, 24; Hor. C. 1, 1, 22; id. S. 1, 10, 37; Verg. G. 4, 319; 4, 368; Ov. M. 2, 255; Hirt. B. G. 8, 41; Liv. 1, 51, 9; 2, 38, 1; 37, 18, 6:fontium,
Vitr. 8, 1; Mel. 3, 2, 8; Plin. Ep. 8, 8, 5; 10, 91, 1 al.—(more rare) The mouth, embouchure, Caes. B. G. 4, 10; Liv. 33, 41, 7; Luc. 2, 52; 3, 202.—c.Also of plants, sometimes the root, Cato, R. R. 36; 43; 51:d.vitis,
id. ib. 33, 1; 95, 2; Plin. 17, 22, 35, § 195; Verg. G. 2, 355.—Also, in reference to the vine, vine branches, Col. 3, 10, 1; Cic. Sen. 15, 53.— Poet., also the summit, top of trees, Enn. ap. Gell. 13, 20, and ap. Non. 195, 24; Ov. M. 1, 567; Poët. ap. Quint. 9, 4, 90; Claud. Rapt. Pros. 3, 370. —e.Of mountains, rocks, Verg. A. 4, 249; 6, 360.—f.Of a boil that swells out, Cels. 8, 9;II.hence, facere,
to come to a head, Plin. 22, 25, 76, § 159; 26, 12, 77, § 125; cf.: capita deorum appellabantur fasciculi facti ex verbenis, Paul. ex Fest. p. 64 Müll.—Per meton. (pars pro toto), a man, person, or animal (very freq. in prose and poetry; cf. kara, kephalê,, in the same signif.;III.v. Liddell and Scott and Robinson): pro capite tuo quantum dedit,
Plaut. Most. 1, 3, 54; id. Pers. 1, 1, 37:hoc conruptum'st caput,
id. Ep. 1, 1, 85:siquidem hoc vivet caput, i. e. ego,
id. Ps. 2, 4, 33; so id. Stich. 5, 5, 10; cf. id. Capt. 5, 1, 25:ridiculum caput!
Ter. And. 2, 2, 34:festivum,
id. Ad. 2, 3, 8:lepidum,
id. ib. 5, 9, 9:carum,
Verg. A. 4, 354; Hor. C. 1, 24, 2:liberum,
Cic. Verr. 2, 2, 32, § 79:vilia,
Liv. 25, 6, 9:viliora,
id. 9, 26, 22:vilissima,
id. 24, 5, 13:ignota,
id. 3, 7, 7; cf. id. 2, 5, 6:liberorum servorumque,
id. 29, 29, 3 al. —In imprecations:istic capiti dicito,
Plaut. Rud. 3, 6, 47; cf.:vae capiti tuo,
id. Most. 4, 3, 10; so id. Poen. 3, 3, 32; Ter. Phorm. 3, 2, 6; Cael. ap. Cic. Fam. 8, 1, 4; Tib. 1, 2, 12; Verg. A. 8, 484; 11, 399 al.—With numerals:capitum Helvetiorum milia CCLXIII.,
souls, Caes. B. G. 1, 29; 4, 15:quot capitum vivunt, totidem studiorum Milia,
Hor. S. 2, 1, 27; id. Ep. 2, 2, 189; cf. id. C. 1, 28, 20 al.; so, in capita, in distribution, to or for each person (cf. in Heb. also, for each head, poll, = for each individual, v. Robinson in h. v.), Liv. 2, 33, 11; 32, 17, 2; 34, 50, 6 al. (cf.:in singulos,
id. 42, 4, 5).—Of. the poll-tax:exactio capitum,
Cic. Fam. 3, 8, 5; so,capite censi, v. censeo.—Of animals,
Verg. A. 3, 391; Col. 6, 5, 4 fin.; 8, 5, 4; 8, 5, 7; 8, 11, 13; Veg. Vet. 1, 18.—Trop.1.Life, and specif.,a.Physical life:b.carum,
Plaut. Capt. 2, 1, 33 sq.; 5, 1, 26:si capitis res siet,
if it is a matter of life and death, id. Trin. 4, 2, 120: capitis periculum adire, to risk one ' s life, Ter. And. 4, 1, 53; id. Hec. 3, 1, 54; cf. id. Phorm. 3, 2, 6 Runnk.:capitis poena,
capital punishment, Caes. B. G. 7, 71:pactum pro capite pretium,
Cic. Off. 3, 29, 107:cum altero certamen honoris et dignitatis est, cum altero capitis et famae,
id. ib. 1, 12, 38:cum dimicatione capitis,
id. Prov. Cons. 9, 23; cf.:suo capite decernere,
id. Att. 10, 9, 2; so Liv. 2, 12, 10; Cic. Fin. 5, 22, 64; Liv. 9, 5, 5:caput offerre pro patriā,
Cic. Sull. 30, 84:patrium tibi crede caput, i. e. patris vitam et salutem,
Ov. M. 8, 94; so,capitis accusare,
to accuse of a capital crime, Nep. Paus. 2 fin.:absolvere,
id. Milt. 7, 6:damnare,
id. Alcib. 4, 5; id. Eum. 5, 1:tergo ac capite puniri,
Liv. 3, 55, 14:caput Jovi sacrum,
id. 3, 55, 7:sacratum,
id. 10, 38, 3 al.; cf. Ov. M. 9, 296.—Civil or political life, acc. to the Roman idea, including the rights of liberty, citizenship, [p. 290] and family (libertatis, civitatis, familiae): its loss or deprivation was called deminutio or minutio capitis, acc. to the foll. jurid. distinction: capitis deminutionis tria genera sunt: maxima, media, minima; tria enim sunt, quae habemus: libertatem, civitatem, familiam. Igitur cum omnia haec amittimus (as by servitude or condemnation to death), maximam esse capitis deminutionem; cum vero amittimus civitatem (as in the interdictio aquae et ignis) libertatem retinemus, mediam esse capitis deminutionem;2. (α).cum et libertas et civitas retinetur, familia tantum mutatur (as by adoption, or, in the case of women, by marriage) minimam esse capitis deminutionem constat,
Dig. 4, 5, 11; cf. Just. Inst. 1, 16, 4; Cic. de Or. 1, 40, 181; 1, 54, 231; id. Tusc. 1, 29, 71; Liv. 3, 55, 14; 22, 60, 15:capitis minor,
Hor. C. 3, 5, 42:servus manumissus capite non minuitur, quia nulnum caput habuit,
Dig. 4, 5, 3, § 1.—Of the deminutio media, Cic. Brut. 36, 136; id. Verr. 2, 2, 40, §§ 98 and 99; id. Quint. 2, 8 al.—Of the deminutio minima, Cic. Top. 4, 18; cf. Gai Inst. 1, 162.—With gen.:(β).scelerum,
an arrant knave, Plaut. Curc. 2, 1, 19; id. Bacch. 4, 7, 31; id. Mil. 2, 6, 14; id. Ps. 1, 5, 31; 4, 5, 3; id. Rud. 4, 4, 54:perjuri,
id. ib. 4, 4, 55:concitandorum Graecorum,
Cic. Fl. 18, 42:consilil,
Liv. 8, 31, 7:conjurationis,
id. 9, 26, 7:caput rei Romanae Camillus,
id. 6, 3, 1; cf.:caput rerum Masinissam fuisse,
id. 28, 35, 12; so id. 26, 40, 13:reipublicae,
Tac. A. 1, 13:nominis Latini,
heads, chiefs, Liv. 1, 52, 4:belli,
id. 45, 7, 3:Suevorum,
chieftribe, Tac. G. 39 fin. al.—The predicate in gen. masc.:capita conjurationis ejus virgis caesi ac securi percussi,
Liv. 10, 1, 3.—With esse and dat.:(γ).ego caput fui argento reperiundo,
Plaut. As. 3, 3, 138; cf.:illic est huic rei caput,
author, contriver, Ter. And. 2, 6, 27; so id. Ad. 4, 2, 29 al.—Absol.:urgerent philosophorum greges, jam ab illo fonte et capite Socrate,
Cic. de Or. 1, 10, 42:corpori valido caput deerat,
guide, leader, Liv. 5, 46, 5:esse aliquod caput (i. e. regem) placebat,
id. 1, 17, 4; cf. id. 1, 23, 4; Hor. S. 2, 5, 74 al.—Of things, head, chief, capital, etc.;thus of cities: Thebas caput fuisse totius Graeciae,
head, first city, Nep. Epam. 10 fin.; so with gen., Liv. 9, 37, 12; 10, 37, 4 Weissenb. ad loc.; 23, 11, 11; 37, 18, 3 (with arx); cf.:pro capite atque arce Italiae, urbe Romanā,
Liv. 22, 32, 5; and with dat.:Romam caput Latio esse,
id. 8, 4, 5; and:brevi caput Italiae omni Capuam fore,
id. 23, 10, 2 Drak. N. cr. —Of other localities:castellum quod caput ejus regionis erat,
the head, principal place, Liv. 21, 33, 11.—Of other things:jus nigrum, quod cenae caput erat,
the principal dish, Cic. Tusc. 5, 34, 98; cf. id. Fin. 2, 8, 25:patrimonii publici,
id. Agr. 1, 7, 21; cf. id. ib. 2, 29, 80; Liv. 6, 14, 10: caput esse artis, decere, the main or principal point, Cic. de Or. 1, 29, 132:caput esse ad beate vivendum securitatem,
id. Lael. 13, 45: ad consilium de re publicā dandum caput est nosse rem publicam;ad dicendum vero probabiliter, nosse mores civitatis,
id. de Or. 2, 82, 337; 1, 19, 87:litterarum,
summary, purport, substance, id. Phil. 2, 31, 77:caput Epicuri,
the fundamental principle, dogma, id. Ac. 2, 32, 101; cf. Quint. 3, 11, 27: rerum, the chief or central point, head, Cic. Brut. 44, 164.—So in writings, a division, section, paragraph, chapter, etc.:a primo capite legis usque ad extremum,
Cic. Agr. 2, 6, 15; cf. id. ib. 2, 10, 26; id. Verr. 2, 1, 46, § 118 Ascon.; id. Fam. 3, 8, 4; Gell. 2, 15, 4 al.; Cic. de Or. 2, 55, 223; id. Fam. 7, 22 med.; Quint. 10, 7, 32:id quod caput est,
Cic. Att. 1, 17, 4; so id. Fam. 3, 7, 4.—Of money, the principal sum, the capital, stock (syn. sors;opp. usurae),
Cic. Verr. 2, 1, 4, § 11; 2, 3, 35, § 80 sq.; id. Att. 15, 26, 4; Liv. 6, 15, 10; 6, 35, 4; Hor. S. 1, 2, 14 al. -
13 fastigium
fastīgĭum, ii, n. [cf. Sanscr. bhrshtīs, corner, rim; Gr. a-phlaston, aplustria, the ornamented stern of a ship; O. H. Germ. brort, the prow], the top of a gable, a gable end, pediment (syn.: cacumen, culmen, vertex, apex).I.Prop.:B.Capitolii fastigium illud et ceterarum aedium non venustas, sed necessitas ipsa fabricata est... utilitatem templi fastigii dignitas consecuta est,
Cic. de Or. 3, 46, 180; cf.:fastigia aliquot templorum a culminibus abrupta,
Liv. 40, 2, 3:evado ad summi fastigia culminis,
Verg. A. 2, 458; Cic. Q. Fr. 3, 1, 4, § 14.—Hence, meton., the roof of a house, Verg. A. 8, 491; 9, 568; Val. Fl. 2, 235:habere pulvinar, simulacrum, fastigium, flaminem,
id. Phil. 2, 43, 110; cf.of the same: omnes unum in principem congesti honores: circa templa imagines... suggestus in curia, fastigium in domo, mensis in caelo,
Flor. 4, 2 fin.:Romae signa eorum sunt in Palatina aede Apollinis in fastigio,
Plin. 36, 5, 4, § 13; cf. id. 35, 12, 43, § 152; Vitr. 3, 2.— Transf.:operi tamquam fastigium imponere,
Cic. Off. 3, 7, 33.—Transf.1.The extreme part, extremity of a thing, whether above or below.a.Top, height, summit:b.colles... pari altitudinis fastigio oppidum cingebant,
Caes. B. G. 7, 69, 4:opus nondum aquae fastigium aequabat,
Curt. 4, 2, 19:summi operis,
id. 4, 2, 8:jamque agger aequaverat summae fastigia terrae,
id. 8, 10, 31:aquatilium ova rotunda, reliqua fere fastigio acuminata,
Plin. 10, 52, 74, § 145:gracilitas (arundinis) nodis distincta leni fastigio tenuatur in cacumina,
id. 16, 36, 64, § 158; cf.:cornua in leve fastigium exacuta,
id. 11, 37, 45, § 124; 16, 33, 60, § 141; Vulg. 2 Reg. 18, 24.—In plur., Lucr. 4, 827:muri,
Val. Fl. 2, 553:fontis fastigium,
i. e. the height on which the fountain sprang up, Hirt. B. G. 8, 41, 5.—The lower part, depth: forsitan et scrobibus quae sint fastigia, quaeres, [p. 728] what should be the depth of the trenches, Verg. G. 2, 288.—2.(From the sloping form of the gable.) A slope, declivity, descent:3.ab oppido declivis locus tenui fastigio vergebat,
Caes. B. C. 1, 45, 5:jugum paulo leniore fastigio,
id. ib. 2, 24, 3:iniquum loci ad declivitatem fastigium,
id. B. G. 7, 85, 4:rupes leniore submissa fastigio,
Curt. 6, 6, 11:capreoli molli fastigio,
Caes. B. C. 2, 10, 3; 2, 24, 3:musculi,
id. ib. 2, 11, 1:scrobes paulatim angustiore ad infimum fastigio,
i. e. gradually narrowing from top to bottom, id. B. G. 7, 73, 5; cf.:si (fossa) fastigium habet, ut (aqua) exeat e fundo,
Varr. R. R. 1, 14, 2.—In the later grammarians, an accent placed over a word, Mart. Cap. 3, § 264; § 268 al.; Diom. p. 428 P.II.Trop.A.The highest part, summit, the highest degree, most exalted rank or dignity (perh. only since the Aug. per.):2.quicquid numinum hanc Romani imperii molem in amplissimum terrarum orbis fastigium extulit,
Vell. 2, 131, 1; cf.:sic fit, ut dei summum inter homines fastigium servent,
Plin. Pan. 52, 2:et quoad usque ad memoriam nostram tribuniciis consularibusque certatum viribus est, dictaturae semper altius fastigium fuit,
Liv. 6, 38 fin.; cf.:in consulare fastigium vehi,
Vell. 2, 69, 1:ad regium fastigium evehere aliquem,
Val. Max. 1, 6, 1:alii cives ejusdem fastigii,
Liv. 3, 35, 9:stare in fastigio eloquentiae,
Quint. 12, 1, 20:rhetoricen in tam sublime fastigium sine arte venisse,
id. 2, 17, 3:et poësis ab Homero et Vergilio tantum fastigium accepit, et eloquentia a Demosthene,
id. 12, 11, 26; cf.:magice in tantum fastigii adolevit, ut, etc.,
grew into such esteem, Plin. 30, 1, 1, § 2.—In gen., dignity, rank, condition:B.(M. Laetorio) curatio altior fastigio suo data est,
Liv. 2, 27, 6; cf.:ampliora etiam humano fastigio decerni sibi passus est,
Suet. Caes. 76:tamquam mortale fastigium egressus,
Tac. A. 15, 74:animus super humanum fastigium elatus,
Curt. 9, 10 med.:quales ex humili magna ad fastigia rerum extollit Fortuna,
Juv. 3, 39.—A leading or chief point, head in a discourse; a principal sort or kind (rare):summa sequar fastigia rerum,
Verg. A. 1, 342:e quibus tribus fastigiis (agrorum) simplicibus,
sorts, kinds, Varr. R. R. 1, 6, 2:propter haec tria fastigia formae discrimina quaedam fiunt sationum,
id. ib. 1, 5:haec atque hujuscemodi tria fastigia agri, etc.,
id. ib. 1, 6, 6; cf.also: quo fastigio sit fundus,
id. ib. 1, 20 fin. (and v. Lachm. ad Lucr. p. 223):laudem relego fastigia summa,
Prisc. Laud. Anast. 148. -
14 kaput
căpŭt ( kăp-căpud), ĭtis ( abl. sing. regularly capite:I.capiti,
Cat. 68, 124; cf. Tib. 1, 1, 72 Huschk., where the MSS., as well as Caes. German. Arat. 213, vary between the two forms), n. [kindr. with Sanscr. kap-āla; Gr. keph-alê; Goth. haubith; Germ. Haupt].The head, of men and animals:b.oscitat in campis caput a cervice revolsum,
Enn. Ann. 462 Vahl.: i lictor, conliga manus, caput obnubito, form. ap. Cic. Rab. Perd. 4, 13; cf. Liv. 1, 26, 6:tun' capite cano amas, homo nequissume?
Plaut. Merc. 2, 2, 34; so,cano capite,
id. As. 5, 2, 84; id. Cas. 3, 1, 4; Tib. 1, 1, 72; Pers. 1, 83 al.; cf. Tib. 1, 10, 43, and:capitis nives,
Hor. C. 4, 13, 12, and Quint. 8, 6, 17 Spald.:raso capite calvus,
Plaut. Am. 1, 1, 306:irraso,
id. Rud. 5, 2, 16:intonsum,
Quint. 12, 10, 47:amputare alicui,
Suet. Galb. 20; Vulg. 1 Par. 10, 9:capite operto,
Cic. Sen. 10, 34, 34:obvoluto,
id. Phil. 2, 31, 77 Klotz:caput aperire,
id. ib.:abscindere cervicibus,
id. ib. 11, 2, 5:demittere,
Caes. B. G. 1, 32; Cat. 87, 8; Verg. A. 9, 437: attollere. Ov. M. 5, 503:extollere,
to become bold, Cic. Planc. 13, 33: efferre, to raise one ' s head, to be eminent, Verg. E. 1, 25 al.—Of animals, Tib. 2, 1, 8; Hor. S. 1, 2, 89; 2, 3, 200; id. Ep. 1, 1, 76 al.—Prov.: supra caput esse, to be over one ' s head, i. e. to be at one ' s very doors, to threaten in consequence of nearness ( = imminere, impendere), Sall. C. 52, 24; Liv. 3, 17, 2; Cic. Q. Fr. 1, 2, 2, § 6; Tac. H. 4, 69; cf. Kritz ad Sall. l. l.: capita conferre (like our phrase to put heads together, i. e to confer together in secret), Liv. 2, 45, 7:c.ire praecipitem in lutum, per caputque pedesque,
over head and ears, Cat. 17, 9:nec caput nec pedes,
neither beginning nor end, good for nothing, Cic. Fam. 7, 31, 2; cf. Cato ap. Liv. Epit. lib. 50; Plaut. As. 3, 3, 139 sq.—Capita aut navia (al. navim), heads or tails, a play of the Roman youth in which a piece of money is thrown up, to see whether the figure-side (the head of Janus) or the reverse - side (a ship) will fall uppermost, Macr. S. 1, 7; Aur. Vict. Orig. 3; cf. Ov. F. 1, 239; Paul. Nol. Poëm. 38, 73.—d.Poet., the head, as the seat of the understanding:e.aliena negotia Per caput saliunt,
run through the head, Hor. S. 2, 6, 34; so id. ib. 2, 3, 132; id. A. P. 300.—Ad Capita bubula, a place in Rome in the tenth region, where Augustus was born, Suet. Aug. 5.—2.Transf., of inanimate things.a.In gen., the head, top, summit, point, end, extremity (beginning or end):b.ulpici,
Cato, R. R. 71:allii,
Col. 6, 34, 1:porri,
id. 11, 3, 17:papaveris,
Liv. 1, 54, 6; Verg. A. 9, 437:bulborum,
Plin. 19, 5, 30, § 94:caulis,
id. 19, 8, 41, § 140 al.:jecoris (or jecinoris, jocinoris),
Cic. Div. 2, 13, 32; Liv. 8, 9, 1; cf. id. 27, 26, 14; 41, 14, 7; cf. Paul. ex Fest. p. 244 Müll.:extorum,
Ov. M. 15, 795; Luc. 1, 627; Plin. 11, 37, 73, § 189: pontis, tēte de pont, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 18, 4; cf. Front. Arat. 2, 13, 5:tignorum,
Caes. B. C. 2, 9:columnae,
Plin. 34, 3, 7, § 13:molis,
the highest point of the mole, Curt. 4, 2, 23:xysti,
Plin. Ep. 2, 17, 20:porticus,
id. ib. 5, 6, 19 al.—Esp., of rivers,(α).The origin, source, spring ( head):(β).caput aquae illud est, unde aqua nascitur,
Dig. 43, 20, 1, § 8; so Lucr. 5, 270; 6, 636; 6, 729; Tib. 1, 7, 24; Hor. C. 1, 1, 22; id. S. 1, 10, 37; Verg. G. 4, 319; 4, 368; Ov. M. 2, 255; Hirt. B. G. 8, 41; Liv. 1, 51, 9; 2, 38, 1; 37, 18, 6:fontium,
Vitr. 8, 1; Mel. 3, 2, 8; Plin. Ep. 8, 8, 5; 10, 91, 1 al.—(more rare) The mouth, embouchure, Caes. B. G. 4, 10; Liv. 33, 41, 7; Luc. 2, 52; 3, 202.—c.Also of plants, sometimes the root, Cato, R. R. 36; 43; 51:d.vitis,
id. ib. 33, 1; 95, 2; Plin. 17, 22, 35, § 195; Verg. G. 2, 355.—Also, in reference to the vine, vine branches, Col. 3, 10, 1; Cic. Sen. 15, 53.— Poet., also the summit, top of trees, Enn. ap. Gell. 13, 20, and ap. Non. 195, 24; Ov. M. 1, 567; Poët. ap. Quint. 9, 4, 90; Claud. Rapt. Pros. 3, 370. —e.Of mountains, rocks, Verg. A. 4, 249; 6, 360.—f.Of a boil that swells out, Cels. 8, 9;II.hence, facere,
to come to a head, Plin. 22, 25, 76, § 159; 26, 12, 77, § 125; cf.: capita deorum appellabantur fasciculi facti ex verbenis, Paul. ex Fest. p. 64 Müll.—Per meton. (pars pro toto), a man, person, or animal (very freq. in prose and poetry; cf. kara, kephalê,, in the same signif.;III.v. Liddell and Scott and Robinson): pro capite tuo quantum dedit,
Plaut. Most. 1, 3, 54; id. Pers. 1, 1, 37:hoc conruptum'st caput,
id. Ep. 1, 1, 85:siquidem hoc vivet caput, i. e. ego,
id. Ps. 2, 4, 33; so id. Stich. 5, 5, 10; cf. id. Capt. 5, 1, 25:ridiculum caput!
Ter. And. 2, 2, 34:festivum,
id. Ad. 2, 3, 8:lepidum,
id. ib. 5, 9, 9:carum,
Verg. A. 4, 354; Hor. C. 1, 24, 2:liberum,
Cic. Verr. 2, 2, 32, § 79:vilia,
Liv. 25, 6, 9:viliora,
id. 9, 26, 22:vilissima,
id. 24, 5, 13:ignota,
id. 3, 7, 7; cf. id. 2, 5, 6:liberorum servorumque,
id. 29, 29, 3 al. —In imprecations:istic capiti dicito,
Plaut. Rud. 3, 6, 47; cf.:vae capiti tuo,
id. Most. 4, 3, 10; so id. Poen. 3, 3, 32; Ter. Phorm. 3, 2, 6; Cael. ap. Cic. Fam. 8, 1, 4; Tib. 1, 2, 12; Verg. A. 8, 484; 11, 399 al.—With numerals:capitum Helvetiorum milia CCLXIII.,
souls, Caes. B. G. 1, 29; 4, 15:quot capitum vivunt, totidem studiorum Milia,
Hor. S. 2, 1, 27; id. Ep. 2, 2, 189; cf. id. C. 1, 28, 20 al.; so, in capita, in distribution, to or for each person (cf. in Heb. also, for each head, poll, = for each individual, v. Robinson in h. v.), Liv. 2, 33, 11; 32, 17, 2; 34, 50, 6 al. (cf.:in singulos,
id. 42, 4, 5).—Of. the poll-tax:exactio capitum,
Cic. Fam. 3, 8, 5; so,capite censi, v. censeo.—Of animals,
Verg. A. 3, 391; Col. 6, 5, 4 fin.; 8, 5, 4; 8, 5, 7; 8, 11, 13; Veg. Vet. 1, 18.—Trop.1.Life, and specif.,a.Physical life:b.carum,
Plaut. Capt. 2, 1, 33 sq.; 5, 1, 26:si capitis res siet,
if it is a matter of life and death, id. Trin. 4, 2, 120: capitis periculum adire, to risk one ' s life, Ter. And. 4, 1, 53; id. Hec. 3, 1, 54; cf. id. Phorm. 3, 2, 6 Runnk.:capitis poena,
capital punishment, Caes. B. G. 7, 71:pactum pro capite pretium,
Cic. Off. 3, 29, 107:cum altero certamen honoris et dignitatis est, cum altero capitis et famae,
id. ib. 1, 12, 38:cum dimicatione capitis,
id. Prov. Cons. 9, 23; cf.:suo capite decernere,
id. Att. 10, 9, 2; so Liv. 2, 12, 10; Cic. Fin. 5, 22, 64; Liv. 9, 5, 5:caput offerre pro patriā,
Cic. Sull. 30, 84:patrium tibi crede caput, i. e. patris vitam et salutem,
Ov. M. 8, 94; so,capitis accusare,
to accuse of a capital crime, Nep. Paus. 2 fin.:absolvere,
id. Milt. 7, 6:damnare,
id. Alcib. 4, 5; id. Eum. 5, 1:tergo ac capite puniri,
Liv. 3, 55, 14:caput Jovi sacrum,
id. 3, 55, 7:sacratum,
id. 10, 38, 3 al.; cf. Ov. M. 9, 296.—Civil or political life, acc. to the Roman idea, including the rights of liberty, citizenship, [p. 290] and family (libertatis, civitatis, familiae): its loss or deprivation was called deminutio or minutio capitis, acc. to the foll. jurid. distinction: capitis deminutionis tria genera sunt: maxima, media, minima; tria enim sunt, quae habemus: libertatem, civitatem, familiam. Igitur cum omnia haec amittimus (as by servitude or condemnation to death), maximam esse capitis deminutionem; cum vero amittimus civitatem (as in the interdictio aquae et ignis) libertatem retinemus, mediam esse capitis deminutionem;2. (α).cum et libertas et civitas retinetur, familia tantum mutatur (as by adoption, or, in the case of women, by marriage) minimam esse capitis deminutionem constat,
Dig. 4, 5, 11; cf. Just. Inst. 1, 16, 4; Cic. de Or. 1, 40, 181; 1, 54, 231; id. Tusc. 1, 29, 71; Liv. 3, 55, 14; 22, 60, 15:capitis minor,
Hor. C. 3, 5, 42:servus manumissus capite non minuitur, quia nulnum caput habuit,
Dig. 4, 5, 3, § 1.—Of the deminutio media, Cic. Brut. 36, 136; id. Verr. 2, 2, 40, §§ 98 and 99; id. Quint. 2, 8 al.—Of the deminutio minima, Cic. Top. 4, 18; cf. Gai Inst. 1, 162.—With gen.:(β).scelerum,
an arrant knave, Plaut. Curc. 2, 1, 19; id. Bacch. 4, 7, 31; id. Mil. 2, 6, 14; id. Ps. 1, 5, 31; 4, 5, 3; id. Rud. 4, 4, 54:perjuri,
id. ib. 4, 4, 55:concitandorum Graecorum,
Cic. Fl. 18, 42:consilil,
Liv. 8, 31, 7:conjurationis,
id. 9, 26, 7:caput rei Romanae Camillus,
id. 6, 3, 1; cf.:caput rerum Masinissam fuisse,
id. 28, 35, 12; so id. 26, 40, 13:reipublicae,
Tac. A. 1, 13:nominis Latini,
heads, chiefs, Liv. 1, 52, 4:belli,
id. 45, 7, 3:Suevorum,
chieftribe, Tac. G. 39 fin. al.—The predicate in gen. masc.:capita conjurationis ejus virgis caesi ac securi percussi,
Liv. 10, 1, 3.—With esse and dat.:(γ).ego caput fui argento reperiundo,
Plaut. As. 3, 3, 138; cf.:illic est huic rei caput,
author, contriver, Ter. And. 2, 6, 27; so id. Ad. 4, 2, 29 al.—Absol.:urgerent philosophorum greges, jam ab illo fonte et capite Socrate,
Cic. de Or. 1, 10, 42:corpori valido caput deerat,
guide, leader, Liv. 5, 46, 5:esse aliquod caput (i. e. regem) placebat,
id. 1, 17, 4; cf. id. 1, 23, 4; Hor. S. 2, 5, 74 al.—Of things, head, chief, capital, etc.;thus of cities: Thebas caput fuisse totius Graeciae,
head, first city, Nep. Epam. 10 fin.; so with gen., Liv. 9, 37, 12; 10, 37, 4 Weissenb. ad loc.; 23, 11, 11; 37, 18, 3 (with arx); cf.:pro capite atque arce Italiae, urbe Romanā,
Liv. 22, 32, 5; and with dat.:Romam caput Latio esse,
id. 8, 4, 5; and:brevi caput Italiae omni Capuam fore,
id. 23, 10, 2 Drak. N. cr. —Of other localities:castellum quod caput ejus regionis erat,
the head, principal place, Liv. 21, 33, 11.—Of other things:jus nigrum, quod cenae caput erat,
the principal dish, Cic. Tusc. 5, 34, 98; cf. id. Fin. 2, 8, 25:patrimonii publici,
id. Agr. 1, 7, 21; cf. id. ib. 2, 29, 80; Liv. 6, 14, 10: caput esse artis, decere, the main or principal point, Cic. de Or. 1, 29, 132:caput esse ad beate vivendum securitatem,
id. Lael. 13, 45: ad consilium de re publicā dandum caput est nosse rem publicam;ad dicendum vero probabiliter, nosse mores civitatis,
id. de Or. 2, 82, 337; 1, 19, 87:litterarum,
summary, purport, substance, id. Phil. 2, 31, 77:caput Epicuri,
the fundamental principle, dogma, id. Ac. 2, 32, 101; cf. Quint. 3, 11, 27: rerum, the chief or central point, head, Cic. Brut. 44, 164.—So in writings, a division, section, paragraph, chapter, etc.:a primo capite legis usque ad extremum,
Cic. Agr. 2, 6, 15; cf. id. ib. 2, 10, 26; id. Verr. 2, 1, 46, § 118 Ascon.; id. Fam. 3, 8, 4; Gell. 2, 15, 4 al.; Cic. de Or. 2, 55, 223; id. Fam. 7, 22 med.; Quint. 10, 7, 32:id quod caput est,
Cic. Att. 1, 17, 4; so id. Fam. 3, 7, 4.—Of money, the principal sum, the capital, stock (syn. sors;opp. usurae),
Cic. Verr. 2, 1, 4, § 11; 2, 3, 35, § 80 sq.; id. Att. 15, 26, 4; Liv. 6, 15, 10; 6, 35, 4; Hor. S. 1, 2, 14 al. -
15 summa
summa, ae, f. (sc. res; old gen. summai, Lucr. 1, 984; 6, 679) [summus, v. superus].I.Lit., that which is highest in any thing, the top, summit, surface (postAug. and very rare):II.testudines evectae in summā pelagi,
Plin. 9, 10, 12, § 35 (cf. summus, I. s. v. superus).—Transf., that which is most important or prominent in any thing, the main thing, chief point, principal matter; the sum, height, substance, summit, completion, perfectionA.In gen.:B.leges a me edentur non perfectae... sed ipsae summae rerum atque sententiae,
the main points, chief particulars, Cic. Leg. 2, 7, 18:cujus rei satis erit summam dixisse,
id. Inv. 1, 20, 28:ex hac infinitā licentiā haec summa cogitur, ut, etc.,
id. Rep. 1, 43, 67:lectis rerum summis,
Liv. 40, 29, 11:haec summa est, hic nostri nuntius esto,
Verg. A. 4, 237:summa est, si curaveris, ut, etc.,
Cic. Fam. 13, 75, 2:in hoc summa judicii causaque tota consistit,
id. Quint. 9, 32:eam ignominiam ad summam universi belli pertinere ratus,
to the issue of the whole war, Liv. 32, 17, 3; cf.:haec belli summa nefandi,
Verg. A. 12, 572:solus summam habet hic apud nos,
the first place, pre-eminence, Plaut. Truc. 4, 2, 15:qui vobis summam ordinis consiliique concedunt,
Cic. Cat. 4, 7, 15:summam alicui rei dare,
perfection, culmination, Quint. 3, 2, 1: 5, 10, 72; 11, 2, 41; 12, 1, 20: remittendo de summā quisque juris. strict or extreme right, Liv. 4, 43, 11.—In partic.1.Of a reckoning of numbers, the amount, the sum, sum total, including each of the single items, as if counted: quid, tu, inquam, soles, cum rationem a dispensatore accipis, si aera singula probasti, summam, quae ex his confecta sit, non probare? Cic. Fragm. ap. Non. 193, 11:2.addendo deducendoque videre, quae reliqui summa fiat,
id. Off. 1, 18, 59: Py. Quanta istaec hominum summa est? Ar. Septem milia, Plaut. Mil. 1, 1, 46:equitum magno numero ex omni populi summa separato,
Cic. Rep. 2, 22, 39:subducamus summam,
id. Att. 5, 21, 11:summam facere,
id. Verr. 2, 2, 53, § 131.—Of money, a sum, amount.(α).With pecuniae:(β).pecuniae summam quantam imperaverit, parum convenit,
Liv. 30, 16, 12:pecuniae etiam par prope summa fuit,
id. 33, 23, 9:summa pecuniae signatae fuit talentūm duo milia et sexcenta,
Curt. 3, 13, 16:accessit ad hanc pecuniae summam sex milia talantum,
id. 5, 6, 10:pecuniae summa homines movit,
Liv. 22, 61, 1; 38, 11, 8; 40, 46, 16; 42, 62, 14; cf.:census equestrem Summam nummorum,
Hor. A. P. 384:ob parvam pecuniae summam erogatam,
Val. Max. 4, 8, 1.—Without pecuniae:3.de summā nihil decedet,
Ter. Ad. 5, 3, 30:hac summā redempti,
Liv. 32, 17, 2; 22, 61, 2:Marcellus decem pondo auri et argenti ad summam sestertii decies in aerarium rettulit,
id. 45, 4, 1:quācumque summā tradet luxuriae domum,
Phaedr. 4, 4, 44;creditor totius summae,
Quint. 5, 10, 117:actor summarum,
Suet. Dom. 11.—Without reference to a count, the sum, the whole:4.de summā mali detrahere,
Cic. Tusc. 3, 23, 55:summa cogitationum mearum omnium,
id. Fam. 1, 9, 10:meorum maerorum atque amorum summam edictavi tibi,
Plaut. Rud. 1, 2, 2:ergo ex hac infinita licentiā haec summa cogitur,
Cic. Rep. 1, 43, 67:proposita vitae ejus velut summa,
Suet. Aug. 9:vitae summa brevis spem nos vetat incohare longam,
Hor. C. 1, 4, 15: summarum summa est aeterna, the sum of all sums, the sum of all things, i. e. the universe, Lucr. 5, 361; so,summa summarum,
Plaut. Truc. 1, 1, 4; Sen. Ep. 40, 13; and: summa summaï, Lucr 6, 679. —Adverb.(α).Ad summam, on the whole, generally, in short, in a word:(β).ille affirmabat... ad summam: non posse istaec sic abire,
Cic. Att. 14, 1, 1; so,ad summam,
id. ib. 7, 7, 7; id. Off. 1, 42, 149; id. Fam. 14, 14, 2; Hor. Ep. 1, 1, 106, Juv. 3, 79.—In summā, in all:(γ).Drusus erat de praevaricatione a tribunis aerariis absolutus, in summā quattuor sententiis,
Cic. Q. Fr. 2, 16, 3; Plin. Ep. 1, 22, 6; 2, 11, 25:in omni summā,
Cic. Q. Fr. 3, 5, 5 —In summā, at last, finally (post-Aug.):C.diu colluctatus est: in summā victus occumbit,
Just. 13, 8, 8; 22, 1, 8; 37, 1, 8.—Transf., the whole (opp. a part):2.magnam res diligentiam requirebat, non in summā exercitus tuenda, sed in singulis militibus conservandis,
Caes. B. G. 6, 34; cf.:summa exercitus salva,
the main body of the army, id. B. C. 1, 67:solet quaedam esse partium brevitas, quae longam tamen efficit summam,
Quint. 4, 2, 41:quaedam partibus blandiuntur, sed in summam non consentiunt,
id. 4, 2, 90.—That which relates to the whole, as opp. to a part; with gen., the general, supreme:(Remi dicebant) ad hunc (regem) totius belli summam omnium voluntate deferri,
the command in chief, Caes. B. G. 2, 4:neque de summā belli suum judicium sed imperatoris esse,
id. ib. 1, 41:cum penes unum est omnium summa rerum, regem illum unum vocamus,
authority over all affairs, the supreme power, Cic. Rep. 1, 26, 42:is, qui summam rerum administrabat,
id. Rosc. Am. 32, 91:ad te summa solum, Phormio, rerum redit,
Ter. Phorm. 2, 2, 3:ad summam rerum consulere,
for the general interest, Caes. B. C. 3, 51:ad discrimen summa rerum adducta,
to a general engagement, Liv. 10, 27:discrimen summae rerum,
id. 10, 14:quos penes summam consilii voluit esse, cum imperii summam rex teneret,
the sole command, Cic. Rep. 2, 28, 51; cf.:qui vobis summam ordinis consiliique concedunt,
id. Cat. 4, 7, 15:imperii,
Caes. B. G. 2, 23; id. B. C. 3, 5:quod penes eos (Bituriges), si id oppidum retinuissent, summam victoriae constare intellegebant,
the whole credit of the victory, id. B. G. 7, 21; so, victoriae, id. B. C. 1, 82.— Poet.:summa ducum, Atri des,
Ov. Am. 1, 9, 37. -
16 āēr
āēr āeris, acc. āera, m, ἀήρ, the air, atmosphere, sky, esp. the lower air: nudus in aere, in the open air: aera vincere summum arboris, i. e. the summit, V.—A mist, vapor: densus, H.: obscurus, V.—The weather: crassus: purus.* * *air (one of 4 elements); atmosphere, sky; cloud, mist, weather; breeze; odor -
17 arx
arx arcis (plur. only nom. and acc.), f [ARC-], a castle, citadel, fortress, stronghold: (montem) murus arcem efficit, Cs.: munire arcem: arcem tradunt, N.: hostium, L. — In Rome, prop., the southwest summit of the Capitoline hill; in gen., the Capitoline hill, the Capitol: arcem habere, L.: de arce captā nuntii, L.; where auguries were taken: deductus in arcem, L.; often with Capitolium, C.—Plur., of the seven hills of Rome: beatae, H. — Poet.: me in arcem ex urbe removi, refuge (i. e. his villa), H. — Prov.: arcem facere e cloacā, a mountain of a molehill.—Poet.: summā in arce, at the very top, O.: Parnasi, O.: Quae pater ut summā vidit Saturnius arce, O.: caeli quibus adnuis arcem, V.: Dexterā sacras iaculatus arces, H.—Fig., a protection, refuge, bulwark: omnium gentium: arces libertatis tuendae, L.: caput atque arcem totius belli, head and front, L.: legis.* * *citadel, stronghold, city; height, hilltop; Capitoline hill; defense, refuge -
18 cumulus
cumulus ī, m [2 CAV-], a heap, pile, mass, accumulation: Gallorum cumuli, i. e. of slain, L.: armorum cumulos coacervare, L.: aquarum, O.: harenae, V.: insequitur cumulo aquae mons, follows with its mass, V. — Fig., a mass, accumulation: acervatarum legum, L.—Meton., a surplus, overplus, accession, addition, increase: ut ad illam praedam damnatio Roscii velut cumulus accedat: mercedis: dierum, additional number: accesserint in cumulum, as an addition: aliquem cumulum artibus adferre: perfidiae, O.: cladis, as the crown of woe, O.: gaudii.* * *heap/pile/mound/aggregate/mass/accumulation; wave (water); surplus, increase; finishing touch, consummation, pinnacle, summit, peak, crown; ending of speech -
19 fīnis
fīnis is, m (often f in sing., C., V., H., O.) [2 FID-], that which divides, a boundary, limit, border: loci: imperi, S.: haud procul Argivorum fine positis castris, L.: arbiter Nolanis de finibus: inter eos finīs, quos feci, L.— A mark, starting-point, goal: finibus omnes Prosiluere suis, V.: trans finem iaculo expedito, H.: Solus superest in fine, at the goal, V.— Borders, territory, land, country: iter in Santonum finīs facere, Cs.: his finibus eiectus sum, S.: alienos populari finīs, L.: Atlanteus, the remote land of Atlas, H.—Abl. with gen, up to, as far as: matres pectoris fine prominentes, Cs.: Fine genūs succincta, O.—Fig., a limit, bound: ingeni sui fines: finem aequitatis transire: finem potentia caeli Non habet, O.: sunt certi denique fines, H.: intra Naturae finīs vivere, H.— An end, termination, close, conclusion, period, stop: finem iniuriis facturus, Cs.: orandi finem face, T.: scribendi: vitae: orationi finem facere: operum, H.: Imperium sine fine, everlasting, V.: Poscens sine fine Oscula, O.: usque ad eum finem, dum, etc., until the time when: quem ad finem sese iactabit audacia? till when?: quem ad finem? how long? —An end, death: invidiam supremo fine domari, H.: quem tibi Finem di dederint, H.— An end, extremity, highest point, greatest degree, summit: omnia: fines bonorum et malorum, i. e. supreme good and evil: honorum: aequi iuris, Ta.— An end, purpose, aim, object: domūs finis est usus: Quae finis standi? V.* * *boundary, end, limit, goal; (pl.) country, territory, land -
20 iugum
iugum ī, n [IV-], a yoke, collar: in iugo insistere, Cs.: bestiis iuga imponimus: (bos) iuga detractans, V.: iuga demere Bobus, H.—A yoke, pair, team: ut minus multis iugis ararent: inmissa iuga, pair of horses, V.: curtum temone iugum, Iu.— A yoke (of spears, the symbol of defeat): legionibus nostris sub iugum missis: sub iugum abire, L.: Hesperiam sub iuga mittant, subjugate, V.— The constellation Libra: in iugo cum esset luna.— The beam of a weaver's loom: tela iugo vincta est, O.— A bench in a ship (for passengers): per iuga longa sedere, V.—A height, summit, ridge, chain of mountains: in inmensis iugis, O.: montis, V.: iugis pervenire, Cs.: separatis in iugis, H.: suspectum iugum Cumis, Iu.— Fig., a pair: iugum impiorum nefarium.—A yoke, bonds, burden, fetters: cuius a cervicibus iugum servile deiecerant: aëneum, H.: exuere, shake off, Ta.: ferre iugum, the yoke of marriage, H.: iactare iugum, i. e. to be restive, Iu.
См. также в других словарях:
Summit — may refer to: * Summit (topography), the highest point of a hill or mountainLocationsUnited States: * Summit, Arizona * Summit, Arkansas * Summit, California * Summit, Illinois * Summit, DeKalb County, Indiana * Summit, Greene County, Indiana *… … Wikipedia
Summit — Summit, AZ U.S. Census Designated Place in Arizona Population (2000): 3702 Housing Units (2000): 1259 Land area (2000): 10.120625 sq. miles (26.212298 sq. km) Water area (2000): 0.000000 sq. miles (0.000000 sq. km) Total area (2000): 10.120625 sq … StarDict's U.S. Gazetteer Places
Summit — ist der Name der Städte: Summit (Arizona) Summit (Alabama) Summit (Arkansas) Summit (Illinois) Summit (Mississippi) Summit (Nevada) Summit (New Jersey) Summit (New York) Summit (Oklahoma) Summit (Pyrenäen) Summit (South Carolina) Summit (South… … Deutsch Wikipedia
summit — sum‧mit [ˈsʌmt] noun [countable] an important meeting or set of meetings between the leaders of several governments: • The two presidents agreed to hold a summit in the spring. * * * summit UK US /ˈsʌmɪt/ noun [C] MEETINGS, POLITICS ► a very… … Financial and business terms
summit — [sum′it] n. [ME sommete < OFr, dim. of som, summit < L summum, highest part < summus, highest: see SUM] 1. the highest point, part, or elevation; top or apex 2. the highest degree or state; acme 3. ☆ a) the highest level of officials;… … English World dictionary
Summit — Sum mit, n. [F. sommet, dim. of OF. som, sum, top, from L. summum, from summus highest. See {Sum}, n.] 1. The top; the highest point. [1913 Webster] Fixed on the summit of the highest mount. Shak. [1913 Webster] 2. The highest degree; the utmost… … The Collaborative International Dictionary of English
summit — summit, peak, pinnacle, climax, apex, acme, culmination, meridian, zenith, apogee can mean the highest point attained or attainable. Summit is applied to what represents the topmost level attainable by effort or to what is the highest in its type … New Dictionary of Synonyms
Summit 16 — (Джиндабайн,Австралия) Категория отеля: Адрес: 16/35 Clyde Street , 2627 Джиндабайн, Авст … Каталог отелей
Summit 15 — (Джиндабайн,Австралия) Категория отеля: Адрес: 15/35 Clyde street , 2627 Джиндабайн, Авст … Каталог отелей
summit — [pr.: sámit] n. Întâlnire (politică la cel mai înalt nivel). /cuv. engl. Trimis de siveco, 02.04.2008. Sursa: NODEX SUMMIT [SÁMIT] s. n. întâlnire (politică) la cel mai înalt nivel. (< engl. summit) Trimis de raduborza, 30.05.2008. Sursa … Dicționar Român
Summit, AR — U.S. city in Arkansas Population (2000): 586 Housing Units (2000): 280 Land area (2000): 1.225333 sq. miles (3.173598 sq. km) Water area (2000): 0.000000 sq. miles (0.000000 sq. km) Total area (2000): 1.225333 sq. miles (3.173598 sq. km) FIPS… … StarDict's U.S. Gazetteer Places