Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

manfully

  • 1 viriliter

    manfully.

    Latin-English dictionary of medieval > viriliter

  • 2 virīliter

        virīliter adv.    [virilis], manfully, courageously: quod viriliter fit: fortunam ferre, O.: aegrotare, i. e. to bear sickness, O.
    * * *
    virilius, virilissime ADV
    with masculine/manly vigor; manfully/in a manly/virile way; powerfully (Souter)

    Latin-English dictionary > virīliter

  • 3 fortis

    fortis (archaic form FORCTIS, Fragm. XII. Tab. ap. Fest. s. v. sanates, p. 348 Müll.; cf. Paul. ex Fest. p. 84; and perh. also in the form FORCTUS; v. id. s. v. horctum, p. 102; cf. Müll. ad Fest. p. 320, b), e, adj. [Sanscr. dhar-; v. forma, firmus], strong, powerful.
    I.
    Physically (rare;

    syn.: firmus, strenuus, incolumis, animosus): ecquid fortis visa est (mulier),

    powerful, Plaut. Mil. 4, 3, 13:

    set Bacchis etiam fortis tibi vissast?

    id. Bacch. 2, 2, 38: sicut fortis equus, spatio qui saepe supremo Vicit Olympia, nunc senio confectus quiescit, a powerful horse, Enn. ap. Cic. de Sen. 5, 14 (Ann. v. 441 ed. Vahl.); so,

    equus,

    Lucr. 3, 8; 764; 4, 987; Verg. A. 11, 705.— Poet. transf.:

    aquarum,

    Lucr. 6, 530:

    terrae pingue solum... Fortes invortant tauri,

    Verg. G. 1, 65:

    contingat modo te filiamque tuam fortes invenire,

    i. e. hearty, well, Plin. Ep. 4, 1 fin.; 4, 21, 4; 6, 4, 3:

    antecedebat testudo pedum LX., facta item ex fortissimis lignis,

    Caes. B. C. 2, 2, 4; so,

    ligna fortissima,

    Veg. 1, 24 fin.:

    invalidissimum urso caput, quod leoni fortissimum,

    Plin. 8, 36, 54, § 130:

    fortiores stomachi,

    id. 32, 7, 26, § 80:

    plantae fortiores fient,

    Pall. Febr. 24, 7:

    fortiorem illum (pontem) tueri, Auct. B. Alex. 19, 2: castra,

    Cic. Div. 1, 33, 72:

    aratra,

    Plin. Ep. 5, 6, 10:

    fortiora remedia,

    Tac. A. 1, 29:

    humeri,

    Val. Fl. 1, 434:

    vincula,

    Sen. Hippol. 34: sol (with medius), powerful, i. e. fierce, hot, id. Med. 588:

    fortiora ad hiemes frumenta, legumina in cibo,

    Plin. 18, 7, 10, § 60:

    (vites) contra pruinas fortissimae,

    id. 14, 2, 4, § 23.—
    II.
    Mentally, strong, powerful, vigorous, firm, steadfast, stout, courageous, brave, manly, etc., answering to the Gr. andreios (very freq. in all periods and sorts of composition).
    A.
    Of human beings: fortis et constantis est, non perturbari in rebus asperis nec tumultuantem de gradu deici, ut dicitur;

    sed praesenti animo uti et consilio, nec a ratione discedere,

    Cic. Off. 1, 23, 80:

    temperantia libidinem (aspernatur), ignaviam fortitudo: itaque videas rebus injustis justos maxime dolere, imbellibus fortes,

    id. Lael. 13, 47:

    gladiatores fortes et animosos et se acriter ipsos morti offerentes servare cupimus,

    id. Mil. 34, 92:

    rebus angustis animosus atque Fortis appare,

    Hor. C. 2, 10, 22:

    viri fortes et magnanimi,

    Cic. Off. 1, 19, 63:

    vir fortis et acris animi magnique,

    id. Sest. 20, 45:

    boni et fortes et magno animo praediti,

    id. Rep. 1, 5; 1, 3:

    sapientissimi et fortissimi,

    id. ib. 2, 34:

    vir liber ac fortis,

    id. ib. 2, 19:

    horum omnium fortissimi sunt Belgae,

    Caes. B. G. 1, 1, 3:

    fortissimus vir,

    id. ib. 2, 25, 1; 2, 33, 4;

    3, 20, 2: hunc liberta securi Divisit medium, fortissima Tyndaridarum,

    Hor. S. 1, 1, 100:

    vis recte vivere? quis non? Si virtus hoc una potest dare, fortis omissis Hoc age deliciis,

    id. Ep 1, 6, 30:

    seu quis capit acria fortis Pocula,

    id. S. 2, 6, 69: cavit, ne umquam infamiae ea res sibi esset, ut virum fortem decet, an honorable or worthy man, Ter. And. 2, 6, 13; cf.: FORCTIS frugi et bonus, sive validus, Paul. ex Fest. p. 84 Müll.; and:

    HORCTUM et FORCTUM pro bono dicebant,

    id. p. 102:

    ego hoc nequeo mirari satis, Eum sororem despondisse suam in tam fortem familiam... Familiam optimam occupavit,

    so respectable, honorable a family, Plaut. Trin. 5, 2, 9;

    (cf. bonus): vir ad pericula fortis,

    Cic. Font. 15, 33:

    nondum erant tam fortes ad sanguinem civilem,

    Liv. 7, 40, 2:

    vir contra audaciam fortissimus,

    Cic. Rosc. Am. 30, 85: vidi in dolore podagrae hospitem meum fortiorem, id. Fragm. ap. Non. 527, 33:

    imperator in proeliis strenuus et fortis,

    Quint. 12, 3, 5:

    virum fortem ac strenuum scio dixisse, etc.,

    Sall. C. 51, 16:

    si fortes fueritis in eo, quem nemo sit ausus defendere,

    if you had proceeded with vigor, energy, Cic. Verr. 2, 1, 1, § 3.— Poet., with dat.:

    fugacibus,

    Ov. M. 10, 543; and with inf.:

    fortis et asperas Tractare serpentes,

    Hor. C. 1, 37, 26:

    contemnere honores,

    id. S. 2, 7, 86:

    aurum spernere fortior Quam cogere,

    id. C. 3, 3, 50; Stat. Th. 10, 906.—Prov.:

    fortes fortuna adjuvat,

    fortune favors the brave, Ter. Phorm. 1, 4, 26; cf.:

    fortes enim non modo fortuna adjuvat, ut est in vetere proverbio, sed multo magis ratio,

    Cic. Tusc. 2, 4, 11: audendum est;

    fortes adjuvat ipsa Venus,

    Tib. 1, 2, 16: fortibus est fortuna viris data, Enn. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 262 ed. Vahl.;

    for which: audentes fortuna iuvat,

    Verg. A. 10, 284; and:

    audentes deus ipse juvat,

    Ov. M. 10, 586); cf. also elliptically: sedulo, inquam, faciam: sed fortuna fortes;

    quare conare, quaeso,

    Cic. Fin. 3, 4, 16; id. Fam. 7, 25.—
    B.
    Of animals (rare):

    fortes ad opera boves,

    Col. 6, 1, 2:

    bestiae et fortiora animalia,

    Lact. 6, 10, 13.—
    C.
    Of inanim. and abstr. things:

    ex quo fit, ut animosior senectus sit quam adolescentia et fortior,

    Cic. de Sen. 22, 72:

    fortibus oculis,

    with eyes sparkling with courage, id. Att. 15, 11, 1:

    fortissimo et maximo animo ferre,

    id. Fam. 6, 13 fin.:

    animus,

    Hor. S. 2, 5, 20:

    pectus,

    id. Epod. 1, 14; id. S. 2, 2, 136:

    fortissimo quodam animi impetu,

    Cic. de Or. 3, 8, 31:

    acerrima et fortissima populi Romani libertatis recuperandae cupiditas,

    id. Phil. 12, 3, 7:

    in re publica forte factum,

    id. Att. 8, 14, 2:

    ut nullum paulo fortius factum latere posset,

    Caes. B. G. 3, 14, 8:

    fortia facta,

    Sall. C. 59, 6; id. J. 53, 8; Liv. 26, 39, 3; Curt. 7, 2, 38:

    opera,

    service, Liv. 40, 36, 11:

    consilia,

    id. 9, 11, 4; 25, 31, 6; Cic. Sest. 23, 57; Tac. H. 3, 67:

    solatia,

    id. A. 4, 8:

    nulla poterat esse fortior contra dolorem et mortem disciplina,

    Cic. Tusc. 2, 17, 41:

    acerrimae ac fortissimae sententiae,

    id. Cat. 3, 6, 13:

    oratio fortis et virilis,

    id. de Or. 1, 54, 231; cf.:

    genus dicendi forte, vehemens,

    id. ib. 3, 9, 32:

    non semper fortis oratio quaeritur, sed saepe placida, summissa, lenis,

    id. ib. 2, 43, 183:

    placidis miscentem fortia dictis,

    Ov. M. 4, 652:

    verba,

    Prop. 1, 5, 14.—Hence, adv.: fortĭter.
    1.
    (Acc. to I.) Strongly, powerfully, vigorously (rare):

    astringere,

    Plaut. Bacch. 4, 7, 25:

    verberare virgis uvas,

    Pall. Oct. 19.— Comp.:

    sublatis fortius manibus,

    Petr. 9:

    fortius attrahere lora,

    Ov. R. Am. 398:

    ardere,

    id. M. 6, 708.— Sup.:

    fortissime urgentes,

    Plin. 9, 8, 9, § 32:

    rigorem fortissime servat ulmus,

    id. 16, 40, 77, § 210. —
    2.
    (Acc. to II.) Strongly, powerfully, boldly, intrepidly, valiantly, bravely, manfully (very freq. in all periods and kinds of composition):

    quae (vincla, verbera, etc.) tulisse illum fortiter et patienter ferunt,

    Cic. Phil. 11, 3, 7; cf.:

    fortiter et sapienter ferre,

    id. Att. 14, 13, 3:

    fortiter excellenterque gesta,

    id. Off. 1, 18, 61:

    facere quippiam (with animose),

    id. Phil. 4, 2, 6:

    repudiare aliquid (with constanter),

    id. Prov. Cons. 17, 41:

    bellum gerere,

    id. Fl. 39, 98; cf.:

    sustinere impetum hostium,

    Caes. B. G. 2, 11, 4:

    perire,

    Hor. S. 2, 3, 42:

    absumptis rebus maternis atque paternis,

    manfully made away with, id. Ep. 1, 15, 27.— Comp.:

    pugnare,

    Caes. B. G. 2, 26, 2:

    evellere spinas animo an agro,

    Hor. Ep. 1, 14, 4:

    et melius secat res,

    id. S. 1, 10, 15.— Sup.:

    Dolabella injuriam facere fortissime perseverat,

    Cic. Quint. 8, 31:

    restitit hosti,

    Caes. B. G. 4, 12, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > fortis

  • 4 fortiter

        fortiter adv. with comp. and sup.    [fortis], strongly, powerfully, vigorously: utere loris, O.: arserunt fortius ignes, O.— Strongly, powerfully, boldly, intrepidly, valiantly, bravely, manfully: res fortiter gestae: sustinere impetum militum, Cs.: fortius refutare dicendi licentiam: fortius pugnare, Cs.: rei p. partem fortissime suscipere: fortissime restitit hosti, Cs.
    * * *
    fortius, fortissime ADV
    strongly; bravely; boldly

    Latin-English dictionary > fortiter

  • 5 prō

        prō praep. with abl.    [PRO-].—Of place, before, in front of, in face of: sedens pro aede Castoris: pro castris dimicare, Cs.: castra pro moenibus locata, L.: pro castris suas copias produxit, before the camp, Cs.: pro tectis aedificiorum, from the roofs, S.—Of conspicuous appearance or publicity, before, in the presence of, on, in, in front of: hac re pro suggestu pronuntiatā, coming forward on the tribune, Cs.: me significasse... idque pro tribunali, in open court: laudatus pro contione Iugurtha, before the assembled army, S.: pro contione litteras recitare, to the assembly, Cu.: uti pro consilio imperatum erat, in the council, S.: pro collegio pronuntiare, L.—Of defence or protection, for, in behalf of, in favor of, for the benefit of, in the service of, on the side of: contra omnia dici et pro omnibus: hoc non modo non pro me, sed contra me est potius: haec contra legem proque lege dicta, L.: labores dolorem pro patriā suscipere: pro patriā mori, H.: urbes pro hostibus et advorsum se opportunissumae, S.: et locus pro vobis et nox erit, L.—Of replacement or substitution, in the place of, instead of, for: ego pro te molam, T.: saepe et exin pro deinde et exinde dicimus: pro bene sano fictum vocamus, H.—Esp., in titles: pro consule in Ciliciam proficiscens, vice-consul: pro consulibus alqm mittere, non pro consule, instead of the consuls, not as proconsul: cum Alexandriae pro quaestore essem: pro magistro: ut, qui pro dictatore fuisset, dictator crederetur, L.—Of compensation, for, in exchange for, in return for: pro huius peccatis ego supplicium sufferam, T.: dimidium eius quod pactus esset, pro carmine daturum: id pro immolatis Romanis poenae hostibus redditum, L.: dedit pro corpore nummos, as a ransom, H.—Of equivalence, for, the same as, just as, as: hunc amavi pro meo, as my own, T.: qui mihi unus est pro centum milibus, of as much weight with me: quos pro nihilo putavit: pro occiso relictus, for dead: cum pro damnato esset, as good as condemned: neque recte neque pro bono facere (i. e. ita, ut pro bono habeatur), S.: pro vano nuntius audiri, as a boaster, L.—Esp., in phrases. —Pro eo, as an equivalent, just the same: sin minus, pro eo tamen id habeamus.—Pro eo atque, just the same as, even as: pro eo ac mereor, just as I deserve: pro eo ac debui, just as was my duty. —Pro eo quod, for the reason that, because: pro eo quod eius nomen erat magnā apud omnīs gloriā. —Of relation or proportion, for, in proportion, in comparison with, in accordance with, according to, conformably to, by virtue of: pro multitudine hominum angusti fines, Cs.: exercitum pro loco atque copiis instruit, S.: agere pro viribus: quia pro imperio palam interfici non poterat, in consideration of, L.: illum submovere pro imperio more maiorum, summarily, L.: satis pro imperio, dictatorially enough, T.: pro tuā prudentiā: pro tempore et pro re, according to time and circumstances, Cs.: pro facultatibus, N.—In phrases, with parte: quibus aliquid opis fortasse, pro suā quisque parte ferre potuisset, each according to his own measure of influence: pro meā tenui parte id defendere, to the best of my poor ability: pro virili parte, manfully: rerum gestarum memoriae pro virili parte consuluisse, i. e. to have done my share towards preserving, L.: beneficio plus quam pro virili parte obligatus, i. e. under more than personal obligations. —For pro ratā parte, see ratus.—With eo: pro magnitudine iniuriae, proque eo quod res p. temptatur, vindicare, as required by the fact that, etc.: pro antiquitate generis sui, pro eo, quod, etc., in view of the fact: ea pro eo, quantum in quoque sit ponderis, esse aestimanda, according to the weight of each.—Pro se quisque, each for himself, each in his measure, individually: pro se quisque quod ceperat adferebat: cum pro se quisque operam navare cuperet, Cs.: pro se quisque viri nituntur, V.
    * * *
    on behalf of; before; in front/instead of; for; about; according to; as, like

    Latin-English dictionary > prō

  • 6 virtuose

    virtuously, manfully

    Latin-English dictionary > virtuose

  • 7 virilia

    vĭrīlis, e, adj. [vir], of or belonging to a man, manly, virile (cf.: mas, masculus).
    I.
    Lit.
    A.
    In respect of sex, male, masculine.
    1.
    In gen.: virile et muliebre secus, Sall. Fragm. ap. Macr. S. 2, 9:

    virile secus, i. e. puer,

    Plaut. Rud. 1, 2, 19:

    vestimentum,

    id. Men. 4, 2, 97:

    genus,

    Lucr. 5, 1356:

    semen,

    id. 4, 1209:

    stirps fratris,

    Liv. 1, 3, 11:

    vox,

    Ov. M. 4, 382:

    vultus,

    id. ib. 3, 189:

    coetus,

    of men, id. ib. 3, 403; cf. balnea, Cato ap. Gell. 10, 3, 3:

    flamma,

    the love of a man, Ov. A. A. 1, 282.—
    2.
    In partic.
    a.
    In mal. part.:

    pars,

    Lucr. 6, 1209; cf. Col. 7, 11, 2.—As subst.: vĭrī-lia, ĭum, n., = membrum virile, Petr. 108; Plin. 20, 16, 61, § 169; 20, 22, 89, § 243.— Comp.:

    qui viriliores videbantur,

    Lampr. Heliog. 8 fin.
    b.
    In gram., of the masculine gender, masculine:

    nomen,

    Varr. L. L. 10, §§ 21 and 30 Müll.; Gell. 1, 7, 15; 11, 1, 4 al.—
    B.
    In respect of strength, vigor, etc., manly, full-grown, arrived at the years of manhood:

    conversis studiis aetas animusque virilis Quaerit opes, etc.,

    Hor. A. P. 166:

    ne forte seniles Mandentur juveni partes pueroque viriles,

    the parts of fullgrown men, id. ib. 177:

    pars magna domus tuae morietur cum ad virilem aetatem venerit,

    Vulg. 1 Reg. 2, 33:

    toga,

    assumed by Roman youth in their sixteenth year, Cic. Lael. 1, 1; id. Sest. 69, 144; Liv. 26, 19, 5; 42, 34, 4 al.—Opp. to female garments:

    sumpsisti virilem togam quam statim muliebrem stolam reddidisti,

    Cic. Phil. 2, 18, 44.—
    C.
    Transf., in jurid. lang., of or belonging to a person, that falls to a person or to each one in the division of inheritances: ut ex bonis ejus, qui, etc., virilis pars patrono debeatur, a proportionate part, an equal share with others, Gai Inst. 3, 42:

    tota bona pro virilibus partibus ad liberos defuncti pertinere,

    id. ib.:

    virilis,

    id. ib. 3, 70; Dig. 30, 1, 54, § 3; so,

    virilis portio,

    ib. 37, 5, 8 pr.; 31, 1, 70, § 2; Paul. Sent. 3, 2, 3.—
    2.
    Transf., in gen.
    (α).
    Virilis pars or portio, share, part, lot of a person:

    est aliqua mea pars virilis, quod ejus civitatis sum, quam ille claram reddidit,

    my part, my duty, Cic. Verr. 2, 4, 37, § 81:

    plus quam pars virilis postulat,

    id. ib. 2, 3, 3, §

    7: cum illius gloriae pars virilis apud omnes milites sit, etc.,

    Liv. 6, 11, 5:

    quem agrum miles pro parte virili manu cepisset, eum senex quoque vindicaret,

    id. 3, 71, 7:

    haec qui pro virili parte defendunt, optimates sunt,

    i. e. to the utmost of their ability, as far as in them lies, Cic. Sest. 66, 138; so,

    pro virili parte,

    id. Phil. 13, 4, 8:

    pro parte virili,

    Liv. 10, 8, 4; Ov. Tr. 5, 11, 23:

    pro virili portione,

    Tac. Agr. 45; id. H. 3, 20.—
    (β).
    In other connections ( poet.):

    actoris partis chorus officiumque virile Defendat,

    Hor. A. P. 193 Orell. ad loc. —
    II.
    Trop., of quality, worthy of a man, manly, manful, firm, vigorous, bold, spirited, etc.:

    veretur quicquam aut facere aut loqui, quod parum virile videatur,

    Cic. Fin. 2, 14, 47:

    laterum inflexio fortis ac virilis,

    id. de Or. 3, 59, 220:

    inclinatio laterum,

    Quint. 1, 11, 18:

    acta illa res est animo virili, consilio puerili,

    Cic. Att. 14, 21, 3; so,

    ingenium,

    Sall. C. 20, 11:

    vis ingenii (with solida),

    Quint. 2, 5, 23:

    audacia,

    Just. 2, 12, 24:

    oratio (with fortis),

    Cic. de Or. 1, 54, 231; so,

    compositio,

    Quint. 2, 5, 9:

    sermo,

    id. 9, 4, 3:

    ratio atque sententia,

    Cic. Tusc. 3, 10, 22:

    neque enim oratorius iste, immo hercle ne virilis quidem cultus est,

    Tac. Or. 26.—As subst.: vĭrīlia, ĭum, n., manly deeds, Sall. H. 3, 61, 15 Dietsch.— Sup.: ALMIAE SABINAE MATRI VIRILISSIMAE, etc., Inscr. Grud. p. 148, n. 5.— Adv.: vĭrīlĭter, manfully, firmly, courageously (acc. to II.), Cic. Tusc. 2, 27, 65; id. Off. 1, 27, 94; Auct. Her. 4, 11, 16; Ov. F. 1, 479.— Comp.,, Sen. Contr. 5, 33 fin.; id. Brev. Vit. 6, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > virilia

  • 8 virilis

    vĭrīlis, e, adj. [vir], of or belonging to a man, manly, virile (cf.: mas, masculus).
    I.
    Lit.
    A.
    In respect of sex, male, masculine.
    1.
    In gen.: virile et muliebre secus, Sall. Fragm. ap. Macr. S. 2, 9:

    virile secus, i. e. puer,

    Plaut. Rud. 1, 2, 19:

    vestimentum,

    id. Men. 4, 2, 97:

    genus,

    Lucr. 5, 1356:

    semen,

    id. 4, 1209:

    stirps fratris,

    Liv. 1, 3, 11:

    vox,

    Ov. M. 4, 382:

    vultus,

    id. ib. 3, 189:

    coetus,

    of men, id. ib. 3, 403; cf. balnea, Cato ap. Gell. 10, 3, 3:

    flamma,

    the love of a man, Ov. A. A. 1, 282.—
    2.
    In partic.
    a.
    In mal. part.:

    pars,

    Lucr. 6, 1209; cf. Col. 7, 11, 2.—As subst.: vĭrī-lia, ĭum, n., = membrum virile, Petr. 108; Plin. 20, 16, 61, § 169; 20, 22, 89, § 243.— Comp.:

    qui viriliores videbantur,

    Lampr. Heliog. 8 fin.
    b.
    In gram., of the masculine gender, masculine:

    nomen,

    Varr. L. L. 10, §§ 21 and 30 Müll.; Gell. 1, 7, 15; 11, 1, 4 al.—
    B.
    In respect of strength, vigor, etc., manly, full-grown, arrived at the years of manhood:

    conversis studiis aetas animusque virilis Quaerit opes, etc.,

    Hor. A. P. 166:

    ne forte seniles Mandentur juveni partes pueroque viriles,

    the parts of fullgrown men, id. ib. 177:

    pars magna domus tuae morietur cum ad virilem aetatem venerit,

    Vulg. 1 Reg. 2, 33:

    toga,

    assumed by Roman youth in their sixteenth year, Cic. Lael. 1, 1; id. Sest. 69, 144; Liv. 26, 19, 5; 42, 34, 4 al.—Opp. to female garments:

    sumpsisti virilem togam quam statim muliebrem stolam reddidisti,

    Cic. Phil. 2, 18, 44.—
    C.
    Transf., in jurid. lang., of or belonging to a person, that falls to a person or to each one in the division of inheritances: ut ex bonis ejus, qui, etc., virilis pars patrono debeatur, a proportionate part, an equal share with others, Gai Inst. 3, 42:

    tota bona pro virilibus partibus ad liberos defuncti pertinere,

    id. ib.:

    virilis,

    id. ib. 3, 70; Dig. 30, 1, 54, § 3; so,

    virilis portio,

    ib. 37, 5, 8 pr.; 31, 1, 70, § 2; Paul. Sent. 3, 2, 3.—
    2.
    Transf., in gen.
    (α).
    Virilis pars or portio, share, part, lot of a person:

    est aliqua mea pars virilis, quod ejus civitatis sum, quam ille claram reddidit,

    my part, my duty, Cic. Verr. 2, 4, 37, § 81:

    plus quam pars virilis postulat,

    id. ib. 2, 3, 3, §

    7: cum illius gloriae pars virilis apud omnes milites sit, etc.,

    Liv. 6, 11, 5:

    quem agrum miles pro parte virili manu cepisset, eum senex quoque vindicaret,

    id. 3, 71, 7:

    haec qui pro virili parte defendunt, optimates sunt,

    i. e. to the utmost of their ability, as far as in them lies, Cic. Sest. 66, 138; so,

    pro virili parte,

    id. Phil. 13, 4, 8:

    pro parte virili,

    Liv. 10, 8, 4; Ov. Tr. 5, 11, 23:

    pro virili portione,

    Tac. Agr. 45; id. H. 3, 20.—
    (β).
    In other connections ( poet.):

    actoris partis chorus officiumque virile Defendat,

    Hor. A. P. 193 Orell. ad loc. —
    II.
    Trop., of quality, worthy of a man, manly, manful, firm, vigorous, bold, spirited, etc.:

    veretur quicquam aut facere aut loqui, quod parum virile videatur,

    Cic. Fin. 2, 14, 47:

    laterum inflexio fortis ac virilis,

    id. de Or. 3, 59, 220:

    inclinatio laterum,

    Quint. 1, 11, 18:

    acta illa res est animo virili, consilio puerili,

    Cic. Att. 14, 21, 3; so,

    ingenium,

    Sall. C. 20, 11:

    vis ingenii (with solida),

    Quint. 2, 5, 23:

    audacia,

    Just. 2, 12, 24:

    oratio (with fortis),

    Cic. de Or. 1, 54, 231; so,

    compositio,

    Quint. 2, 5, 9:

    sermo,

    id. 9, 4, 3:

    ratio atque sententia,

    Cic. Tusc. 3, 10, 22:

    neque enim oratorius iste, immo hercle ne virilis quidem cultus est,

    Tac. Or. 26.—As subst.: vĭrīlia, ĭum, n., manly deeds, Sall. H. 3, 61, 15 Dietsch.— Sup.: ALMIAE SABINAE MATRI VIRILISSIMAE, etc., Inscr. Grud. p. 148, n. 5.— Adv.: vĭrīlĭter, manfully, firmly, courageously (acc. to II.), Cic. Tusc. 2, 27, 65; id. Off. 1, 27, 94; Auct. Her. 4, 11, 16; Ov. F. 1, 479.— Comp.,, Sen. Contr. 5, 33 fin.; id. Brev. Vit. 6, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > virilis

См. также в других словарях:

  • manfully — (adv.) c.1400, from MANFUL (Cf. manful) + LY (Cf. ly) (2). Old English had manlice manfully, nobly …   Etymology dictionary

  • manfully — [[t]mæ̱nf(ə)li[/t]] ADV GRADED: ADV with v If you say that someone, especially a man, does something manfully, you mean that they do it in a very determined or brave way. They stuck to their task manfully. ...simple people who manfully bear the… …   English dictionary

  • manfully — adverb In a manful manner; with the characteristics considered typical of a man, such as strength, courage, and determination. One (ant) struggled manfully by with a dead spider five times as big as itself in its arms …   Wiktionary

  • manfully — adv. Manfully is used with these verbs: ↑struggle …   Collocations dictionary

  • manfully — man|ful|ly [ˈmænfəli] adv old fashioned in a brave, determined way ▪ Joe struggled manfully with his case and rucksack …   Dictionary of contemporary English

  • manfully — adverb in a brave, determined way: They struggled manfully on through the wind and rain. manful adjective …   Longman dictionary of contemporary English

  • manfully — manful ► ADJECTIVE ▪ brave and resolute. DERIVATIVES manfully adverb …   English terms dictionary

  • manfully — adverb in a manful manner; with qualities thought to befit a man having said her say Peggy manfully shouldered her burden and prepared to break up yet another home • Syn: ↑manly • Ant: ↑unmanfully • Derived from adjective: ↑manful …   Useful english dictionary

  • Manfully — Manful Man ful, a. Showing manliness, or manly spirit; hence, brave, courageous, resolute, noble. Manful hardiness. Chaucer. {Man ful*ly}, adv. {Man ful*ness}, n. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • manfully — adverb see manful …   New Collegiate Dictionary

  • manfully — See manful. * * * …   Universalium

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»