-
61 strata stra·ta npl
['strɒːtə]See: -
62 strategic *** stra·tegic adj
[strə'tiːdʒɪk] -
63 strategically stra·tegi·cal·ly adv
[strə'tiːdʒɪk(ə)lɪ]English-Italian dictionary > strategically stra·tegi·cal·ly adv
-
64 stratum stra·tum n
-
65 stratus stra·tus n
-
66 substratum sub·stra·tum n
-
67 undemonstrative un·de·mon·stra·tive adj
[ˌʌndɪ'mɒnstrətɪv]riservato (-a), poco espansivo (-a)English-Italian dictionary > undemonstrative un·de·mon·stra·tive adj
-
68 mottuefni (òurrkuî strá, hampur)
-
69 sáldra, strá, dreifa
-
70 donje zaglavlje na svakoj stra
• foother -
71 ostaviti na stra
• to lay up -
72 pridobiti da priđe drugoj stra
• carry over -
73 skretati u stra
• oblique -
74 strach stra·ch
-
75 волосок
-
76 волосок
strå -
77 соломинка
strå -
78 Strafe
Stráfe f =, -n1. наказа́ниеetw. bei Stráfe verbí eten*, etw. ú nter Stráfe sté llen — запрети́ть что-л. под стра́хом наказа́ния; кара́ть что-л. зако́ном
auf dí ese Tat steht fó lgende Stráfe — э́то преступле́ние кара́ется сле́дующим о́бразом, за э́то преступле́ние полага́ется сле́дующее наказа́ние
zur Stráfe — в наказа́ние
das ist die geré chte Stráfe für dé inen Lé ichtsinn — э́то справедли́вое наказа́ние за твоё́ легкомы́слие, подело́м тебе́ за твоё́ легкомы́слие
2. штрафé ine Stráfe von … Mark féstsetzen [bezáhlen] — назна́чить [уплати́ть, заплати́ть] штраф в разме́ре … ма́рок
etw. bei Stráfe verbí eten* — запрети́ть что-л. под угро́зой штра́фа3. взыска́ниеé ine Stráfe lö́schen [tílgen] — снять взыска́ние
4.:gróße Stráfe — большо́й штраф, удале́ние с по́ля на пять мину́т ( хоккей)
5. перен. разг. ка́ра, наказа́ниеdas Kind ist é ine wá hre Stráfe — не ребё́нок, а наказа́ние
-
79 strafen
stráfen vt1. б. ч. ю.-нем., австр. нака́зывать, кара́тьj-n für ein Verbréchen [wé gen é ines Verbréchens] mit Gefä́ ngnis strá fen — приговори́ть кого́-л. за преступле́ние к тюре́мному заключе́нию
Gott soll mich strá fen, wenn ich lǘge — накажи́ меня́ бог [да покара́ет меня́ госпо́дь], е́сли я вру
sie ist mit í hren Kí ndern gestráft — её́ де́ти — её́ крест, её́ де́ти — наказа́ние (за её́ грехи́)
j-n an Geld und Gut strá fen уст. — в наказа́ние конфискова́ть чьё-л. иму́щество
2.:j-n mit Verá chtung strá fen — казни́ть [наказа́ть] кого́-л. презре́нием
sé ine Verlé genheit straft sé ine Wó rte Lǘ gen — его́ смуще́ние выдаё́т, что его́ слова́ — ложь
3. штрафова́ть4. шутл. опустоша́ть, уничтожа́ть ( съестные запасы) -
80 strahlen
stráhlenI vi1. сия́ть; блесте́ть, лучи́ться2. физ. испуска́ть лучи́; излуча́тьII vt1. излуча́ть; распространя́ть (тепло и т. п.)die Sché inwerfer strá hlen ihr Licht auf die Bǘ hne — прожектора́ освеща́ют (свои́ми луча́ми) сце́ну
die jú nge Frau strá hlte Glück высок. уст. — молода́я же́нщина излуча́ла сча́стье [лучи́лась сча́стьем]
2. радио, тлв. редко:gestrá hlt wé rden — трансли́роваться ( о передаче)
См. также в других словарях:
Stra — Stra … Deutsch Wikipedia
Stra — Stra … Wikipedia Español
Stra — Administration Pays Italie Région … Wikipédia en Français
strå — sb., et, strå, ene, i sms. strå , fx stråfoder, stråmåtte; være højt på strå … Dansk ordbog
stră — Element de compunere care formează substantive sau adjective care arată vechimea, originea îndepărtată, depărtarea etc., verbe care arată intensificarea acţiunii exprimate de verbul de bază sau verbe care arată că acţiunea indică pătrunderea… … Dicționar Român
Stra — Stra, Dorf in der venetianischen Provinz Venedig, rechts an der Brenta u. dem Kanal Piovego; kaiserl. Villa mit Gartenanlagen; 2000 Ew … Pierer's Universal-Lexikon
štrȁca — ž 〈G mn štrȃcā〉 reg. 1. {{001f}}prnja, krpa 2. {{001f}}〈m〉 pren. onaj koji je bez karaktera; krpa, beskičmenjak ✧ {{001f}}mlet., tal … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
štrȁjk — m 〈N mn štràjkovi〉 1. {{001f}}organizirana kolektivna obustava rada radi ostvarenja ekonomskih i socijalnih zahtjeva radnika poslodavcu [prekinuti ∼; proglasiti ∼; stupiti u ∼; biti u ∼u] 2. {{001f}}obustava rada širih razmjera kao oblik… … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
stra- — pref. è presente in un numero limitato di parole di origine latina: straordinario, stravagante, ed è usato produttivamente, spec. davanti ad aggettivi e verbi, con il valore di eccesso, superamento di un limite: stracarico, strafare, strapagare,… … Dizionario italiano
stra- — {{hw}}{{stra }}{{/hw}}pref. 1 Vale propriamente ‘fuori’ (dal lat. extra, ‘fuori’): straordinario, straripare. 2 Indica eccesso: strafare, stravizio. 3 Esprime misura oltre il normale: stravincere. 4 Premesso ad agg. lo rende di grado superlativo … Enciclopedia di italiano
stra- — [lat. extra fuori , extra ; in alcuni casi, incrociato con trans oltre ]. 1. Pref. di numerose parole composte, nelle quali ha vari sign., spec. quello di fuori , come in straripare, straordinario, stragiudiziale. 2. Indica, per estens., eccesso … Enciclopedia Italiana