Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

sīdus

  • 1 sidus

    sīdus, ĕris, n. [cf. Sanscr. svid, to sweat, melt; Gr. sidêros (molten) iron; Lat. sudo].
    I.
    Stars united in a figure, a group of stars, a constellation (and hence mostly plur.;

    only so ap. Cic., Cæs., and Quint.): sunt stellae quidem singulares, ut erraticae quinque et ceterae, quae non admixtae aliis solae feruntur: sidera vero, quae in aliquod signum stellarum plurium compositione formantur, ut Aries, Taurus, Andromeda, Perseus, vel Corona et quaecumque variarum genera formarum in caelum recepta creduntur. Sic et apud Graecos aster et astron diversa significant et aster stella una est, astron signum stellis coactum, quod nos sidus vocamus,

    Macr. Somn. Scip. 1, 14 med.
    (α).
    Plur.:

    illi sempiterni ignes, quae sidera et stellas vocatis,

    Cic. Rep. 6, 15, 15:

    signis sideribusque caelestibus,

    id. N. D. 1, 13, 35:

    circuitus solis et lunae reliquorumque siderum,

    id. ib. 2, 62, 155; cf.:

    solem lunamque praecipua siderum,

    Quint. 2, 16, 6; and:

    in sole sidera ipsa desinunt cerni,

    id. 8, 5, 29:

    siderum regina bicornis Luna,

    Hor. C. S. 35:

    Arcturi sidera,

    Verg. G. 1, 204:

    solis, i. e. sol,

    Ov. M. 14, 172:

    sidera, quae vocantur errantia,

    Cic. Div. 2, 42, 89; so,

    errantia,

    Plin. 2, 8, 6, § 32:

    siderum motus,

    Cic. Rep. 3, 2, 3; id. Lael. 23, 88:

    sidera viderit innumerabilia,

    id. Tusc. 5, 24, 69; id. Fin. 2, 31, 102; id. N. D. 2, 15, 39 et saep.; * Caes. B. G. 6, 14 fin.; Quint. 1, 4, 4; 2, 17, 38; 12, 11, 10 al.; Lucr. 1, 231; 1, 788; 1, 1065:

    candida,

    id. 5, 1210:

    alta,

    Verg. A. 3, 619:

    surgentia,

    id. ib. 6, 850:

    radiantia,

    Ov. M. 7, 325:

    turbata,

    Stat. Th. 12, 406 al.:

    lucida,

    Hor. C. 1, 3, 2; 3, 1, 32; id. Epod. 3, 15; 5, 45; 17, 5.—
    (β).
    Sing., a heavenly body, a star; and collect., a group of stars, a constellation:

    clarum Tyndaridae sidus,

    Hor. C. 4, 8, 31:

    fervidum,

    Sirius, id. Epod. 1, 27;

    nivosum sidus Pleiadum,

    Stat. S. 1, 1, 95:

    insana Caprae sidera,

    Hor. C. 3, 7, 6:

    Baccho placuisse coronam, Ex Ariadnaeo sidere nosse potes,

    Ov. F. 5, 346;

    so of the constellation Arcturus,

    Plin. 18, 31, 74, § 311 (for which, in the plur.:

    Arcturi sidera,

    Verg. G. 1, 204); of Capella, Ov. M. 3, 594; of the Vergiliae, Liv. 21, 35, 6; Curt. 5, 6, 12; of Saturn, Plin. 2, 8, 6, § 32 sq.; Juv. 6, 569; of Venus, Plin. 2, 8, 6, § 36; Luc. 1, 661; of the Moon:

    sidus lunae,

    Plin. 2, 9, 6, § 41; of the Sun:

    calidi sideris aestu,

    Tib. 2, 1, 47:

    aetherium,

    Ov. M. 1, 424; Plin. 7, 60, 60, § 212:

    solstitiale,

    Just. 13, 7 fin.; cf.: sidus utrumque, for the rising and setting sun, Petr. poët. 119, 2; and also for the sun and moon, Plin. 2, 13, 10, §§ 56 and 57.— Poet., collect.:

    nec sidus fefellit,

    i. e. through ignorance, Verg. A. 7, 215.—
    II.
    Transf. (mostly poet. and in post-Aug. prose).
    A.
    The sky, the heavens, = caelum. (Juppiter) terram, mare, sidera movit, Ov. M. 1, 180: (Hercules) flammis ad sidera missus, Juv.11,63; cf.:

    abrupto sidere nimbus It,

    Verg. A. 12, 451:

    sidera observare,

    Curt. 7, 4, 28.—
    2.
    Like caelum, to denote a very great height:

    Pyramidum sumptus ad sidera ducti,

    Prop. 3, 2 (4, 1), 17:

    evertunt actas ad sidera pinus,

    Verg. A. 11, 136; cf. Juv. 11, 63:

    ad sidera Erigitur,

    Verg. A. 9, 239:

    aves, quas naturalis levitas ageret ad sidera,

    Curt. 4, 5, 3:

    domus quae vertice sidera pulsat,

    Mart. 8, 36, 11; 9, 62, 10; Verg. G. 2, 427; id. A. 3, 243; id. E. 5, 62 al.—
    b.
    Trop. (also like caelum), as the summit or height of fame, fortune, success, etc.:

    quodsi me lyricis vatibus inseris, Sublimi feriam sidera vertice,

    Hor. C. 1, 1, 36:

    vertice sidera tangere,

    Ov. M. 7, 61; cf.:

    tuum nomen... Cantantes sublime ferent ad sidera cygni,

    Verg. E. 9, 29:

    usque ad sidera notus,

    id. ib. 5, 43: contingere sidera plantis, to walk upon the stars (like the gods) (of one exceedingly fortunate), Prop. 1, 8, 43 (1, 8 b, 17); cf.:

    celerique fugā sub sidera lapsae,

    Verg. A. 3, 243.—
    B.
    For night:

    exactis sideribus,

    Prop. 1, 3, 38:

    sidera producere ludo,

    Stat. Th. 8, 219; cf.:

    sideribus dubiis,

    at dawn, Juv. 5, 22.—
    C.
    A star, as a comparison for any thing bright, brilliant, shining, beautiful, etc. (syn.:

    stella, astrum): oculi, geminae, sidera nostra, faces,

    Prop. 2, 3, 14;

    so of the eyes,

    Ov. Am. 2, 16, 44; 3, 3, 9; id. M. 1, 499:

    sidere pulchrior Ille,

    Hor. C. 3, 9, 21; cf. id. ib. 1, 12, 47;

    of form, beauty,

    Stat. S. 3, 4, 26; Val. Fl. 5, 468.—
    2.
    Concr., ornament, pride, glory:

    o sidus Fabiae, Maxime, gentis ades,

    Ov. P. 3, 3, 2; cf. id. ib. 4, 6, 9;

    Col. poët, 10, 96: puerum egregiae praeclarum sidere formae,

    Stat. S. 3, 4, 26:

    Macedoniae columen ac sidus,

    Curt. 9, 6, 8.—As a term of endearment, my star, Suet. Calig. 13 fin.; Hor. Epod. 17, 41.—
    D.
    Season of the year:

    quo sidere terram Vertere Conveniat,

    Verg. G. 1, 1; cf.:

    hiberno moliris sidere classem?

    id. A. 4, 309:

    sidere aequinoctii quo maxime tumescit Oceanus,

    Tac. A. 1, 70; cf.:

    brumale sidus,

    Ov. P. 2, 4, 25:

    sidere flagrante brumali,

    Amm. 27, 12, 12.—
    2.
    Climate, weather, etc.:

    ut patrios fontes patriumque sidus ferre consuevisti,

    Plin. Pan. 15, 3; so,

    sub nostro sidere,

    Juv. 12, 103:

    tot inhospita saxa Sideraque emensae,

    i.e. regions, Verg. A. 5, 628:

    grave sidus et imbrem vitare,

    tempest, storm, Ov. M. 5, 281:

    triste Minervae (raised by Minerva),

    Verg. A. 11, 260.—Colloquially, with confectus: intellegitur sidus confectum, i. e. that the weather ( occasioned by a constellation) is ended, Plin. 16, 23, 36, § 87; 18, 25, 57, § 207:

    fertur in abruptum casu, non sidere, puppis,

    Claud. in Eutr. 2, 424.—
    E.
    With allusion to the influence which the ancients believed the constellations to have upon the health or the destiny of men, star, destiny, etc.:

    pestifero sidere icti,

    Liv. 8, 9, 12: sidere afflari, to be blasted or palsied by a constellation, to be planet-struck or sunstruck, astroboleisthai, Plin. 2, 41, 41, § 108; Petr. 2, 7; cf.:

    sidere percussa lingua,

    Mart. 11, 85, 1:

    subito fias ut sidere mutus,

    id. 7, 92, 9;

    v. sideror and sideratio: sidera natalicia,

    Cic. Div. 2, 43, 91; cf.:

    o sidere dextro Edite,

    Stat. S. 3, 4, 63:

    adveniet fausto cum sidere conjux,

    Cat. 64, 330:

    vivere duro sidere,

    Prop. 1, 6, 36:

    grave sidus,

    Ov. Tr. 5, 10, 45 Jahn:

    per alias civitates ut sidus salutare susciperetur,

    as arbiter of their destiny, Amm. 21, 10, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > sidus

  • 2 sīdus

        sīdus eris, n    a group of stars, constellation, heavenly body: de sideribus disputare, Cs.: Siderum regina bicornis Luna, H.: Arcturi sidera, V.: sidera solis, orb, O.: surgentia, V.: radiantia, O. — Sing, a heavenly body, star, group of stars, constellation: Clarum Tyndaridae, H.: fervidum, Sirius, H.: pluviale Capellae, O.: occidente sidere Vergiliarum, L.: quid sidus triste minatur Saturni, Iu.: Nec sidus regione viae litusve fefellit, i. e. nor were we misled by (failing to understand) star or shore, V.: sideribus dubiis, at dawn, Iu.: exactis sideribus, night, Pr.—The sky, heaven: (Iuppiter) terram, mare, sidera movit, O.: (Hercules) flammis ad sidera missus, Iu.: sidera observare, Cu.: evertunt actas ad sidera pinos, i. e. on high, V.—Fig., of celebrity or prosperity, the heavens, stars, heights: Sublimi feriam sidera vertice H.: nomen ferent ad sidera cygni, V.—A star, light, beauty, glory: per oculos, sidera nostra, tuos, O.: radiant ut sidus ocelli, O.: sidere pulchrior Ille, H.—An ornament, pride, glory: Fabiae gentis, ades, O.: Macedoniae, Cu.: tu proba Perambulabis astra sidus aureum, H.—A season: quo sidere terram Vertere Conveniat, V.: brumale, O.—Climate, weather: sub nostro sidere, Iu.: tot inhospita saxa Sideraque emensae, i. e. regions, V.: grave, storm, O.—In astrology, a star, planet, destiny: pestifero sidere icti, L.: sidera natalicia: grave, O.
    * * *
    star; constellation; tempest (Vulgate 4 Ezra 15:39)

    Latin-English dictionary > sīdus

  • 3 sidus

    constellation, star.

    Latin-English dictionary of medieval > sidus

  • 4 stella

    stella, ae, f. [for sterula; cf. Sanscr. staras; cf. Gr. astêr; Germ. Stern; Engl. star; perh. root ster- of sterno; Gr. storennumi].
    I.
    Lit., a star (whereas sidus denotes a group of stars, a constellation; v. sidus; cf.

    also astrum): ignes, quae sidera et stellas vocatis,

    Cic. Rep. 6, 15, 15:

    sunt stellae naturā flammeae,

    id. N. D. 2, 46, 118: o magna templa caelitum commixta stellis splendidis Enn. ap. Varr. L. L. 7, § 6 Müll. (Trag. v. 227 Vahl.); cf.: caelum stellis fulgentibus aptum, id. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 30 Vahl.); Lucr. 6, 357:

    stellae in radiis solis (non cernuntur),

    Cic. Fin. 5, 24, 71:

    maxime sunt admirabiles motus earum quinque stellarum, quae falso vocantur errantes,

    i. e. planets, id. N. D. 2, 20, 51; so,

    errantes,

    id. Rep. 1, 14, 22; id. Tusc. 1, 25, 62; id. N. D. 1, 13, 34 (but cf. inerrantes, fixed stars, id. ib. 3, 20, 51):

    stella comans,

    i. e. a comet, Ov. M. 15, 749; cf. id. ib. 15, 850:

    dum caelum stellas vehat,

    Tib. 1, 4, 66:

    simul alba nautis Stella refulsit,

    Hor. C. 1, 12, 28:

    jam stellarum sublime coëgerat agmen Lucifer,

    Ov. M. 11, 97: usque ad diurnam stellam, Lucifer, i. e. till daybreak, Plaut. Men. 1, 2, 64.—Prov., of an impossibility:

    Terra feret stellas,

    Ov. Tr. 1, 8, 3.— Poet., sometimes for sidus, a constellation:

    Saturni,

    Verg. G. 1, 336:

    Coronae,

    id. ib. 1, 222:

    vesani Leonis,

    Hor. C. 3, 29, 19:

    Icarii stella proterva canis,

    Ov. Am. 2, 16, 4:

    stella miluus,

    id. F. 3, 793; 5, 112.—Of the sun:

    stella serena,

    Ov. F. 6, 718.—
    B.
    Esp., a meteor, shooting-star:

    saepe stellas videbis Praecipites caelo labi,

    Verg. G. 1, 365:

    de caelo lapsa per umbras Stella,

    id. A. 2, 694; Lucr. 2, 208:

    discursus stellarum,

    Plin. 2, 36, 36, § 100; cf.:

    discurrere eae (stellae) videntur,

    id. 18, 35, 80, § 351:

    videmus ergo stellarum longos a tergo albescere tractus. Hae velut stellae exsiliunt, etc.,

    Sen. Q. N. 1, 14, 2 sq. —
    II.
    Transf., of things resembling a star.
    A.
    A figure of a star:

    vitis in stellam dividatur... refert jugum in stellam decussari, etc.,

    Col. 4, 17, 4 sq.; 4, 26, 3; cf. id. 3, 13, 13: Plin. 18, 10, 23, § 97:

    chlamys distincta aureis stellis,

    Suet. Ner. 25.—
    B.
    A bright point on a precious stone, Plin. 37, 7, 25, § 96; 37, 9, 51, § 134; 37, 10, 67, § 182.—
    C.
    A starfish, Plin. 9, 60, 86, § 183; 32, 11, 53, § 151:

    marina,

    Veg. Vet. 4 (6), 12, 3.—
    D.
    A glowworm, Plin. 18, 27, 67, § 251.—
    * E.
    The pupil of the eye, Claud. Idyll. 1, 36.

    Lewis & Short latin dictionary > stella

  • 5 ad-ōrō

        ad-ōrō āvī, ātus, āre,    to call upon, entreat, supplicate, implore: prece numen, V.: adorati di, ut bene eveniret, L.: maneat, adoro, Pr.: pacem deum, i. e. the favor of the gods, L.—To reverence, honor, worship: Phoebum, O.: sanctum sidus, V.

    Latin-English dictionary > ad-ōrō

  • 6 amīcus

        amīcus adj. with comp. and sup.    [AM-], loving, friendly, kind, favorable: tribuni nobis amici: tyranno, N.: luto sus, H.: mihi nemo amicior Attico: rex amicissimus rei p.: erga te animo esse amico, T.: male numen amicum, unfriendly, V.: coniunctissimus et amicissimus. — Fig., of things, kindly, pleasing, acceptable, favorable: imbres, V.: sidus, propitious, H.: voltus, O.: portūs, of friends, V.: tempus, welcome, H.: nihil est mihi amicius solitudine: Brevitas mihimet amicissima: Nec dīs amicum est te Abire, is it pleasing, H.
    * * *
    I
    amica -um, amicior -or -us, amicissimus -a -um ADJ
    friendly, dear, fond of; supporting (political), loyal, devoted; loving
    II
    friend, ally, disciple; loved one; patron; counselor/courtier (to a prince)

    Latin-English dictionary > amīcus

  • 7 cancer

        cancer crī, m    [2 CAN-+CVR-], a crab, seacrab, river-crab: litoreus, O. — The Crab (in the zodiac): sidus Cancri, V., O. — Poet.: cancri bracchia videre, to visit the far south, O.: fervebant bracchia cancri, i. e. the sun was in Cancer, O.—A malignant tumor, cancer, O.
    * * *
    I
    crab; Cancer (zodiac); the_South; summer heat; cancer, disease, tumor, canker
    II
    crab; Cancer (zodiac); the_South; summer heat; cancer, disease, tumor, canker
    III
    crab; Cancer (zodiac); the_South; summer heat; cancer, disease, tumor, canker
    IV
    lattice, grid; barrier
    V

    Latin-English dictionary > cancer

  • 8 capella

        capella ae, f dim.    [caper], a she-goat, V.: graciles, O.—A piece of statuary, C.—Capella, a star in Auriga: sidus pluviale Capellae, O.: signum pluviale, O.
    * * *
    I
    chapel; choir; dirty fellow, old goat; man with a goat-like beard; body odor

    a capella -- unaccompanied (song); capella magister -- choirmaster

    II
    she-goat; meteor type; star in constellation Auriga (rising in rainy season); dirty fellow, old goat; man with a goat-like beard; body odor

    Latin-English dictionary > capella

  • 9 comētēs

        comētēs ae, m, κομήτησ, a comet, C., V.: sidus cometes, Ta.
    * * *
    comet; meteor; luminous body in sky w/trail/tail; (portent of disaster)

    Latin-English dictionary > comētēs

  • 10 dēcidō

        dēcidō cidī, —, ere    [de + cado], to fall down, fall off, fall away: anguis decidit de tegulis, T.: poma ex arboribus: e flore guttae, O.: ex equis, N.: equo, Cs.: in terras sidus, O.: in puteum auceps, H.: in turbam praedonum hic fugiens, H.: in praeceps, O. — To fall down dead, sink down, die: Decidit exanimis vitamque reliquit in astris, V.: nos ubi decidimus, Quo pater Aeneas, passed to that bourne, H. — Fig., to fall, drop, fall away, fail, sink, perish: quantā de spe decidi! T.: a spe societatis Prusiae, L.: ex astris: toto pectore, out of one's affections, Tb.: in hanc fraudem: ficta omnia celeriter tamquam flosculi decidunt: non virtute hostium sed amicorum perfidiā decidi, N.
    * * *
    I
    decidere, decidi, - V INTRANS
    fall/drop/hang/flow down/off/over; sink/drop; fail, fall in ruin; end up; die
    II
    decidere, decidi, decisus V TRANS
    detach, cut off/out/down; fell; cut/notch/carve to delineate; flog thoroughly; make explicit; put an end to, bring to conclusion, settle/decide/agree (on)

    Latin-English dictionary > dēcidō

  • 11 fallō

        fallō fefellī, falsus, ere    [1 FAL-], to trip, cause to fall: glacies fallit pedes, L.: alqm, Cu.—Fig., to deceive, trick, dupe, cheat, elude, fail, disappoint: alquem dolis, T.: falli te sinas Techinis, T.: Nec sidus regione viae (nos) fefellit, misled, V.: credentem puellam, O.: sui fallendi causā factum, Cs.: nisi me forte fallo: nisi me fallit animus: nisi me omnia fallunt, unless I utterly mistake: neque eum prima opinio fefellit, Cs.: nisi quid me fallit: mentīs monstro, V.: cum maxime fallunt, id agunt, ut, etc.: non in sortitione fallere: ne falleret bis relata eadem res, lead into error, L.: ut de indutiis fallendo impetrarent, Cs.: numquam fallentis termes olivae, H.: nescia fallere vita, without guile, V.: eas fallam, ut ab illis fallimur, T.— Pass reflex., to be deceived, err, mistake, deceive oneself: Falsus es, T.: neque ea res falsum me habuit, did not deceive me, S.: errore quodam fallimur: quā (spe) possumus falli: deus falli quo potuit?: nisi fallor, V.: aut ego fallor, or I am far wrong, H.—Impers., with acc, to mistake, be deceived: nisi me fallit: nec eum fefellit.— To violate, break, betray, deceive, disappoint: fidem hosti datam: meam spem: si res opinionem meam fefellerit: mandata mariti, O.: foedus ac fidem, L.: promissum, Cu.: tu faciem illius Falle dolo, put on, V.: retia, avoid, O.: quā signa sequendi Falleret error, confound, V.— To deceive in swearing, swear falsely, be perjured: si sciens fallo: si falleret, precatus Deos, ita se mactarent, L.: expedit matris cineres opertos Fallere, swear falsely by, H.: dominorum dextras, faith pledged to, etc., V.— To lie concealed, be unseen, escape notice, remain undiscovered, elude: per biennium, L.: ne quid falleret Volturno ad urbem missum, L.: ne falleret ad urbem incedens, arrive secretly, L.: qui natus moriensque fefellit, in obscurity, H.: veneno, infuse undetected, V.: bonus longe fallente sagittā, V.: nequiquam fallis dea, escape recognition, V.: neque hoc te fallit, quam multa sint, etc., nor do you fail to see: custodes, L.: deos, O.: nec nos via fallet euntīs, V.: me nec fallunt iussa Iovis, nor do I fail to recognize, V.: nec quicquam eos fallebat, L.: segetis fides meae Fulgentem Falli sorte beatior, i. e. is a happier lot, though he knows it not, etc., H.: neutros fefellit hostīs appropinquare, L.: in lege nullā esse eiusmodi caput te non fallit: neque vero Caesarem fefellit, quin, etc., Cs.— To lighten, appease, silence, beguile: medias sermonibus horas, O.: somno curam, H.: austerum studio fallente laborem, H.
    * * *
    fallere, fefelli, falsus V
    deceive; slip by; disappoint; be mistaken, beguile, drive away; fail; cheat

    Latin-English dictionary > fallō

  • 12 fervidus

        fervidus adj. with comp. and (late) sup.    [FVR-], glowing, burning, fiery, fervid: pars mundi totā naturā fervida est: aestus, sultry, H.: aequor, raging, H.: sidus, H.: fervidius merum, H.: diei fervidissimum tempus, Cu.—Fig., glowing, fiery, hot, vehement, impetuous, violent, hasty: florente iuventā Fervidus, H.: puer (i. e. Cupido), H.: Fervidus ingenio, O.: mortis fraternae irā, V.: fervidi animi vir, L.: genus dicendi: fervidior oratio: Dicta, V.
    * * *
    fervida, fervidum ADJ
    glowing; boiling hot; fiery, torrid, roused, fervid; hot blooded

    Latin-English dictionary > fervidus

  • 13 īgnōrō

        īgnōrō āvi, ātus, āre    [* ignorus; GNA-], not to know, to be unacquainted, be ignorant, mistake, misunderstand: ut vos, qui ignoratis, scire possitis. si me ignoras, mistake me, T.: ignoras te? your own faults, H.: causam: exercitu ignoranti ducem, L.: motūs astrorum, Iu.: ignoratur parens, is unknown, T.: credis te ignorarier? art unrecognized, T.: Archimedis ignoratum a Syracusanis sepulcrum: ignoratae artis crimen, of want of skill, H.: fluctūs quietos, to be deceived by, V.: Mutatam ignorent ne semina matrem, i. e. fail to thrive when transplanted, V.: quis vestrum hoc ignorat dici?: id quam vere fiat: uter eorum esset Orestes: monstrumne deusne Ille sit, O.: non ignorans, quanta, etc., well aware, Cs.: de filio: quis ignorat quin sint, etc.: servare vices si nequeo ignoroque, H.—To take no notice of, pay no attention to, ignore, disregard: quorum benevolentiam erga me: quid sidus minetur, Iu.
    * * *
    ignorare, ignoravi, ignoratus V
    not know; be unfamiliar with; disregard; ignore; be ignorant of

    Latin-English dictionary > īgnōrō

  • 14 iuvenīlis

        iuvenīlis e, adj. with comp.    [iuvenis], of youth, youthful, juvenile: dicendi impunitas: membra, Iu.: suis semper iuvenilior annis, O.: sidus iuvenile nepotes, a youthful constellation, O. — Plur n. as subst: iuvenilia lusi, O.

    Latin-English dictionary > iuvenīlis

  • 15 micō

        micō uī, —, āre,    to move quickly to and fro, vibrate, quiver, shake, tremble, beat, palpitate: venae et arteriae micare non desinunt: linguis micat ore trisulcis, V.: corque timore micat, palpitates, O.: micant digiti, twitch, V.—In the finger game (Ital. mora), suddenly to stretch out fingers, the number to be instantly guessed by the other player: quasi sorte, aut micando.—Prov.: dignus est, quicum in tenebris mices, i. e. perfectly honest.— To flash, gleam, glitter, beam, shine, be bright: fulmina etiam sic undique micabant, flashed in every direction, L.: tum micent gladii, L.: micat inter omnes Iulium sidus, H.: oculis micat ignis, fire flashes from his eyes, V.: nubila flammā, O.
    * * *
    micare, micui, - V
    vibrate, quiver, twinkle; tremble, throb; beat (pulse); dart, flash, glitter

    Latin-English dictionary > micō

  • 16 pluviālis

        pluviālis e, adj.    [pluvia], of rain, rainy: Auster, rain-bringing, V.: sidus, O.: fungi, produced by rain, O.
    * * *
    pluvialis, pluviale ADJ
    rain bringing, rainy

    Latin-English dictionary > pluviālis

  • 17 radior

        radior —, —, ārī    [radius], to gleam, beam, shine: galeae gemmis radientur, O.: radiabant lumine valvae, O.: radiant ut sidus ocelli, O.: in armis, Pr.
    * * *
    radiari, radiatus sum V DEP
    beam, shine; radiate light

    Latin-English dictionary > radior

  • 18 regiō

        regiō ōnis, f    [REG-], a direction, line: de rectā regione deflectere, from the direct path: ab planitie rectā regione abesse, in a straight line, Cs.: non rectā regione iter instituit, sed ad laevam flexit, L.: notā excedo regione viarum, i. e. the frequented streets, V.: Nec sidus regione viae fefellit, direction, V.: superare regionem castrorum, line, Cs.: haec eadem est nostrae rationis regio et via, I follow the same direction and path.—In the phrase, e regione, in a straight line, directly: e regione moveri: ferri, petere.— In the opposite direction, over against, exactly opposite: (luna) cum est e regione solis: e regione turris: e regione castris castra ponere, Cs.— A line of sight, visual line, boundary-line, boundary, limit: quae regione orbem terrarum definiunt: caeli regionibus terminare: si res eae orbis terrae regionibus definiuntur.—Esp., in augury: nempe eo (lituo) Romulus regiones direxit, drew (in the air): lituus quo regiones vineae terminavit.—Fig.: quibus regionibus vitae spatium circumscriptum est: vix facile sese regionibus offici continere.—Of the sky, a quarter, region: regio (lunae mutatur), quae tum est aquilonia tum australis: Atque eadem regio Vesper et Ortus erit, O.: Vespertina, H.: caeli serena, V.: occidentis, L.— A region, neighborhood, quarter, situation: eam esse naturam et regionem provinciae tuae, ut, etc., i. e. the geographical situation: agri fertilissima, Cs.: regione castrorum, in the vicinity of the camp, L.: deserta siti regio, V.: acie regione instructā non apertissimā, N.: Quor in his te conspicor regionibus? T.— A portion of country, territory, province, district, region: regio, quae ad Aduaticos adiacet, Cs.: regio, quae mari cincta esset: Pedana, H.: Cantium, quae regio est maritima omnis, Cs.: terrae maximae regiones inhabitabiles: in quattuor regiones dividi Macedoniam, L.: ut quam latissimas regiones praesidiis teneret, Cs.— A district with its people, country, nation: aspera et fidelis et fautrix suorum: quae regio si fida Samnitibus esset, L.—Fig., a province, department, sphere: ‘benedicere’ non habet definitam aliquam regionem, has no determinate province.
    * * *
    area, region; neighborhood; district, country; direction

    Latin-English dictionary > regiō

  • 19 sīdereus

        sīdereus adj.    [sidus], of the constellations, of the stars, starry: sedes, V.: ignes, i. e. the stars, O.: coniunx, i. e. Ceyx (son of Lucifer), O.: Pedo, who discoursed of the stars, O.— Bright, glittering, shining: clipeus, V.
    * * *
    siderea, sidereum ADJ
    starry; relating to stars; heavenly; star-like

    Latin-English dictionary > sīdereus

  • 20 sollicitus

        sollicitus adj. with comp.    [sollus- (3 SAL-)+ citus], thoroughly moved, agitated, disturbed: mare, V.: Utile sollicitae sidus rati, tossed (by a storm), O.: Omnīs sollicitos habui, kept stirring, T.—Fig., of the mind, troubled, disturbed, afflicted, grieved, disquieted: ne sollicitus sis, lest you be troubled by cares: anxio animo aut sollicito fuisse, afflicted by remorse: sollicitae nuntius hospitae, H.: animum sollicitum efficere, uneasy, L.: de P. Sullae morte: morte Tigelli, H.—Of things, solicitous, full of care, anxious, restless, disturbed: scio quam sollicita sit cupiditas consulatūs: ut sit non sollicita rei cuiusque custodia, i. e. not full of apprehension: sollicito carcere dignus eras, carefully guarded, O.: frons, H.: vita, H.: senecta, O.: sedes, O.: terrae, O.— Causing distress, painful, disquieting: quid magis sollicitum dici potest, what more distressing fact?: in quā (tyrannorum) vitā, omnia semper suspecta atque sollicita, alarming: Sollicitumque aliquid laetis intervenit, O.: opes, H.: dolor, O.—Of animals, watchful, uneasy, restless: animal ad nocturnos strepitūs, L.: equi, O.: lepus, timid, O.— Full of anxiety, agitated, alarmed, apprehensive, solicitous, anxious: animus: sollicitum te habebat cogitatio periculi mei: senatus sollicitus petendum esse auxilium arbitrabatur: res, quae... sollicitam Italiam habebant, Cs.: solliciti et incerti rerum suarum, L.: civitas, L.: mentes, O.: civitas suspitione: de meo periculo: pro pluribus: pro vobis sollicitior, Ta.: propter iniquitatem locorum, L.: et propter itineris difficultatem et eorum vicem, for their fate, L.: vicem imperatoris milites, L.: (turba) ex temerariā regis fiduciā, Cu.: (mater) sollicita est ne eundem conspiciat, etc.: legati solliciti, ne avertissent, etc., apprehensive, L.: solliciti erant quo evasura esset res, L.: quam sum sollicitus, quidnam futurum sit.
    * * *
    sollicita, sollicitum ADJ
    concerned, worried; upset, troubled, disturbed, anxious, apprehensive

    Latin-English dictionary > sollicitus

См. также в других словарях:

  • Sidus [1] — Sidus (lat., Plur. Sidĕra), Gestirn, Stern, daher: S. volans (S. decidŭum), Sternschnuppe; S. natalicĭum, Geburtsstern, vgl. Astrologie u. Nativität …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Sidus [2] — Sidus (a. Geogr.), Castell nahe bei Korinth, frühzeitig zerstört; beim j. Kassidhi …   Pierer's Universal-Lexikon

  • SIDUS — vicus Corinthi, aut Megaridis navale. Item vicus circa Clazomenas, et alius Rubri maris, et locus Pamphyliae. Steph …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Sidus Iulium — C/ 43 K1 (Komet Caesar) Eigenschaften des Orbits (Simulation) Orbittyp parabolisch Numerische Exzentrizität 1,00 Perihel 0,224 …   Deutsch Wikipedia

  • Sidus Ludoviciana — Datenbanklinks zu Sidus Ludoviciana Stern Sidus Ludoviciana …   Deutsch Wikipedia

  • Sidus — Stjernebillede …   Danske encyklopædi

  • sidus — [akin to Ger Sitte] : custom, moral. Deriv. sidon exercise …   Gothic dictionary with etymologies

  • Bio Sidus — Saltar a navegación, búsqueda Bio Sidus es una empresa argentina de producción de fármacos mediante tecnologías de última generación. La historia de la empresa se remonta a fines de la década del 70, cuando los directivos de Instituto Sidus,… …   Wikipedia Español

  • Georgium Sidus — Geor gi*um Si dus [NL., the star of George (III. of England).] (Astron.) The planet Uranus, so named by its discoverer, Sir W. Herschel. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Georgium Sidus — Uranus U ra*nus ( n[u^]s), n. [L. Uranus, Gr. O yrano s Uranus, o yrano s heaven, sky. Cf. {Uranium}.] [1913 Webster] 1. (Gr. Myth.) The son or husband of Gaia (Earth), and father of Chronos (Time) and the Titans. [1913 Webster] 2. (Astron.) One… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • CAVUM Sidus — apud Solin. c. 27. Exsultant (simiae) novâ Lunâ, tristes sunt cornutô et cavô sidere: est cava et cornuta Luna, quam a nova discernit, quae tamen et ipsa cava nihilominus et corniculata est. Et quidem Graeci μηνοειδῆ et κοίλην quoque vocant, quum …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»