Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

alarming

  • 1 trepidus

        trepidus adj.    [TARC-], restless, agitated, anxious, solicitous, disturbed, alarmed, in trepidation: Tum trepidae inter se coëunt (apes), in a hurry, V.: inproviso metu, S.: formidine, V.: (apes) trepidae rerum discurrunt, V.: Messenii trepidi rerum suarum, L.—Of things, bubbling, boiling, foaming: (ferrum) in trepidā submersum undā, O.: aënum, V.— Hurried, quick, restless: trepidae micant venae, O.: voltus, O.: cursus, V.: certamen, H.—Fig., perilous, critical, alarming: in re trepidā, at a critical juncture, L.: trepidis In rebus, H.: litterae, i. e. with alarming news, Cu.
    * * *
    trepida, trepidum ADJ
    nervous, jumpy, agitated; perilous, alarming, frightened; boiling, foaming

    Latin-English dictionary > trepidus

  • 2 sollicitus

        sollicitus adj. with comp.    [sollus- (3 SAL-)+ citus], thoroughly moved, agitated, disturbed: mare, V.: Utile sollicitae sidus rati, tossed (by a storm), O.: Omnīs sollicitos habui, kept stirring, T.—Fig., of the mind, troubled, disturbed, afflicted, grieved, disquieted: ne sollicitus sis, lest you be troubled by cares: anxio animo aut sollicito fuisse, afflicted by remorse: sollicitae nuntius hospitae, H.: animum sollicitum efficere, uneasy, L.: de P. Sullae morte: morte Tigelli, H.—Of things, solicitous, full of care, anxious, restless, disturbed: scio quam sollicita sit cupiditas consulatūs: ut sit non sollicita rei cuiusque custodia, i. e. not full of apprehension: sollicito carcere dignus eras, carefully guarded, O.: frons, H.: vita, H.: senecta, O.: sedes, O.: terrae, O.— Causing distress, painful, disquieting: quid magis sollicitum dici potest, what more distressing fact?: in quā (tyrannorum) vitā, omnia semper suspecta atque sollicita, alarming: Sollicitumque aliquid laetis intervenit, O.: opes, H.: dolor, O.—Of animals, watchful, uneasy, restless: animal ad nocturnos strepitūs, L.: equi, O.: lepus, timid, O.— Full of anxiety, agitated, alarmed, apprehensive, solicitous, anxious: animus: sollicitum te habebat cogitatio periculi mei: senatus sollicitus petendum esse auxilium arbitrabatur: res, quae... sollicitam Italiam habebant, Cs.: solliciti et incerti rerum suarum, L.: civitas, L.: mentes, O.: civitas suspitione: de meo periculo: pro pluribus: pro vobis sollicitior, Ta.: propter iniquitatem locorum, L.: et propter itineris difficultatem et eorum vicem, for their fate, L.: vicem imperatoris milites, L.: (turba) ex temerariā regis fiduciā, Cu.: (mater) sollicita est ne eundem conspiciat, etc.: legati solliciti, ne avertissent, etc., apprehensive, L.: solliciti erant quo evasura esset res, L.: quam sum sollicitus, quidnam futurum sit.
    * * *
    sollicita, sollicitum ADJ
    concerned, worried; upset, troubled, disturbed, anxious, apprehensive

    Latin-English dictionary > sollicitus

  • 3 formidilose

    formidilosius, formidilosissime ADV
    terribly, dreadfully; alarming; in a frightening manner; fearfully/timorously

    Latin-English dictionary > formidilose

  • 4 formidilosus

    formidilosa -um, formidilosior -or -us, formidolisissimus -a -um ADJ
    terrible, scary; dangerous, alarming; formidable; fearful/timorous/frightened

    Latin-English dictionary > formidilosus

  • 5 formidolose

    formidolosius, formidolosissime ADV
    terribly, dreadfully; alarming; in a frightening manner; fearfully/timorously

    Latin-English dictionary > formidolose

  • 6 formidolosus

    formidolosa -um, formidolosior -or -us, formidolosissimus -a -um ADJ
    terrible, scary; dangerous, alarming; formidable; fearful/timorous/frightened

    Latin-English dictionary > formidolosus

  • 7 formidulose

    formidulosius, formidulosissime ADV
    terribly, dreadfully; alarming; in a frightening manner; fearfully/timorously

    Latin-English dictionary > formidulose

  • 8 formidulosus

    formidulosa -um, formidulosior -or -us, formidolusissimus -a -um ADJ
    terrible, scary; dangerous, alarming; formidable; fearful/timorous/frightened

    Latin-English dictionary > formidulosus

  • 9 consterno

    1.
    con-sterno, strāvi, strātum, 3, v. a.
    I.
    To strew over, cover by strewing, bestrew, to thatch, floor, pave, spread, cover (class. in prose and poetry).
    (α).
    With abl.:

    tabernacula caespitibus,

    Caes. B. C. 3, 96:

    cubilia gallinarum paleis,

    Col. 8, 5, 3:

    stabula culmis,

    id. 7, 3, 8:

    aream silice,

    id. 1, 6, 23:

    specus molli fronde,

    Plin. 8, 36, 54, § 127:

    nidum mollibus plumis,

    id. 10, 33, 49, § 92:

    contabulationem summam lateribus lutoque,

    Caes. B. C. 2, 9:

    haec longuriis cratibusque,

    id. B. G. 4, 17:

    mare classibus,

    Liv. 35, 49, 5; Curt. 9, 6, 7:

    amnis constratus navigiis,

    id. 9, 8, 5:

    cubile purpureā veste,

    Cat. 64, 163:

    ossaeis aethera saxis,

    Verg. Cir. 33:

    omnia constrata telis, armis, cadaveribus,

    Sall. J. 101, 11:

    campos milite,

    Sil. 1, 125:

    forum corporibus civium caede nocturnā,

    Cic. Sest. 39, 85:

    late terram tergo,

    Verg. A. 12, 543; cf.: terram gravi casu, * Lucr. 5, 1332; and:

    terram gravi corpore,

    Cic. Arat. 433:

    paludem pontibus,

    Hirt. B. G. 8, 14.—
    (β).
    Without abl.:

    frumentum vias omnes constraveras,

    Cic. Div. 1, 32, 69:

    terram frondes altae,

    Verg. A. 4, 444:

    triclinium,

    Varr. L. L. 9, § 9 Müll.; cf.:

    lectum,

    App. M. 9, p. 218, 13:

    ratem pontis in modum humo injecta,

    Liv. 21, 28, 7.—Hence, constrata navis, covered, having a deck, Cic. Verr. 2, 5, 40, § 104; Caes. B. C. 3, 27; Auct. B. Alex. 11; Liv. 35, 46, 3; cf.

    vehicula,

    Curt. 9, 10, 25.—Hence,
    2.
    constrā-tum, i, n. subst.,
    a.
    A covering:

    pontium,

    Liv. 30, 10, 14.—
    b.
    A deck:

    puppis,

    Petr. 100, 3:

    navis,

    id. ib. § 6.—
    II.
    To throw down, prostrate, level (very rare).
    * A.
    Lit.:

    tempestas in Capitolio aliquot signa constravit,

    Liv. 40, 45, 3; cf.:

    culcitae humi constratae, Jul. Epit. Nov. c. 4, § 15: montes erigat, campos tendat, maria consternat,

    levels, Lact. 3, 24, 8:

    Ephesus et Nicomedia constratae terrae motu,

    Aur. Vict. Caes. 16, 12.—
    B.
    Trop.: constrata ira, moderated, subdued (the figure taken from animals conquered in combat), Stat. S. 2, 5, 1.
    2.
    consterno, āvi, ātum, 1, v. a. [strengthened collat. form of 1. consterno, acc. to II.].
    I.
    To stretch upon the ground, to overcome:

    pecorum in modum consternatos (Gallos) caedunt fugantque,

    Liv. 38, 17, 7.—Far more freq., esp. after the Aug. per. (not in Cic., Hor., or Quint.),
    II.
    To bring into confusion, to perplex; to terrify, alarm, affright, dismay, overwhelm with terror, etc.
    A.
    In gen.:

    sic sunt animo consternati ut, etc.,

    Caes. B. G. 7, 30 fin.;

    without animo,

    Hirt. B. G. 8, 19; Liv. 6, 2, 11; 8, 9, 12; 21, 11, 13; Suet. Aug. 23, 90 al.:

    vana Laetitia est, consternatique Timores,

    Ov. M. 12, 60: in fugam, to put to flight by disquieting or alarming, Liv. 10, 43, 13; 38, 46, 5; cf.:

    foedā fugā,

    Tac. H. 3, 79 fin.:

    Coriolanus prope ut amens consternatus ab sede suo,

    Liv. 2, 40, 5.—
    2.
    Transf., of animals, to make afraid, to frighten, startle; and pass.: consternari, to be frightened, to become shy:

    consternantur equi,

    Sall. H. 1, 96 Dietsch; Ov. M. 2, 314; id. F. 5, 310:

    equos,

    Liv. 37, 41, 10:

    equo ex odore cadaveris consternato,

    Suet. Ner. 48:

    taurus securis ictu consternatus,

    id. Galb. 18.—
    B.
    In partic., to excite to sedition or revolt:

    eam multitudinem conjuratorum ad arma consternatam esse,

    Liv. 7, 42, 3 Weissenb. ad loc.:

    ad arma,

    id. 21, 24, 2; 34, 3, 6 al.

    Lewis & Short latin dictionary > consterno

  • 10 territio

    terrĭtĭo, ōnis, f. [terreo], a frightening, alarming, terrifying:

    levis,

    Dig. 47, 10, 15, § 41.

    Lewis & Short latin dictionary > territio

  • 11 trepidus

    trĕpĭdus, a, um, adj. [root in Gr. trepô, to turn, put to flight; cf. Lat. torqueo (cf. Fest. p. 367 Müll.); prop. scared; hence], restless, agitated, anxious, solicitous, disturbed, alarmed, in a state of trepidation, etc. (not. freq. in prose till the Aug. per.;

    perh. not at all in Cic. and Cæs.): tum trepidae inter se coëunt pennisque coruscant (apes),

    in a hurry, Verg. G. 4, 73; so,

    Dido,

    id. A. 4, 642 Serv.:

    hic galeam tectis trepidus rapit,

    id. ib. 7, 638;

    9, 233: trepidi improviso metu,

    Sall. J. 97, 5; cf.:

    curia maesta ac trepida ancipiti metu,

    Liv. 2, 24, 3:

    Romae nocturnus terror ita ex somno trepidam repente civitatem excivit,

    id. 8, 37, 6:

    trepidi formidine portas Explorant,

    Verg. A. 9, 169; Just. 2, 13, 9. — ( b) With gen.:

    illae (apes) intus trepidae rerum per cerea castra Discurrunt,

    Verg. A. 12, 589:

    Messenii trepidi rerum suarum,

    Liv. 36, 31, 5; so,

    rerum suarum,

    id. 5, 11, 4:

    salutis,

    Sil. 12, 13:

    admirationis ac metus,

    Tac. A. 6, 21 fin.:

    tubarum,

    Stat. Th. 11, 325. —
    b.
    Of things:

    illud (ferrum) in trepidā submersum sibilat unda,

    Ov. M. 12, 279 (Merkel, tepidā); cf.:

    et foliis undam trepidi despumat aheni,

    i. e. bubbling, foaming, Verg. G. 1, 296:

    venae,

    Ov. M. 6, 389:

    pes,

    id. ib. 4, 100:

    ōs,

    id. ib. 5, 231:

    vultus,

    id. ib. 4, 485:

    cursus,

    Verg. A. 4, 672:

    terror,

    Lucr. 5, 41:

    metus,

    Ov. Tr. 3, 1, 54; Plin. 2, 7, 5, § 15:

    tumultus belli,

    Lucr. 3, 846:

    certamen,

    Hor. Ep. 1, 19, 48:

    motus,

    Ov. M. 8, 606:

    fletus,

    id. ib. 4, 673:

    in re trepidā,

    in a critical situation, perilous juncture, Liv. 1, 27, 7; 4, 46, 8; 26, 5, 7; cf. in plur.:

    in trepidis rebus,

    id. 4, 17, 8; 4, 56, 8; Tib. 2, 3, 21; Hor. C. 3, 2, 5; Sil. 7, 1; cf. Sall. J. 91, 5:

    incerta et trepida vita,

    Tac. A. 14, 59; so,

    vita,

    id. ib. 4, 70 fin.:

    litterae,

    i. e. announcing danger, bringing alarming news, Curt. 7, 1, 36; so,

    nuntius,

    Just. 31, 2, 8.— Adv.: trĕpĭdē, hastily, in a state of confusion or alarm, with trepidation:

    trepide concursans,

    Phaedr. 2, 5, 2:

    classis trepide soluta,

    Liv. 22, 31, 5; so,

    relictis castris,

    id. 7, 11, 1:

    deserta stativa,

    id. 10, 12, 6:

    trepide anxieque certare,

    Suet. Ner. 23.

    Lewis & Short latin dictionary > trepidus

См. также в других словарях:

  • Alarming — A*larm ing, a. Exciting, or calculated to excite, alarm; causing apprehension of danger; as, an alarming crisis or report. A*larm ing*ly, adv. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • alarming — index dangerous, formidable, imminent, ominous, portentous (ominous), precarious, prophetic, sinister …   Law dictionary

  • alarming — [ə lärm′iŋ] adj. that alarms, or makes suddenly afraid or anxious; frightening alarmingly adv …   English World dictionary

  • alarming — adj. alarming to + inf. (it was alarming to think of the possible consequences) * * * [ə lɑːmɪŋ] alarming to + inf. (it was alarming to think of the possible consequences) …   Combinatory dictionary

  • alarming — a|larm|ing [ ə larmıŋ ] adjective frightening or worrying: We are getting alarming reports of refugees being rounded up and shot. at an alarming rate: Violent crime is increasing at an alarming rate. ╾ a|larm|ing|ly adverb …   Usage of the words and phrases in modern English

  • alarming — [[t]əlɑ͟ː(r)mɪŋ[/t]] ADJ GRADED Something that is alarming makes you feel afraid or anxious that something unpleasant or dangerous might happen. The disease has spread at an alarming rate. ...the alarming increase in crime. Syn: worrying Derived… …   English dictionary

  • alarming — adjective worrying and frightening: an alarming increase in violent crime | at an alarming rate (=happening so quickly that it makes people worried): The rainforest is disappearing at an alarming rate. alarmingly adverb …   Longman dictionary of contemporary English

  • alarming — UK [əˈlɑː(r)mɪŋ] / US [əˈlɑrmɪŋ] adjective frightening or worrying We are getting alarming reports of refugees being rounded up and shot. at an alarming rate: Violent crime is increasing at an alarming rate. Derived word: alarmingly adverb …   English dictionary

  • alarming — alarmingly, adv. /euh lahr ming/, adj. causing alarm or fear: an alarming case of pneumonia; an alarming lack of respect. [1670 80; ALARM + ING2] * * * …   Universalium

  • alarming — adj. VERBS ▪ be, seem ▪ find sth ▪ I find the prospect of being without work extremely alarming. ADVERB ▪ extremely, fairly …   Collocations dictionary

  • alarming — a|larm|ing [əˈla:mıŋ US a:r ] adj making you feel worried or frightened ▪ an alarming increase in violent crime ▪ The rainforest is disappearing at an alarming rate. >alarmingly adv …   Dictionary of contemporary English

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»