-
1 genus
genus eris, n [GEN-], a race, stock, family, birth, descent, origin: haec Indigna genere nostro, T.: nobili genere nati: amplissimo genere natus, Cs.: generis socia, sister, O.: genere primus: patricium, L.: genus unde Atii duxere, V.: fortuna non mutat genus, H.: plebei generis, L.— Adverb. acc.: Qui genus (estis)? Of what race? V.— Birth, noble birth, high descent: propter genus rem p. tenere: Et genus et virtus, nisi cum re, vilior algā est, H.: iactare genus, H.: Cui genus et nomen fuissent, V.: generis praemium, L.— A race, line, descendants, posterity: liberorum ex te, Enn. ap. C.: Tantali, H.: neglectum, i. e. the Romans, H.— A descendant, child, son, offspring: deorum, V.: audex Iapeti, Prometheus, H.: ab alto Demissum Aeneā, i. e. Octavianus, H.— A race, stock, class, sort, species, genus, kind, rank, order, division: humanum: hominum, S.: omnes mortales omnium generum: inter id genus, plebeians, L.: Romanum: Macedonum, L.: qui (conventus) ex variis generibus constaret, Cs.: iudicum genus et forma: inritabile vatum, H.: hominum virile, sex: Femineum, sex, V.: <*>onsulare, rank: militare, order, L.: eorum hominum... genera sunt duo, Cs.—Of animals, a kind, class, sort, species: altivolantum, birds, Enn. ap. C.: piscium, H.: malefici generis animalia, S.: Diversum confusa genus panthera camelo, H.: varia genera bestiarum.— Of things, a kind, sort, description, class, order, character, division: omnia in suo quaeque genere: naves omni genere armorum ornatissimae, Cs.: cibi, Cs.: omne commeatūs, L.: triplex rerum p.: dulce orationis: dicendi: praeda omnis generis, L.: poenae novom, S.: leti, O.: Aesopi, manner, Ph.: genera civitatum: machinae omnium generum, S.: nugae Hoc genus (i. e. huius generis), H.: aliquid id genus scribere: quod genus virtus est: te cottidie in omni genere desiderem, in every way: domus in omni genere diligens: in aliquo genere, in any respect whatever.—In philosophy, a general term, logical genus: formae dicendi specie dispares, genere laudabiles.* * *birth/descent/origin; race/family/house/stock/ancestry; offspring/descent; noble birth; kind/sort/variety; class/rank; mode/method/style/fashion/way -
2 stirps
stirps (rarely stirpis, once stirpēs, L.), pis, f or (poet.) m [STER-].—Of plants, the lower part of the trunk, stock, stem, stalk, root: terra stirpes amplexa: ut tantum modo per stirpīs alantur suas: sceptrum in silvis imo de stirpe recisum, V.: domos avium cum stirpibus imis Eruit, V.— Of hair: vellere ab stirpe capillos, by the roots, Pr., Tb.— A plant, shrub ; usu. plur: stirpium naturae: in seminibus est causa arborum et stirpium. —Of persons, a stem, stock, race, family, lineage: ignoratio stirpis et generis: qui sunt eius stirpis: divina, V.: Herculis stirpe generatus: ab stirpe socius atque amicus populi R., S.— A scion, offspring, descendant, progeny: quibus stirpes deesset, L.: stirps et genus omne futurum, V.: stirpis virilis ex novo matrimonio fuit, a son, L.—Fig., a root, source, origin, foundation, beginning, cause: altae stirpes stultitiae: populum a stirpe repetere: malorum omnium: gentis, L.: Carthago ab stirpe interiit, utterly, S.— Inborn character, nature: non ingenerantur hominibus mores a stirpe generis: nondum exoletā stirpe gentis, L.* * *I IIstock, plant; race, lineage; character -
3 inridiculum
irrīdĭcŭlum ( inr-), i, n. [irrideo], a laughing-stock:irridiculo habere,
to make a laughing-stock of, Plaut. Poen. 5, 4, 10:irridiculum esse,
to be a laughing-stock, id. Cas. 5, 2, 3. -
4 irridiculum
irrīdĭcŭlum ( inr-), i, n. [irrideo], a laughing-stock:irridiculo habere,
to make a laughing-stock of, Plaut. Poen. 5, 4, 10:irridiculum esse,
to be a laughing-stock, id. Cas. 5, 2, 3. -
5 pecuaria
pĕcŭārĭus, a, um, adj. [id.], of or belonging to cattle:II.res pecuaria,
Plaut. Truc. 1, 2, 45:pecuarii greges,
herds of cattle, Varr. R. R. 2, 5, 17:quaestio,
id. ib. 2, 2, 1:negotiatio,
Col. 8, 1, 1:canis,
id. 7, 12, 8:res,
a stock of cattle, live stock, Cic. Quint. 3, 12.—Subst.A.pĕcŭārĭus, ii, m.1.A cattle-breeder, grazier, Varr. R. R. 2, 4:2.diligentissimus agricola et pecuarius,
Cic. Deiot. 9, 27.—A farmer of the public pastures:B.damnatis aliquot pecuariis,
Liv. 10, 47, 4; Inscr. Don. cl. 9, n. 13.—pĕcŭārĭa, ae, f., a stock of cattle:C.omnis pecuariae pecus fundamentum,
Varr. R. R. 2, 1:ipse pecuarias habui grandes, in Apuliā oviarias, in Reatino equarias,
id. ib. 2, praef. § 6; 2, 1, 3.—Also, cattle-breeding:librum de pecuariā,
Varr. R. R. 3, 1 fin. —pĕcŭārĭa, ōrum, n., herds of cattle:mitte in Venerem pecuaria primus,
Verg. G. 3, 64; Pers. 3, 9; Plin. 8, 9, 9, § 27. -
6 pecuarius
pĕcŭārĭus, a, um, adj. [id.], of or belonging to cattle:II.res pecuaria,
Plaut. Truc. 1, 2, 45:pecuarii greges,
herds of cattle, Varr. R. R. 2, 5, 17:quaestio,
id. ib. 2, 2, 1:negotiatio,
Col. 8, 1, 1:canis,
id. 7, 12, 8:res,
a stock of cattle, live stock, Cic. Quint. 3, 12.—Subst.A.pĕcŭārĭus, ii, m.1.A cattle-breeder, grazier, Varr. R. R. 2, 4:2.diligentissimus agricola et pecuarius,
Cic. Deiot. 9, 27.—A farmer of the public pastures:B.damnatis aliquot pecuariis,
Liv. 10, 47, 4; Inscr. Don. cl. 9, n. 13.—pĕcŭārĭa, ae, f., a stock of cattle:C.omnis pecuariae pecus fundamentum,
Varr. R. R. 2, 1:ipse pecuarias habui grandes, in Apuliā oviarias, in Reatino equarias,
id. ib. 2, praef. § 6; 2, 1, 3.—Also, cattle-breeding:librum de pecuariā,
Varr. R. R. 3, 1 fin. —pĕcŭārĭa, ōrum, n., herds of cattle:mitte in Venerem pecuaria primus,
Verg. G. 3, 64; Pers. 3, 9; Plin. 8, 9, 9, § 27. -
7 baculum
baculum, ī, n. u. (spätere Form) baculus, ī, m. (verwandt mit βάκτρον, von βάω, βάζω, gehen), der Stab, Stock (eig. als Stütze beim Gehen, dann auch = scipio, ein Stab zur Zierde, u. = fustis, ein Stock zum Schlagen), bacula valida, Cels.: summa papaverum capita baculo decutere, Liv.: baculum, quo angui rana excussa sit, parturientes adiuvat, Plin. – als Hirtenstab, baculi cuspis, Plin.: baculum pastorale, Sil.: pastor baculo innixus, Ov. – als Augurstab (lituus), augur dextrā manu baculum sine nodo aduncum tenens, Liv. – als Szepter, ipse veste purpureā argenteoque baculo et regium in morem fronte redimitā, Flor.: u. der Bühnenkönige, elapsum baculum cito resumere, Suet. – als Stütze beim Gehen, baculum aureum inclusum corneo, Liv.: baculum sambuceum, Flor.: innitens baculo, Sen. rhet. u. Ov.: innixa baculo senectus, Sen.: dah. als Attribut der zynischen Philosophen, pera et baculum, Apul., pera, baculus, Auson.: hunc novi cum baculo peraque senem, Mart. – als Stütze, Krücke für Fußkranke, minus baculo eget crus, Cels.: für Blinde, caecorum baculum fuit (bildl. v. einer Pers.), Hier. ep. 60, 10. – zum Dreschen, baculis excutere (ausdreschen) spicas, Col. – als Riegel, durch einen Kloben zu stecken, Vitr. – / Form baculum, zB. Cels. 8, 10, 2. § 4. Plin. 30, 129. Flor. 4, 5, 3. Ov. met. 2, 681 u. 15, 655. Plur. Cels. 8, 20. § 16: Form baculus, zB. Auson. epigr. 49, 1. p. 209 Schenkl. Vulg. genes. 38, 18 u. ö. Ambros. de Tob. 5 extr.; vgl. Prob. append. (IV) 197, 22. u. Caper (VIII) 108, 7.
-
8 stipes
stīpes, itis, m. (v. στύπος), der Stamm, a) roh, der Stamm eines Baumes, Catull., Verg., Plin. u.a.: poet., der Baum, Ov.: der Zweig, Mart. – als fem., arboris cariosa stipes, Apul. met. 8, 22. – b) bearbeitet, der Stock, Pfahl, die Stange, Caes. u.a.: zum, Spießen der Missetäter, Sen.: poet. auch die Keule, quernus, Ov.: u. der Holzklotz, Scheit zum Verbrennen, semicremus, Ov.: u. der Feuerbrand, Stygius, Ov. – Sprichw., ein Stock = dummer Mensch, Ter. heaut. 877. Petron. 43, 5; vgl. Cic. Pis. 19. – / Nbf. stīps, stīpis, m., Petron. 43, 5.
-
9 baculum
baculum, ī, n. u. (spätere Form) baculus, ī, m. (verwandt mit βάκτρον, von βάω, βάζω, gehen), der Stab, Stock (eig. als Stütze beim Gehen, dann auch = scipio, ein Stab zur Zierde, u. = fustis, ein Stock zum Schlagen), bacula valida, Cels.: summa papaverum capita baculo decutere, Liv.: baculum, quo angui rana excussa sit, parturientes adiuvat, Plin. – als Hirtenstab, baculi cuspis, Plin.: baculum pastorale, Sil.: pastor baculo innixus, Ov. – als Augurstab (lituus), augur dextrā manu baculum sine nodo aduncum tenens, Liv. – als Szepter, ipse veste purpureā argenteoque baculo et regium in morem fronte redimitā, Flor.: u. der Bühnenkönige, elapsum baculum cito resumere, Suet. – als Stütze beim Gehen, baculum aureum inclusum corneo, Liv.: baculum sambuceum, Flor.: innitens baculo, Sen. rhet. u. Ov.: innixa baculo senectus, Sen.: dah. als Attribut der zynischen Philosophen, pera et baculum, Apul., pera, baculus, Auson.: hunc novi cum baculo peraque senem, Mart. – als Stütze, Krücke für Fußkranke, minus baculo eget crus, Cels.: für Blinde, caecorum baculum fuit (bildl. v. einer Pers.), Hier. ep. 60, 10. – zum Dreschen, baculis excutere (ausdreschen) spicas, Col. – als Riegel, durch einen Kloben zu stecken, Vitr. – ⇒ Form baculum, zB. Cels. 8, 10, 2. § 4. Plin. 30, 129. Flor. 4, 5, 3. Ov. met. 2, 681 u.————15, 655. Plur. Cels. 8, 20. § 16: Form baculus, zB. Auson. epigr. 49, 1. p. 209 Schenkl. Vulg. genes. 38, 18 u. ö. Ambros. de Tob. 5 extr.; vgl. Prob. append. (IV) 197, 22. u. Caper (VIII) 108, 7. -
10 stipes
stīpes, itis, m. (v. στύπος), der Stamm, a) roh, der Stamm eines Baumes, Catull., Verg., Plin. u.a.: poet., der Baum, Ov.: der Zweig, Mart. – als fem., arboris cariosa stipes, Apul. met. 8, 22. – b) bearbeitet, der Stock, Pfahl, die Stange, Caes. u.a.: zum, Spießen der Missetäter, Sen.: poet. auch die Keule, quernus, Ov.: u. der Holzklotz, Scheit zum Verbrennen, semicremus, Ov.: u. der Feuerbrand, Stygius, Ov. – Sprichw., ein Stock = dummer Mensch, Ter. heaut. 877. Petron. 43, 5; vgl. Cic. Pis. 19. – ⇒ Nbf. stīps, stīpis, m., Petron. 43, 5. -
11 penus
penus —, m f., or n [PA-], a store of food, provision, victuals: in cellulam penum omnem congerebam, T.: est omne, quo vescuntur homines, penus: portet frumenta penusque, H.: longam penum struere, V.* * *Iprovisions, food; stock of a household; storeroom in temple of VestaIIprovisions, food; stock of household; storeroom in temple of Vesta -
12 salpa
-
13 stīpes
-
14 truncus
truncus ī, m [1 truncus].—Of a tree, the stem, stock, bole, trunk: arborum trunci, Cs.: quid interest inter hominem et truncum? etc.: enodes trunci, V.: inlapsus cerebro, H.: acernus, O.— The trunk, body: corporis: recto se attollere trunco, O.: iacet ingens litore truncus, V.—Fig., a stock, blockhead, dunce, dolt: qui potest esse in eius modi trunco sapientia?— A trunk, stem: quae (stirpes aegritudinis) ipso trunco everso omnes elegendae sunt.* * * -
15 acquiro
Iacquirere, acquisii, acquisitus V TRANSacquire (goods/money/adherents), obtain, gain, get; add to stock; accrueIIacquirere, acquisivi, acquisitus V TRANSacquire (goods/money/adherents), obtain, gain, get; add to stock; accrue -
16 adquiro
Iadquirere, adquisii, adquisitus V TRANSacquire besides/in addition, obtain, gain, win, get; add to stock; accrueIIadquirere, adquisivi, adquisitus V TRANSacquire besides/in addition, obtain, gain, win, get; add to stock; accrue -
17 frequentato
frĕquento, āvi, ātum, 1, v. a. [frequens].I.(Acc. to frequens, I.) To visit or resort to frequently, to frequent; to do or make use of frequently, to repeat (class.):II.sermones eorum, qui frequentant domum meam,
Cic. Fam. 5, 21, 1:juventus, quae domum Catilinae frequentabat,
Sall. C. 14, 7:domum alicujus,
Quint. 12, 11, 5:(Vespasianus) locum incunabulorum assidue frequentavit,
Suet. Vesp. 2:scholam alicujus,
id. Gram. 7:dum deus Eurotan immunitamque frequentat Sparten,
Ov. M. 10, 169:plebes sic accensa, uti opifices agrestesque omnes relictis operibus frequentarent Marium,
often visited, resorted to him, Sall. J. 73, 6:juvenis jam juventutis concursu, jam publicis studiis frequentabatur,
Tac. A. 5, 10.—With dat.:istoc quidem nos pretio facile est frequentare tibi,
Plaut. Cist. 1, 1, 10; cf.:ne coetu salutantium frequentaretur Agrippina,
Tac. A. 13, 18; id. H. 2, 16:si aliquando alio domino solita est frequentari (domus),
Cic. Off. 1, 39, 139:quae loca et nationes minus frequentata sunt,
Sall. J. 17, 2:tu primas quasque partes in animo frequenta,
frequently think over, repeat, Auct. Her. 3, 24, 40:haec frequentat Phalereus maxime,
Cic. Or. 27, 94; 25, 85:turba ruunt et Hymen clamant, Hymenaee frequentant,
Ov. H. 12, 143:memoriam alicujus,
to call to mind often, Sen. Cons. ad Marc. 3, 2:exigis ut hoc epistolarum commercium frequentemus,
exchange letters oftener, id. Ep. 38, 1:nec ideo conjugia et educationes liberum frequentabantur praevalida orbitate,
became more frequent, Tac. A. 3, 25:prima trullis frequentetur inductio (calcis),
be repeated, Pall. 1, 15:verbi translatio instituta est inopiae causa, frequentata delectationis,
Cic. de Or. 3, 38, 155; cf.:quae (exempla levitatis Atheniensium) nata et frequentata apud illos, etc.,
id. Rep. 1, 3. —(Acc. to frequens, II.) To fill with a great number or multitude, to fill, crowd, people, stock a place; to assemble or bring together in numbers (class.).A.In gen.:B.urbes sine hominum coetu non potuissent nec aedificari nec frequentari,
be peopled, Cic. Off. 2, 4, 15:Italiae solitudinem frequentari,
id. Att. 1, 19, 4; cf. Suet. Aug. 46:templa frequentari nunc decet,
to be crowded, Ov. F. 4, 871: mundum nova prole, to stock, Col. poët. 10, 213:piscinas,
id. 8, 16, 2:castaneta,
id. 4, 33, 3:vineam,
id. 4, 15, 1:quos cum casu hic dies ad aerarium frequentasset, etc.,
had assembled in great numbers, Cic. Cat. 4, 7, 15:populum,
id. Dom. 33, 89:acervatim multa frequentans,
crowding together, id. Or. 25, 85; cf.:tum est quasi luminibus distinguenda et frequentanda omnis oratio sententiarum atque verborum,
id. de Or. 3, 52, 201:digressis qui Pacarium frequentabant,
Tac. H. 2, 16; v. frequentatio, II.—In partic. (like celebro, but much less freq.), to celebrate or keep in great numbers, esp. a festival: publicum est, quod civitas universa aliqua de causa frequentat, ut ludi, dies festus, bellum, Cic. Inv. 1, 27, 40:2.nunc ad triumphum frequentandum deductos esse milites,
Liv. 36, 39:sacra,
Ov. M. 4, 37:ut mors Sulpicii publicis exsequiis frequentaretur,
Tac. A. 3, 48.—Poet. and post-Aug. also of a single person, to celebrate, observe, keep:A.Baccheaque sacra frequento,
Ov. M. 3, 691:festos dies apud Baias Nero frequentabat,
Tac. A. 14, 4 Draeg. ad loc.:dies sollennes,
Suet. Aug. 53:quorundam exsequias usque ad rogum,
id. Tib. 32:Cererem (Ennaeae nurus),
Auct. Priap. 77.—Hence, frĕquen-tātus, a, um, P. a.Frequent, common, much used:* B.pavimenta,
Plin. 36, 25, 61, § 185:gemma reginis,
id. 37, 10, 54, § 145.—Full of, rich or abounding in:aliud genus est non tam sententiis frequentatum quam verbis volucre atque incitatum,
Cic. Brut. 95, 325.—Hence, adv.: frĕquentāto, frequently, App. M. 9, p. 228, 29. -
18 frequento
frĕquento, āvi, ātum, 1, v. a. [frequens].I.(Acc. to frequens, I.) To visit or resort to frequently, to frequent; to do or make use of frequently, to repeat (class.):II.sermones eorum, qui frequentant domum meam,
Cic. Fam. 5, 21, 1:juventus, quae domum Catilinae frequentabat,
Sall. C. 14, 7:domum alicujus,
Quint. 12, 11, 5:(Vespasianus) locum incunabulorum assidue frequentavit,
Suet. Vesp. 2:scholam alicujus,
id. Gram. 7:dum deus Eurotan immunitamque frequentat Sparten,
Ov. M. 10, 169:plebes sic accensa, uti opifices agrestesque omnes relictis operibus frequentarent Marium,
often visited, resorted to him, Sall. J. 73, 6:juvenis jam juventutis concursu, jam publicis studiis frequentabatur,
Tac. A. 5, 10.—With dat.:istoc quidem nos pretio facile est frequentare tibi,
Plaut. Cist. 1, 1, 10; cf.:ne coetu salutantium frequentaretur Agrippina,
Tac. A. 13, 18; id. H. 2, 16:si aliquando alio domino solita est frequentari (domus),
Cic. Off. 1, 39, 139:quae loca et nationes minus frequentata sunt,
Sall. J. 17, 2:tu primas quasque partes in animo frequenta,
frequently think over, repeat, Auct. Her. 3, 24, 40:haec frequentat Phalereus maxime,
Cic. Or. 27, 94; 25, 85:turba ruunt et Hymen clamant, Hymenaee frequentant,
Ov. H. 12, 143:memoriam alicujus,
to call to mind often, Sen. Cons. ad Marc. 3, 2:exigis ut hoc epistolarum commercium frequentemus,
exchange letters oftener, id. Ep. 38, 1:nec ideo conjugia et educationes liberum frequentabantur praevalida orbitate,
became more frequent, Tac. A. 3, 25:prima trullis frequentetur inductio (calcis),
be repeated, Pall. 1, 15:verbi translatio instituta est inopiae causa, frequentata delectationis,
Cic. de Or. 3, 38, 155; cf.:quae (exempla levitatis Atheniensium) nata et frequentata apud illos, etc.,
id. Rep. 1, 3. —(Acc. to frequens, II.) To fill with a great number or multitude, to fill, crowd, people, stock a place; to assemble or bring together in numbers (class.).A.In gen.:B.urbes sine hominum coetu non potuissent nec aedificari nec frequentari,
be peopled, Cic. Off. 2, 4, 15:Italiae solitudinem frequentari,
id. Att. 1, 19, 4; cf. Suet. Aug. 46:templa frequentari nunc decet,
to be crowded, Ov. F. 4, 871: mundum nova prole, to stock, Col. poët. 10, 213:piscinas,
id. 8, 16, 2:castaneta,
id. 4, 33, 3:vineam,
id. 4, 15, 1:quos cum casu hic dies ad aerarium frequentasset, etc.,
had assembled in great numbers, Cic. Cat. 4, 7, 15:populum,
id. Dom. 33, 89:acervatim multa frequentans,
crowding together, id. Or. 25, 85; cf.:tum est quasi luminibus distinguenda et frequentanda omnis oratio sententiarum atque verborum,
id. de Or. 3, 52, 201:digressis qui Pacarium frequentabant,
Tac. H. 2, 16; v. frequentatio, II.—In partic. (like celebro, but much less freq.), to celebrate or keep in great numbers, esp. a festival: publicum est, quod civitas universa aliqua de causa frequentat, ut ludi, dies festus, bellum, Cic. Inv. 1, 27, 40:2.nunc ad triumphum frequentandum deductos esse milites,
Liv. 36, 39:sacra,
Ov. M. 4, 37:ut mors Sulpicii publicis exsequiis frequentaretur,
Tac. A. 3, 48.—Poet. and post-Aug. also of a single person, to celebrate, observe, keep:A.Baccheaque sacra frequento,
Ov. M. 3, 691:festos dies apud Baias Nero frequentabat,
Tac. A. 14, 4 Draeg. ad loc.:dies sollennes,
Suet. Aug. 53:quorundam exsequias usque ad rogum,
id. Tib. 32:Cererem (Ennaeae nurus),
Auct. Priap. 77.—Hence, frĕquen-tātus, a, um, P. a.Frequent, common, much used:* B.pavimenta,
Plin. 36, 25, 61, § 185:gemma reginis,
id. 37, 10, 54, § 145.—Full of, rich or abounding in:aliud genus est non tam sententiis frequentatum quam verbis volucre atque incitatum,
Cic. Brut. 95, 325.—Hence, adv.: frĕquentāto, frequently, App. M. 9, p. 228, 29. -
19 genus
1.gĕnus, ĕris, n. [= genos, root GEN, gigno, gens], birth, descent, origin; and concr., a race, stock, etc. (cf.: familia, gens, stirps).I.Lit.A.In gen.: bono genere gnati, Cato ap. Gell. 10, 3, 17; cf.:B.ii, qui nobili genere nati sunt,
Cic. Verr. 2, 5, 70, § 180:amplissimo genere natus,
Caes. B. G. 4, 12, 4:genere regio natus,
Cic. Rep. 1, 33:C. Laelius, cum ei quidam malo genere natus diceret, indignum esse suis majoribus, at hercule, inquit, tu tuis dignus,
id. de Or. 2, 71, 286:genere et nobilitate et pecunia sui municipii facile primus,
id. Rosc. Am. 6, 15:esse genere divino,
id. Rep. 2, 2:contempsisti L. Murenae genus, extulisti tuum,
id. Mur. 7, 15:hic sacra, hic genus, hic majorum multa vestigia,
id. Leg. 2, 1, 3; cf. id. Brut. 58, 212; id. Rep. 1, 18:adulescens, cujus spei nihil praeter genus patricium deesset,
Liv. 6, 34, 11:in famam generis ac familiae,
Quint. 3, 11, 12; 5, 10, 24:genus Lentulorum,
id. 6, 3, 67:Atys, genus unde Atii duxere Latini,
Verg. A. 5, 568:fortuna non mutat genus,
Hor. Epod. 4, 6:virginem plebei generis petiere juvenes, alter virgini genere par, alter, etc.,
Liv. 4, 9, 4:qui sibi falsum nomen imposuerit, genus parentesve finxerit, etc.,
Plaut. Sent. 5, 25, 11.— Plur.:summis gnati generibus,
Plaut. Most. 5, 2, 20.—In partic., birth, for high or noble birth (mostly poet.):II.cum certi propter divitias aut genus aut aliquas opes rem publicam tenent, est factio,
Cic. Rep. 3, 14: pol mihi fortuna magis nunc defit quam genus, Enn. ap. Cic. Tusc. 3, 19, 44 (Trag. v. 394 Vahl.):et genus et virtus, nisi cum re vilior alga est,
Hor. S. 2, 5, 8; cf.:et genus et formam regina pecunia donat,
id. Ep. 1, 6, 37:non, Torquate, genus, non te facundia, non te Restituet pietas,
id. C. 4, 7, 23:jactes et genus et nomen inutile,
id. ib. 1, 14, 13; cf.:cui genus et quondam nomen natique fuissent,
Verg. A. 5, 621:nunc jam nobis patribus vobisque plebei promiscuus consulatus patet, nec generis, ut ante, sed virtutis est praemium,
Liv. 7, 32, 14; cf. id. 4, 4, 7.Transf.A.Like gens and stirps, a descendant, offspring, child; and collect., descendants, posterity, race ( poet.): neve tu umquam in gremium extollas liberorum ex te genus, Enn. ap. Cic. Or. 46, 155 (Trag. v. 347 Vahl.):B.credo equidem, genus esse deorum,
Verg. A. 4, 12:Uraniae genus, Hymen,
i. e. her son, Cat. 61, 2:audax Iapeti,
i. e. his son Prometheus, Hor. C. 1, 3, 27:Jovis,
i. e. Perseus, Ov. M. 4, 609; cf. also Prop. 2, 2, 9; Hor. C. 2, 14, 18:genus Adrasti,
i. e. Diomede, grandson of Adrastus, Ov. F. 6, 433;so of a grandson,
id. M. 2, 743; cf.nepotum,
Hor. C. 3, 17, 4:Tantali genus,
id. ib. 2, 18, 37:Danai,
id. ib. 2, 14, 18:Messi clarum genus Osci,
id. S. 1, 5, 54:ab alto Demissum genus Aenea,
i. e. Octavianus, as the adopted son of Julius Cœsar, id. ib. 2, 5, 63:sive neglectum genus et nepotes Respicis auctor,
i. e. the Romans, id. C. 1, 2, 35; cf. ib. 3, 6, 18:regium genus,
id. ib. 2, 4, 15. —Of an assemblage of objects (persons, animals, plants, inanimate or abstract things) which are related or belong together in consequence of a resemblance in natural qualities; a race, stock, class, sort, species, kind (in this signif. most freq. in all periods and kinds of writing).1.In gen.a.Of living things: ne genus humanum temporis longinquitate occideret, propter hoc marem cum femina esse coniunctum, Cic. ap. Col. 12, 1 (Fragm. Cic. 1, 5 Baiter):(β).quod ex infinita societate generis humani ita contracta res est, etc.,
of the human race, Cic. Lael. 5, 20; cf. id. Rep. 1, 2 fin.:o deorum quicquid in caelo regit Terras et humanum genus,
Hor. Epod. 5, 2;for which: consulere generi hominum,
Cic. Rep. 3, 12; cf.:cum omni hominum genere,
id. ib. 2, 26; Hor. Ep. 2, 1, 7:solivagum genus,
Cic. Rep. 1, 25: potens vir cum inter sui corporis homines tum etiam ad plebem, quod haudquaquam inter id genus contemptor ejus habebatur, i. e. among the Plebeians, Liv. 6, 34, 5: Graium genus, the Grecian race, Enn. ap. Prob. ad Verg. E. 6, 31 (Ann. v. 149 Vahl.):virtus est propria Romani generis atque seminis,
Cic. Phil. 4, 5, 13; cf. id. Ac. 2, 27, 86:Ubii, paulo quam sunt ejusdem generis et ceteris humaniores,
Caes. B. G. 4, 3, 3; cf.also: impellit alios (Aeduos) iracundia et temeritas, quae maxime illi hominum generi est innata,
race of men, id. ib. 7, 42, 2; so, like gens, of nations, peoples, tribes: ferox, Sall. Fragm. ap. Arus. Mess. s. v. insolens, p. 241 Lind. (Hist. 1, 14 Gerl.); Liv. 34, 7, 6:implacidum (Genauni),
Hor. C. 4, 14, 10:durum ac velox (Ligures),
Flor. 2, 3, 4:omne in paludes diffugerat,
id. 3, 10, 14:Graecorum,
Cic. Fl. 4, 9:Numidarum,
Liv. 30, 12, 18:genus omne nomenque Macedonum,
id. 13, 44, 6; Nep. Reg. 2:Italici generis multi mortales,
Sall. J. 47, 1:Illyriorum,
Liv. 27, 32, 4; 27, 48, 10; 42, 47 fin.:Scytharum,
Just. 2, 3, 16; Tac. H. 2, 4; Suet. Ner. 37; Vell. 2, 118, 1.—In plur.:conventus is, qui ex variis generibus constaret,
Caes. B. C. 2, 36, 1:olim isti fuit generi quondam quaestus apud saeclum prius... est genus hominum, qui se primos esse omnium rerum volunt,
class of men, profession, Ter. Eun. 2, 2, 15 and 17:firmi et stabiles et constantes (amici), cujus generis est magna penuria,
Cic. Lael. 17, 62:saepius genus ejus hominis (sc. procuratoris rei publicae) erit in reliqua nobis oratione tractandum,
id. Rep. 2, 29 fin.; cf.:genus aliud tyrannorum,
id. ib. 1, 44:judicum genus et forma,
id. Phil. 5, 5, 13:istius generis asoti,
id. Fin. 2, 8, 23; cf.:omnium ejus generis poëtarum haud dubie proximus,
Quint. 10, 1, 85:liberrimum hominum,
id. 10, 12, 2, § 22:irritabile vatum,
Hor. Ep. 2, 2, 102:hoc omne (ambubajarum, etc.),
id. S. 1, 2, 2:hominum virile, muliebre,
Cic. Inv. 1, 24, 35:equidem fabulam et fictam rem ducebam esse, virorum omne genus in aliqua insula conjuratione muliebri ab stirpe sublatum esse,
Liv. 34, 2, 3:cedat consulari generi praetorium,
Cic. Planc. 6, 15:ad militare genus = ad milites,
Liv. 24, 32, 2:alia militaris generis turba,
id. 44, 45, 13:castellani, agreste genus,
id. 34, 27, 9 Weissenb. ad loc.— Sing. with plur. predicate:Ministrantibus sibi omni genere turpium personarum,
Capitol. Ver. 4.—In plur.:eorum hominum... genera sunt duo,
Caes. B. G. 6, 13, 1:tria auditorum,
Quint. 3, 4, 6.— Repeated in the relative-clause:duo genera semper in hac civitate fuerunt... quibus ex generibus,
Cic. Sest. 45, 96.—In the acc., of description (v. Roby's Gram. 2, p. 42 sq.):quot et quod genus pastores habendi,
of what kind, Varr. R. R. 2, 10, 1:quod genus ii sunt, etc.,
Auct. Her. 2, 30, 48; cf. in the foll.—Of animals, plants, etc.: genus altivolantum, the race of birds, Enn. ap. Cic. Div. 1, 48, 107 (Ann. v. 84 Vahl.); cf.: genu' pennis condecoratum, id. Fragm. ap. Varr. L. L. 5, § 59:b.lanigerum, id. Fragm. ap. Paul. ex Fest. s. v. Cyprio, p. 59 Müll.: squamigerum,
Lucr. 1, 162; cf.piscium,
Hor. C. 1, 2, 9:silvestre,
Lucr. 5, 1411:omne ferarum,
id. 5, 1338:acre leonum,
id. 5, 862:malefici generis plurima animalia,
Sall. J. 17, 6:diversum confusa genus panthera camelo,
Hor. Ep. 2, 1, 195:animantūm propagare genus,
to propagate the race, Lucr. 1, 195:ad genus faciendum,
Just. 2, 9 fin.:juxta genus suum,
Vulg. Gen. 1, 11 saep.— Plur.:quae vero et quam varia genera bestiarum vel cicurum vel ferarum!
Cic. N. D. 2, 39, 99:piscium genera,
Quint. 5, 10, 21.—In the acc., of description:porticus avibus omne genus oppletae,
Varr. R. R. 3, 5, 11:pascuntur omne genus objecto frumento,
id. ib. 3, 6:boves et id genus pecua,
App. M. 2, p. 115, 4; id. Flor. p. 37. —Of inanim. and abstr. things, kind, sort, description, class, order, character:2.genus ullum materiaï,
Lucr. 2, 304:cum is (sol) quoque efficiat, ut omnia floreant et in suo quaeque genere pubescant,
Cic. N. D. 2, 15, 41:naves omni genere armorum ornatissimae,
Caes. B. G. 3, 14, 2:cibi genus,
id. ib. 4, 1, 9:cum omni genere commeatus,
Liv. 30, 36, 2:frugum,
id. 38, 15, 9:hoc sphaerae genus,
Cic. Rep. 1, 14:hoc triplex rerum publicarum genus,
id. ib. 2, 23:regale civitatis,
id. ib.; cf.:totum regiae civitatis,
id. ib. 2, 29:novum imperii,
id. ib. 2, 32:ipsum istud genus orationis exspecto,
id. ib. 1, 24 fin.; cf.: dulce orationis, id. Or. 13, 42:qua re esset hoc bellum genere ipso necessarium,
id. de Imp. Pomp. 10, 27; cf.:genus hoc erat pugnae, quo, etc.,
Caes. B. G. 1, 48, 4:potestas annua (consulum) genere ipso ac jure regia,
Cic. Rep. 2, 32:genus vitae... genus aetatis,
id. Off. 1, 32, 117:optimum emendandi,
Quint. 10, 4, 2:dicendi,
Cic. Off. 1, 1, 3; Quint. 8, 3, 56; 12, 10, 69:simplex rectumque loquendi,
id. 9, 3, 3:omnis generis tormenta,
Liv. 32, 16, 10:praeda ingens omnis generis,
id. 27, 5, 9; so,omnis generis, with tela,
id. 38, 26, 4;with naves,
id. 34, 8, 5;with eloquentia,
id. 39, 40, 7, etc.—Repeated in the relative-clause:erat haec (ratio) ex eodem genere, quod ego maxime genus ex sociorum litteris reperire cupiebam,
Cic. Verr. 2, 2, 74, § 183.—In plur.:Caesar haec genera munitionis instituit,
Caes. B. G. 7, 72, 1:disserere de generibus et de rationibus civitatum,
Cic. Rep. 2, 11; cf. id. ib. 1, 26;28: genera juris institutorum, morum consuetudinumque describere,
id. ib. 3, 10:genera furandi,
id. Verr. 2, 2, 7, § 18.—In the acc., of description: omne, hoc, id, quod genus, for omnis, ejus, hujus, cujus generis, of every, of this, of which kind:sub urbe hortum omne genus, coronamenta omne genus,
Cato, R. R. 8, 2; Varr. R. R. 1, 29, 1:omne genus simulacra feruntur,
Lucr. 4, 735:si hoc genus rebus non proficitur,
Varr. R. R. 2, 1, 23; id. L. L. 9, § 110 Müll.; Lucr. 6, 917 and Hor. S. 2, 6, 44:in id genus verbis,
Varr. L. L. 10, § 79; 8, 7, 108, § 17:in id genus libris,
Gell. 3, 8, 1:scis me ante orationes aut aliquid id genus solitum scribere,
Cic. Att. 13, 12, 3:vitanda sunt illa, quae propinqua videntur: quod genus, fidentiae contrarium est diffidentia, etc.,
for example, id. Inv. 2, 54, 165; so ib. 2, 52, 157; 2, 54, 162; 2, 57, 172; Lucr. 4, 271; 6, 1058:lege jus est id quod populi jussu sanctum est, quod genus: ut in jus eas cum voceris,
Auct. Her. 2, 13, 19; cf.ib. sqq.— In gen.: i. q. res or aliquid: ut in omni genere hujus populi (Graeci) consuetudinem videretur imitatus,
in all respects, in everything, Cic. Rep. 2, 20; cf.:innumerabiles res sunt, in quibus te quotidie in omni genere desiderem,
id. Q. Fr. 2, 2 fin.:incredibile est, quam me in omni genere delectarit,
id. Att. 16, 5, 2:medici assiduitas et tota domus in omni genere diligens,
id. ib. 12, 33, 2;7, 1, 2: qui in aliquo genere aut inconcinnus aut multus est, is ineptus dicitur,
in any respect whatever, id. de Or. 2, 4, 17:qua de re et de hoc genere toto pauca cognosce,
id. Q. Fr. 1, 2, 2, § 4.—Adverb.: in genus, in general, generally:sermones in genus communes,
Gell. 4, 1 fin. —In partic.a.In philos. lang., opp. partes, and comprising them within itself, a general term, logical genus:b.genus est id, quod sui similes communione quadam, specie autem differentes, duas aut plures complectitur partes,
Cic. de Or. 1, 42, 189; cf.: genus est, quod plures partes amplectitur, ut animal;pars est, quae subest generi, ut equus. Sed saepe eadem res alii genus, alii pars est: nam homo animalis pars est, Thebani aut Trojani genus,
id. de Inv. 1, 22, 32: genus est, quod partes aliquas amplectitur, ut cupiditas;pars est, quae subest generi, ut cupiditati amor, avaritia,
id. ib. 1, 28, 42; cf.also: genus est notio ad plures differentias pertinens,
id. Top. 7, 31:nec vero sine philosophorum disciplina genus et speciem cujusque rei cernere neque eam definiendo explicare nec tribuere in partes possumus, etc.,
id. Or. 4, 16; cf. ib. 33, 117:formae dicendi specie dispares, genere laudabiles,
id. de Or. 3, 9, 34:perturbationes sunt genere quatuor, partibus plures,
id. Tusc. 3, 11, 24; cf. ib. 5, 25, 71:et conjuncta quaeremus, et genera et partes generibus subjectas, et similitudines, etc.,
id. de Or. 2, 39, 166;opp. species and pars,
Varr. R. R. 3, 3, 3.—In gram., gender: transversi sunt (ordines) qui ab recto casu obliqui declinantur, ut albus, albi, albo;2.directi sunt, qui ab recto casu in rectos declinantur, ut albus, alba, album. Transversorum ordinum partes appellantur casus, directorum genera: utrisque inter se implicatis forma,
Varr. L. L. 10, § 22 Müll.:quod ad verborum temporalium rationem attinet, cum partes sint quatuor: temporum, personarum, generum, divisionum, etc.,
ib. 9, § 95:in nominibus tria genera,
Quint. 1, 4, 23:barbarismum fieri per numeros aut genera,
id. 1, 5, [p. 811] 16;9, 3, 6: in verbis quoque quis est adeo imperitus, ut ignoret genera et qualitates, etc.,
id. 1, 4, 27.gĕnus, ūs, v. genu. -
20 inrisus
1.irrīsus, a, um, Part., from irrideo.2.irrīsus ( inr-), ūs, m. [irrideo], a scoffing, mocking, mockery, derision:irrisu coarguere aliquid,
Plin. 28, 8, 29, § 114:irrisum pueri sperans,
Tac. A. 13, 15:irrisui esse,
to be a laughing-stock, Caes. B. C. 2, 15:hostibus irrisui fuit,
Tac. A. 14, 39; id. H. 1, 7:scripsisse eos non sine irrisu generis humani arbitror,
Plin. 37, 9, 40, § 124:irrisui haberi,
to be made a laughing-stock of, be made game of, App. M. 5, p. 172:ab irrisu,
out of mockery, Liv. 7, 10.
См. также в других словарях:
stock — [ stɔk ] n. m. • h. 1656, rare av. fin XIXe; mot angl. « souche » 1 ♦ Quantité de marchandises en réserve. Stocks d un magasin. Constituer, renouveler un stock. ⇒ approvisionnement, provision, réserve. Avoir un article en stock. Stock disponible … Encyclopédie Universelle
Stock — (st[o^]k), n. [AS. stocc a stock, trunk, stick; akin to D. stok, G. stock, OHG. stoc, Icel. stokkr, Sw. stock, Dan. stok, and AS. stycce a piece; cf. Skr. tuj to urge, thrust. Cf. {Stokker}, {Stucco}, and {Tuck} a rapier.] 1. The stem, or main… … The Collaborative International Dictionary of English
stock — n 1 a: the equipment, materials, or supplies of a business b: a store or supply accumulated; esp: the inventory of the goods of a merchant or manufacturer 2: the ownership element in a corporation usu. divided into shares and represented by… … Law dictionary
stock — [stäk] n. [ME stocke < OE stocc, akin to Ger stock, Du stok, a stick < IE base * (s)teu , to strike, chop > STUMP, STUB] 1. the trunk of a tree 2. Archaic a) a tree stump b) a wooden block or log … English World dictionary
Stock — es una voz inglesa[1] que se usa en español con el sentido de existencias. En el lenguaje comercial y financiero su empleo como anglicismo es frecuente, y por ello la RAE recomienda evitarlo y utilizar las voces en español correspondientes a cada … Wikipedia Español
stock — ► NOUN 1) a supply of goods or materials available for sale or use. 2) farm animals bred and kept for their meat or milk; livestock. 3) the capital of a company raised through the issue and subscription of shares. 4) (stocks) a portion of a… … English terms dictionary
Stock — steht für: einen länglichen zylindrischen Gegenstand, siehe Stock (Stab) Stock (Familienname), der Familienname Stock Stock (Spirituosen), ein Spirituosenhersteller in der Botanik ein Sprossachsensystem (auch Wurzelstock), siehe Rhizom (Botanik)… … Deutsch Wikipedia
Stock — (st[o^]k), v. t. [imp. & p. p. {Stocked} (st[o^]kt); p. pr. & vb. n. {Stocking}.] 1. To lay up; to put aside for future use; to store, as merchandise, and the like. [1913 Webster] 2. To provide with material requisites; to store; to fill; to… … The Collaborative International Dictionary of English
Stock — Stock, a. Used or employed for constant service or application, as if constituting a portion of a stock or supply; standard; permanent; standing; as, a stock actor; a stock play; a stock phrase; a stock response; a stock sermon. A stock charge… … The Collaborative International Dictionary of English
stock — s.m.inv. ES ingl. {{wmetafile0}} 1a. consistente quantità di merce giacente in un magazzino, pronta per essere venduta spec. in blocco; merce, articoli di stock, a prezzo di stock: venduti a prezzo particolarmente conveniente perché fondi di… … Dizionario italiano
stock — [adj] commonplace banal, basic, common, conventional, customary, dull, established, formal, hackneyed, normal, ordinary, overused, regular, routine, run of the mill*, set, standard, staple, stereotyped, traditional, trite, typical, usual, worn… … New thesaurus